Czym jest Miłosierdzie?
Jakie ma właściwości?
Jaki ma smak?
Czy można je jeść?
W tej niewielkiej książeczce wyjdziemy na spotkanie z Bożym miłosierdziem, wyobrażając je sobie jako gastronomiczne zestawienie pokarmów, które żywią. W ten sposób spróbujemy prześledzić smaki i doświadczenia Bożej miłości, wyszukując na kartach Biblii pewne składniki, które ukażą jej wyjątkowość. Postaramy się wychwycić z tych „głównych składników” sens i smak dla naszego codziennego życia.
Modlitewnik Ecce Venio został zredagowany z okazj Roku Życia Konsekrowanego (2014-2016). Adresowany jest do członków Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego oraz do osób i wspólnot żyjących charyzmatem o. Leona Dehona, założyciela tego Zgromadzenia. Oprócz modlitw i nabożeństw właściwych temu Zgromadzeniu
zawiera wiele nowych, które jeszcze lepiej wyrażają jego ducha.
Impulsy dla duszy to zbiór przykładów, myśli i sentencji, które mogą pomóc Ci spojrzeć na świat, życie i wyzwania codzienności w nowy, świeży sposób. Mogą zmotywować Cię do działania, mogą zmienić Twoje życiowe priorytety. Autorami prezentowanych w książce sentencji są myśliciele, naukowcy, pisarze, wynalazcy, wybitni przywódcy oraz osoby święte, które inspirowały innych i znacząco wpłynęły na bieg historii naszych czasów. Impulsy dla duszy to książka, którą należy czytać powoli. Każdy impuls jest zaproszeniem do refleksji nad różnymi aspektami ludzkiego życia. Jest też zachętą do uśmiechu.
Błogosławieństwa Jezusa z Kazania na górze są wielką „kartą konstytucyjną” chrześcijaństwa: mówią o szczęśliwym już teraz, którym jest wzrastanie człowieka ku pełni, oraz jeszcze nie, które będzie darem Boga.
Czy mogą stanowić zakres i kierunek również dla misji wychowawczej?
Autor tej książki jest o tym przekonany: wychowanie w świetle Błogosławieństw staje się pracą z ufnością, sianiem ze spokojem, wzrastaniem z optymizmem.
Również dla tych, który deklarują się jako „świeccy”, Błogosławieństwa mogą okazać się „uczłowieczające”: wzmacniają głębię i rozwijają to, co ludzkie zarówno u wychowawcy, jak i w pokoleniach wychowywanych.
Pier Giordano Cabra jest znanym i cenionym włoskim kapłanem ze Zgromadzenia Świętej Rodziny z Nazaretu, specjalistą od duchowości chrześcijańskiej, autorem licznych publikacji. W Polsce ukazały się następujące książki: Życie braterskie. Krótki przewodnik praktyczny; Krótka medytacja o ślubach, Lectio divina na każdy dzień roku, t. 17 (razem z Giorgio Zevini), Dziesięć ikon życia konsekrowanego.
W bogatej literaturze teologicznej nie znajdujemy całościowego opracowania teologii powołania kapłańskiego. Jeszcze trudniejsze wydaje się znalezienie opracowań dotyczących integralnie ujętego powołania kapłana zakonnego. Podjęta w niniejszej publikacji próba wydobycia teologii powołania z myśli i życia Leona Jana Dehona okazała się zasadna.
Z pism Założyciela księży sercanów, odnoszących się do powołania, wyłania się konkretnie zarysowana sylwetka kapłana zakonnego (sercanina). Jest on:
– pokorny – w znaczeniu gotowości do zwyczajnych czynności duszpasterskich podejmowanych gorliwie;
– wolny od wypalenia i zniechęcenia – ten aspekt współcześnie mocno dotyka duchownych. W koncepcji Dehona nie istnieje pojęcie zniechęcenia i wypalenia duchowego jako stanu, który miałby ogarnąć kapłana choćby na krótki czas;
– kierujący się miłością – cnota miłości w życiu kapłana jest nadrzędną, gwarantującą dobre wypełnienie kapłańskich funkcji, niosącą satysfakcję i zadowolenie w różnych sytuacjach;
– ufny względem Kościoła i przełożonych;
– wierny modlitwie, zwłaszcza adoracji, która sprzyja przyswajaniu sobie uczuć Jezusa;
– zdolny do trafnego diagnozowania rzeczywistości społecznych. Zdaniem Dehona nie można dążyć do świętości bez odniesienia do rzeczywistości: „Kapłan musi być człowiekiem swojego czasu, zawsze opierającym się na Kościele, kolumnie i fundamencie prawdy, musi przemawiać językiem swojej epoki, pamiętając o studiowaniu ważnych problemów, które występują w narodzie”.
Czy diabeł istnieje naprawdę? A może opętania to tylko choroby psychiczne albo fenomeny „kulturowe”? Nie wierzyć w istnienie diabła znaczy nie wierzyć Ewangelii, ponieważ to sam Chrystus dał apostołom władzę nad demonami i osobiście dokonywał egzorcyzmów. Celem napisania tej książki jest wyjście naprzeciw tym, którzy wciąż mają wątpliwości w tej dziedzinie. Opiera się ona na rozmowach autora ze słynnym egzorcystą, ojcem Gabriele Amorthem, przeprowadzonych w ciągu sześciu lat ich życia w tej samej wspólnocie zakonnej. To opowiadanie o faktach, które jednoznacznie potwierdzają prawdziwość i powagę działania Szatana, dowodzi absolutnej potrzeby posiadania egzorcystów przez każdą diecezję na świecie.
Zawarta w broszurce nowenna pomoże dobrze przygotować się do przeżycia uroczystości Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, którą obchodzimy zawsze 3 maja. Nowennę można odmawiać w każdych okolicznościach, gdy chcemy prosić o wstawiennictwo Matki Bożej Częstochowskiej.
Brat MichaelDavide Semeraro OSB dzieli się z czytelnikiem refleksjami, jakie poczynił w ciągu ponad trzydziestu lat życia monastycznego i bliskich kontaktów z różnymi wspólnotami zakonnymi. W książce przeplatają się ze sobą przekonania, sugestie i odważne przemyślenia na temat zakorzenienia życia konsekrowanego w określonym czasie i przestrzeni. Czynione przez Autora uwagi pozwalają spojrzeć na śluby zakonne w sposób mniej idealistyczny, ale za to bardziej współbrzmiący z procesem dojrzewania współczesnych osób konsekrowanych, które muszą stawić czoła prawdziwej antropologicznej rewolucji. Tłem dla prowadzonych rozważań jest Adhortacja apostolska Evangelii gaudium pap. Franciszka, a także jego rozmowa z przełożonymi generalnymi zakonów męskich, która odbyła się 29 listopada 2013 roku.
MichaelDavide Semeraro (ur. 1964) jest benedyktynem w klasztorze (koinonii) Nawiedzenia NMP w Rhemes-Notre-Dame, malutkiej alpejskiej miejscowości we Włoszech, w regionie Doliny Aosty (www.lavisitation.it) oraz doktorem teologii duchowości na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Nakładem wydawnictwa EDB ukazały się w ostatnich latach następujące książki jego autorstwa: Facciamo l’uomo! Invecchiare e morire: un’iniziazione possibile (2007); Seme e la Parola. Invito alla lectio divina (2011); Fratelli e sorelle in umanita (2013); Il presepe nel cuore. Novena. Tavole di Giuseppe Cordiano (2011, przy współudziale Mileny Simonotti), a także L’Ora dell’Amore. Presepe di Pasqua. Ierofanie di Giuseppe Cordiano (2013).
W książce rozpatrywane są zagadnienia: teologia stołu Pańskiego na przykładzie zabytkowych i współczesnych ołtarzy oraz obrzędów poświęcenia kościoła; teologiczne wskazania organizacji prezbiterium i nawy; miejsce przechowywania Najświętszego Sakramentu; wyrazy czci (ukłony i przyklęknięcia) wobec ołtarza i tabernakulum; stół Pański a wydarzenia kulturalne (inscenizacje, koncerty) w świątyni; nowe rozwiązania w urządzaniu wnętrza kościoła.
Ksiądz Pier Giordano Cabra, znany i ceniony za swoje konferencje z zakresu duchowości chrześcijańskiej, na łamach tej książki za pomocą dziesięciu biblijnych ikon odkrywa znaczenie i sens życia konsekrowanego w Kościele i świecie. Jego żywe medytacje zakorzenione w adhortacji Vita consecrata są swoistym itinerarium dla osoby powołanej do życia radami ewangelicznymi: czystością, ubóstwem i posłuszeństwem. Ze względu na bogatą treść teologiczną, perspektywy duchowe i wskazówki apostolskie mogą one być solidnym narzędziem animacji dla osób konsekrowanych i ich wspólnot na Rok Życia Konsekrowanego (2015). Mogą też prowadzić do zrozumienia tajemnicy życia konsekrowanego tych, którym jest ono raczej obce.
Pier Giordano Cabra jest znanym i cenionym włoskim kapłanem ze Zgromadzenia Świętej Rodziny z Nazaretu, konsultantem watykańskiej Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, specjalistą od duchowości chrześcijańskiej, autorem licznych publikacji. W Polsce ukazały się następujące książki: Życie braterskie. Krótki przewodnik praktyczny, Krótka medytacja o ślubach, Lectio divina na każdy dzień roku, t. 17 (razem z Giorgio Zevini).
Z ciekawością właściwą dla kronikarza i ze spojrzeniem człowieka wiary Francesco Strazzari udał się do Fatimy, aby również przez wywiady i świadectwa zrozumieć coś, co Benedykt XVI zdefiniował jako „duchowe serce Portugalii”.
Jego książka jest relacją ze spotkań z biskupem diecezji Leiria-Fatima, Antonim dos Santos Marto, s. Anielą Coelho, postulatorką procesu kanonizacyjnego Franciszka i Hiacynty, o. Karolem Emanuelem Pedrosa Cabecinhas, rektorem Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej oraz z Markiem Danielem Duarte, dyrektorem muzeów na terenie sanktuarium.
Styl dialogu, przystępny język i dynamiczność opowiadania, wychodzącego z ust rozmówców, porywają czytelnika, pozwalają odczuć wyjątkowy klimat Fatimy i przejąć się orędziem, jakie Matka Boża tam zostawiła.
Książka została ubogacona kolorowymi zdjęciami ilustrującymi Sanktuarium Matki Bożej w Fatimie.
FRANCESCO STRAZZARI jest specjalnym wysłannikiem czasopisma "Il Regno". W sercańskim wydawnictwie EDB opublikował ponad dziesięć książek dotyczących sytuacji Kościoła w różnych krajach świata. Wśród najnowszych publikacji należy wymienić: Racconti danubiani. Chiese dell’est comunista dalla persecuzione allo smarrimento (2009); Fragile croce sul Mekong. Chiese e popoli del sud-est asiatico (2009); Dalla terra dei due fiumi. Iraq ? Iran. Cristiani tra l’integralismo e la guerra (2010); Ucraina Caucaso Urali. Chiese dopo l’89 (2011); Fragmentos di America Latina. Martiri, profeti e Chiese a rischio (2012); In Argentina per conoscere Papa Bergoglio (2013); Pentecoste nella terra di Maometto. Vivere da cristiani nei Paesi del Golfo arabo (2014).
Co my, współcześni, możemy mieć wspólnego ze świętą żyjącą w XVII wieku, w murach klasztoru w Burgundii? Mistyczką o nadzwyczajnych doświadczeniach, z powodu których patrzono na nią podejrzliwie. Czytając niektóre z jej pism, znajdziemy w nich takie same obiekcje, jakie miał ktoś oceniający ją jako wręcz fanatyczkę, skłonną do chorobliwego upodobania cierpienia. Niemniej orędzie, którego była adresatką i apostołką, ma ogromne znaczenie właśnie dla ludzi współczesnych.
Mówienie o św. Małgorzacie Marii Alacoque w istocie jest mówieniem o kulcie Najświętszego Serca Jezusowego, do którego rozpowszechnienia i potwierdzenia w Kościele się przyczyniła. Ta prosta siostra wizytka była bowiem pośredniczką – słabą, nieznaczącą w oczach świata – wybraną przez Boga, aby przypomnieć, że Najświętsze Serce Jezusa jest źródłem miłosierdzia i zbawienia dla ludzi wszystkich czasów.
Valerio Lessi, dziennikarz i konsultant Web Marketing, mieszka i pracuje w Rimini. Był redaktorem czasopism: "Il Resto del Carlino" i "Il Messaggero"; zastępca dyrektora "La Voce di Rimini". Autor licznych biografii.
Na końcu rozdziału 12 Ewangelii św. Mateusza stajemy wobec tajemniczej rzeczywistości nowego Izraela, nowego Ludu Bożego, który zawdzięcza swoją tożsamość nie więzom ciała i krwi, pozwalającym połączyć go z fizycznym potomstwem Abrahama, ale słuchaniu słowa Jezusa, które konkretyzuje się w posłuszeństwie woli Bożej: "Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten jest Mi bratem, siostrą i matką" (Mt 12,50).
Innocenzo Gargano, kameduła, mieszka w Rzymie, w klasztorze San Gregorio al Celio, którego jest przełożonym i administratorem. Niezwykły profesor patrologii w Papieskim Instytucie Wschodnim, uczy historii egzegezy Ojców Kościoła w Papieskim Instytucie Biblijnym. Od dziesięcioleci zajmuje się odczytywaniem Biblii w perspektywie Ojców Kościoła i wierzącego ludu. Autor licznych publikacji, współautor różnych prac zbiorowych i opracowań słowników teologii i duchowości. Opublikował około trzydziestu tomów lectio divina oraz wiele prac na temat listów św. Pawła.
2 października 2014 roku w Domu Zakonnym Księży Sercanów w Lublinie-Czechowie odbyło się sympozjum naukowe W misji wynagradzania Bogu przez Serce Jezusa. Wpisuje się ono w cykl obchodów 250. rocznicy ustanowienia liturgicznego święta Najświętszego Serca Pana Jezusa (1765-2015). Obchody te skłaniają do refleksji nad kultem Bożego Serca. Jednym z istotnych wymiarów tego kultu jest aspekt wynagrodzenia. Dla wielu zgromadzeń zakonnych związanych z Boskim Sercem Jezusa stanowi on podstawowy wymiar ich charyzmatu i duchowości. Duchowością wynagradzającą żyje również wiele osób świeckich, które starają się praktykować to nabożeństwo. Stąd wydaje się celowe podejmowanie refleksji nad tym wymiarem kultu Serca Jezusowego, czemu wychodzi naprzeciw temat lubelskiego sympozjum.
Zasady, śluby, formacja, życie duchowe, życie wspólnotowe, apostolat zakonników – to sześć podstawowych części książki.
Całość przedstawiono w formie katechizmu (pytanie – odpowiedź).
Książka bardzo użyteczna dla domów formacyjnych.
Praktyczne wademekum i podręcznik dla każdej osoby konsekrowanej.
Pragnieniem autora było ukazanie o. Leona Dehona (1843-1925) przede wszystkim jako żywej osoby dzięki podkreśleniu głównych aspektów wyjątkowej osobowości naukowca, socjologa, założyciela Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego. Autor pragnął także przedstawić życie w całości poświęcone głoszeniu „Królestwa Serca Jezusowego w duszach i w społeczeństwach”. Jednym słowem, chodziło mu o przedstawienie człowieka rozmiłowanego w Chrystusie – i z powodu tej właśnie miłości głęboko zaangażowanego w problematykę społeczno-polityczną ludzi swojej epoki. Ojciec Dehon wierny papieskiemu magisterium, zwłaszcza Leona XIII, był również prorokiem wcielającym nowy sposób bycia kapłanem naszych czasów.
Listy do czcieli Serca Jezusowego pisane były przez ks. Józefa Gawła SCJ do Sercańskiej Wspólnoty Świeckich (SWŚ) w latach 2003-2012. Miały one za cel formację duchową jej członków. Teraz zostają udostępnione wszystkim czcicielom Serca Jezusowego. SWŚ jest bowiem tylko jedną z bardzo wielu wspólnot ludzi świeckich poświęconych Sercu Pana Jezusa. Do
takich wspólnot należą: m.in. Arcybractwo Straży Honorowej Serca Jezusowego, Rodziny Serca Jezusowego. Wydaje się, że warto te materiały udostępnić wszystkim czcicielom Bożego Serca, aby służyły one pogłębieniu duchowemu oraz ich większej miłości do tego Najświętszego Serca.
W drugiej części publikacji zostały zamieszczone najważniejsze modlitwy czciceli Serca Jezusowego oraz statut SWŚ.
Gdy po lekturze rozważań po raz kolejny wrócimy do Litanii do Najświętszego Serca Jezusowego, okaże się, że odkryjemy w niej coś zupełnie innego. Słowa dotąd obojętne, „pokryte patyną” ożyją. Takie jest przesłanie książki ks. Zygmunta Podlejskiego – ma nam ułatwić zrozumienie wezwań, jakie zanosimy w czerwcowe dni do Serca Jezusowego. Rozważania okażą się pomocą dla każdego, kto chce znaleźć odpowiedź na pytanie, jakie jest Serce Jezusa. Ksiądz Podlejski podpowiada – Serce Jezusa jest przede wszystkim Miłością. Podkreśla to każde wezwanie Litanii. Najważniejsze jest, aby „zagłębiać się w tajniki serca Chrystusa, by i nasze serca Jezus uczynił choć trochę podobne do swego”.
Publikacja Umiłowawszy swoich... stanowi zbiór szkiców homilii związanych z celebracją Triduum Paschalnego. Teksty homilii zawarte w książce są ściśle związane z liturgią słowa poszczególnych dni. Książka skierowana jest nie tylko do tych, którzy odpowiadają za jakość głoszonych homilii, ale również do wiernych. Tych, którzy są odbiorcami aktualizowanego Słowa. Okres misterium paschalnego jest bardzo krótki. Obfituje on również w czas, kiedy wierni w ciszy mogą się pochylić nad tekstami natchnionymi, by rozważać dzieła Boga dokonane w konkretnym momencie. Umiłowawszy swoich... jest zachętą do odkrywania bogactwa Słowa w liturgii.
Niniejszy zbiór kazań stawia sobie na celu służyć pomocą w nauczaniu na temat siedmiu sakramentów, w szczególny sposób na temat sakramentów chrztu i Eucharystii. Mają one pomóc w bardzo podstawowym zakresie wskazać, czym są sakramenty i na czym polega ich przeżywanie. Przyświeca im założenie, że w nauczaniu kościelnym ciągle na nowo należy proponować to, co jest po prostu najbardziej podstawowe.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
