To Bóg stworzył seksualność, a zatem jest ona dobra, bo Bóg jest dobry. Erotyczny wymiar miłości, nie jest złem ani ciężarem, który należałoby tolerować, ale darem upiększającym spotkanie małżonków. Właściwe jego wykorzystanie ukazuje wielkość człowieczego serca, daje szczęście, wiąże się z dążeniem do pełni miłości.Niniejsza książka to próba ukazania ludzkiej seksualności z perspektywy kobiecej i męskiej, medycznej i psychologicznej, teoretycznej i praktycznej, teologicznej i świeckiej.To próba opowiedzenia o niej w ludzki, piękny i niebanalny sposób, w przystępnej dla każdego formie.
Na pierwszy rzut oka wydawać się może, że tytuł książki jest prowokacyjny, bo sugeruje, że jeżeli kapłan zakocha się w kobiecie, a kobieta w kapłanie, to ze względu na miłość powinni oni być razem, tymczasem zupełnie nie o to chodzi. Zakochanie czy pożądanie to nie miłość! Nie można żyć bez miłości. Istotne jest jednak to, kogo i w jaki sposób kochamy.
Książkę rozpoczyna artykuł prof. Petera G. Fedora-Freybergha – lekarza i psychologa zajmującego się prenatalnym i perinatalnym okresem życia ludzkiego. Zwraca on uwagę na ten najwcześniejszy okres ludzkiego życia jako na czas prowadzenia „profilaktyki pierwotnej”, w którym kształtują się ludzkie zasoby i deficyty. Kolejny tekst, mgr Ivety Petrikovej, prowadzi po trudnych drogach rozważań naukowych dotyczących definiowania początku życia ludzkiego. Dr Emilia Lichtenberg-Kokoszka podejmuje próbę epigenetycznego spojrzenia na prenatalny okres życia człowieka. Prof. Eleonora Bielawska-Batorowicz podejmuje się znalezienia naukowej odpowiedzi na trudne pytanie o to, czy niepłodność i wspomagana prokreacja modyfikują więź rodziców z dzieckiem i jego rozwój. Mgr Maria Wojaczek przybliża wybrane aspekty budowania więzi z dzieckiem w prenatalnym okresie życia. Mgr Ewa Janiuk przybliża prenatalny okres życia jako temat edukacji przedporodowej. Dr Adam Klasik oraz mgr Anna Rawska przybliżają wpływ samooceny, kontroli emocjonalnej i przekonań o własnej skuteczności na występowanie stresu pourazowego u kobiet po poronieniu. Mgr Piotr Kierpal podejmuje się wyjaśnienia ważnej kwestii, jaką jest wpływ muzyki relaksacyjnej na człowieka, w tym na matkę i jej poczęte dziecko. Mgr Paweł Brudek ukazuje rolę dziadków we wspieraniu rozwoju dziecka w prenatalnym okresie życia z perspektywy teorii gerotranscendencji Larsa Tornstama. Mgr Paulina Kołosowska przedstawia wywiad prenatalny i genogram jako cenne źródła informacji o zasobach i deficytach człowieka.
Zawarte w niniejszej publikacji artykuły są owocem szóstej ogólnopolskiej, a pierwszej międzynarodowej konferencji naukowej na temat: „Prenatalny okres życia człowieka. Zagadnienie interdyscyplinarne”, zorganizowanej przez Wydział Teologiczny oraz Instytut Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Opolskiego oraz Diecezjalną Fundację Obrony Życia, pod patronatem Wicemarszałka Województwa Opolskiego Romana Kolka. Konferencja odbyła się 19 listopada 2014 roku.
Prenatalny okres rozwoju człowieka w ciągu zaledwie kilku lat ewoluował z mało znaczącego rozdziału w podręcznikach medycyny do jednego z najgorętszych tematów publicznych debat, sporów i dyskusji, omawiających zarówno aspekty biologiczne, jak i etyczne zagadnienia. W polemikę tę doskonale wpisuje się głos Emilii Lichtenberg-Kokoszki, cenionego eksperta z zakresu pedagogiki, psychologii i medycyny, autorki i współautorki szeregu publikacji, mających na celu przybliżyć odbiorcy ten najbardziej tajemniczy z etapów życia człowieka. Zanim się urodziłem to jednak głos wyjątkowy, daleki od zwyczajowego w tej sytuacji etycznego zacietrzewienia; w trzech przejrzyście zbudowanych rozdziałach autorka przedstawia, w czystej formie wykładu, naukowe fakty dotyczące życia płodowego podzielonego na etapy zgodnie z klasyfikacją J. Langmana: okres rozwoju listków płodowych, okres zarodkowy i okres płodowy.Całość uzupełnia znakomita bibliografia przedmiotu, pozwalająca zainteresowanym samodzielnie pogłębiać wiedzę.
Szeroki zakres tematyczny podejmowany w ramach niniejszej publikacji ma na celu ukazanie interdyscyplinarności i doniosłości zagadnienia obejmującego swym zasięgiem nie tylko kobietę matkę, ale i mężczyznę ojca oraz poczęte za ich sprawą dziecko.
Książkę otwiera artykuł Emilii Lichtenberg-Kokoszki poświęcony zmianom bio-psycho-społecznym zachodzącym w organizmie kobiety, a wynikającym z poczęcia dziecka. Dalej Wojciech Guzikowski przedstawia granice między fizjologią a patologią ciąży. Ewa Janiuk omawia rolę położnej w opiece nad kobietą i rodziną od chwili poczęcia do narodzin. Gabriela Eliasz-Łukasiewicz charakteryzuje zmiany w statyce ciała kobiety warunkowane poczęciem dziecka. Danuta Opozda podejmuje zaś próbę psychopedagogicznego wglądu w problematykę postaw wobec „wczesnego rodzicielstwa”. Dalej Magdalena Kosno przedstawia oczekiwania i wyobrażenia rodziców wobec poczętego dziecka i rodzicielstwa, z kolei Mirosław Hanulewicz, zarówno na podstawie analizy literatury, jak i badań własnych podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, czy ojciec poczętego dziecka jest „uciemiężony czy szczęśliwy”. Maria Wojaczek przedstawia rozwój więzi z dzieckiem w prenatalnym okresie życia. Barbara Jakel zaprezentowała autorski program psychoterapii więzi prenatalnej i okołoporodowej w aspekcie prenatalnych korzeni przywiązania, znaczenia ich deficytu oraz możliwości leczenia podczas psychoterapii, a ks. Jerzy Dzierżanowski podjął się niezwykle trudnego zadania, jakim jest pokazanie specyfiki trudności przeżywanych przez rodziców poczętego dziecka wobec niepomyślnej diagnozy lekarskiej. Książkę wieńczy artykuł Małgorzaty Nowak odpowiadający niejako na postawione w tytule pytanie:
„Ciąża czy stan błogosławiony?”.
Różnorodność tematów podejmowanych w ramach omawianej problematyki potwierdza interdyscyplinarność zagadnienia oraz ukazuje, jak odmienne mogą być podejścia w przedstawianiu samego porodu. Prezentowane teksty to owoc własnych badań empirycznych autorów prac, krytycznego przeglądu literatury przedmiotu oraz własnych refleksji i przemyśleń dotyczących zarówno teorii, jak i praktyki położniczej.
Zagadnienia związane z opieką okołoporodową, w tym szczególnie w okresie porodu jest dla położnych, lekarzy, psychologów, a przede wszystkim kobiet zagadnieniem ogromnie istotnym. Od strony poznawczej problematyka związana z optymalizacją porodu ma wyraźnie charakter interdyscyplinarny, a prezentowane artykuły, nawet jeśli tytuły są znane, prezentują spojrzenie na akt narodzin z innej, najczęściej interdyscyplinarnej perspektywy.
Autorami tych opracowań są zarówno osoby doświadczone związane z medycyną, jak i przedstawiciele innych dyscyplin naukowych, którzy z racji swoich zainteresowań czy aktualnie realizowanych zadań, podjęli się trudu spojrzenia na zagadnienia optymalizacji porodu z różnych perspektyw. Taki skład autorski gwarantuje, że w książce w odpowiednich proporcjach uwzględniona zostanie wiedza z różnych dziedzin, wątki teoretyczne i praktyczne oraz zagadnienia znane i nowe.
Książka jest przydatna dla położnych, lekarzy, psychologów i pedagogów, a także dla świadomych rodziców.
Przez wiele lat, zajmując się porodem, zwracano uwagę jedynie na przeżycia kobiet rodzących. Ze względu na swoją specyfikę poród był odbierany jako wydarzenie na granicy ich życia i śmierci. Jednocześnie zakładano, że rodzące się dziecko pozbawione jest jakichkolwiek odczuć, w tym także doznania bólu[1]. Tymczasem jego możliwości w tym względzie są równie istotne, jak osób w późniejszych okresach życia.
Jednym z podstawowych zadań medycznych, a także największym osiągnięciem na przestrzeni ostatnich stuleci stało się obniżenie śmiertelności noworodków. Jest to wynik wdrożenia wczesnej diagnostyki oraz działań profilaktycznych. Jednocześnie, chcąc jak najskuteczniej chronić rodzące się dzieci przed największym zagrożeniem porodowym ? niedotlenieniem, coraz częściej stosowano interwencje medyczne. Większość z nich, mogąc być przydatnymi we wczesnej diagnostyce lub profilaktyce wyjątkowo rzadko występujących nieprawidłowości, stała się zagrożeniem dla olbrzymiej liczby prawidłowo przebiegających ciąż i porodów, a tym samym dla rozwoju rodzących się dzieci. Medykalizacja porodu okazała się samonapędzającą się maszyną, paradoksalnie zwiększającą zagrożenia wobec rodzącego się dziecka, zarówno w wymiarze biologicznym, jak i psychicznym oraz społecznym
Książka ?Domowe narodziny. Fanaberia szaleńców czy powrót do normalności?? pod red. Ewy Janiuk
i Emilii Lichtenberg-Kokoszka powstała ponieważ uznałyśmy, że skoro wbrew nakazom i zakazom, pomimo negatywnego stosunku lekarzy i części położnych porody domowe mają miejsce, to pora, by ta prawda ujrzała światło dzienne.
Na stronie tytułowej niniejszej publikacji widnieją nasze nazwiska, można jednak powiedzieć, że książkę tę napisało jednak samo życie. Jest ona zbiorem wspólnych przemyśleń i refleksji wielu ludzi ? rodziców, którzy gotowi są podjąć pełną odpowiedzialność za siebie, swoje zdrowie, a także powołane przez siebie nowe życie. Poród domowy to nie kilka, kilkanaście godzin, podczas których dziecko wyłania się z ciała kobiety. To proces, który trwa tygodniami, miesiącami, latami, sięgając czasem aż do poprzednich pokoleń. To prawda, że prezentowane tu wypowiedzi rodziców nie są w pełni reprezentatywne, w domu dowiem rodzą tylko wyjątkowi, wysoce uświadomieni i dokształceni rodzice. Posiadający ogromną wiedzę na temat psychicznych i fizycznych, społecznych i duchowych elementów porodu. To, co chcą nam przekazać, to ich wiedza i doświadczenie ? doświadczenie, które podarowało im życie. Posłuchajmy, co mają do powiedzenia. Ja, naukowiec, nie mam wątpliwości, że warto.
Nie jest to książka naukowa czy tym bardziej poradnik. To próba przybliżenia tematu, który budzi mnóstwo emocji ? niestety najczęściej negatywnych.
(?) W szkole nauczono mnie, jak wychwytywać patologię, jak należy ją leczyć. Z pewnością nie nauczono mnie fizjologii porodu i tego, jak ją chronić. Tego nauczyli mnie właśnie moi domowi rodzice.
Ewa Janiuk, Emilia Lichtenberg-Kokoszka
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
