Książka przedstawia podstawy współczesnej teologii w kontekście rozwoju nauk matematyczno-przyrodniczych. Pokazuje, jak bogata twórczość księdza profesora Michała Hellera, laureata Nagrody Templetona (2008), przyczynia się do budowania więzi nauk przyrodniczych z wiarą, która nadaje sens człowiekowi żyjącemu we Wszechświecie. Twórczość Hellera jest przesłaniem racjonalności. Sensu świata trzeba szukać w tajemnicy racjonalności; sens, jakim Bóg obdarza każde istnienie, jest więc usprawiedliwieniem Wszechświata.
Stanisław Obirek staje przed tymi samymi problemami, przed którymi staje cały polski Kościół. Pyta zatem: czy Polak-katolik musi być antysemitą?; czy musi godzić się na bigoterię?; być cały czas więźniem przeszłości?
Jeśli ktoś chce znać odpowiedź na te pytania, powinien przeczytać tę książkę.
Ronald Modras (ze Wstępu).
Także w Polsce nadal żyje nadzieja na chrześcijaństwo bardziej otwarte, wrażliwe, zdolne do dialogu, wychodzące naprzeciw Innym ze zrozumieniem, życzliwością, współczuciem i zaufaniem. Refleksje Stanisława Obirka, choć zapewne dla wielu trudne do przyjęcia i kontrowersyjne, wpisują się w ten nowy kontekst pluralizmu religijnego. Ten postulowany przez Obirka pluralizm obejmuje też przecież sprzeciw wobec powszechnie przyjętych sposobów traktowania własnej tradycji. I jak przekonuje nas autor ¬– mieści się w procesie szukania pełni katolickości.
Wacław Hryniewicz OMI (z Glosy)
Jest pewnym paradoksem, że Stanisławowi Obirkowi […], przedstawicielowi kulturowego katolicyzmu, bliżej jest do niewierzących niż do formułkowego credo tak gorąco rekomendowanego przez polskich hierarchów. Książka Polak katolik? jest ważna z różnych powodów. Również jako pasjonująca diagnoza tego, co dzieje się z polskim katolicyzmem.
Jan Woleński (z Posłowia)
Roger Scruton bada miejsce Boga w świecie pozbawionym złudzeń.
Argumentacja Scrutona jest zarówno odpowiedzią na kulturę ateistyczną, jak i obroną wyjątkowości człowieka. Autor odpiera tezę, że w świecie naturalnym brak sensu i celu. Dowodzi, że sacrum i transcendentalność są „prawdziwymi obecnościami”, poprzez które ludzie poznają siebie i znajdują wolność oraz odkupienie.
W twarzy człowieka odbija się paradygmat znaczenia. Na podstawie tego doświadczenia, jak dowodzi Scruton, człowiek buduje oblicze świata i zwraca się do oblicza Boga. Twarz stanowi zarówno dowód naszej wolności, jak i znak samoświadomości. Jedną z motywacji kultury ateistycznej jest ucieczka przed osądzającym wzrokiem. Kryjemy się przed nim, zamazując twarz, a to, jak twierdzi Scruton, jest najbardziej niepokojącym aspektem czasów, w których żyjemy. Autor objaśnia narastające poczucie destrukcji, jakie nam towarzyszy, gdy nawyk szukania przyjemności i konsumpcjonizm oszpeca świat. Jego książka broni świat uświęcony przed nawykiem profanacji i oferuje wizję religijnej drogi życia w czasach próby.
Książka Karla Rahnera, niemieckiego teologa i jezuity, prezentuje perspektywy wiary we współczesnym świecie, poruszając stale aktualne kwestie dotyczące jej miejsca w zsekularyzowanym społeczeństwie i roli osób wierzących. Autor stawia odważne pytania o to, czy wiara jest sprawą prywatną, czy jest ideologią oraz kiedy dyskrecja staje się tchórzostwem, a wyznanie wiary brakiem poprawności politycznej.
Karl Rahner opisuje fundamentalne doświadczenie człowieka, jakim jest spotkanie z Bogiem i Jego łaską. Wskazuje współczesnemu człowiekowi, że warunkiem tego spotkania z Jezusem Chrystusem w wierze jest droga miłości wobec bliźniego, wobec cierpienia, wyrzeczenia i śmierci. Wiara w Boga wynika z osobistej decyzji człowieka, a nie tylko z obyczaju, tradycji i uwarunkowań społecznych. Ta głęboka refleksja teologiczna jest jednocześnie bardzo osobistym świadectwem i wyznaniem wiary autora.
Jaka jest różnica między magiem a egzorcystą?
Czy opętanie jest zaraźliwe?
Czy noszenie przy sobie świętych wizerunków ma działanie ochronne?
Jak rozróżnić fenomeny diabelskie od paranormalnych i psychiatrycznych?
To tylko niektóre z najczęściej zadawanych pytań, które w ciągu wielu lat kierowano do ks. Gabriele Amortha, najbardziej znanego włoskiego egzorcysty. W książce zgromadzono różne pytania zwykłych ludzi oraz lekarzy i psychiatrów, tworząc obraz najbardziej powszechnych wątpliwości co do aniołów, diabłów i fenomenów opętania.
GABRIELE AMORTH, kapłan z Towarzystwa Świętego Pawła, jest honorowym przewodniczącym Międzynarodowego Stowarzyszenia Egzorcystów i członkiem Międzynarodowej Papieskiej Akademii Maryjnej. Jest autorem licznych publikacji tłumaczonych na całym świecie: Ojciec Pio. Wiara, cierpienie, miłość; Wyznania egzorcysty; Nowe wyznania egzorcysty; Egzorcyści i psychiatrzy; Zbaw nas ode złego; Wspomnienia egzorcysty; Ostatni egzorcysta; Znak egzorcysty; Diabeł – współczesne dochodzenie.
Konkretne i zajmujące wprowadzenie w wiarę chrześcijańską – przystępne i jasne.
Adresowane do wszystkich, którzy chcieliby dowiedzieć się, w co katolicy wierzą i jak swoją chrześcijańską wiarę wyrażają: zarówno do katolików, którzy chcą głębiej poznać swoją wiarę, jaki i do ludzi, którzy zainteresowani są tą wiarą, nic jeszcze o niej nie wiedząc – lub wiedząc niewiele.
Przydatne również dla tych, którzy towarzyszą innym na drodze wiary – rodziców, duszpasterzy i katechetów, którzy szukają sposobu, by krótko i dokładnie wyjaśnić tę czy inną kwestię, lub pomagają młodym ludziom przygotować się do sakramentów: pierwszej komunii, pierwszej spowiedzi, bierzmowania, małżeństwa.
Jennifer Fulwiler była szczęśliwa. Bo niby dlaczego miałaby się smucić.
? Doskonale zarabiała jako programistka
? Poślubiła zamożnego i superinteligentnego faceta
? Zamieszkała wraz z nim w hipsterskiej rezydencji
? Nie brakowało jej niczego
Wychowała się w szczęśliwej, lecz ateistycznej rodzinie i nie narzucano jej żadnych wyborów życiowych. Boga nie potrzebowała. Nie był jej do szczęścia potrzebny. Więcej nawet – czuła do niego odrazę.
Jednak pewnego dnia, pod wpływem serii niefortunnych dla niej wydarzeń, uznała, że jej życie jest puste. Brakuje w nim przyjaznej siły wyższej. Nie, nie od razu została katoliczką. Zaczęła poszukiwać Boga na własną rękę – po kryjomu i w tajemnicy przed mężem. Udawała nawet, że Pismo Święte, które zaczęła regularnie czytywać to pornosy.
Książka, którą czyta się jak pasjonującą powieść obyczajową, jest studium NAWRÓCENIA. To historia młodej kobiety, która postanawia zwrócić się w stronę wiary, nie pod wpływem groźby, strachu, traumy, czy namów, tylko w drodze rozsądnej analizy i obserwacji życiowych doświadczeń. Tego samego dnia , gdy przyszło nawrócenie, otrzymała śmiertelną diagnozę… Czy zawróciło ją to z drogi wiary?
W jej wyborach życiowych czytelnik łatwo odnajdzie własne dylematy.
Ta szczera książka jest cudowną opowieścią o duchowej podróży, a jednocześnie czarującym pamiętnikiem. Epifanie jakie były udziałem autorki zostały fantastycznie opisane i trafią do serc czytelników.
Dean Koontz, znany amerykański autor thrillerów i horrorów, m.in. Dom śmierci, Co wie noc i Bez tchu
Dowcipna, krzepiąca na duchu historia drogi życiowej autorki – od uporczywej niewiary aż do duchowego obcowania z Jezusem i Kościołem. Ta nadzwyczaj ciekawa i wciągająca książka łączy w sobie naukę, wiarę i rozsądek.
Kardynał Timothy Dolan, arcybiskup Nowego Jorku
To seria przeznaczona dla młodzieży, a także dla dorosłych, którzy chcą swoim dorastającym dzieciom odpowiedzieć na rozmaite pytania z różnych dziedzin życia.
Podejście do śmierci określa nasz stosunek do życia zarówno w wymiarze jednostkowym, jak i narodowym. Pogrzeb jest obok narodzin dziecka i wesela najważniejszą ceremonią integrującą rodzinę i bliskich znajomych. Zmarły, jako centralny bohater rytuału, jest obecny podczas obrzędu przejścia, zwłaszcza w polskiej obrzędowości podczas ostatniego pożegnania. Wniknięcie w tajniki pracy funeralnych ekspertów pozwoliło na lepsze zrozumienie współczesnych rytuałów post mortem i na ocenę ewolucji pochówków XX i XXI wieku. Ta grupa zawodowa z jej społeczną stygmatyzacją jest niezwykle frapującym obiektem badań etnograficznych. Warsztat Ervinga Goffmana pozwala na analizowanie dramatu społecznego jako przedstawienia reżyserowanego i wykonywanego przez aktorów: pracowników zakładu pogrzebowego. Jest jednak zasadnicza różnica ze spektaklem teatralnym, wpływająca na szczególną rolę zawodu pogrzebownika. Ten rytuał przejścia, będący najbardziej traumatyczną fazą życia jednostki, dokonuje się tylko raz. Wtajemniczeni w techniki i magiczne zabiegi muszą starannie przygotować ostatni spektakl życia. Dom pogrzebowy stanowiąc zjawisko pogranicza między ekonomią a sacrum, a zarazem pośrednicząc niejako w kontaktach z zaświatami, staje się tworem podejrzanym, obarczonym stygmatami.
Dla kogo jest ta książka? Dla niewierzących i wątpiących – na pewno, ponieważ systematyzuje poglądy. Natomiast osobom wierzącym pokazuje ona świat z perspektywy kogoś, kto nie uważa, aby idea boga była najważniejsza w życiu. Autor pokazuje wizerunek ateisty, jaki kreuje Kościół katolicki: amoralisty i hedonisty, a następnie rozprawia się z nim – to tak w skrócie.
Autor, który ma za sobą wiele lat wędrówki, niniejszą książką daje świadectwo sekwencji wydarzeń i spotkań, które wytyczyły jego drogę. Narkotyki, zdrady, życie na krawędzi… I chociaż igrał z ogniem i upadł na samo dno, pewnego dnia odkrył, że Bóg przez cały czas jest przy nim, że cierpi wraz z nim i że zawsze chce tylko jednego: aby Stephan odnalazł szczęście.
Niewielka "Anarchia i chrześcijaństwo" nie wskazuje bezwzględnej tożsamości wiary w Jezusa Chrystusa i anarchizmu, ale ich zasadniczą zgodność - na podstawie tekstów biblijnych i historii chrześcijaństwa.
Ze wstępu autora: "Rozumie się samo przez się, że anarchiści są wrogo nastawieni do wszystkich religii (...) i że pobożni chrześcijanie mają wstręt do anarchizmu, źródła nieładu i negacji ustanowionej władzy. Te właśnie podstawowe i bezsporne przekonania chciałbym tutaj podważyć."
Wielka tradycja mistyczna Kościoła zarówno Wschodniego jak i Zachodniego, (...) ukazuje, że modlitwa może się rozwijać niczym prawdziwy dialog miłości i doprowadzić do tego, że człowiek zostanie całkowicie owładnięty przez Boskiego Umiłowanego, że będzie wrażliwy na wszelkie poruszenia Ducha i z dziecięcą ufnością zawierzy się sercu Ojca.
Kim jest Bóg? - to pytanie od dzieciństwa nurtowało umysł św. Tomasza z Akwinu.
Dziś pytamy: „kim jest człowiek?”, mając przed oczami historię i różnorodną rzeczywistość, jaka nas otacza.
Te dwa pytania wydają się sobie przeciwne, ponieważ wynikają z dwóch postaw uważanych za przeciwstawne. Jeśli pierwsze rodziło się w środowisku religijnym, to owocem drugiego zdaje się ateizm.
Pierwsi autorzy chrześcijańscy woleli jednak zaczynać od człowieka. Bóg jest niewidzialny, poznajemy Go tylko dzięki Jego obrazowi. Jego najdoskonalszym obrazem jest bez wątpienia ten, który nakreślił On, stwarzając człowieka na swój obraz i podobieństwo. Dlatego poznając człowieka, poznajemy Boga. Teologię Ojców Kościoła można zatem określić jako antropologiczną.
Tymczasem religijni myśliciele rosyjscy zgłębiali ten temat, podkreślając inną zależność: nie można ocenić obrazu, ignorując to, kogo wyobraża. Aby poznać człowieka, należy odnieść jego istnienie do Boga. Wtedy antropologia staje się w sposób konieczny teologiczną.
Książka Micheliny Tenace jest kontynuacją zgłębiania tematu przez Marka I. Rupnika SJ - Powiedzieć człowiek. Michelina Tenace proponuje syntezę badań nad myślicielami rosyjskimi i nad antropologią Ojców, przedstawiając rozważania prawdziwie trafne i aktualne.
Rozważania Roberta Rynkowskiego przenika pulsująca autentycznym, a przy tym subtelnym dramatyzmem spolaryzowana narracja o pragnieniu człowieka szukającego Boga i o "ukrywającym się" Bogu poszukującym człowieka. /Albert Gorzkowski/
Ta książka to zarówno krótkie wprowadzenie do dogmatyki, jak i przewodnik życia duchowego. Teologia rozumiana jako bosko-ludzki dialog oraz egzystencjalny charakter prawd wiary to dwa przekonania, które przenikają "Zrozumieć wiarę" i sprawiają, że staje się ona obowiązkową lekturą dla wszystkich, których fascynuje teologia. /ks. Robert J. Woźniak/
Robert M. Rynkowski jest doktorem teologii. Opublikował książkę "Każdy jest teologiem" (2012) oraz zredagował książkę "Wiara rodzi się w dialogu" ks. Wacława Hryniewicza (2015). Założyciel i redaktor wieloautorskiego bloga teologicznego "Kleofas". Publikuje również na łamach prasowych, m.in. w Miesięczniku Znak i w kwartalniku Więź.
Bóg przychodzi do nas i daje się odnaleźć każdemu, kto Go szuka. Łaska nawrócenia jest czasami wynikiem długich dociekań naukowych, a czasami zaskakującym doświadczeniem spotkania z innym światem. Miliony ludzi, niezależnie od wychowania, języka, kultury i wyznawanej religii, po spotkaniu z Jezusem Chrystusem doświadczają niesamowitej przemiany. Nie chcą już powracać do starego życia, rezygnują z grzechów i pragną tylko być z Jezusem i świadczyć o Nim, jak mówi św. Jan: My także widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec zesłał Syna jako Zbawiciela świata. Jeśli kto wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu. Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam (1J 4,14-16).Audiobook zawiera kilkanaście porywających świadectw znanych osobistości ze środowisk ateistów, masonów, żydów, muzułmanów, a także przedstawicieli Kościołów protestanckich, którzy odkryli pełnię Prawdy w Kościele katolickim.
Pisma błogosławionego Pawła Giustinianiego, założyciela Kongregacji Eremitów Kamedułów Góry Koronnej, które przedstawiamy w niniejszym drugim tomie jego Opera omnia, stanowią okazję, żeby zastanowić się nad tym, jak można przeżywać i urzeczywistniać wzniosłe doświadczenia duchowe, nawet jeśli wydaje się, że opiera się ono głównie na woli i na chęciach.
Traktat Myśli codzienne o miłości Bożej, który przedstawiamy tutaj w wydaniu krytycznym, w sposób szczególny stanowi świadectwo duchowego dojrzewania bł. Pawła, zachodzącego w bardzo krótkim czasie, przez około sześć miesięcy roku 1506, na kilka lat przed jego wstąpieniem do Camaldoli.
W tym dziele można również dostrzec szczególny sposób medytacji Pawła Giustinianiego: by wykorzystywać Pismo Święte jako wsparcie i bodziec do refleksji. Jest to więc mały Dziennik duchowy, bogaty, a jednocześnie czasem poddający się oschłości racjonalnego rozumowania.
Niezwykła opowieść o tym, jak można w trudnych warunkach naszego „przyjaznego inaczej” rodzinie państwa zbudować dom rodzinny przez duże „D”. Anna Ignatowska w inteligentny i dowcipny sposób zdaje relację z własnego codziennego życia rodzinnego, które chwilami wymaga odwagi i czujności jak na placu boju (bo przecież nigdy nie wiadomo, które z szóstki dzieci kiedy i z czym wystrzeli).
„Dziennik pokładowy, czyli wielodzietnik codzienny” to historia o tym, „co się dzieje, kiedy Bóg zaproszony do rodziny buduje razem z nią”. Idealna lektura dla każdego, komu się wydaje, że ma mało wolnego czasu i jest człowiekiem niezwykłym.
z recenzji Katarzyny Mossór
Patronat: Kurs na miłość, parenting.pl, Plus Radio, Strefa Centrum Hobbystyczne, www.cyfrowaszkola.waw.pl, wrodzinie.pl, Dobra Mama, Fotografia, Subiektywnie o książkach, Czytelnicze zacisze,
To historia o życiu opowiedziana od końca. Śmierć wyostrza spojrzenie i ukazuje życie w nowym świetle. Łatwiej wówczas dostrzegamy w nim to, co najważniejsze. „Gdybyście tylko wiedzieli, jak odmiennie osądzane są sprawy w godzinę śmierci” – przekonywała św. Joanna Beretta Molla. Zapewne kierując się tym przeczuciem, Paul Thigpen, amerykański dziennikarz, filozof i poczytny autor, zebrał ostatnie słowa znanych osób – wielkich świętych i wielkich grzeszników – po to, by w świetle słów Jezusa wypowiedzianych przed śmiercią lepiej zrozumieć ukryte w nich znaczenie. I oto nieoczekiwanie książka kieruje nas w sam środek życia. Słowa wypowiadane w ostatniej godzinie są bowiem jego esencją, zwieńczeniem i pierwszym świadectwem jakości. Z konieczności zaczynamy pytać samych siebie: Co bym powiedział, gdyby śmierć przyszła jeszcze dziś? Co bym wówczas powiedział o moim życiu?
Odbiorcy:
- wszyscy zainteresowani pogłębieniem wiedzy dotyczącej spraw ostatecznych
- księża, katecheci, publicyści podejmujący w swojej pracy problematykę śmierci, dla których książka może stanowić cenne źródło cytatów z wypowiedzi osób świętych, polityków, artystów
Dlaczego warto nabyć tę książkę:
- w oryginalny sposób ukazuje problem śmierci, prezentując wypowiedziane w tym momencie słowa znanych osób, pomaga na nowo spojrzeć w tej perspektywie na własne życie
- napisana lekkim, przystępnym językiem pozwala podczas lektury odpocząć, a jednocześnie może stać się punktem wyjścia do rozmyślań i modlitwy
- pełni rolę edukacyjną, przekazując obok treści duchowych wiedzę na temat wielu postaci historycznych.
Kiedy postanowimy, że nie będziemy już dłużej żyć, opierając się na tym, co czujemy, lecz na tym, co jest prawdą według Bożego Słowa, będziemy mogły przetrwać najsroższe życiowe burze.Sheila Walsh w swojej porywającej, niezwykle szczerej i pełnej głębokich przemyśleń książce zachęca nas, abyśmy odważyły się zejść do piwnicy swojej duszy, w której upchnięte zostały niszczące uczucia – ból, lęk, wstyd, rozczarowanie, brak przebaczenia, gniew, niepewność, rozpacz... Pokazuje, że przynosząc je pod krzyż Chrystusa, możemy je przekuć w siłę, radość, miłość, wolność. Mimo doświadczania paraliżującego wewnętrznego chaosu i życiowych błędów jesteśmy zawsze ważne dla Boga i przez Niego kochane, jesteśmy Jego córkami. Korzystając z doświadczeń swojego życia i innych kobiet, Sheila pomaga nam odnaleźć pokój i nadzieję, opartą na prawdzie Bożej obietnicy. Czyni to z ujmującą siostrzaną bezpośredniością, empatią, a także z poczuciem humoru, co sprawia, że książkę czyta się znakomicie. Niesie ona duchowe umocnienie, przekonuje, że dotarcie do prawdy o sobie ma dla nas uzdrawiające znaczenie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
