Publikacja Oto drzewo krzyża… zawiera dziesięć rozważań Drogi krzyżowej. Mogą one stanowić skuteczną pomoc duchową w głębszym przeżywaniu czasu Wielkiego Postu, aby zaowocował on prawdziwą przemianą życia i wejściem w jeszcze bliższą relację z Bogiem. Rozważania napisane są językiem prostym, zrozumiałym, trafiającym do serca.
Obecny tom jest kontynuacją poprzedniego lectio divina Ewangelii św. Mateusza, które poświęcone było Kazaniu na górze (tzw. pierwszej mowie Jezusa). Autor analizuje w nim dziewięć cudów Jezusa (8,1-9,38) oraz tzw. drugą mowe Jezusa – Mowę apostolską (rozdz. 10).
Zebrane w książce modlitwy, które Giovanni Battista Montini, arcybiskup Mediolanu, a następnie papież Paweł VI, skierował do Chrystusa, pochodzą z nieomal trzydziestu lat. Inspiracją ich były przeróżne sytuacje, w których wyraził się ogrom miłości do osoby Jezusa. W dniu 30 czerwca 1968 roku, na zakończenie Roku Wiary, zamykając obchody 1900 lat od męczeństwa świętych Apostołów Piotra i Pawła, Paweł VI złożył uroczyste wyznanie wiary oraz ogłosił swoje Credo, „niewzruszone świadectwo Bożej Prawdy, która została powierzona Kościołowi, aby był jej głosicielem wobec wszystkich narodów”. Jego modlitwy do Chrystusa zostały tu zebrane w porządku słów Credo Apostolskiego. Zaczerpnięto je z wypowiedzi Papieża o Chrystusie, odwiecznym Słowie Ojca, który stał się człowiekiem w łonie Maryi Dziewicy, za nas, ludzi, cierpiał, został ukrzyżowany, umarł, by trzeciego dnia zmartwychwstać i wstąpić do nieba. Jego królestwu nie będzie końca, bo bez końca była Jego miłość ku nam.
Niniejszy tomik jest kontynuacją kompletnej lectio Ewangelii św. Mateusza i jego pierwsze rozdziały nawiązują do tego, co autor wyłożył już w zwięzłym komentarzu do Ewangelii Dzieciństwa. W centrum tych uwag do pierwszej wielkiej sekcji Mateuszowego tekstu znajduje się Kazanie na górze. Na jego początku odkrywamy błogosławieństwa. Czy należy je interpretować jako "manifest etyczny" chrześcijańskiego postępowania? "Wydaje mi się, że fragment ten nie jest jakimś wykazem, nie opisuje rzeczy, które trzeba zrobić lub których robić nie należy, ale po prostu szkicuje ikonę Jezusa z Nazaretu. W rzeczywistości to On jest syntezą wszystkich błogosławieństw, to On jest ubogi w Duchu, to On jest smutny, to On jest cichy, to On pragnie i łaknie sprawiedliwości, to On jest miłosierny, to On jest czystego serca, to On czyni pokój i to On jest prześladowany dla sprawiedliwości. (...) Dlatego interioryzacja tego tekstu i pójście za Jezusem są tym samym" (fragment książki)
Książka jest zbiorem osobistych listów ks. Stephena Rossettiego, byłego dyrektora Instytutu św. Łukasza w Silver Spring (USA), do swoich braci w kapłaństwie. Rossetti pisze do kapłanów, wzywając ich do ciągłego nawracania się poprzez silniejsze życie modlitwy, głębsze oddania się Maryi, a także poprzez większą dbałości o zdrowie i dobre samopoczucie. Rossetti przypomina swoim czytelnikom, co badania konsekwentnie potwierdzają, że księża są szczęśliwi i spełnieni w swojej profesji.
Po kilkuletniej przerwie ukazuje się kolejny tom opowiadań sercańskiego prozaika ks. Józefa Lacha, oddającego się pracy duszpastersko-rekolekcyjnej. Tom zawiera dziesięć opowiadań: Mimo drzwi zamkniętych, Narodziny matki, Powabne twarze zła, "Bo Pan przyrzekł", Rekolekcje, Do domu Ojca, Droga ku prawdzie, Bojowaniem jest żywot człowieka, Gość wigilijny, Wigilia.
Zebrane w tej książce wypowiedzi rodziły się w ostatnich latach jako odpowiedź na pojawiające się pytania dotyczące kultu Najświętszego Serca Jezusa, jego poszczególnych aspektów i praktyk, możliwości jego rozwijania w sytuacji duchowej dzisiejszego świata. Nie pretendują do udzielenia ostatecznych odpowiedzi, ale mogą służyć osobom pragnącym głosić miłość Bożą, której Najświętsze Serce Jezusa jest źródłem, pozwalającym każdemu czerpać boskie życie, oraz symbolem, stale zachwycającym swoją wyrazistą wymową, zrozumiałą dla każdego.
W pięcioleciu 2009-2014 Międzynarodowa Komisja Teologiczna przestudiowała pewne aspekty chrześcijańskiego dyskursu o Bogu, konfrontując się w szczególności z tezą, według której związek między monoteizmem a przemocą miałby być konieczny. Praca toczyła się w ramach podkomisji, której przewodniczy ks. Philippe Vallin, a w jej skład wchodzą następujący członkowie: ks. Peter Damian Akpunonu, o. Gilles Emery OP, JE bp Savio Hon Tai-Fai SDB, JE bp Charles Morerod OP, ks. Thomas Norris, ks. Javier Prades López, J.E. bp Paul Rouhana, ks. Pierangelo Sequeri oraz ks. Guillermo Zuleta Salas.
Ogólne dyskusje na ten temat odbywały się w ramach wielu spotkań podkomisji oraz podczas sesji plenarnych samej komisji, mających miejsce w latach 2009-2013. Niniejszy tekst, zatytułowany Bóg Trójca, jedność ludzi. Monoteizm chrześcijański przeciwko przemocy, został zatwierdzony przez komisję „w formie specyficznej” 6 grudnia 2013 roku, a następnie przedłożony jej przewodniczącemu, JE kard. Gerhardowi L. Müllerowi, prefektowi Kongregacji Nauki Wiary, który zatwierdził jego publikację.
8 czerwca 2013 roku w Domu Macierzystym Księży Sercanów w Krakowie-Płaszowie, odbyło się sympozjum naukowe Odnowić pamięć o miłości Bożej, poświęcone tematyce teologii kultu Najświętszego Serca Jezusowego. Wpisuje się ono w cykl przygotowań do obchodów 250. rocznicy ustanowienia liturgicznego święta Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ustanowił je papież Klemens VIII w 1765 roku. W niniejszej publikacji znajdują się wykłady wygłoszone w trakcie sympozjum. Kult i duchowość Jezusowego Serca wielokrotnie w historii pomagały Kościołowi w przezwyciężaniu trudności wewnętrznych i w odzyskiwaniu jego mocy apostolskiej w zmieniających się nieustannie społeczeństwach. Oby zbliżający się jubileusz – i dobre do niego przygotowanie – pomógł nam wszystkim „odnowić w sobie pamięć o miłości Bożej” i przez to otworzyć się bardziej na zaofiarowane nam zbawienie.
250 lat temu Kościół w Polsce przyczynił się do wprowadzenia święta Najświętszego Serca Jezusowego w Kościele powszechnym. Zbliżający się jubileusz, który przeżywać będziemy w 2015 roku, jest dobrą okazją, aby ponownie pochylić się nad kultem Serca Pana Jezusa, którego istotnym przejawem jest poświęcenie i oddanie się temu Sercu.
Zawarte w książce rozważania o poświęceniu się Bożemu Sercu mogą być wykorzystywane jako czytanki w czasie nabożeństw czerwcowych oraz jako pomoc w osobistej refleksji dla kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich, a zwłaszcza czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Z okazji kanonizacji Jana XXIII ukazuje się jego biografia, napisana przez wybitnego znawcę jego postaci i dzieła, Giuseppe Alberigo, zasłużonego zwłaszcza w czasie przygotowywania dokumentów w związku z procesem beatyfikacyjnym (początek lat 90.). To opracowanie pokazuje, że przy bliższym poznaniu życia papieża Jana nie tylko staje przed nami wzorcowe doświadczenie chrześcijańskie, ale w jego drodze życiowej odnajdujemy klucze do odczytania i zinterpretowania przyspieszonej odnowy Kościoła, której korzenie w znacznej mierze tkwią w nowości, jaką św. Jan XXIII wniósł w historię papiestwa. Osoba i pontyfikat św. Jana XXIII wciąż bowiem stanowią istotny punkt odniesienia i nieodwracalny moment w rozwoju współczesnego chrześcijaństwa, a zwłaszcza katolicyzmu rzymskiego.
Z lektury duchowej biografii św. Jana XXIII wyłaniają się trzy zasadnicze elementy, które pozostaną stałymi punktami odniesienia w całym jego życiu. Przede wszystkim jest to jego nieustanne dążenie do uświęcenia, wierności łasce; następnie jego obserwacja wydarzeń zarówno małej, jak i wielkiej historii; trzecim elementem jest Kościół, najbliższy mu horyzont w całej jego egzystencji. Na tle pozornej „zwyczajności” jego gestów – w których ocenie zdarzało się, że mylono prostotę z powierzchownością, posłuszeństwo z biernością, pokorę z bezosobowością – wybija się jego świetlana postać „dobrego giganta”, zdolnego sprawić, by wszyscy ludzie bezpośrednio odczuli miłość Ojca.
Giuseppe Alberigo (1926-2007), profesor zwyczajny historii Kościoła na Uniwersytecie Bolońskim, przez prawie pięćdziesiąt lat był duszą i sekretarzem Instytutu Nauk Religijnych, a także redaktorem naczelnym czasopisma Cristianesimo nella storia. Uniwersytety w Monachium, Strasburgu i Münster przyznały mu doktoraty honoris causa z teologii. Współpracował w przygotowaniu dokumentacji do procesu beatyfikacyjnego Jana XXIII. Pod jego redakcją ukazała się Storia del Concilio Vaticano II (1959-1965) [Historia Soboru Watykańskiego II (1959-1965)] w 5 tomach, publikowana jednocześnie w 6 językach od 1996 roku.
Święty Ignacy Loyola (1491-1556), założyciel Towarzystwa Jezusowego, dzięki swojemu wewnętrznemu doświadczeniu duchowemu napisał książkę Ćwiczenia duchowne – jeden z najbardziej znanych i najważniejszych dla życia duchowego tekstów, umiłowany przez niezliczoną rzeszę kierowników duchowych i świętych. Tekst ten, od wieków uważany za podręcznik rozeznawania, żarliwości apostolskiej, a także świętości, zawsze przynoszący te same rezultaty, może być uważany za podstawowy tekst dla nowych zastępów księży, zakonników i świeckich, którzy chcą służyć ad maiorem Dei gloriam.
Wiele rodzin zakonnych czerpało natchnienie z duchowości św. Ignacego Loyoli albo korzystało ze współpracy z członkami Towarzystwa Jezusowego. Również Założyciel Księży Sercanów, o. Leon Dehon (1843-1925), inspirował się duchowością św. Ignacego i otrzymywał wsparcie członków Towarzystwa Jezusowego.
Ksiadz Gabriel Pisarek w swojej pracy ukazuje rolę, jaką ćwiczenia św. Ignacego odegrały w duchowości o. Dehona. Czyni to w sposób naukowy, kompletny i systematyczny, jednocześnie w bardzo przystępny sposób.
Zawarte w książce rozważania przyczynią się do pobożnego przeżywania czerwca – miesiąca Serca Jezusowego oraz będą przypomnieniem nauczania Jana Pawła II na temat kultu Bożego Serca. Poszczególne rozdziały mogą być wykorzystywane jako czytanki w czasie nabożeństw czerwcowych oraz jako pomoc w osobistej refleksji dla czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa.
W książce zostały zebrane kazania wcześniej już publikowane w oddzielnych tomikach na poszczególne lata roku liturgicznego. W publikacji znajdziemy również homilie na uroczystości i święta. Homilie są krótkie i charakteryzują się prostym przekazem... Trafiają do serc słuchaczy...
W czwartym tomie lectio divina do Ewangelii Łukasza rozważane są rozdziały od 8 do 11. W rozdziale 8 Łukasz ukazuje obecność kobiet w kręgu uczniów Jezusa. W rozdziale 9 przedstawia nam kwestię powołania i formacji Dwunastu, zaś w 10 i 11 podkreśla, że jedyną możliwą drogą dojścia do spotkania z Bogiem jest Syn ukrzyżowany, w którym wszyscy doświadczamy możliwości nazywania Boga "Ojcem".
Historia życia św. Klaudiusza La Colombiere'a jest ściśle związana z życiem św. Małgorzaty Marii Alacoque. Był ona dla niej przewodnikiem duchowym i przyjacielem. Był oparciem w chwilach wątpliwości i zwątpienia. Medytacja nad jego tekstami pozwoli nam lepiej poznać przesłanie z Paray-le-Monial i formować nasze serca na wzór Serca Jezusa Chrystusa.
W książce autor zawarł swoje konferencje i zamyślenia na temat wiary, jej istoty, znaczenia dla ludzkiego życia, trudności z nią związanych. Mówi o niej, posługując się obrazami biblijnymi ? postaciami Starego czy Nowego Testamentu. Po lekturze tej niewielkiej książeczki z innej perspektywy patrzymy na świat? Lepiej zrozumiemy samych siebie, swoje relacje z Bogiem i drugim człowiekiem.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
