Pinakoteka Brera w Mediolanie gromadzi dzieła malarstwa tworzone od XIII do XX wieku. Powstała obok Akademii Sztuk Pięknych, założonej w 1776 roku, by kolekcjonować prace wielkich mistrzów włoskich. W 1806 roku sekretarz Akademii Giuseppe Bossi opracował pierwszy katalog Brery, zatytułowany Notizia delle Opere di Disegno pubblicamente esposte nella Raeale Accademia di Milano nel maggio dell`anno 1806. 15 sierpnia 1809 roku, w dzień urodzin Napoleona, dokonano uroczystego otwarcia nowych sal Pinakoteki, Gdzie można było podziwiać setki obrazów? W pałacu Brera, oprócz pierwotnego zalążka zbiorów, który pochodził z napoleońskich konfiskat majątku kościelnego, nieustannie gromadzono nowe obrazy. W 1811 roku do zbiorów galerii włączono dzieła z bolońskiej kolekcji Sampieriego oraz z arcybiskupstwa Mediolanu, zapisane przez kardynała Cesare Montiego. W 1813 roku dyrekcja Pinakoteki wymieniła szereg obrazów między innymi na dzieła z Musee Napoleon w Paryżu. W 1855 roku Brera wzbogaciła się o dzieła z legatu Oggioniego, jak też o freski zdjęte ze ścian w klasztorach i kościołach lombardzkich. W 1882 roku Pinakoteka stała się placówką niezależną od Akademii. Oprócz rożnych darowizn i zakupów, do Berry dołączyły obrazy namalowane w XX wieku z kolekcji Emilia i Marii Jesich oraz z legatu Vitalego, prace takich artystów, jak Boccioni, Bonnard, Carra, de Pisis, Morandi. Modigliani, Scipione, Sironi, Braque, Picasso. Książka, którą oddajemy do rąk czytelnika, prezentuje dzieła artystów tworzących na przestrzeni ośmiu wieków. Ukazuje obrazy z kolekcji Jesich i Vitalego, a także nowe nabytki, między innymi portrety ze zbiorów Zavattiniego oraz ostatnie darowizny. Tekst przedstawia wyniki najnowszych studiów nad kolekcjami i malowidłami oraz informacje, których dostarczyły niedawne prace restauratorskie. Podaje nazwiska zleceniodawców, pochodzenie obrazów, jak również okoliczności włączenia ich do zbiorów Brery i dane techniczne. Pogłębia wiedzę o dziejach Pinakoteki oraz o prezentowanych dziełach. Liczne ilustracje zachęcają do porównań, poszukiwań oraz do wizyty w Brerze.
Pinakoteka Brera w Mediolanie gromadzi dzieła malarstwa tworzone od XIII do XX wieku. Powstała obok Akademii Sztuk Pięknych, założonej w 1776 roku, by kolekcjonować prace wielkich mistrzów włoskich. W 1806 roku sekretarz Akademii Giuseppe Bossi opracował pierwszy katalog Brery, zatytułowany Notizia delle Opere di Disegno pubblicamente esposte nella Raeale Accademia di Milano nel maggio dell`anno 1806. 15 sierpnia 1809 roku, w dzień urodzin Napoleona, dokonano uroczystego otwarcia nowych sal Pinakoteki, Gdzie można było podziwiać setki obrazów? W pałacu Brera, oprócz pierwotnego zalążka zbiorów, który pochodził z napoleońskich konfiskat majątku kościelnego, nieustannie gromadzono nowe obrazy. W 1811 roku do zbiorów galerii włączono dzieła z bolońskiej kolekcji Sampieriego oraz z arcybiskupstwa Mediolanu, zapisane przez kardynała Cesare Montiego. W 1813 roku dyrekcja Pinakoteki wymieniła szereg obrazów między innymi na dzieła z Musee Napoleon w Paryżu. W 1855 roku Brera wzbogaciła się o dzieła z legatu Oggioniego, jak też o freski zdjęte ze ścian w klasztorach i kościołach lombardzkich. W 1882 roku Pinakoteka stała się placówką niezależną od Akademii. Oprócz rożnych darowizn i zakupów, do Berry dołączyły obrazy namalowane w XX wieku z kolekcji Emilia i Marii Jesich oraz z legatu Vitalego, prace takich artystów, jak Boccioni, Bonnard, Carra, de Pisis, Morandi. Modigliani, Scipione, Sironi, Braque, Picasso. Książka, którą oddajemy do rąk czytelnika, prezentuje dzieła artystów tworzących na przestrzeni ośmiu wieków. Ukazuje obrazy z kolekcji Jesich i Vitalego, a także nowe nabytki, między innymi portrety ze zbiorów Zavattiniego oraz ostatnie darowizny. Tekst przedstawia wyniki najnowszych studiów nad kolekcjami i malowidłami oraz informacje, których dostarczyły niedawne prace restauratorskie. Podaje nazwiska zleceniodawców, pochodzenie obrazów, jak również okoliczności włączenia ich do zbiorów Brery i dane techniczne. Pogłębia wiedzę o dziejach Pinakoteki oraz o prezentowanych dziełach. Liczne ilustracje zachęcają do porównań, poszukiwań oraz do wizyty w Brerze.
Pasjonujące dzieło, wspaniale ilustrowany opis rozwoju jednaj z najstarszych dziedzin sztuki. Autorka, światowej sławy znawczyni dziejów ogrodnictwa, omawia kulturowe i historyczne wpływy, które ukształtowały dzisiejsze ogrody i wciąż inspirują współczesnych projektantów, ukazuje najwspanialsze ogrody świata.
"Od czasu ukazania sie pierwszej mojej książki o sztuce egipskiej minęło ponad 20 lat, ale miłośnicy Egiptu i studenci wciąż dopytują się o nowe jej wydanie. Ponieważ nie jest możliwe wznowienie tamtej książki, trzeba było napisać nową, uaktualnioną, pozostawiając jednak pewne partie w dawnej wersji gdyż nic ważnego nie wydarzyło się w tych dziedzinach od czasu jej powstania. Najwięcej zmian dotyczy najdawniejszych dziejów Egiptu - okresu predynastycznego i archaicznego. Nowe wykopaliska i nowe badania spowodowały poważne różnice, nie tyle w materiale zabytkowym, ile w jego interpretacji" (ze wstępu
Erotyka zawsze fascynowała artystów. Książka przedstawia najciekawsze sceny erotyczne w sztuce różnych cywilizacji. Autor zaprezentował przykłady malarstwa, fotografii, kadrów z filmu, a nawet komiksy. W poszczególnych rozdziałach obserwujemy jak partnerzy oddają się flirtowi, widzimy pierwszy pocałunek, wzajemną fascynację, wreszcie odpoczynek po spełnieniu. Książka będzie doskonałym prezentem nie tylko dla zakochanych miłośników sztuk plastycznych.
Książka przeznaczona jest dla wszystkich dzieci w wieku od siedmiu do dwunastu lat, które chcą nauczyć się rysować i malować portrety rodziny, przyjaciół, nauczycieli czy nawet ulubionych bohaterów seriali telewizyjnych. Łatwe do wykonania, pouczające i inspirujące ćwiczenia plastyczne. Przykłady wykorzystania różnorodnych technik i materiałów
Ilustrowana wersja jednego z najsłynniejszych i najczęściej czytanych podręczników sztuki miłosnej, przygotowana specjalnie dla tych, którzy lubią cieszyć się życiem i szukają oryginalnego ujęcia klasycznego tekstu. Zawiera najistotniejsze i najbardziej aktualne fragmenty Kamastury ", bogactwo wspaniałych indyjskich miniatur i ornamentów, a także piękne i zabawne ruchome ilustracje, które przydają nastroju beztroskiej zabawy tekstowi opracowanemu na podstawie oryginalnego tłumaczenia sir Richarda Burtona. "
Niniejsza książka dotyczy rzemieślniczej obróbki popularnych metali: żelaza, miedzi, mosiądzu itp. Czytelnik znajdzie w niej informacje o narzędziach i urządzeniach stosowanych w pracy z metalem, a także rozdziały wyjaśniające podstawowe techniki obróbki, takie jak: wyklepywanie, cięcie za pomocą rożnych narzędzi, tradycyjne kowalstwo, spawanie, zgrzewanie i lutowanie, wykańczanie i zabezpieczanie powierzchni. Na zakończenie opisano, krok po kroku, sposoby wykonania rozmaitych przedmiotów użytkowych i artystycznych z zastosowaniem różnorodnych technik i metali.
Książka ma nowatorski charakter, stanowi połączenie tradycyjnego podręcznikaz fascynującą serią lekcji online. Lektura pozwala zdobywać wiedzę na temat podstawowych technik, a filmy instruktażowe pokazują ich zastosowanie w praktyce. Można uczyć się mobilnie, korzystając ze smartfona lub laptopa - dostęp do treści umożliwiają wydrukowane w książce kody QR i adresy stron WWW. Jest to zupełnie nowa metoda nauczania! Poczuj się tak, jakby profesjonalny artysta, rysownik mangi, siedział tuż obok ciebie!Znajdziesz tu:o przejrzyste instrukcje oparte na tradycyjnych technikach rysunku i kolorowania oraz informacje o tym, jak korzystać z narzędzi cyfrowych,o techniki rysowania postaci - od podstawowych kształtów, przez doskonalenie anatomii, po dodawanie zasadniczych elementów charakteryzujących postać,o rady pomagające w tworzeniu własnych stron komiksowych do publikacji w druku lub online.
Tłumaczenie z angielskiego Niezwykły podręcznik anatomii, ułatwiający i wspomagający naukę rysunku ciała ludzkiego. Praktyczne porady pozwalają ustrzec się najczęściej popełnianych błędów, a doskonałe ilustracje - wykorzystać znajomość budowy ciała przy wykonywaniu prac plastycznych. Analiza dziesięciu prac światowej sławy artystów ujawniająca złożone problemy anatomii. Książka znakomita dla uczniów i studentów uczelni artystycznych.
Klasyczny przewodnik po niebie dla początkujących. Niniejsze wydanie słynnego przewodnika po nocnym niebie autorstwa Iana Ridpatha i Wila Tiriona zawiera informacje o położeniach planet i zaćmieniach aż do końca 2019 roku. W poświęconych kolejnym miesiącom rozdziałach czytelnik znajdzie opisy jasnych gwiazd, konstelacji, gromad gwiazd, mgławic i galaktyk. Pięćdziesiąt czytelnych i łatwych w użyciu map pozwoli zapoznać się z niebem półkuli północnej. Większość opisanych obiektów można dostrzec gołym okiem, a wszystkie są w zasięgu lornetki lub niewielkiego teleskopu.
CZYTELNIK ZNAJDZIE W KSIĄŻCE
• porady dla obserwatorów Księżyca
• mapy Księżyca z nazwami cech powierzchni
• porady dla obserwatorów czterech najjaśniejszych planet: Wenus, Marsa, Jowisza i Saturna
• informacje o położeniach planet i zaćmieniach do końca 2019 roku
Kamasutra, przypisywana mędrcowi Watsjajanie Mallanadze i datowana na IV w. n.e., to prawdopodobnie najstarszy i bez wątpienia najsłynniejszy indyjski traktat poświęcony erotyce. Kamasutra jest w istocie głęboko zakorzeniona w kulturowej rzeczywistości świata, w którym powstała. Książka w bardzo ciekawej szacie graficznej, fantastyczna na prezent.
W największych i najsłynniejszych miastach świata jednym z bardzo istotnych czynników, określających kulturalną atmosferę miejsca, są muzea, które się z nimi nierozłącznie kojarzą. W Paryżu jest to Luwr, w Londynie British Museum, w Nowym Jorku Metropolitan Museum, w Rzymie Muzea Watykańskie, we Florencji Uffizi. Inaczej jest w przypadku Wenecji, która, będąc największą chyba skarbnicą obrazów na świecie, nie ma jednego takiego muzeum.Swoje olbrzymie dziedzictwo artystyczne prezentuje w rozmaitych zbiorach i siedzibach - od Gallerie dell'Accademia po Palazzo Ducale (Pałac Dożów), od Ca' Rezzonico po Museo Correr, od Ca' d'Oro po Scuola di San Rocco. Liczne niezrównane arcydzieła nie zostały przeniesione do muzeów i przetrwały w miejscach swego pierwotnego przeznaczenia, w weneckich kościołach, będących autentycznymi pinakotekami o ogromnym znaczeniu, jak Santa Maria dei Frari z obrazami Tycjana i Giovanniego Belliniego, Santi Giovanni e Paolo, San Zaccaria, Santa Maria della Salute, San Giorgio Maggiore, aż po San Sebastiano z obrazami Paola Veronesego. Osobny fenomen stanowi szczególna galeria weneckiego malarstwa renesansowego, jaką jest dekoracja Palazzo Ducale, zbiór najwspanialszych arcydzieł Giovanniego Belliniego i Tycjana, Tintoretta i Veronesego, niedościgły cykl alegorii i scen mitologicznych opiewających chwałę Wenecji. Dlatego też obrazów znajdujących się w Wenecji nie można zaprezentować omawiając jedno tylko, wybrane wielkie muzeum, jak Gallerie dell'Accademia. Aby je poznać, koniecznie trzeba odwiedzić liczne muzea i galerie, kościoły, siedziby bractw (scuole) i oratoria, w których znajdują się dzieła najwybitniejszych przedstawicieli malarstwa weneckiego - od Carpaccia po Bellinich, od Tycjana po Tintoretta i Veronesego, od Tiepola po Piazzettę i wielkich pejzażystów osiemnastowiecznych. Można tam też podziwiać dzieła niektórych spośród najznakomitszych artystów każdej epoki działających w Italii lub w Europie - od Tury po Ercole de' Roberti, od Savolda po Lotta, od Sassetty po Piera di Cosimo, od Piera della Francesca po Pontorma, a także Memlinga, Boscha, Quentina Massysa aż po van Dycka i wspaniałych siedemnastowiecznych holenderskich malarzy scen rodzajowych. Prawdziwą niespodzianką w Wenecji, wyjątkową we Włoszech, są obrazy wszystkich największych przedstawicieli sztuki nowoczesnej - Klimta, Picassa, Braque'a, Légera, Kandinsky'ego, Mondriana, Klee, Chagalla, Maxa Ernsta, Magritte'a, Bacona, wreszcie futurystów i reprezentantów malarstwa metafizycznego, ustanawiających złotą epokę w nowoczesnej sztuce włoskiej. To zjawisko rozproszenia dzieł, typowe dla Wenecji, próbowały naśladować także inne wielkie ośrodki artystyczne. Nowy Jork otworzył Cloisters, aby zgromadzić tam obiekty, dla których takie otoczenie jest bardziej naturalne niż muzealne sale Metropolitan; podobnie uczyniono też w Monachium z Schleissheim czy w Berlinie z Charlottenburgiem i Poczdamem. Ale Wenecja jest niepowtarzalna i ten tom pokazuje to w pełni. Zaprezentowano w nim osiem wieków malarstwa, ale także historię, obyczaje, kulturę - nie tylko Wenecji, lecz całej Europy. Jest to wielki atlas, w którym wyznaczono kurs owej długiej żeglugi, prowadzący do portu, gdzie króluje piękno.
Kieszonkowy przewodnik pokazuje ogromne bogactwo symboli i piktogramów, które są wykorzystywane na całym świecie od najdawniejszych czasów. Książka ukazuje pochodzenie, styl i znaczenie najważniejszych symboli używanych w sztuce różnych kultur. Poznanie kontekstów ich występowania pozwoli czytelnikowi na analizę zarówno egipskich hieroglifów i znaków chińskiego pisma, jak i ukrytych znaczeń zachodnioeuropejskiej heraldyki i hagiografii.
Wino. Niejeden smakosz dopiero wtedy przeżywa prawdziwą radość, gdy na suto zastawionym stole zjawiają się odpowiednio dobrane trunki. Ten przewodnik po świecie win i dobrej kuchni odkryje przed Wami sekrety komponowania potraw i win, podpowie co, jak i kiedy podawać, by uzyskać harmonię smaków
Wyjątkowa publikacja, która w inspirujący, a zarazem praktyczny sposób pokazuje, jak zostać profesjonalnym ilustratorem mody. Znajdziecie w niej rozdziały poświęcone rysowaniu szablonów i sylwetek modeli, tkaninom, akcesoriom oraz projektowaniu ubrań, a także komplet instrukcji niezbędnych do osiągnięcia w tej dziedzinie profesjonalnego poziomu. Książka jest nie tylko przewodnikiem wprowadzającym czytelnika - krok po kroku - w arkana wiedzy o rysunku; prezentuje również obszerną galerię znakomitych prac projektantów mody i ilustratorów. Niezależnie od tego, czy jesteś pilnym uczniem pragnącym poszerzyć swoje umiejętności, czy kimś, kto tylko z zamiłowania zajmuje się w kreatywny sposób rysunkiem modowym, ta książka pomoże ci wznieść się na wyższy poziom projektowania.
Od dalekiej północy po słoneczne porty tropików – ta podróż do 80 wakacyjnych szaleństw pełna jest bajkowych obrazów, którym towarzyszy arcyciekawa narracja autorki. Od St. Moritz po Wyspy Galapagos, od Przylądka Północnego po Malediwy, od Pompejów po Mount Everest… Takie wyprawy spełniają marzenia każdego z nas o najbardziej egzotycznych podróżach. Sławne parki, skarby architektury, najciekawsze stanowiska archeologiczne, plaże i niebiańskie wyspy, widoki opiewane przez poetów i wiele innych atrakcji czeka na ciebie wewnątrz tego niezwykłego albumu. Jeśli nie wiesz gdzie jechać na wakacje, kup tę książkę.
Przedstawienie w jednym tomie zbiorów Galerii Uffizi i Palazzo Pitti znajduje uzasadnienie w rzeczywistej jedności tych kolekcji, połączonych Korytarzem Vasariego (Corridoio Vasariano), przebiegającym ponad rzeką Arno górną częścią Ponte Vecchio. Zbiory Galerii Florenckich to także bardzo liczne, doskonałe obrazy rozlokowane w innych siedzibach; dlatego też prezentujemy tu również dzieła znajdujące się w Akademii Sztuk Pięknych, w Muzeum San Marco, w Bargello i w Cenacolo San Salvi. Stanowią one integralną część florenckich zbiorów muzealnych, ukazując kompletny i unikatowy w świecie zespół malarstwa toskańskiego, prezentując w sposób szeroki i wyczerpujący inne szkoły włoskiego malarstwa (w szczególny sposób wenecką), a także malarstwo zagraniczne. Pomysł Kosmy I Medyceusza, aby w Uffizi zgromadzić swoje pierwsze kolekcje dzieł sztuki, kontynuowali jego następcy: Francesco I, Ferdinando I i Ferdinando II. Lecz dopiero spuścizna rodu Della Rovere wniosła do Florencji tak ogromną liczbę dzieł sztuki najwyższej klasy, że Galeria wysunęła się na pierwsze miejsce pod względem nie tylko liczebności, ale przede wszystkim jakości zasobów. Druga wielka galeria – Pałacowa (Galleria Palatina) – założona przez Kosmę II, też została wzbogacona dzięki spuściźnie po rodzie Della Rovere, a następnie dzięki kolekcjom sztuki kardynała Leopolda Medyceusza i dynastii lotaryńskiej. W zbiorach florenckich przechowywane są najlepsze dzieła wszystkich największych artystów, często eksponowane kompleksowo, jak w przypadku Rafaela, Andrei del Sarto, Bronzina, Pontorma, Tycjana, Caravaggia i Rubensa. Niezwykle interesujące są kolekcje malarstwa niderlandzkiego, z obrazami takich mistrzów, jak Hans Memling, Rogier van der Weyden, Barend van Orley i Gerard David. Tu także można podziwiać arcydzieło piętnastowiecznego malarstwa flamandzkiego, jakim jest Ołtarz Portinarich Hugo van der Goesa. Szkoła niemiecka wyróżnia się sześcioma dziełami Dürera; hiszpańską reprezentują El Greco, Velázquez, Murillo i Goya. Można zatem rzec, że oto stoimy przed wejściem do jednej z największych galerii świata, z pewnością pierwszej pod względem jakości i bogactwa bezsprzecznych arcydzieł
Przedstawienie w jednym tomie zbiorów Galerii Uffizi i Palazzo Pitti znajduje uzasadnienie w rzeczywistej jedności tych kolekcji, połączonych Korytarzem Vasariego (Corridoio Vasariano), przebiegającym ponad rzeką Arno górną częścią Ponte Vecchio. Zbiory Galerii Florenckich to także bardzo liczne, doskonałe obrazy rozlokowane w innych siedzibach; dlatego też prezentujemy tu również dzieła znajdujące się w Akademii Sztuk Pięknych, w Muzeum San Marco, w Bargello i w Cenacolo San Salvi. Stanowią one integralną część florenckich zbiorów muzealnych, ukazując kompletny i unikatowy w świecie zespół malarstwa toskańskiego, prezentując w sposób szeroki i wyczerpujący inne szkoły włoskiego malarstwa (w szczególny sposób wenecką), a także malarstwo zagraniczne. Pomysł Kosmy I Medyceusza, aby w Uffizi zgromadzić swoje pierwsze kolekcje dzieł sztuki, kontynuowali jego następcy: Francesco I, Ferdinando I i Ferdinando II. Lecz dopiero spuścizna rodu Della Rovere wniosła do Florencji tak ogromną liczbę dzieł sztuki najwyższej klasy, że Galeria wysunęła się na pierwsze miejsce pod względem nie tylko liczebności, ale przede wszystkim jakości zasobów. Druga wielka galeria – Pałacowa (Galleria Palatina) – założona przez Kosmę II, też została wzbogacona dzięki spuściźnie po rodzie Della Rovere, a następnie dzięki kolekcjom sztuki kardynała Leopolda Medyceusza i dynastii lotaryńskiej. W zbiorach florenckich przechowywane są najlepsze dzieła wszystkich największych artystów, często eksponowane kompleksowo, jak w przypadku Rafaela, Andrei del Sarto, Bronzina, Pontorma, Tycjana, Caravaggia i Rubensa. Niezwykle interesujące są kolekcje malarstwa niderlandzkiego, z obrazami takich mistrzów, jak Hans Memling, Rogier van der Weyden, Barend van Orley i Gerard David. Tu także można podziwiać arcydzieło piętnastowiecznego malarstwa flamandzkiego, jakim jest Ołtarz Portinarich Hugo van der Goesa. Szkoła niemiecka wyróżnia się sześcioma dziełami Dürera; hiszpańską reprezentują El Greco, Velázquez, Murillo i Goya. Można zatem rzec, że oto stoimy przed wejściem do jednej z największych galerii świata, z pewnością pierwszej pod względem jakości i bogactwa bezsprzecznych arcydzieł
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
