O wartościach tkwiących w komunikacji zdajemy sobie sprawę chyba wszyscy choć rzadko o tym mówimy. Dzięki językowi komunikacji mamy szansę zrozumienia innych i świat a także wyrażenia siebie samych. Poprzez to co mówimy i jak się zachowujemy dajemy znać kim jesteśmy i za czym się opowiadamy. Zachowania komunikacyjne są wyrazem naszych wartości.Fragment Wstępu
Teoria i praktyka edukacji międzykulturowej pozostają w wielu relacjach ze zjawiskami i procesami dokonującymi się w życiu społęcznym. Sprawia to, że rozmaite fakty, wydarzenia, zjawiska zachodzące w dziedzinie polityki, w funkcjonowaniu różnych instytucji (m.in. szkół), grup społecznych (np. rodzin, społeczności lokalnych, grup zawodowych itp.) zmuszają do krytycznej analizy i ponownego rozważenia propozycji teoretycznych i poczynań praktycznych dotyczących tej edukacji.
The Peculiarity of Man to seria wydawnicza, której celem jest ukazywanie specyfiki natury ludzkiej w aspekcie osobniczym, społecznym i gatunkowym przez pryzmat istotnych dla człowieka problemów. Zadanie to wymaga więc bardzo szerokiego podejścia do omawianych zagadnień, toteż łamy tej serii muszą być otwarte dla przedstawicieli najróżnorodniejszych dziedzin wiedzy, od najszerzej pojętej humanistyki aż po nauki ścisłe. Ambicją jej pomysłodawców jest, aby w multi- i interdyscyplinarnym języku dochodziło do komunikacji pomiędzy różnymi dziedzinami, gdyż, naszym zdaniem, tylko w taki sposób można ogarnąć zakres działalności ludzkiej i istotę człowieczeństwa, Sucha analiza prowadzi do alienacji coraz węższych dziedzin, wprowadzając więcej szumu informacyjnego niż tego, o co nam chodzi - wiedzy o nas samych. Dlatego należy wrócić do umiejętności dokonywania syntezy, gdyż tylko wtedy możemy dostrzec w rozwoju jakikolwiek sens.
Wielorakie możliwości i perspektywy porozumiewania się nauczyciela akademickiego ze studentami, jego działania komunikacyjne w rzeczywistych interakcjach edukacyjnych to tematyka tej książki. Książki bardzo potrzebnej, bogatej treściowo. Zaliczam ją do tych prac, które mogą pomóc profesorom, adiunktom i asystentom wydatnie wzbogacić i doskonalić swe umiejętności przekazu wiedzy i porozumiewania się ze studentami. A także zachęcać do dalszej dyskusji na temat komunikacji w coraz bardziej złożonych i zróżnicowanych interakcjach najważniejszych podmiotów społeczności akademickiej.
Książka składa się z dwóch części. W pierwszej umieszczone zostały teksty, które dotyczą szeroko pojętej edukacji i wychowania (wraz z podmiotami tych procesów uczniami, nauczycielami; odbywającego się z udziałem mediów, za ich pośrednictwem czy też w nich. W drugiej części zawarte zostały artykuły dotyczące poradnictwa w mediach, edukacji nieformalnej, wpływu spolecznego, a także roli, jaką media odgrywają w życiu współczesnego człowieka.
W opracowaniu podjęto próbę opisu i analizy aspiracji życiowych i edukacyjnych studentów Politechniki Śląskiej. Mimo że większość badanych stanowili studenci I roku, których marzenia i plany u progu dorosłości ograniczać mogłaby jedynie ich własna wyobraźnia, zadeklarowane przez nich aspiracje życiowe ogniskują się de facto wokół klasycznej, tradycyjnej triady: rodzina-praca-stabilizacja finansowa. Nikt spośród badanych nie nakreślił bardziej odważnej wizji swojej przyszłości, np. spędzenia życia na dalekich podróżach, tak aktualnej dzisiaj walce o czystość klimatu, kreowaniu projektów zmieniających świat czy pracy na rzecz rozwiązywania globalnych problemów społecznych. Ten zachowawczy i bardzo praktyczny wymiar deklarowanych aspiracji u tak młodych ludzi skłania do zastanowienia się, na ile źródła takiego zjawiska tkwią w wyniesionej z rodzinnego domu hierarchii wartości, a na ile wypływają np. z preferowanego przez system edukacji modelu pragmatycznego przystosowania do wymagań środowiska społecznego. Na to i inne, równie interesujące pytania próbują znaleźć odpowiedź autorzy prezentowanego opracowania.
Kraina smaku w pojemniku-wersja wege"" jest wegetariańską kontynuacją książki ""Kraina smaku w pojemniku"" (2017). Zawiera 11 pysznych i łatwych do wykonania potraw. Każdy przepis obfituje w smak, witaminy, minerały, a także błonnik. Posiłki można spożywać zarówno na ciepło, jak i na zimno. Akcja ""pojemnik"" została stworzona przez autorkę w 2017 roku z myślą o zapracowanym społeczeństwie, które niejednokrotnie nie znajduje czasu na codzienne przyrządzanie pięciu urozmaiconych posiłków, a któremu wciąż zależy na utrzymaniu zdrowia i kondycji. Z tą książką jesteśmy w stanie wyczarować smaczne i niebanalne dania, które możemy zabierać ze sobą na wynos. Warto przygotować sobie w domu pojemnik pełen smaków, zamiast konsumować na mieście niezdrowe fast foody.
W pracy znajdujemy informacje zarówno o funkcjach tatuaży, sposobach ich wykonywania, jak i usuwania. Interesująco wypadły rozważania nad społeczną funkcją tatuażu oraz jego historią. Autor umiejętnie wykazał zmianę podejścia do tatuażu i związanych z nim stereotypów.
Wydawnictwo Adam Marszałek ukończyło prace redakcyjne nad książką pt. „Inteligent niepokorny w kraju realnego socjalizmu” autorstwa Andrzeja Titkowa – poety, reżysera, scenarzysty, producenta filmowego i wykładowcy akademickiego. Ukazująca się naszym nakładem publikacja jest zbiorem esejów i artykułów eksplorujących filmowe i literackie kręgi, ale przede wszystkim swoistym świadectwem zmagań wybitnego twórcy kultury z przeciwnościami systemu politycznego. Na jej kartach pojawiają się takie postaci jak: Bursa, Konwicki, Hłasko czy Bunuel, ale między nimi jest jeszcze cały osobny i bardzo szczególny świat. Książka będzie dostępna w sprzedaży we wrześniu.
Trzeba odwagi poznawczej i determinacji organizacyjnej, by podjąć się zadania tak trudnego i ambitnego jak opis mediów w czasach pandemii COVID-19. Profesor Marek Sokołowski, socjolog i medioznawca, inicjator i redaktor naukowy przedsięwzięcia, wraz z Zespołem w bardzo krótkim czasie stworzył dzieło ukazujące media i społeczeństwo w dynamicznym stanie „nowej normalności”, nacechowanej „tymczasowością, zmiennością, niepewnością”.
Uderzającą cechą analiz i przedstawień zawartych w przedłożonym tomie jest ich różnorodność tematyczna i metodologiczna – mozaika ujęć, wizerunków, przedmiotów i perspektyw tworząca wszelako spójną całość, wielowymiarowy obraz zjawisk i procesów składających się na nieobecny dotąd w naszych doświadczeniach fenomen pandemii.
Podjęty dyskurs jest nie tylko ciekawy i aktualny, ale też społecznie doniosły (...). Sfera informacji w czasach niebezpieczeństw i kryzysów nabiera szczególnej wagi, ponieważ w istotny sposób oddziałuje na emocje, postawy, poglądy, wyobrażenia ludzi, a w konsekwencji na ich samopoczucie i zdolność do podejmowania działań zapobiegawczych i obronnych.
Monografia istotnie wzbogaca wiedzę o funkcjonowaniu środków przekazu, komunikacji społecznej i sferze publicznej w sytuacjach powszechnego zagrożenia. Ma przy tym nie tylko wysokie walory badawcze, ale może być też praktycznie użyteczna, poszerzając nasz horyzont poznawczy poprzez ogląd nieznanych dotąd, aktualnie zachodzących zjawisk i procesów.
Fragment recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Jerzego Jastrzębskiego
Książka Małgorzaty Obryckiej nie podąża drogą wytyczoną przez rodzimych badaczy związanych z "pedagogiką rzeczy", ale raczej próbuje poszukiwać własnego miejsca w przestrzeni spotkania pedagogiki i animal studies. Jej praca jest próbą odnalezienia własnej perspektywy w obszarze trudnej pedagogiczno-posthumanistycznej dyskusji. Posthumanizm w odczytaniach Autorki oznacza propozycję etyczną wynikającą z równości wszystkich bytów w perspektywie życia. Z tego miejsca Autorka rozwija propozycję wychowania do humanitaryzmu międzygatunkowego. Praca Małgorzaty Obryckiej prezentuje uporządkowany obszar teoretyczny posthumanizmu-jego najistotniejsze koncepcje, rozwiązania, dyskusje, co w obliczu krytyki formułowanej przez niektórych komentatorów współczesności, narastających nieporozumień i wielości interpretacji ma bardzo dużą wartość. Autorka wskazuje możliwość poszerzenia refleksji wychowawczej o kwestie humanitaryzmu międzygatunkowego, odwołując się do wychowania rozumianego transgresyjnie, jako "ruch" przekraczania granic. Książka Małgorzaty Obryckiej z pewnością doczeka się grona licznych czytelników zainteresowanych problematyką współczesnych teorii wychowania, filozofii wychowania, pedagogiki społecznej, animal studies oraz problematyką równości i różnorodności.
Prof. zw. dr hab. Lucyna Kopciewicz
W klasycznym ujęciu funkcji zarządzania nie występuje decydowanie. Analiza czynności menedżera pozwala stwierdzić, że dokonywanie rozstrzygnięć jest zasadniczą częścią jego poczynań. To przekonanie stało się podstawą opracowania monografii. Zbigniew Ścibiorek, autor wielu opracowań z zakresu zarządzania, wieloletni nauczyciel akademicki, zawarł w swojej książce najistotniejsze kwestie dotyczące pracy menedżera oraz współczesnych i przyszłych uwarunkowań procesu decyzyjnego. W bardzo skondensowanej formie przedstawił zasadnicze kwestie tego procesu. Godny podkreślenia jest fakt mocniejszego zaakcentowania znaczenia informacji, którą autor określił jako podstawę decydowania. Przez całe opracowanie przewijają się kwestie dotyczące personelu, co należy uznać za słuszne chociażby dlatego, że decyzje podejmują i realizują ludzie, a ich skutki z reguły wpływają na personel organizacji.
To jedna z najdziwniejszych opowieści, jakie przeczytałem w życiu.Czy aby na pewno ten, kto tę książkę zaopiniował do druku ją czytał?Przecież wszystko w niej jest politycznie niepoprawne!Przedziwna , pełna złośliwości do wszystkiego i wszystkich, pisana z takim też humorem. Można by rzec: autorowi nikt i nic się nie podoba! Każdemu napotkanemu człowiekowi wymyśla biografię na podstawie - najczęściej detali - zachowania, ubrania, wyglądu, tego co i jak mówi, albo i nie mówi; obojętne! O każdym ma coś złego do powiedzenia. Dobrego też, ale rzadko. Można by rzec: gardzi wszystkimi i wszystkim!Ze sobą włącznie.- Janusz Andrzejczak
Teoria opanowywania trwogi ułatwia sięgnięcie pod powierzchnię obserwowanych zjawisk społecznych i dostrzeżenie ich głębszego podłoża, uwarunkowanego m.in. silnie przenikającą ludzką psychikę oraz kulturę tanatofobią oraz jej złożonymi konsekwencjami objawiającymi się w zróżnicowany sposób w rozmaitych systemach wartości, normach, przekonaniach i zachowaniach. Niniejsza książka jest wynikiem przekonania, że uzupełniając dotychczas proponowane wyjaśnienia fenomenu Państwa Islamskiego o perspektywę teorii opanowywania trwogi, znacznie łatwiej będzie nam zrozumieć, jak zróżnicowane, a czasem pozornie sprzeczne ze sobą motywy wypływają ze wspólnego, uniwersalnego źródła, składając się na spektakularny, choć tymczasowy, sukces owego „śmiałego eksperymentu”. Przyjęcie wspomnianej perspektywy pozwala – w ocenie autora – na dokładne prześledzenie mechanizmu realizacji funkcji „radykalnie dogmatycznego” systemu znaczeń, rozumianego jako złożony, spójny, psychologicznie skuteczny system buforowania lęku egzystencjalnego. To zaś z kolei pozwala na lepsze zrozumienie genezy, anatomii, dynamiki ewolucyjnej oraz źródeł atrakcyjności skrajnie dogmatycznych światopoglądów tego rodzaju, konsekwentnie i powtarzalnie prezentujących charakterystyczne diagnozy, prognozy oraz programy działania. Celem opracowania jest zatem z jednej strony zaprezentowanie światopoglądu Państwa Islamskiego jako specyficznego typu „maszyny do produkcji bezpieczeństwa ontologicznego”. Z drugiej strony światopogląd ten pełni tu funkcję laboratoryjnego preparatu pozwalającego lepiej zapoznać się z eksplanacyjnymi możliwościami teorii opanowywania trwogi w badaniach nad ekstremizmem i przemocą polityczną. Praca kierowana jest głównie do osób zainteresowanych zjawiskami politycznego ekstremizmu, religijnego radykalizmu, przenikania się psychologii, polityki i religii w działaniach ruchów i ugrupowań określanych jako ekstremistyczne i radykalne, a także przemocy politycznej. Ta ostatnia traktowana jest w prezentowanej książce jako epifenomen szeregu dających się zidentyfikować mechanizmów psychologicznych oraz socjokulturowych, a zarazem wielofunkcyjne narzędzie podtrzymujące stabilność i funkcjonalność dogmatycznych światopoglądów rozpatrywanych jako systemy opanowywania trwogi.
Wyprostował się, wyciągnął przed siebie nogi i zaczerpnął głęboko powietrza. Ściągnął z ramienia torbę i wyjął książkę. Nerwowo wertował strony. Nie mógł skoncentrować się na czytaniu. Myślał o Sandrze. Nie wiedział, czy cierpi, a może jest już po zabiegu? Siedział i wspominał ich przyjemne wspólne chwile. Nie pierwszy raz przekonał się, że obecność tej kobiety działa na niego dobrze. Martwił się o nią. Nagle drzwi od gabinetu badań otworzyły się. Wyszła z nich najpierw pielęgniarka, za nią Sandra, następnie lekarz, który na chwilę zatrzymał się przy nim i zapytał: - Pan jest mężem?
Do jakich wyższych celów w poznaniu aspiruje dziś ten, kto uważa się za budowniczego dobrych relacji na planie współbycia? Czy chodzi mu głównie o rozpraszanie ciemnych chmur na horyzontach ludzkiego świata? A jeśli tak, to czy scalanie tego, czym samo życie pobrzmiewa, z wynikami poznania jest osiągalne? W cywilizacji nie może być inaczej niż właśnie tworzyć wyobrażenia spójności tam, gdzie ona się rozlatuje. Rzecz tylko w tym, że wszelkie wyobrażenia jedności są tylko czymś, co stale dopiero się staje. Ale nie dla władców tego świata. Oni każdy ka-wałek świata tego uznają za wynik czegoś już niepodważalnego, gotowego. Dla nich prawda jest tam, gdzie własnych korzyści kram. Sporów o te korzyści w tym świecie nie brakuje. Ktoś zwycięża w sporze, a ktoś przegrywa. Obstawanie za zwycięzcami tylko grozi upadkiem cywilizacji (Spengler). Boją się tego ludzie do tego stopnia, że ku wiecznym powrotom w dążeniu do prawdy się zwracają (Nietzsche). Dawać wyrazy swej czujności wobec człowieczego ducha to rozpoznawać męskie charaktery. To pośród nich kryją się zdolności odchodzenia od przemocy i sięgania po umiar (Spinoza). Rzecz tylko w tym, że nigdy nie wygasają ludzkie skłonności kierowania się tam, gdzie zwycięża zło (Machiavelli). Dawać, czy nie dawać złu szańce to podstawowy dylemat w świecie sztuki. Ona chce być obecna tam, gdzie pojawia się człowiek, gdziekolwiek by on wędrował. Sztuka to wielkie imaginarium ludzkich dążeń. Ona nie tylko je rejestruje, ale i je napędza. Ona pobrzmiewa wielorakością tonów, umuzycznia się w każdej swej postaci. Przybliżeniu tego posłannictwa sztuki niniejsza wypowiedź dr Szczepana Kutrowskiego daje wyraz, krocząc po zakrętach, które w sztuce się zdarzają, m.in. w twórczości Aleksandra Wata, Jerzego Zawieyskiego, Jerzego Wittlina. Nie brakuje też plastycznych akcentów w tej wypowiedzi.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
