Powieść, której ekranizacja z Adrienem Brodym (Pianista) w roli głównej
trafi na ekrany polskich kin od 15 lipca.
Nowy Jork, połowa lat 90. Porter Wren, felietonista poczytnego tabloidu, sprzedaje ludziom
skandale, morderstwa i śmierć. Jest kronikarzem amerykańskiego koszmaru w mieście,
w którym każdy liczy, że spełni się jego amerykański sen. Ale są historie, których Wren
nigdy swoim czytelnikom nie opisze — to te, w których sam bierze udział. Jak historia zwłok
genialnego reżysera odnalezionych w przeznaczonym do wyburzenia budynku. Gdy młoda
wdowa po filmowcu powierza Wrenowi klucz do tajnego wideoarchiwum męża, dziennikarz
nie przypuszcza, że właśnie stał się bohaterem jednego ze swoich sensacyjnych felietonów.
Zawartość taśm zaprowadzi go bowiem w samo serce medialnego imperium, którego jest przecież częścią.
Oszustwo to najstarsza gra świata. Wszyscy bierzemy w niej udział i przeważnie przegrywamy. Ma bardzo wiele obliczy: małe szachrajstwa, genialne intrygi, triki iluzjonistyczne, manipulacje handlowe, zjawiska nadprzyrodzone, teorie spiskowe, wróżki, lipne środki na odchudzanie, piramidy finansowe, fałszywe cytaty, podrobione dzieła sztuki, wykręcanie się chorobą ...
Ta książka niczym ekscytujący kryminał psychologiczny obnaża techniki hohsztaplerów i przedstawia psychologiczne zasady będące podstawą każdego szwindlu. Niezależnie od dziedziny życia, czy przebrania, oszuści manipulują naszą wiarą i zaufaniem oraz wykorzystują nasze odwieczne pragnienie magii. Do niczego nas nie zmuszając, sprawiają, że stajemy się ich wspólnikami w działaniu na własną zgubę. Jak oni to robią? Co sprawia, że im wierzymy? Prędzej czy później każdy z nas da się oszukać. Pytanie tylko, dlaczego? I czy możliwe jest poznanie własnego umysłu na tyle, by nauczyć się wycofywać, gdy nie jest jeszcze za późno?
Świat przeciętnego konsumenta staje się coraz bardziej skomplikowany i przesycony nowoczesnymi technologiami, które pozwalają nas śledzić, prowadzić na wirtualnej smyczy, skłaniać do podejmowania nieprzemyślanych decyzji. Wiedza o tym jak urwać się z tej smyczy jest warta każdych pieniędzy.
Maciej Samcik
Jak wygląda Bóg? Co trzeba zrobić, żeby zostać lamą? Czy można być trochę w niebie i trochę w piekle? Po co aniołom skrzydła? Dlaczego do meczetu wchodzi się na bosaka? Który dzień w roku żydowskie dzieci lubią najbardziej?
Wyznawcy różnych religii żyję obok siebie i często niewiele o sobie wiedzą. I nawet jeśli są siebie ciekawi, wstydzą się zapytać. Karolina Oponowicz z pomocą dzieci zadaje pytania przedstawicielom sześciu wyznań: judaizmu, katolicyzmu, prawosławia, protestantyzmu, islamu i buddyzmu. Rozmawiają o tym, w co wierzą, jak żyją, jak świętują, gdzie się modlą i co będzie po śmierci. Wywiady z duchownymi dopełniają ilustracje Joanny Rzezak.
Jest tyle religii na świecie. Najbardziej podoba mi się praca pani diakon Małgorzaty Gaś w kościele luterańskim, bo może być mamą i prowadzić nabożeństwa. Żal mi za to mnicha Maksymiliana Nawary, bo nigdy nie będzie miał żony. Fajne jest też to, że do imama Janusza Aleksandrowicza można mówić po imieniu. Ale najbardziej z całej książki zdziwiło mnie, że Archanioł Gabriel ukazał się Matce Boskiej i Mahometowi. A to przecież dwie różne religie!
Czy to znaczy, że Bóg jest jeden dla wszystkich ludzi?
Tosia Sadowska (lat 9), córka Magdaleny Grzebałkowskiej
Dobra rzecz. Pisana z myślą o dzieciach, więc wszystko wytłumaczone jest tu tak, że zrozumie nawet dorosły. Wierzącym - przyda się, bo jest źródłem inspiracji. Niewierzącym może pomóc zrozumieć tych wierzących.
Szymon Hołownia
Przyjaciele, którzy stają się nienawistnymi wrogami. Zaciekli rywale, którzy zawierają sojusze. Jak układały się zawiłe relacje Berlin-Moskwa przez ostatnie 300 lat? Autor śledzi rywalizację dynastii, tajne układy, przyjaźnie i animozje. Dociera do dokumentów: prywatnych listów, donosów, raportów i wspomnień. Pasjonująco wyjaśnia dziwne meandry i zwroty akcji od czasów sojuszu dwojga Wielkich: pruskiego Fryderyka II i carycy Katarzyny, poprzez układ gangsterów politycznych Adolfa Hitlera i Józefa Stalina, podchody kanclerza RFN Konrada Adenauera i pierwszego sekretarza partii komunistycznej Nikity Chruszczowa aż po dzisiejsze zmagania mocarstw. Na naszych oczach a czasami nad naszymi głowami przeciągają polityczną linę „cesarzowa” Europy Angela Merkel i neoimperialny Władimir Putin.
Wrocław, miłość, tajemnica. Nowa powieść autora książki „ Pożądanie mieszka w szafie”
"Domy naprawdę żyją, wiecie o tym? Zwłaszcza te na styku kultur, granic, w wyobraźni szalonej i niespokojnej mocno. Takiej jak Piotra Adamczyka, którego opowieść gorąco polecam. Trzeba umiejętności i talentu, by o tym, co w Historii trudne i przede wszystkim dramatyczne, opowiadać z taką dozą humoru, dystansem i ironią. Wyraziste postaci, rewelacyjne dialogi. Tajemnice mnożone z pasją i grozą tworzą mieszankę wybuchową. Czytelniczą przede wszystkim!"
Jarosław Czechowicz, „Krytycznym okiem”
Kim jest Artur Rojek? Chłopakiem ze Śląska, który wymarzył sobie, że w Mysłowicach można grać jak w Manchesterze. Liderem najważniejszej polskiej kapeli przełomu tysiącleci, któremu było jednak za ciasno w rockowym składzie, więc wybrał własną drogę. Jednym z najważniejszych głosów polskiego rocka, który zmienił pisanie tekstów w żywą, ostrą poezję. Twórcą Off Festivalu, najbardziej otwartego na nową muzykę miejsca w Polsce. Rojek jest każdym z nich. Ale jest również kimś innym. Zawsze kimś innym, bo najważniejsza z zasad, jakimi kieruje się w życiu, brzmi: Przekraczaj samego siebie, idź, biegnij, płyń zawsze własną drogą. Są jeszcze inne, równie ważne zasady: Nie wierz w sztuczny świat, w którym wszystko zamienia się w sukces. No i jeszcze: Nie możesz być tylko 'tym kolesiem z Myslovitz'. W rozmowie z Aleksandrą Klich Artur Rojek oprowadza nas po swoim dzieciństwie na granicy wielu różnych światów, wprowadza za kulisy funkcjonowania rockowego fenomenu pod nazwą Myslovitz, prowadzi w głąb swoich tekstów, opowiada, o czym mówi, kiedy mówi o muzyce, pływaniu, bieganiu, byciu sobą i byciu z innymi. To znacznie więcej niż biografia rockowego muzyka. To opowieść o chłopaku ze śląskiego familoka, który musiał siebie porzucić, żeby w końcu siebie odnaleźć.
Piotr Rogucki, frontman zespołu Coma, szykuje trzecią solową płytę. Artysta proponuje nową formułę wydawnictwa: zamiast zwyczajowego zbioru piosenek słuchacze wezmą udział w podróży przez teatralno-muzyczne rewiry szlakiem J.P. Śliwy. Najnowsze wydawnictwo Roguckiego zaskoczy dotychczasowych fanów nietypową strukturą i brzmieniem. „J.P. Śliwa” to koncept album, w którym muzyka znajduje swoje rozwinięcie w tekście dramatycznym załączonym do krążka, a piosenki wymykają się radiowym schematom. To zapis artystycznych poszukiwań twórcy balansującego na granicy muzyki rockowej, sztuki teatralnej i medialnego mainstreamu. - „J.P. Śliwa” to próba podejścia do albumu muzycznego, z zakresu muzyki rozrywkowej, jako do dzieła artystycznego porównywalnego z instalacjami, rzeźbami lub collage’ami współczesnych twórców. Gdzie piosenka przestaje być jednorodnym i niewymagającym umilaczem czasu, a staje się wezwaniem do współudziału w akcie twórczym” – mówi o swojej nowej płycie Piotr Rogucki. Lista utworów: 1. Vision of Sound 2. Dobrze 3. Mama 01 4. Emotions 5. Całuj się! 6. Wanna 7. Ludzkie wrony 8. Mama 02 9. Muszę mieć 10. Płyń
Jekaterynburg początek lat 2000. Miasto, w którym działkę heroiny można kupić taniej niż wódkę. Jewgienij Rojzman - mężczyzna z szemraną przeszłością i jeszcze bardziej szemranymi kontaktami - zaczyna działać w fundacji Miasto bez Narkotyków. Metody walki z dilerami - zbójeckie. Bicie, zastraszanie, strzelaniny. Gdy chce pokazać, kto tu rządzi, razem z bossem jekaterynburgskiej mafii zbiera setki ogolonych na łyso chłopaków, którzy czarnymi samochodami podjeżdżają pod domy dilerów i po prostu stoją tam w milczeniu. Metody leczenia? Pakuje się narkomana do bagażnika i wiezie na odwyk poza miasto. Tak przykuwa się go kajdankami do łóżka, dopóki nie przestanie wyć. Efekty? Przez piętnaście lat działania Miasta bez Narkotyków ponad 6 tysięcy wyleczonych narkomanów, a Rojzman wybrany na mera Jektarynburga. "Rosyjski Robin Hood" to Rosja w pigułce spod pióra jednego z najlepszych dziennikarzy rosyjskich, autora m.in. bestsellerowej "Rublowki".
Ona jest piękna, młoda i piekielnie utalentowana. Ma na imię Aura. On jest starszym od niej wybitnym pisarzem. Nazywa się Francisco. Ich miłość wybucha w Nowym Jorku, jej kulminacją jest ślub w romantycznej meksykańskiej hacjendzie, a kresem śmierć Aury niecałe dwa lata później. Francisco obwinia się o śmierć żony, chce umrzeć, ale zamiast popełnić samobójstwo, próbuje ożywić ukochaną. Zbiera każdy szczegół
z jej życia i pisze powieść, w której chwilę po chwili rekonstruuje swoje życie z Aurą. Rodzi się wspaniała literatura, choć nie ma w tej książce ani jednego zmyślenia. Aura Estrada była naprawdę utalentowaną meksykańską pisarką. Francisco Goldman jest jednym z najwybitniejszych współczesnych pisarzy i reporterów, m.in. finalistą Nagrody Kapuścińskiego. „Mów do niej” to ich prawdziwe love story.
Najczęściej uważamy kreatywność za właściwość umysłu, którą się ma lub której się nie ma. To nie prawda! Kreatywności można się nauczyć! I Ty możesz myśleć jak Sherlock Holmes! Jedynym człowiekiem na świecie, na którym wyczyny Sherlocka Holmesa nie robiły większego wrażenia był on sam. To, co dla nas jest dowodem jego geniuszu, dla niego było efektem pracy nad własnym umysłem. Czy w związku z tym my wszyscy skazani jesteśmy na rolę doktorów Watsonów – zdumionych świadków wyczynów geniusza z Baker Street? Odpowiedź znajdziesz w książce „Myśl jak Sherlock Holmes”, która jest przewodnikiem po naszych mózgach, ale również narzędziem, dzięki któremu odkrywamy jego niewykorzystane dotąd możliwości. Łącząc najnowszą wiedzę na temat psychologii człowieka i działania układu nerwowego Maria Konnikova pokazuje, w jaki sposób każdy z nas przy odrobinie cierpliwości i konsekwencji może wyostrzyć swoją percepcję, pogłębić świadomość i wyćwiczyć szare komórki. Tak, by nasz umysł stał się potężnym i błyskotliwym narzędziem dedukcji. Nie po to, byśmy jak Holmes rozwiązywali kryminalne zagadki, ale by nasz mózg lepiej służył nam na co dzień. „Podróż po sekretach pamięci, kreatywności i myślenia zilustrowana wyczynami detektywa, który zrobił najlepszy użytek ze swojego mózgu. Ta książka uczy myśleć na pełnych obrotach." Steven Pinker Maria Konnikova miała cztery lata, gdy wyjechała z rodzicami z ZSRR i osiadła w USA. Ukończyła Harvard, dziś jest psycholożką, dziennikarką, felietonistką "New Yorkera". „Myśl jak Sherlock Holmes” to jej pierwsza książka i ogromny sukces: stała się bestsellerem "New York Timesa",przełożono ją na osiemnaście języków i uznano za jedną z najważniejszych pozycji ruchu mindfullness.
"Teresa Torańska nie miała żadnego lęku przez postaciami, które na ogół budzą respekt. Już po autoryzacji słynnego wywiadu z generałem Wojciechem Jaruzelskim jej rozmówca wciąż miał jakieś wątpliwości. Targi o każde zdanie trwały jeszcze przez telefon w redakcji. Staraliśmy się być w dziale cicho. I nagle słyszymy, jak Teresa mówi do Jaruzelskiego: - Co? Dygocik!? Dygocik się pojawił? Myślę, że ta rozmowa dlatego stała się tak ważna, a nawet historyczna, że Teresa była w niej sobą i traktowała generała tak, jak może go nikt od dziesięcioleci nie traktował: wyrozumiale i zwyczajnie.
Mam nadzieję, że rozmowa Małgorzaty Purzyńskiej wyjaśni czytelnikom fenomen Teresy Torańskiej. Fenomen człowieka i dziennikarki.
Jest w tej rozmowie mnóstwo zaskoczeń. Mnie najbardziej zaskoczyła pointa. Teresa po raz pierwszy wyznaje, kto był w jej zawodzie idolem absolutnym. A ponieważ to też mój idol absolutny, zatelefonowałem, by spytać, co idol mówi o Teresie.
A mówi tak: „Reporterzy potrafią poświęcić bohatera dla trafnego słowa, dla udanego tekstu. Jeśli rezygnują, to z bólem serca. Teresa rezygnowała bez żalu. Ponieważ była równie dobrym człowiekiem jak reporterką”.
Polecam Państwu ten jeden z ostatnich wywiadów Teresy Torańskiej.
Nie ma znaczenia, że to nie ona go przeprowadzała."
Ze wstępu Mariusza Szczygła
W sztuce bohater zmaga się ze swym związkiem. On, ona i grający telewizor. Spektakl bardzo śmieszny, choć niestety wielu z nas odnajdzie w nim część siebie.
Śmierć w cieniu Babiej Góry, mroczne tajemnice skrywane przez trzydzieści lat i przesądy, którym chcemy ufać. Detektyw Norbert Krzyż otarł się o śmierć i odtąd nie ma zamiaru podejmować się ryzykownych zleceń. Zwłaszcza że jego córka potrzebuje odpowiedzialnego ojca, a nie pokiereszowanego przez życie faceta przed czterdziestką, który nie może się ustatkować. Sytuacja zmienia się, gdy mroźny Żywiec obiega wieść o samobójstwie znanego w mieście przedsiębiorcy, Mateusza Grochowskiego. Rodzina nieboszczyka nie wierzy, że mężczyzna targnął się na swoje życie. Krzyż wie, że tej sprawy nie będzie mógł zignorować. Zna więcej sekretów tej rodziny, niżby chciał. Ale jeśli to nie samobójstwo, kto miałby życzyć Grochowskiemu śmierci? I dlaczego lokalna społeczność ewidentnie ukrywa coś przed policją? Zanim zmowa milczenia opanuje miasteczko, w którym wszyscy wiedzą wszystko o swoich sąsiadach, a mimo to ludzie wolą wierzyć przesądom i horoskopom niż faktom, Krzyż znajdzie ważny trop. Naprowadzi go na niego medium, które Grochowski odwiedzał przed śmiercią. Szukał informacji o swoim ojcu. Ojcu, który ponad trzydzieści lat temu zginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Czy najwięcej odpowiedzi mają dla nas zmarli? Od tego pytania, jak od całej serii kryminalnej z detektywem Norbertem Krzyżem, nie będzie można się oderwać.
Ile przygód mieści się w jednym opakowaniu jogurtu? Lucek i Ludwika przekonają się o tym na własnej skórze! Najzwyklejsze pod słońcem odwiedziny u wujka Pietrka Pirata w miejscowości Krowia Wielka nieoczekiwanie stają się doświadczeniem, o jakim nie śniło się filozofom. Dom wujka okazuje się lokalną atrakcją. Wszystko za sprawą tajemniczego Świętego Jogurta, który pojawił się na kuchennym stole. Mateusz Pakuła z humorem opowiada o rodzinie, przed którą stanęło niezwykłe wyzwanie. Kto zajrzy głębiej, zobaczy tu też rzecz o manipulacji. Do zilustrowania tej historii autor zaprosił Tomasza Minkiewicza. Ten duet, po wymieszaniu, zdecydowanie nadaje się do spożycia!
Oto sekret znany wszystkim SOLISTOM: życie staje się bogatsze, gdy jesteś bohaterem swojej własnej historii. Wyjaśnijmy to sobie od razu. SOLO to stan umysłu, który nie zależy od stanu matrymonialnego. Osoba SOLO może być w związku i czuć się szczęśliwa, ale nie czuje się nieszczęśliwa będąc sama. Wprost przeciwnie. Wie, że ta nietradycyjna ścieżka życia w pojedynkę może być wypełniona radością, poczuciem pełni i sensu życia. I nie ukrywajmy – dobrą zabawą. Bez względu na to, czy SOLO jest samotnym wilkiem, czy duszą towarzystwa, postrzega samego siebie jako osobę kompletną, całkowitą. Niektórzy tak mają, inni mogą się tego nauczyć. SOLIŚCI zbyt długo siedzieli cicho na liniach bocznych boiska, na którym brylowały pary. Dziś, nie oglądając się na sztucznie ustalone zasady i konwencje społeczne, projektują własne życie na swoich warunkach. Osoba SOLO postępuje na wzór instrukcji bezpieczeństwa w samolocie – „Najpierw załóż maskę tlenową sobie, a potem dziecku”. Dba o własny dobrostan, a dopiero potem pielęgnuje zdrowe więzy towarzyskie. Samowystarczalność sprawia, że bliskie stosunki z innymi są dla solisty miłym wyborem, a nie desperacką koniecznością. Wzbogacają życie, a nie po prostu zapełniają pustkę. I wiecie co? Ten pomysł działa także w związku. Wszystko jedno, czy żyjesz w pojedynkę z wyboru, czy tak się złożyło.
Peter McGrow, bazując na najnowszych badaniach, swoim doświadczeniu i historiach szczęśliwych SOLISTÓW udowadnia, że Twoje życie jest wartościowe. Poznaj trzy filary udanego życia SOLO i sprawdź, czy masz duszę SOLISTY.
JAK CHŁOPAK Z POŁUDNIOWEGO BRONXU STAŁ SIĘ LEGENDĄ KINA?Al Pacino rozbłysnął na scenie niczym supernova. Od końca lat pięćdziesiątych, czasów Marlona Brando i Jamesa Deana, żaden aktor nie wdarł się tak przebojowo do świata kultury. Pierwszą główną rolę filmową zagrał w 1971 roku w "Narkomanach". Do 1975 roku miał już za sobą cztery kolejne filmy - dwie części "Ojca chrzestnego", "Serpico" oraz "Pieskie popołudnie", które nie tylko odniosły sukces, lecz także trwale zapisały się w historii kina.Pacino był już wtedy po trzydziestce i zdążył niejedno przeżyć. Regularnie występował w teatrach awangardowych, był członkiem nowojorskiej bohemy i podejmował się różnych dorywczych prac. Wychowywała go kochająca, lecz niestabilna psychicznie matka oraz jej rodzice, ojciec natomiast porzucił rodzinę, gdy Pacino był dzieckiem. Najważniejsze lekcje odebrał jednak na ulicach Południowego Bronxu. Gdy nauczycielka dostrzegła jego talent i skłoniła go, by zdawał do słynnego nowojorskiego Liceum Sztuk Performatywnych, jego los się przesądził. Na dobre i na złe, w biedzie i dostatku, wśród cierpień i radości - aktorstwo stało się treścią jego życia, a aktorzy - jego plemieniem."Sonny Boy" to wspomnienia człowieka, który niczego nie musi się już obawiać i nie pozostało mu nic do ukrycia.
Po bestsellerowym "Kukuczce" czas na opowieść o młodym następcy najsłynniejszego polskiego himalaisty.Adam Bielecki stał się jednym z najmocniejszych himalaistów na świecie, ale gdy miał trzynaście lat, z powodu wieku odmówiono mu udziału w kursie skałkowym. Gdy skończył piętnaście, usłyszał od starszego taternika, że kiedyś będzie z niego świetny wspinacz. Jeśli wcześniej się nie zabije.Ta książka to pierwsza pełna opowieść Adama Bieleckiego o jego drodze z górniczych Tychów na szczyty najwyższych gór świata. To także hołd dla bohaterów i twórców polskiego himalaizmu zimowego, w których szeregu Bielecki ustawił się, zdobywając jako pierwszy człowiek zimą Gaszerbrum I i Broad Peak. W dramatycznych historiach tych wejść Bielecki przede wszystkim opowiada o nieludzkich warunkach zimowej wspinaczki w Himalajach i Karakorum, sztuki uprawianej przez nielicznych na świecie, która stała się naszą narodową specjalnością."Możesz zostać w życiu, kim chcesz. Byleby nie górnikiem" usłyszał od ojca młody Adam Bielecki. Dorosły Adam nie mógł wziąć sobie tych słów do serca bardziej.
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Oszałamiający portret kobiecej furii Kiedy żonaty kochanek Joan popełnia na jej oczach samobójstwo, kobieta ucieka z Nowego Jorku i wyrusza na poszukiwania Alice, jedynej osoby, która może pomóc jej zrozumieć przeszłość naznaczoną męską dominacją i okrucieństwem. Na zalanych żarem wzgórzach Los Angeles Joan powraca do koszmarnych wydarzeń z dzieciństwa, kładących się cieniem na całym jej życiu. Jednocześnie w niej samej dojrzewa decyzja, by w końcu wziąć odwet na patriarchalnym świecie. Powieść Zwierzę zainspirowały doświadczenia kobiet, z którymi Lisa Taddeo rozmawiała, tworząc głośny reportaż Trzy kobiety. Autorka błyskotliwie i z niezwykłą przenikliwością pisze o sprawach, o których nie opowiada się nawet przyjaciółkom. Pokazuje, jak w zdominowanym przez mężczyzn świecie narasta kobieca wściekłość oraz co może się wydarzyć, kiedy ta wściekłość eksploduje. To odważna i bezkompromisowa proza. Historia Joan tętni życiem, nasycona jest erotyzmem i seksem. Trzyma czytelnika za gardło od pierwszej do ostatniej strony. Autorka przełamuje tabu i z niespotykaną wnikliwością, a zarazem czułością pisze o najbardziej intymnych i skrywanych kobiecych lękach i pragnieniach. Fascynująca, duszna, erotyczna, pełna emocji. Od Joan trudno oderwać wzrok, choćby na chwilę. „Kirkus Reviews” Taddeo umiejętnie i błyskotliwie przygląda się temu, jak dzika brutalność mężczyzn napędza kobiecy gniew. W efekcie otrzymujemy mieszankę w równym stopniu intymną, co wybuchową. „People” Tak wyglądałoby życie Joan Didion, gdyby wkręciła się w twarde narkotyki i zawsze nosiła przy sobie nóż sprężynowy. „Harper’s Bazaar” O autorce: Lisa Taddeo jest autorką bestsellerowego reportażu Trzy kobiety. Publikowała w „New York Magazine”, „Esquire”, „Elle”, „Glamour” i wielu innych czasopismach. Jej reportaże pojawiły się w antologiach Best American Sports Writing i Best American Political Writing. Opowiadania autorki zostały dwukrotnie wyróżnione nagrodą Pushcart Prize. Lisa Taddeo mieszka w Nowej Anglii z mężem i córką. Powyższy opis pochodzi od Wydawcy.
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Oklahoma, lata 80. XX wieku. Piętnastoletni chłopiec z plemienia Cherokee trafia do białej rodziny zastępczej, która opiekuje się już dwójką innych dzieci, w tym starszą od niego o dwa lata Rosemary, dziewczyną tak jak i on rdzennie amerykańskiego pochodzenia. Harold, ich zastępczy ojciec, pracuje jako nielegalny bukmacher, a jego ""skarb"", ukryte na terenie posesji dolary, mógłby odmienić los trojga młodocianych bohaterów... Gdyby tylko udało się je zdobyć.
Fascynacja Rosemary i piętno dziecięcych krzywd są tłem tej kameralnej historii o dorastaniu, jednocześnie lirycznej i surowej, która rozpoczyna się od tragedii, a następnie cofa, by opowiedzieć, jak do niej doszło. Ciemna, nieomal nocna powieść Hobsonaznalazła się w finale NationalBookAward, najważniejszej amerykańskiej nagrody literackiej.
Wyjątkowo poruszająca książka, wyrastająca ponad formułę ,,powieści o dorastaniu"".
Publishers Weekly
W bolesnej, pełnej naturalizmu narracji Hobson pokazuje dramat zapomnianych przez wszystkich ludzi, zmagających się z życiem na peryferiach społeczeństwa.
Booklist
Hobson posiada wyjątkowy dar: potrafi wciągnąć czytelnika w bardzo mroczne rejony, a potem wyprowadzić po stronie światła, nie tracąc przy tym wiarygodności.
Reader's Digest
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Czwarta książka w serii PRAWDZIWE ZBRODNIE – wstrząsające historie bez fikcji „Nazywam się Amanda Berry. Zostałam porwana 10 lat temu. Pomóżcie mi!” – z takim dramatycznym apelem zadzwoniła na policję jedna z ofiar Ariela Castro, po tym jak udało jej się uciec z rąk porywacza. Jej prowadzony w niewoli dziennik stał się podstawą wstrząsającej, ale również budzącej wiarę w siłę ludzkiego ducha książki, która okazała się światowym bestsellerem. W chwili porwania Amanda miała siedemnaście lat, Michelle dwadzieścia jeden lat, a Gina zaledwie czternaście… Castro, na co dzień kierowca autobusu dowożącego dzieci do szkoły, więził i gwałcił je osobno, a potem razem, próbując poza seksualnymi orgiami zbudować z nimi perwersyjną rodzinę. Jednak żadnej z nich nie zapadła, jak Natasza Kampusch, na „syndrom sztokholmski”. Miały jeden, wspólny cel: uciec. Nagrodzeni Pulitzerem reporterzy The Washington Post, Mary Jordan i Kevin Sullivan, wzbogacają relację ofiar o rekonstrukcję śledztw prowadzonych coraz bardziej wymyślnymi metodami najpierw przez policję, a potem FBI oraz o losy ich rodzin, na jakich zniknięcie dziewczynek wywarło niezatarte, niszczące piętno. Poznajemy też historię samego Ariela, Portorykańczyka, sadystycznie znęcającego się wcześniej nad żoną, rozwiedzionego ojca córek – koleżanek swych ofiar, socjopaty i psychopaty, żyjącego we własnym, wyimaginowanym świecie. Sam twierdził, że zrobił się potworem, bo w dzieciństwie został napastowany i cierpi przez za duże potrzeby seksualne… Drastyczny portret człowieka, który z nienawiści do kobiet stworzył piekło na ziemi. Castro przez lata miał władzę na ludzkim życiem. Teraz to jego ofiary mają głos. Używają go, by dać nadzieję wszystkim skrzywdzonym. Justyna Kopińska
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
