Przynajmniej raz w życiu chcę zaryzykować to, co właśnie umożliwia dialog, to znaczy wypowiedź mniej kontrolowaną. Skreślanie to coś w rodzaju autocenzury. Zawsze wystrzegałem się zwierzeń. Poziom, na którym za moment się znajdziemy, sytuuje się dokładnie w połowie drogi od autocenzury i zwierzenia, będzie to zatem forma wypowiedzi pozwalająca uniknąć tego, co sam ze sobą i pustą białą kartką być może skreśliłbym, ale przede wszystkim tego, czego bym nie napisał.

Chcąc wskazać główne zalety tego podręcznika, podkreśliłbym - po pierwsze - uniwersalność jego treści z obszaru diagnostyki psychopedagogicznej. Po wtóre - to, że w trafny sposób dopasowuje warsztat i narzędzia poznania do realiów kulturowych i społecznych badanej rzeczywistości. A jest to istotne, jako że procesy wychowawcze są silnie uwikłane w niepowtarzalne realia otoczenia człowieka. Ukazuje to wyraźnie zarówno perspektywa teoretyczna, którą w pierwszej części pracy kreślą Autorki, jak i prezentowane w niej obszernie rozwiązania metodologiczne. Prof. dr hab. Tadeusz Pilch (Słowo wstępne)

Książka Techniki terapeutyczne w fizjoterapii neurologicznej stanowi ogniwo między patofizjologią zaburzeń neurologicznych a całą gamą technik wykorzystywanych w celu poprawy możliwości ruchowych pacjenta. W podręczniku zawarto informacje dotyczące roli rehabilitacji neurologicznej w leczeniu osób dorosłych i dzieci z chorobami układu nerwowego, wiadomości z zakresu neuroanatomii, procesów kontroli ruchu, a także przebiegu rozwoju ruchowego. W książce czytelnik znajdzie podstawowe informacje na temat stosowanych technik i ćwiczeń w rehabilitacji neurologicznej, a także opis przypadków klinicznych, na których przykładzie można prześledzić przebieg badania pacjenta i proces technologiczny.

Przebudzenie wielkiego umysłu Przygotuj się na największą przygodę Twojego życia. Do dyspozycji dostajesz nieograniczony wgląd w jeden z najbardziej fascynujących umysłów współczesnego świata. Masz niepowtarzalną okazję przyjrzeć się modelom kiełkowania wybitnych idei i nieszablonowych koncepcji, które zmieniły losy świata. Niniejsza książka rozważa procesy myślenia , a ponadto poznawcze "strategie geniuszu", kryjące się za niezwykłą osobowością i osiągnięciami Alberta Einsteina. Przedstawia idee, które odnosiły się nie tylko do świata edukacji i rzeczywistości fizykalnej, niemniej jednak też do świata duchowego i systemów funkcjonowania społecznego. Dzięki lekturze odkryjesz, jak Einstein wprowadzał indywidualne koncepcje w czyn, oraz przy tym poznasz metody korzystania z nietuzinkowego sposobu myślenia w codziennych sytuacjach. Istotą serii książek "Strategie geniuszy" jest ukazanie, jak narzędzia proponowane poprzez NLP mogą być zastosowane do analizy sylwetek bardzo poważnych postaci historycznych i literackich w celu pielęgnowania Twojej kreatywności , oprócz tego doskonalenia umiejętności rozwiązywania problemów. Dzięki programowaniu neurolingwistycznemu nauczysz się uaktywniać swoje pokłady genialności i obsługiwać je w sferze prywatnej , prócz tego zawodowej. Robert Dilts jest jednym z najbardziej znanych i bez ustanku tworzących trenerów neurolingwistycznego kodowania programowego (NLP). Jego osobisty wkład w rozwój tej dziedziny obejmuje kilka głównych technik odnoszących się do strategii poznawczych i zmiany przekonań, modelowania zachowań, strategii działań, uczenia się , a oprócz tego komunikacji. Do wykreowanych poprzez niego technik i modeli należą integracja skonfliktowanych przekonań, a również wzorce "zręcznego języka" i poziomów "neuro-logicznych". Bohaterami pozostałych tomów serii są: Arystoteles, Sherlock Holmes, Walt Disney, Wolfgang Amadeusz Mozart, Zygmunt Freud, Leonardo da Vinci — i wiele innych osób, których funkcjonowania wywarły ważny wpływ na kształt współczesnego świata. Myśl jak Albert Einstein Strategie geniuszy Spis treści: Podziękowania Przedmowa Wprowadzenie 1. Epistemologia Einsteina 2. Makrostrategia modelowania Einsteina 3. Podstawowa struktura strategii myślenia Einsteina 4. Poglądy Einsteina na język 5. Mikroanaliza procesu myślenia twórczego Einsteina 6. Teoria względności 7. Psychologiczne implikacje teorii względności 8. Zastosowania strategii Einsteina 9. Podsumowanie procesu myślowego Einsteina 10. Podsumowanie Posłowie A. Podstawy i założenia NLP B. Presupozycje NLP C. Słowniczek pojęć NLP Bibliografia

Publikacja składa się z książki i płyty CD z kompletem gotowych dokumentów, które wspierają wykonywanie najtrudniejszych i najbardziej czasochłonnych zadań związanych z pomocą psychologiczno-pedagogiczną oraz pomagają w perfekcyjnym przygotowaniu odpowiedniej dokumentacji. Publikacja „Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu” rozpoczyna nową serię wydawniczą „Biblioteka Monitora Prawnego”. Raz na kwartał będziemy proponować opracowania najpilniejszych zadań dyrektora przypadających na bieżący okres roku szkolnego. Książka odpowiada na pytania: czym jest zespół (tryb pracy, zadania, obowiązująca dokumentacja)? w jaki sposób zorganizować pracę z dzieckiem, które posiada opinię o potrzebie kształcenia specjalnego? w jaki sposób zorganizować pracę z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych? Płyta CD zawiera komplet dokumentów w formie Word, m.in.: Regulamin funkcjonowania zespołu Plan działań wspierających Przykładowe zapisy w statucie Karty indywidualnych potrzeb Indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne Formy i metody pracy z dzieckiem Działania wspierające rodziców dziecka Publikacja "Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu" jest rozwiązaniem, które w przystępny sposób objaśnia nowe obowiązki dyrektorów i nauczycieli oraz podaje praktyczne rozwiązania i zasady funkcjonowania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu.

W książce: Jak utrzymać dyscyplinę w klasie? Jak radzić sobie z trudnymi zachowaniami i kształtować kulturę osobistą uczniów? Jak zawierać kontrakty w klasie? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w publikacji Sposoby na trudne zachowania uczniów Poznaj i zastosuj najlepsze sposoby na zdyscyplinowanie swojej klasy! Książka zawiera: scenariusze zajęć wychowawczych scenariusze spotkań indywidualnych z uczniami arkusze obserwacji i ankiety dla uczniów scenariusze zajęć warsztatowych i spotkań interwencyjnych narzędzia do autoanalizy wzory i przykłady kontraktów klasowych/indywidualnych

Asztawakragita czyli pieśń Asztawakry to indyjski dydaktyczny poemat filozoficzny, nauczający w duchu systemu adwaita wedanty, że jedyną wartością wyzwalającą człowieka jest poznanie. Poemat ten, skomponowany w stylu humanistycznym, jest równocześnie wysokiej klasy dziełem literackim. Autor poematu jest anonimowy. Utwór pochodzi prawdopodobnie z XIV wieku. Religijno-filozoficzny poemat został ujęty w postać dialogu między mędrcem Asztawakrą a jego uczniem, legendarnym królem Dżanką. Toczy się wokół dwóch zasadniczych problemów: poznania i wyzwolenia. Poznanie, które osiąga się wraz z odkryciem prawdy, prowadzi do wyzwolenia, jakie daje joga. Wyzwolenie zaś jest specyficznym rodzajem szczęścia.

Problem traumy wciąż jest jednym z najtrudniejszych wyzwań dla psychoterapii. Franz Ruppert zyskał międzynarodowe uznanie dzięki własnemu rozwinięciu teorii i metody terapii Helingera. Kluczowym pojęciem jego koncepcji jest trauma symbiotyczna, czyli uwikłanie dziecka w nierozwiązane traumy rodziców, głównie matki. Tak powstałe pasmo cierpień może ciągnąć się, choć w zmienionej postaci, przez wiele pokoleń. Osoba dotknięta traumą żyje w świecie wytworzonych przez siebie wyobrażeń, które mimo, że są fałszywe, pomagają dawać sobie radę z cierpieniem w codziennej rzeczywistości. Doświadczenie terapeutyczne Franza Rupperta pozwala uwierzyć w to, że na końcu tej bolesnej drogi czeka jednak upragniona radość życia. Symbioza i autonomia Spis treści: Wstęp Podziękowania Uwaga językowa 1. Na zawsze twój - czy na zawsze sam? 1. 1 Dziecięce piosenki 1 .2. Konflikty między symbiozą i autonomią 1 .3. Hipotezy robocze 2. Co to jest „symbioza"? 2. l. Wzajemna korzyść 2.2. Łowcy i ofiary 2.3. Konkurencja i podział pracy 2.4. Uczucia pierwotne 2.5. Neurony lustrzane a symbioza 3. Symbioza jako koncepcja psychologiczna 3. l. Erich Fromm 3.2. Margaret Mahler 3.3. Martin Dornes 3.4. Dalsze rozważania 4. Co to jest autonomia? 4. l. Mnogość czy wyjątkowość? 4.2. Rozwój indywidualności i podmiotowości 4.3. Wolność od zależności 4.4. Wolność zewnętrzna i wewnętrzna 4.5. Tworzenie się „ja" 4.6. Pseudoautonomia 4.7. Prawdziwa autonomia 5. Konstruktywne i destruktywne formy symbiozy 5. l. Konstruktywne formy symbiozy 5.2. Destruktywne formy symbiozy 5.3. Konstruktywna i destruktywna relacja rodzice-dziecko 5.4. Spirala rozwoju 6. Trauma jako przyczyna zaburzeń psychicznych 6. l. Teoria więzi i teoria traumy 6.2. Model rozszczepienia psychicznego 6.3. Trauma i symbioza 7. Symbioza między rodzicami i dziećmi 7. l. Symbioza matka-dziecko 7.2. Symbioza dziecko-matka 7.3. Straumatyzowane matki i straumatyzowane dzieci 7.4. Straumatyzowani ojcowie i straumatyzowane dzieci 8. Trauma symbiotyczna 9. Uwikłania symbiotyczne 9. l. Uwikłania symbiotyczne wśród rodzeństwa 9.2. Symbiotyczne uwikłania par 9.3. Uwikłanie symbiotyczne z całą rodziną 9.4. Uwikłania symbiotyczne na płaszczyźnie narodowej 9.5. Uwikłania symbiotyczne z klubami sportowymi 9.6. Gospodarka i pieniądze a uwikłania symbiotyczne 9.7. Symbiotyczne uwikłania sprawców i ofiar 9.8. Uzależnienia a uwikłania symbiotyczne 9.9. „Psychoza", „schizofrenia" a uwikłania symbiotyczne 9.10. „Choroby" somatyczne a uwikłania symbiotyczne 10. Ustawienia traumy zorientowane na więzi 10. l. Słuchanie 10.2. Zaufanie 10.3. Od ustawień rodzinnych do ustawień traumy 10.4. Praca ze sprawą klienta 10.5. Rola terapeuty 10.6. Ustawienia traumy na sesjach indywidualnych 10.7. Wyjaśnienia teoretyczne i hipotezy robocze 11. Uwolnienie od uwikłań symbiotycznych 11.1. Opieka terapeutyczna 11.2. Terapeutyczne bezdroża 11.3. Ustawienia a trauma symbiotyczna 11.4. Rozumienie uwikłań symbiotycznych 11.5. Zrozumienie i uznanie traumy 11.6. Psychologiczna praca nad trauma 11.7. Rezygnacja z iluzji szybkiego uzdrowienia 11.8. Rezygnacja z uczuć przejętych symbiotycznie 11.9. Postawienie zdrowych części na pierwszym planie 11. 10. Rozwinięcie zdrowego poczucia ciała 11.11. Rozwinięcie poczucia własnej woli 11.12. Umiejętność bycia ze sobą 11.13. Nie chcieć ratować ani być ratowanym 11. 14. Opuszczenie uwikłanego partnera 11.15. Potrzeba dystansu w stosunku do straumatyzowanych rodziców 11.16. Nie być ani ofiarą, ani sprawcą 11.17. Zakończenie własnego dzieciństwa 11.18. Wchodzenie w nowe dobre związki 11.19. Zdrowe granice 11 .20. Prawo do seksualnego samookreślenia 11 .21. Niezłomna jasność 11 .22. Miłość bez traumy i bez uwikłania symbiotycznego 12. Nadzieja Literatura przedmiotu

Podręcznik wprowadza w teoretyczne podstawy skali, charakteryzuje podtesty skali słownej i skali bezsłownej. Przedstawia ogólne zasady badania Skalą WISC-R, jak również w sposób szczegółowy omawia zasady psychometrycznej i klinicznej interpretacji wyników. Omawia zastosowanie kliniczne skal Wechslera w diagnozie trudności w uczeniu się oraz w badaniu dzieci z upośledzeniem umysłowym, z zaburzeniami mowy i języka, z uszkodzonym słuchem, z nadpobudliwością psychoruchową, z zaburzeniami emocjonalnymi i zaburzeniami zachowania, w diagnozie neuoropsychologicznej, a także w badaniu dzieci specjalnie uzdolnionych. Omawia również praktyczne aspekty badania skalą WISC-R wykorzystując obserwacje i badania własne autorek. Książka skierowana jest wyłącznie do psychologów, zajmujących się profesjonalnie diagnozą psychologiczną oraz studentów psychologii i kierunków pokrewnych. Może być wykorzystywana do nauczania przedmiotów: metody diagnozy psychologicznej, psychologia kliniczna, neuropsychologia, logopedia, pedagogika, surdopedagogika.

Ho’oponopono to starożytna nauka, która bierze swój początek na malowniczych hawajskich wyspach i jest częścią Huny – tajemnej wiedzy kultywowanej przez Hawajczyków. To metoda uzdrawiania, która jest duchowym procesem polegającym na oczyszczaniu siebie i swojego otoczenia oraz zaprowadzaniu harmonii. Podstawą Ho’oponopono jest przyjęcie założenia, że każdy człowiek jest twórcą swojej rzeczywistości, a tym samym musi zaakceptować odpowiedzialność za wszystkie zdarzenia, które zaistniały w jego życiu. Świat zewnętrzny jest lustrzanym odbiciem tego, co nosisz w sobie. Dlatego praca z Ho’oponopono opiera się na miłości i przebaczeniu. Dzięki tej książce poznasz proste wskazówki, które ułatwią ci rozpoczęcie praktyki Ho’oponopono i dowiesz się, jak stosować tę metodę do rozwiązywania wszelkich problemów życiowych. Fragment książki Ho’oponopono Co to jest Ho’oponopono Ho’oponopono jest prostą metodą uzdrawiania. Dzięki niej możemy uzdrowić każdą część swojego ciała emocjonalnego i fizycznego - rozwiązać swoje problemy życiowe, konflikty partnerskie, pozytywnie wpływając na otaczający nas świat. Hobponopono to jedna z najbardziej uznanych i popularnych metod oczyszczania duchowego znanych na świecie. Hobponopono jest częścią starożytnej huny, tajemnej wiedzy kultywowanej przez Hawajczyków, jest esencją starożytnej psychologii i hawajskiej filozofii. Najpiękniejsze jest w hunie to, że nie żąda ona dla siebie wyłączności. Nie namawia do porzucenia swych przekonań, wierzeń, czy sposobu życia. Osoba stosującą metodę Hobponopono może być jednocześnie ateistą, buddystą, katolikiem, protestantem lub wyznawcą jakiejkolwiek innej religii. Jedynym wymogiem gwarantującym skuteczność tej techniki jest to, aby dana osoba uznała ten system za swój własny i po prostu używała go. Oprócz tego; jest jeszcze jedna wielka zaleta. Hobponopono uznaje, że do jednego celu prowadzi wiele ścieżek, niezależnie od tego, czy idziemy drogą duchową, umysłową czy fizyczną. Techniki osiągania celu, pochodzące z innych systemów, są w metodzie Hobponopono całkowicie dozwolone, a najważniejsze dla sprawy jest to, że działają i są skuteczne. Hobponopono w tłumaczeniu oznacza: ho 'o - zrobić, spowodować, doprowadzić do czegoś; pono - prawidłowo, perfekcyjnie, słusznie, w boskim porządku, w harmonii; wyraz ponopono - jest jakby wzmocnieniem znaczenia i oznacza - wprowadzenie rzeczy lub zdarzeń we właściwym porządku, aby zbudować harmonię. Można więc napisać, że Hobponopono jest duchowym procesem oczyszczającym nieharmonijne zdarzenia i wprowadzającym boski porządek. Dosłownie oznacza „poprawiać", „naprawiać". To jest proces, w którym oczyszczamy i uwalniamy negatywne emocje związane ze wspomnieniami i wydarzeniami z przeszłości. Oczyszczanie metodą Hobponopono jest prostym procesem wspomagającym uwolnienie wspomnień, które ukazują się jako problemy w naszym obecnym życiu. To jest prośba do Boskości o usunięcie wszelkich toksycznych energii ukrytych w naszej podświadomości. W miejsce negatywnych energii wprowadzana jest boska energia światła. Każdy nasz problem zaczyna się zawsze od jednej myśli. Każda myśl, bez względu na to czy jest dobrą myślą, czy złą, jest energią wysyłaną przez nas w przestrzeń. Wszechświat odpowiada na nasze myśli, dając nam dokładnie to, na czym się koncentrujemy. Po wielu latach negatywnego myślenia organizm i psychika ludzka jest tak bardzo wyuczona przyjmować tylko to co złe, że staje się to częścią naszej osobowości. Człowiek uzależnia się od negatywnych myśli i emocji. Najtrudniejsze w tym procesie jest zrozumienie faktu, że sami tworzymy naszą rzeczywistość. To nasz umysł kreuje to, jacy jesteśmy, ile zarabiamy, gdzie mieszkamy, jakiej jakości mamy życie, jakich ludzi spotykamy, co robimy itp. Jeśli jesteś w stanie zaakceptować to, że sam stworzyłeś warunki, w jakich żyjesz, początkowo może to być dla ciebie szokiem! Nie przejmuj się, to przeżycie jest właśnie początkiem twojego dalszego rozwoju duchowego. Pomyśl, jeśli byłeś w stanie wykreować sobie to wszystko co masz, nieświadomie, to co jesteś w stanie stworzyć, jeśli zaczniesz świadomie kierować swoimi myślami. Zadaniem Hobponopono jest oczyszczanie, uwalnianie i neutralizowanie wszelkich energii o niskich wibracjach i przekształcanie ich w energię o najwyższych wibracjach, w energię miłości. Stosując metodę Hobponopono, nie potrzebujemy wiedzy o przyczynie wywołującej problem. Jedyna informacja jaka jest nam potrzebna to świadomość naszego aktualnego problemu. Nasza podświadomość zna przyczynę, a nasza świadomość prosi o wybaczenie. Oczyszczając siebie, oczyszczamy też wszystkich i wszystko, co mamy dookoła siebie: rodzinę, przodków, zdarzenia, miejsca, przedmioty, rośliny. Hobponopono zawsze działa we wszystkie strony. Praca metodą Hobponopono jest bardzo przydatna w zawodach takich, jak: nauczyciel, terapeuta, uzdrowiciel, pedagog, psycholog i w wielu innych, które na co dzień wymagają kontaktu z innymi ludźmi. Dla terapeuty na przykład ważne jest, aby zrozumiał, dlaczego ta konkretna osoba pojawiła się właśnie w jego gabinecie i jego życiu. Oczyszczenie tej sytuacji automatycznie oczyszcza stan fizyczny i psychiczny pacjenta, który przyszedł do niego po pomoc. Najsłynniejszym przykładem działania Hobponopono jest działalność dr. HewLena, który wyleczył cały oddział psychicznie chorych więźniów, nawet ich nie widząc. Stosując technikę Hobponopono był świadomy, że jest odpowiedzialny za to, że tacy ludzie pojawili się w jego życiu. Przez cały okres terapii, a trwała ona około czterech lat, doktor oczyszczał siebie i tylko siebie, jako bezpośrednio odpowiedzialnego za sytuację, a oczyszczając siebie podświadomie leczył pacjentów. Hobponopono można posługiwać się w zasadzie zawsze i wszędzie. Można używać jej samemu i tylko dla siebie, można też stosować ją w grupie. Metoda ta umożliwia znalezienie przyczyn chorób, rozwiązywanie konfliktów międzyludzkich, indywidualnych problemów rodzinnych, finansowych i firmowych. Jest wiele przykładów wyzdrowienia ludzi, u których zastosowano Hobponopono. Posługiwanie się tą metodą nie wyklucza w żadnym przypadku opieki lekarza prowadzącego. Wyjątkowe w tej metodzie jest to, że wszystkie energie uzdrawiania konkretnego problemu, określonej osoby, przenoszone są jednocześnie na otaczający nas świat, czyli uzdrawiając siebie, uzdrawiamy automatycznie nasz świat. Możliwości stosowania Hobponopono są w zasadzie nieograniczone. Problemy w miejscu pracy, poszukiwanie posady, problemy finansowe, konflikty z klientami, kłopoty rodzinne i kłótnie partnerskie, szukanie celu życia, chęć poprawienia stanu zdrowia, są tylko malutkim wycinkiem olbrzymich możliwości terapeutycznych metody Hobponopono. Na Hawajach technikę tę stosuje się również w pracy socjalnej z trudną młodzieżą, narkomanami i więźniami. Ho’oponopono Siła tworzenia Spis treści:   Od Autora Co to jest Ho'oponopono? Dr Len i jego słynny przykład Zasady Ho'oponopono Wylecz siebie i swój świat Klasyczne Hobponopono Aktywna odpowiedzialność Nasza podświadomość Negatywne myśli szkodzą Ho'oponopono w grupie i indywidualnie Krótka historia Ho'oponopono Hobponopono w praktyce Klasyczne Hobponopono - seans jednej osoby Nieznalezione rozwiązanie Oczyszczanie przyszłości Pewność siebie i poczucie własnej wartości Problemy finansowe z „efektem jo-jo", Dlaczego ludzie mają bóle pleców? Duchowe rozwiązania materialnych problemów Kim jesteśmy naprawdę? Dualizm Miłość i szczęście Negatywne energie Nowy sposób myślenia Nasz autoportret Największa siła jest w samoprzebaczeniu Literatura  

Wstęp do psychoanalizy to najbardziej znana, klasyczna już książka Freuda, która zapoczątkowała rozwój i popularyzację psychoanalizy jako teorii, metody badawczej i środka terapii. Zawiera cykl wykładów wygłoszonych przez autora w latach 1915-1917 przed audytorium składającym się z lekarzy i "laików obojga płci", którym wyjaśniał podstawowe założenia swej koncepcji. Znając główne zastrzeżenia, jakie wobec niej wysuwano, wykłady te potraktował niezwykle poważnie, przygotowując je w postaci napisanego tekstu. W pierwszych wykładach Freud analizuje czynności pomyłkowe i marzenia senne, udowadniając istnienie nieświadomości. Przedstawia przede wszystkim te objawy nieświadomości, które występują w życiu codziennym. Pokazuje, że nic w naszej psychice nie jest przypadkowe. Są tylko zjawiska zrozumiałe, które umiemy zinterpretować, i niezrozumiałe, których jeszcze zinterpretować nie potrafimy. W dalszych wykładach autor wyjaśnia podstawy nauk o nerwicach, prezentuje również 3 zasadnicze wątki teorii psychoanalitycznej: teorię lęku, teorię libido i narcyzmu oraz teorię przeniesienia. Dzieło Freuda zostało przełożone na 16 języków.

Niezastąpiona instrukcja świadomego życia i osobistego rozwoju! Książka jest cennym uzupełnieniem rozważań ze znanego dzieła Ericha Fromma Mieć lub być. Prezentuje możliwości i sposoby osiągania przez człowieka autentycznego poczucia istnienia; świadomego rozumowania i kochania oraz produktywnego działania. Autor krytykuje fałszywe ścieżki zdobywania świadomości oraz orientację ku posiadaniu. Sens istnienia oraz cele życia człowieka wiąże z racjonalnym rozpoznaniem natury ludzkich potrzeb. Świadomość, wola, praktyka, tolerancja dla lęku oraz nowych doświadczeń; wszystko to jest potrzebne, jeśli ma się powieść przemiana człowieka. W pewnym momencie energia i kierunek sił wewnętrznych zmieniają się tak, że zmienia się również poczucie identyczności danej jednostki. W świecie, w których dominującą cechą egzystencji jest modus posiadania, naczelne motto brzmi: "Jestem tym, co mam". Po dokonanej transformacji przybierze ono postać: "Jestem tym, co robię [...]", lub po prostu: "Jestem tym, kim jestem". (z fragmentu książki O sztuce istnienia) 

Jak odkrywać w dzieciach ich własną ukrytą wiedzę i umiejętności pozwalające nadrabiać i wyrównywać niedostatki psychiczne? Jak wspomagać strategie autoterapeutyczne dzieci z dysfunkcjami więzi osobistych? Książka przedstawia oryginalną interdyscyplinarną koncepcję terapii z dziećmi, odwołując się do rozmaitych dziedzin wiedzy: antropologii, ekologii, psychoanalizy, psycholingwistyki oraz neuropsychologii. Nowe wydanie zawiera zaktualizowaną bibliografię i literaturę polecaną przez autorkę. Pozycja przeznaczona dla terapeutów, wychowawców, rodziców i opiekunów dzieci z głębokimi zaburzeniami rozwoju emocjonalnego, społecznego i umysłowego.

Monografia z zakresu narratopsychologii, a ściślej metodologii badań jakościowych typu narracyjnego. Autorka podejmuje stosunkowo nowy problem z zakresu ludzkich form komunikacji i ekspresji. O wysokich walorach pracy świadczy bogactwo zebranego materiału, klarowny sposób prezentacji oraz wyjątkowo rzetelne i precyzyjnie opisane procedury badawcze i analizy psychometryczne. Zjawisko narracji stanowi przedmiot zainteresowań nie tylko językoznawców czy literaturoznawców, ale także coraz częściej etnometodologów, socjologów i kulturoznawców.

Autorka koncentruje się na charakterystyce psychologów-diagnostów pod kątem ich preferencji poznawczych oraz na opisie wybranych elementów procesu diagnozowania. Choć efektem prezentowanych badań było stworzenie typologii diagnostów i tytuł książki mógłby sugerować przypisywanie tej typologii dużej wagi, to zamiarem Autorki nie jest zachęcanie do "szufladkowania" psychologów-diagnostów. Ze Wstępu

Światowej sławy pedagog przedstawia metodę twórczego rozwoju dziecka przez ruch i ćwiczenia. Metoda Weroniki Sherborne ze względu na swoją naturalność, prostotę i efektywność zyskała uznanie na całym świecie i jest propagowana jako jeden z ważnych czynników rozwoju psychicznego małych dzieci, szczególnie niepełnosprawnych. Wykorzystując dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne, emocjonalne i społeczne przyczynia się do rozszerzenia świadomości samego siebie i pogłębienia kontaktu z innymi ludźmi. W Polsce ma wielu zwolenników i jest stosowana w przedszkolach, młodszych klasach szkoły podstawowej oraz w pracy z osobami dorosłymi z różnymi zaburzeniami rozwojowymi. Książka przeznaczona jest dla studentów kierunków pedagogicznych (szczególnie pedagogika specjalna), psychologicznych oraz rehabilitacji na AWF. Znakomita pomoc dla nauczycieli, terapeutów, psychologów i pedagogów szkolnych, pracowników pomocy społecznej, wychowawców przedszkolnych, pielęgniarek oraz rodziców. 

Pierwszy na świecie kompleksowy model socjotechniki. Poznaj zjawiska psychologiczne, które wykorzystują socjotechnicy Odkryj sekrety perswazji, jakie socjotechnika rozgryzła dawno temu Przekonaj się, do czego można wykorzystać kamery, urządzenia GPS i identyfikację numeru Dowiedz się, jak niesamowite informacje można znaleźć w internecie Zapoznaj się krok po kroku z przebiegiem ataku socjotechnicznego Podczas większości złośliwych ataków wykorzystuje się element socjotechniczny, aby zwieść użytkownika i nakłonić go do zapewnienia atakującym dostępu. Kolejne słabości techniczne można usuwać w miarę ich powstawania, natomiast nic nie da się poradzić na głupotę, a raczej łatwowierność ludzi. Chris wyjaśnia tajemnice tego typu przedsięwzięć, omawiając wykorzystywane współcześnie ścieżki ataku. Ta książka dostarcza cennych informacji, które ułatwiają rozpoznawanie takich ataków. Kevin Mitnick, pisarz, prelegent i konsultant.

Psychoanaliza budzi kilka kontrowersji, wiąże się z nią także sporo niedomówień. Tym bardziej warto bliżej się jej przyjrzeć. „Cztery lekcje psychoanalizy” powstały na bazie wykładów wygłoszonych przez światowej sławy psychoanalityka i przedstawiciela pierwszego pokolenia lacanistów – Moustafę Safouana. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto pragnie się zapoznać z najważniejszymi koncepcjami psychoanalizy lacanowskiej. Autor omawia je, nawiązując do teorii Freuda w kontekście pozytywnym (wskazując, co łączy oba modele psychoanalizy) , a ponadto negatywnym (gdy punktem wyjścia rozważań stają się sprzeczności w koncepcji ojca psychoanalizy). Spersonalizowane rozważania wzbogaca kilkoma przykładami, dzięki którym czytelnik może sprawnie podążać za zdarza się, że zawiłą analizują wykładowcy. Fragment książki Cztery lekcje psychoanalizy Metoda Lacana Lekcja 1 Sądzę, że najlepiej będzie, jeżeli zacznę od przedstawienia państwu swojej koncepcji pracy na ten tydzień. Jeśli uznają państwo, że coś przeoczyłem lub że coś powinienem dodać, proszę to zasygnalizować. Chętnie uwzględnię to w programie naszej pracy. Myślę, że teoria wieńcząca dzieło Zygmunta Freuda zawiera pewne sprzeczności. Pozostawienie ich bez komentarza mogłoby doprowadzić do jej upadku lub obalenia. Ograniczę się teraz do przypomnienia państwu dwóch najsłynniejszych sprzeczności. Pierwsza wiąże się z tym, że przeniesienie uważa się za warunek sine qua non psychoanalizy do tego stopnia, iż zaczęto ją traktować jako analizę przeniesienia. Jednocześnie przeniesienie uważa się za najpoważniejszą przeszkodę w analizie. Jakim sposobem zatem może ono być zarówno warunkiem możliwości, jak i czynnikiem niemożliwości? Druga sprzeczność dotyczy ego. Freud początkowo definiował je jako funkcję rzeczywistości, co było dla niego bardzo ważne zwłaszcza w związku z pragnieniami. Według Freuda bowiem pragnienia dążą do halucynowania swych obiektów, co oznacza, że czerpią satysfakcję z obiektów niemających nic wspólnego z rzeczywistością. Bez funkcji rzeczywistości, która koryguje funkcję pragnienia, funkcja psychiczna byłaby ograniczona do halucynaqi, do stanów psychotycznych. Wraz z odkryciem narcyzmu zaczęto jednak wyobrażać sobie ego jako czynnik sprawiający, że mylę to, czym jestem, z tym, czym chciałbym być. Jak zatem ten sam czynnik może być zarówno przewodnikiem po rzeczywistości, jak i źródłem iluzji? Poza tymi dwiema sprzecznościami w sferze teorii praktyka pozwoliła Freudowi odkryć pewne zaskakujące fakty - fakty tak zdumiewające, że można by je uznać za nienaturalne. Ich objaśnienie nie jest zatem łatwe. Nawiązuję tutaj do kompleksu kastracji. Jak to możliwe, że chłopiec niepokoi się o swój penis? Skąd się bierze groźba kastracji? A jednocześnie jak to się dzieje, że dziewczynka może odczuwać brak penisa, co wydaje się równie zasadne jak to, że ktoś mógłby odczuwać brak trzeciego oka lub szóstego zmysłu? Faktem jest również, że doświadczenie psychoanalityczne pozwoliło na odkrycie dwóch różnych zjawisk. Po pierwsze, że istnieje miłość przeniesieniewa, która cechuje się idealizacją. Idealizacja stanowi sedno miłości. Obiekt miłości widziany jest jako całość - nie tylko w znaczeniu jedności i zupełności, ale także w rozumieniu posiadania wszystkiego, czego mi brak. Po drugie, w tym samym doświadczeniu dostrzegamy wiele pragnień, którym wartość nadaje coś, co można nazwać obiektem częściowym - oralnym, analnym, a także spojrzeniem i głosem, lecz tutaj chodzi przede wszystkim o ich charakter jako obiektów częściowych. Niełatwo zatem dostrzec związek między owymi dwoma zjawiskami, między miłością i pragnieniem czy - innymi słowy - między obiektem całkowitym a obiektem częściowym. O ile mi wiadomo, Jacąues Lacan jest jedynym analitykiem, który podjął wytrwałe i konsekwentne starania, aby znaleźć odpowiedzi na wszystkie te pytania. Moim zamiarem jest udzielenie państwu podczas tego tygodnia odpowiedzi, które sformułować może analityk uwzględniający pracę Lacana. Czy zgadzają się państwo na ten pomysł? Po pierwsze, Lacan nawiązał do zupełnie nowej definicji samego doświadczenia psychoanalitycznego, a zdefiniował je jako doświadczenie dyskursu. Jego formuła „Nieświadome jest ustrukturowane jak mowa" powtarzana była tak często, że obecnie zdaje się stwierdzeniem oczywistym. Przed Lacanem jednak analitycy przyglądali się innym kwestiom - na przykład osobowości czy dynamice nieświadomego - a samą mowę uznawali za pozbawioną wartości, jeżeli za jej pomocą nie wyrażano jakiejś rzeczywistości. Oczywiście istniała definicja psychoanalizy jako terapii mówieniem, ale mówienie traktowano jako wyraz jakiejś rzeczywistości poza mówieniem. Przed Lacanem nikt nie pomyślał o ulokowaniu podmiotu wewnątrz samego aktu mówienia. Ideę psychoanalizy jako kwestii mowy można jednak odnaleźć w Studiach nad histerią Freuda1. Kilka ostatnich stron końcowego rozdziału W kwestii terapii histerii poświęca on opisowi procesu, który nazywa rozmieszczeniem materiału psychicznego w tym, co powiedziano podczas sesji psychoanalitycznej. Cztery lekcje psychoanalizy Spis treści:   Podziękowania LEKCJA 1 LEKCJA 2 LEKCJA 3 LEKCJA 4 Aneks Indeks osobowy  

Humor i prowokacja w terapii Śmiech wprawia nie tylko w dobry nastrój, ale jest też świetnym ćwiczeniem. Ciało pracuje jak podczas wysiłku fizycznego. Serce przyspiesza rytm, krew krąży szybciej, pracują mięśnie zwłaszcza twarzy i brzucha. Głębiej oddychamy, przez co lepiej dotleniamy mózg i całe ciało. Organizm uwalnia przeciwciała, a co najważniejsze, hamuje wydzielanie hormonów stresu. Człowiek jest jedynym żyjącym stworzeniem na Ziemi, który potrafi wykorzystać siłę śmiechu. Tę cechę wykorzystał amerykański psycholog Frank Farelly do opracowania terapii śmiechem. Pozwala ona na zdystansowanie się wobec własnych problemów, wyśmianie ich, a w rezultacie podjęcie nowych prób wyjścia z trudnych sytuacji. Z roli ofiary stajesz się bohaterem, który podejmuje walkę i szuka najlepszej strategii. Stosując metody zaproponowane przez autorów nabierzesz dystansu wobec własnych problemów. Bez większego wysiłku podejmiesz działania, które sprawią, że dotychczasowe utrapienia całkowicie zmienią swoje znaczenie. Przede wszystkim jednak zdołasz poprawić komunikację z przyjaciółmi, z małżonkiem, dziećmi czy teściową. Teraz świadomie będziesz mógł stosować proste techniki zachowania i przekonasz się, że otaczają Cię naprawdę wspaniali ludzie. Autorzy, Dr Eleonore Höfner i Hans-Ulrich Schlachter od lat praktykują terapię śmiechem w stworzonym przez siebie Niemieckim Instytucie Terapii Prowokatywnej. Przytaczają wiele przykładów z własnego doświadczenia, które ułatwiają zrozumienie i zastosowanie tej metody w życiu. Śmiej się na zdrowie!

Każdy z nas odczuwa czasem lęk. Jednak co zrobić, gdy owe uczucie wymyka się nam spod kontroli, ogranicza nasze możliwości i satysfakcję z codziennego życia? "Pokonać lęki i fobie" skierowana jest do osób, które poszukują sposobów radzenia sobie z nadmiernymi lękami i atakami paniki. Obok podstawowych informacji na temat przyczyn zaburzeń lękowych, autorzy zamieścili także opis kilku z nich. Książka zawiera wypowiedzi tych, którzy kiedyś zmagali się z lękiem oraz opisy ćwiczeń umożliwiających opanowanie paniki, pomagających zmienić sposób myślenia i zachowania. Dzięki praktycznym wskazówkom czytelnik uczy się akceptować odczuwane emocje i odbudowywać poczucie własnej wartości. Autorzy zachęcają go do pracy nad sobą i pokazują, jak wykorzystywać nowo nabyte umiejętności w rozmaitych sytuacjach społecznych.