The master of Japanese ukiyo-e Utagawa Hiroshige (1797–1858) was one of the last great artists in the ukiyo-e tradition. Literally meaning “pictures of the floating world,” ukiyo-e was a particular woodblock print genre of art that flourished between the 17th and 19th centuries. Subjects ranged from the bright lights and attractions of Edo (modern-day Tokyo), to spectacular natural landscapes. In the West, Hiroshige’s prints became exemplary of the Japonisme that swept through Europe and defined the Western world’s visual idea of Japan. Because they could be mass produced, ukiyo-e works were often used as designs for fans, greeting cards, and book illustrations. The style influenced Impressionist, Post-Impressionist, and Art Nouveau artists alike, with Vincent van Gogh and James Abbott McNeill Whistler both particularly inspired by Hiroshige’s landscapes. This introductory book presents key images from Hiroshige’s vibrant, vivid portfolio of blooming cherry trees, beautiful women, Kabuki actors, and busy shopping streets to introduce one of the greats of Asian art history.

Shots from the world’s greatest collection of Polaroid images The Polaroid Corporation’s photography collection is the greatest portfolio of Polaroid images in the world. Begun by Polaroid founder Edwin Land and photographer Ansel Adams, the collection now includes some 23,000 images by hundreds of photographers throughout the world, including pieces by the likes of David Hockney, Andy Warhol, and Jeanloup Sieff. The Polaroid Book dives into these archives, paying tribute to a medium that continues to defy the digital age. Like an oversized Polaroid film pack, this collection curates works by luminaries and unknowns alike, celebrating the boundless possibilities that develop inside the white borders of the original instant photograph.

Balinese homes in harmony with nature Loved by travelers for its lush tropical scenery and charming people, Bali is one of the most magnificent places on Earth. Spirituality and nature are integral parts of everyday life for the Balinese, so one can easily see why the island’s traditional architecture has a peaceful presence to it, mimicking its surroundings and sometimes blending in with them. When it comes to Balinese houses, walls are not compulsory, wood is everywhere, earth tones are dominant, and thatched roofs abound. Opening onto gorgeous green landscapes, majestic mountains, or beautiful coastlines, the homes herein ooze relaxing, contemplative vibes. This portfolio of Southeast Asian living features a swath of fresh and inspiring photographs and comes in a compact size, so you can take a little bit of paradise with you wherever you go. Gazing at these opulent examples of simple and elegant living, it’s a wonder why more people aren’t rushing to move to Bali.

W swoim przewodniku, bogato ilustrowanym i napisanym obrazowym, żywym językiem, Michael Bird zabiera nas na niezwykłą wyprawę. Wyruszymy w tę podróż z prehistorycznej jaskini, w której powstawało malarstwo naskalne, a skończymy ją wśród awangardy XXI wieku. Po drodze spotkamy oczywiście Vincenta van Gogha, Fridę Kahlo, Leonarda da Vinci, Jacksona Pollocka, Claude'a Moneta czy Pabla Picassa, lecz także mniej znanych w kulturze zachodniej artystów chińskich, japońskich, arabskich czy nawet azteckichGotowi do drogi? Przed nami czterdzieści tysięcy lat historii sztuki!

Publikacja przybliża czytelnika do tajemniczej rzeczywistości, jaką jest ikona - znak obecności Boga pośród ludzi; do obrazu pochodzącego trochę z tego i nie z tego świata. Aby namalować ikonę, twórca powinien być nie tylko artystą, ale i teologiem kontemplatykiem.Ikona jest "bramą", która otwiera się na nową rzeczywistość, jest spotkaniem twarzą w twarz z przedstawioną na niej osobą. Jak zatem artysta powinien je tworzyć, by umożliwić to spotkanie? Autorka tego podręcznika, wybitna artystka, malarka ikon, postanowił wyjść nam naprzeciw i ofiarować kompendium wiedzy na temat tworzenia ikon. Opierając się na źródłach biblijnych i hagiograficznych, ukazuje wielowiekowy dorobek chrześcijańskiej tradycji ikonograficznej. Opowiada o rozmaitych typach ikon, ich symbolice, funkcji w liturgii prawosławnej i w osobistej pobożności. Bezpośredni styl i dzielenie się długoletnim doświadczeniem sprawiają, że lektura książki wprowadza w klimat bezpośredniego obcowania z mistrzem.Odbiorcy książki:- Książka skierowana jest do wszystkich, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę o ikonach, o ich historycznych, artystycznych i teologicznych źródłach, do osób zainteresowanych sztuką prawosławną.Dlaczego warto przeczytać tę książkę?- Jej zaletą jest zwięzłość ujęcia, a zarazem szeroki zakres prezentowanych treści. Autorka przedstawia bowiem ikony poświęcone Jezusowi, Matce Bożej, aniołom, świętym, ojcom Kościoła czy świętom prawosławnym; uczy sztuki "czytania" ikon, rozszyfrowywania ukrytych treści; zachęca do kontemplacji.Autor: Irina Gorbunova-Lomax jest artystką, malarką ikon, historykiem sztuki oraz autorką książek: Ikona. Prawda i mity, Wprowadzenie do chrześcijańskiej teorii sztuki, Cudotwórcze ikony Matki Bożej, podręczników metodycznych: Draperie w malarstwie ikonowym, Elementy pejzażu w malarstwie ikonowym, oraz licznych artykułów na temat malarstwa ikonowego. Od 2003 roku mieszka w Belgii, gdzie poślubiła Michaela Lomaxa, diakona Cerkwi Prawosławnej. Jest założycielką i dyrektorem działającej od 2005 roku Akademii Ikonograficznej w Brukseli. Jej ikony znajdują się w prywatnych kolekcjach oraz świątyniach Rosji, Belgii, USA i innych krajów.

Publikacja przybliża Czytelnika do tajemniczej rzeczywistości, jaką jest ikona - znak obecności Boga pośród ludzi; do obrazu pochodzącego trochę z tego i nie z tego świata. Aby namalować ikonę, twórca powinien być nie tylko artystą, ale i teologiem kontemplatykiem. Autor ukazuje wielowiekowy dorobek chrześcijańskiej tradycji ikonograficznej, opierając się na źródłach biblijnych i hagiograficznych. Opowiada o rozmaitych typach ikon, ich symbolice, funkcji w liturgii prawosławnej i w osobistej pobożności, wspierając swą opowieść reprodukcjami najpiękniejszych dzieł. Odbywamy z nim podróż w czasie, kierując się geografią ikony: odwiedzamy m.in. klasztor św. Katarzyny na górze Synaj, górę Athos, Syrię, Egipt, Bałkany, Kretę, Konstantynopol. Ale jest to też podróż duchowa, od tego, co widzialne, wyrażone za pomocą drewna i farb, do tego, co niewidzialne, do tego, w co wierzymy.Odbiorcy książki:- Książka skierowana jest do wszystkich, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę o ikonach, o ich historycznych, artystycznych i teologicznych źródłach, do osób zainteresowanych sztuką chrześcijańską.Dlaczego warto przeczytać tę książkę?- Jej zaletą jest zwięzłość ujęcia, a zarazem szeroki zakres prezentowanych treści. Autor przedstawia bowiem ikony poświęcone Jezusowi, Matce Bożej, aniołom, świętym, ojcom Kościoła czy świętom prawosławnym; uczy sztuki "czytania" ikon, rozszyfrowywania ukrytych treści; zachęca do "kolorowej kontemplacji".Autor: Alfredo Tradigo pochodzi z Mediolanu; jest dziennikarzem, pisarzem, poetą i badaczem ikonografii chrześcijańskiej oraz krytykiem sztuki w renomowanych włoskich wydawnictwach, współpracownikiem "L'osservatore Romano", "Avvenire", "Luoghi dell'Infinito".

Stanisław Witkiewicz. Utalentowany malarz, genialny krytyk sztuki i pisarz, ojciec Witkacego. Nietuzinkowy Litwin, nowatorski wizjoner, uparty patriota, naznaczony rodziną powstańczą historią. Człowiek, który wymyślił w architekturze styl zakopiański i odkrył dla świata uroki najpopularniejszej dziś podtatrzańskiej miejscowości. Kim był człowiek, który dał nam Zakopane? Łzy cisnące się do oczu i ściśnięte od płaczu gardło nie pozwoliły na jego pogrzebie przemówić Stefanowi Żeromskiemu. Henryka Sienkiewicza zeswatał z jego ukochaną przyszłą żoną, przedwcześnie zmarłą Marią, a światowej sławy aktorka Helena Modrzejewska była chrzestną jego jedynego syna. Zresztą do pary z niepiśmiennym góralem, muzykantem i gawędziarzem, Sabałą. Taki właśnie był Stanisław Witkiewicz, z jednej strony znał się z niemal całym artystycznym światkiem przełomu XIX i XX wieku, z drugiej siadał z góralami na ganku, gdzie gawędzili przy koniaku. Nie miał manii wielkości, wręcz przeciwnie. Nie wziął nawet korony za wykonanie ponad 200 projektów zakopiańskich domów, nie przyjmował przyznawanych mu nagród i państwowych orderów, wolał spokojne Podhale niż przytłaczającą Warszawę. W życiu liczyły się dla niego tylko trzy rzeczy: ukochany syn, sztuka i Polska. Czego nauczył się od niego Józef Piłsudski? Co takiego Witkiewicz dostrzegł w Zakopanem, że poświęcił mu znaczną część życia? Skąd wzięła się jego fascynacja rewolucją? Dlaczego wierność małżeńska nie miała dla niego największej wartości? I jak to się stało, że Witkacy tak bardzo go rozczarował?

Sztuka fotografowania. 60 pomysłów na lepsze zdjęcia Codziennie w naszym otoczeniu natrafiamy na setki zdjęć i najczęściej bardzo szybko o nich zapominamy. Przypadkowo napotykane zdjęcia reklamowe czy prasowe prezentują zupełnie inną jakość niż fotografie artystyczne, które nas poruszają i do których chce się powracać. Najczęściej niosą jasny przekaz, wywołują w nas silne emocje i sprawiają, że nie pozostajemy obojętni. Tworzenie takich fotografii to umiejętność, która wymaga dużych nakładów pracy i pomysłu. Zacznij tę ciekawą podróż już teraz! Książka, którą masz przed sobą, nie jest typowym poradnikiem. Autor odsłania przed Czytelnikiem techniczne aspekty rzemiosła fotografa i zasad kompozycji oraz inspiruje go do własnych poszukiwań, do łamania reguł i eksperymentowania. Niemal każde z ćwiczeń, które proponuje, może stanowić punkt wyjścia do twórczych zmagań i szlifowania swojego indywidualnego stylu. Chwyć za aparat i wyraź siebie! Autor zawarł w tej książce: 60 krótkich lekcji, dzięki którym Twoja technika fotografowania szybko się poprawi, wskazówki dotyczące ustawień aparatu, liczne ćwiczenia do samodzielnego wykonania, informacje dotyczące podstawowych koncepcji, a także takich problemów, jak równowaga, wykorzystanie światła, oczekiwanie na właściwy moment, kreowanie nastroju i wiele innych, inspiracje zachęcające do nieszablonowego podejścia do fotografii. Fotografuj i poruszaj tłumy!

Po pierwszym tomie autobiograficznej książki Jana Marcina Szancera "Curriculum vitae", drugi - "Teatr cudów", który obejmuje wspomnienia artysty po roku 1945. Poznajemy Szancera nie tylko jako ilustratora, scenografa, animatora odradzającego się po wojnie życia teatralnego i filmowego, ale także organizatora polskiej telewizji, której Szancer był dyrektorem. Z humorem i ze swadą opowiada o środowisku literackim, o swoich podróżach do Włoch, Francji, Egiptu... Książka bogato ilustrowana kreskami autora. Wiele interesujących anegdot i ciekawostek.

...Ty będziesz robił ilustracje- powiedział mi Ksawery Dunikowski. Bardzo się obraziłem... Chciał być malarzem, tworzyć monumentalne dzieła, został najwybitniejszym ilustratorem książek dla dzieci i młodzieży. Dla grafików, ilustratorów to absolutny ideał, mag. Czarodziej wyobraźni, ambasador wyobraźni, to tylko nieliczne z imion opisujących magiczną moc jego twórczości, dzięki której bez reszty zawładnął i ukształtował wyobraźnię wielu pokoleń Polaków. Trudno znaleźć czytelników, których nie uwiódł delikatnymi, subtelnymi twarzami ludzi o pięknych oczach, smukłych sylwetkach, bajkowym mikrokosmosem pełnym chrząszczy, biedronek, koników polnych, motyli i krasnoludków. Trudno znaleźć kogoś, kogo nie wprawił w zachwyt owocami współpracy z Janem Brzechwą, Julianem Tuwimem i innymi wybitnymi pisarzami. Lokomotywa, Pan Kleks, Baśnie Andersena, Pinokio to tylko nieliczne z niezapomnianych, wspaniałych dzieł wielkiego mistrza ilustracji. Wznowiona po ponad 40 latach autobiograficzna książka przypomina niezwykłego artystę, człowieka wielkiej pasji i wrażliwości. Lekko, bez zbędnego nadęcia, językiem wspaniałego gawędziarza wprowadza nas autor w swoje bogate, aktywne życie, poprzez świat dzieciństwa i młodości przedstawiając swoje fascynacje oraz rozterki życiowe i artystyczne z tego okresu życia. Muzą Jana Marcina Szancera była ukochana żona Zofia z domu Sykulska. To ona zainspirowała go do napisania tej niezwykle ciekawej książki.

Sama sztuka, żadnych sztuczek Czy wiesz, że gwałtowny charakter Carravagia kosztował go życie? Czy słyszałeś o tym, że za późne rzeźby Augusta Rodina oskarżano o pornografię? Życie wielkich artystów, wciągnięte w wir historii, odcisnęło trwałe piętno na ich sztuce. Sztuka jest wszędzie wokół nas. Nawet wrocławski dworzec tętni historią - jego główna fasada zbudowana jest w stylu angielskiego neogotyku. Ileż tajemnic kryją te obrazy, rzeźby i budowle... Jednych fascynują naskalne malowidła sprzed tysięcy lat, innych religijna sztuka średniowiecza; są i tacy, których poruszają wyłącznie współcześni artyści, operujący nowoczesnymi technologiami. Sztuka to nieprzebrane źródło wiedzy o nas samych i historii rodzaju ludzkiego, zaklęte w pięknych przedmiotach. A Ty, czego w niej szukasz dla siebie? Główne okresy i nurty w historii sztuki. Tajemnice starożytnych mistrzów. Twarde średniowieczne kanony. Wpływ rewolucji przemysłowej. Sztuka XX wieku i nowe perspektywy. Ponadto znajdziesz tu dekalogi: 10 muzeów, które musisz odwiedzić, 10 wspaniałych książek napisanych przez słynnych artystów, 10 sposobów malowania, które zmieniły świat. Moja dziewczyna studiuje historię sztuki. Chciałem wiedzieć, co takiego fascynującego widzi w tych zakurzonych obrazach, postanowiłem więc dowiedzieć się tego na własną rękę. Przeczytałem Historię sztuki dla bystrzaków od deski do deski i naprawdę udało mi się ją zaskoczyć wiedzą na temat impresjonistów! Warto było. Jacek, lat 23, Lublin Uwielbiam tę książkę, wreszcie o sztuce pisze prawdziwy pasjonat, dlatego czyta się ją z prawdziwą przyjemnością. Zamiast nudnej teorii - fascynujące fakty, zamiast niezrozumiałej terminologii - wciągające opisy. Polecam każdemu miłośnikowi sztuki. Elżbieta, lat 58, Tychy Podróżniku, odkrywco, wolny człowieku... Seria Dla bystrzaków to niezbędnik każdego poszukiwacza wiedzy. Książki pisane lekkim stylem pełne są humoru, a jednocześnie zawierają czytelne informacje, przygotowane przez specjalistów w swoich dziedzinach. Dzięki nim odkryjesz, że potrafisz chłonąć wiedzę niczym gąbka, dobrze się przy tym bawiąc. Świetna lektura przy śniadaniu, w łóżku, w podróży i na bezludnej wyspie. O autorze książki Jesse Bryant Wilder jest laureatem wielu nagród literackich. Napisał setki artykułów na temat malarstwa, teatru, kina i muzyki dla wielu magazynów i gazet, w tym „American Theatre” oraz „Film Comment”. Jest również pomysłodawcą strony internetowej, poświęconej najsłynniejszym europejskim festiwalom filmowym. W jego dorobku znajduje się także kilka scenariuszy, sztuk teatralnych, wierszy oraz opowiadań.

Takiej książki o awangardzie jeszcze nie było. Kalejdoskop i eksperymentarium. Ścieżki rozwidlające się, krzyżujące, zapętlające. Wielogłosowe opowieści wysnute ze szczątkowych śladów awangardowego „dziania się” i akademickie analizy najbardziej znanych, najszerzej komentowanych tekstów. Imponujący tekst-kłącze dowodzi wielkiej erudycji autorek, pokazuje odwagę myślenia o kulturze, wprawiania w ruch ustabilizowanych pojęć, szukania nieoczywistych „»punktów wyjścia« sensu”. Iwona Boruszkowska i Michalina Kmiecik wykonały gargantuiczną pracę, wydobywając z głębokiego cienia twórców, grupy artystyczne i teksty o niemałym znaczeniu dla kształtowania się i funkcjonowania polskiej awangardy. Kompozycja swoiście sylwicznej książki znacznie odbiega od tego, do czego przyzwyczaiły czytelników dotychczasowe prace akademickie. Badaczki tworzą labirynt o powtarzających się, choć nietożsamych, modułach. Główne analityczne rozdziały przeplatają ścieżkami prowadzącymi przez „milieu” – przestrzenie dalekie od najczęściej uczęszczanych awangardologicznych traktów. Z recenzji dr hab. Beaty Śniecikowskiej, prof. IBL PAN Współautorska książka krakowskich badaczek jest inspirującą, niezwykle otwierającą próbą przepisania czy reinterpretacji historii polskiej awangardy, ma ona szansę odświeżyć przyjmowane powszechnie sposoby myślenia i opowiadania o międzywojennej awangardzie oraz jej twórcach. O oryginalności monografii stanowi kilka zaproponowanych tu rozwiązań. Pierwsze z nich to wła?czenie w główny nurt tej historii podmiotów, środowisk i artystów w jej kanonicznej wersji marginalizowanych lub nieobecnych, a gest ten podkreśla uczynienie z nich „równoleżnych” bohaterów i bohaterek książki. Drugie to próba odejścia od tekstocentrycznej historii awangardy literackiej i położenie nacisku na sposoby funkcjonowania, stowarzyszania się, strategie działania i komunikowania (się). Oznacza to zarówno płynne przechodzenie przez autorki od poziomu tekstu do kontekstu historycznego – do zjawisk opisywanych zwyczajowo przez socjologię literatury i historię czy antropologię kultury – jak i analizowanie utworów literackich i dzieł w kategoriach „czynnościowych”: gestów, doświadczeń, materialności, sensualności i jej stanów, oddziaływania, wytwarzania tożsamści. Ten aspekt książki uważam za zrealizowany najbardziej precyzyjnie, odkrywczo, z wielkim kunsztem analityczno-interpretacyjnym. Błyskotliwie, trafnie nazwane i uchwycone kategorie z zakresu poetyki awangardowej maja? szanse? wejść zarówno w szerszy obieg (tekst dermoskopowy, dromoskopowy i inne), jak i do podstawowego słownika badaczy awangardy albo zostać wre?cz zuniwersalizowane. Z recenzji dr hab. Agnieszki Karpowicz, prof. UW Artyści awangardy, pokładaja?cy wiarę w relacjach, także od nas – swoich badaczek – domagają się wzajemności, wymiany spojrzeń. Wzajemność staje się więc w tej książce znacznikiem wysiłku i starania. Nie jest dana raz na zawsze, nie jest czymś, co przychodzi samoistnie. Wymaga codziennego wracania do tych samych stronic, fotografii, wspomnień. Wymaga też cierpliwości w wielokrotnym opowiadaniu i słuchaniu czyjejś opowieści, cierpliwości w oczekiwaniu na drugiego człowieka. Tej książki nie mogła zatem napisać jedna osoba; nie mogła powstać bez rozmów, bez rozchodzących się w odmienne strony wrażliwości, bez różnic, jakie nas kształtują. Splatają się w niej bowiem nie tylko rozmaite wątki, ale też rozmaite osobowości, języki, stopnie uważności, pasje i antypatie, niezrozumienia, wyjaśnienia, objawione w cudzym spojrzeniu oczywistości, te wszystkie rzeczy, których nie chciałoby się robić w pojedynkę. Nie byłoby tej książki bez wzajemności. Bez wychodzenia sobie naprzeciw, bez ścierania się ze sobą, bez odwzajemniania potrzeb. Bez szacunku, bez współmyślenia, bez niezgody. Wzajemność jest kluczem do każdej rozmowy, tworzy ją. I ona leży u podstaw wszelkiego poznania. Fragment zakończenia

Wystawę Wilhelma Sasnala w warszawskim Muzeum Historii Żydów Polskich obejrzało prawie 80 tysięcy osób. Co powoduje, że prace dotykające powidoków polsko-żydowskiej historii, jednego z najwybitniejszych i najbardziej znanych polskich artystów współczesnych, przyciągają tak wielu ludzi?Odpowiedzi można poszukać w tekstach historyków, badaczek, dziennikarek i aktywistów, zebranych w tym tomie. Większość z tekstów ukazuje się w druku po raz pierwszy, część nie była dotychczas tłumaczona na język polski. Dotyczą one jednak nie tylko obrazów Sasnala, lecz poruszają problemy rasowe, relacje polsko-żydowski, ale i szersze wzorce kulturowe czy społeczne wyrządzające krzywdę innym. Mówią o granicach zła, które stało się udziałem "wielu różnych osób".

Album ze zdjęciami Andrzeja Fidyka, które powstały podczas kręcenia jednych z najsłynniejszych filmów reżysera: Rosyjskiego streaptease’u, Carnavalu. Największego party świata, Dojenia wielbłąda, Kiniarzy z Kalkuty oraz Tańca trzcin. Komentarze do książki napisali: Manuela Gretkowska,Katarzyna Grochola, Łukasz Maciejewski, KrzysztofZanussi oraz Michał Ogórek.

Procesy i zdarzenia obserwowane w ostatnich latach na świecie wymagają adekwatnej odpowiedzi naukowej. Jedną z jej form jest redefiniowanie, dostosowywanie wcześniejszych koncepcji teoretycznych. Dotyczy to również wyzwań, wobec których stają miasta i polityka miejska. Coraz bardziej zauważalne zmiany klimatyczne i pandemia skłaniają do pogłębionej refleksji w tym zakresie. Jednym z jej punktów odniesienia jest koncepcja prawa do miasta. Zaproponowana wiele lat temu, wciąż stanowi przedmiot szerokiej międzynarodowej dyskusji (a także działań wdrożeniowych). Celem monografii jest próba dostosowania koncepcji prawa do miasta do aktualnych wyzwań miast polskich. Zadania podjęli się autorzy reprezentujący zróżnicowane dyscypliny i różne punkty widzenia: Maciej Cesarski, Paweł Churski, Jerzy Hausner, Hubert Izdebski, Tomasz Kaczmarek, Tomasz Komornicki, Tadeusz Markowski, Rafał Matyja, Maciej J. Nowak, Krzysztof Simon, Robert Simon, Marek S. Szczepański, Przemysław Śleszyński, Anna Śliz.

Głowaccy: Ewa i Janusz. Arka na Manhattanie, czyli ich mieszkanie w Nowym Jorku. Tam w latach 80. i 90. schronić się mogli artyści z Polski, ale nie tylko. Tam autorka spędziła ponad trzydzieści lat. Najpierw z mężem i córką, potem tylko z mężem, a teraz solo. Wśród tych samych obrazów, prawie tych samych mebli i prawie tych samych książek. Jest to bezpieczny i duży – jak przystało na arkę – apartament. A w nim przedmioty więcej lub mniej wartościowe: solidna grzałka z czasów PRL-u i przedwojenne wydanie Historii literatury polskiej profesora Ignacego Chrzanowskiego, wspaniałe prace Andrzeja Czeczota i Andrzeja Dudzińskiego, sióstr Bożeny i Alicji Wahl, Hanny Bakuły i Rafała Olbińskiego, Feliksa Topolskiego i Jana Sawki. Ostatnio do kolekcji dołączył z wizytą czasową oryginalny rysunek Matisse’a. Opis kolekcji państwa Głowackichjest pretekstem do opowieści o życiu autorki na wyspie Manhattan wśród elit intelektualnych i wśród bezdomnych, wśród kolekcji Metropolitan Muzeum i skarbów znalezionych na ulicy. Jest to również opowieść o kłopotach i sukcesach, o małżeństwie i rozpadzie małżeństwa. I wreszcie to głos kobiety niezależnej, pisarki, która założyła korporację i kilkakrotnie zmieniając zawody, przeżyła wśród burzliwych fal Manhattanu. Pracowała jako pomocnik przy produkcji filmowej i jako dziennikarka, jako pisarka i copywriterka, bizneswoman i reżyserka filmowa. Książka jest bogato ilustrowana pracami Jana Glińskiego i zdjęciami dzieł sztuki, mieszkania oraz fotografiami z archiwum rodziny Głowackich. Ewa Zadrzyńska-Głowackajest dziennikarką, reżyserką, autorką opowiadań i słuchowisk. Jej artykuły ukazywały się w „Gazecie Wyborczej”, „Polityce”, „Twoim Stylu”, a także w „The New York Timesie” i „San Francisco Chronicle”. Opowiadania ukazywały się w „Kulturze”, „Literaturze”, „Wezwaniu”, a także w zbiorze opowiadań Lower East Side Portable. W USA wydała dwie książki dla dzieci, przychylnie przyjęte przez recenzentów m.in. „New York Timesa”, „Washington Timesa” czy „School Library Journal”. Jest również autorką wystawy „Polska na pierwszej stronie 1979–1989”. W 2006 zaczęła reżyserować program filmowy pokazujący Polskę oczami fanów poezji: Poezja łączy ludzi. Obecnie współpracując z poetami laureatami różnych stanów w USA, produkuje dla PBS półgodzinne dokumenty o wybranych stanach, kontynuując zaczęty w Polsce program. Za pracę dziennikarską nagrodzono ją stypendium na Uniwersytecie Stanforda w Kalifornii. W Nowym Jorku mieszka od 1984 roku. Była żona Janusza Głowackiego.

Dworce w Warszawie i Katowicach, poznański Okrąglak, Obserwatorium Meteorologiczne na Śnieżce, warszawski Pawilon Chemii i Supersam, wreszcie głośne ostatnio Emilia i Cracovia. Zdaniem jednych budynki zasługujące na podziw i uznanie, zdaniem innych ohydne komunistyczne baraki, które należy zrównać z ziemią. Dlaczego budzą takie kontrowersje? Jakie były okoliczności ich powstania i dlaczego niektórych z nich już nie ma?   Źle urodzone to fascynująca opowieść nie tylko o przedziwnych losach budynków, ale też o ich twórcach. Na kartach książki pojawiają się portrety czołowych postaci polskiej architektury, m.in. Marka Leykama, Henryka Buszki i Aleksandra Franty, Jerzego Hryniewieckiego, Zofii i Oskara Hansenów, Mieczysława Króla, Haliny Skibniewskiej, Jerzego Sołtana. Filip Springer przedstawia ich jako ludzi z krwi i kości, stara się zrozumieć ich motywacje i twórcze postawy oraz pokazuje, w jaki sposób realizowali oni swoje pomysły w systemie gospodarki nakazowo-rozdzielczej. Całość ilustruje ponad dwieście kolorowych fotografii archiwalnych oraz współcześnie wykonanych przez autora, dokumentujących obecny stan niegdysiejszych ikon nowoczesności.

Co zostaje po śmierci bliskiej osoby? Przedmioty, wspomnienia, urywki zdań? Narrator porządkuje książki i rzeczy pozostawione przez zmarłą matkę. Jednocześnie rekonstruuje jej obraz - mocnej kobiety, która w peerelowskiej, a potem kapitalistycznej rzeczywistości umiała żyć wedle własnych zasad. Wyczulona na słowa, nie pozwalała sobą manipulować, w codziennej walce o szacunek - nie poddawała się. Była trudna. Była odważna. W tej książce nie ma sentymentalizmu - matka go nie znosiła - są za to czułość, uśmiech i próba zrozumienia losu najbliższej osoby. Jest też opowieść o tym, jak zaczyna odchodzić pierwsze powojenne pokolenie, któremu obiecywano piękne życie.

Autobiografia Tiny Turner to książka niezwykła. Bardzo osobista, szczera, a przy tym pouczająca. Dzięki niej każdy może znaleźć własną ścieżkę rozwoju duchowego, a także poznać skuteczne sposoby na osiągnięcie spokojnego umysłu i wzmocnienie poczucia własnej wartości. Publikacja przybliża też pełen uniwersalnej mądrości świat buddyzmu i filozofii Wschodu. Uczy, jak przy pomocy pozytywnego myślenia nadać własnej rzeczywistości wymarzony kształt. Tina Turner, stosując praktyki duchowe, takie jak czantowanie i medytacje, rozwiązała wiele swoich problemów osobistych. Ty również możesz skorzystać z jej doświadczeń i przemyśleń, by odmienić swoje życie. Odkryj i wykorzystaj moc buddyjskiej duchowości!

Album prezentuje najlepsze prace słynnego malarza prymitywisty z całego okresu twórczości. Znalazło się w nim ponad sto kolorowych reprodukcji obrazów Nikifora oraz kilkanaście fotografii, ukazujących twórcę od lat 20. do lat 60. XX wieku. Monografię uzupełnia wstęp znanego publicysty i krytyka sztuki Andrzeja Osęki oraz obszerne wprowadzenie Zbigniewa Wolanina, kierownika Muzeum Nikifora w Krynicy.