Autor w książce skupia się na wieloznaczności terminu „egzystencjalizm” oraz bada niespokojne granice literatury i filozofii, ich wzajemne przenikanie się i oddziaływanie. Wykazuje, że egzystencjalizm nie był tylko zjawiskiem zachodnioeuropejskim, ale zaistniał w literaturze na polskim gruncie Pokolenia ’56. Wątki egzystencjalne analizuje w debiutanckich tekstach prozatorskich takich pisarzy, jak Stanisław Czycz, Ireneusz Iredyński, Stanisław Stanuch i Eugeniusz Kabatc.
Celem książki jest z jednej strony próba znalezienia fundamentów nauk o mediach, które obecnie tworzą m.in. bibliolodzy, filolodzy, filozofowie, historycy, kulturoznawcy, muzykolodzy, pedagodzy, politolodzy, prawnicy, psycholodzy, socjolodzy, teolodzy, a nawet ekonomiści, informatycy i biznesmeni. Z drugiej zaś uporządkowanie wiedzy na ten temat oraz znalezienie sposobów łączenia metod badawczych, zastosowanych w poszczególnych dyscyplinach, i wykorzystanie ich właśnie w nauce o mediach.
Autorzy tekstów zawartych w tomie próbowali też wskazać na to, co jest dla medioznawstwa fundamentem w zakresie określenia przedmiotu i metodyki badań, czym badania medioznawcze mogą się różnić od badań m.in. literaturoznawczych, językoznawczych socjologicznych czy filmoznawczych.
Publikacja jest próbą znalezienia odpowiedzi na pytanie - jak technologia wpływa na sztukę performans oraz jak i w jakim celu wykorzystywana jest w działaniach performatywnych. Zagadnieniem wyjściowym i jednocześnie podstawowym materiałem do badań jest tu dokumentacja performansu. Przeanalizowane zostały zapisy audio i wideo, zdjęcia oraz odautorskie i kuratorskie dokumenty tekstowe dotyczące poszczególnych praktyk performatywnych, realizowanych przy użyciu najnowszych technologii. Cyfrowe metody wytwarzania i przetwarzania obrazu i dźwięku, technologie informacyjno-komunikacyjne (ICT) i mokre media, użyte w kontekście performatywnym tworzą nową kategorię - performans postmedialny. Czy może on być skutecznym narzędziem oporu względem korporacyjnej inwigilacji, biowładzy czy społecznej alienacji, wyrazem aktu odpowiedzialności artystów za skutki technologicznego rozwoju?
Ten czwarty już tomik wierszy dla dzieci zawiera ponad 50 nowych ilustrowanych wierszy - na ogół związanych z przyrodą. Króluje w nim świat zwierząt pełen przygód i niespodzianek.
Seria Poznajmy się powstała z myślą o dzieciach w wieku 6-10 lat. Jej celem jest przybliżenie młodym czytelnikom niezwykłego świata emocji, ułatwienie zrozumienia go i wskazanie sposobów rozwiązywania trudnych sytuacji.
Poznawanie własnych uczuć i radzenie sobie z nimi jest nie lada wyzwaniem. Część pierwsza - Mam na imię Złość, to doskonałe wsparcie w oswajaniu złości. Dzięki niej dzieciom łatwiej będzie zmierzyć się z tą trudną emocją, niełatwą do zrozumienia i kontrolowania.
Dziecko może czytać książkę samodzielnie lub wspólnie z rodzicami. Może być ona również wykorzystana przez nauczycieli, pedagogów i terapeutów.
Książka jest opracowaniem teoretyczno-empirycznym, podsumowuje zrealizowane przez autorkę badania biograficzne, w których w centrum uwagi znalazły się tzw. biografie kompletne, czyli obejmujące całe życie zaproszonych do badań seniorów. Autorka w niniejszej publikacji koncentruje się zarówno na indywidualnym doświadczeniu życiowym, biografii, procesie uczenia się, jak i biograficznej perspektywie badawczej, poszukując wspólnej dla wskazanych elementów płaszczyzny rozumienia. Nadrzędnym celem podejmowanej refleksji jest (roz)poznawanie relacji między doświadczeniem życiowym / biografią a uczeniem się człowieka dorosłego w biegu życia.
Piotr Kwiatkowski – pedagog specjalny, doktor nauk humanistycznych, pracownik Uniwersytetu Wrocławskiego. Specjalizuje się w zagadnieniach etiologii dewiacji, promocji zdrowia psychicznego, pozytywnego rozwoju młodzieży i resilence. Autor ponad 60 publikacji naukowych. Zwolennik ilościowej opcji metodologicznej. Autor lub współautor kilku wystandaryzowanych narzędzi badawczych. Prywatnie: mąż i ojciec, miłośnik „ciężkiej” muzyki rockowej, gadżeciarz.
Pampirolo jest strażnikiem domu. Mieszka na dachu domu i ma bardzo ważne zadanie: pilnuje, by komin działał prawidłowo. Kiedy wieje wiatr albo pada deszcz czy śnieg, przyjemny, bystry ogień, radosny i skrzący, zawsze ogrzeje dom. Jest tylko jeden problem: domownicy przestali palić w kominku. Ekrany zastąpiły ogień. A Pampirolo się nudzi. postanawia więc zejść na ziemię i zwiedzić wielki świat…
W numerze m.in. teksty: Anny Szóstak Performatywny potencjał Logos jako element agitacyjno-propagandowej formuły socrealistycznych tomików Wisławy Szymborskiej, Rafała Szuberta Definicja realna vs. definicja nominalna w języku niemieckich rozpraw prawniczych dziewiętnastego wieku, Marty Filipowskiej Carl Hauptmanns Muse Anna Teichmüller – ein Porträt.
Książka jest pierwszym w Polsce i jednym z nielicznych w literaturze europejskiej monograficznym opracowaniem zagadnienia statusu prawnego Kościoła katolickiego w Argentynie. Autorka przedstawia ewolucję tego statusu – od momentu faktycznego uzyskania przez Argentynę niepodległości w 1810 roku, przez postanowienia konstytucji z 1853 r., aż do konkordatu z 1966 roku i reformy konstytucyjnej z lat 90. XX wieku. Wskazuje jednocześnie, jakie piętno na argentyńskich rozwiązaniach prawnych odcisnęły pozostałości okresu kolonialnego, w tym zwłaszcza instytucja patronatu, która została zapoczątkowana na przełomie XV i XVI wieku.
Znaczna część pracy poświęcona została historycznym dokumentom, bowiem to one bezpośrednio wpłynęły na obecnie obowiązujący system relacji. Działania podejmowane od drugiej połowy XX w. są wyłącznie rekcją na zobowiązania Argentyny wynikające z prawa międzynarodowego. W kwestii prawa wyznaniowego dotyczą one zapewnienia gwarancji wolności religijnej w znaczeniu indywidualnym. Inicjowane w ostatnich latach próby zmian w zakresie finansowania Kościoła katolickiego mogą stanowić początek zmian w obszarze relacji tego podmiotu z państwem.
Autorka skupia swoją uwagę na kształtujących współcześnie wyobraźnię antropologiczną nurtach, takich jak: posthumanizm, ontologia relacyjna, teoria aktora-sieci czy antropologia krajobrazu. Warto dodać, że liczba opracowań sposobów przenikania tych nurtów do praktyki badań antropologicznych jest niewielka w skali światowej, w skali krajowej jest dramatycznie mała. Z tego powodu publikacja ma szansę przyczynić się do zwiększenia samorefleksyjności wśród praktyków, ale też uruchomić debatę nad stanem teorii w badaniach antropologicznych w ogóle, ponieważ zarówno krytycznie opracowane w pracy nurty, jak i tezy ogólne ich dotyczące prowokują do dyskusji, rozwijają kontrowersyjne wątki, wobec których czytelnicy nie pozostaną obojętni (do takich wątków należy m.in. sama koncepcja „laboratorium antropologicznego”, problem „defamiliaryzacji” jako fundamentu poznania w antropologii).
Tom, podobnie jak poprzednie w tej serii, jest niejednorodny tematycznie. Przynosi kolejne artykuły dotyczące drugiego obiegu, wykracza także poza problemy polskiego niezależnego ruchu wydawniczego. Już w pierwszym tekście zaprezentowany został zarys historii czechosłowackiej literatury niezależnej. Inne artykuły poświęcone są m.in. kolportażowi wydawnictw niezależnych, debiutowi Andrzeja Stasiuka w niezależnym obiegu wydawniczym, publicystyce gdańskiego „Impulsu”.
W tomiku zostały zamieszczone wybrane wiersze nieżyjącego już poety Vagifa Samedoglu, jednego z najciekawszych i wiodących przedstawicieli kultury i poezji azerbejdżańskiej.
Pisane w różnych latach utwory łączą przede wszystkim tematy, do których pisarz lubił, być może czasem – musiał wracać, bo nie dawały mu spokoju: muzyka, zwłaszcza Chopina, rola poety w świecie i nieśmiertelność poezji, wolność, rozstanie oraz śmierć.
Samedoglu jest autorem wielu wierszy o tematyce polskiej. Polską zainteresował Vagifa jego ojciec, także poeta, Samed Vurgun, który w 1948 roku uczestniczył w Światowym Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju.
W numerze m.in. teksty: Moniki Zaśko-Zielińskiej Ocena stabilności ekspresywnej jednostek leksykalnych – propozycja opisu, Marii Rudnickiej Od stosunków feudalnych do dziadka. Co znaczy słowo senior i jaka jest jego stabilność ekspresywna, Wojciecha Paszyńskiego Polska jak Wandalia. Kocepcja wandlska w dziejopisarstwie polskim wieków średnich oraz Edwarda Białka i Marty Kuc Zur Rilke-Forschung in der frühen Nachkriegszeit anhand der Briefe von Dieter Bassermann an Helmut Wocke.
W numerze m.in. teksty: Kai Gostkowskiej Złożony świat kolorów w terminologii, czyli o nazwach pigmentów używanych w malarstwie z punktu widzenia semantycznego i pojęciowego, Reginy Solovej O nazywaniu języka władzy. Polsko-francuski rekonesans, Tomasza Małyszka Metafizyczna funkcja literatury w tomie Hartmuta Langego „Über das Poetische” (2017).
Kolejny, jubileuszowy, numer „Orbis Linguarum” został przygotowany przez pracowników Instytutu Filologii Romańskiej i Instytutu Filologii Germańskiej UWr. Przeważają w nim teksty w języku francuskim, które oscylują wokół szeroko rozumianych zagadnień związanych ze znaczeniem i sensem, zarówno w ujęciu językoznawczym, jak i literaturoznawczym. Oprócz uznanych polskich badaczy, swoje artykuły prezentują tam również wybitni francuscy specjaliści. Artykuły poruszają różnorodne tematy, m.in. z zakresu analizy dyskursu, przyswajania i dydaktyki języka francuskiego, analizy konkretnych gatunków tekstów (jak teksty prawnicze, fora internetowe czy słowniki), a także z zakresu współczesnej i dawnej literatury oraz kultury francuskiej i polskiej.
Książka dotyczy pracy uznanej za pierwszą polską monografię etnograficzną, zatytułowanej Okolica Za-dniestrska Między Stryiem i Łomnicą czyli Opis Ziemi i dawnych klęsk, lub odmian tey Okolicy; tudzież, iaki iest lud prosty dla religii i dla Pana swego? Zgoła, iaki ón iest? w całym sposobie życia swego, lub w swych Zabobonach albo zwyczaiach, która ukazała się w 1811 roku we Lwowie, w drukarni Jana Sznaydera. Jej autor, Ignacy Lubicz Czerwiński, przez co najmniej kilkanaście lat prowadził obserwacje na obszarze między prawobrzeżnymi dopływami Dniestru – Stryjem, Łomnicą, a podnóżem Karpat, przede wszystkim na terenach posiadanych przez niego wsi (m.in. Dołpotowa). Efektem tych badań była doceniona przez kilku XIX-wiecznych i XX-wiecznych badaczy (m.in. Władysława Dropiowskiego, Izydora Kopernickiego, Stanisława Zdziarskiego, Adama Fischera, a przede wszystkim Romana Kyrcziwa i Edwarda Pietraszka) monografia, która pomimo ich apeli nie doczekała się całościowego opracowania.
Książka Małgorzaty Rygielskiej Monografia Ignacego Lubicz Czerwińskiego „Okolica Za-dniestrska”. Studium kulturoznawcze – przynajmniej w pewnej mierze – wypełnia tę lukę. Jej autorka świadomie proponuje interdyscyplinarne podejście kulturoznawcze w miejsce dotychczasowych prób wpisywania pracy Czerwińskiego w ramy określonych dyscyplin. Korzysta przy tym z szerokiej, niewartościującej definicji kultury. Jej studium może stać się inspiracją dla badaczy kultury zajmujących się zmianą kulturową, badaczy terenowych, badaczy kultur lokalnych, historyków kultury oraz wszystkich zainteresowanych dziejami Bojkowszyzny i XIX-wiecznymi próbami systematycznego opisu kultury.
Siódmy zeszyt w serii Beiträge zur allgemeinen und vergleichenden Sprachwissenschaft przynosi m.in. artykuły: Jürgena Ehrenmüllera Wie viel steht „auf dem“ oder „am“ Spiel? Diatopische Markiertheit von konventionalisierten Spielphraseologismen am Beispiel des österreichischen Deutsch; Magdaleny Z. Feret Was markiert „jener“?; Marty Rogozińskiej Markierte Intonation im wissenschaftlichen Vortrag. Eine Fallstudie.
Pamięć genetyczna Heleny Semenetz niewątpliwie sięga czasów starożytnego Egiptu. Konkretnie – epoki Nefretete, Echnatona i Achetaton. Czytając tę niezwykłą powieść, czytelnik będzie miał wrażenie, że autorka jest powiązana ze swoimi bohaterami delikatną, ale mocną, złotą nicią emocji – niemal rodzinnych. Można sądzić, że książkę napisał ktoś, kto nie tylko świetnie zna realia tamtych czasów, ale kto podchodzi do spraw sprzed 3300 lat jak do czegoś osobistego. Wiedza, erudycja i literacka czułość, z jaką autorka traktuje swoich bohaterów, są bezcenne. Ta książka intryguje i skłania do głębokiej refleksji.
na podstawie recenzji Ewy Kassali
Książka Grzegorza Świątoniowskiego to zbiór filozoficznych miniesejów na tematy bardzo różne, od klasycznej metafizyki po filozoficzne implikacje biologii. Jądrem i nerwem całości jest namysł nad przyszłością kosmosu i obserwującej go świadomości. Sam autor mówi: „Żywię głębokie przekonanie, że świadomość (…) nie jest ostatnim wyrazem złożoności. Nie widzę bowiem przesłanek (…), dla których świadomość miałaby wyrwać się naturalnemu biegowi spraw naszej rzeczywistości. Stąd wystarczy poczekać. Oczywiście dostatecznie długo”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
