Długo się nie otrząśniecie...
Paweł Mateja
W położonym na odludziu tartaku zwanym Bazą pracę podejmuje nowy stróż nocny.
Dręczony nienazwaną traumą mężczyzna szybko wnika w historię pełnego tajemnic życia swojego zmarłego poprzednika, świadka dramatycznych wydarzeń z przeszłości.
Tymczasem nadciąga zima, a wraz z nią skryte w zamieci widma; niesione lodowatym wiatrem echa popełnionych tu niegdyś zbrodni. Zima, w której śnieżnych objęciach wędrują ramię w ramię i prawda, i śmierć.
Wojciech Gunia - ur. 1983 w Nowym Sączu, absolwent Wydziału Polonistyki UJ. Debiutował w 2014 roku zbiorem opowiadań Powrót, uznanym przez wielu czytelników i krytykę za jedną z najoryginalniejszych i najlepszych książek polskiej literatury grozy ostatnich lat. W swojej twórczości Gunia unika rekwizytów typowych dla współczesnego horroru, skupiając się na sugestywnym odmalowaniu psychiki bohaterów, udręczonych bezsilnością wobec świata - niezrozumiałego, absurdalnego, przepełnionego okrucieństwem i obciążonego przemijalnością.
Tak dużo się wydaje
Od maja do grudnia godzin
Aż tu dnia tyle ubywa
Gdy wrzesień nadchodzi...
I właśnie w maju Verena Steynton - właścicielka szkockiej posiadłości Corriehill - obwieszcza, że we wrześniu zorganizuje przyjęcie dla wkraczającej w dorosłość córki Katy.
Kolejne zaproszenia docierają do przyjaciół Isobel i Archiego Balmerinów, ale i do Pandory, siostry Archiego, która lata temu uciekła w świat.
Pandorę dobrze pamięta Edmund Aird, który będzie na przyjęciu z młodą żona Virginią. A wszyscy liczą też na dotarcie Alexy, jego córki z pierwszego małżeństwa, która mieszka teraz w Londynie i chyba naprawdę zakochała się w Noelu Keelingu.
Poznają go więc we wrześniu. I nie będzie to jedyna niespodzianka w gronie dawnych znajomych...
Rosamunde Pilcher to jedna z najpopularniejszych autorek powieści dla kobiet, czego dowodzą ciągłe wznowienia na całym świecie nie tylko najsłynniejszych „Poszukiwaczy muszelek”, ale i „Przesilenia zimowego”, „Dzikiego tymianku” czy „Odgłosów lata”. A czytelniczki jej książek nie ukrywają zachwytów i bez wahania sięgają kolejny raz po te lektury.
NIEZNANE DOTĄD OPOWIEŚĆI AUTORA NOWELI „CZŁOWIEK I WĄŻ” - JEDNEJ Z NAJSŁYNNIEJSZYCH W GATUNKU GROZY.
Ambrose Bierce (1842-1914?) znany jest czytelnikom polskim ze zbiorów opowiadań „Jeździec na niebie” i „Czy to się mogło zdarzyć?”.
Do kompletu jego opowieści spod znaku grozy brakowało dwudziestu czterech opowiadań, które zawiera niniejsza edycja. Łącznie z legendarną już historią „Odpowiednie warunki”, którą cenił sam H. P. Lovecraft, umieszczając ją na prywatnej liście najlepszych utworów tego gatunku obok tekstów Blackwooda, Machena, Chambersa.
Ulubiona powieść E. M. Forstera
W letniej rezydencji na Hebrydach przebywa rodzina Ramsayów i ich goście. Wydarzeniem dnia jest planowana wycieczka do latarni morskiej. Ale to tylko tło dla monologów wewnętrznych kolejnych postaci zapisanych w formie strumienia świadomości. A epilog tej historii nastąpi dopiero po latach...
Virginia Woolf (1882-1941) to jedna z najwybitniejszych pisarek dwudziestego wieku. W roku 1925 ukazała się „Pani Dalloway”, dwa lata później „Do latarni morskiej”, a w roku 1931 „Fale” - trzy kanoniczne dziś przykłady literatury modernistycznej.
TO SPOD PIÓRA TEJ WIKTORIAŃSKIEJ PISARKI WYSZŁY OPOWIEŚCI: „CRANFORD”, „PÓŁNOC I POŁUDNIE”, „RUTH”, „ŻONY I CÓRKI”...
Po śmierci wikarego w miasteczku Combehurst wdowa po nim, pani Browne, sama wychowuje dwoje dzieci w domu na wrzosowisku. Maggie i Edward to rodzeństwo różnego temperamentu. Maggie wydaje się podporządkowana bratu we wszelkich kwestiach. A on maksymalnie wykorzystuje ten układ.
Kilka lat później, gdy oboje są już dorośli, Maggie staje przed dylematem: ocalić brata od więzienia, a tym samym zerwać z narzeczonym w zamian za zatuszowanie malwersacji Edwarda.
I wybór, którego młoda kobieta dokonuje, wprawi wszystkich w zdumienie...
Elizabeth Gaskell (1810-1865) to obok sióstr Bronte chyba najpopularniejsza brytyjska pisarka XIX wieku. Przyjaciółka Charlesa Dickensa, który cenił ją za wyśmienitą prozę. Doskonale też oddawała w swych historiach sytuację kobiet w ówczesnej epoce.
Twórca postaci komisarza Maigreta pisał też powieści, w których zajmował się szukaniem „nagiego człowieka”. A w analizowaniu ludzkich charakterów Simenon był mistrzem...
Jacek Szczerba, „Gazeta Wyborcza”
Tony Falcone to kobieciarz. A jego brat ma hotel. Dlatego tam może spotykać się z namiętną kochanką, bez obaw, że ktoś ich nakryje. Do czasu...
Bo Nicolas, mąż Andrée, chyba jednak domyśla się, czemu jeździ ona do pobliskiego miasteczka. I dla Tony’ego taka sytuacja staje się mało komfortowa. Woli zrezygnować z tych godzin przyjemności w hotelowym błękitnym pokoju, niż narażać reputację swojej rodziny.
Jego kochanka nie może się z tym jednak pogodzić. Bo za długo czekała na swoją prawdziwą miłość...
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz, który sławę zdobył dzięki postaci komisarza Maigreta, ale literacko doskonalsze są jego „romans dur”, jak sam je nazwał - powieści twarde, opisujące ludzkie losy, nierzadko skomplikowane, zwykle tragiczne, ale zawsze podane z zadziwiającą prostotą. Na tym polega fenomen pisarza, którego utwory przetłumaczono na większość języków świata.
13 OPOWIEŚCI GROZY
Z NAJWYŻSZYM ZNAKIEM JAKOŚCI
Edward Frederic Benson (1867-1940) jest autorem kilkudziesięciu opowiadań niesamowitych i w literaturze grozy jego twórczość oceniano bardzo wysoko. Czytelnikowi polskiemu jego teksty znane były dotąd z różnych antologii opowieści z dreszczykiem - łącznie z najsłynniejszym „Pokojem na wieży”.
Niniejsza edycja to wybór trzynastu opowieści grozy Bensona - tłumaczonych po raz pierwszy na język polski.
A za motto do tych historii niech posłużą słowa wyjęte z jednej z nich:
„W naszych czasach tak trudno się przestraszyć. Prawie wszystko można wyjaśnić i obliczyć. Obawiamy się głównie nieznanego. Nikt nie wie, czym są duchy, dlaczego się pojawiają i komu...”
Maigret prowadzi śledztwa wśród przeciętnych ludzi, których okoliczności zmuszają do „przekroczenia samych siebie”...
Jacek Szczerba, „Gazeta Wyborcza”
Wszystko zaczęło się od nocnego telefonu doktora Pardona, który opowiedział Maigretowi o wizycie w jego gabinecie kobiety rannej od kuli. A następnego dnia komisarz zostaje powiadomiony o popełnionej właśnie zbrodni. Ofiarą jest Felix Nahour, zastrzelony w swym domu. Jego żona zniknęła w nocy...
Czy te dwa wypadki łączą się w jedną sprawę? Szybko okaże się, że tak. Jednak świadkowie nocnych wydarzeń w domu przy alei du Parc-Montsouris - sekretarz Nahoura, pokojówka jego żony - uparcie milczą. „Nic tu się nie działo tak, jak w innych rodzinach, w innych domach” - stwierdzi komisarz bez poczucia zawodowej satysfakcji, gdy już zamknie to śledztwo.
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz wielbiony za swój styl od pokoleń. Jako autor ponad 200 powieści zasłużył sobie na miano mistrza fabuły, a jako twórca postaci komisarza Maigreta na miejsce w każdej encyklopedii literatury kryminalnej.
„Maigret i sprawa Nahoura” to kolejny z kilkudziesięciu nowych tomów z cyklu o Maigrecie, jakie w ciągu najbliższych lat ukażą się nakładem naszego wydawnictwa.
SIEDEM OPOWIEŚCI GROZY Z NAJWYŻSZYM ZNAKIEM JAKOŚCI
Arthur Conan Doyle (1859-1930) to twórca postaci Sherlocka Holmesa, choć ma w swoim dorobku literackim także kilkanaście opowiadań i dłuższych nowel spod znaku grozy.
Niniejsza edycja zawiera siedem z nich. Sześć pierwszych znalazło się w zbiorze „Kapitan Gwiazdy Polarnej” wydanym w roku 1890 nakładem londyńskiego Longmansa. A tytułowy utwór okazał się tak wyśmienity jako opowieść grozy, że jest często zamieszczany w antologiach najlepszych przykładów tego gatunku.
Legendarna, dłuższa nowela grozy „Pasożyt” - zamykająca nasz wybór tekstów Conan Doyle’a - jedynie potwierdza, że autor „Psa Baskerville’ów” nie tylko w literaturze kryminalnej ujawnił swój talent…
13 OPOWIADAŃ GROZY Z NAJWYŻSZYM ZNAKIEM JAKOŚCI
Edith Nesbit (1858-1924) to - podobnie jak Elizabeth Gaskell, Edith Wharton czy Mary E. Wilkins Freeman - pisarka, która obok poważnych dzieł literatury z niebywałym talentem tworzyła nowele spod znaku grozy.
Zasłynęła przede wszystkim historiami dla dzieci i dziś hasło z jej nazwiskiem - jako autorki powieści „Pięcioro dzieci i coś”, „Poszukiwacze skarbu” czy „Pociągi jadą do taty” - znajdziemy w każdym słowniku literatury dziecięcej i młodzieżowej.
Ale równie wysoko cenione są jej opowiadania o duchach. Świadczy o tym chociażby obecność tekstu „Jak żywi, marmurowi” w każdej niemal antologii horroru.
I chociaż od powstania większości z nich minął cały wiek, te obrazki starej Anglii w dalszym ciągu wzbudzają nie tylko dreszczyk emocji, ale i podziw dla kunsztu literackiego pisarki.
Twórca postaci komisarza Maigreta pisał też powieści, w których zajmował się szukaniem „nagiego człowieka”. A w analizowaniu ludzkich charakterów Simenon był mistrzem...
Jacek Szczerba, „Gazeta Wyborcza”
Dwadzieścia lat wspólnego życia Annette i Georges’a Célerinów przerwał nagły wypadek. Annette zginęła pod kołami samochodu, przebiegając przez jezdnię.
Dziwne było miejsce tego zdarzenia - ulica Washingtona. Czego szukała tam żona Célerina, policja nie ustaliła. Ale Georges - szacowny jubiler, prowadzący ze wspólnikiem renomowany zakład - chciałby tego dociec. Bo analizując kolejne lata szczęśliwego - jego zdaniem - małżeństwa, powoli dochodzi do wniosku, że tak naprawdę nie znał własnej żony...
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz, który sławę zdobył dzięki postaci komisarza Maigreta, ale literacko doskonalsze są jego „romans dur”, jak sam je nazwał - powieści twarde, opisujące ludzkie losy, nierzadko skomplikowane, zwykle tragiczne, ale zawsze podane z zadziwiającą prostotą. Na tym polega fenomen pisarza, którego utwory przetłumaczono na większość języków świata.
Życie w Barford, na brytyjskiej prowincji, nie było może dla Lois Barclay czymś ekscytującym. Mieszkała tam z rodzicami. I gdy ci zmarli, została sama na świecie. Nie licząc wuja, Ralpha Hicksona z Salem, w Nowej Anglii - czyli daleko, za oceanem. I tam miała teraz po długiej, morskiej podróży trafić Lois.
„Biedne, biedne dziewczę! Obcy to dla niej kraj, obcy ludzie... będzie się czuła tu samotna i opuszczona... Dziwaczni są ci ludzie z Nowej Anglii... Nic, tylko się modlą, zawsze na kolanach”.
A trzeba jeszcze wiedzieć, że było to w czasach, kiedy rzekome uroki rzucane przez czarownice traktowano poważnie. I to właśnie Salem stało się miejscem okrutnych wydarzeń, w których Lois miała odegrać ważną rolę...
Elizabeth Gaskell (1810-1865) to obok sióstr Bronte chyba najpopularniejsza brytyjska pisarka XIX wieku. Przyjaciółka Charlesa Dickensa, który cenił ją za wyśmienitą prozę. Doskonale też oddawała w swych historiach sytuację kobiet w ówczesnej epoce.
Montague Rhodes James (1862-1936) to jeden z najwybitniejszych brytyjskich twórców opowieści niesamowitych. Cztery jego niewielkie zbiory takich opowiadań wystarczyły, by uznano go dziś za jednego z mistrzów tego gatunku, obok Algernona Blackwooda i H. P. Lovecrafta. Teksty te, zebrane w dwóch tomach w edycji polskiej - Opowieści starego antykwariusza i Opowieści o duchach - uzupełnia jedyna dłuższa opowieść w dorobku Jamesa, także z pogranicza literatury grozy i fantasy. Pięć flakoników to historia walki z Mocami Ciemności, choć podana jakby w baśniowej konwencji, co potwierdza tylko różnorodność talentu literackiego M. R. Jamesa... A dzięki oryginalnym ilustracjom Gilberta Jamesa - z pierwszej edycji z roku 1922 - sam tekst nabiera jeszcze większego uroku i klimatu.
Elizabeth Gaskell (1810-1865) to jedna z najwybitniejszych brytyjskich pisarek XIX wieku. Znana jest z powieści ,,Północ i Południe"", ,,Żony i córki"" czy ,,Ruth"" - gdzie kobiece bohaterki walczą nie tylko z przeciwnościami losu, ale i o swoje prawa w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Ceniona za swoją twórczość przez Charlesa Dickensa ma też w dorobku kilka prób z gatunku opowieści o duchach czy nowel gotyckich. Najsłynniejsza z nich ,,Opowieść starej piastunki"" weszła już do kanonu ghost stories i jest włączana niemal do każdej antologii. Podobnie chwalona jest ,,Uboga klaryska"". Z kolei ,,Szara Dama"" to klasyczna opowieść w duchu historii gotyckich, do których zalicza się także pozostałe dwie nowele tego zbioru: ,,Opowieść dziedzica"" i ,,Klątwa rodu Griffithsów"". Urzekają one do dziś, a ich niesamowity klimat i mroczna atmosfera są wręcz niedoścignione...
TO SPOD PIÓRA TEJ WIKTORIAŃSKIEJ PISARKI WYSZŁY OPOWIEŚCI: ,,CRANFORD"", ,,PÓŁNOC I POŁUDNIE"", ,,RUTH"", ,,ŻONY I CÓRKI""... ,,Wielkie to przeżycie dla młodego mężczyzny, kiedy przyjdzie mu pierwszy raz zamieszkać samemu..."" Tak zaczyna się ta historia osobliwego uczucia Paula Manninga do jego dalekiej kuzynki Phillis Holman. Młodzieniec ten - podejmując pierwszą w życiu pracę przy budowie kolei - poznaje córkę pastora i z miejsca ulega jej urokowi. Nawet to, że są daleką, bo daleką, ale jednak rodziną, nie przeszkadza mu snuć w skrytości ducha nieśmiałych planów co do ich wspólnej przyszłości. Chociaż sama Phillis bardziej zainteresowana jest osobą jego zwierzchnika - Edwarda Holdswortha. Co mocno skomplikuje życie Paulowi, gdy w młodzieńczej naiwności szczęście Phillis postawi ponad wszystko... Elizabeth Gaskell (1810-1865) to obok sióstr Bronte chyba najpopularniejsza brytyjska pisarka XIX wieku. Przyjaciółka Charlesa Dickensa, który cenił ją za wyśmienitą prozę. Doskonale też oddawała w swych historiach sytuację kobiet w ówczesnej epoce.
Poza tworzeniem kolejnych historii spoza znaku grozy H.P. Lovecraft zajmował się również poprawianiem opowiadań z tego gatunku na zlecenie. A jedną z jego klientek wiosną 1927 roku została Zealia Brown Reed Bishop. To z jej pomysłu na ,,Klątwę Yiga"" powstanie w kolejnym roku teks, który w większości jest autorstwa samego Lovecrafta. Podobnie stanie się z powieścią ,,Kopiec"". Zarys fabuły tej historii autorstwa Bishop otrzymuje Lovecraft pod koniec roku 1929. Uznaje go za ,,całkowicie płytki i banalny"". Ale w efekcie jego niebywałej wyobraźni literackiej zrodzi się w kolejnych miesiącach jedna z najdłuższych - i najlepszych - w dorobku mistrza grozy nowel o innych cywilizacjach. Trzeci tekst będący efektem współpracy z Zealią Bishop to nowela ,,Sploty Meduzy"". Powstała ona w roku 1930 i kryje w sobie pewne niespodzianki charakterystyczne dla jego pisarstwa...
Zebrane w tym tomie opowieści wydano dopiero dwa lata po śmierci autora, w 1914 roku. Większość z nich to utwory, które cały wiek czekały na polski przekład! O wiele za długo, jak się wydaje, czytając chociażby taki mistrzowsko skonstruowany ""Powrót Abla Behenny""
Joseph Sheridan Le Fanu zasłynął w literaturze przede wszystkim powieścią "Stryj Silas" i nowelą "Carmilla", ale równie wysoko cenione są jego opowiadania o duchach, które w dziewiętnastowiecznej literaturze nie miały sobie równych, może poza tekstami Edgara Allana Poego.
Pół wieku po śmierci Le Fanu kilkanaście takich wybornych historii zebrał sam M. R. James, autor "opowieści starego antykwariusza", opatrując je przedmową i krótkimi komentarzami. Fakt, że tom tych ghost stories wznawiany jest do dziś, niech będzie wystarczającą rekomendacją dla czytelników.
W latach dwudziestych minionego wieku, w Providence - swym rodzinnym mieście - umieścił Lovecraft tę makabryczną historię losów popadającego w coraz większy obłęd Charlesa Dextera Warda. A wszystko zaczyna się od pozornie niewinnego odkrycia, że Ward jest w linii prostej potomkiem - osiadłego półtora stulecia wcześniej w Providence, a przybyłego z osławionego Salem - Josepha Curwena. Tego tajemniczego alchemika i kabalisty, o którego życiu wszelkie wzmianki postanowiono z jakiegoś powodu zniszczyć...
Człowiek, który przychodzi do biura komisarza Maigreta od kilku już tygodni, za każdym razem decyduje się odejść bez słowa. Wreszcie jednak odwiedza Maigreta w jego domu. I tam opowie mu swoją historię życia - dziwna i zaksakującą.
Bo Leonard Planchon już od dwóch lat mieszka pod jednym dachem z żoną i... jej kochankiem.
A teraz ma zamiar zabić ich oboje. I to właśnie wyznaje komisarzowi...
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
