Byłam młodą matką, zdrową osobą, pełną energii, która miała plany i marzenia na przyszłość. Wkrótce po rozpoczęciu samodzielnego życia przeszłam udar mózgu. W jednej chwili mój świat się zawalił. Zostałam całkowicie sparaliżowana i zamknięta we własnym ciele. Bez możliwości kontaktu ze światem, choć w nieruchomym ciele wciąż działał sprawny mózg.Uwięziony krzyk to moja opowieść o człowieczeństwie, kobiecości i psychice. O bezkresnej beznadziei, której nie dałam się pochłonąć, a także o małych sukcesach, mojej nieustannej ochocie na życie i radości z tego, co mam.W najstraszniejszych chwilach rodzice i siostry opiekowali się mną jak niemowlęciem. Czas płynął powolutku Minęło wiele lat, zanim znowu stanęłam na własnych nogach. Później pojawiła się miłość.To książka o potyczkach z losem, skrajnych emocjach i codziennych zmaganiach osoby niepełnosprawnej, która mimo choroby chce normalnie żyć.To także historia mojego osobistego, największego w życiu zwycięstwa.
„Świat oczyma Johnny’ego podróżnika” powstał na podstawie prawdziwej historii. Autor w latach 2012-2013 podróżował po Brazylii. Jego przyjaciele nakłonili go do opisania tej wyprawy i wydania książki, aby przedstawione w niej przygody mogły stać się inspiracją dla ludzi szukających wyzwań.
Piotr Masłowski – urodzony 27 lipca 1982 roku. Wychowany w Nowem nad Wisłą, gdzie ukończył liceum ogólnokształcące o profilu ekologicznym. Dalszą naukę kontynuował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu na Wydziale Chemii, gdzie zajmował się syntezą metaloorganicznych związków tytanu. Jako mały chłopiec, zarażony muzyką heavymetalową, grał na gitarze elektrycznej. Pasjonat motoryzacji, mechanik, konstruktor przydomowej elektrowni wiatrowo-solarnej. Członek Pokojowego Patrolu Fundacji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. W roku 2015 odbył autem przeznaczonym na złom podróż przez Syberię, a następnie przemierzył Japonię na rowerze z Sakaiminato do Tokio i z powrotem do Rosji, gdzie był zmuszony zostawić auto. Pełną przygód historię będzie można przeczytać w kolejnej części jego wspomnień.
A może tak rzucić wszystko i zostać grabarzem? Obcując na co dzień ze śmiercią, oswoić ją i uodpornić się na jej powagę, kosząc przy tym niezły hajs? Tak trzeba żyć!
Podczas czytania tej książki przypominamy sobie najlepsze momenty z kultowego serialu Sześć stóp pod ziemią. Lektura NEKROSYTUACJI wywołuje lekki dreszczyk, ożywczy śmiech i szczyptę kontemplacji. Wszystko w idealnych proporcjach, jak starannie skomponowane menu na stypie.
To literacki fenomen – sprzedano cały nakład i zrobiono cztery dodruki w ciągu pięciu tygodni. [...] Bailly opowiada o codziennej pracy w frmie pogrzebowej, nie używając białych rękawiczek.
„Le Figaro”
Historie, które wywołują śmiech lub łzy wzruszenia, opowiedziane z życzliwością.
„Le Parisien”
Zaskakująca w nieznanych szczegółach z najnowszej historii i niezwykła w interpretacjach znanych wydarzeń opowieść o Polsce ostatniego półwiecza. Rafał Grupiński - polityk, a zarazem historyk kultury, krytyk literacki i wydawca, w latach 80. współpracownik paryskiej "Kultury" i założyciel podziemnego czasopisma "Czas Kultury" - opowiada o czasach opozycji demokratycznej, stanie wojennym z poznańskiej perspektywy, by chwilę potem odsłaniać kulisy sejmowej i rządowej polityki po 1989 roku. Sekretarz stanu w rządzie premiera Donalda Tuska, doradca polityczny i szef największego klubu parlamentarnego Sejmu VII kadencji, a chwilę wcześniej wydawca takich pisarzy jak Andrzej Stasiuk, Marcin Świetlicki czy Natasza Goerke, łączył zawsze dwa światy, które wydają się przy obecnej brutalizacji polityki nie do pogodzenia: politykę i kulturę. O tym jest także ta książka ważnego świadka epoki, który angażując się w PRL w walkę o niepodległość czy późniejsze przemiany polityczne kraju, nigdy nie porzucił kultury i świata jej nieprzemijających wartości.
Bruce Lee – Mały Smok, mistrz sztuk walki, legenda kina.
Pierwsza wiarygodna biografia gwiazdy Wejścia smoka. Oparta na ponad setce rozmów, ilustrowana nieznanymi fotografiami i rozwiązująca zagadkę tajemniczej śmierci.
W Hongkongu był dziecięcą gwiazdą kina, przywódcą szkolnego gangu chuliganów i mistrzem cza-czy. Ciosem pięści wymierzonym z odległości jednego cala posyłał dorosłego mężczyznę na drugi koniec pokoju. Bruce Lee miał niezwykłe umiejętności i wdzięk przydatne w Hollywood – świecie, który postanowił podbić, choć nie było w nim ról dla Azjatów. Trenował, przyjaźnił się i rywalizował z największymi gwiazdami tamtych lat. Jak wyprowadzić kopniak z półobrotu uczyli się od niego Roman Polański, Steve McQueen i Chuck Norris. Stał się pomostem łączącym show-business z kulturą Dalekiego Wschodu. Choć jego karierę przerwała zaskakująca śmierć, której okoliczności zrodziły wiele teorii spiskowych, to elektryzująca kreacja w Wejściu smoka uczyniła Bruce’a Lee nieśmiertelnym.
Ta książka pokazuje, jak niepozorny chłopak, którego na hollywoodzkich przyjęciach często mylono z kelnerem, choć jeden cios jego pięści mógł powalić niemal każdego, odmienił na zawsze oblicze kina. Opisuje trudną drogę Małego Smoka, który wprowadził na ekran sztuki walki, podbił serca widzów na całym świecie i stał się legendą. Jednocześnie pozwala zobaczyć niedoskonałego i inspirującego człowieka, który się za nią kryje. Bruce Lee. Życie to porywająca biografia wypełniona nowymi faktami, nieznanymi wspomnieniami i niesamowitymi historiami wprost z serca Hollywood.
Matthew Polly jako pierwszy opowiada prawdziwą historię życia i śmierci Bruce’a Lee.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Najsłynniejszy kot wśród celebrytów, największy celebryta wśród kotów
Trudno uwierzyć, że charakterny i złośliwy kot Iwan nie jest wytworem literackiej fantazji Tadeusza Konwickiego, lecz pełnoprawnym członkiem rodziny Konwickich, przez osiemnaście lat zamieszkałym przy ulicy Górskiego w Warszawie. O jego względy zabiegali Dygat i Holoubek, w stanie wojennym dostawał zagraniczne paczki ze smakołykami, a całkiem niedawno jego życie stało się podstawą musicalu-horroru Zwierzoczłekoupiory.
„Ja się o niego troszczyłem, a on się troszczył o mnie. Jakaś jego obecność nadal trwa. I w tym nie ma żadnej bujdy".
Kultowe teksty Tadeusza Konwickiego i ilustracje Danuty Konwickiej układają się w zupełnie nową książkę, ukrytą przez Tadeusza Konwickiego w jego najsłynniejszych powieściach. Genealogię Iwana rekonstruuje prawnuczka Jarosława Iwaszkiewicza Ludwika Włodek, a o tym, jak Iwan sprawił, by jego biografia wreszcie ujrzała światło dzienne, opowiada córka autorów Maria Konwicka.
Tadeusz Konwicki – pisarz (autor m.in. Małej apokalipsy), scenarzysta i reżyser (m.in. filmów Ostatni dzień lata, Jak daleko stąd, jak blisko, Salto).
Danuta Konwicka – graficzka, ilustratorka książek. Żona Tadeusza Konwickiego, córka Alfreda Lenicy i siostra Jana Lenicy.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Piosenki, które nuci cała Polska.
Ludzie, których nigdy nie zapomnimy.
Czas, który pozostał w naszych sercach.
Dobry autor tekstów to ktoś, kto słowami odmienia ludzkie dusze. Można by rzec – odnawia je. Nikt nie wie tego lepiej niż Jacek Cygan, który odnawia dusze, pisząc inspirujące, dowcipne i wzruszające teksty. Wszyscy je znamy, ale za ich powstaniem często kryją się tajemnice, które teraz możemy odkryć.
W książce znajdziemy bardzo osobiste wspomnienie o Zbyszku Wodeckim, niezwykłe historie o tym, jak na prośbę Anny Dymnej pan Jacek napisał piosenkę specjalnie dla Ewy Błaszczyk albo jak dla Grzegorza Markowskiego w jedną noc stworzył jeden z największych przebojów Perfectu. Poznamy też historię Edyty Górniak, która nie obawiała się pewnej nocy sama wyruszyć w podróż pociągiem pełnym rezerwistów.
Wymarzona lektura dla wielbicieli książki Życie jest piosenką Jacka Cygana.
W zabawnych i wzruszających opowieściach kryje się prawda o niezwykłych artystach, ich osobowościach i talencie. O ludziach bardzo nam bliskich, jak starzy, dobrzy znajomi.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
To miał być tylko jedno- lub dwudniowy służbowy wyjazd do stolicy po części elektroniczne. Jednakże zamiast pojechać na północ, w kierunku Warszawy, Autor tej książki udał się na zachód, do Norymbergi. Był to rok 1987. Minęło już ponad trzydzieści lat od tamtego pamiętnego wyjazdu na stałe. Niesamowite, z jaką dokładnością opisuje on swoje przygody, dzieląc się z Czytelnikami swoimi doświadczeniami życiowymi.
Jest to biografia człowieka, który swą przygodę życiową rozpoczął w roku 1965 jako nauczyciel fizyki w jednej z nowych tysiąclatek. W swoim bogatym życiu pełnił wiele funkcji – był wizytatorem przy Wydziale Oświaty i Wychowania, potem szefem jednego z ośrodków szkolenia zawodowego, a na końcu starszym inspektorem ekonomicznym w dziale zaopatrzenia w jednym z dużych zakładów. W swej książce-pamiętniku opowiada, jak został konserwatorem zabytków na historycznym i znanym cmentarzu św. Jana (St. Johannisfriedhof) w Norymberdze, gdzie pochowani są między innymi: Wit Stwosz (Veit Stoss), Albrecht Dürer, Ludwig Feuerbach, William Wilson.
Wystarczy spojrzeć na spis treści, aby zorientować się co do szerokiego wachlarza zainteresowań Autora prezentowanej publikacji.
Jest to niezwykły pamiętnik, który gorąco polecam przeczytać. A więc… przyjemnej lektury!
Stefan Tycjan Tyczyna
1989 – rok, w którym w Europie Wschodniej umarł komunizm
Kopalnia Dymitrow w Bytomiu, Stocznia Gdańska, lokal wyborczy w Warszawie, pogrzeb Imrego Nagya w Budapeszcie, upadek muru berlińskiego oraz praski teatr Lanterna Magika podczas aksamitnej rewolucji. To miejsca i wydarzenia, w których trzydzieści lat temu Timothy Garton Ash osobiście był i brał w nich udział, aby opisać te przełomowe chwile. Z reporterską swadą, humorem i erudycją opisuje także wydarzenia, które je poprzedzały i po nich nastąpiły, by ostatecznie doprowadzić do powstania Europy, jaką dziś znamy. To znakomita i zwięzła książka dla młodego czytelnika, który sam tych wydarzeń już nie pamięta, a chciałby się dowiedzieć, co doprowadziło do upadku systemu komunistycznego w Polsce i sąsiednich krajach.
Timothy Garton Ash jest profesorem w St. Antony’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim i członkiem rzeczywistym Instytutu Hoovera na Uniwersytecie Stanforda. Regularnie pisuje dla „New York Review of Books”. W 2017 r. otrzymał Nagrodę Karola Wielkiego; jest także m.in. laureatem dziennikarskiej Nagrody Orwella.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Hercka Haft, polski Żyd z Bełchatowa, miał czternaście lat, gdy wybuchła wojna, a szesnaście, gdy trafił do Auschwitz. W piekle na ziemi stracił bliskich i wiarę w Boga. Zmuszony do walki z innymi Żydami na gołe pięści stał się Animal Jew – żydowskim zwierzęciem dostarczającym rozrywki nazistowskim prominentom. Wiedział, że jego życie zależy od tego, czy wygra kolejną walkę. Stoczył ich siedemdziesiąt pięć.
Tak narodził się bokser – późniejszy Harry Haft.
Po ucieczce z marszu śmierci trafił do Ameryki. Jako jedyny biały trenował samotnie na Brooklynie. Walczył z przeciwnikami bez tytułów aż do dnia, gdy stanął na jednym ringu z niepokonanym mistrzem świata wagi ciężkiej – Rockym Marciano. Przed Haftem otworzyły się drzwi do wielkiej kariery, ale także do bezwzględnego świata gangsterów i mafii.
Alan Scott Haft z pasją opisuje losy swego ocalałego z Holokaustu ojca, który – wykorzystując ponadludzko rozwinięty instynkt przetrwania i nieugiętą wolę walki – został zawodowym bokserem. Cenę, jaką za to zapłacił, poznali tylko jego najbliżsi.
Na podstawie książki Barry Levinson – twórca takich obrazów jak Rain Man i Good Morning, Vietnam – reżyseruje film z Benem Fosterem w roli głównej.
NOWE WYDANIE BESTSELLERA! 160 000 SPRZEDANYCH EGZEMPLARZY.
Przez tydzień leżał w głębokiej śpiączce. Lekarze dawali mu minimalne szanse na wyleczenie. Jego ciało nie reagowało na żadne bodźce, a mózg prawie przestał funkcjonować. Kiedy tonął w mroku, stało się coś, czego żaden naukowiec nie mógł się spodziewać.
Odkrył niebo.
Eben Alexander, znakomity neurochirurg i szanowany wykładowca Uniwersytetu Harvarda, przez lata podchodził sceptycznie do zagadnień wiary. Życie poświęcił nauce i ufał jedynie faktom. Pod wpływem dramatycznego zdarzenia zgłębił największą tajemnicę ludzkości i przewartościował swoją racjonalną wizję świata.
To niezwykła relacja, spisana ręką naukowca specjalizującego się w badaniu mózgu, przedstawiająca piękną wizję zaświatów.
„Przeżycie doktora Ebena Alexandra, bliskie doświadczeniu śmierci, jest najbardziej zdumiewającym, o jakim słyszałem w czasie ponad czterdziestu lat moich badań nad tym zjawiskiem. To żywy dowód na istnienie życia po życiu”.
Raymond A. Moody, autor książki „Życie po życiu”
„Jako człowiek byłem zachwycony tym, co mnie spotkało, jako naukowiec – sceptyczny. Cała moja fachowa wiedza została podważona. Przy tak rozległym zniszczeniu kory nowej nie powinienem mieć żadnych doznań. A jednak było na odwrót: nigdy nie miałem ich więcej, i w dodatku tak realistycznych. Próbowałem to pojąć, a nie uwierzyć w wyjątkowy, nadprzyrodzony przypadek”.
Eben Alexander, fragment wywiadu dla „Gazety Wyborczej”
Powyższy opis pochodzi od wydawcy
Jest czwarta nad ranem, a ja jestem lekarką rezydentką i piszę z weekendowej nocnej zmiany w szanowanym szpitalu klinicznym. Odpowiadałam na wezwania do zatrzymania krążenia, reagowałam na zagrażające życiu krwotoki i wstrząsy septyczne, trzymałam za dłoń młodą kobietę umierającą na raka, usiłowałam pocieszyć jej rodzinę, przemierzyłam mile ciemnych korytarzy, gdzie chwilami chciałam szlochać z wyczerpania, zapomniałam o jedzeniu, zapomniałam o piciu, sięgałam do najgłębszych rezerw posiadanej siły, aby w tę niekończącą się noc móc wciąż dawać moim pacjentom współczucie, życzliwość, a przede wszystkim właściwe leki.
Jak traumatyczne okazuje się rozpoczęcie pracy pełnoetatowego lekarza? Jak wstrząsające jest wkroczenie do świata bólu, straty i traumy? Jak to jest być lekarzem nowicjuszem zmuszonym do podejmowania decyzji, które mogą na zawsze zmienić lub zakończyć czyjeś życie?
Przeciętnemu człowiekowi trudno sobie wyobrazić sytuacje, gdy lekarze walczą o satysfakcjonujące miejsce w hierarchii zawodowej kosztem pacjenta. A ta bitwa toczy się na co dzień…
Z ręką na pulsie to niezwykłe wspomnienia wkraczającej w medyczny świat młodej, niedoświadczonej lekarki. Opowieść o tym, jak głód rywalizacji i chęć utrzymania renomowanej pozycji decydują o stanie służby zdrowia. Czy ludzka zawiść i chęć „utarcia nosa” lekarzom nowicjuszom mogą okazać się ważniejsze od zdrowia pacjenta?
Były funkcjonariusz szczerze i ostro o patologiach w polskiej policji
Norbert Kościesza, były policjant z dziesięcioletnim stażem pracy w białostockiej komendzie odkrywa przed czytelnikiem szokującą prawdę o instytucji państwowej, której misją jest dbanie o praworządność i bezpieczeństwo.
Postacie, które przedstawia, są fikcyjne, ale opisane historie wydarzyły się naprawdę. Kościesza w brutalny i bezpardonowy sposób opisuje policyjną codzienność zasnutą oparami alkoholu, której granice wyznaczają nazwiska, znajomości i układy. Opowiada o trudnych interwencjach, po których policjanci zamykają się w radiowozach i płaczą jak małe dzieci. Szokuje obrazem ich przełożonych, dla których priorytetami są wpływy i utrzymanie stanowisk.
Uświadamiając obywatelom, co tak naprawdę dzieje się za drzwiami komendy, autor walczy o godne warunki pracy swoich kolegów. Skłania także do refleksji. Dlaczego jest tak źle i co zrobić, aby było lepiej?
__
Norbert Grzegorz Kościesza – były policjant z dziesięcioletnim stażem pracy w białostockiej komendzie, autor dwóch książek z zakresu literatury faktu oraz opowiadań i baśni dla dzieci. Pochodzi z gór, w których też spędził dużą część swojego życia, dziesięć lat temu związał swoje życie z Podlasiem.
Czym jest uwielbienie? To wywyższanie Boga. To oddawanie Mu czci, jakiej jest godzien. To stawianie Go na pierwszym miejscu niezależnie od okoliczności. Czy można zdobyć się na to również w skrajnie trudnych sytuacjach? Jak skupić się na uwielbieniu, gdy jesteśmy zniewoleni nałogiem, zmagamy się z chorobą swoją lub bliskich albo doświadczamy innych przeciwności?
Przeczytaj niesamowite świadectwa ludzi, którzy zaufali Bogu, a to zmieniło ich życie o sto osiemdziesiąt stopni!
Dzięki Anecie Wirze-Ostaszyk, tancerce zespołu Polskiego Baletu Narodowego, macie wyjątkową szansę poznania codzienności baleriny. Dowiecie się, jak wyglądają przesłuchania do szkoły baletowej, na czym dokładnie polega nauka w niej oraz w jakim wieku najlepiej zacząć zajęcia z tańca klasycznego. Wyjaśnimy, jakie są poszczególne części garderoby: czym różni się paczka klasyczna od romantycznej (i że wcale nie chodzi o przesyłki), co to są szpongi oraz kto tańczy na pointach i jak je dobrać. Zajrzymy też za teatralne kulisy, by poznać tajniki pracy na scenie. Dlaczego bez inspicjenta zapanowałby chaos? Ilu osób poza obsadą i orkiestrą potrzeba do wystawienia spektaklu? Kim jest solista, a kim baletmistrz? Czy choreografię da się zapisać jak muzykę? Jak tancerze zapamiętują kroki, ilu prób potrzebują przed premierą i czy rozmawiają ze sobą w trakcie przedstawienia? Zaprezentujemy też podstawowe pozycje rąk i nóg w tańcu klasycznym i kilka wybranych póz, na przykład słynną „arabesque”. A na końcu zaprosimy w fascynującą podróż do przeszłości, by poznać najważniejsze fakty z historii baletu oraz słynne spektakle – zarówno te dawne, jak i bardziej współczesne. Podpowiemy też, gdzie można je oglądać.
To wspaniałe kompendium wiedzy, wzbogacone o liczne anegdoty z przedstawień, osobiste doświadczenia oraz piękne fotografie, które z pewnością zachwyci miłośników i miłośniczki balet u w każdym wieku!
Aneta Wira-Ostaszyk – tancerka, blogerka, pedagog. Absolwentka warszawskiej szkoły baletowej im. Romana Turczynowicza oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina na kierunku pedagogika baletowa. Od ponad 12 lat związana z zespołem Polskiego Baletu Narodowego Teatru Wielkiego-Opery Narodowej. Od 2014 roku prowadzi blog simpledancerslife.com dotyczący codziennego życia artystki baletu, na którego łamach opowiada o kulisach spektakli, omawia przydatne ćwiczenia oraz przemyca wątki lifestyle’owe, między innymi dotyczące aranżacji wnętrz. Od niedawna spełnia się jako mama, a na blogu udowadnia, że balet można łączyć z macierzyństwem.
Joanna Kończak – z wykształcenia psycholożka stosunków międzykulturowych, z zawodu (głównie) redaktorka. Autorka książki „Kobiety. Badaczki, czempionki, awanturnice” i współautorka humorystycznych publikacji dla dzieci z serii „Jak to działa?” ilustrowanych przez Nikolę Kucharską. W wolnych chwilach włóczy się po Azji, nałogowo czyta, fotografuje i hałaśliwie kibicuje krykiecistom. Od ponad 10 lat pracuje w „Naszej Księgarni”, dzięki czemu ukrywa, że nie zdołała dorosnąć. Co prawda nigdy nie chciała tańczyć, ale pierwszą recenzję baletową napisała w wieku 12 lat, a podczas swoich podróży wnikliwie przygląda się lokalnym formom taneczno-teatralnym. Prowadzi blog hunterwaalii.com poświęcony kinu indyjskiemu.
Historia prawdziwa.Książka, która pomaga głębiej zajrzeć w głąb siebieDwadzieścia siedem spotkań terapeutycznych opisanych bardzo dokładnie i rzeczowo, które mają odmienić życie bohaterki. Uporać się z przeszłością, umożliwić zrozumienie siebie i wyeliminować zachowania autodestrukcyjne. Czy tak się stanie?Każde spotkanie z terapeutą to dla Anki trudne przeżycie. Opowiada o swoich myślach i uczuciach. Po drodze jednak wielokrotnie upada i znów zaczyna się ciąć. Czy właśnie tak ma wyglądać powrót do normalności? Do jakich wniosków dochodzi Ania po ostatniej sesji? Czy Doktorek pomógł jej odnaleźć się we własnym umyśle i uporządkować jej wewnętrzny świat? Czy jego metody okazały się skuteczne? A może to tylko schemat, w który nieudolnie próbuje wcisnąć swoją oporną pacjentkę?Ania do każdego spotkania próbowała przygotować się jak do lekcji starała się odrabiać pracę domową, by ogarnąć pustkę w głowie, która pojawiała się za każdym razem, kiedy nachodził ją stres. Kotłujące się myśli, nowe leki, nowe blizny, omamy wzrokowe i słuchowe, płacz, ucieczka, powrót i znów ucieczka Do czego to prowadzi?Terapia u doktorka to II część serii Młody bóg z pętlą na szyi.
Poznaj uzdrawiającą moc grzyboterapii!
Opowieść o stracie, walce o samą siebie oraz… o hermetycznym środowisku zbieraczy grzybów
Nic nie może nas przygotować na pożegnanie z osobą, z którą dzieliliśmy dosłownie wszystko. Wraz ze śmiercią małżonka znika połowa naszego życia. Nie ma już nikogo, kto mógłby potwierdzić prawdziwość wspomnień, wspólnie przeżytych chwil…
Long Litt Woon doświadczyła takiej właśnie tragedii. Pewnego dnia jej mąż po prostu zmarł. Nie wiedziała, co robić dalej. Z przypadku, przekory lub antropologicznej ciekawości postanowiła zgłosić się na kurs grzyboznawczy dla początkujących. Od tego wszystko się zaczęło. Wkroczyła do królestwa grzybów.
W nowym świecie odnalazła niesamowite bogactwo przyrody, poznała wartościowych ludzi oraz stała się częścią tajemniczej „sekty grzybiarzy”. Dzięki temu odbyła dwie równoległe podróże: zewnętrzną – po krainie grzybów i wewnętrzną – po bezdrożach smutku i żałoby. Na szczęście na końcu drogi czekał na nią upragniony spokój.
Marie Kondo nauczyła nas magii sprzątania, Long Litt Woon uczy nas, na czym polega magia zbierania grzybów.
Poczuj flow grzybobrania!
„Long Litt Woon po śmierci męża w poszukiwaniu sensu życia zajęła się badaniem grzybów. O swojej pasji opowiada z subtelną radością w formie szczerego wyznania. Co odnalazła w lesie? Tylko i aż spokój ducha”.
Eugenia Bone
„Ciepła, poetycka i poruszająca. Pełna mądrości życiowej”.
Sissel Gran
„Jedna z najbardziej zaskakujących i oryginalnych książek, jakie przeczytałem od długiego czasu”.
Knut Olav Amas
„Zaskakująca podróż do wyjątkowego królestwa grzybów”.
Kirkus Reviews
Wdzięczność stała się moją siłą - siłą, która pokierowała mnie na dobre tory.
Wdzięczność działa cuda.
Pomyśl, może wdzięczność przyda się również Tobie? Ona jest bezpłatna, więc tak samo jak ja kiedyś, nie masz nic do stracenia. Możesz tylko zyskać. Pragnę podzielić się z Tobą tym, czego przez ostatnie lata się nauczyłam. Dlatego oddaję w Twoje ręce Dziennik, który zaplanowałam tak, abyś mogła podarować sobie sto dni wdzięczności. Jeśli się nie wyrobisz, to znaczy, że się nie wyrobisz, a nie że jesteś źle zorganizowana. JESTEŚ CUDEM i nadszedł czas, abyś to sobie uświadomiła.
Na kartach tego dziennika znajdziesz miejsce, które przy odrobinie dobrej woli zapełni się Twoimi dobrymi i wspierającymi Ciebie myślami. Stanie się swego rodzaju maleńką biblią pozytywności, do której w każdej chwili będziesz mogła wrócić, by wzmocnić swoją duszę i serce. Podaruj sobie ten czas. Nie żałuj go na dobro, które odmieni Twoje życie.
Pamiętaj, życie Cię kocha!
Zbigniew Domino, autor „Sybiraczki” był dobrym, wytrawnym pisarzem. Był, ponieważ odszedł 11 czerwca tego roku. Miał mocno rozbudzoną wyobraźnię i niezwykłą intuicję, które to przymioty są dla ludzi pióra niezwykle cenne. I bogatą biografię, nabrzmiałą od niezwykłych zdarzeń i dramatycznych przeżyć, niekiedy zupełnie niewiarygodnych. Dawało mu to ogromny materiał literacki, co zaowocowało sporą liczbą poczytnych książek – powieści i zbiorów opowiadań, różnie, jak to zazwyczaj bywa, przyjmowanych przez krytyków, inaczej przez czytelników.
W 2001 roku ukazała się „Syberiada polska”. Książka, która wyjątkowo mu wyszła. Okazała się być wybitnym dziełem epickim opartym na dramatycznych, miejscami wręcz tragicznych losach zesłańczych rodziny Dolinów. Główny bohater powieści, Staszek Dolina, to porte-parole autora Jeden z cenionych polskich krytyków nazwał „Syberiadę...” powieścią prawdziwą, inny przyrównał epikę Dominy do pisarstwa Władysława Reymonta, mistrza tego gatunku.
Temat syberyjski podjęty wówczas przez Zbigniewa Dominę zaowocował kolejnymi tytułami – „Czas kukułczych gniazd” i „Młode ciemności”. Do tej trylogii dołączył z czasem „Zaklęty krąg” (plon obfitej korespondencji z Sybirakami, ich rodzinami, wiernymi czytelnikami, pieczołowicie opracowany i opatrzony komentarzami autora) oraz „Tajga” i wznowione po latach „Cedrowe orzechy”.
Ta ogromna, niełatwa, ale niezwykle cenna literacka robota została doceniona przez krytykę i ciepło przyjęta przez czytelników. Pozostanie w historii literatury polskiej jako wielka epopeja syberyjska.
„Sybiraczka” jest ostatnim akcentem owej epopei i ostatnim dziełem literackim Zbigniewa Dominy, o czym pisząc ten utwór nie mógł wiedzieć, ale jakoś czuł całym sobą, że koniec się zbliża. No i dokonało się, niestety.
Nie jest „Sybiraczka” typowym utworem fabularnym, bowiem wszystko o czym autor w niej opowiadał, oparte było na faktach i zdarzeniach i polegało na prawdzie. Jest to opowieść bardzo osobista, kreśląca historię jego życia i jego rodziny, ale także dzieje losów podobnych wielu innych polskich rodzin.
Jedna rzecz jest w „Sybiraczce” szczególnie istotna i dla czytelników zapewne zaskakująca. Bo oto główną bohaterką tej książki jest KSIĄŻKA pt. „Najnowsza kuchnia warszawska” autorstwa Anieli Owoczyńskiej, własność Antoniny Domino, matki autora, wydanej przed wojną nakładem Księgarni Popularnej w Warszawie w roku 1923 r.
Poradnik dla gospodyń na zesłaniu w tajdze, gdzie ludzie cierpieli z powodu katorżniczej pracy, przymierając głodem? Nie wiadomo co sobie myślała Antonina wciskając do tobołka tę książkę wśród wrzasków i pogróżek sowieckich żołnierzy i gorliwie im pomagających ukraińskich sąsiadów, wypędzona z mężem i dziećmi na wieloletnie zesłanie. Okazało się później, że owa książka grała zupełnie inną rolę niż miała. Służyła bowiem nauczaniu dzieci zesłańców języka polskiego. Innego bowiem podręcznika w obozowym baraku nie mieli. A potem, przywieziona z zesłania wróciła do kraju i do dziś uczy kolejne pokolenia Dominów sztuki gotowania.
„Sybiraczka” – książka niewielka objętościowo, ale interesująca, rodzinna. Taka do zadumania, do przemyślenia.
Biegać to pozwolić, żeby moja wyobraźnia mogła wyrażać siebie i badać moje wnętrze. Wyjątkowy projekt Kiliana Jorneta, Summits of My Life, był lekiem Katalończyka na gorsze samopoczucie, spowodowane… niezliczonymi sukcesami z 2011 roku. Samo wygrywanie wyścigów przestało być dla niego problemem – nadszedł czas na nowe wyzwania. Podczas największej przygody swojego życia dwa razy w ciągu tygodnia wbiegł na Mount Everest, a schodząc, rozbił biwak i uciął sobie drzemkę na wysokości 8000 metrów. Do tego świętował urodziny wybranki swojego serca na dachu Ameryki – Aconcagui – wbijając świeczki w puszkę tuńczyka. Pobił także rekord wejścia i zejścia z Matterhornu, jednego z najbardziej znanych szczytów świata, pokonując dystans ponad 17 kilometrów w 2 godziny i 52 minuty. Teraz tymi przeżyciami dzieli się ze światem, obrazując je zapierającymi dech w piersiach, opatrzonymi osobistym, intymnym opisem zdjęciami, które pozwalają jeszcze lepiej zrozumieć, czym tak naprawdę był projekt Summits of My Life. Nie spocząć na laurach, wyznaczać sobie nowe cele, mierzyć wysoko – jak to w zwyczaju mają sportowcy. I choć Kilian Jornet w bardzo młodym wieku zyskał wszystkie najważniejsze osiągnięcia podczas liczących się biegowych zawodów górskich, postanowił iść krok dalej. Summits of My Life to nie tylko projekt szybkościowego zdobycia takich szczytów, jak Mont Blanc, Elbrus, Aconcagua, Denali, Everest – ale projekt życia, w który wchodzi z pokorą, doskonałą znajomością swojego ciała i jego możliwości, chęcią nauki i otwartym umysłem. Piotr Hercog, ultramaratończyk górski Ta książka jest taka sama, jak jej autor: naturalna i prawdziwa. Kilian pisze o swoim projekcie, tak jak go przeżywał w trakcie realizacji, o problemach, chwilach radości i smutku. Postać Kiliana jest inspiracją dla tysięcy ludzi na całym świecie. Zapewne niejedna osoba po przeczytaniu tej książki będzie chciała znaleźć i zrealizować „projekt swojego życia”. Natalia Tomasiak, blog „Górski styl” „Szczyty mojego życia” to bogato ilustrowana książka o marzeniach i przełamywaniu granic, z której dowiemy się, że niemożliwe nie istnieje. Summits of My Life to prostota i minimalizm; to niesamowity projekt wysokogórski ze ściśle określonymi zasadami gry, którego realizacja zajęła autorowi pięć lat. Kilian opowiada o swojej przygodzie jako drodze pełnej nauki i zbierania cennych życiowych doświadczeń. Ten projekt to bez wątpienia ambitne wyzwanie sportowe, ale czy rzeczywiście o sport i o rekordy tutaj chodzi? Piotr Łobodziński, lekkoatleta, mistrz świata w bieganiu po schodach Projekt mojego życia to niezwykła podróż przez górskie szczyty i szczyty ludzkich emocji. To przepełniony śnieżną bielą paradygmat sensu istnienia wspartego na filarach marzeń, pasji i wytrwałości. Czytając tę książkę można pozazdrościć spektakularnego wyczynu, ale nie taki był zamysł Kiliana - jego przesłanie jest zupełnie inne. W książce mamy do czynienia z dość konkretnym opisem ekspedycji, ale wystarczy szerzej otworzyć oczy, by pojąć, iż autor jednocześnie w bardzo ludzki sposób przekazuje ważne dla każdego człowieka wartości i wskazówki. Kilian daje nam do zrozumienia, że bez względu na obrany cel, nie warto oglądać się za siebie, nie warto niczego żałować, za to warto napierać do przodu pomimo przeciwności losu. To książka o imponującej pasji do gór, ale przede wszystkim o pasji do życia, której tak często nam brakuje. Tomasz Peisert, Redaktor naczelny Biegologia.pl
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
