TO SPOD PIÓRA TEJ WIKTORIAŃSKIEJ PISARKI WYSZŁY OPOWIEŚCI: „CRANFORD”, „PÓŁNOC I POŁUDNIE”, „RUTH”, „ŻONY I CÓRKI”...
Po śmierci wikarego w miasteczku Combehurst wdowa po nim, pani Browne, sama wychowuje dwoje dzieci w domu na wrzosowisku. Maggie i Edward to rodzeństwo różnego temperamentu. Maggie wydaje się podporządkowana bratu we wszelkich kwestiach. A on maksymalnie wykorzystuje ten układ.
Kilka lat później, gdy oboje są już dorośli, Maggie staje przed dylematem: ocalić brata od więzienia, a tym samym zerwać z narzeczonym w zamian za zatuszowanie malwersacji Edwarda.
I wybór, którego młoda kobieta dokonuje, wprawi wszystkich w zdumienie...
Elizabeth Gaskell (1810-1865) to obok sióstr Bronte chyba najpopularniejsza brytyjska pisarka XIX wieku. Przyjaciółka Charlesa Dickensa, który cenił ją za wyśmienitą prozę. Doskonale też oddawała w swych historiach sytuację kobiet w ówczesnej epoce.
„Mogę polecić bez najmniejszego zawahania”.
Martine Cole
„Kolejna lektura obowiązkowa dla fanów Frosta”.
Peter James
W maju 1982 roku trwa wojna o Falklandy. Ale małe miasteczka, takie jak Denton, mają też swoje problemy. I afery kryminalne. Jak chociażby seria dziwnych włamań i kradzieży kosztowności w domach bogatszych mieszkańców.
Sierżant Frost ma się tym właśnie zająć, gdy spada na niego dużo poważniejsza sprawa. W pobliskim lesie, obok torów kolejowych, znaleziono zwłoki nastoletniej Samanthy Ellis, zaginionej dwa dni wcześniej. A to pierwsza z zaginionych młodych osób, jak się szybko okaże...
James Henry to pseudonim literacki Jamesa Gurbutta, który wiele lat był zagorzałym fanem cyklu powieściowego R. D. Wingfielda o sprawach inspektora Frosta - jako ich angielski wydawca.
Po olbrzymim sukcesie powieści „Frost i pierwsza sprawa” o początkach kariery Frosta - jeszcze jako sierżanta policji w Denton - zdecydowano się za zgodą syna zmarłego w roku 2007 R. D. Wingfielda na kolejną powieść-prequel.
„Doskonale oddaje styl ojca, choć nie było to łatwe...” - przyznaje Phil Wingfield.
Twórca postaci komisarza Maigreta pisał też powieści, w których zajmował się szukaniem „nagiego człowieka”. A w analizowaniu ludzkich charakterów Simenon był mistrzem...
Jacek Szczerba, „Gazeta Wyborcza”
Tony Falcone to kobieciarz. A jego brat ma hotel. Dlatego tam może spotykać się z namiętną kochanką, bez obaw, że ktoś ich nakryje. Do czasu...
Bo Nicolas, mąż Andrée, chyba jednak domyśla się, czemu jeździ ona do pobliskiego miasteczka. I dla Tony’ego taka sytuacja staje się mało komfortowa. Woli zrezygnować z tych godzin przyjemności w hotelowym błękitnym pokoju, niż narażać reputację swojej rodziny.
Jego kochanka nie może się z tym jednak pogodzić. Bo za długo czekała na swoją prawdziwą miłość...
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz, który sławę zdobył dzięki postaci komisarza Maigreta, ale literacko doskonalsze są jego „romans dur”, jak sam je nazwał - powieści twarde, opisujące ludzkie losy, nierzadko skomplikowane, zwykle tragiczne, ale zawsze podane z zadziwiającą prostotą. Na tym polega fenomen pisarza, którego utwory przetłumaczono na większość języków świata.
Nie jestem wynalazcą i inicjatorem czarnej powieści kryminalnej i nigdy nie ukrywałem swojej opinii, że największe lub wszystkie zasługi w tej dziedzinie należy przyznać Hammettowi.
Raymond Chandler, „Mówi Chandler”, tłum. Ewa Budrewicz
Sam Spade, razem ze wspólnikiem Milesem Archerem, prowadzi agencję detektywistyczną. I kiedy zgłasza się tam pewna dziewczyna, prosząc o pomoc w odszukaniu siostry, dla obu detektywów sprawa jest dziecinnie prosta. I warta łatwego zarobku w postaci dwóch banknotów studolarowych.
Dopóki jeden z nich nie przypłaci tego śmiercią, a drugi nie wplącze się w łańcuch zbrodni, oszustw i wielkich namiętności. A wszystko to dla zdobycia tajemniczej figurki czarnego ptaka wysadzanej diamentami...
Dashiell Hammett (1894-1961) to klasyk czarnego kryminału. Zostawił po sobie zaledwie pięć powieści i kilkadziesiąt opowiadań, które zagwarantowały mu poczesne miejsce w każdej encyklopedii literatury kryminalnej.
OPOWIEŚĆ PRAWDZIWA JAK ŻYCIE
„Dziwnie się plecie w tym moim życiu” - tak uważa Jennie, bohaterka tej historii.
Jako młoda dziewczyna pomaga matce sprzątać w hotelu i poznaje tam statecznego senatora Brandera. Ten pod wpływem jej uroku zaczyna pomagać biednej rodzinie Gerhardtów. A i Jennie czuje się zobowiązana wobec niego...
I gdy odkrywa, że jest w ciąży, wszystko może skończyłoby się jak w bajce, bo senator gotów był poślubić urodziwą pannę, ale wtedy przewrotny los po raz pierwszy burzy plany i nadzieje Jennie...
Theodore Dreiser (1871-1945) to jeden z najwybitniejszych przedstawicieli amerykańskiego realizmu początku XX wieku w literaturze. Jego debiutancka „Siostra Carrie” (1900) była dla tego gatunku utworem przełomowym. Wydana w roku 1911 powieść „Losy Jennie Gerhardt” potwierdziła wielki talent literacki byłego reportera. A późniejszą „Tragedię amerykańską” (1925) krytycy zgodnie uznali za najpełniej zrealizowane dzieło.
Mackie wydaje się, że po rozwodzie z mężem w życiu jej córki Lianne zapanuje spokój. Bo specjalnością Kevina były tylko matactwa, wizje i zdrady. Jednak gdy okaże się, że długi eks-męża są na jej głowie, koszmar powróci. Ze zdwojoną siłą.
13 OPOWIEŚCI GROZY
Z NAJWYŻSZYM ZNAKIEM JAKOŚCI
Edward Frederic Benson (1867-1940) jest autorem kilkudziesięciu opowiadań niesamowitych i w literaturze grozy jego twórczość oceniano bardzo wysoko. Czytelnikowi polskiemu jego teksty znane były dotąd z różnych antologii opowieści z dreszczykiem - łącznie z najsłynniejszym „Pokojem na wieży”.
Niniejsza edycja to wybór trzynastu opowieści grozy Bensona - tłumaczonych po raz pierwszy na język polski.
A za motto do tych historii niech posłużą słowa wyjęte z jednej z nich:
„W naszych czasach tak trudno się przestraszyć. Prawie wszystko można wyjaśnić i obliczyć. Obawiamy się głównie nieznanego. Nikt nie wie, czym są duchy, dlaczego się pojawiają i komu...”
Maigret prowadzi śledztwa wśród przeciętnych ludzi, których okoliczności zmuszają do „przekroczenia samych siebie”...
Jacek Szczerba, „Gazeta Wyborcza”
Wszystko zaczęło się od nocnego telefonu doktora Pardona, który opowiedział Maigretowi o wizycie w jego gabinecie kobiety rannej od kuli. A następnego dnia komisarz zostaje powiadomiony o popełnionej właśnie zbrodni. Ofiarą jest Felix Nahour, zastrzelony w swym domu. Jego żona zniknęła w nocy...
Czy te dwa wypadki łączą się w jedną sprawę? Szybko okaże się, że tak. Jednak świadkowie nocnych wydarzeń w domu przy alei du Parc-Montsouris - sekretarz Nahoura, pokojówka jego żony - uparcie milczą. „Nic tu się nie działo tak, jak w innych rodzinach, w innych domach” - stwierdzi komisarz bez poczucia zawodowej satysfakcji, gdy już zamknie to śledztwo.
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz wielbiony za swój styl od pokoleń. Jako autor ponad 200 powieści zasłużył sobie na miano mistrza fabuły, a jako twórca postaci komisarza Maigreta na miejsce w każdej encyklopedii literatury kryminalnej.
„Maigret i sprawa Nahoura” to kolejny z kilkudziesięciu nowych tomów z cyklu o Maigrecie, jakie w ciągu najbliższych lat ukażą się nakładem naszego wydawnictwa.
PIERWSZY TARTAN NOIR
,,Czysta esencja szkockiego kryminału''
Peter May
,,To przez powieści McIlvanneya zostałem pisarzem..."
Ian Rankin
W jednym z parków w Glasgow bestialsko uduszono Jennifer Lawson, zbuntowaną trochę osiemnastolatkę, która chciała się wyrwać spod bacznej ręki ojca. I teraz Bud Lawson wie jedno: morderca jego córki też spocznie w grobie.
Za jego sprawą. Musi tylko dociec, kim on jest.
Taki sam problem ma inspektor Laidlaw, którego wyznaczono do prowadzenia śledztwa. To nietuzinkowy śledczy o pogmatwanym życiu i charakterze. I chyba tylko on jest gotów nurzać się w brudach tego miasta, by dociec prawdy nie tylko o oficerze, ale i mordercy, która okaże się mocno złożona...
William McIlvanney to pisarz wybitnie szkocki. Sławę przyniosła mu trylogia ,,Sprawy Laidlawa". A Glasgow dołączyło do listy miast uwiecznionych w literaturze kryminalnej - Miast Grzechu, jak Los Angeles Raymonda Chandlera i Jamesa Ellroya, by pozostać przy pisarzach, do których mu chyba najbliżej.
Bo oprócz zagadki kryminalnej i galerii wyrazistych postaci mamy tutaj czystą poezję opisu brudnych zaułków, gdzie żyją ludzie o brudnych umysłach. A sam główny śledczy, Jack Laidlaw, też nie posługuje się stereotypowymi metodami...
KRYMINAŁ ISLANDZKI
Sierżant Gunna to moja ulubiona policjantka.
Yrsa Sigurdardóttir
Drobiazgowy proces śledczy, wyraziste postacie i szczypta humoru w ponurym islandzkim krajobrazie to atuty powieści Batesa.
S. J. Bolton
Sierżant Gunna zostaje włączona do specjalnej jednostki policyjnej z siedzibą w stolicy kraju, Reykjaviku. Bo w spokojnej dotąd Islandii dochodzi ostatnio do zbyt wielu przestępstw. Może to wina kryzysu, który doprowadził do bankructwa nie tylko wielkie firmy, ale i zwykłych ludzi...
Ucieczka z więzienia Długiego Ommiego wydaje się nie mieć nic wspólnego z kryzysem. Podobnie jak śmierć Svany Geirs, telewizyjnej celebrytki. Bo tymi dwiema sprawami zajmuje się teraz ekipa Gunny.
Czemu jednak Ommi, bliski zwolnienia warunkowego, zdecydował się na tak głupi krok? A wyniki śledztwa pokazują, że dobrze znał Svanę... Ona sama od jakiegoś czasu żyła na koszt czterech prominentów, a każdy z nich, zagrożony skandalem, miał motyw, by zamordować kochankę...
Quentin Bates (ur. 1962) jest Brytyjczykiem, który chciał oderwać się od codziennego życia i rok pomieszkać na Islandii. A skończyło się na... całej dekadzie lat osiemdziesiątych, nim w roku 1990 wrócił do Wielkiej Brytanii. Choć Islandię od tej pory odwiedza już regularnie każdego roku.
Pośród licznych zajęć zajmował się dziennikarstwem, a stąd był już bliski krok do stworzenia serii kryminałów rozgrywających się na ukochanej Islandii - i to z policjantką w roli głównej.
SIEDEM OPOWIEŚCI GROZY Z NAJWYŻSZYM ZNAKIEM JAKOŚCI
Arthur Conan Doyle (1859-1930) to twórca postaci Sherlocka Holmesa, choć ma w swoim dorobku literackim także kilkanaście opowiadań i dłuższych nowel spod znaku grozy.
Niniejsza edycja zawiera siedem z nich. Sześć pierwszych znalazło się w zbiorze „Kapitan Gwiazdy Polarnej” wydanym w roku 1890 nakładem londyńskiego Longmansa. A tytułowy utwór okazał się tak wyśmienity jako opowieść grozy, że jest często zamieszczany w antologiach najlepszych przykładów tego gatunku.
Legendarna, dłuższa nowela grozy „Pasożyt” - zamykająca nasz wybór tekstów Conan Doyle’a - jedynie potwierdza, że autor „Psa Baskerville’ów” nie tylko w literaturze kryminalnej ujawnił swój talent…
Thomas H. Cook to klejnot wśród pisarzy, obdarzony darem fascynującej narracji i elegancją stylu...
John Hart, autor „Ostatniego dziecka”
„Mamy tak mało czasu, żeby zostawić po sobie trwałe wspomnienie...”
Dla Thomasa Danfortha przyszłość rysuje się w kolorowych barwach. Jako syn bogatego importera z Nowego Jorku wie, że przejmie rodzinny interes. Jest jednak rok 1939 i w Europie wojna wisi w powietrzu...
Robert Clayton, przyjaciel Thomasa, wie dużo więcej o sytuacji w Europie i prowadzi jakąś tajemniczą grę, w którą chce go wplątać. Prosi o użyczenie cichej i spokojnej rezydencji Danforthów na szkolenie tajemniczej kobiety...
Anna Klein to osoba, która podobno może zmienić bieg historii, odegrać ważną rolę w Projekcie - jak nazywa tę akcję Clayton. Kolejne odkrywane szczegóły tej sprawy Danforthowi wydają się przerażające i niebezpieczne. Zwłaszcza dla Anny Klein, której losy nie są mu obojętne...
„Większość ludzi przychodzi i odchodzi. Są jednak tacy, którzy pozostawiają w nas cząstkę samych siebie...”
Thomas H. Cook to autor znany już naszym czytelnikom z kilkunastu znakomicie skonstruowanych thrillerów. Te najważniejsze to: „Szkolny romans”, „Chmura niewiedzy” i „Czerwone liście”. W jego klimatycznych powieściach miłość i śmierć zawsze się łączą w zajmującą historię.
Jeden z tych legendarnych kryminałów... Teoretycznie wydawało sie, że szkoła strzelania będzie idealnym interesem dla byłego snajpera, Jaya Bensona. U boku Lucy mógł po zwolnieniu z wojska prowadzić sielankowe życie na peryferiach Paradise City. Teoretycznie wydawało się, że nowy klient, który zawitał do Bensona, przyniesie mu fortunę. Wystarczyło tylko nauczyć Timoteo Savanto w ciągu kilku dni strzelania do celu. A przecież nie takie łamagi trafiały się podczas służby Bensonowi. Jednak dosyć szybko to, co wydawało się spaść z nieba, okazało się... prawdziwym piekłem.
W dniu swoich trzydziestych dziewiątych urodzin Nina Kitchener poddaje się zabiegowi sztucznego zapłodnienia. I rodzi chłopca. A potem nagle dziecko znika z nowojorskiego szpitala. Policyjne śledztwo pod nadzorem detektyw Delgado szybko utyka w miejscu. Ninie pozostaje samej szukać prawdy. Jeszcze wtedy nie wie, ile przeszkód przyjdzie jej pokonać, by odnaleźć synka.
O Johnie Pellamie mówią, że jest „chodzącym katalogiem gotowych plenerów”. Jako dokumentalista został teraz zatrudniony na planie filmu w stylu historii o Bonnie i Clydzie, kręconym nad rzeką w miasteczku Maddox, w stanie Missouri. Rzeczywistość przewyższa jednak ten gangsterski obraz, gdy w spokojnym dotąd mieście strzela się na ulicy. To, że zginął Vince Gaudia – miejscowy czarny charakter – mogło nawet ucieszyć policjantów. Ale ofiara padł także porządny gliniarz Donnie Buffett, co już rozsierdziło miejscowy wydział śledczy. A w całe to wydarzenie wplatał się Pellam, kiedy wracał ze sklepu z kartonem piwa i został potrącony przez płatnego zabójcę. To nic, że niechcący. To nic, że potłukły się butelki, Ważne – i najgorsze – że Pellam widział twarz tamtego...
Pracujący na uniwersytecie, jako nauczyciel kreatywnego pisania, Jake Reese wiedzie spokojne życie. Z żoną Diane, która jest marszandem w miejscowej galerii sztuki. I gdy Jake pomyśli sobie, jak burzliwe były jego młodzieńcze lata, to zdecydowanie woli tę obecną małomiasteczkową nudę.
Ale tamta przeszłość chyba nagle powraca... W postaci dwóch podejrzanych osobników, którzy atakują go któregoś wieczoru na parkingu i... obcinają mu palec. Bez zbędnych wyjaśnień!
Policja uznaje, że to zwyczajny przypadek kogoś, kto znalazł się w złym miejscu i w złym czasie. Zwłaszcza że sam Jake nie chce wskazać sensownej przyczyny tej napaści. I śledztwo zostaje umorzone.
Ale wtedy zdarza się coś jeszcze bardziej zaskakującego: bez śladu znika żona Jake’a, Diane...
John Rector narobił sporo zamieszania na amerykańskim rynku wydawniczym, kiedy jego „Zagajnik” wspiął się na szczyty list bestsellerów „Amazona”. Kolejne trzy, jak dotąd, literackie thrillery - w których snuje opowieści o zwykłych ludziach w niezwyczajnych okolicznościach - napisał dla czytelników szukających w sensacyjnych intrygach „czegoś więcej”.
Rector pokazał, że stosując prosty, szokująco oszczędny styl, można stworzyć historię o tak dużym ładunku emocjonalnym. W jego prozie krytycy dopatrzyli się talentu, którym przed nim zabłysnął chyba tylko James M. Cain, autor powieści „Listonosz zawsze dzwoni dwa razy”.
Maigret prowadzi śledztwa wśród przeciętnych ludzi, których okoliczności zmuszają do „przekroczenia samych siebie”...
Jacek Szczerba, „Gazeta Wyborcza”
Po raz pierwszy w swej karierze komisarz Maigret staje po drugiej stronie biurka - nie jako prowadzący przesłuchanie, ale jako ten, którego... oskarżają!
A wszystko zaczęło się od dziwnego telefonu pewnej dziewczyny, która liczyła na pomoc Maigreta. Potem jednak ta młoda i ponętna Nicole Prieur oskarżyła go o... molestowanie.
Ale czy tak było naprawdę? Ani Maigret, ani jego koledzy z brygady kryminalnej nie mają wątpliwości, że ktoś tu kręci. Tyle że telefon do prefekta od wysokich urzędników państwowych pokazuje komisarzowi, gdzie jest jego miejsce w hierarchii.
Co nie znaczy, że Maigret nie będzie dociekał, kto i w co chciał go wrobić...
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz wielbiony za swój styl od pokoleń. Jako autor ponad 200 powieści zasłużył sobie na miano mistrza fabuły, a jako twórca postaci komisarza Maigreta na miejsce w każdej encyklopedii literatury kryminalnej.
„Maigret szuka obrony” to kolejny z kilkudziesięciu nowych tomów z cyklu o Maigrecie, jakie w ciągu najbliższych lat ukażą się nakładem naszego wydawnictwa.
13 OPOWIADAŃ GROZY Z NAJWYŻSZYM ZNAKIEM JAKOŚCI
Edith Nesbit (1858-1924) to - podobnie jak Elizabeth Gaskell, Edith Wharton czy Mary E. Wilkins Freeman - pisarka, która obok poważnych dzieł literatury z niebywałym talentem tworzyła nowele spod znaku grozy.
Zasłynęła przede wszystkim historiami dla dzieci i dziś hasło z jej nazwiskiem - jako autorki powieści „Pięcioro dzieci i coś”, „Poszukiwacze skarbu” czy „Pociągi jadą do taty” - znajdziemy w każdym słowniku literatury dziecięcej i młodzieżowej.
Ale równie wysoko cenione są jej opowiadania o duchach. Świadczy o tym chociażby obecność tekstu „Jak żywi, marmurowi” w każdej niemal antologii horroru.
I chociaż od powstania większości z nich minął cały wiek, te obrazki starej Anglii w dalszym ciągu wzbudzają nie tylko dreszczyk emocji, ale i podziw dla kunsztu literackiego pisarki.
Twórca postaci komisarza Maigreta pisał też powieści, w których zajmował się szukaniem „nagiego człowieka”. A w analizowaniu ludzkich charakterów Simenon był mistrzem...
Jacek Szczerba, „Gazeta Wyborcza”
Dwadzieścia lat wspólnego życia Annette i Georges’a Célerinów przerwał nagły wypadek. Annette zginęła pod kołami samochodu, przebiegając przez jezdnię.
Dziwne było miejsce tego zdarzenia - ulica Washingtona. Czego szukała tam żona Célerina, policja nie ustaliła. Ale Georges - szacowny jubiler, prowadzący ze wspólnikiem renomowany zakład - chciałby tego dociec. Bo analizując kolejne lata szczęśliwego - jego zdaniem - małżeństwa, powoli dochodzi do wniosku, że tak naprawdę nie znał własnej żony...
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz, który sławę zdobył dzięki postaci komisarza Maigreta, ale literacko doskonalsze są jego „romans dur”, jak sam je nazwał - powieści twarde, opisujące ludzkie losy, nierzadko skomplikowane, zwykle tragiczne, ale zawsze podane z zadziwiającą prostotą. Na tym polega fenomen pisarza, którego utwory przetłumaczono na większość języków świata.
Niezwykła powieść z Australii
To był rok 1909, gdy Sarah Walker została zamordowana, a nad jej ciałem widziano - stojącego z zakrwawionym nożem - brata, Quinna. I tak spokojne australijskie miasteczko Flint stało się miejscem wielkiej tragedii. A Quinn jakimś dziwnym trafem umknął pościgowi. Wydawało się, że na zawsze, skoro kilka lat później Walkerowie dostali list z informacją, że ich syn poległ na froncie Wielkiej Wojny, we Francji...
Minęło dziesięć lat od tamtych wydarzeń. I Quinn Walker - choć nie całkiem zdrowy na ciele i umyśle, jak się zdaje - powraca do Flint. „Jest jedna sprawa, z którą muszę tam zrobić porządek...” - tak to wyjaśnia. Bo przecież wie, że jest niewinny. Zna twarz mordercy. Tylko kto mu uwierzy - zdemobilizowanemu żołnierzowi z pokiereszowaną twarzą i umysłem pełnym strasznych obrazów wojny?
Chyba tylko Sadie Fox - ta dziwna osierocona dziewczynka, która o tamtej zbrodni wie więcej niż to możliwe...
Chris Womersley to jeden z najważniejszych obecnie pisarzy australijskich. W swych mrocznych opowieściach ubiera on w konwencję thrillera literackie uczty. Za powieść „Opuszczony” zebrał nie tylko pochwały od krytyków, ale i liczne nagrody i wyróżnienia.
Zasłużenie, bo temat okrutnego pokłosia pierwszej wojny światowej przedstawił równie imponująco jak Pierre Lemaitre („Do zobaczenia w zaświatach”) czy John Boyne („Spóźnione wyznania”).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
