Jak przetrwać czas, gdy namiętność stygnie, a zależy nam na związku?
W szukaniu odpowiedzi na to i wiele innych pytań książka „Od pierwszej randki do ostatniej rozprawy” będzie nieocenionym przyjacielem i błyskotliwym przewodnikiem.
„Od pierwszej randki do ostatniej rozprawy” roztacza przed Czytelnikiem świat związków i relacji, tak istotnych w naszym życiu i rozwoju. Książka prezentuje trudności, zawirowania i niepewności typowe dla kolejnych faz istnienia związku:
- porywające fascynacje i zauroczenie, które decydują o wyborze partnera,
- codzienne problemy w relacji z bliska osoba, którymi warto bez ociągania się zająć
- poważne kryzysy, z których bardzo trudno wyjść,
- i wreszcie nieodwracalny koniec związku.
Autorami „Od pierwszej randki do ostatniej rozprawy” są wybitni psychologowie i terapeuci oraz redaktorzy: dr hab. Bogdan de Barbaro, Bogdan Białek, Anna Białous, prof. dr hab. Jacek Bomba, Piotr Brysacz, Magda Brzezińska, Michał Czernuszczyk, Anna Dodziuk, Martyna Figurska, dr Martyna Goryniak, Aleksandra Jodko, Dorota Krzemionka, Bogda Pawelec, dr Barbara Smolińska, Dorota Szlama, Wanda Sztander-Trabert, dr Andrzej Wiśniewski, prof. dr hab. Bogdan Wojciszke
Ich wieloletnia praktyka pokazuje, że w wielu przypadkach można naprawić naderwane więzi, pomóc partnerowi, zmienić siebie, aby nie tylko ratować związek, lecz by go bogacić, wzmacniać i pogłębiać. Wiedza czerpana z cudzych doświadczeń ma szczególną wartość. Pozwala w porę dostrzec zagrożenia, właściwie reagować na dostrzeżone minusy, przetrwać kryzys, czy nawet dojrzalej zakończyć związek. Jak ktoś powiedział: "mądrość polega na tym, że nie trzeba czegoś przeżyć, aby o czymś wiedzieć"
Każda część´ „Od pierwszej randki do ostatniej rozprawy” to:
- tekst wprowadzający, przygotowany przez doświadczonego specjalistę,
- listy, zawierające prawdziwe, zaczerpnięte z życia historie,
- komentarze terapeutów, którzy analizują źródła tworzących się napięć i proponują drogi rozwiązania,
- rozmowa z ludźmi, którzy od lat pomagają lepić to, co kruche i skłonne do pękania.
To najnowsza praca wybitnego teologa, która domyka jego twórczość naukową. Zawarte w niej eseje inspirowane są namysłem głównie nad Ewangelią galilejską (znaną też jako Źródło Q), a kontekst badawczy został poszerzony o apokaliptyczne piśmiennictwo żydowskie okresu międzytestamentalnego, aramejskie targumy i teksty apokryficzne.
Za tematyczne bieguny refleksji można uznać motyw Gehenny oraz przypowieść o Dobrym Pasterzu. W nich i między nimi jest miejsce na niezmierzone pokłady nadziei, zdumiewającą Bożą pedagogię, uzdrowienie, zadośćuczynienie i poprawę, wychowującą łaskę i miłosierną sprawiedliwość. Sąd nad człowiekiem dokonuje się już teraz, codziennie, w ludzkim sumieniu i sercu, w podejmowanych w naszej wolności decyzjach, w niedoskonałości naszej miłości do innych i do Boga. Ostatnie słowo należy do Tego, który jest Prawdą, Mądrością i nade wszystko Miłością. Jak czytamy w ostatnich zdaniach książki, „On jest Sędzią rozumiejącym i miłującym ludzi. Nie przychodzi, aby porażać strachem, lecz aby szukać zagubionych, przemieniać, ocalać i zbawiać. Przyjdź, Panie Jezu! Marana tha, Przyjdź, Panie nasz!”.
Książka księdza Hryniewicza, ukazująca się w Roku Miłosierdzia, to ukoronowanie jego wytrwałych, wieloletnich poszukiwań sensu spraw ostatecznych.
O Autorze:
Wacław Hryniewicz (ur. 1936), ks. prof. dr hab., wybitny teolog i ekumenista. Zakonnik ze Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów. Współtwórca Instytutu Ekumenicznego KUL (1983) oraz jego dyrektor w latach 1997–2005. Wieloletni kierownik Katedry Teologii Prawosławnej w tymże Instytucie. Członek Międzynarodowej Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem rzymskokatolickim i Kościołem prawosławnym (1980–2005).
Należał do zespołu roboczego (1998–2000), który przygotował tekst dokumentu "Karta Ekumeniczna. Wytyczne dla rozwoju współpracy między Kościołami w Europie". Karta została oficjalnie przyjęta i podpisana 22 kwietnia 2001 roku w Strasburgu przez Konferencję Kościołów Europejskich (zrzeszającą 123 Kościoły chrześcijańskie) oraz Radę Konferencji Biskupów Europy (reprezentującą Kościół rzymski).
Od lat stale współpracuje z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem "Znak".
Laureat Nagrody im. Jana Długosza (2004) i Nagrody im. ks. Józefa Tischnera (2005), a także Medalu św. Jerzego (2010). Doktor honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie (2009) i Uniwersytetu Opolskiego (2014).
Jest jednym z najwybitniejszych i najbardziej znanych w świecie polskich teologów. Jego książki często budzą ożywioną dyskusję wśród współczesnych katolickich myślicieli. Autor ponad 30 książek. Publikował w językach: polskim, francuskim, angielskim, rosyjskim i włoskim.
Wybrane fragmenty
„Chętnie porównuję Jezusa do Wielkiego Magnesu, który przyciąga i przemienia serca siłą Ewangelii.”
„W ciągu ponad czterdziestu lat oddanych ekumenii dana mi była łaska uczestnictwa w trudnym procesie dialogu między Kościołami. Dialog żyje nadzieją na pojednanie. Ekumenia stanowi dobroczynną terapię na nasze wyznaniowe zacieśnienia i partykularyzmy. Na tej właśnie ekumenicznej drodze odkryłem także nadzieję najśmielszą – nadzieję zbawienia dla wszystkich.”
„W świecie Bożym nie ma pośpiechu. Cierpliwość Boga nie zna granic. Miłując swoje stworzenia nigdy się od nich nie odwraca. Nigdy nie przestanie pociągać ich ku sobie i przywracać im prawdziwą wolność wyboru. Nie bez powodu nazywamy Go nie tylko Stwórcą, ale także Zbawicielem i Lekarzem.”
„Bóg nie dopuści do tego, aby istota przez Niego umiłowana wyrządziła niepowetowaną szkodę sobie i innym. Potrafi wyzwolić ją z zamknięcia w sobie samej.”
Na szkoleniach proszę czasem kogoś, żeby zwrócił się do mnie z pełnym przekonaniem w głosie: Jesteś kompletną idiotką! i najczęściej, kiedy już to usłyszę, wybucham serdecznym śmiechem. To pewien prosty model zachowania się w sytuacji, gdy nie zgadzam się z cudzą opinią i chcę pokazać, jak bardzo jest dla mnie absurdalna: wytrącenie komuś słownej broni z ręki śmiechem. A sobie udowadniam, że określenie idiotka zabolałoby mnie tylko wtedy, gdybym choć po części tak się właśnie czuła.Wielu kursantów ma kłopot z przyjęciem do wiadomości mojego punktu widzenia. Jak to tak? Pozwolić się obrażać? To niedopuszczalne!Ale przecież na tak absurdalne uwagi naprawdę najlepszy jest śmiech. Najczęściej w trakcie zajęć zmieniają zdanie ci, którzy nieco wydłużają dystans wobec siebie i ćwiczą się w sztuce autoironii, a także zwiększają pewność siebie i poczucie swojej wartości.To nie znaczy oczywiście, że opinie innych ludzi są nieważne. Warto przeglądać się w lustrze społecznym, gdy nie jesteśmy zbyt pewni, czy dobrze postąpiliśmy, gdy kogoś szczególnie szanujemy i liczymy się z jego zdaniem albo interesuje nas, co można zrobić lepiej, jakich unikać błędów. Na pewno jednak nie warto brać pod uwagę wszystkich opinii szczególnie gdy chcemy być dla siebie autorytetem i pilnujemy dodatkowo, by nie dobiło nas poczucie nieszczęścia płynące z ostrej krytyki. Kiedy niektórzy uczestnicy moich zajęć piszą do mnie, że testują z powodzeniem śmiech jako reakcję na czyjś słowny atak, konstatuję z przyjemnością, że robię coś przydatnego. Miłe uczucie.Jedna z kursantek pochwaliła mi się niedawno mailowo, że kiedy ktoś ją obraził w niewybredny sposób z całkowitym spokojem odpowiedziała:No cóż, mogłabym oczywiście być równie nieuprzejma, ale nie widzę sensu. Powiem tak: przykro, jak się słyszy coś takiego, ale kompletnie się z tobą nie zgadzam, i co do treści, i co do formy zarzutu. Tak trzymać! Moje gratulacje!
Jest to po raz pierwszy przetłumaczona na język polski, świetna książka na temat nowoczesnego mistycyzmu żydowskiego. Punktem wyjścia są biblijne wersety opowiadające sen Jakuba o drabinie, po której wstępują i zstępują aniołowie. Lawrence Kushner, rabin reformowany, prowadzi czytelnika na spotkanie z siedmioma duchowymi nauczycielami, żyjącymi na przestrzeni od III do XIX wieku, którzy "ożywają" na stronach jego książki i oferują midraszowe interpretacje tekstu. Jego książka jest nie tylko wprowadzeniem do żydowskiego mistycyzmu i do midrasza, ale także głębokim dociekaniem konieczności zwracania uwagi na obecność Boga, badaniem natury zła i niebezpieczeństwa egoizmu. Zawarte w niej rozważania mogą służyć zarówno chrześcijanom jak i Żydom. Pod wpływem fascynującej narracji autora „Bóg jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem” i jego umiejętności kreatywnego rekonstruowania życia i czasu wielkich nauczycieli wchodzimy do sali wykładowej i siadamy u stóp tych mistrzów duchowych, aby dowiedzieć się, co każdy z nich podczas wstępowania i zstępowania po drabinie jakubowej odkrył o Bogu i o nas. W tej niecodziennej pouczającej podróży, nasi duchowi przewodnicy pytają i odpowiadają na zasadnicze pytania dotyczące ludzkiego doświadczenia: kim jestem? Czym jest moje ja? Kim jest Bóg? Kim jest Bóg dla mnie? Co mnie z nim łączy, co mnie od niego oddala? Gdzie jest moje miejsce? Pyta także o naturę rzeczy podstawowych: świadomości, historii, złej strony duszy, zdolności do refleksji, religii i wiary. Ta pomysłowa książka jest wypełniona szacunkiem dla hebrajskiego słowa i tradycji, które przekazuje, oraz tożsamością jego wielkich nauczycieli. Kushner umiejętnie miesza starożytną mądrość ze współczesnymi odkryciami, przez co umożliwia czytelnikom dostęp do bogactwa i piękna mistycznych poszukiwań. O Autorze: Rabin Lawrence Kushner - jest autorem i współautorem licznych artykułów i ponad 18 książek dla dzieci i dorosłych, przetłumaczonych na 6 języków. Wykładowca, przywódca duchowy - jest uważany za jednego z najbardziej twórczych myślicieli i pisarzy religijnych w Ameryce. Pracuje jako stały komentator w National Public Radio, gdzie z wielkim talentem gawędziarza prowadzi program "All Thing Considered." Kushner to mistrz narracji, znany z poczucia humoru, który angażuje się na rzecz odnowy w judaizmie. Jego książki i wykłady dostarczają inspiracji i nowych sił na drodze do duchowego wzrostu. Mówi się, że niektórzy duchowni mieszają religię i psychologię, aby nam pomóc chodzić lepiej po ziemi. Tymczasem Lawrence Kushner czerpie z mądrości mistyków, żebyśmy lepiej tańczyli na suficie. Wybrane recenzje o książce: "Kushner nauczył mnie więcej o Bogu i moim własnym chrześcijaństwie niż jakikolwiek inny nauczyciel. .... śmiała próba przełożenia smaku mistycznego judaizmu dla ludzi XX. wieku, Żydów i nie-Żydów powiodła się. " - Ks. Robert G. Trache, Rektor, Immanuel Church-on-the- Hill "Nikt, kto czyta tę książkę, nie przejdzie już obojętnie obok historii o śnie Jakuba." - The Jerusalem Post, dziennik izraelski "Wartością książki jest to, że Kushner umiejętnie kalibruje wibracje żydowskiej mistyki i przekłada je na język współczesnego świata." - Values and Visions, światowa organizacja chrześcijańska "Mamy tutaj kolejnego Buber’a, Heschel’a .... [Kushner] wyraża prawdziwą głębię z radością, lekkością i humorem .... Kto kocha Księgę pokocha tę książkę." - Ojciec M. Basil Pennington, O.C.S.O. „Ta mocna, kreatywna, szczera i głęboka książka zachęca, żeby ją czytać, mówić o niej i ją sobie przyswajać. Czytelnicy będą zachwyceni i poruszeni głębią spostrzeżeń, wywoływanych na przestrzeni wieków w świadomości żydowskiej przez jedno wyrażenie.” - Rabin Rachel Cowan, dyrektor Jewish Life, Nathan Cummings Foundation „Nieprzebrana i intrygująca książka, która podobnie jak drabiny jej metafor, zawiera wiele szczebli rozumienia i wgląd w rozwój teologii żydowskiej.” - M. Scott Peck, autor „Drogi rzadziej wędrowanej”.
Życie ma wartość i sens nawet wówczas, gdy najbardziej intensywnie doświadczamy bólu i trudności. Jakieś dobro może wyniknąć nawet z najcięższych i najstraszliwszych doświadczeń. Czas zmagań darzy nas owocami, po które warto się schylić, gdyż mogą stać się pokarmem na dalsza? drogę - napisał Norman Rosenthal w książce „Dar Przeciwności”. „Pisząc ja? (tę książkę), postawiłem sobie dwa cele: po pierwsze, chciałem podzielić się doświadczeniami pokonywania napotkanych przeze mnie bądź przez innych przeszkód, trudności i niedoskonałości oraz nieoczekiwanym darem mądrości, jaki ze sobą niosą; po drugie, chciałem wskazać, w jaki sposób ów dar może stać się także udziałem czytelników.” Myśl przewodnia „Daru przeciwności” pozostaje w opozycji do powszechnego przekazu społecznego, które zdaje się mówić: „Bądź doskonały, ale broń Boże nie popełniaj błędów.” Norman Rosenthal - psychiatra i naukowiec - idzie pod prąd, nie przyjmuje obiegowej postawy, bo nie ma wątpliwości, że zgoda na nasze pomyłki i klęski jest jedynym sposobem czy drogą do tego, żeby nadać własnemu życiu autentyczność i prawdziwe znaczenie, i że przeciwności w swojej różnorodnej postaci zawierają własne wyzwania i mają potencjał, żeby stawać się źródłem mądrości. Przeszkody są po prostu faktem życiowym, ale mogą przemienić się w naszych najlepszych nauczycieli, jeśli tylko będziemy chcieli posłuchać, co mają nam do powiedzenia. Nie ma znaczenia czy chodzi o rezultat złej decyzji, chęć podjęcia ryzykownego wyzwania czy zwykły pech, autor bestsellera wierzy, że wszystkie nasze doświadczenia niosą ze sobą szansę rozwoju. Rosenthal ilustruje swoje refleksje serią esencjonalnych i kapitalnych rozdziałów, a każdy z nich jest zaczerpnięty z epizodów własnego życia, doświadczeń pacjentów i kolegów. W „Darze przeciwności” znajdziemy fragmenty nawiązujące m. in. do dzieciństwa autora spędzonego w Południowej Afryce w erze apartheidu, do bycia ofiarą brutalnego ataku i związanych z tym długotrwałych konsekwencji zdrowotnych. Dalej mamy przestrzeń jego praktyki psychiatrycznej, studiów, badań aż po niezwykłe rozmowy z takimi sławami jak Viktor Frankl czy David Lynch. Rosenthal udowadnia w nich, że prawdziwa zmiana, emocjonalna odporność, mądrość i godność przychodzą dzięki konfrontacji i zrozumieniu doznanych przeciwności. Zawsze gdy życie jawi się niezwykle trudne to możemy mieć pewność, że są w tej ciemności ukryte znaczenia, skarby i dary na całe życie. "Książka Rosenthala bardzo mi się podobała ... przeciwność może być wspaniałym nauczycielem." David Lynch "Ta czarująca książka łączy głębokie wglądy psychoanalizy z ludzka mądrością życia w pełni doświadczanego. Rosenthal chwyta złożoność naszych emocji i pragmatyki potrzebne do ich poskramiania." Andrew Solomon "Norman Rosenthal jest psychiatrą ze szczególnym talentem do zamiany dowodów naukowych w praktyczne rady." Peter D. Kramer, M.D, Bestselling author of Listening to Prozac "W tym dziele napisanym pięknie i we właściwym czasie Norman Rosenthal, sławny psychiatra i autor bestsellerów, opowiada intrygujące historie, które zbiegają się w jednym temacie--mianowicie, wiele najwspanialszych lekcji i radości życia nie jest produktem perfekcji, lecz darami przeciwności." Marci Shimoff, New York Times bestselling author of Happy for No Reason O Autorze: Dr Norman E. Rosenthal jest światowej sławy profesorem psychiatrii w Psychiatry at Georgetown Medical School. Jako pierwszy opisał sezonowe zaburzenie afektywne (SAD), czyli tak zwaną depresję sezonową. Opublikował ponad 200 artykułów naukowych i wiele książek popularno-naukowych. Jest również medycznym dyrektorem w Capital Clinical Research Associates w Rockville, Maryland, USA, gdzie kieruje badaniami w zakresie farmakologii i medycyny komplementarnej. Jest zdobywcą nagrody Nautilus Award 2014 “Better Books for a Better World”— the Silver Award w kategorii Heroic Journeys.
Oto pozycja traktująca o podstawowych kwestiach dotyczących zen: Co to jest zen? Jak go praktykować? Jak ma się on do chrześcijaństwa? Zaznajomiony zarówno z Mistrzem Hakuinem i Mistrzem Gasanem, jak i z Johnem Steinbeckiem oraz Edną OBrien, ojciec Kennedy Sensei udostępnia nam dwie bogate tradycje medytacyjne, byśmy mogli delektować się ich mądrością.
„Rzecz o naszych matkach” to wyjątkowa książka, która w mądry i przystępny sposób opisuje bogactwo relacji z naszymi matkami. Mądre przewodniczki, nadopiekuńcze, wystarczająco dobre, zaborcze... Lista określeń, jakich moglibyśmy użyć wobec naszych matek, nie ma właściwie końca. Każdy z nas mógłby do niej dołożyć kolejne – pieszczotliwe, pełne szacunku, przepełnione żalem... To zaś oznacza, że każda z nich jest niepowtarzalna, jedyna w swoim rodzaju, wyjątkowa.
Jakie zatem są nasze matki?
Co wnoszą do naszego życia?
Co z niego zabierają?
Jakie dziedzictwo nam przekazują?
O naszych mamusiach, mamach, matkach piszą w tej książce najwybitniejsi psychologowie, psychiatrzy, psychoterapeuci (17 autorów): m.in. Lubomira Szawdyn, Wanda Sztander, Zofia Milska-Wrzosińska, Jean-Marie Delassus, Luis Alarcon Arias, Monika Wasilewska, i wielu, wielu innych. Pochylają się nad ich zaletami, wadami, mocami, słabościami. Pokazują i objaśniają nasze relacje z mamami z wielu perspektyw. Ich wypowiedzi podzielone są na V części: Narodziny mamy, Córki i synowie, Raport z matczynych nadużyć oraz Bez ojca i Chwile niełatwe.
fragmenty:
Z jednej strony pielęgnujemy przesłodzony obraz matki, która troszczy się i nigdy nie przestaje kochać. Z drugiej zaś strony gabinety terapeutyczne wypełniają wspomnienia dzieci o trudnych relacjach z matką…
Związek matki i córki to związek szczególny. Rządzą nim silne emocje, które sprawiają, że w pewnym wieku matkom trudno porozumieć się z córkami, a córkom trudno pojąć swoje matki. Dlaczego tak się dzieje?
Zadziwiające, jak matki mylą różne sprawy z miłością. Co ukrywają za rzekomym uwielbieniem synów?
Nagrodzony Oscarem aktor Jeff Bridges i jego buddyjski nauczyciel Rosi Bernie Glassman przyjaźnią się od ponad dziesięciu lat. W sierpniu 2013 roku opublikowali książkę „The Dude and the Zen Master”, rozmowę dwojga przyjaciół o tym, co robić w życiu, o spokoju ducha, prawdach życiowych, medytacji i oczywiście o filmach.
W książce, obfitującej w buddyjskie mądrości życiowe, przyjaciele często przywołują metaforę życia jako łodzi, w której, wiosłując, wciąż płyniemy do brzegu, łudząc się, że dotarcie do celu wędrówki da nam szczęście. Tymczasem zen mówi, że drugi brzeg, czyli to, czego szukamy – sens życia, szczęście, spokój – jest pod naszymi stopami. Może nam się wydawać, że to coś, co należy osiągnąć, jak sławę, sukces albo oświecenie i właśnie dlatego nie dostrzegamy, że już jesteśmy u celu.
Bądź asertywny! – apelujemy do kogoś oczekując, że nam ulegnie, podporządkuje się. Nic bardziej mylnego – człowiek asertywny nie spełnia cudzych oczekiwań, nie traktuje ich jako ważniejszych od własnych potrzeb. Szanuje drugiego człowieka, więc nie manipuluje nim ani nie traktuje go instrumentalnie. Asertywność jest propozycją komunikacji między ludźmi, która opiera się na prawdzie i partnerstwie, na wzajemnie poważnym i godnym traktowaniu.
• Chcesz bardziej siebie polubić?
• Chcesz mocniej bronić swojego zdania?
• Chcesz skuteczniej wyznaczać swoje granice?
• Chcesz lepiej zapanować nad czasem?
• Chcesz pozostać sobą i być szczęśliwy?
To tylko niektóre z pytań stawianych przez Marię i Piotra Fijewskich. Rzecz jasna żadne z tych pytań nie pozostaje bez odpowiedzi- prostych, jasnych, trafnych... Wspaniałe doświadczenie terapeutyczne i życiowe pozwala Autorom z życzliwością pochylać się nad kłopotami ich pacjentów, mądrze wskazywać drogi wyjścia z trudnych sytuacji, wspierać w trudnych zmianach i niełatwych decyzjach. Taka też jest ta książka: mądra, życzliwa, praktyczna i przydatna.
O Autorach:
MARIA KRÓL-FIJEWSKA- jest psychologiem klinicznym, psychoterapeutką, superwizorem psychoterapii i treningu grupowego. Stworzyła polską wersję treningu asertywności. Napisała wiele książek, m.in. Trening asertywności oraz Stanowczo, łagodnie, bez lęku.
PIOTR FIJEWSKI- jest psychologiem klinicznym, psychoterapeutą i trenerem psychologicznym, superwizorem psychoterapii i treningu grupowego. Napisał kilka poradników terapeutycznych, m.in. Jak rozwinąć skrzydła; Tajemnica pustki wewnętrznej. Stworzył formę terapii grupowej zwaną asertywnością symboliczną.
Maria i Piotr Fijewscy założyli – razem z Jolantą i Krzysztofem Jedlińskimi – Ośrodek Pomocy i Edukacji Psychologicznej Intra.
Fragmenty:
Szef rzuca na biurko raport, nad którym tyraliśmy od miesięcy, z komentarzem: „Do niczego”. Kolega dmucha nam dymem prosto w nos. I śmieje się z naszych poglądów politycznych. A koleżanka z dziwnym wyrazem twarzy stwierdza: „Co to za kiecka! Takie coś się teraz nosi?”.
W takich momentach czujemy się niepewnie, osaczeni, bezradni, miotają nami różne emocje. Dzięki asertywności zyskujemy narzędzia, które dają oparcie w takich sytuacjach. Potrafimy w zdecydowany sposób postawić granice, jasno wyrażać swoje poglądy i potrzeby, niezależnie od tego, czy inni się z nimi zgadzają. Wiemy, jak konstruktywnie reagować na uwagi krytyczne pod naszym adresem – zarówno te przynoszące przydatne informacje, jak i wyłącznie raniące. Umiemy obronić się przed agresywnym atakiem słownym oraz wyrażać negatywne uczucia – rozdrażnienie, złość, gniew – w taki sposób, aby nie urazić innych.
Anna chciała nauczyć się asertywnego zachowania wobec sąsiadki, której mąż upija się i awanturuje. Kobieta co jakiś czas przychodzi do Anny i pożycza kilkanaście złotych. Na ogół nie zwraca pieniędzy. Anna za każdym razem ulega sąsiadce, choć źle się z tym czuje, bo wie, że sąsiad przepija pieniądze. Czuje się wykorzystywana, jest wściekła na sąsiadkę i chciałaby jej odmówić pożyczki, ale stać ją wtedy jedynie na lekceważące i lekko pogardliwe uwagi.
Na treningu Anna odegrała scenkę spotkania z sąsiadką, wypracowując asertywną odmowę. Brzmiała ona tak: „Często przychodzi pani i pożycza ode mnie po 5-10 zł i z reguły nie oddaje. Zapewne jest pani w trudnej sytuacji finansowej, ale przypuszczam, że za te pieniądze kupowany jest alkohol dla pani męża. Dlatego postanowiłam nie pożyczać pani więcej pieniędzy. Taką podjęłam decyzję”.
Przy następnym spotkaniu z sąsiadką Anna asertywnie odmówiła jej pieniędzy i była z siebie bardzo zadowolona. Obawiała się jednak, czy się nie obraziła kobiety. Niepotrzebnie. Po kilku dniach sąsiadka przyszła z ciastem własnej roboty. Chciała się odwdzięczyć Annie za to, że po raz pierwszy potraktowała ją z szacunkiem, poważnie. Anna była szczera i otwarta, nie lekceważyła sąsiadki – pokazała jej prawdziwą siebie.
Pierwsze w Polsce wydanie najnowszej książki Tomasa Halika, jednego z najważniejszych myślicieli katolickich. W 2008 roku papież Benedykt XVI nadał mu tytuł „honorowego prałata Jego Świątobliwości”. Książki Halika cieszą się dużym powodzeniem wśród polskich czytalników, a sam Autor często nazywany jest „czeskim Tischnerem”.
Jak powiedział Tomas Halik w jednym z wywiadów Bóg uzasadniony, banalny i oczywisty nie byłby godzien naszej wiary. „Tymczasem On – tajemnica ukryta w wieloznaczności świata – pozwala nam wybrać czy w Niego wierzymy czy nie.”
Tajemnica Boga, tajemnica wiary, tajemnica modlitwy … Ksiądz Tomas Halik z charakterystyczną dla siebie mądrością, ale i swobodą wyjaśnia podstawowe kwestie tego, co nazywamy życiem religijnym. Nie potrzebuje patosu ani wielkich słów, aby poruszyć w nas Ducha.
W książce „Żyć z tajemnicą” Tomas Halik formułuje pytania dotyczące wiary współczesnego człowieka. Bardziej interesuje go jak człowiek wierzy, niż w co wierzy. Jego zdaniem chrześcijaństwo nie jest niczym statycznym – wiara nie polega na jednorazowym przyjęciu dogmatów: „wiara jest zwrotem i ruchem życiowym, drogą do naśladowania. Wiara zawiera w sobie odwagę i postanowienie wejścia w dzieje Jezusa.”
Zdaniem Autora religia powinna być reinterpretacją własnych wydarzeń życiowych. Na ogół rzeczywistość przeżywamy powierzchownie. Nie mamy możliwości żeby w hałasie i pośpiechu codzienności zastanowić się nad głębszym przesłaniem tkwiącym w nurcie wydarzeń. Pędzimy przez życie zagonieni, mamy wprawdzie mnóstwo przeżyć, ale nie potrafimy się zatrzymać, żeby się w nich rozsmakować. To smakowanie jest odkrywaniem czegoś, co leży na samym dnie wydarzeń. Domaga się nie tylko dawki ciszy zewnętrznej i wewnętrznej, „ale także wolności od samego siebie. Słuchanie, deszyfrowanie, kontemplacja, ponowna próba bilansu i głębsze zrozumienie własnego życia jest czymś ogromnie ważnym, ponieważ tylko wtedy z nurtu przeżyć rodzi się doświadczenie”.
Najnowsza książka Halika dostarcza wielu impulsów do rozmyślań nad własną wiarą lub niewiarą: „ (…) gdybym w ogóle nie wiedział o Bogu, moje życie aż tak bardzo by się nie zmieniło, może niekoniecznie musiałbym być gorszym lub mniej szczęśliwym człowiekiem. Żeby ktoś był dobrym człowiekiem, nie musi być koniecznie wierzący. Jednak tym, co z pewnością bym utracił byłoby uświadomienie sobie (…) że życie nie jest oczywistością, tylko darem, że życie nie jest monologiem, lecz może być dialogiem. Życie przeżywane jako dialog, jako harmonia słuchania i odpowiadania, samo przeradza się w modlitwę”.
O Autorze:
Ks. Tomáš Halík należy do najważniejszych współczesnych myślicieli katolickich. Jest gorącym zwolennikiem dialogu między religiami, angażuje się w dysputy publiczne, np. na temat dyskryminacji rasowej czy integracji europejskiej. Otrzymał wiele honorowych odznaczeń i nagród m.in. jest laureatem Nagrody Tempeltona 2014 za „wyjątkowy wkład w rozwój duchowego wymiaru życia”. Książki ks. Halíka przetłumaczone zostały na kilkanaście języków. W Polsce ukazały się dotychczas m.in.: „Chcę, abyś był”, „Cierpliwość wobec Boga”, „Teatr dla aniołów”, „Zacheusza 44 kazania o sensie życia”.
Pierwsze w Polsce wydanie najnowszej książki Tomasa Halika, jednego z najważniejszych myślicieli katolickich. W 2008 roku papież Benedykt XVI nadał mu tytuł „honorowego prałata Jego Świątobliwości”. Książki Halika cieszą się dużym powodzeniem wśród polskich czytelników, a sam Autor często nazywany jest „czeskim Tischnerem”. Ksiądz Tomas Halik należy do tych nielicznych współczesnych myślicieli, którzy potrafią mówić przekonująco i prosto o sprawach nieoczywistych i nieprostych
W swojej książce Autor wskazuje, że w dialogu nikt nie ma monopolu na prawdę, na wiarę, na Boga. To jedna z fundamentalnych zasad autentycznej rozmowy, nacechowanej też wzajemnym szacunkiem i zrozumieniem.” Nie oznacza to rezygnacji z Boga - zrezygnować z roszczeń do jedynie słusznego rozumienia Boga znaczy stać się mniej boskim, a bardziej Bożym: mniej udawać Boga, a bardziej się na Niego otworzyć, oddać się Mu, słuchać”..
Ktokolwiek domaga się dla siebie, czy dla swojej grupy monopolu na prawdę, już tym samym zdradza, że stoi poza nią. „Ani rozumem, ani nawet wiarą nie możemy prawdy w jej pełni zdobyć i ujarzmić”. Zrezygnować z monopolu na prawdę nie znaczy zrezygnować z prawdy, lecz raczej stać się bardziej prawdziwym, umieć pokornie zanurzyć się w głębię prawdy, doświadczyć, że jest głębsza, szersza, bardziej dynamiczna „niż nasze rybne stawy, które uznawaliśmy do tej pory za jedyną prawdę”.
Książka „Żyć w dialogu” jest ważnym głosem związanym z etyką dialogu międzyreligijnego. Nie tylko w wymiarze zbiorowym, ale przede wszystkim w wymiarze indywidualnym. – wewnętrznym. Zawiera wiele refleksji dotyczących budowy własnej postawy i otwarcia na prawdziwy dialog.
O Autorze:
Ks. Tomáš Halík należy do najważniejszych współczesnych myślicieli katolickich. Jest gorącym zwolennikiem dialogu między religiami, angażuje się w dysputy publiczne, np. na temat dyskryminacji rasowej czy integracji europejskiej. Otrzymał wiele honorowych odznaczeń i nagród m.in. jest laureatem Nagrody Tempeltona 2014 za „wyjątkowy wkład w rozwój duchowego wymiaru życia”. Książki ks. Halíka przetłumaczone zostały na kilkanaście języków. W Polsce ukazały się dotychczas m.in.: „Chcę, abyś był”, „Cierpliwość wobec Boga”, „Teatr dla aniołów”, „Zacheusza 44 kazania o sensie życia”.
Poruszająca książka „Biblia i Zen” jest pierwszym w Polsce wydaniem książki J. Kakichi Kadowakiego – niezwykłego japońskiego jezuity i mistrza zen - światowgo prekursora działań na rzecz zbliżenia chrześcijaństwa i buddyzmu zen.
Autor jest twórcą wyjątkowego Zen-Ignatian Training Program, którego uczestnicy pogłębiają swoją duchowość dzięki „Ćwiczeniom duchowym” św. Ignacego z Loyoli oraz kanonu zen. Autor dziesięciu książek, poświęconych głównie podobieństwom między chrześcijaństwem i zen oraz drogom pogłębienia duchowości chrześcijańskiej.
„Zen i Biblia” przetłumaczono dotychczas na 13 języków.
W specjalnie napisanym do wydania polskiego przez Roberta Kennedy’ego SJ Wstępie czytamy, że „nic nie porusza naszych serc mocniej niż słowa kogoś, kto przeżył dokładnie to, o czym opowiada” – te słowa ojca Kakichi Kadowakiego SJ są słowami mistrza zen, który pisze z głębi swojego zaakceptowanego oświecenia. Kadowaki mówi o modlitwie chrześcijańskiej z przenikliwością kogoś, kto „pokonał pierwsze bariery i (...) dodatkowe koany” oraz osobiście się przekonał, że „wszystkie rzeczy mają to samo źródło”.
Kadowaki twierdzi, ze chrześcijanin nie może trwać przy żadnym rozumieniu, uczuciu czy wyobrażeniu, jakie ma na temat Boga. Musi osobiście doświadczyć, że Bóg nie stoi naprzeciw niego, a w związku z tym nie może już dłużej wyobrażać sobie, że z Nim rozmawia, bowiem wszystkie przepełnione obrazami rozważania są konstrukcjami umysłu. Bóg nie pozostawia żadnej przestrzeni na dialog czy kompromis. Zen i biblia wymaga głębokiego zaangażowania czytelnika. Kadowaki nie rekomenduje zen każdemu chrześcijaninowi ani każdemu buddyście. Praktyka zen jest dla tych, których temperament predestynuje do tego, aby przeniknęła ich głęboka cisza tej wymagającej, ale przynoszącej owoce metody, która prowadzi nas do nieruchomego miejsca w zmieniającym się świecie.
Książka zaopatrzona jest w słowniczek objaśniający najtrudniejsze pojęcia.
O Autorze:
Kakichi Kadowaki SJ jest członkiem japońskiej prowincji Towarzystwa Jezusowego i mistrzem zen. Wychowany w tradycji buddyzmu zen, został następnie ochrzczony przez o. Heinricha Dumoulina SJ, wielkiego badacza buddyzmu. Przez wiele lat był wykładowcą na Wydziale Filozofii jezuickiego Sophia University w Tokio. Prowadzi zen sesshin w ośrodku Karuizawa w Japonii.
To pierwsze w Polsce wydanie fascynującej książki Richarda Rohra, która w USA jest bestsellerem (ponad 80 tys. sprzedanych egzemplarzy). Autor przyjmuje założenie, że wszyscy jesteśmy uzależnieni. To może być uzależnienie od alkoholu, narkotyków, innych ludzi… Jednak najważniejszym, zdaniem Rohra, uniwersalnym uzależnieniem są destrukcyjne wzorce myślenia. Choć nie możemy zahamować zalewającej nas fali kultury, możemy starać się zrozumieć rzeczywistość, zbudować własną przystań i nauczyć się „oddychać pod wodą”.
Problem w tym, abyśmy potrafili zrozumieć, że jesteśmy uzależnieni, przyznać się do uzależnienia, do własnej bezradności wobec niego i umieli znaleźć drogę do odzyskania pełni wolności.
Richard Rohr pokazuje taką drogę w książce „Oddychając pod wodą. Duchowość i Program 12 Kroków”. Kierowanie się zbudowanymi na ewangeliach zasadami Programu 12 Kroków może uwolnić każdego od każdego uzależnienia: od najbardziej oczywistych od alkoholu czy narkotyków po najbardziej powszechne, choć paradoksalnie mniej widoczne uzależnienie od popełniania grzechów. Franciszkanin patrzy na grzech jak na uzależnienie – w kategoriach choroby, a nie winy – która wymaga wymierzenia kary.
Rohr wskazuje, że uzależnienie wysysa z nas nasze najgłębsze i prawdziwe tęsknoty, siłę życia, która sprawia, że „pragniemy wody ze strumieni”. Duchowe pragnienie jest napędem, jaki został umieszczony w nas na samym początku. Każdy nałóg niszczy ten napęd.
Zdaniem Richarda Rohra Program 12 Kroków stosowany m.in. w grupach AA przyczynił się w ogromnym stopniu do rozwoju duchowości Amerykanów. Autor pokazuje, jak w naszych poszukiwaniach wiary możemy się wzorować na tym programie walki z nałogiem i dzięki zasadom w nim zawartym, nie tylko wyzwolić się z nałogu, ale także odkryć współczucie dla siebie i innych oraz nauczyć się radzić sobie z własnymi ułomnościami i codziennymi problemami.
RICHARD ROHR – współczesny mistrz duchowości.
o. Richard Rohr jest znany polskiemu czytelnikowi z dziewięciu pozycji książkowych , w tym wydanych przez Wydawnictwo Charaktery w serii Medytacja książek pt. „Nagie teraz”, „Prostota. Sztuka odpuszczania” i „Siewca miłości”.
Urodził się w 1943 roku w Kansas w USA. Do zakonu franciszkańskiego wstąpił w 1961 roku, a w 1970 przyjął święcenia kapłańskie. Obecnie mieszka w pustelni w pobliżu zakonu franciszkanów w Albuquerque, prowincja Nowy Meksyk. W 1987 roku założył Centrum Działania i Kontemplacji, którego jest dyrektorem. Centrum prowadzi aktywną działalność na rzecz pokojowych zmian społecznych, stanowi również miejsce odnowy i kierownictwa duchowego Jest autorem ponad dwudziestu książek tłumaczonych na wiele języków i cenionym prelegentem o międzynarodowej sławie.
To praktyczny uzupełnienie do fascynującej książki Richarda Rohra, „Oddychając pod wodą. Duchowość i program 12 Kroków”, która w USA jest bestsellerem (ponad 80 tys. sprzedanych egzemplarzy). Autor przyjmuje założenie, że wszyscy jesteśmy uzależnieni. To może być uzależnienie od alkoholu, narkotyków, innych ludzi… Jednak najważniejszym, zdaniem Rohra, uniwersalnym uzależnieniem są destrukcyjne wzorce myślenia. Choć nie możemy zahamować zalewającej nas fali kultury, możemy starać się zrozumieć rzeczywistość, zbudować własną przystań i nauczyć się „oddychać pod wodą”.
Richard Rohr pokazuje taką drogę w książce „Oddychając pod wodą. Duchowość i Program 12 Kroków”. Kierowanie się zbudowanymi na ewangeliach zasadami Programu 12 Kroków może uwolnić każdego od każdego uzależnienia: od najbardziej oczywistych od alkoholu czy narkotyków po najbardziej powszechne, choć paradoksalnie mniej widoczne uzależnienie od popełniania grzechów.
„Dziennik lektury” jest znakomitym praktycznym poradnikiem do samodzielnej pracy w przejściu przez Program 12 Kroków opisany w książce „Oddychając po wodą”. Dziennik z zamieszczonymi w nim refleksjami Autora, ćwiczeniami, pytaniami i miejscem na zapisanie własnych spostrzeżeń - ułatwia odkrycie źródła własnego uzależnienia. Praca z Dziennikiem pozwoli rozpoznać i znaleźć najlepsze rozwiązanie do pokonania uzależnienia.
Praca z Dziennikiem:
• prowadzi do zrozumienia, że jesteśmy uzależnieni,
• pozwala przyznać się do uzależnienia, do własnej bezradności wobec niego
• sprzyja znalezieniu drogi do odzyskania pełni wolności.
Zdaniem Richarda Rohra Program 12 Kroków stosowany m.in. w grupach AA przyczynił się w ogromnym stopniu do rozwoju duchowości Amerykanów. Autor pokazuje, jak w naszych poszukiwaniach wiary możemy się wzorować na tym programie walki z nałogiem i dzięki zasadom w nim zawartym, nie tylko wyzwolić się z nałogu, ale także odkryć współczucie dla siebie i innych oraz nauczyć się radzić sobie z własnymi ułomnościami i codziennymi problemami.
RICHARD ROHR – współczesny mistrz duchowości.
o. Richard Rohr jest znany polskiemu czytelnikowi z dziewięciu pozycji książkowych , w tym wydanych przez Wydawnictwo Charaktery w serii Medytacja książek pt. „Nagie teraz”, „Prostota. Sztuka odpuszczania” i „Siewca miłości”.
Urodził się w 1943 roku w Kansas w USA. Do zakonu franciszkańskiego wstąpił w 1961 roku, a w 1970 przyjął święcenia kapłańskie. Obecnie mieszka w pustelni w pobliżu zakonu franciszkanów w Albuquerque, prowincja Nowy Meksyk. W 1987 roku założył Centrum Działania i Kontemplacji, którego jest dyrektorem. Centrum prowadzi aktywną działalność na rzecz pokojowych zmian społecznych, stanowi również miejsce odnowy i kierownictwa duchowego Jest autorem ponad dwudziestu książek tłumaczonych na wiele języków i cenionym prelegentem o międzynarodowej sławie.
„Efekt wioski. Jak kontakty twarzą w twarz mogą uczynić nas zdrowszymi, szczęśliwszymi i mądrzejszymi” to najnowsza książka znakomitej kanadyjskiej psycholog rozwojowej Susan Pinker. To ważna książka, która ukształtuje Twój sposób myślenia na temat coraz bardziej wirtualnego świata, w jakim żyjesz. Oto zaledwie kilka spośród mnóstwa podanych przez Susan Pinker powodów, dla których bezpośrednie kontakty między ludźmi mają tak wielkie znaczenie: - ci, który regularnie spotykają się z przyjaciółmi, żyją średnio piętnaście lat dłużej niż "samotnicy" - najniższy poziom demencji występuje u tych, którzy mają rozbudowane sieci kontaktów społecznych; - uścisk albo poklepanie po plecach łagodzi fizjologiczną reakcję na stres, co w efekcie wspomaga organizm w walce z infekcjami. Lubisz e-maile, SMS-y i media społecznościowe? Ja też. Jednak, jak dowodzi Susan Pinker w tej wspaniałej książce, komunikacja elektroniczna nigdy nie zaspokoi głęboko w nas zakorzenionej i na wskroś ludzkiej potrzeby bezpośredniej interakcji z drugim człowiekiem. Czerpiąc z najświeższych badań z dziedziny neurobiologii społecznej i uzupełniając wiedzę naukową studiami przypadków oraz trafnymi spostrzeżeniami, Pinker przedstawia twardą argumentację za miękkimi kompetencjami. Koniecznie przeczytaj tę książkę i porozmawiaj o niej – twarzą w twarz! – z przyjacielem. — Daniel H. Pink, autor bestsellerów z rankingu The New York Times: Drive oraz Jak być dobrym sprzedawcą „Piekło to inni”, pisał francuski filozof Jean Paul Sartre, „Nieprawda!”, zdaje się odpowiadać Susan Pinker. Zasypując nas zaskakującymi danymi, autorka tej frapującej lektury przypomina, że samotność i izolacja są naszym nieszczęściem, a inni ludzie – źródłem radości. Ta ciekawa i znakomicie udokumentowana książka dowodzi, że częsty i bezpośredni kontakt z drugim człowiekiem jest przynajmniej tak samo potrzebny do przeżycia, jak czyste powietrze i zdrowa dieta. — Christina Hoff Sommers, autorka książki Freedom Feminism: Its Surprising History and Why It Matters Today Z właściwym sobie polotem i znawstwem łączy najnowsze doniesienia z dziedziny neurobiologii i psychologii społecznej z historiami z życia wieśniaków na Sardynii, badaniami amerykańskich zakonnic oraz analizą montrealskich portali randkowych. W fascynujący sposób wyjaśnia, dlaczego potrzebujemy kontaktu z żywym człowiekiem, a nie z monitorem, oraz dlaczego czas spędzony z bliźnimi wzbogaca i wydłuża nasze życie w sposób, jakiego byśmy się nigdy nie domyślili. — John Tierney, współautor książki Siła woli, bestsellera z rankingu New York Times Autorka dostarcza błyskotliwych spostrzeżeń na temat dobroczynnego wpływu interakcji społecznych na nasze związki, rodzicielstwo, karierę, rodzinę i przyjaźnie. Co więcej, Susan Pinker zgłębia również wpływ, jaki w naszym codziennym życiu odgrywają płeć i uwarunkowania społeczne. — Susan Shapiro Barash, autorka książek Nine Phases of Marriage i Toksyczne przyjaciółki Pinker jest nie tylko wnikliwym naukowcem, lecz ma także talent do opowiadania historii, dzięki czemu umiejętnie łączy osobiste anegdoty z wynikami badań naukowych na temat małżeństwa, raka, otyłości, szczęścia, długowieczności, religii, synchronii menstruacyjnej, cel izolacyjnych i wielu innych zagadnień. To ważna książka, która ukształtuje nasz sposób myślenia na temat coraz bardziej wirtualnego świata, w jakim żyjemy. — Paul Bloom, stypendysta programu Brooks and Suzanne Ragen, profesor psychologii, Yale Univeristy, autor Just Babies: The Origins of Good and Evil Susan Pinker sporządziła fascynujące, wyważone studium najbardziej fundamentalnej ludzkiej potrzeby: więzi z drugim człowiekiem. Przypomina, że – niezależnie od tego, jak bardzo rozwinie się technologia – niektórych rzeczy po prostu nie sposób zastąpić. — Maria Konnikova, autorka książki Mastermind: How to Think Like Sherlock Holmes, bestsellera z rankingu New York Times
Książka jest kontynuacją wydanej pod tym samym tytułem kilka lat temu części 1., która cieszyła się ogromnym zainteresowaniem Czytelników – osiągnęła sprzedaż ponad 11 000 egzemplarzy. Świadczy to o tym, jak wielu z nas dotyka syndrom Dorosłych Dzieci Alkoholików. Według różnych szacunków w Polsce żyje od półtora miliona do nawet trzech milionów Dorosłych Dzieci Alkoholików. To często nasi najbliżsi: żony, mężowie, matki, ojcowie. To przyjaciele, znajomi, koledzy, kuzyni. Na zewnątrz mili, sympatyczni, kochający i pragnący miłości. Wewnątrz skażeni rozległą strefą cienia. Książka zabiera Dorosłe Dzieci Alkoholików w niezwykłą podróż wgłąb własnego życia, pozwala zrozumieć, co działo się z nimi w dzieciństwie, i co dzieje się teraz. I najważniejsze – pokazuje, że nigdy nie jest za późno, aby uwolnić się od koszmarów przeszłości.
Ta książka stawia wiele pytań dotyczących DDA.
• Kim są Dorosłe Dzieci Alkoholików?
• W jaki sposób dorastanie w rodzinach alkoholowych ukształtowało ich dorosłe życie?
• Jakie są ich emocje, odczucia, doznania, wybory?
• Dlaczego doświadczają tak silnego wstydu, lęku, smutku?
• Czy powinny szukać pomocy? A jeśli tak, to gdzie i jak?
Odpowiadają na nie najlepsi specjaliści od uzależnień i ich terapii m.in. Ewa Kucińska, Jerzy Mellibruda, Ewa Woydyłło, Lubomira Szawdyn. Nie dają złotych rad, nie wypisują recept na wszystko. Służą natomiast pomocą – mądra i cierpliwą. To książka nie tylko dla DDA – także dla ich bliskich i najbliższych – bo ich też dotyka syndrom DDA. Zdaniem Krzysztofa Brzózki, dyrektora Polskiej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych – Patrona książki, „publikacja jest godna polecenia do wnikliwej, analitycznej refleksji. Książka Gdzie się podziało moje dzieciństwo część 2 jest zbiorem artykułów, które dotyczą uzależnienia od alkoholu, funkcjonowania rodzin z problemem alkoholowym i destrukcyjnego wpływu picia rodziców na dzieci – również wtedy, gdy stają się one dorosłe. Odczarowuje przekonania dotyczące nieuchronności wystąpienia syndromu DDA u wszystkich osób mających w dzieciństwie uzależnionego rodzica i neguje konieczność szukania przez wszystkie te osoby pomocy psychoterapeutycznej. Jednocześnie wskazuje na problemy wewnątrzpsychiczne i interpersonalne, występujące u części tych osób w dorosłym życiu, oraz opisuje drogi ich przezwyciężania.”
O. Anselm Grün i mistrz zen o. Willigis Jäger – benedyktyni, dwaj spośród najbardziej znanych duchowych autorów krajów niemieckojęzycznych, decydują się na publiczną, szczerą rozmowę o najważniejszych sprawach wiary.
Niniejsza książka znajdzie z pewnością czytelników i czytelniczki. Otwarta rozmowa obydwu duchowych przewodników dostarcza odpowiedzi na najważniejsze pytania dotyczące życia i wiary, ubogaca i skłania do dalszych osobistych pytań.
Jak napisał Jacek Prusak SJ we Wstępie do niniejszej książki, dialog prowadzony przez autorów, wszystkim może pomóc lepiej zrozumieć, ze bez duchowości człowiek sam siebie ogranicza. Ostatecznie jednak przed każdym z nas stanie pytanie, w jakiego Boga wierzy? Czy w „Boga rozpryskanego, Boga w sprayu, który jest trochę wszędzie, ale nie wiadomo, czym jest”, czy Boga objawiającego się w historii, ponadreligijnie, ale nie poza wiarą? Jak mogę być osobą, jeśli Rzeczywistość Ostateczna jest nieosobowa? Ta książka pokazuje, jaką wagę mają te pytania, jakie pociągają za sobą konsekwencje.
W Polsce książki obydwu Autorów są niezwykle popularne - dla wielu z nas Autorzy stali się duchowymi przewodnikami i nauczycielami. Na język polski przetłumaczono ponad 100 książek o. Anselma Grüna i kilkanaście pozycji o. Willigisa Jägera. Niniejsza książka to relacja ze spotkania równorzędnych partnerów, wypełnionego opowiadaniami o własnych doświadczeniach duchowych, ich przekonaniami i wzajemnym respektem wobec drogi życia i wiary drugiego. Ich rozmowa ubogacona jest osobistym stylem myślenia i pisarstwa obu autorów.
O. Willigis Jäger i o. Anselm Grün są nie tylko kolegami – łączy ich również wspólna historia. Znają się niemal całe życie, począwszy od wczesnego spotkania w rolach ucznia i nauczyciela, aż po wspólne działanie we wspólnocie zakonnej opactwa benedyktynów z Münsterschwarzach. Przebyli wspólnie długą drogę wiary. Ojciec Anselm jest do dziś głęboko zakorzeniony we wspólnocie klasztornej benedyktyńskiego opactwa. Działa tam jako kapłan, przewodnik duchowy, kierownik kursów oraz jako ekonom. Droga ojca Willigisa prowadzi poza ściśle określone klasztorne otoczenie – od ponad dziesięciu lat działa w Centrum Rozwoju Duchowego.
Dokąd zaprowadziły ich duchowe poszukiwania? Czy do ponadosobowego doświadczenia Boga, czy do ostatecznego zadomowienia i powierzenia się absolutnemu „Ty” Boga?
W otwartej rozmowie obaj Autorzy odpowiadają na pytania, które nurtują obecnie wielu współczesnych ludzi. Ich doświadczenie wiary może pomóc Czytelnikom w znalezieniu własnej ścieżki.
Willigis Jäger należy do najbardziej znanych duchowych nauczycieli naszych czasów. Jest znanym i poczytnym Autorem także w Polsce: przetłumaczono dotychczas na język polski kilkanaście jego książek. Willigis Jäger uosabia niezależną od wyznania duchowość, która w XXI wieku daje osobom duchowo poszukującym odpowiedzi na nurtujące je pytania. Został uformowany zarówno przez mistykę chrześcijańskiego Zachodu, jak i przez dalekowschodni zen, wychodząc jednocześnie poza wyznania – ku temu, co leży u podstaw wszystkich duchowych dróg Zachodu i Wschodu.
Książka „Modlitwa kontemplacyjna” jest jedną z najbardziej cenionych książek Autora. Wielką zaletą książki jest odkrycie na nowo i udostępnienie źródeł zachodniochrześcijańskiej mistyki. Przez lata Willigis Jäger pogłębiał swoje osobiste doświadczenie kontemplacyjne i rozwijał umiejętności nauczania kontemplacji, co uwieńczone zostało założeniem własnej szkoły kontemplacji pod nazwą „Obłok niewiedzy”. Kontemplacja jest ważną praktyką dla ludzi, zajmujących się duchowością i szczególną drogą w ich codzienności. Jedną z wielkich postaci chrześcijaństwa, która kroczyła tą drogą i również jej uczyła, jest św. Jan od Krzyża. O. Jäger ukazuje św. Jana od Krzyża jako towarzysza na drogach współczesnej duchowości. Ojciec Willigis Jäger próbuje iść tą drogą, czyniąc ją zrozumiałą i możliwą do przejścia także w naszych czasach. Nie przemilcza jednak niebezpieczeństw i trudności, jakie mogą się na niej pojawić. Sprawia to, że książka jest bardzo dobrym przewodnikiem po kontemplacji zarówno dla zaawansowanych praktyków, jak i dla początkujących.
O Autorze
Willigis Jäger urodził się w 1925 roku. Jako mnich opactwa benedyktyńskiego w Münsterschwarzach studiował filozofię i teologię. W 1952 roku przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1960–1964 był referentem Centrali Związku Niemieckiej Młodzieży Katolickiej (BDKJ) w Düsseldorfie. W latach 1964–1975 aktywnie działał na rzecz akcji „Missio“, doprowadzając m.in. do tego, że dochody z akcji bożonarodzeniowego kolędowania „Sternsinger” przeznaczane są na rzecz dzieł misyjnych.
W roku 1972 Willigis Jäger rozpoczął intensywną praktykę zazen i w 1980 roku uzyskał pozwolenie na nauczanie zen. Na skutek sporów z rzymską Kongregacją Doktryny Wiary, w roku 2000 nastąpiło – za obopólną zgodą – czasowe zwolnienie Willigisa Jägera ze wspólnoty zakonnej, której jednak nadal jest członkiem.
W roku 2003 powstało w Holzkirchen koło Würzburga centrum zen i kontemplacji „Benediktushof” – miejsce aktualnego pobytu i działalności WilligisaJägera. Napisał wiele książek i artykułów, uczestniczy w ogromnej liczbie spotkań i konferencji. Wciąż aktywnie uczestniczy w życiu zakonu i stworzonego przez siebie Centrum Rozwoju Duchowego.
Psycholog Paul Dolan, ekspert od szczęścia, jest jednym z tych rzadkich autorów książek popularnonaukowych, do których natychmiast odczuwa się sympatię. Zapewne dlatego, że sam jest najlepszym dowodem na skuteczność swojej teorii. Na uczelni London School of Economics nazywają go Profesor Happy (Profesor Szczęście). Swą książkę „Droga na szczyt” zaczyna od wyznania, że przez lata jego największym problemem było jąkanie się - rzeczywiście w tym zawodzie przypadłość dość kłopotliwa. Opowiada, jak to dla niego problemem być przestało dzięki zastosowaniu w życiu rezultatów własnych naukowych badań. Potem dowiadujemy się, że profesor ma trzy pasje: rodzinę i naukę, co dość oczywiste, ale także... kulturystykę. Nawet przeprasza na koniec, że ciągle wtrąca dygresje na temat własnych i diety kulturysty, ale nie może się powstrzymać. Po prostu odczuwa głęboką życiową satysfakcję z faktu, że skutecznie, cierpliwie, systematycznie pracuje nad swoim ciałem i widzi postępy. Szczęśliwy naukowiec-kulturysta w hipsterskich białych okularach i z sześciodniowym zarostem, w dodatku wcale niewysławiający się z grzecznym oksfordzkim akcentem, bo pochodzi z londyńskiej klasy niższej - jak tego nie kupić? “Kluczem do szczęścia jest to, żeby poświęcać więcej uwagi temu, co czyni nas szczęśliwymi, a mniej temu, co nas szczęśliwymi nie czyni” - pisze profesor Szczęśliwy. Ale nie chodzi mu o to, żeby żyć chwilą, wdychać słoną morską bryzę czy podziwiać kiczowaty zachód słońca. Raczej o to, żeby tak zorganizować sobie życie, by uwolnić uwagę i usunąć przeszkody z jej drogi. Żeby uczynić te rzeczy, które są naprawdę dla nas ważne, istotnymi, ale nie myśleć cały czas: chcę być szczęśliwa, muszę być szczęśliwy. I nie gonić za czymś, co wcale nam szczęścia nie daje. Dolan posiłkuje się tu badaniami swojego mentora i przyjaciela, noblisty Daniela Kahnemanna, m.in. na temat „efektu skupienia”, czyli błędu poznawczego, który powoduje, że ludzie oceniając swoje szczęście i zadowolenie przywiązują się zbyt dużą wagę nie do tego, co naprawdę jest użyteczne. Na przykład uważają, że w bardzo dużym stopniu uszczęśliwi ich bogactwo, tymczasem bogaci wcale nie są o wiele szczęśliwsi od biednych. Jedno z prostych ćwiczeń, które autor proponuje na początek: wypisanie sobie rzeczy, które są dla nas ważne i ocenienie ich w skali 1-10 (z uwzględnieniem przyjemności i celu) pozwoli zobaczyć, jakie rzeczy naprawdę czynią nas szczęśliwymi. Dolan proponuje, żebyśmy świadomie tak przeorganizowali nasze otoczenie, żebyśmy nie musieli uwagi zwracać na rzeczy, które przeszkadzają nam w szczęściu, za to na samo szczęście - tak. Zdaniem Profesora Szczęśliwego cała sztuka polega na tym, żeby te działania rzeczywiście wymagały od nas niewielkiego wysiłku. Jeśli nam się wydaje, że nie jesteśmy w stanie wygospodarować czasu na pomaganie innym, to niech to będzie na początek kwadrans w tygodniu. Piętnaście minut zawsze się znajdzie. Fragment tekstu, który ukazał się w maju 2015 w magazynie „Książki”. Autorem jest Miłada Jędrysik, dziennikarka i publicystka, przez 20 lat była związanej z „Gazetą Wyborczą”, autorka wywiadów ze znanymi postaciami ze świata polityki i kultury.
Kim jest współczesny dobry ojciec?
Jak się odnaleźć w nowej życiowej roli?
Jak zrozumieć własnego ojca?
Co może wzmocnić nadwątlone więzi ojca z dziećmi?
Jak sobie poradzić z nieobecnością ojca?
Tradycyjne podejście do roli ojca, ustawia go często od startu na straconej pozycji. Tata „nie wie jak”, „tata nie da sobie rady”, „tata niech lepiej się zajmie zarabianiem pieniędzy, remontem łazienki, a do wychowania dziecka się nie wtrąca”. Jak przyjdzie czas to nauczy je grać w piłkę albo w szachy. Nie zachęcani do budowania więzi ojcowie, często silni, męscy, radzący sobie ze wszystkim, w obliczu opieki nad dzieckiem i budowania z nim więzi tracą grunt pod nogami, odsuwając się na boczny tor. Podążając często za przykładem własnego ojca, pozostawiają kobietom odpowiedzialność za opiekę nad dzieckiem i mało kto zdaje sobie sprawę, że to nie jest dla nikogo dobre rozwiązanie.
Nie brakuje oczywiście mężczyzn, którzy w roli taty sprawdzają się znakomicie, niestety jednak bardzo powszechne są te dwa scenariusze: ojciec nieobecny wcale w rozwoju dziecka (bo odszedł, wyjechał zarabiać, pracuje 14 godzin na dobę), ojciec obecny jedynie ciałem (schowany za gazetą, pilotem telewizora lub innymi męskimi zajęciami). Książka „Droga do ojca” to zbiór tekstów, które uświadamiają jak krzywdzące mogą być efekty tej nieobecności oraz rzucają światło na zawartą w tytule drogę do tego, by to zmienić.
Czy lepszy dla rozwoju dziecka jest ojciec tyran czy jego brak? Jak zmienił się świat i społeczeństwo, a wraz z nimi rola nie tylko ojca, ale w ogóle mężczyzny? Czy okazywanie słabości przystoi tacie i dlaczego warto „paplać”? Co to znaczy bliskość w męskim wydaniu i dlaczego tata nie powinien być po prostu drugą mamą? Co daje dziecku, a później dorosłemu człowiekowi obecność taty w jego życiu i jakie są konsekwencje jego braku? Co to znaczy wystarczająco dobry ojciec? Jak wielką rolę w kształtowaniu się kobiety odgrywa jej relacja z ojcem? Ta pozornie niewielka książeczka ociera się o każde z tych oraz wiele innych pytań. Jest dobrym natchnieniem do refleksji na temat tego jakim jestem, będę lub chciałbym być ojcem oraz z drugiej strony jakie są/były moje relacje z tatą. Równie pouczająca i inspirująca dla ojców, kandydatów na ojców, jak również matek oraz dojrzałych już dzieci.
Książka jest zbiorem tekstów najwybitniejszych psychologów i psychoterapeutów: m.in Wiesława Sokoluka, Wojciecha Eichelbergera, Krzysztofa Jedlińskiego, Bogdana de Barbaro. W książce zamieszczone są także listy czytelników "Charakterów" dotyczące ich relacji (często trudnych) z własnymi ojcami.
Co to znaczy "mieć ojca"? Coraz lepiej wiemy, jak ważny jest jest ojciec dla rozwoju dziecka, jakie znaczenie ma jego obecność lub nieobecność. Wiemy też jak różna jest jakość tej obecności. Są ojcowie, którzy dają dzieciom poczucie bezpieczeństwa - mogą one liczyć na swoich ojców w trudnych momentach, mają kogo poprosić o pomoc. Tacy ojcowie stają się wzorcami dla swoich dzieci, dzięki którym jak pokazują badania, córki o wiele trafniej dobierają partnerów życiowych, a synowie lepiej budują pewność i przekonanie o własnej wartości. W informacji wykorzystano fragmenty recenzji zamieszczonej na www.panpsycholog.pl
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
