Alicja Janusz – na literackim trakcie po raz pierwszy pojawiła się w 2011 roku, kiedy to jej opowiadanie Lutnistka zajęło drugie miejsce w konkursie literackim Falkonu. Jej prawdziwym debiutem okazało się opowiadanie Tarantela dla głupców, które w 2016 roku, po otrzymaniu wyróżnienia w konkursie Pióra Falkonu, zostało opublikowane w antologii Na nocnej zmianie. Jako absolwentka lingwistyki stosowanej na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie ze słowami bawi się nie tylko w języku polskim, pracując jako tłumacz oraz przekładając literaturę niemiecką i angielską z okresu renesansu. Wolny czas spędza z lutnią w ręku, która wiąże ją ze środowiskiem rekonstrukcji historycznej.
This monograph presents the cultural periodical «The North Norwegian Magazine» (NNM) in the first ten years of its existence, around the time when it was the largest cultural magazine in Norway, and finds out what characterized the periodical at that time when it comes to the editorial staff, the ideological basis and possible changes in NNM regarding form and contents.
Roald Larsen is an associate professor specializing in Scandinavian literature at the University of Tromso Norway’s Arctic University.
Seria Literatura Chińska XXI Wieku ma na celu wypromowanie współczesnej literatury chińskiej w języku angielskim, francuskim i innych językach dla czytelników na całym świecie.
Chiny to ojczyzna herbaty. Tutaj od dawna uprawia się ją i pije. Starożytni Chińczycy bezustannie doskonalili sposoby uprawiania herbaty, przetwarzania herbacianych liści i sztukę przygotowania herbaty; dyskutowali, jak należy właściwie pić herbatę i w jakiej wodzie ją parzyć. Doświadczenia przeszłości sumowali w traktatach. Dzięki zawartym w tych dziełach przemyśleniom picie herbaty nabrało szczególnych treści kulturowych i stopniowo stawało się częścią duchowego życia Chińczyków. Tak pojawiła się filozofia ceremonii herbacianej i fundament jej dalszego rozwoju.
Fragment Przedmowy
Szybko minęło 10 lat od poprzedniego wydania „Kalendarium” i świętujemy jubileusz stulecia powstania Harcerstwa w Toruniu. W stosunku do poprzedniego to jest rozszerzone o te ostatnie 10 lat. W innych rozdziałach największe uzupełnienia dotyczą Ruchu Przyjaciół Harcerstwa. Inne to pojedyncze dopiski czy/i uściślenia, oraz jedno zdjęcie – najstarsze znane druhów z „Jedynki”. Nadal nie udało się dotrzeć do brakujących rozkazów, które zapewne wniosłyby wiele nowych wiadomości, ale to zostawiam przyszłym historykom naszego Harcerstwa.
Seria Literatura Chińska XXI Wieku ma na celu wypromowanie współczesnej literatury chińskiej w języku angielskim, francuskim i innych językach dla czytelników na całym świecie.
Celem redaktorów i autorów książki W 500-lecie Reformacji (1517–2017). Z dziejów Kościołów ewangelickich w dawnych Prusach Królewskich i Książęcych było ukazanie szerokiej panoramy miejscowego ewangelicyzmu, zarówno w aspekcie chronologicznym, jak i tematycznym. Pierwszy z tomów, który prezentujemy Czytelnikowi, dotyczy krainy znanej na przestrzeni wieków głównie jako Pomorze Gdańskie, Prusy Królewskie, Prusy Zachodnie, a po II wojnie światowej także jako Pomorze Nadwiślańskie. Wyznania katolickie i ewangelickie na tym terenie od czasów Reformacji aż do 1920 roku miały porównywalną liczbę wiernych. Na niektórych zaś obszarach, np. w Gdańsku, Elblągu czy na Żuławach, protestanci stanowili większość miejscowej ludności aż do 1945 roku.
Oprócz przedstawienia uporządkowanych pod względem chronologicznym losów Kościoła, duchownych oraz wiernych, przedstawiono także uwarunkowania, w jakich żyli i działali. Informacje o tych zagadnieniach Czytelnik znajdzie w artykułach Piotra Bireckiego, Lucyny Żukowskiej, Jarosława Kłaczkowa, Jerzego Domasłowskiego, Tadeusza Stegnera i Michała Dzimiry. Kwestie społeczne i demograficzne zostały omówione w tekście Agnieszki Zielińskiej, a zagadnienia związane z architekturą i sztuką kościelną – w kolejnych studiach Piotra Bireckiego.
Po 1945 roku zbory ewangelicko-augsburskie na Pomorzu miały charakter diaspory liczącej kilka tysięcy osób. Mimo trudnych warunków rozwijały one życie parafialne i starały się zaznaczyć swoją obecność na mapie wyznaniowej Pomorza, nawiązując do tradycji protestantyzmu na tych ziemiach od czasów Reformacji do II wojny światowej.
Krzysztof Pomian, po wydaniu książki Autobiografia na cztery ręce, w 1994 roku powiedział, że Redaktor „ma głębokie poczucie niespełnienia planów, programów, projektów. Koniec końców »Kultura« nie obaliła ustroju komunistycznego. Krążyła, czytano ją. Ale czy naprawdę oddziaływała? Jako historycy wiemy, jak trudno ustalić, co to znaczy – naprawdę oddziaływać. Jerzy Giedroyc zadaje sobie te pytania. Po dziś dzień”.
Jerzy Giedroyc zmarł 14 września 2000 roku; „Kultura” przestała się ukazywać. W 2017 roku mija znacząca rocznica 70-lecia pisma. Wątpliwości Redaktora są nadal aktualne. „Kultura”, mitologizowana już za życia Giedroycia, docierała do Polski i oddziaływała raczej na wąski krąg odbiorców. Była elitarna, jak treści w niej zawarte. Na łamach „Kultury” wysoko równoważyły się literatura i myśl polityczna. Wielu badaczy uznaje pierwszeństwo „Kultury” w świecie emigracji po 1945 roku dzięki spójnym koncepcjom politycznym i tzw. linii krajowej (miesięcznik stał się trybuną opozycji demokratycznej).
Współcześnie politycy i publicyści reprezentujący różne poglądy chętnie cytują „Kulturę”, dostrzegając potencjał myśli politycznej. Fenomen Jerzego Giedroycia i „Kultury” trwa, a problem recepcji wymaga analizy w kontekście historycznym, politycznym i medialnym.
Tom 2 wydawnictwa dotyczy krainy znanej na przestrzeni wieków głównie jako Księstwo Pruskie, Prusy Brandenburskie, Królestwo w Prusach, Prusy Wschodnie, a po II wojnie światowej jako Warmia i Mazury (część polska), Obwód Kaliningradzki (część radziecka, obecnie rosyjska) oraz należący do Republiki Litewskiej okręg Kłajpedy. Kraina ta charakteryzowała się tym, że wyznanie luterańskie od 1525 roku do końca II wojny światowej stanowiło w niej religię dominującą. Celem redaktorów i autorów prezentowanego tomu było ukazanie szerokiej panoramy wschodniopruskiego luteranizmu, zarówno od strony chronologicznej, jak i tematycznej. Dlatego oprócz przedstawienia uporządkowanych pod względem czasowym losów Kościoła, wiernych i duchownych, oraz przybliżenia uwarunkowań, w jakich żyli i działali (Janusz Małłek – okres do 1817 roku, Grzegorz Jasiński – okres 1817–2017, Ilia Dementiew – Obwód Kaliningradzki 1945–2017, Inga Puidokiene – okręg Kłajpedy 1918–2017), omówiono także ważniejsze prądy religijne w protestantyzmie (Marcin Hintz, Jerzy Sojka), wreszcie architekturę i sztukę kościelną (Piotr Birecki, Jan Salm). Autorzy i redaktorzy tomu wyrażają nadzieję, że prezentowana praca będzie z jednej strony podsumowaniem dotychczasowych ustaleń, z drugiej dostarczy nowych wiadomości, wzbogaci naszą wiedzę na temat luteranizmu na północno-wschodnich terenach Polski i szerzej – dawnych Prus Wschodnich, ukaże wielowymiarowy wkład luteranów zarówno w historię Polski, jak i krajów sąsiedzkich, a jednocześnie stanie się elementem upamiętnienia doniosłego jubileuszu 500-lecia Reformacji.
Piotr Próchniak – doktor psychologii. Jego zainteresowania naukowe dotyczą aktywności jednostki w bliskim kontakcie ze środowiskiem przyrodniczym. Autor dziewięciu monografii oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych opublikowanych zarówno w naszym kraju, jak i w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie oraz Europie Zachodniej. W ramach projektu dotyczącego postaw ludzi wobec środowiska przyrodniczego prowadzi badania we współpracy z Arctic University (Norwegia). Jest członkiem Adventure Tourism Research Association.
Praca stanowi efekt ciekawej propozycji w dziedzinie dosyć zaniedbywanej przez psychologów, ale ważnej dla funkcjonowania człowieka. W warstwie teoretycznej autor pokazuje złożoną problematykę reagowania człowieka na poszczególne elementy warunków pogodowych w różnego typu sytuacjach. W części empirycznej przedstawia zaś wyniki wnikliwie przeprowadzonych nowatorskich badań własnych, które stanowią istotny wkład w mało penetrowaną część psychologii środowiskowej zajmującej się relacją człowiek–natura.
dr hab. Katarzyna Popiołek, prof. SWPS
Monografia […] wnosi nowe elementy w obecny zasób wiedzy związanej z wpływem pogody na szeroko rozumianą kwestię funkcjonowania człowieka.
dr hab. Józef Binnebesel, prof. UMK
Najwyższą wartością jest człowiek. Celem życia jednostki jest nieustająca próba zrozumienia tego fenomenu egzystencjalnego. Trud ten sztuka podejmuje od swojego początku. Odbiciem ponadczasowej, powtarzającej się sytuacji człowieka w świecie są toposy, tematy nasycone treściami filozoficznymi, porządkujące, wyjaśniające, czasami tylko sygnalizujące problemy bytu. Książka jest zbiorem szkiców przybliżających wybrane z nich. Są one przeznaczone dla każdego, kto jest zainteresowany sztuką, dla kogo przyjemnością jest poszerzanie wiedzy z zakresu kultury. Szkice zwracają uwagę na tematy, które inspirowały twórców dawno temu, ale są nadal bliskie współczesnym autorom. Dobór analizowanych przykładów podporządkowany jest sygnalizowanemu na początku każdego szkicu tropowi interpretacyjnemu, który jest jednym z wielu możliwych. Autorka dąży do pokazania wieloznaczności sztuki, podkreśla wielość interpretacji toposu, nie narzucając własnej. Jej celem jest zachęcanie czytelnika do innego spojrzenia na teksty kultury, przedstawienie utworów znanych i nieznanych, tak aby pokazać uniwersalność poruszanych w sztuce problemów. Proponuje dalsze poszukiwania, wskazując po każdym szkicu inne utwory podejmujące ten sam temat.
[...] Ogrody, jako nieodłączna część tradycyjnej kultury chińskiej, czerpią z idei i wierzeń konfucjanizmu, buddyzmu i taoizmu. Na dodatek, pod wpływem poezji i obrazów, ogrody odzwierciedlają również poglądy Chińczyków na naturę i świat dookoła [...].
Fragment Wprowadzenia
Co ozancza dorosłość? Czy osiągamy ją wraz z wiekiem? A może dorosłymi stajemy się dzięki naszym doswiadczeniom? Martyna Mucharska w swoim debiutanckim zbirze opowiadań ukazuje świat problemów dorosłych oczami dziecka. Mówi o trudnych i skompllikowanych sprawach prostym jezykiem małego chłopca, który zachęca Czytalnika do chwili refleksji nad codziennością.
Gratuluję z serca Autorowi zaprezentowania tak wnikliwych i wielowątkowych rozważań na temat personalistycznego wychowania przez dialog. Myślę, że jest to dobry komentarz do encykliki bł. papieża Pawła VI Ecclesiam suam, encykliki mówiącej o międzyludzkim dialogu w Kościele i w świecie, a także ogromny wkład do personalistycznej wizji wychowania, tak ważnej dla obecnych czasów. Jest to także znaczny przyczynek do nauczania św. Jana Pawła II, zwłaszcza do papieskiego orędzia na temat kształtowania umysłu i serca człowieka. Zauważam, że monografia nawiązuje do wielkiego pedagoga naszych czasów, jakim był prof. Janusz Tarnowski, promotor wychowania poprzez dialog. Autorowi należą się słowa serdecznego uznania i szczerego podziękowania za wzbogacenie dzisiejszej bibliografii na temat edukacji tą niezwykle cenną, chociaż także fragmentami dość trudną, monografią. Lektura tekstu wymaga z pewnością dużego wysiłku czytelnika, by prawidłowo odczytać myśl i przesłanie Autora. Myślę jednak, że wysiłek poznawczy, zmierzenie się z hermeneutycznym językiem, może pięknie zaowocować w pracy edukacyjnej nauczycieli akademickich, studentów, wychowawców i wychowanków. Niech książka służy we wzrastaniu w człowieczeństwie, w łasce u Boga i u ludzi.
Fragment Przedmowy ks. prof. dr hab. Ignacego Deca
Książka zawiera podstawową i powszechnie użyteczną wiedzę z obszaru zarządzania współczesnymi organizacjami. Zgromadzone w niej informacje nawiązują do wielu wartościowych opracowań autorów polskich i zagranicznych, które ukazały się na rynku wydawniczym w ostatnich latach. W wielu fragmentach prezentuje również wyniki badań i poglądy autora. Czytelnik nie znajdzie w tej książce dogłębnych analiz i obszernych rozważań, napotka natomiast zwarty system wiedzy podstawowej, niezbędnej do zrozumienia zależności między współczesną organizacją a jej dynamicznym otoczeniem oraz sposobami zarządzania.
Książka jest adresowana nie tylko do studentów, ale także do tych osób, które zawodowo lub prywatnie stykają się z problemami zarządzania i chcą uzyskać podstawowe wiadomości w tym zakresie. Elementarna wiedza z obszaru zarządzania potrzebna jest bowiem nie tylko profesjonalistom (menedżerom), ale także każdemu człowiekowi, który chce podejmować racjonalne decyzje dotyczące siebie i swojej rodziny oraz racjonalnie dysponować posiadanymi zasobami materialnymi i finansowymi.
Media w Turcji – jak niemal w każdym współczesnym państwie – mają niebagatelny wpływ na kształt społeczeństwa. W demokracjach liberalnych media są czwartą władzą, która spełnia funkcję kontrolną władzy ustawodawczej, wykonawczej czy sądowniczej, i informują ludzi o nieprawidłowościach, nadużyciach czy aferach, które w tych strukturach występują. Rola środków masowego przekazu od samego początku istnienia współczesnej Turcji jest nie do przecenienia. Począwszy od momentu powstania nowoczesnej Republiki Turcji przedstawiciele mediów brali udział we wszystkich procesach dotyczących tego państwa. Ebru Orhan wykazuje w swojej pracy, iż zależnie od okoliczności media tureckie były pod kontrolą albo instytucji państwa tureckiego, albo bezpośrednio rządów politycznych, albo armii tureckiej. Podkreśla jednak, że jakościowa nowa sytuacja nastąpiła w latach osiemdziesiątych XX wieku, kiedy pod wpływem neoliberalizmu nastąpiły zmiany w sektorze medialnym na świecie. Według Autorki miały one także wpływ na media tureckie zarówno strukturalnie, jak i treściowo. Ebru Orhan dowodzi, iż w tym czasie nowi właściciele coraz częściej zaczęli traktować media jako sektor przynoszący zysk. Nastąpiło naturalne powiązanie biznesu z politykami. Dojście do władzy Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP) było przełomem w Turcji także ze względu na sytuację medialną. Wykorzystując siłę mediów zarówno ich właściciele, jak i przedstawiciele partii politycznych wpływali na relacje w Turcji. Zjawisko to często było obiektem dyskusji międzynarodowych. Kraje Unii Europejskiej, sama Unia, a także Stany Zjednoczone często krytykowały rządy AKP za ograniczenie wolności słowa, prasy oraz wolności internetowej.
Z przyjemnością przedstawiam Państwu pierwszy tego typu polski Atlas onkologii praktycznej, który prawie w całości wypełniony jest obrazami zmian nowotworowych. Dla większości z nas zdjęcia są bardziej sugestywne i łatwiejsze do zapamiętania niż ich opisy, dlatego dane kliniczne ograniczono do minimum i umieszczono po dokumentacji zdjęciowej, której dotyczą.
Pierwotnym celem Atlasu było przedstawienie w formie dokumentu fotograficznego pacjentów onkologicznych, u których wstępne rozpoznanie kliniczne możliwe było na podstawie widocznych zmian nowotworowych. Jest to szczególnie ważne, kiedy podejrzewa się rzadką chorobę nowotworową. Poza tym tego typu dokumentacja może służyć również do oceny progresji lub regresji nowotworu w trakcie terapii oraz zobrazowania powikłań leczenia onkologicznego, zwłaszcza w przypadku skóry. Niektóre bowiem ogniska pierwotne – ze względu na ich wielkość albo obecność owrzodzeń – trudno jest precyzyjnie zmierzyć aparaturą radiologiczną. Natomiast opisy powikłań dermatologicznych musiałyby być bardzo obszerne, aby właściwie oddać charakter występujących zmian.
Jakość niektórych zdjęć nie jest najlepsza. Wydaje się jednak, że mimo to są na tyle czytelne, iż wiernie oddają rzeczywisty charakter stwierdzanych patologii nowotworowych. Niektórzy pacjenci mogą być łatwo zidentyfikowani na prezentowanych zdjęciach. Wszyscy jednak wyrazili na to zgodę, i za to oraz za cierpliwe pozowanie do zdjęć pragnę im podziękować. Na szczególny szacunek zasługują starsi wiekowo pacjenci, których zmiany nowotworowe stanowią większą część tego opracowania.
Mam nadzieję, że prezentowane w Atlasie przypadki pomogą w codziennej pracy lekarzom rodzinnym, onkologom klinicznym, hematologom, lekarzom innych specjalności oraz studentom.
Autor
W książce przedstawiono pierwszą dekadę istnienia norweskiego czasopisma kulturalnego «Nordnorsk Magasin». Autor, profesor literatury skandynawskiej na Uniwersytecie w Tromso, przedstawił czynniki, które miały w tym okresie wpływ na funkcjonowanie periodyku pod względem redakcyjnym i ideologicznym, oraz przeanalizował zmiany w formie i treści czasopisma.
Denne monografien tar for seg de forste ti argangene av kulturtidsskriftet «Nordnorsk Magasin» den gang det var Norges storste, for a finne ut hva som prega bladet i denne perioden nar det gjelder redaksjon, ideologisk basis og eventuelle endringer med hensyn til form og innhold.
Roald Larsen som er forfatter av denne boken, er forsteamanuensis i nordisk litteratur ved UiT Norges arktiske universitet.
Celem badań przeprowadzonych przez autorkę było zbadanie wizerunku Polski, jaki kształtowany był przez „Daily Telegraph” w okresie 2007-2010. Podjęty w tym celu monitoring mediów stanowił więc próbę odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób ta jedna z najbardziej wpływowych brytyjskich gazet ukazywała […] fragment rzeczywistości dotyczącej Polski i tym samym , które elementy były najczęściej przez gazetę eksponowane i w jaki sposób ukazywane czytelniom. Motywem podjęcia tematu była chęć ukazania, w jaki sposób opiniotwórczy brytyjski dziennik kształtował wyobrażenie o kraju najliczniejszej grupy europejskich imigrantów, jaka napłynęła do Wielkiej Brytanii po 2004 r. Jednym z głównych celów polityki zagranicznej, także polskiej, jest bowiem dbanie o pozytywny wizerunek kraju poza granicami, a zadanie to wydawało się szczególnie ważne w państwie, w którym pod koniec 2007 r. (czyli roku podjęcia przez autorkę badań wizerunkowych), według danych oficjalnych, przebywało około 690 tys. Polaków.
Ze Wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
