Klęcząc przed Najświętszym Sakramentem, chcemy wyrazić pełnię swojego uwielbienia, wdzięczności i zaufania do Boga.Adoracje to wspaniała pomoc dla wszystkich, którzy chcą pięknymi słowami wyrazić, co czują w sercu. Atutem książki jest możliwość prowadzenia adoracji w oparciu o wskazany fragment Pisma Świętego, co pozwoli nie tylko na wypowiedzenia naszych słów ku Najwyższemu, lecz także będzie sposobnością do wsłuchania się w to, co mówi do nas Stwórca.Zachęcamy do tego, by adoracje stały się stałą farmą naszej relacji z Bogiem zarówno indywidualnej, jaki wspólnotowej. Ten rodzaj modlitwy bowiem jak żaden inny pozwala wejść w dialog ze Stwórcą i daje możliwość wsłuchania się w Jego wolę.

Czciciele Najświętszego Serca znajdą tu bogactwo informacji o kulcie i historii uwielbienia Bożego Serca. Autor, sercanin, odkrywa owoce płynące z osobistego oddania się Sercu Jezusowemu, przybliża wagę adoracji, praktykowania pierwszych piątków czy odmawiania Litanii do Serca Pana Jezusa.

Tarcza Serca Jezusowego jest to mały obrazek z wizerunkiem Najświętszego Serca Jezusa, który zawsze można mieć przy sobie. Przypomina ona, że Serce Boże jest naszą tarczą i obroną przed grożącym nam niebezpieczeństwem. To symbol miłości Chrystusa do każdego z nas, a także – za przykładem św. Małgorzaty Marii – odpowiedzi, jaką powinniśmy dawać na tę Jego miłość. Zachęcamy do poznania historii powstania tarczy Najświętszego Serca i prześledzenia szerzącego się kultu Serca Jezusowego, a także do odkrycia cudów opatrznościowych dziejących się za Jego przyczyną. Prezentem do książki jest specjalna wersja tarczy Serca Jezusowego na dzisiejsze czasy idealnie pasująca do każdego portfela. Noszenie jej stanowi potwierdzenie naszego zawierzenia w opatrznościowe działanie Najświętszego Serca Bożego.

Ksiądz Józef Gaweł SCJ w swojej książce przypomina, w jaki sposób nasi ojcowie czcili Boże Serce, oddawali i poświęcali Mu siebie, swoje rodziny i parafie. W jaki sposób wiązali swoje życie i nadzieje z Najświętszym Sercem Jezusa. Wyrazem głębokiego przeżywania tego nabożeństwa było trzykrotne poświęcenie naszej ojczyzny Bożemu Sercu w latach: 1920, 1921, 1951. Dopełnieniem tych poświęceń, a równocześnie wyciągnięciem wniosków z wiary przeżywanej w ten sposób, była uroczystość obchodzona w 2016 roku w Krakowie--Łagiewnikach.Rozważania mogą być wykorzystywane jako czytanki w czasie nabożeństw czerwcowych oraz jako pomoc w osobistej refleksji dla kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich, a zwłaszcza czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Akcentem wieńczącym Jubileuszowy Rok 1050-lecia Chrztu Polski był Akt Przyjęcia Jezusa za Króla i Pana, co miało miejsce w Krakowie-Łagiewnikach 19 listopada 2016 roku. W dniu następnym, w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, ten uroczysty akt został powtórzony we wszystkich świątyniach naszej ojczyzny. W ten sposób potwierdziliśmy ponownie, że uznajemy panowanie Jezusa Chrystusa w naszym życiu osobistym, rodzinnym, społecznym i narodowym. Wydarzenie to kończyło również w Kościele polskim Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia. Ksiądz Józef Gaweł SCJ w swoich rozważaniach przybliża nam treść tego wyjątkowego aktu. Mogą one być wykorzystywane jako czytanki w czasie nabożeństw czerwcowych oraz jako pomoc w osobistej refleksji dla kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich, a zwłaszcza czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa.

250 lat temu Kościół w Polsce przyczynił się do wprowadzenia święta Najświętszego Serca Jezusowego w Kościele powszechnym. Zbliżający się jubileusz, który przeżywać będziemy w 2015 roku, jest dobrą okazją, aby ponownie pochylić się nad kultem Serca Pana Jezusa, którego istotnym przejawem jest poświęcenie i oddanie się temu Sercu. Zawarte w książce rozważania o poświęceniu się Bożemu Sercu mogą być wykorzystywane jako czytanki w czasie nabożeństw czerwcowych oraz jako pomoc w osobistej refleksji dla kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich, a zwłaszcza czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Zawarte w książce rozważania przyczynią się do pobożnego przeżywania czerwca – miesiąca Serca Jezusowego oraz będą przypomnieniem nauczania Jana Pawła II na temat kultu Bożego Serca. Poszczególne rozdziały mogą być wykorzystywane jako czytanki w czasie nabożeństw czerwcowych oraz jako pomoc w osobistej refleksji dla czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa.

„W Nim należy złożyć wszelką nadzieję” W tym roku będziemy świętować wielkie jubileusze poświęcone Sercu Jezusowemu. Uroczystość odnowienia poświęcenia Polski Najświętszemu Sercu Pana Jezusa będzie wyrazem wdzięczności za sto lat opieki Bożego Serca nad naszym narodem i naszymi rodzinami. Ale będzie ona także wyrazem ufności i zawierzenia naszej przyszłości zwłaszcza w tak trudnych czasach. Jubileusz 100 poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu to wspaniała okazja by każdy wzbudził w sobie intencje oddania pod opiekę Sercu Jezusowemu naszej Ojczyzny, naszych parafii, naszych rodzin i nas samych. Autor, kapłan, sercanin odkrywa przed nami znaczenie i moc płynącą z Najświętszego Serca. · Czym jest poświęcenie Sercu Jezusowemu? ·Poświęcenie osobiste ·Poświęcenie małżeństw i rodzin ·Intronizacja Serca Jezusowego ·Poświęcenie parafii ·Poświecenie Ojczyzny

W obecnym roku przeżywamy stulecie poświęcenia Polski Najświętszemu Sercu Pana Jezusa oraz stulecie kanonizacji św. Małgorzaty Marii Alacoque przez papieża Benedykta XV. Te dwa jubileusze łączymy z programem duszpasterskim Kościoła w Polsce, który w ciągu trzech najbliższych lat pochyla się nad tajemnicą Eucharystii. Hasłem obecnego roku są słowa: „Eucharystia daje życie”. Przypominając sobie życie i posłannictwo św. Małgorzaty Marii, pragniemy więc ją naśladować w jej wielkiej miłości do Eucharystii. Obcowanie z tym wspaniale ilustrowanym albumem jest niebywałą okazją, aby poznać duchowość i dochodzenie do świętości św Małgorzaty. Czciciele Najświętszego Serca znajdą na kartach książki bogactwo informacji o kulcie i historii uwielbienia Bożego Serca. Autor ksiądz sercanin odkrywa dla nas owoce płynące z osobistego oddania się Sercu Jezusowemu przybliża wagę adoracji, praktykowania pierwszych piątków czy odmawianie Litanii do serca Pana Jezusa, przypominając że jest Ono drogą i bramą naszego zbawienia.

Najświętsze Serce Jezusa to droga i brama naszego zbawienia. Obcowanie z tym bogato ilustrowanym albumem jest niebywałą okazją, by jeszcze mocnej zagłębić się w tajemnicę kochającego Serca Jezusa. Treści oraz wspaniałe ilustracje pozwolą adorować i rozważać przymioty Bożej miłości do człowieka, dając nadzieję, wzmacniając wiarę, promieniując miłosierdziem. Dla wszystkich czcicieli Najświętszego Serca Jezusowego książka stanowi zaproszenie, by czerpać ze zdroju zbawienia, by przekonać się, jak blisko jest Pan. Każdy znajdzie w niej odpowiedź, w jaki sposób zawierzyć swoje życie Bożej opatrzności. Ten piękny album w każdym katolickim domu, w każdej rodzinie będzie świadectwem wiary i przypomnieniem, by nigdy nie zwątpić w nieustającą miłość Boga do człowieka oraz Jego wielkie miłosierdzie, którego zdrój bije w Jego kochającym Sercu.

Napisano już setki artykułów i książek o tym, w jaki sposób osiągać sukces. Zdecydowana większość z nich traktuje jednak sukces w kategoriach czysto materialnych. Mało natomiast mówi się o tym, w jaki sposób odnosić sukcesy w życiu duchowym. W tej książce znajdziecie niezawodną metodę na sukces w tej dziedzinie, jaką jest praktykowanie postawy wdzięczności. Postawa wdzięczności przemienia życie człowieka. Dziękując, zaczynamy widzieć życie innymi oczyma. Wdzięczność chroni przed małodusznością, zgorzknieniem i pesymizmem. Sprawia, że stajemy się pełni radości, energii i chęci do życia. Dzięki niej nasze życie staje się bogatsze i piękniejsze. Wdzięczność jest przede wszystkim postawą religijną. Chrześcijanin ma świadomość, że wszystko, co posiada, otrzymał od Boga, i że nieustannie jest obdarowywany różnymi dobrodziejstwami. „Cóż masz, czego byś nie otrzymał?” (1 Kor 4,7) – pytamy za św. Pawłem Apostołem. Praktykowanie postawy wdzięczności jest niezbędne, aby naprawdę zbliżać się do Boga. „Jesteśmy powołani, aby wyrażać zachwyt i wdzięczność za życie otrzymane w darze” Jan Paweł II

Wielu polskich socjologów, którzy są wnikliwymi obserwatorami życia społecznego współczesnych młodych ludzi, bije na alarm. Zauważają oni bowiem znikome zainteresowanie młodego pokolenia jakąkolwiek aktywnością społeczną. Zaledwie sześć procent młodych respondentów deklaruje w badaniach regularne działanie na rzecz innych. Rośnie pokolenie egoistów, hołdujących hasłom w rodzaju: „Tylko bogactwo zapewnia szczęśliwe życie" czy „Nie bawisz się - nie żyjesz". Starsze pokolenie było wychowywane na innych wartościach wyrażanych w hasłach, np.: „Żyje się po to, aby służyć". Dzisiaj natomiast powtarza się: „Żyje się po to, aby odczuwać przyjemność, a nie poświęcać się dla innych". Europejska cywilizacja przeżywa silny kryzys. Ludzie coraz bardziej odchodzą od zasad ukazanych przez Jezusa Chrystusa w Ewangelii. Mówią jedynie o prawach, a nie o poświęceniach czy wyrzeczeniach. Wyrazem tego jest również kryzys demograficzny. Urodzenie i wychowanie dziecka wymaga bowiem wielkiego poświęcenia i niekiedy rezygnacji z kariery czy wygodnego życia..Tymczasem Ewangelia Jezusa Chrystusa, Jego życie, męka i śmierć uczą nas, że życie rodzi się z poświęcenia i ofiary. Dlatego bardzo ważne, jest pokazanie, jak powinno wyglądać autentyczne życie chrześcijańskie. Polega ono na naśladowaniu Chrystusa i upodobnieniu się do Jego wzoru. Całe życie Jezusa było darem „dla innych". Było służbą. „Być uczniem Jezusa znaczy upodobnić się do Niego, który stał się sługą aż do ofiarowania siebie na krzyżu (por. Flp 2,5-8)" (Fertfatissplendor, 21). Jezus Chrystus jest wzorem dla każdego chrześcijanina. Uczy On, że nie można żyć tylko dla siebie. Życie ucznia i wyznawcy Chrystusa, także powinno być darem dla drugich. Życie w jakiejkolwiek społeczności zawsze wymaga pewnego stopnia poświęcenia i rezygnacji z egoizmu. Na te problemy współczesnego świata dał odpowiedź Sobór Watykański II w swoich dokumentach. Uczył on, że ktokolwiek idzie za Chrystusem, staje się pełnym człowiekiem (por. Konstytucja Duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 22), a także, że człowiek nie może inaczej się odnaleźć, jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego (por. Konstytucja Duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 24). Te zagadnienia poruszał w swoim nauczaniu Jan Paweł II. W Orędziu na XXII Światowy Dzień Pokoju Ojciec Święty głosił: „żadna osoba nie istnieje dla samej siebie, ale pełniejszą tożsamość odnajduje w odniesieniu do innych." A w Orędziu na XVI Światowy Dzień Młodzieży: „Kto idzie za Chrystusem, nie ocenia wszystkiego z punktu widzenia własnej korzyści. Ocenia swoje życie w kategoriach bezinteresownego daru, a nie zysku czy posiadania". Prawdzie życie wyraża się bowiem przez dar z siebie. Świadomość daru i obdarowania jest już wyraźnie wpisana w biblijny obraz stworzenia. Te tematy podejmuje również Piotr naszych czasów, czyli Ojciec Święty Benedykt XVI. W pierwszej swojej encyklice przypomniał, że Bóg jest miłością i że kocha bezinteresownie każdego człowieka. „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednoro-dzonego dał..."(J 3,16). Jeszcze jako kardynał uczył, że naśladowanie Boga - Stwórcy świata i człowieka -polega na miłowaniu z bezinteresowną hojnością, której cechą jest „nadmiar". Uczył, że chrześcijanin to ktoś, kto szuka dobra bez kalkulacji. To ktoś, kto wzorem swojego Boga nie kalkuluje, lecz po prostu kocha. Według Benedykta XVI (O sensie bycia chrześcijaninem, Kraków 2006, s. 82-83) znakiem Boga jest „nadmiar" i jest to pojęcie kluczowe do zrozumienia wszystkich bez wyjątku dzieł Boga. Bóg jest miłością i dlatego jest nadmiarem. Bóg obdarowuje, byśmy mogli dawać. Ta Boża miłość winna stać się miarą życia i postępowania każdego chrześcijanina. W dzisiejszym świecie naznaczonym rywalizacją, pogonią za posiadaniem i konsumpcjonizmem, świadomość bycia darem dla innych, jest prawie nieobecna. Dlatego współczesnemu człowiekowi, zagubionemu w iluzjach świeckiego myślenia i działania, należy przypominać i pokazywać jego godność oraz to, co prowadzi do rozwoju jego człowieczeństwa. Człowiek stworzony „na obraz i podobieństwo Boże"został powołany, aby z „bycia darem dla innych", uczynić zasadą swego życia.. Bez takiej postawy daru, czyli „bycia i życia dla innych", wspólnotom ludzkim grozi egoizm, który msiczy wzajemne relacje i miłość. Przez tajemnicę Wcielenia Bóg stał się Człowiekiem „dla nas i dla naszego zbawienia", a przez to człowiek dla człowieka stał się bratem. Cała zaś ludzkość stała się rodziną Chrystusa. Temu pragną służyć stronice tej książki, które są zachętą aby przez 365 dni uczeń Chrystusa mógł być darem dla innych. Taki bowiem sposób życia czyni człowieka szczęśliwym i w pełni zrealizowanym. Każda chwila jest darem Boga dla człowieka. Oby ten dar każdy z nas potrafił przemienić w dar miłości do wszystkich ludzi. Chciałbym, by te krótkie refleksje na każdy dzień roku były zachętą dla wszystkich uczniów i wyznawców Chrystusa do pięknego i szczęśliwego życia, do codziennego czynienia daru ze swego życia dla Boga i dla ludzi. Tarnów 06.08.2012 Święto Przemienienia Pańskiego ks. Józef Gaweł SCJ - ze wstepu do książki  Być darem Spis treści: WSTĘP I. BEZINTERESOWNY DAR Z SIEBIE II. BÓG JEST DAREM III. ŻYCIE JEZUSA CHRYSTUSA DAREM IV. ŻYCIE JEZUSA CHRYSTUSA WZOREM V. STARY TESTAMENT UKAZUJE MIŁOŚĆ BOGA VI. EWANGELIA UCZY NAS, W JAKI SPOSÓB BYĆ DAREM VII. KSIĘGI NOWEGO TESTAMENTU O ŻYCIU CHRZEŚCIJAŃSKIM VIII. UCZYNILI ZE SWEGO ŻYCIA DAR IX. ŻYCIE CHRZEŚCIJAŃSKIE JAKO DAR X. MAŁŻEŃSTWO RODZINA - MIEJSCE, GDZIE ŻYJE SIĘ DAREM XI. KAPŁAŃSTWO DAREM BOŻEJ MIŁOŚCI XII. ŻYCIE ZAKONNE DAREM BOŻYM