Monografia wieloautorska spełnia wszystkie kryteria stojącego na wysokim poziomie, interdyscyplinarnego dzieła naukowego. Autorki reprezentują różnorodne dyscypliny naukowe: od pedagogiki i politologii poprzez prawo i filozofię do wschodoznawstwa i filologii. Zdecydowanie wzmacnia to konteksty analityczno-interpretacyjne podejmowanych w książce zagadnień. […]
Publikacja adresowana jest do osób, które pragną wzbogacić swój warsztat zawodowy o podejście coachingowe – do nauczycieli, pedagogów, psychologów szkolnych, tutorów, wychowawców, jak również do studentów kierunków pedagogicznych i psychologicznych.Jej celem jest wspieranie rozwoju kompetencji miękkich, komunikacyjnych oraz refleksyjnych, które są nieodzowne w pracy z drugim człowiekiem – zarówno z dzieckiem, jak i osobą dorosłą.
To interdyscyplinarne, krytyczne studium poświęcone Zespołowi unikania patologicznego (PDA), który wpisuje się w spektrum autyzmu. Autorka podejmuje próbę dekonstrukcji tego zjawiska, analizując, w jaki sposób diagnoza PDA oraz towarzyszące jej dyskursy władzy mogą wpływać na postrzeganie osób z ASD i kształtować społeczne normy.Książka stawia pytanie, czy medykalizacja oporu i trudności w podporządkowywaniu się wymaganiom społecznym nie prowadzi do ograniczenia podmiotowości i autonomii osób z autyzmem. Autorka, opierając się na krytycznej pedagogice i teoriach Michela Foucaulta, bada, w jaki sposób wiedza i praktyki diagnostyczne mogą pełnić funkcję regulacyjną i dyscyplinującą, ukierunkowaną na eliminowanie „dewiacji” od społecznej normy.Na podstawie przeglądu literatury, badań własnych i studiów przypadków książka rekonstruuje procesy diagnostyczne związane z PDA, a także przedstawia wyzwania wychowawcze i edukacyjne, z jakimi mierzą się rodziny dzieci i młodzieży z tym profilem.
Książka pod redakcją dr Miry Rządzkiej prezentuje nowoczesne ujęcie tematu i przedstawia zarówno dość klasyczne modele teoretyczne, jak i najnowsze odkrycia naukowe odnoszące się do oddechu i jego wpływu na organizm człowieka. Znajdują się tutaj także niezwykle praktyczne wskazówki oparte na badaniach, które pozwolą się zastanowić nad świadomym zarządzaniem oddechem i wpływem tego zarządzania na poprawę jakości życia oraz lepiej zrozumieć, jak oddychanie może stać się kluczem do zdrowia i dobrego samopoczucia.Trzymają Państwo w dłoni publikację, która stanowi kompendium wiedzy o oddechu.Jest ona podzielona na cztery części poświęcone kolejno: anatomii i fizjologii oddychania, konsekwencjom zaburzeń oddechu, diagnozie oraz metodom pracy nad oddechem, a więc dają pełen obraz zagadnienia.W poszczególnych rozdziałach dr Mira Rządzka (autorka większości treści) i zaproszeni przez nią wybitni znawcy tej dziedziny przyglądają się oddechowi pod różnym kątem. Każdy rozdział to pewnego rodzaju odrębna jednostka, która zarazem porządkuje spojrzenie na całość.
Polecamy kolejny wyjątkowy podręcznik akademicki w ramach serii autorskich podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce pt. pt. Twórcze dziecko – twórcze zabawyNa podstawie przestudiowanej literatury specjalistycznej z wybranych obszarów i otrzymanych rezultatów prowadzonych eksploracji sprecyzowano teorię twórczych zabaw oraz przeprowadzono ich klasyfikację. W ten sposób rozwijamy efektywnie teorię naukową, realizując cele teoretyczny i poznawczy. Na tej podstawie sformułowano postulaty dla praktyki pedagogicznej i rodzinnej – realizujemy więc cel praktyczny. Poczynione generalizacje pozwalają sprecyzować sugestie do dalszych badań i praktyki pedagogicznej. Adresatami monografii są więc nie tylko przedstawiciele środowiska naukowego, ale również nauczyciele i wychowawcy. Przedstawione treści mogą być inspiracją do pracy naukowej, badawczej oraz metodycznej w zakresie pedagogiki dziecka, pedagogiki przedszkolnej i pedagogiki twórczości.Adekwatnie do podjętego tematu monografię podzielono na osiem rozdziałów.Sześć pierwszych stanowi studium literatury na obrany temat. Zaprezentowano w nim zachodzące w świecie przemiany, które wpływają na edukację dziecka i jego dzieciństwo, potrzebę i znaczenie twórczości we współczesnym świecie, twórczość dzieci w zabawach. Wyjaśniono fenomen twórczości, jego wymiary i atrybuty, podejście i koncepcje oraz scharakteryzowano twórczość dzieci, jej funkcje i rodzaje.
Oddajemy w ręce Szanownych Czytelników monografię zbiorową, którą rozpoczyna artykuł Małgorzaty Kabat, Ewy Johnsson i Ewy Borowiec na temat form edukacji i ich modyfikacji. Kolejnych pięć rozpraw dotyczy kształcenia i pracy w zawodzie nauczyciela. Ewa Pasterniak-Kobyłecka zastanawia się, jaki jest nauczyciel współczesnej szkoły oraz przytacza wypowiedzi uczniów na temat ich oczekiwań wobec wychowawców pracujących w placówkach oświatowych. Halina Monika Wróblewska ukazuje doświadczenia w obszarze tutoringu jako efektywnej formy edukacji spersonalizowanej na przykładzie programu „Uczeń jako badacz, naukowiec i odkrywca”, który jest realizowany w praktyce akademickiej na Uniwersytecie w Białymstoku. Mirosława Kanar snuje refleksje dotyczące kształcenia kompetencji zawodowych, komunikacyjnych i analitycznych przyszłych pedagogów. Paulina Kobyłecka-Bitner zwraca uwagę na potrzebę rozwijania kompetencji moralnych nauczycieli w roli badaczy.Lidia Kataryńczuk-Mania, Jolanta Maciąg i Anna Bąk opisują kompetencje nauczyciela wychowania przedszkolnego w zakresie edukacji muzycznej.
Szczególną zaletą [] publikacji jest wyraźne wskazanie zależności rozwojowych i społecznych, które powinny stanowić treść edukacji społecznej. Autorka w znaczący i wartościowy sposób wyjaśnia jej teoretyczne podstawy oraz ich egzemplifikacje praktyczne. Książka jako jedna z nielicznych wpisuje się w ten obszar edukacji, odnosząc się do jej szczególnego okresu - nauczania na pierwszym etapie szkolnego kształcenia i treści dotyczących przygotowania człowieka do życia w społeczeństwie. Roli szkoły w edukacji społecznej nie sposób przecenić. []Walorem tej publikacji są zamieszczone pod każdym rozdziałem ćwiczenia oraz spis literatury cytowanej. [...]
W książce zostały opisane okoliczności występowania zjawiska śmiechu w czasach kryzysu społecznego związanego z wojną i okupacją. |Dzięki wspomnieniom i świadectwom uczestników dramatycznych wydarzeń w okupowanej Polsce, gettach i obozach koncentracyjnych, oraz wyborowi utworów komicznych z czasów wojny i okupacji, czytelnik zorientuje się, jak istotną funkcję pełnił śmiech jako czynnik m.in. oporu, poprawiania jakości życia i kształtowania wspólnoty.
Metodyka wychowania fizycznego jako jedna z przedmiotowych dydaktyk szczegółowych jest dla nauczyciela, jak pisze autor, "podstawowym i kompletnym narzędziem", które determinuje efekty pracy dydaktyczno-wychowawczej. Książka Józefa Węglarza stanowi nowe i, jak sam przyznaje, subiektywne spojrzenie na rolę wychowania fizycznego w zmieniającym się świecie. Jak przystało na wytrawnego znawcę zagadnienia, autor w swoisty sposób sygnalizuje czytelnikowi, że obecnie wychowanie fizyczne musi sprostać oczekiwaniom i potrzebom współczesnego młodego pokolenia, które "żyje w świecie baniek informacyjnych, wypracowywanych przez algorytmy nieraz z pomocą sztucznej inteligencji, które ślą treści wyselekcjonowane, mocno trafiające do wyobraźni, oczekiwane przez nich, uwalniające od osobistej refleksji, sugerowane jako jedyne i słuszne. [] Edukacja, w tym fizyczna, częstokroć bywa wobec tych zjawisk bezradna, bo dysponując klasycznymi środkami i metodami, nie jest wystarczająco przygotowana do konfrontacji z nimi". Proponowane w publikacji rozwiązania mogą być dla pedagogów fizycznych pomocne w kreowaniu współczesnego wychowania fizycznego, a jeżeli "zyskałyby zwolenników skłonnych do wdrożenia zmian we wskazanych kierunkach...
Dlaczego enzym wyizolowany z organizmu, który żyje we wrzącej wodzie, okazuje się zbawieniem w badaniach DNA, a bez nich nie da się rozwikłać mnóstwa zagadek kryminalnych? Co ma wspólnego maszyna tkacka z komputerem oraz dlaczego jedzenie sproszkowanych larw pleśniakowca lśniącego ma dużo sensu? Czy jest granica mocy procesorów komputerowych, skoro upchnięto już 183 miliony tranzystorów na jednym milimetrze kwadratowym procesora (milion razy więcej niż pół wieku temu), a sam tranzystor jest niewiele większy niż kilka atomów. A dlaczego firmy wolą pływać w błękitnym oceanie a nie w czerwonym, co nie jest takie łatwe, bo trzeba go najpierw stworzyć? Dlaczego poszukiwanie najlepszego rozwiązania jest jak wędrówka po górach, ale z zawiązanymi oczami? No i co wspólnego mają Darwin i Alicja w Krainie Czarów z innowacyjną przedsiębiorczością?
Konstrukcja tomu i fakt, że stanowi on pracę zbiorową, jest jego kluczowym wyznacznikiem. Zamiarem redaktora było zebranie głosów/narracji i uwypuklenie ich dyskursów wokół obszaru problemowego związanego z kategoriami równości-różnorodności- antydyskryminacji, a przez to jednocześnie stworzenie interdyscyplinarnej przestrzeni refleksji i wymiany doświadczeń nad podejmowanymi przez Autorki i Autorów zagadnieniami będącymi przedmiotem badań szeroko rozumianej edukacji równościowej lub z nią ściśle powiązanymi. Dyskurs wyznacza bowiem granicę tego, co da się powiedzieć na dany temat. Warunkuje także nasze tego tematu postrzeganie...
Zniewoleni to kontynuacja tematyki uzależnień od alkoholu i narkotyków. Publikacja stanowi rezultat rozmów z osobami, które musiały sięgnąć dna, żeby się od niego odbić i rozpocząć nowe życie.Książka składa się z dwóch części. Bohaterowie pierwszej, noszącej tytuł Historie niepijących alkoholików, opowiadają historie swojego uzależnienia od alkoholu lub alkoholu i narkotyków. W części drugiej, zatytułowanej Matki narkomanów, kobiety przedstawiają zmagania z nałogami swoich dzieci.
Autorzy publikacji mają nadzieję, że publikacja ta będzie interesującym źródłem wiedzy dla nauczycieli akademickich, studentów, przedstawicieli władz uczelni i pracowników administracji, a także badaczy oraz osób odpowiedzialnych za rozwój szkolnictwa wyższego w naszym kraju.Neuroróżnorodność to zjawisko coraz wyraźniej obecne w życiu społecznym. Jego istotę stanowi zróżnicowanie ludzkiej populacji pod względem przebiegu rozwoju i działania mózgu oraz związanych z tym sposobów doświadczania świata i funkcjonowania w szkole, na uczelni, w pracy czy związkach interpersonalnych.Źródłami tej różnorodności są zarówno zmienność genetyczna, jak i czynniki środowiskowe. Szacuje się, że do grupy osób ze zdiagnozowaną neuroatypowością należy około 15–20% populacji, w tym osoby w spektrum autyzmu, z ADHD/ADD (attention-deficit/hyperactivity disorder / attention deficit disorder), dysleksją, dyskalkulią, dyspraksją czy zespołem Tourette’a (Doyle, 2020). Osób niezdiagnozowanych, przejawiających jednak neuroatypowe charakterystyki w stopniu istotnie wpływającym na ich sytuację, może być znacznie więcej.Świadomość istnienia neuroróżnorodności i wiedza na jej temat otwierają nowe perspektywy w sposobie myślenia o innych ludziach i relacjach społecznych, a nierzadko także o sobie samym. Koncept neuroróżnorodności uwalnia od czysto medycznego ujmowania spektrum autyzmu, ADHD, specyficznych trudności w uczeniu się i innych tego typu zjawisk. W zamian uwypukla znaczenie, jakie ma dostosowanie środowiska do różnorodnych indywidualnych potrzeb, oraz wskazuje rolę, jaką to dostosowanie odgrywa w kontekście rozwoju i realizacji życiowych zamierzeń poszczególnych osób, a w efekcie – celów i procesów społecznych.
Bliskość jest fenomenem, który towarzyszy ludzkości od jej zarania, łącząc ludzi i dając im poczucie przywiązania. Na bliskości buduje się więź małżeńska, rodzicielska i przyjacielska, a człowiek, dotychczas postrzegany jako obcy, przestaje być zagrożeniem. Bliskość z drugim człowiekiem jest także otwarta na otaczający świat, doświadczany w wymiarze empirycznym i duchowym. Bliskość ma wymiar naukowy, kulturowy, społeczny, a także religijny. Istotę bliskości stanowi miłość, która jest siłą organizującą życie społeczne. W tworzeniu fenomenu bliskości wzniosła natura miłości staje wobec wolności drugiego człowieka, proponując mu wspólne przeżycia w konkretnym czasie i warunkach. Okoliczności towarzyszące powstawaniu bliskości nie zawsze sprzyjają jej rozwojowi. Współczesne zmiany społeczne powodują, że bliskość wydaje się coraz większym wyzwaniem. Książka składa się z ośmiu rozdziałów. W trzech pierwszych przedstawiam wyniki analizy interdyscyplinarnej literatury przedmiotu. W pierwszym rozdziale prezentuję etymologię słowa bliskość oraz jej ujęcie z perspektywy filozoficznej, teologicznej i nauk społecznych. W drugim rozdziale zwracam uwagę na wychowawczy wymiar bliskości. Opisuję bliskość w rodzinie i bliskość wychowawczą oraz wskazuję na znaczenie edukacji zbliżającej i edukacji formalnej. Podkreślam również ważność bliskości w odniesieniu do samowychowania. Trzeci rozdział dotyczy zagadnienia bliskości w trudnych okolicznościach życia, zwłaszcza związanych z chorobą, cierpieniem i izolacją społeczną, a także inicjatyw o charakterze solidarnościowym, podejmowanych wobec najbardziej potrzebujących w czasie pandemii COVID-19. Czwarty rozdział stanowi opis metodologii badań własnych i zawiera niezbędną wiedzę na temat teorii ugruntowanej, którą zastosowałem w projekcie. Przedstawiam w nim również przedmiot badań i cele, problematykę badawczą oraz charakterystykę terenu i organizację badań. Kolejne cztery rozdziały zawierają wyniki empirycznych badań własnych. W pierwszym z nich ukazuję istotę bliskości w rodzinie, jej komponenty, znaczenie i związek z rodziną. Wskazuję na związek bliskości z wychowaniem, a także jej haptyczny wymiar. Szósty rozdział jest poświęcony analizie fenomenu bliskości w sytuacji choroby i cierpienia. Opisuję w nim kategorie tej bliskości i jej cechy konstytutywne, zwracam uwagę na diadę bliskość oddalenie, a także dokonuję analizy bliskości w stosunku do natury i Boga. W kolejnym rozdziale koncentruję się na sytuacji pandemii i wywołanych przez nią reperkusjach w placówkach medycznych. Omawiam trudności, z jakimi zmagali się uczestnicy badań, sposoby ich przezwyciężania i dążenia do budowania bliskości pomimo skomplikowanych okoliczności. Rozdział ten, podobnie jak poprzednie empiryczne, kończy się dyskusją otrzymanych wyników. W ostatnim rozdziale przedstawiam konceptualizację bliskości, charakterystyczne cechy pedagogii bliskości, jej metodykę oraz wskazania dla teorii pedagogicznej i praktyki wsparcia. Refleksje końcowe wieńczą analizy podjęte w trakcie realizacji projektu.
"Myślenie krytyczne, czyli jak żyć mądrzej" to książka o tym, jak porządkować nasze myślenie, jak unikać pułapek, jak podejmować lepsze decyzje i jak lepiej rozumieć otaczający nas skomplikowany świat. Nasz zdrowy rozsądek, który wyewoluował na afrykańskiej sawannie, płata nam obecnie rozliczne figle. Wpadamy w pułapki stereotypów i różnych -izmów i fobii, bo nie umiemy żyć bez klasyfikowania ludzi według lepszych i gorszych kategorii. Napędzane jest to albo przez irracjonalne poczucie wyższości rasowej, narodowej, klasowej, religijnej, albo silne - i także na ogół bezmyślne - przekonania na temat tego, co w ludzkiej seksualności jest "normalne", a co nie jest.
Myślenie kreatywne, czyli coś z niczego to książka o tym, jak tworzyć nowe idee z wykorzystaniem prostych sztuczek otwierających nam klapki w głowach. Przeczytamy w niej o tym, jakie są przyczyny porażki geniusza, który chciał w XIX wieku zbudować prawdziwy komputer, oraz o tym, co ma z tym wspólnego system numeryczny, którego używali Majowie. Albo o tym, jak (za wszelką cenę!) nie napisać melodii i odnieść sukces, tak jak udało się to kompozytorom muzyki atonalnej. Albo jak nie zagrać w ogóle ani jednej nuty i zostać współautorem kompozycji, co udało się pewnemu perkusiście zespołu rockowego. Dowiemy się też, czym różni się katoblepas od gryfa, jak wyglądał Jasieński w objęciach chimery oraz co to jest googleinteligencja. W publikacji opisanych jest wiele metod stymulujących kreatywne myślenie, takich jak burza mózgów (ale w wersji, w której nikt, z wyjątkiem moderatora, nie wie, jaki jest jej temat!), imaginowanie (czyli generowanie skojarzeń na podstawie obrazków) lub używanie słów wybranych za pomocą losowania. Są też przedstawione metody twórcze, które porządkują myślenie i chronią uczestników sesji kreatywności przed presją towarzyską, a polegają na noszeniu kolorowych kapeluszy (zob. okładka). Inne pokazują, że anonimowość może być świetnym lekarstwem na brak kreatywności oraz że należy koniecznie korzystać z inspiracji, które są symetryczne pod względem kobiecości i męskości. A co ma gender z tym wspólnego? O tym opowiada cały rozdział
Czym jest tytułowa jedenastka?To numer tramwaju, którym autor książki zaczął jeździć systematycznie kilka lat temu po ponad 20 latach obserwowania świata głównie przez okna samochodu. Ta zmiana środka komunikacji okazało się znaczącą zmianą i zaowocowała wieloma ciekawymi obserwacjami ludzi, zjawisk, rzeczywistości wokół. "Jedenastka" to ponad 100 krótkich opowiadanek - miniatur, będących obrazkami uwieczniającymi pasażerów oraz rozmaite zdarzenia tramwajowo-autobusowe. Czasem dziwne, czasem skłaniające do refleksji, najczęściej zabawne.To lektura łatwa i przyjemna, choć wnikliwi czytelnicy znajdą w niej inspiracje do głębszych przemyśleń o współczesnym świecie.
Oddana do rąk czytelnika książka jest próbą ukazania, jak trudną sztuką dla nauczycielek i nauczycieli jest ocenianie zachowania uczniów, a także zaprezentowania wielu poszukiwań, które w tym obszarze są czynione od lat. Ocenianie uczniów, a szczególnie ocenianie zachowania, to kwestia, która wywołuje dyskusje w środowisku zarówno naukowym, czego wyrazem są prace między innymi: Krystyny Rau i Ireny Chodoń, Anny Brzezińskiej i Elżbiety Misiorny, Bogusława Śliwerskiego, Bogusławy Doroty Gołębniak, Jadwigi Hanisz i Elżbiety Grzegorzewskiej, Grażyny Szyling czy Bożeny Kubiczek, jak i obywatelskim. [...]
Tom 18 serii Edukacja małego dziecka, zatytułowany Wsparcie pedagogiczne w trudnych sytuacjach społecznych i edukacyjnych, prezentuje kolejne rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.Tymzagadnieniomwgłównejmierzepoświęconyzostałaktualny 18 tom "Edukacji małego dziecka", w którym autorzy poszczególnych tekstów zwrócili szczególną uwagę na następujące kwestie:- kategorie zmarginalizowane i nieobecne w edukacji małego dziecka; - wsparcie psychologiczne i pedagogiczne dzieci, nauczycieli i rodziców w trudnych sytuacjach społecznych i edukacyjnych; - zmiany we współczesnej edukacji małego dziecka - w tym na sytuację dziecka i nauczyciela w procesie oceniania i jego psychospołeczne konsekwencje; - zmiany społeczne warunkujące przekształcenia w instytucjach wspierających rozwój i wychowanie małych dzieci; - twórczość i kreatywność jako niezbędne komponenty warunkujące prawidłowy, całościowy rozwój dzieci.
Niewątpliwym walorem zarówno pierwszej, jak i drugiej części opracowania jest ilustrowanie zagadnień plastycznych pracami uczniów wykonanymi przez nich na lekcjach, a pochodzącymi z kolekcji autora. Dzięki temu nauczyciel może się przekonać, że realizacja treści wynikających z podstawy programowej jemu także może się powieść, a rezultaty jego pracy dydaktycznej i wychowawczej mogą być równie interesujące.Prezentowany tekst składa się z dwóch części. W pierwszej autor w sposób syntetyczny omawia wszystkie dyscypliny sztuk plastycznych (rozdz. 1) oraz plastyczne środki wyrazu, czyli język sztuk plastycznych (rozdz. 2), zawsze odnosząc prezentowaną wiedzę do możliwości wykorzystania jej w praktyce szkolnej. Jerzy Tomala jest ciągle aktywnym twórcą malarzem, dzięki czemu czytelnik otrzymuje wiedzę o plastyce z pierwszej ręki, można powiedzieć: wprost z palety.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
