"Lakoniczność, żelazna logika i świetnie sportretowane środowiska to główne walory kryminałów Simenona".
Jacek Szczerba, „KSIĄŻKI. MAGAZYN DO CZYTANIA”
Kiedy Armand de Saint-Hilaire zostaje znaleziony martwy w swoim gabinecie, sprawa trafia do Maigreta. Bo zastrzelony hrabia to były ambasador i do śledztwa należy podejść delikatnie.
Szybko się okaże, że to historia jak z taniego romansu, nawet jeśli wplątane są w nią osoby z wyższych sfer. A komisarz Maigret tego świata kompletnie nie zna, co od pierwszych chwil bardzo go irytuje.
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz wielbiony za swój styl od pokoleń. Jako autor ponad 200 powieści zasłużył sobie na miano mistrza fabuły, a jako twórca postaci komisarza Maigreta na miejsce w każdej encyklopedii literatury kryminalnej.
„Maigret i wyższe sfery” to kolejny z kilkudziesięciu nowych tomów z cyklu o Maigrecie, jakie w ciągu najbliższych lat ukażą się nakładem naszego wydawnictwa.
„Wrogowie”, „Poleńka”, „Wiera”, „Wołodia”, „Trzy lata”, Pojedynek”, „Pani z pieskiem” to siedem opowiadań mistrza nowelistyki rosyjskiej w legendarnym przekładzie Natalii Gałczyńskiej. I gdyby szukać wspólnego tematu tych historii, to wszystkie są „o trudnej miłości”.
"I zdawało się, że jeszcze chwila, a wyjście się znajdzie i wtedy zacznie się inne, piękne życie; i oboje doskonale wiedzieli, że do końca jest bardzo daleko, bo to, co najcięższe, najtrudniejsze, dopiero się zaczyna".
Nabokov o „Pani z pieskiem”: To jedno z największych opowiadań, jakie kiedykolwiek powstały.
Nabokov o Antonie Czechowie: Żaden autor nie tworzył równie poruszających postaci w sposób tak bezpretensjonalny jak Czechow.
(Vladimir Nabokov „Wykłady o literaturze rosyjskiej”, tłum. Zbigniew Batko)
Pseudonim Vernon Lee przybrała dla swej twórczości brytyjska pisarka Violet Paget (1856-1935). Pisała sporo - cenione są jej studia z zakresu historii sztuki, estetyki i psychologii.
Jest także postacią znaczącą w historii feminizmu.
Jednak to jej późnowiktoriańskie opowieści grozy najbardziej przetrwały próbę czasu i są dzisiaj wznawiane w różnych antologiach i osobnych wyborach.
Tom czterech nowel „Nawiedzenia” był wydany w Londynie w 1890 roku. I gdyby szukać wspólnego punktu tych opowieści, to - jak zauważają krytycy -duchy w tych historiach są przedmiotem pożądania, zwykle śmiertelnym.
Lakoniczność, żelazna logika i świetnie sportretowane środowiska to główne walory kryminałów Simenona. Jacek Szczerba, „KSIĄŻKI. MAGAZYN DO CZYTANIA”
Ktoś strzela do Oscara Chabuta, gdy ten opuszcza dom schadzek na ulicy Fortuny. Spotykał się tam z różnymi kobietami od lat. I dobrze o tym wiedziała jego żona, Jeanne.
„Każdy mógł to zrobić. Czyjś mąż lub kochanek. Są jeszcze zazdrośnicy na tym świecie” – odpowiada lakonicznie pani Chabut komisarzowi, gdy ten szuka podpowiedzi, kto chciałby zabić majętnego hurtownika win.
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz wielbiony za swój styl od pokoleń. Jako autor ponad 200 powieści zasłużył sobie na miano mistrza fabuły, a jako twórca postaci komisarza Maigreta na miejsce w każdej encyklopedii literatury kryminalnej.
„Maigret i hurtownik win” to kolejny z kilkudziesięciu nowych tomów z cyklu o Maigrecie, jakie w ciągu najbliższych lat ukażą się nakładem naszego wydawnictwa.
KAŻDY ZNA „GÓRNĄ KOJĘ” I „WRZESZCZĄCĄ CZASZKĘ”, ALE CZAS POZNAĆ RESZTĘ TEKSTÓW Z KULTOWEGO JUŻ ZBIORU OPOWIEŚCI AMERYKAŃSKIEGO MISTRZA GROZY.
Francis Marion Crawford (1854-1909) to amerykański pisarz zaliczany do ścisłej czołówki twórców opowieści niesamowitych. Przede wszystkim jako autor legendarnego opowiadania „Górna koja”, które trafia zwykle do antologii najlepszych utworów grozy.
Polskim czytelnikom do tej pory znany był także z drugiej słynnej noweli „Wrzeszcząca czaszka” – zawartej w tomie „Opowieści z dreszczykiem. Noc druga”.
Jednak dopiero zbiór „Wędrowne duchy” (wydany pośmiertnie w 1911 roku), gdzie oprócz tych tekstów zamieszczono pięć innych opowiadań grozy, pokazuje w całej pełni mistrzostwo Crawforda w kreowaniu nadnaturalnych klimatów.
"Lakoniczność, żelazna logika i świetnie sportretowane środowiska to główne walory kryminałów Simenona". Jacek Szczerba, „KSIĄŻKI. MAGAZYN DO CZYTANIA”
Najpierw do biura Maigreta przychodzi Xavier Marton, by powiedzieć, że ma pewne podejrzenia, iż żona chce go otruć.
Po niedługim czasie komisarza odwiedza żona tamtego, przyznając, że Xavier ma problemy natury psychicznej.
I teraz Maigret staje przed najtrudniejszym dylematem w swej karierze: czy wszczynać śledztwo, skoro nie ma ofiary? A jeśli zbagatelizuje sprawę, czy nie okaże się, że ktoś jednak zostanie zamordowany, podczas gdy policja mogła to udaremnić?
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz wielbiony za swój styl od pokoleń. Jako autor ponad 200 powieści zasłużył sobie na miano mistrza fabuły, a jako twórca postaci komisarza Maigreta na miejsce w każdej encyklopedii literatury kryminalnej.
„Maigret ma skrupuły” to kolejny z kilkudziesięciu nowych tomów z cyklu o Maigrecie, jakie w ciągu najbliższych lat ukażą się nakładem naszego wydawnictwa.
BEZ POWIEŚCI EDWARDA MORGANA FORSTERA TRUDNO SOBIE WYOBRAZIĆ WIELKOŚĆ LITERATURY BRYTYJSKIEJ
Siostry Schlegel, Margaret i Helen, to wyemancypowane intelektualistki. A właściciele Howards End, wiejskiej posiadłości, to rodzina Wilcoxów, która dorobiła się majątku, ale do kręgu elit jeszcze im daleko.
Konfrontacja tych rodzin na tle przemian w Anglii początku dwudziestego wieku to historia szalonych uczuć i równie nagłych zerwań kochanków, to zaskakujące oświadczyny wdowca, to szokujące decyzje kobiet, które nie mogą pogodzić się z niesprawiedliwością społeczną…
A wszystko zaczyna się w Howards End w obliczu zerwanych zaręczyn Helen i Charlesa Wilcoxa…
Edward Morgan Forster (1879-1970) to pisarz, który obok Virginii Woolf - z tej samej elitarnej Grupy Bloomsbury - zaliczany jest do klasyków modernizmu w literaturze.
Rozgłos zyskał jako autor powieści „Powrót do Howards End” (1910), choć wydany dwa lata wcześniej „Pokój z widokiem” już zapowiadał ważne nazwisko na literackiej niwie. A kilkuletni pobyt Forstera w Indiach przyniósł w roku 1924 jeden z największych bestsellerów okresu międzywojennego - powieść „Droga do Indii”.
SIMENON NIE POTRZEBUJE KILKUSET STRON, BY STWORZYĆ PORYWAJĄCY DRAMAT...
Twórca postaci komisarza Maigreta pisał też powieści, w których zajmował się szukaniem „nagiego człowieka”. A w analizowaniu ludzkich charakterów Simenon był mistrzem...
Jacek Szczerba, „Gazeta Wyborcza”
Gdyby Joseph Lambert nie trzymał ręki między udami Edmonde, swojej sekretarki, podczas gdy kierował samochodem, pewnie nie doszłoby do wypadku. Do wypadku, który okazał się straszny w skutkach.
Na szczęście dla tych dwojga nikt nie widział zdarzenia. I oboje mogą milczeć. Tyle że śledztwo zatacza coraz szersze kręgi, a opinia publiczna wydała już wyrok na sprawcę…
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz, który sławę zdobył dzięki postaci komisarza Maigreta, ale literacko doskonalsze są jego „romans dur”, jak sam je nazwał - powieści twarde, opisujące ludzkie losy, nierzadko skomplikowane, zwykle tragiczne, ale zawsze podane z zadziwiającą prostotą. Na tym polega fenomen pisarza, którego utwory przetłumaczono na większość języków świata.
AUTOR „ULISSESA”. NAJSŁAWNIEJSZY CHYBA PISARZ DWUDZIESTEGO WIEKU
Opowieść o rozwoju Stefana Dedalusa - od dzieciństwa do dojrzałości. Tak w skrócie można określić tę, na poły autobiograficzną, historię.
Odkrywając, że świat dorosłych pełen jest omyłek i niesprawiedliwości, Stefan przechodzi burzliwą przemianę z pobożnego i układnego chłopca w tego, który na drodze buntu uwolni się od hipokryzji otaczającej go zewsząd.
James Joyce (1882-1941) to pisarz, który obok Virginii Woolf wirtuozerią języka zadziwił świat. Jeden z klasyków powieści modernistycznej, którego droga do sławy wcale nie była łatwa.
Irlandczyk, urodzony w Dublinie, większość życia spędził na kontynencie europejskim. Jego kolejne dzieła, poczynając od tomu opowiadań „Dublińczycy” (1914), były odrzucane przez wydawców. Nad większością pracował latami. „Portret artysty…” (1916) powstawał dziesięć lat. A najsławniejsze dzieło „Ulisses” (1922) najpierw ukazało się w Ameryce.
Ta epizodyczna powieść to awanturnicza historia próby odzyskania unikatowej monety, którą pewnemu kolekcjonerowi skradł tajemniczy młodzieniec w okularach.
Troje wysłanników kolekcjonera próbuje ją odzyskać, choć nie ich perypetie są w końcu największym walorem tej historii. Ale opowieści, jakie snują przy okazji…
To z tej powieści wyjęto legendarną „Opowieść o białym proszku” czy równie przerażającą „Opowieść o Czarnej Pieczęci” – zdaniem samego H. P. Lovecrafta „dające bodaj najlepsze świadectwo kunsztu Machena jako mistrza grozy”, jak czytamy w eseju tegoż Nadprzyrodzona groza w literaturze, w tłumaczeniu Macieja Płazy.
13 OPOWIEŚCI WYBRANYCH Z DOROBKU NIEKORONOWANEGO MISTRZA GROZY
Edycja ta zawiera mniej znane historie spod znaku grozy H. P. Lovecrafta.
A przy tym stanowi doskonałe uzupełnienie „Zewu Cthulhu”.
Ozdobą zbioru są na pewno „Koty Ultharu” - jeden z ulubionych tekstów pisarza.
Podobnie jak rzadko wydawane w zbiorach - „Dwie czarne butelki”, napisane we współpracy z Wilfredem B. Talmanem.
I chyba najbardziej refleksyjny tekst: „Nocny ocean”, efekt współpracy z R. H. Barlowem – ostatnia opowieść grozy, nad jaką pracował Howard Phillips Lovecraft, zmarły 15 marca 1937 roku w Providence.
Lakoniczność, żelazna logika i świetnie sportretowane środowiska to główne walory kryminałów Simenona.
Jacek Szczerba, „KSIĄŻKI. MAGAZYN DO CZYTANIA”
W paryskim hotelu George V mieszkają ci, których świat zalicza do elity. Chociażby pułkownik David Ward - który zostaje znaleziony martwy w wannie w swym pokoju. Albo hrabina Louise Paverini, podobno jego kochanka, która po próbie samobójczej trafia do szpitala i stamtąd niespodziewanie ucieka. Samolotem do Nicei.
I teraz komisarz Maigret musi ruszyć jej śladem, poznając przy okazji ten ekstrawagancki światek, szokujący go coraz bardziej z każdym spotkanym milionerem…
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz wielbiony za swój styl od pokoleń. Jako autor ponad 200 powieści zasłużył sobie na miano mistrza fabuły, a jako twórca postaci komisarza Maigreta na miejsce w każdej encyklopedii literatury kryminalnej.
„Maigret podróżuje” to kolejny z kilkudziesięciu nowych tomów z cyklu o Maigrecie, jakie w ciągu najbliższych lat ukażą się nakładem naszego wydawnictwa.
AUTOR „DZIWNYCH ZJAWISK”
W KOLEJNEJ OPOWIEŚCI SPOD ZNAKU GROZY
Arthur Conan Doyle (1859-1930) to twórca postaci Sherlocka Holmesa, choć ma w swoim dorobku literackim także kilkanaście opowiadań i dłuższych nowel spod znaku grozy.
„Zagadka Cloomber” wydana została w roku 1889 i ma wiele cech wspólnych z inną powieścią pisaną w tym samym czasie – „Studium w szkarłacie”. Ta druga to spotkanie Holmesa z Watsonem, podczas gdy „Zagadka Cloomber” jest gotyckim thrillerem.
Poznajemy historię dziwacznego generała Heatherstone’a, który zamieszkuje z rodziną na odludziu, w wynajętym domu, Cloomber Hall, i wyraźnie czegoś się boi. Zwłaszcza gdy zbliża się dzień piątego października…
Spisujący relację o tajemniczych wydarzeniach w tamtej posiadłości, młody John Fothergill West ma niełatwe zadanie, bo to, czego stanie się świadkiem, trudno mu będzie wyjaśnić w myśl praw natury…
TO SPOD PIÓRA TEJ WIKTORIAŃSKIEJ PISARKI WYSZŁY OPOWIEŚCI: „CRANFORD”, „PÓŁNOC I POŁUDNIE”, „RUTH”, „ŻONY I CÓRKI”...
Historia ta ma swój początek kilkadziesiąt lat temu, gdy urodził się Edward – jedyny syn znanego i poważanego rejenta Wilkinsa w miasteczku Hamley. Syn także został rejentem, ale do szacownych rodów było mu daleko, nawet gdy był równie poważany jak ojciec.
Gdy urodziła mu się córka, Ellinor, stała się jego oczkiem w głowie. A gdy podrosła, zakochał się w niej syn zamożnego i wpływowego pana Corbeta, Ralph.
I nawet pan Corbet krzywo patrzący na zaręczyny syna z biedniejszą panną nie mógł odwieść syna od decyzji o ślubie.
Tyle że wkrótce, pewnej koszmarnej nocy, w życiu Wilkinsów zmieniło się wszystko. Nieodwołalnie…
Elizabeth Gaskell (1810-1865) to obok sióstr Bronte chyba najpopularniejsza brytyjska pisarka XIX wieku. Przyjaciółka Charlesa Dickensa, który cenił ją za wyśmienitą prozę. Doskonale też oddawała w swych historiach sytuację kobiet w ówczesnej epoce.
BEZ POWIEŚCI EDWARDA MORGANA FORSTERA TRUDNO SOBIE WYOBRAZIĆ WIELKOŚĆ LITERATURY BRYTYJSKIEJ
Młoda Angielka, Lucy Honeychurch, przybywając do Florencji, nie wie jeszcze, że tutaj dorosłość szokująco wkroczy w jej życie.
Wychowana w pruderyjnym wiktoriańskim świecie mogła być oszołomiona nieoczekiwanym pocałunkiem, który złożył na jej ustach pewien ekscentryczny rodak. Choć dla George’a Emersona nie był to jedynie poryw chwili...
I gdy wkrótce Cecil Vyse oficjalnie zostaje narzeczonym panny Lucy, młody Emerson nie będzie obojętny...
Edward Morgan Forster (1879-1970) to pisarz, który obok Virginii Woolf - z tej samej elitarnej Grupy Bloomsbury - zaliczany jest do klasyków modernizmu w literaturze.
Rozgłos zyskał jako autor powieści „Powrót do Howards End” (1910), choć wydany dwa lata wcześniej „Pokój z widokiem” już zapowiadał ważne nazwisko na literackiej niwie. A kilkuletni pobyt Forstera w Indiach przyniósł w roku 1924 jeden z największych bestsellerów okresu międzywojennego - powieść „Droga do Indii”.
Lakoniczność, żelazna logika i świetnie sportretowane środowiska to główne walory kryminałów Simenona.
Jacek Szczerba, „KSIĄŻKI. MAGAZYN DO CZYTANIA”
Od trzech lat komisarz Maigret nie miał urlopu. Tego upalnego lata nie było więc wyboru - zwłaszcza po kategorycznych zaleceniach doktora Pardona.
I faktycznie Maigret był na urlopie, ale... w Paryżu, choć oficjalnie przebywał w Sables d’Olonne. Miał spokój od policyjnej pracy. Teoretycznie. Bo czytając gazetę, natknął się na artykuł o zbrodni w gabinecie znanego wśród paryskich elit lekarza.
I teraz codziennie miał wyczekiwać na wieści z dzienników o poczynaniach inspektora Janviera, zastępującego go w tym śledztwie. A może nawet spróbować mu pomóc...
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz wielbiony za swój styl od pokoleń. Jako autor ponad 200 powieści zasłużył sobie na miano mistrza fabuły, a jako twórca postaci komisarza Maigreta na miejsce w każdej encyklopedii literatury kryminalnej.
„Maigret się bawi” to kolejny z kilkudziesięciu nowych tomów z cyklu o Maigrecie, jakie w ciągu najbliższych lat ukażą się nakładem naszego wydawnictwa.
JEDNA Z NAJLEPSZYCH EUROPEJSKICH POWIEŚCI O INDIACH
Panna Adela Quested przybywa do Czandrapuru, gdzie jej narzeczony, Ronny Heaslop, jest sędzią. Brytyjscy kolonizatorzy i ludność indyjska żyją tutaj pozornie w zgodzie, ale wystarczy iskierka, by wybuchł bunt.
Wyprawa do legendarnych Grot Marabarskich - choć w prażącym słońcu, gdzie łatwo o halucynacje - wcale jednak nie zapowiadała niczego groźnego…
Edward Morgan Forster (1879-1970) to pisarz, który obok Virginii Woolf - z tej samej elitarnej Grupy Bloomsbury - zaliczany jest do klasyków modernizmu w literaturze.
Rozgłos zyskał jako autor powieści „Powrót do Howards End” (1910), choć wydany dwa lata wcześniej „Pokój z widokiem” już zapowiadał ważne nazwisko na literackiej niwie. A kilkuletni pobyt Forstera w Indiach przyniósł w roku 1924 jeden z największych bestsellerów okresu międzywojennego. To dzięki „Drodze do Indii” zyskał on międzynarodową sławę, a powieść nieprzerwanie jest wznawiana.
SIMENON NIE POTRZEBUJE KILKUSET STRON, BY STWORZYĆ PORYWAJĄCY DRAMAT...
Twórca postaci komisarza Maigreta pisał też powieści, w których zajmował się szukaniem „nagiego człowieka”. A w analizowaniu ludzkich charakterów Simenon był mistrzem...
Jacek Szczerba, „Gazeta Wyborcza”
Dla Justina Calmara miała to być nudna podróż powrotna do domu w Paryżu z włoskich wakacji.
I byłaby nudna, gdyby nie ciekawski pasażer z przedziału. Wypytał najpierw Calmara o różne fakty z jego życia, a potem miał prośbę. Pozornie zwyczajną – by na dworcu kolejowym w Lozannie wyjął on ze skrytki bagażowej aktówkę i odwiózł ją pod pewien adres…
Tyle że po spełnieniu tej prośby nic już w spokojnym życiu Justina Calmara nie będzie takie jak dawniej…
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz, który sławę zdobył dzięki postaci komisarza Maigreta, ale literacko doskonalsze są jego „romans dur”, jak sam je nazwał - powieści twarde, opisujące ludzkie losy, nierzadko skomplikowane, zwykle tragiczne, ale zawsze podane z zadziwiającą prostotą. Na tym polega fenomen pisarza, którego utwory przetłumaczono na większość języków świata.
NAJSŁYNNIEJSZY TOM OPOWIEŚCI GROZY KLASYKA GATUNKU
Oliver Onions (1873-1961) to jeden z pisarzy, którego twórczość na polu literatury grozy wychwalana była od samego debiutu. Dziewięć opowieści składających się na tom „Na opak” (1911) uwodzi nie tylko pięknym językiem, ale i oryginalnością intryg. Do tego cechą charakterystyczną opowiadań Onionsa było unikanie bezpośredniego przedstawiania nadnaturalnych zjawisk - chociaż jednak...
Pierwsza w zbiorze nowela „Zew pięknej” (znana dotąd w polskim przekładzie jako „Wabiąca ślicznotka”) to zdaniem samego Algernona Blackwooda najlepsza opowieść grozy wszech czasów - a autorowi równie znakomitych „Wierzb” wierzyć można...
Lakoniczność, żelazna logika i świetnie sportretowane środowiska to główne walory kryminałów Simenona.
Jacek Szczerba, „KSIĄŻKI. MAGAZYN DO CZYTANIA”
Po odkryciu zwłok brutalnie zamordowanej żony Adrien Josset zgłosił się na policję. Wiedział, że będzie głównym podejrzanym, chociaż utrzymywał, że jest niewinny.
Przesłuchanie go przez Maigreta niewiele wniosło do sprawy. Komisarz wcale nie był przekonany, że ma do czynienia z mordercą.
Jednak dla sędziego śledczego Comeliau sprawa była ewidentna i oczywista. Bo człowiek, który dzięki żonie awansował do wyższych sfer, a potem znalazł sobie młodą kochankę, nie zasługiwał na żadną obronę...
Georges Simenon (1903-1989) to pisarz wielbiony za swój styl od pokoleń. Jako autor ponad 200 powieści zasłużył sobie na miano mistrza fabuły, a jako twórca postaci komisarza Maigreta na miejsce w każdej encyklopedii literatury kryminalnej.
„Zwierzenia Maigreta” to kolejny z kilkudziesięciu nowych tomów z cyklu o Maigrecie, jakie w ciągu najbliższych lat ukażą się nakładem naszego wydawnictwa.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
