Poznajmy się, mam na imię Strach - Małgorzata Gizak - opis książki:
Seria „Poznajmy się" powstała z myślą o dzieciach w wieku 6 - 10 lat. Jej celem jest przybliżenie młodym czytelnikom niezwykłego świata emocji, ułatwienie zrozumienia go
1 wskazanie sposobów rozwiązywania trudnych sytuacji.
W trakcie rozwoju dziecko doświadcza różnych lęków. Z jednymi radzi sobie szybko, inne towarzyszą mu przez dłuższy czas utrudniając codzienne funkcjonowanie. Część czwarta pt. „Poznajmy się, mam na imię Strach" poświęcona jest kolejnej trudnej emocji. Książka nie tylko pozwala dzieciom spojrzeć na strach z innej perspektywy, ale zawiera również wiele ciekawych propozycji, które mogą wykorzystać, aby szybciej pozbyć się swoich lęków.
Dziecko może czytać książkę samodzielnie lub wspólnie
2 rodzicami. Może być ona również wykorzystana przez nauczycieli, pedagogów i terapeutów.
Seria Poznajmy się powstała z myślą o dzieciach w wieku 6-10 lat. Jej celem jest przybliżenie młodym czytelnikom niezwykłego świata emocji, ułatwienie zrozumienia go i wskazanie sposobów rozwiązywania trudnych sytuacji.
Metodologia jako sztuka wyjścia - Martyna Pryszmont - opis książki: Martyna Pryszmont - doktor nauk humanistycznych, andra-gog, absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, zatrudniona w Zakładzie Edukacji Dorosłych i Studiów Kulturowych, prowadzi Pracownię Metodologii Badań nad Edukacją w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego. Członkini ATA i TSBJ. Jej zamiłowanie do wizuałności znajduje odzwierciedlenie zarówno w aktywności naukowej, jak i dydaktycznej. Zainteresowania naukowe obejmują: metodologię badań nad edukacją, badania jakościowe - w tym podejścia: auto/biograficzne, posługujące się sztuką, auto/etnografię performatywną oraz strategie badawcze z użyciem fotografii i filmu; andragogikę i edukację dorosłych; macierzyństwo. Autorka publikacji naukowych poświęconych m.in. metodologii badań nad edukacją, macierzyństwu, edukacji dorosłych oraz ukrytemu programowi. Mama Idy i Astrid. Monografia Metodologia jako sztuka wyjścia jest jedną z najbardziej wartościowych publikacji andragogicznych ostatnich lat. Autorka kompetentnie i trafnie rekonstruuje procesy uczenia się kobiet z doświadczania macierzyństwa. Okazało się to możliwe dzięki zastosowaniu nowatorskiej metodologii integrującej jakościowe procedury badawcze z różnymi formami sztuki. Proponowane w książce rozwiązania wskazują nowe możliwości w zakresie badania trudnych do empirycznej eksploracji zjawisk życia społecznego. Nie wątpię, że będzie ona ważną i metodologicznie instruktywną lekturą dla przedstawicieli różnych dyscyplin nauk społecznych. prof. dr hab. Mieczysław Małewski Autorka postarała się stworzyć opracowanie oparte na krytycznej retrospekcji i autorefleksji nad własną praktyką badawczą z intencją podjęcia prób typologiza-cji czy generalizacji zarówno w zakresie metodologicznym (innowacyjne badania jakościowe), jak i merytorycznym (studia nad macierzyństwem), a nade wszystko wykazania wieloaspektowych powiązań między tymi kluczowymi wymiarami, co przyczyniło się do powstania dzieła wyjątkowego poznawczo i dydaktycznie. Monografia dr M. Pryszmont może być bowiem źródłem cennej, nowej wiedzy na temat macierzyństwa z pedagogicznego/andragogicznego punktu widzenia oraz kopalnią inspiracji i pomysłów innowacyjnych rozwiązań metodologicznych i metodycznych przy projektowaniu i realizowaniu badań nad tym fenomenem w perspektywie mono-dyscyplinarnej, subdyscyplinarnej i interdyscyplinarnej. prof. dr hab. Dariusz Kubinowski
Cudowności miasta Rzymu to swoisty przewodnik po Wiecznym Mieście napisany przez niejakiego Mistrza Grzegorza. Autor tej niezwykle osobistej relacji, wielki miłośnik antyku, odwiedził Rzym pod koniec XII lub w początkach XIII wieku. W powstałym w wyniku tej podróży utworze znaleźć można opisy wielu rzeźb oraz rozmaitych budowli, które miał okazję zobaczyć lub o których czytał. Skupił się jednak wyłącznie na zabytkach starożytnych, pomijając chrześcijańskie oblicze miasta zupełnym milczeniem. Dzieło Mistrza Grzegorza wraz z legendami i opowieściami dotyczącymi oglądanych cudowności oraz cytatami z rozmaitych pisarzy starożytnych stanowi wyraz fascynacji średniowiecznego autora antyczną przeszłością Rzymu
Los zwierząt nie-ludzkich na tej planecie zależy od nas, ludzi. Tylko my możemy o ten los zadbać – swoimi codziennymi działaniami, wyborami (także konsumenckimi) i reagowaniem na te z otaczających nas zjawisk, które budzą nasz sprzeciw. Brak reakcji na nieakceptowane zjawiska oznacza współpracę z opresorem. Jestem głęboko przekonana – pisze autorka tej książki – że dyskusje na temat codziennych ludzkich praktyk wobec zwierząt zmieniają w końcu los tych zwierząt
Książka poświęcona jest problematyce religii w Peru w pierwszej połowie XX wieku, odzwierciedlonej w powieściach i opowiadaniach José Maríi Arguedasa, a w szczególności skomplikowanym relacjom między chrześcijaństwem a wierzeniami i rytuałami pochodzenia rdzennego, kultywowanymi w rejonach andyjskich wśród społeczności posługujących się językiem keczua. Książka skupia się m.in. na analizie zjawiska synkretyzmu religijnego przedstawionego w twórczości Arguedasa, w opisach wierzeń, zwyczajów, rytuałów, modlitw łączących w sobie elementy katolicyzmu i dawnych religii andyjskich. Porusza też zagadnienia transkulturacji i metysażu kulturowego w aspekcie duchowości bohaterów powieści Arguedasa żyjących na styku dwóch kultur, co znajduje odzwierciedlenie w ich religijności, łączącej wpływy obu tradycji duchowych, katolickiej i rdzennej. Książka w języku hiszpańskim. El objetivo del libro es investigar las relaciones entre el cristianismo y la espiritualidad indígena de la población andina quechua en las novelas y los relatos de José María Arguedas, un escritor peruano del siglo XX. La religiosidad andina en las obras de Arguedas se caracteriza por la convivencia de dos grandes tradiciones religiosas dentro de una nación, una comunidad e incluso el alma de un individuo. Es una cuestión de transculturación y mestizaje en el ámbito de la espiritualidad más que una lucha o competición entre dos sistemas de creencias.
Autorzy starali się opisać historię i dzień dzisiejszy otmuchowskich zabytków. Nie tylko tych bardzo znanych, takich jak zamek i kościół parafialny, lecz także tych budzących dotąd mniejsze zainteresowanie, np. poczty, rzeźni czy gazowni. Praca jest oparta na literaturze naukowej i źródłach zgromadzonych w archiwach państwowych i kościelnych. Adresowana jest zarówno do specjalistów, jak i miłośników regionu, dlatego oprócz aparatu naukowego zawiera tłumaczenia inskrypcji, różne ciekawostki i biogramy ludzi związanych z miejskimi zabytkami.
Fundament przyjętego w pracy myślenia stanowi idea głosząca, że uczestnik danego nurtu dyskursywnego może się niejako w nim przejrzeć jak w lustrze, a nawet więcej – partycypować w kreowaniu jego zawartości. Autor pyta, jak wyraźne może być to odbicie oraz w jaki sposób kształtuje się dynamika napięcia między dzierżącymi komunikacyjną władzę nadawcą a członkiem grupy słuchaczy, skupionej wokół wybranej stacji radiowej. W książce czytelnik znajdzie charakterystykę poszczególnych audycji Pierwszego Programu Polskiego Radia, ich autorów oraz tematykę. Zaproponowany przez autora profil odbiorcy powinien posłużyć dziennikarzom radiowym w tworzeniu autorskich audycji, książka zaś może zainteresować nie tylko medioznawców, do których jest adresowana.
Autorka, korzystając z dorobku zarówno socjologii, jak i nauk o bezpieczeństwie, przygląda się obecności kobiet w kadrach mundurowych Służby Więziennej, najmniej zmaskulinizowanej formacji bezpieczeństwa w Polsce. Interesująca problematyka, rozbudowane podłoże teoretyczno-normatywne oraz ciekawe wyniki badan jakościowych sprawiają, że książka ta jest szczególnie cenną publikacją.
Autorzy książki opisali najważniejsze fakty z rozwoju regionalnych portów lotniczych, traktując wzrost jako jeden z elementów dojrzewania systemu lotnictwa cywilnego w Polsce. Nie postrzegają oni jednak tego procesu jedynie w kontekście systemu transportowego. Przyjęta przez nich hipoteza badawcza zakłada, że rozwój lotnisk regionalnych wpływa na lokalne gospodarki, jak również można go uznać za znaczący czynnik określający regionalne bezpieczeństwo społeczne.
Nowy zbiór wierszy Kamińskiego w niezwykle oryginalny sposób utrwala pokoleniową pamięć o preferencjach muzycznych i kultowych utworach pokolenia autora. Kamiński umieszcza opowiadane historie na szerokim tle minionej epoki. W poetycką materię wplecione są wątki autobiograficzne, co przydaje jej dodatkowego waloru autentyczności. Pokazane jest tu dojrzewanie muzyczne autora, widzimy, jak zmieniały się jego muzyczne gusta i jego pokolenia. Ale także jak PRL-owska rzeczywistość próbowała odcisnąć swoje piętno na młodych ludziach. Ich wewnętrzna wolność i egzystencjalny niepokój prowadziły ich własną, niezależną drogą odczuwania literatury, sztuki i muzyki. W książce czytelnik znajdzie fascynację takimi kapelami i muzykami, jak: No To Co, Czerwone Gitary, Bob Dylan, Frank Zappa, Jim Morrison, King Crimson i Leonard Cohen.
Alicja Szerląd (red.)
Multicultural Studies Tom 5 (1/2018). (Nie)bezpieczeństwo kulturowe tożsamościowe konotacje i społeczne dylematy
CULTURAL (IN)SECURITY identity connotations and social dilemmas
Autorka analizuje mało rozpoznane dotychczas zagadnienie dyskursu miłosnego w prozie polskiej i rosyjskiej lat 70. XX wieku. Komparatystyczna metoda badań, łącząca wielojęzyczność, polifonię i głębokie międzykulturowe zrozumienie, ujawnia narodowe determinanty dyskursu miłosnego. W książce czytelnik znajdzie wszechstronną (mitologiczną, społeczną, kulturową) analizę trzech dyskursów miłosnych: romantycznego (przez pryzmat celtyckiej legendy o Tristanie i Izoldzie), tradycyjnego (na materiale nurtu wiejskiego) oraz dyskursu miłości w małżeństwie. Interdyscyplinarny charakter monografii wyznacza nowe kierunki badań nad historią literatury polskiej i rosyjskiej.
Erinran jest zbiorem poezji pisanych na różnych etapach życia. Poukładane chronologicznie wiersze i odautorskie komentarze do nich, będące czymś w rodzaju didaskaliów, tworzą ciekawą opowieść o autorcem, jej dojrzewaniu, pierwszych próbach literackich, o wchodzeniu w dorosłość w czasach Solidrności w PRL, w końcu także o emigracji, utracie i odzyskaniu matczynego języka dla poezji oraz o pisaniu w językach obcych.
Piotr Szyber, profesor, jeden z nielicznych w Polsce chirurgów transplantologów, oddaje w ręce Czytelnika książkę, w której opisał różne przygody ze swojej chirurgicznej przeszłości i ciekawostki terapeutyczne. Wszystkie opisane sytuacje są prawdziwe. Autor chciałby ukazać problemy służby zdrowia na konkretnych przykładach, ma nadzieję, że ta książka będzie przeciwwagą licznych publikacji, szczególnie prasowych przedstawiających służbę zdrowia w negatywnym świetle, a także ukazujących jej problemy powierzchownie i jednostronnie.
Próba analizy dyskursu medialnego (w latach 1965-2009) na przykładzie "Tygodnika Powszechnego" i "Polityki" w odniesieniu do fenomenu kreowania pamięci o pojednaniu polsko-niemieckim. Przy tej okazji autorka udanie łączy dwie jak się okazuje, wzajemnie uzupełniające się metodologie: studia nad pamięcią zbiorową oraz analizę dyskursu, wskazując, że ich połączenie może ukazać nowe, nieeksplorowanie jeszcze znaczenia. W pełni realizuje temat, jest nowatorska i samodzielna intelektualnie, choć podejmuje problem, który pozornie był już wcześniej opracowywany przez innych badaczy.
Autor w książce skupia się na wieloznaczności terminu „egzystencjalizm” oraz bada niespokojne granice literatury i filozofii, ich wzajemne przenikanie się i oddziaływanie. Wykazuje, że egzystencjalizm nie był tylko zjawiskiem zachodnioeuropejskim, ale zaistniał w literaturze na polskim gruncie Pokolenia ’56. Wątki egzystencjalne analizuje w debiutanckich tekstach prozatorskich takich pisarzy, jak Stanisław Czycz, Ireneusz Iredyński, Stanisław Stanuch i Eugeniusz Kabatc.
Celem książki jest z jednej strony próba znalezienia fundamentów nauk o mediach, które obecnie tworzą m.in. bibliolodzy, filolodzy, filozofowie, historycy, kulturoznawcy, muzykolodzy, pedagodzy, politolodzy, prawnicy, psycholodzy, socjolodzy, teolodzy, a nawet ekonomiści, informatycy i biznesmeni. Z drugiej zaś uporządkowanie wiedzy na ten temat oraz znalezienie sposobów łączenia metod badawczych, zastosowanych w poszczególnych dyscyplinach, i wykorzystanie ich właśnie w nauce o mediach.
Autorzy tekstów zawartych w tomie próbowali też wskazać na to, co jest dla medioznawstwa fundamentem w zakresie określenia przedmiotu i metodyki badań, czym badania medioznawcze mogą się różnić od badań m.in. literaturoznawczych, językoznawczych socjologicznych czy filmoznawczych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
