Monografia stanowi propozycję rozważań z zakresu problematyki ekonomiispołecznej i jej założeń w realizacji zrównoważonego rozwoju oraz osadzeniaaktywności Lokalnych Grup Działania w nurtach ekonomii społecznej, a takżewskazania wpływu społecznej działalności na rozwój obszarów wiejskich.Zagadnienie podjęte przez Autorki jest bardzo ważnym problemem badawczymzarówno w kontekście aktywizacji rozwoju regionalnego, wspierania rozwojuobszarów wiejskich, jak i z uwagi na konieczność angażowania społecznościw kreowanie rozwiązań strategicznych w ich małych ojczyznach.Wartość merytoryczna monografii, jak też jej aktualność i znaczenie społeczno--gospodarcze czynią z niej pozycję potrzebną na rynku wydawniczym. Jest przydatnazarówno dla kadry naukowej, studentów, jak i przedsiębiorców oraz samorządów,w tym głównie lokalnych grup działania.dr hab. Mariola Grzybowska-Brzezińska, prof. UWMMonografia stanowi bardzo interesujące studium, poruszające ważny i aktualnyproblem naukowy dotyczący funkcjonowania lokalnych grup działania. Oferujeistotne, wszechstronne, a jednocześnie przystępne odniesienie do współczesnegodyskursu na temat roli podmiotów ekonomii społecznej, a w szczególnosci lokalnychgrup działania w kształtowaniu ścieżki rozwoju społeczno-gospodarczego.Opracowanie porządkuje wiele aspektów teoretycznych dotyczących instytucjiekonomii społecznej i ich roli w oddziaływaniu na zrównoważony rozwój orazwzbogaca o nowe zjawiska i próby ich interpretacji w zakresie wspomnianegoproblemu badawczego. Monografia przedstawia problem aktywizacji społeczneji integracji społeczności wiejskich z perspektywy społeczno-ekonomicznej. Oferujeszczegółową i systematyczną analizę podjętego tematu.dr hab. inż. Piotr Kułyk, prof. UZ
Poza Dytyrambami dionizyjskimi książka zawiera Idylle z Messyny, poetyckie partie ksiąg filozoficznych Ludzkie, arcyludzkie; Jutrzenka; Wiedza radosna (cykle Żart, podstęp i zemsta i Pieśni księcia Vogelfrei); Tak rzekł Zaratustra i Ecce homo oraz zbiór wierszy ze spuścizny. Pierwsza tak obszerna prezentacja poezji Nietzschego po polsku, w przekładach i z posłowiem Andrzeja Lama. W aneksie dołączone wypracowanie szkolne autora o Hlderlinie i przedmowa Elisabeth Frster-Nietzsche (siostry) do wydanych pośmiertnie (1923) Pism młodzieńczych.
Marcin Kula – ur. w 1943 r. w Warszawie. Dorastał w rodzinie humanistów, z czasem profesorów Uniwersytetu Warszawskiego. Od dłuższego czasu na nieuniknione pytanie „Czy jest pan synem...”, mógł jednak odpowiadać: „Tak, ale jestem też ojcem...” – zaś od kilkunastu lat może odpowiedzieć „Tak, ale jestem też dziadkiem...”. Maturę uzyskał w Liceum im. Joachima Lelewela, studiował w Uniwersytecie Warszawskim. Historyk, z wykształcenia i zainteresowań także socjolog. Emerytowany profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek-korespondent PAU, członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz Polskiego PEN Clubu. Wypromował 11 licencjatów, 149 magistrów oraz 22 doktorów. Z wieloma z nich utrzymuje kontakt. Pracował nad historią Ameryki Łacińskiej, najnowszą historii Polski, problematyką buntów i rewolucji, migracjami oraz mniejszościami narodowymi, funkcjami myślenia o historii, socjologią historyczną.
W ostatnich latach opublikował m. in.: Czy trzeba i czy można awansować w hierarchii społecznej? Wykłady z socjologii historycznej, seria: Biblioteka Iberyjska (Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich UW, Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego, 2022); Historia w teraźniejszości. Teraźniejszość w historii (Kolegium Gdańskie, 2022); The Anatomy of National Revolution. Bolivia in the 20th Century, translated by Jan Zagórski-Ostoja (Peter Lang, 2015); Wizytówka historyka (Instytut Historii Nauki PAN, ASPRA-JR, 2020).
Praca merytorycznie i metodologicznie jest bowiem bardzo dobra, a nawet fascynująca. Aprobując całość przemyśleń Autorki, należy zwrócić uwagę na fundamentalną wartość recenzowanej pracy, jaką jest jej wkład w dyskusję naukową nad komunikacją interpersonalną w rodzinie z podkreśleniem milczenia jako jednej z jej form. I to jest istotny wkład w rozwój nauk o rodzinie, a także socjologii rodziny.
Ks. prof. dr hab. Henryk Skorowski
Powstała praca wybitna. Podjęty w recenzowanej pracy problem badawczy wydaje się niezwykle doniosły. Jest tak z kilku powiązanych ze sobą powodów. Przedstawiona mi do oceny praca to ważna – przynajmniej w obszarze języka polskiego – próba ukazania w syntetyczny sposób roli milczenia w procesach komunikacyjnych widzianych w rodzinie. Autorka poprzez wybór swego problemu badawczego sprzeciwia się też częstemu redukowaniu interesującej Ją problematyki zwykle do jakiegoś jednego aspektu. Autorce udało się ukazać świat człowieka jako rzeczywistość ze swej istoty komunikacyjną.
Prof. dr hab. Marek Melnyk
Zapraszam czytelników na spotkanie z wyjątkową kobietą. Ktoś może powiedzieć, jak można napisać powieść o służącej. Można. Bo Natalia nie tylko była służącą, także członkiem rodziny, powiernicą i przyjaciółką mojej babci. Przez kilka wojennych lat pomagała mojej mamie. Dla mnie, małej dziewczynki, była tylko Nacią. Na nowo poznałam ją dopiero w 1964 roku, gdy przyjechałam na badania terenowe organizowane pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk. Mimo różnicy wieku zaprzyjaźniłam się z nią. Teraz ja stałam się powiernicą myśli, których nie chciała wypowiadać przed nikim. Jej opowieści, a później listy, prócz spraw prywatnych zawsze komentowały to, co się dzieje w Polsce. Były swoistym KALENDARIUM, w którym zapisywała ważne dla niej momenty. Mówiła, że pamięć jest ulotna, a daty nawet bardzo ważnych wydarzeń zapominane są zbyt szybko. Ta kobieta, która miała zaledwie średnie wykształcenie, imponowała inteligencją i swoją rozległą wiedzą. Interesowała ją astronomia, loty kosmiczne, ale też sport (kolarstwo) i muzyka Chopina. Zaskakiwała trafnymi ocenami politycznymi, poglądami na różnice pomiędzy wiarą w Boga a obrzędowością, którą stworzyli słudzy pańscy ? Kościół. Kochała i była kochana. Poznajcie Natalię ? piękną kobietę, którą pokochał mężczyzna o 17 lat młodszy od niej. Ich miłość przetrwała 48 lat.
Medialny wymiar kryzysu zainspirował powszechnie uznanych i cenionych w polskim środowisku medioznawczym badaczy: Rafała Leśniczaka i Krzysztofa Stępniaka do poszukiwania odpowiedzi na rudymentarne pytania związane z kryzysem w mediach. Recenzowana monografia stanowi przykład dojrzałej, wieloaspektowej eksploracji ciekawego, oryginalnego problemu naukowego, który w polskiej literaturze nie doczekał się jeszcze odrębnej publikacji monograficznej (); cechuje ją wyjątkowa aktualność tematu, wpisuje się on bowiem w permanentny kryzys współczesnego społeczeństwa i tym samym kryzys współczesnych mediów i dziennikarstwa. Można nawet stwierdzić, że nauki o komunikacji społecznej i mediach są córką kryzysu. Autorzy monografii wykazują, że kryzys nie ma jednego oblicza, dlatego też analizują kryzys w mediach z dualistycznej perspektywy badawczej, wyróżniając jego wymiar uniwersalny, dotyczący całego społeczeństwa, i wymiar partykularny, dotyczący kryzysu Kościoła katolickiego w przekazach medialnych.Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Kononiuka Powszechnie wiadomo, że kryzys w każdej postaci jest dla mediów doskonałym materiałem dla atrakcyjnych relacji, odegrania roli włodarza opinii i decydowania o wizerunku wszystkich i wszystkiego obecnego w otoczeniu i co równie ważne czerpania z tego zysku. Zatem przygotowanie publikacji naukowej ukazującej przykłady i meandry udziału mediów w tej błotnistej koegzystencji niezliczonych kryzysów jest bezsprzecznie wartościowym społecznie przedsięwzięciem. Książka (...) wzbogaca dotychczasowy dorobek i obszar wiedzy o funkcjonowaniu mediów w coraz liczniej pojawiających się wokół nas i dotyczących nas sytuacji kryzysowych. Jest o tyle istotna, że opiera się na szeregu wyników badań i analiz, zawiera wnioski i oceny nie tylko polskiego rynku medialnego tak tendencyjnie zachowującego się w różnych sytuacjach kryzysowych. W zamieszczonych tekstach wykorzystano bogatą literaturę przedmiotu i przedstawiono wyniki wielu wciąż aktualnych badań. Monografia wprowadza też do dyskusji nowe i ważne elementy kognitywistyczne, obecne przy tworzeniu różnych modeli badań zarówno znaczenia, pełnionej roli, jak i udziału/subiektywnego angażowania się mediów w kryzysogennej komunikacji społecznej.Z recenzji prof. dr. hab. Jerzego Olędzkiego
Opracowanie prezentuje szerokie spektrum badawcze Autorów. I choć jest to kolejne studium socjologicznej analizy czasu pandemii, przedstawia ciekawe, a w wielu miejscach nowatorskie ujęcie zagadnienia. [] Badacze przyjęli za cel zobrazowanie postaw Polaków wobec rzeczywistości pandemicznej oraz jej wpływu na ich życie codzienne. Obszary badawcze to w szczególności wskazanie na stopień zmian w pracy i życiu domowym, które zdeterminowane były obowiązkową dla większości społeczeństwa zdalną formą pracy i nauki. Generowało to głębokie przeobrażenia w dotychczasowych relacjach zarówno w gronie rodzinnym, towarzyskim, jak i pozostałych relacjach społecznych. [] Dobrze zatem, że na rynku wydawniczym ukazuje się książka oparta na szerokiej socjologicznej refleksji oraz starannie przeprowadzonych i zgromadzonych wynikach badań. Badań, które w gruncie rzeczy uświadamiają czytelnikowi, że nadal poruszamy się po nie do końca rozpoznanym obszarze. Realne zagrożenia, które rysują się przed nami, stawiają wymóg kontynuacji badań socjologicznych. Fragment recenzji prof. dr hab. Wiesławy Piątkowskiej-Stepaniak
Droga jest często ważniejsza od samego celu. W 2021 roku ukazała się monografia "Początki Polski. Tajna historia Polan, Wiślan oraz Lędzian", a w 2022 roku pamflet "Księga enigmatów: Polska". Najnowszą książkę Piotra Andrzejewicza łączy z jej poprzedniczkami wiele, niemniej pragniemy zwrócić uwagę na jeden istotny szczegół. Zdecydowana większość z kilkuset przypisów w "Behema. Virtute et potencia miast polskich" zawiera cytaty, które wspierają samą treść i pozostają z nią w związku. Kapitalne cytaty sprawiają, że podążanie za tokiem wywodu autorskiego staje się łatwiejsze. Dają także możliwość dokonywania własnych analiz, badań oraz ocen. Nic nie pozostaje ukryte przed Czytelnikiem.
Książka Jadwigi Romanowskiej "Transkulturujący, transkulturowani. Obcokrajowcy w sewilskiej społeczności flamenco" ma szansę wypełnić poważną lukę w badaniach choreologicznych w Polsce, gdzie do tej pory stan badań nad tańcem flamenco prezentuje się nader szczupło. (...) Romanowska pisze z perspektywy praktyczki - tancerki flamenco, od lat uczestniczącej i współtworzącej tę kulturę, kompetentnie referuje historię flamenco i badań flamencologicznych, pozwalając czytelnikowi wejść w specyficzny świat tego tańca, by skupić się na analizie zmieniającego się języka, kinesis, stylu życia i celów życiowych, w końcu - tożsamości kulturowej zagranicznych adeptów flamenco. W tej analizie - po części autoetnograficznej - badaczka wykorzystuje interesujący zestaw narzędzi teoretycznych, zaczerpniętych z socjologii sztuki, brytyjskich studiów kulturowych, estetyki, antropologii kultury i szeroko pojętych badań nad tańcem. Fragment recenzji wydawniczej dr hab. Agaty Chałupnik
Adam Jerzy Czartoryski w opublikowanej w 1860 roku obszernej biografii Juliana Ursyna Niemcewicza napisał o nim, że () widział i przebył najważniejsze naszego wieku zdarzenia, niesłychane przewroty, olbrzymie szczęścia, nagłe klęski, wzniesienia i upadki, odbudowania i znowu ruiny, i był za każdą zmianą ciągle wypadkami miotany. Najczarniejszy okres w jego długim i bujnym życiu stanowiły z pewnością dwa lata spędzone w niewoli rosyjskiej. Zwłaszcza, że trafił do niej po okresie rozbudzonych nadziei na wydźwignięcie Rzeczypospolitej najpierw za sprawą głębokich reform ustrojowych, a kiedy te zastopowano, drogą powstania zbrojnego. Swojego doświadczenia z niewoli nie pogrzebał w mrokach niepamięci, nie wyparł, choć byłoby to najzupełniej zrozumiałe. Zrelacjonował ją na piśmie, przejmująco i wielostronnie: jako próbę charakteru, ekstremalne wyzwanie dla sił fizycznych i moralnych, jako czas szczególnego rodzaju kontaktów ze współwięźniami i nadzorcami, wreszcie jako wtajemniczenie w przepastne i niepojęte dla ludzi Zachodu imperium rosyjskie.
"Cień za tobą" to symboliczny tytuł nowej, już szesnastej książki Anny Winner, tworzącej obecnie zarówno w Sztokholmie, jak i w Lublinie. Powieść, bazująca na opowieściach i pamiętnikach, opowiada niezwykłą historię życia Maryni, która z uległej i niesamodzielnej dziewczyny przekształca się w Marynę, kobietę, która potrafi podejmować ważne decyzje o własnym losie. Przestrzeń czasowa powieści rozpościera się między rokiem 1909 a wczesnymi latami osiemdziesiątymi. Fabuła toczy się w Puławach, Kazimierzu na Wisłą, Lublinie i Warszawie. Utwór zawiera wiele wątków luźno związanych z życiem bohaterki, z którą autorka przeprowadziła wiele rozmów i wspólnie odwiedziła miejsca związane z historią jej rodziny. Los Maryny jest pełen zaskakujących zwrotów i nieoczekiwanych - czasem wręcz nieprawdopodobnych - zbiegów okoliczności, ale, jak wiadomo, życie potrafi płatać różne figle.
Książka "Cień za tobą" - jak Anna Winner sama wyznaje - powstawała etapami i długo przeleżała w szufladzie. A szkoda. Historia życia Maryni-Maryny jest ciekawym studium osobowości kobiety, ukazanym na szerokim tle społeczno-historyczno-kulturowym. Powieść czyta się łatwo i z prawdziwym zainteresowaniem.
Ewa Teodorowicz-Hellman
Prezentowana publikacja () to przedsięwzięcie, które znakomicie wpisuje się w obecną dyskusję prowadzoną przez naukowców i polityków na temat przyszłości integracji europejskiej. Została ona wzbogacona przez kwestie dotyczące koncepcji i właściwości struktury organizacyjnej UE, procesów kreowania jej polityk publicznych, kontroli stosowania prawa UE przez państwa członkowskie oraz jej wymiaru ustrojowego związanego z Brexitem. Publikacja łączy w sobie refleksje politologiczne i prawne. () Zagadnienia naukowe będące przedmiotem dociekań badaczy tworzą płaszczyznę do dalszych rozważań i dyskusji na temat wyzwań, jakie stoją przed Unią Europejską.Z recenzji prof. dr. hab. Ireneusza Krasia (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach) () w celu zapewnienia wysokiej efektywności unijnych procedur i instytucji konieczne jest możliwie wczesne dostrzeganie wyzwań stojących przed UE i procesem integracji na Starym kontynencie. Wyprzedzająca ich identyfikacja umożliwia bowiem opracowanie i wdrożenie mechanizmów pozwalających zapobiec kryzysom, a w przypadku gdy jednak one wystąpią, zminimalizowanie negatywnych ich skutków. Dlatego też z uznaniem odnoszę się do wyników pracy zespołu autorów ocenianej książki. () Stwierdzam, że oceniana praca stanowi oryginalne rozwiązanie problemu naukowego, a jej opublikowanie przyczyni się do poszerzenia wiedzy o wyzwaniach stojących przed UE i integracją europejską.Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Wallasa (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu)
Opracowanie profesor Elżbiety Barbary Zybert czyta się z dużym zainteresowaniem. Ta wielowymiarowa opowieść o niezależnym twórcy Tadeuszu Adamie Zielińskim, któremu obok Jana Le Witta i Jerzego Hima udało się żyć z uprawiania sztuki na emigracji w Wielkiej Brytanii, służy przede wszystkim uchronieniu od zapomnienia autora Matki Boskiej Zwycięskiej Kozielskiej. Jest to tym ważniejsze, że młode pokolenie Polaków coraz słabiej zna historię Polski i uświadamia sobie dramatyzm tamtych lat.Z recenzji prof. dr hab. Jolanty Chwastyk-Kowalczyk
Monografia "Filozoficzne i teologiczne wymiary współczesności. Etyka w życiu społecznym" jest efektem współpracy naukowej uczonych z różnych środowisk akademickich z Japonii, Polski, Portugalii, Słowacji, Ukrainy i Rosji. Autorzy poszczególnych prac poruszają istotne i aktualne problemy współczesności powiązane z historycznym podejściem, w szczególności w ujęciach: filozoficznym, etycznym i teologicznym.Zamieszczone artykuły to dorobek autorskich badań i przemyśleń związanych z szeroko pojmowaną filozofią życia społecznego. Dynamika wydarzeń politycznych, gospodarczych i społecznych, częste zmiany związane z szybkim tempem rozwoju społecznego wymagają aktualnych interpretacji. Celem niniejszej publikacji jest zatem, interpretacja zachodzących współcześnie zjawisk i procesów społecznych, w szczególności z punktu widzenia filozofii, etyki i teologii, ale także prawa, ekonomii, pedagogiki, politologii, polityki społecznej, biologii, czy medycyny.
Monografia "Filozoficzne i polityczno-prawne problemy współczesnych społeczeństw" jest efektem współpracy naukowej uczonych z różnych środowisk akademickich z Polski, Słowacji, Ukrainy i Rosji.
Autorzy poszczególnych prac poruszają istotne i aktualne problemy współczesności. Zamieszczone artykuły to dorobek autorskich badań i przemyśleń związanych z szeroko pojmowanym rozwojem społecznym. Duża dynamika wydarzeń politycznych, gospodarczych i społecznych, częste zmiany zarówno w środowisku międzynarodowym jak i wewnętrznym, wymagają bowiem, aktualnych interpretacji.
Celem niniejszej publikacji jest zatem, interpretacja zachodzących współcześnie zjawisk i procesów społecznych, w szczególności w takich dziedzinach jak: filozofia, politologia, prawo, socjologia, bezpieczeństwo, czy management.
Monografia "Filozoficzne i polityczno-prawne problemy współczesnych społeczeństw" jest efektem współpracy naukowej uczonych z różnych środowisk akademickich z Polski, Słowacji, Ukrainy i Rosji.Autorzy poszczególnych prac poruszają istotne i aktualne problemy współczesności. Zamieszczone artykuły to dorobek autorskich badań i przemyśleń związanych z szeroko pojmowanym rozwojem społecznym. Duża dynamika wydarzeń politycznych, gospodarczych i społecznych, częste zmiany zarówno w środowisku międzynarodowym jak i wewnętrznym, wymagają bowiem, aktualnych interpretacji.Celem niniejszej publikacji jest zatem, interpretacja zachodzących współcześnie zjawisk i procesów społecznych, w szczególności w takich dziedzinach jak: filozofia, politologia, prawo, socjologia, bezpieczeństwo, czy management.
Publikacja obecna stanowi owoc kilkunastu rozmów prowadzonych w okresie od listopada 2021 roku do lutego 2022 roku. Jest to relacja osobista, co między innymi oznacza subiektywna, odzwierciedlająca nie tylko moje prace i przeżycia, ale także mój stosunek do spraw, w których brałem bezpośredni udział lub byłem ich naocznym świadkiem. Jest to relacja w dwojakim sensie subiektywna. Mówi o tym, czego byłem świadkiem lub uczestnikiem, a zarazem wyraża mój osobisty stosunek do omawianych w tych rozmowach zjawisk i faktów, rozgrywających się na tle zmieniającej się rzeczywistości historycznej pełnej sprzeczności i wciąż budzącej silne emocje.Jerzy J. Wiatr Jerzy Wiatr jest bowiem nie tylko światowej renomy uczonym, o olbrzymiej, interdyscyplinarnej wiedzy z nauk społecznych, ale dodatkowo, co może powodować niekoniecznie pozytywne o tej jego roli opinie, czynnym i znaczącym przez wiele lat, choć już tylko emerytowanym, politykiem. Jest człowiekiem o encyklopedycznej pamięci, bardzo skrupulatnie odnotowującym wszystkie, niekiedy pozornie mało znaczące wydarzenia ze swego ponad dziewięćdziesięcioletniego, niezwykle bogatego i aktywnego życia. W jego intelektualnej spowiedzi, w której nie zamierza ani siebie usprawiedliwiać, ani zapominać czegokolwiek, oferuje tym, którzy powinni z tego skorzystać, olbrzymią dawkę pedantycznie przedstawionych informacji o nieomal wszystkim, co w polskich naukach społecznych i w polityce naukowej działo się we współczesnych mu epokach: entuzjastycznej odbudowy kraju, we wczesnych latach pięćdziesiątych XX wieku, naznaczonych jednak stalinowskim cieniem, późniejszych latach realnego socjalizmu i socjalizmu z ludzką twarzą oraz kończących ten wiek latach przełomu demokratycznego.prof. dr hab. Krzysztof Pałecki Na dokumentacyjne walory recenzowanego tekstu korzystnie wpłynęło też bogactwo zawodowych i życiowych doświadczeń prof. J.J. Wiatra, który uczestniczył w przeprowadzaniu wielu przedsięwzięć ważnych dla warszawskiej socjologii, pełniąc w niej różne funkcje organizacyjne. Ponadto w wywiadzie potrafił on zachować obiektywizm w ocenie ludzi i wydarzeń, choć w przyjętej konwencji wywiadu-rzeki miał on przynajmniej w pewnym stopniu - prawo do subiektywizmu. Pomogły mu w tym także wysokie kompetencje naukowe, które pozwoliły mu ulokować historię polskiej socjologii okresu PRL w szerokim kontekście uwarunkowań politycznych i systemowych.prof. dr hab. Mirosław Chałubiński
"Jest to przewodnik po anatomii myśli ? a nie tekstów. Łukomski nie mapuje bowiem samych tekstów Arendt, nie poddaje ich analitycznej interpretacji w stylu close reading [...]. Liczy się dla niego tylko sama uniwersalna teoria ? nie tyle jako system pojęć i twierdzeń, ile jako sposób myślenia ? formułowania i rozwiązywania problemów, intelektualna struktura wyjaśniająca, a nie materialny gmach zbudowany z cytatów i fragmentów książek. [...] Skupia się na samej rekonstrukcji, semantycznej analizie ? głownie Kondycji ludzkiej ? nastawionej na odtworzenie właściwych znaczeń najważniejszych w niej pojęć.
[...] Zamysł jest taki, że tekst ma bronić się sam ? wirtuozerią analiz, pozwalających zrozumieć zjawiska/odnośne stany rzeczy bez stosowania dodatkowych ? w założeniu zaciemniających obraz ? odniesień do obcych komentarzy i interpretacji. Łukomski zdaje się w ten sposób dowodzić ? a zabieg to najpewniej świadomy ? że uniwersalność teorii Arendt może być mierzona minimalną intertekstualnością wszelkich jej potencjalnych reprezentacji [...]. Gigantyczne wyzwanie i przedsięwzięcie intelektualne. W znanej mi literaturze na temat Arendt chyba czegoś takiego jeszcze u nas nie było".
Z recenzji prof. dr. hab. Jana P. Hudzika
"Rangę poznawczą recenzowanej książki wyznaczają trzy jej konteksty. Pierwszym jest ożywienie i wzmocnienie w refleksji nad polityką nurtu humanistycznego i hermeneutycznego, związanego z przewrotem lingwistycznym. [...] Drugim jest projekt debaty nad ewolucją systemu demokracji liberalnej ku republikańskiemu ideałowi życia publicznego. […] Trzeci kontekst to spójne i całościowe wyartykułowanie modelu polityki opartego na dialogu i perswazji, nawiązującego do greckiej tradycji republikańskiej. [...] Książka Łukomskiego jest też dojrzałą próbą pełnej rekonstrukcji możliwego kierunku refleksji teoriopolitycznej, kierunku ku antropologii polityki. Książka jest popisem erudycji, precyzji budowania wywodu, klarownej formy językowej, konstrukcji procesu badawczego: od problemu do uzasadnionych konkluzji. Recenzowałem na tym poziomie rozwoju naukowego kilkanaście książek, w tym jedną wydaną przez wydawnictwo Routledge. Za żadną z nich nie stał twórca o tak dużej kulturze filozoficznej i wiedzy humanistycznej, a także dociekliwości analitycznej. Książka zapewni autorowi poczesne miejsce w polskiej humanistyce, nie tylko w środowisku badaczy polityki. Piszę te słowa tym łatwiej, że nie przekonuje mnie do końca model polityki Arendt, zrekonstruowany z taką wirtuozerią analityczną w pracy Łukomskiego".
Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Klementewicza
W każdym z proponowanych do publikacji tekstów pojawia się odniesienie do tego, co przez lata stanowiło przedmiot badań Tadeusza Klementewicza. Są to systemy i procesy z górnej półki, w skali makro zglobalizowany system kapitalistyczny, w ramach którego utowarowieniu podlega wszystko i wszystko wymaga dziś dekomodyfikacji. Odwoływanie się autorów do filozofów wprowadzających i rozwijających paralelę ekonomicznych procesów i par exelence produkcji naukowej zgoła wiek temu nie dość, że jest trafne, to pobudza wyobraźnię, uświadamia absurd i jednocześnie przewrotną celowość tej bezrefleksyjnie i bez sprzeciwu przyjmowanej logiki, przeniesionej z miejsca na miejsce. Nic dziwnego, że uwagę przyciągają owszem międzynarodowe transakcje wymiany, instytucje legitymizujące asymetryczność relacji klasowych, pogłębiające się nierówności. W tej pracy jednak wszystko wymienione jest tłem dla innej niż gospodarcza aktywności człowieka, aktywności poznawczej, optymalizowanej tym samym retorycznym kilofem czy łopatą, w imię nie tyle pożytku społecznego, ile sprawozdawczej efektywności. Kapitalizm produkcji, konkurencji, kumulacji jest w tej dziedzinie (nauce) wyraźniej niż w innych patologiczny, kanceropodobny.Z recenzji dr hab. Magdaleny Mikołajczyk, prof. UPUważam, że jest to tom niezwykle potrzebny, jako głos w dyskusji nie tylko o uniwersytecie i naukach o polityce. Ale jest to niezwykle potrzebny głos w debacie na temat kondycji nauki w Polsce, na temat konieczności odejścia od fałszywej narracji związanej z punktozą. Chciałabym, aby ten głos wybrzmiał jak najdonioślej w całym środowisku naukowym. Trzeba także zaznaczyć, że jest to także głos, którego kreatorem i w dużej mierze animatorem jest Profesor Tadeusz Klementewicz, dla którego ta księga powstała i który jest doskonały, tak samo jak artykuły złożone w prezencie przez Koleżanki i Kolegów.Z recenzji dr hab. Danuty Plecki, prof. UG
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
