Najzabawniejsza książka NoblistkiChcesz dobrze pisać? Unikaj patosu, bądź sobą, kształć umiejętność krytycznego myślenia, nie szczędź światu poczucia humoru, czytaj.Tych i innych, ale zawsze aktualnych wskazówek dla aspirujących adeptów i adeptek sztuki pisarskiej, udzielała przyszła noblistka na łamach "Życia literackiego". Krótkie recenzje, pełne charakterystycznego dowcipu, ironii i przenikliwości były pewnie nierzadko kubłem zimnej wody na głowę początkującego literata czy literatki. Na ich tle rzadkie pochwały zachęty lśnią i dają nadzieję, że dzięki prowadzonej przez Szymborską rubryce, światło dzienne ujrzały literackie perły.Niejeden jednak pewnie, po lekturze recenzji swojego utworu w"Poczcie literackiej", złamał pióro. Niejeden, niestety, pisał dalej.Czytane dziś, zebrane w jednym tomie teksty, jawią się dziś, nie tylko jako podręcznik pisania, ale i recenzowania.Poczta to kolejny dowód na to, że talent Wisławy Szymborskiej błyszczy niezależnie od formy na jaką pisarka się decyduje. Gdyby postanowiła napisać serię "paragonów grozy" czy przepisów na kiszonki wyszłyby jej takie miniaturowe arcydzieła jak "Poczta literacka".Agata Passent (fragment posłowia)
Ekfraza, ulotności wrażeń, sztuka i kultura - niska, wysoka, codzienna
Poezja Wisławy Szymborskiej w graficznej interpretacji Grażki Lange.
Artystyczne oblicze Szymborskiej to połączenie głębokiej refleksji, precyzyjnego języka i unikalnej zdolności do ukazywania piękna w prostocie.
Interpretacja graficzna wybitnej polskiej graficzki i ilustratorki towarzyszy 9 wybranym wierszom poetki: „Mapa”, „Vermeer”, „Utopia”, „Fotografia tłumu”, „Radość pisania”, „Miniatura średniowiecza”, „Dwie małpy Bruegla”, „Ludzie na moście”, „Muzeum”.
Synkretyczny artbook poetycki wydany został z okazji 100. rocznicy urodzin Poetki.
W 2023 roku przypada 100. rocznica urodzin Wisławy Szymborskiej.
Wydawnictwo Ryszarda i Krystyny Krynickich, związane z Noblistką nie tylko poprzez wydawanie kolejnych tomów poezji ( i mniej poważnych książek) ale również długoletnią przyjaźnią, zaplanowało na rok jubileuszowy publikację prywatnej korespondencji z Wisławą Szymborską - listów i wyklejanek - a także korespondujących z nimi przekładów wierszy oraz rozproszonych tekstów okolicznościowych ( takich jak m.in. mowa noblowska). Zapowiada się więc książka o Wisławie Szymborskiej mniej lub wcale nieznanej. Bogato ilustrowana, edytorsko pieczołowicie przygotowana przez Ryszarda Krynickiego.
Formatem i szatą graficzną tom nawiązuje do wydanej przez Wydawnictwo a5 korespondencji Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta pt. Jacyś złośliwi bogowie zakpili z nas okrutnie. Korespondencja 1955-1996 oraz korespondencji ze Stanisławem Barańczakiem pt. Inne pozytywne uczucia też wchodzą w grę. Korespondencja 1972-2011. Bogato ilustrowany faksymilami i reprodukcjami wyklejanek, uzupełniony obszernymi przypisami Ryszarda Krynickiego.
"Homo Ludens z Książką jest wolny.Przynajmniej na tyle, na ile wolnym być można.Sam sobie ustanawia reguły gry, posłuszny własnej tylko ciekawości".Wolno nam czytać, co tylko zapragniemy. Wolno porzucić lekturę, ale i wracać ciągle do tych samych fragmentów. Wolno śmiać się i rozmyślać, i wyruszyć za sprawą książki, dokądkolwiek się zechce. Takimi prawami rządzi się zdaniem Wisławy Szymborskiej najpiękniejsza zabawa wymyślona przez ludzkość: czytanie książek.Wszystkie "Lektury nadobowiązkowe" - błyskotliwe, zabawne i przenikliwe felietony - w jednym tomieRubryka, która od 1967 roku ukazywała się w "Życiu Literackim" pod tytułem "Lektury nadobowiązkowe", szybko zyskała sympatię czytelników. I to tak dużą, że cykl ten kontynuowano potem w "Piśmie", "Odrze" i "Gazecie Wyborczej", teksty przedrukowywano także w osobnych wydaniach książkowych. Niniejsze jest już drugą edycją zbioru wszystkich felietonów Wisławy Szymborskiej, przygotowaną z okazji stulecia jej urodzin."Wszystkie lektury nadobowiązkowe" to aż 562 felietony - mieszczące subiektywne rozważania o czytaniu snute przez Wisławę Szymborską, niepoprawną czytelniczkę, uzależnioną od literatury koneserkę słowa drukowanego, buszującą wśród tekstów zdumiewająco różnorodnych. Wszystkie felietony układają się w zbiór olśniewający niezwykłością spojrzenia i zaskakujący właściwym autorce poczuciem humoru - erudycyjną opowieść o świecie, przyrodzie, historii i sztuce.
"Kiedy poetka W. Szymborskapłynęła do Magnitogorskato na jej widok nawet rybyw wodzie skręcały się jak gdybydręczyła je choroba morska".Frywolność, finezja i wdzięk. Literackie wyrafinowanie i stylistyczna wymyślność. Subtelne prztyczki w nos władzy i żartobliwe uwagi pod adresem przyjaciół. Brawurowe trawestacje i nonsensowne dystychy. Bogactwo zabaw literackich uprawianych przez Wisławę Szymborską niezmiennie zachwyca, zadziwia i śmieszy.Twórczość mniej poważna Wisławy Szymborskiej po raz pierwszy w jednym tomiePisywała je w różnych miejscach - w Domu Literatów na Krupniczej, w podróży samochodem lub pociągiem, podczas wakacyjnego odpoczynku w Lubomierzu. Część z nich miała już od dawna swoje nazwy - jak limeryki czy epitafia, część zyskała je nieco później - jak lepieje, moskaliki czy odwódki, część zaś pod nowymi nazwami czytelnicy poznają dopiero teraz - jak kiziostychy czy jaroszady. To, czy utwór warto zostawić, poetka sprawdzała na znajomych - jeśli się nie śmiali, lądował w koszu. Na szczęście wiele z nich przetrwało."Zabawy literackie" to wyjątkowy zbiór mniej poważnych utworów Wisławy Szymborskiej, który wieńczy posłowie Joanny Szczęsnej, niezrównanej znawczyni tej poezji i biografki noblistki. Ze wszystkich wesołych rymowanek, kunsztownych wersów i najrozmaitszych drobnych żartobliwości wyłania się nonsensowny i absurdalny świat stanowiący rewers twórczości wybitnej poetki, pozwalający poznać ją trochę bliżej, także prywatnie.
Ostatni tom w twórczości poetki pod znamiennym tytułem "Wystarczy". Trzynaście ukończonych wierszy, ułożonych chronologicznie, od "Ktoś, kogo obserwuję od pewnego czasu"(październik 2010) do "Mapy"(listopad 2011). Noblistka wraca tu do charakterystycznych dla siebie motywów - niesłabnącego zaciekawienia światem, który stale się zmienia, towarzyszącym życiu tajemnicy i niepokoju, przede wszystkim zaś - zadziwienia człowiekiem jako jednostką, zagubioną, a jednocześnie nadającą wszystkiemu sens.Edycja specjalna tomu ilustrowana jest skanami rękopisów i maszynopisów poetki.
„Jest więc taki świat, nad którym los sprawuję niezależny? Czas, który wiążę łańcuchami znaków? Istnienie na mój rozkaz nieustanne?” Poetycki świat Szymborskiej – świat rzeczy drobnych, ułamków codzienności, ale i spraw uniwersalnych, wielkich pytań i wątpliwości – rozpisany na wiele precyzyjnych i sugestywnych utworów, utrwalonych jakby szeptem i przez to dobitnych. A w centrum – człowiek. Ja, ty, każdy i każda z nas. Cud, który nie tak dziwi, jak powinien. Po raz pierwszy zebrane wszystkie wiersze Wisławy Szymborskiej Z okazji stulecia urodzin noblistki powstał wyjątkowy zbiór zawierający całą jej twórczość poetycką. Teksty od debiutanckiego „Szukam słowa”, pomieszczone w czternastu tomach, po wiersze dotąd niepublikowane. Komentarzem opatrzył je wybitny znawca poezji Szymborskiej prof. Wojciech Ligęza; jego posłowie ułatwia poruszanie się po wielości możliwych kontekstów i odczytań tej poezji. „Wiersze wszystkie” pozwalają prześledzić ewolucję poetki, odkryć na nowo jej wrażliwość, a także wrócić do ukochanych fraz. Skłaniają, by zatrzymać się i skupić na chwili. Zachwycają przenikliwością, zaskakują aktualnością, ciekawią bogactwem spostrzeżeń.
Oboje są przekonani
że połączyło ich uczucie nagłe.
Piękna jest taka pewność,
ale niepewność piękniejsza.
Włoska ilustratorka Beatrice Gasca Queirazza „ubrała” jeden z najpiękniejszych wierszy polskiej noblistki Wisławy Szymborskiej w serię rysunków, które możemy oglądać złożone pomiędzy okładkami lub w postaci wstęgi o długości ponad 6 metrów. To wzruszająca opowieść o zakochaniu, pochwała niepewności i przypadku, gdzie detale - zazwyczaj niezauważalne - okazują się mieć kluczowe znaczenie. A sama historia bohaterów - anonimowej pary młodych ludzi - staje się naszą własną historią.
Doskonały prezent dla wszystkich, którzy kochają!
Zdumiewające, ile światów pomieścić można w dziewiętnastu wierszach! Wiersze Szymborskiej uderzają nagromadzeniem szczegółów widzialnego i niewidzialnego świata, który jest źródłem nieustannego zdumienia. W każdym niemal wierszu kryje się bogactwo niespodzianek i odkryć.Tutaj Wisławy Szymborskiej jest książką wybitną, ponieważ stanowi ciąg dalszy wybitnej twórczości, kontynuuje jej najważniejszą właściwość, spoglądanie na świat z boku, z ukosa, trzecim okiem. Szymborska po mistrzowsku prześwietla oczywistości, pokazując ich niedostrzegane strony. Piotr ŚliwińskiW tej wizji życia na ziemi, jaka wyłania się z tytułowego wiersza tomu Szymborskiej, tyle samo co zawsze jest poczucia dziwności, nieoczywistości i dysharmonijności istnienia, ale mniej jest sprzeciwu (), więcej zrezygnowanej zgody na to, co jest. Marian Stala
Trzeci tom w twórczości Wisławy Szymborskiej, przez wielu uważany za jej właściwy debiut poetycki, ukazał się przed sześćdziesięcioma pięcioma laty, w 1957 roku. Jego tytuł nawiązuje do wiersza Z nieodbytej wyprawy w Himalaje poetyckiego spojrzenia na relację człowieka z potęgą przyrody. Wiele spośród 23 wierszy weszło do kanonu polskiej poezji Nic dwa razy, Martwa natura z balonikiem, Atlantyda, Dwie małpy Bruegla.Utwory zgromadzone w tomie Wołanie do Yeti są refleksją nad przemijaniem, naturą ludzką i otaczającym nas światem.Edycja wzbogacona jest o rękopisy Noblistki.
Nie publikowane dotąd listy dwóch poetek
A teraz fraszka: Oto, co mi się marzy: ujrzeć z powrotem maski zamiast twarzy… Napisała ją Kulmowa, przyjaciółka moja i poetka grubo niedoceniana, z którą nie wiem, czybym Cię poznała… – pisała Wisława Szymborska do Kornela Filipowicza. Do samej Joanny Kulmowej zaś: Podciągnij się!
Choć zachowało się tylko jedno ich wspólne zdjęcie, niezwykła przyjaźń dwóch poetek przetrwała w licznych listach. W korespondencji pełnej serdeczności, żartobliwych uwag, wzajemnego wsparcia i ciepła, ale też sekretnych wyznań i refleksji nad twórczością i przyszłością poezji. Genialnie napisane, wzruszająco szczere i troskliwe listy Szymborskiej i Kulmowej przedstawiają kulisy pięknej kobiecej przyjaźni.
Edycja została wzbogacona o rękopisy listów poetek.
Wisława Szymborska (1923-2012) – poetka, felietonistka, krytyczka literacka. Laureatka Literackiej Nagrody Nobla (1996). Jej wiersze przetłumaczono na ponad czterdzieści języków.
Joanna Kulmowa (1928-2018) – poetka, autorka prozy, utworów scenicznych, książek dla dzieci i młodzieży, reżyserka. Uhonorowana Wawrzynem Mistrza Mowy Polskiej (2017).
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Po dwudziestu latach od Nagrody Nobla popularność dzieła Wisławy Szymborskiej nie słabnie. Ta poezja powściągliwości uczuć, przewrotnego humoru, filozoficznej głębi oraz przenikliwego namysłu nad tym, kim jest człowiek, doczekała się tak wielu komentarzy naukowych i krytycznych, że wypełniłyby one dużą bibliotekę. Po wiersze Noblistki chętnie sięgają miłośnicy poezji, w szkolnej oraz uniwersyteckiej edukacji nie sposób pominąć nazwiska Szymborskiej, a jej wiersze inspirują muzyków, plastyków, filmowców. Kiedy zajrzymy do Internetu, to okaże się, iż lawinowo narasta czytanie i komentowanie utworów poetyckich Wisławy Szymborskiej.
A jednak edycja najcelniejszych utworów poetki w Bibliotece Narodowej jest potrzebna. Objaśnienia wierszy uświadamiają, jak rozległa jest erudycja Szymborskiej – ukryta w pozornie prostych stwierdzeniach i potocznej rozmowie z czytelnikami. Zaś „Wstęp” staje się przewodnikiem po najważniejszych tematach, motywach i rozwiązaniach formalnych tej poezji. Nie mogło w nim także zabraknąć uwag o biografii poetki, zmiennych czasach historycznych oraz omówienia felietonów, limeryków i kolaży Szymborskiej.
„Wisława Szymborska nie należy do pisarzy, którzy eksponują zdarzenia z własnego życia i tworzą biograficzne legendy. To, co prywatne, staje się w tej poezji punktem wyjścia dla rozmyślań filozoficznych, a to, co jednostkowe – przekształca się w uniwersalne.”
Ze „Wstępu” Wojciecha Ligęzy
„Jedna z poezji najambitniejszych intelektualnie, jeden ze światów poetyckich o najciekawszym sposobie istnienia.”
Jerzy Kwiatkowski
Wisława Szymborska (1923–2012) – poetka i felietonistka, jedna z najwybitniejszych pisarek polskich XX wieku. Laureatka Literackiej Nagrody Nobla w roku 1996. Debiutowała w 1952 roku utrzymanym w konwencji socrealistycznej tomem wierszy „Dlatego żyjemy”, w roku 2012 ukazał się jej ostatni zbiór poetycki, zatytułowany „Wystarczy”. Komplet felietonów poetki, pisanych w latach 1967–2002, ukazał się w tomie „Wszystkie lektury nadobowiązkowe” (2005). Twórczość literacka Szymborskiej przetłumaczona została na ponad 40 języków. Przez całe dorosłe życie była związana z Krakowem. Współpracowała m.in. z „Życiem Literackim”, „NaGłosem”, „Tygodnikiem Powszechnym” i „Gazetą Wyborczą”. Członkini i założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, członkini Polskiej Akademii Umiejętności, PEN Clubu i Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury. Laureatka wielu polskich i zagranicznych nagród literackich. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1974) i Orderem Orła Białego (2011).
Opracowanie: Wojciech Ligęza
Wydanie: pierwsze, Wrocław 2016
Seria: Biblioteka Narodowa, I 327
ISBN: 978-83-65588-02-9
Zbiór 40 wierszy Wisławy Szymborskiej, połączonych z tłumaczeniem tych utworów na język ukraiński, przygotowanym przez Andrija Savenetsa, który dokonał także wyboru tekstów. Oryginalny projekt graficzny oraz zainspirowane poezją Noblistki ilustracje, są dziełem lwowskich projektantów - Romany Romanyszyn i Andrija Łesiwa. Po cieszących się wielką popularnością Zielnikach to kolejna publikacja, w interesujący sposób łącząca prace plastyczne i poezję Szymborskiej
Rymowanki dla dużych dzieci to pierwsze książkowe wydanie żartobliwych wierszy poetki, których część znana była dotąd jedynie z prasy literackiej i dwóch antologii. Zawiera ono, oprócz dobrze już zadomowionych w polskiej tradycji poetyckiej limeryków, także inne zabawy słowne, między innymi nowe rodzaje poezji nonsensu: moskaliki, lepieje, odwódki i altruitki. Osobne cykle stanowią: `Galeria pisarzy krakowskich` oraz `Podsłuchańce (prozy podsłuchane z życia)`. Wydanie ozdobione jest kolażami autorki, które powstawały niezależnie od tekstów i były jedynymi w swoim rodzaju kartami pocztowymi przeznaczonymi do prywatnej korespondencji. Korespondują one z rymowankami, stanowiąc jednocześnie prezentację mało znanej dziedziny twórczości poetki.
""Miłość szczęśliwa"" to pierwszy w Polsce wybór wierszy miłosnych Wisławy Szymborskiej. Ten niejako podskórny, ale jakże istotny wątek w twórczości Poetki, oparty jest na uważnej obserwacji, nierzadko gorzkiej czy ironicznej refleksji, ale też wierze w potęgę uczucia. ""Miłość szczęśliwa"" pokazuje różne oblicza miłości: codziennej, przelotnej, wiecznej, radosnej, cierpkiej i wymagającej, tej przeżywanej i tej podglądanej, ale za każdym razem opowiedzianej z mistrzowską precyzją.
Allegro ma non troppo to formuła muzyczna, którą Wisława Szymborska ujmuje dosłownie: „wesoło, ale nie za bardzo”. Zawiera ona istotę jej twórczości, jest odmianą „zachwytu i rozpaczy”, które sama poetka uznała za swoje „znaki szczególne”. To też jedyny włoski tytuł, jaki spotykamy w jej twórczości – i właśnie we Włoszech jej „rozhuśtana na grozie wesołość” znalazła szczególne echo, rozrastając się z czasem w istny kult. Stąd pomysł, żeby poprzez wybrane włoskie głosy – reżysera filmowego i reżysera teatralnego, muzyka i aktorki, pisarki i pisarza, dwóch polonistów-komparatystów – zaoferować polskim czytelnikom Szymborskiej eks-centryczne – jako że obce – spojrzenie na jej twórczość, w przekonaniu, że przyjrzenie się swojej kulturze w oczach Innego może przynieść w darze ciekawe odkrycia, oraz w duchu samej poetki, która szukała ciągle nowych punktów widzenia, nowych zdumień wobec pozornie znanych zjawisk świata. Andrea Ceccherelli
Najpiękniejsze wiersze noblistki przełożone na język miłości
Nie chwilowe zauroczenie, ale głębokie i nieprzemijające uczucie. Do poetki, która do dziś „umie przemówić do wszystkich czytelników”, od najbardziej wymagających aż po tych, którzy unikają poezji. Wisława Szymborska jest we Włoszech prawdziwym fenomenem.
Współczesna klasyka oczami miłośnika i znawcy
Prof. Andrea Ceccherelli, znakomity tłumacz literatury polskiej, znający twórczość Szymborskiej jak mało kto, tłumaczy ten fenomen. Tom „Posłuchaj, jak mi prędko bije twoje” serce to wyjątkowy wybór 51 wierszy noblistki – od najważniejszych – jak „Nic dwa razy”, „Kot w pustym mieszkaniu”, „Radość pisania”, „Portret kobiecy” – do tych nieco mniej znanych.
Wybór ponadczasowyCzyta wszystko. Od Gimnastyki dla kobiet w czasie ciąży i połogu przez leksykony produktów spożywczych po Historię Bliskiego Wschodu w starożytności. O przeczytanych dziełach rozprawiaw felietonach przez lata publikowanych na łamach prasy. Dowcipne, innym razem błyskotliwie złośliwe teksty w połączeniu ze słynnymi wyklejankami są intrygującym portretem Szymborskiej. W jej wyborach lekturowych odbija się świat i zmiana, jaka zachodzi w niej samej. W latach 70. jeszczez lekkim sceptycyzmem prosi czytelnika, by nie zaliczał jej do wojujących feministek. W 90. jużz wyraźnym zadowoleniem zauważa, że feminizm jest na czasie. Z pełnym rozmysłem nazywa piekłem kobiet dwór Ludwika XIV. Innym razem żałuje, że w języku zanikły feminatywy i czeka na kogoś, kogo uściska za nazwanie jej panią redaktorką. Autorski wybór Jacka Dehnela uwydatnia ponadczasowość Lektur nadobowiązkowych Wisławy Szymborskiej, wciąż uderzająco aktualnych.Oto miałem wyciąć z całej Szymborskiej takie kawałki, które, zebrane do kupy, pozwolą stworzyć jej portret w pomniejszeniu: strzępki o wspólnej objętości ćwiartki mają oddać całość. Z podobizną to niemożliwe: jeśli z dwudziestu palców u rąk weźmiemy pięć, z zębów osiem, z dwojga oczu i dwojga uszu do wyboru jedną sztukę tego lub owego, powstać musi potwór. Z tekstami to na szczęście nieco łatwiejsze, ale i tak ryzyko wykrzywienia noblistki jest znaczne. () W tym sensie mój wybór będzie na szczęście zawsze nadobowiązkowy.Jacek DehnelWisława Szymborska poetka, felietonistka, krytyczka literacka. Laureatka Literackiej Nagrody Nobla (1996). Jej wiersze przetłumaczono na ponad czterdzieści języków.Jacek Dehnel - pisarz, tłumacz i malarz. Autor książek poetyckich, powieści i opowiadań. Laureat Paszportu Polityki (2006), finalista Nagrody Angelus i Nagrody Literackiej Nike.
Nie umiem się nadziwićNieustannie doświadczają nas miłość i sympatia. Czy to poważne? Czy pożyteczne? Wisława Szymborska dziwi się przypadkom rządzącym światem. Kwestionuje, co zdarzyć się mogło, a co musiało. Podaje w wątpliwość uczucia i myśli, porządki rzeczywistości.W liczącym dwadzieścia siedem wierszy zbiorze znalazły się ukochane przez czytelników wiersze poetki, takie jak Fotografia tłumu, Przemówienie w biurze znalezionych rzeczy i Wywiad z dzieckiem.Wszelki wypadek to szósty w twórczości Noblistki tom poezji. Niniejsze wydanie jest jego pierwszym po niemal 50 latach wznowieniem, ukazującym się w prestiżowej kolekcji poezji Wisławy Szymborskiej. Edycję ilustrują maszynopisy i rękopisy wierszy noblistki.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
