W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
Józef Mehoffer (1869-1946) był artystą wszechstronnym: malował, rysował, tworzył witraże i polichromie, zajmował się grafiką i sztuką użytkową, a także krytyką sztuki. Przez niemal całe życie pozostawał związany z krakowską Szkołą Sztuk Pięknych najpierw jako student, później jako pedagog i trzykrotny rektor Akademii Sztuk Pięknych. Jego twórczość nierozerwalnie łączy się z estetyką młodopolską i symbolizmem. Mehoffer prowadził dialog ze współczesnymi mu kierunkami sztuki oraz adaptował niektóre idee europejskie do polskiego kontekstu. Był twórcą aktywnym, obecnym na międzynarodowych wystawach i stale poszukującym nowych środków wyrazu. Autorka, historyczka sztuki Luba Ristujczina, wnikliwie śledzi drogę artystyczną Mehoffera, ukazując ewolucję jego stylu i znaczenie w rozwoju polskiej sztuki. Narrację uzupełniają reprodukcje jego dzieł oraz współczesnych mu twórców, pozwalając czytelnikowi prześledzić mnie i bardziej znane aspekty jego twórczości.
Malarstwo Wojciecha Kossaka (ur. 27 lipca 1856 roku w Paryżu, zm. 29 lipca 1942 roku w Krakowie) odzwierciedla jego życie: dynamiczne, pełne rozmachu i ułańskiej fantazji. Artysta dostarczał widzom nie tylko wrażeń artystycznych, lecz także opowieści o chwale minionego oręża, batalii kampanii napoleońskiej, dramatycznych starciach powstania listopadowego, świecie ziemiańskich dworów i urokach codziennego życia. Jego wierny batalistyce, sztuce portretu i realistycznej formie styl pozostawał nieugięty wobec zmieniających się trendów oraz mód. Dziś, po ponad osiemdziesięciu latach od śmierci artysty, jego twórczość nadal wzbudza emocje i fascynuje różnorodnością tematów oraz malarską ekspresją. Autorka, historyczka sztuki Luba Ristujczina, wnikliwie przedstawia życie i twórczość Wojciecha Kossaka, jednego z najwybitniejszych polskich malarzy batalistów, ukazując zarówno jego osiągnięcia artystyczne, jak i życie prywatne. Album odsłania również niezwykłą historię rodu Kossaków i jego znaczący wpływ na polską kulturę, pozwalając dostrzec spuściznę rodziny, która przez pokolenia kształtowała wyobraźnię artystyczną kraju.
Prawdziwe oblicza mistrzów renesansuZa fasadą harmonii i blasku włoskiego renesansu kryje się świat pełen sprzeczności, mroku i zaciekłej rywalizacji dwóch największych geniuszy epoki: Leonarda da Vinci, wizjonera o wyrafinowanym smaku, wiecznie niezadowolonego ze swoich prac, oraz Michała Anioła, samotnika o gwałtownym usposobieniu, który w napadzie furii potrafił zniszczyć niemal ukończoną rzeźbę.Ich współzawodnictwo, podsycane przez możnych mecenasów, przeszło do historii. Roberto Mercadini z pasją detektywa odtwarza ten fascynujący pojedynek, ukazując artystów jako ludzi napędzanych zarówno obsesjami, jak i kompleksami. Prowadzi nas do warsztatów pachnących farbą i pokrytych marmurowym pyłem oraz na dwory, gdzie krwawe polityczne rozgrywki czyniły z twórców narzędzia władzy. W takim otoczeniu snuje opowieść o tym, jak wielkie arcydzieła rodzą się z połączenia talentu i pasji - niekiedy bliskiej szaleństwu.Światło geniuszu, mrok rywalizacji to najbardziej aktualna biografia mistrzów renesansu, którą czyta się jak wciągający thriller kostiumowy - z tą różnicą, że opisuje prawdziwe wydarzenia.Świetna opowieść. Doskonale napisana, erudycyjna epopeja, która nie szeleści papierem, ale pulsuje prawdziwym życiem dwóch gigantów epoki renesansu - Leonarda da Vinci i Michała Anioła. Prawdziwa uczta, nie tylko dla znawców.Piotr KępińskiLeonardo, Michał Anioł, ale też wielu innych, wcale nie mniej wielkich. Wspierają się, rozmawiają na placach i poprzez dzieła. Być może nigdy wcześniej i nigdy później jeden czas i jedno miejsce nie zderzyły ze sobą tak wielu geniuszów jak Włochy XV i XVI wieku. Byli dla siebie inspiracją, rywalizowali ze sobą, bywali zawistni, przyglądali się swoim dziełom sztuki, które razem stworzyły mozaikę dziś nazywaną renesansem.Jarosław MikołajewskiMercadini to wybitny poeta i storyteller - za każdym razem, gdy pojawia się na scenie, wprawia nas w zachwyt.La RepubblicaPoeta, filozof, komik, opowiadacz Roberto Mercadini rozumie potęgę języka i potrafi wydobyć na światło dzienne to, co zwykle pozostaje w cieniu.Il Resto del CarlinoRoberto Mercadini to włoski dramaturg, poeta, pisarz. Opublikował kilkanaście książek, w tym nagradzaną Bomba Atomica czy dobrze przyjętą Storia perfetta dell'errore. Jak sam twierdzi, trudni się "opowiadaniem historii".
Nigdy nie chodziło mi o kasę.Nie dążyłem do tego, by stać się najbogatszym człowiekiem na świecie.Działałem w myśl zasady: "Postawię to wszystko na głowie".Zrobię taką muzykę, jakiej nikt jeszcze nie słyszał.W brytyjskiej alternatywie nie ma drugiego takiego jak on. Jego unikalne brzmienie wstrząsnęło sceną muzyczną lat 90., na trwałe wpisało się w historię tamtego pokolenia i do dziś rezonuje w kulturze.Bristol lat 80. pulsował muzyczną energią. Hip-hop i jamajskie sound systemy nadawały ulicom nowy rytm. Tricky wszedł w ten świat na własnych zasadach. Dzięki wrażliwości twórczej wybrał inną drogę niż chłopaki z sąsiedztwa - bokserzy i drobni przestępcy z owianego złą sławą Knowle West, dzielnicy nazywanej białym gettem.Choć miał wyjątkowy talent, nie zależało mu na sławie. Popularność, która przyszła wraz z Massive Attack, a później solowym albumem Maxinquaye, okazała się trudna do udźwignięcia. Wykańczające tempo, igranie z życiem, widmo bankructwa mogły zaprowadzić go na skraj. Muzyka - jego największa pasja - pozwoliła mu przetrwać najtrudniejsze chwile.To autobiografia artysty, który wiele razy balansował na krawędzi, ale zamiast się poddać, przemienił chaos w sztukę.Niezwykła autobiografia niezwykłego artysty, którego życiorys to gotowy scenariusz na filmowy dokument, naznaczony trudnymi do wyobrażenia tragediami. Szczera do bólu, pełna dygresji narracja przypomina oryginalność przełomowych nagrań pioniera trip hopu, choć on sam nie uznaje kategoryzowania sztuki. Nie znajdziemy tu typowych wspomnień muzyka, lecz intymną, chwilami wstrząsającą opowieść o tym, co naprawdę wpłynęło na jego twórczość. Szczególne miejsce zajmują w niej cztery kobiety: matka Maxine, córka Mazy, Bjrk i pewna polska wokalistka... Lektura obowiązkowa, nie tylko dla fanów muzyki.Piotr MetzPolscy słuchacze... Nie lubię używać słowa "fani", bo pochodzi od wyrazu "fanatycy". Polscy słuchacze zawsze bardzo mnie wspierali. Jak na kraj, w którym bywa naprawdę chłodno, publiczność jest bardzo ciepła i nadzwyczaj uduchowiona. Zawsze bierze czynny udział w koncercie, nie ogranicza się jedynie do roli widzów. Moja wokalistka, Marta Złakowska, jest Polką, pochodzi z Płocka. Pracujemy razem od sześciu lat.Jej głos ma niezwykłą siłę poruszenia; rzadko słyszy się coś takiego.Tricky
Wystawa i photobook "Brancusi. Rzeźbienie światłem" są próbą wejścia w świat jednego z najważniejszych artystów XX wieku - rumuńskiego rzeźbiarza Constantina Brancuiego - oraz spojrzenia na jego twórczość poprzez pryzmat światła i fotografii.Nie jest to tradycyjna, biograficzna opowieść o artyście. To próba wniknięcia w jego proces twórczy, zrozumienia sposobu, w jaki postrzegał świat i materię, a także tego, jak posługiwał się światłem i cieniem, aby nadawać formie głębsze znaczenia.Constantin Brncui na początku XX wieku w Paryżu zrewolucjonizował język rzeźby, redukując formę do jej istoty i szukając w niej czystości oraz duchowej głębi. Uznawany za jednego z ojców sztuki nowoczesnej, wprowadził w rzeźbie abstrakcję i organiczną prostotę, które inspirowały całe pokolenia artystów. Jego dzieła - "Niekończąca się kolumna" czy "Ptak w przestrzeni" - są nie tylko rzeźbami, lecz medytacjami nad światłem, przestrzenią i transcendencją, co każe zaliczyć Barncuiego do grona najwybitniejszych wizjonerów sztuki XX wieku.
Publikacja zawiera klasyfikację i opis dominujących typów serialowej narracji. Autor, na przykładzie pierwszych sezonów takich produkcji, jak m.in. Rodzina Soprano, Mad Men, Prawo ulicy czy Breaking Bad, analizuje powtarzalne schematy i zasady współczesnego storytellingu oraz formalne aspekty fabuł serialowych.To nie tylko teoretyczna refleksja, lecz także praktyczne narzędzie dla scenarzystów, studentów szkół filmowych oraz wszystkich, którzy chcą świadomie oglądać i analizować seriale, a może nawet pisać własne ich scenariusze. Jeśli fascynuje Cię, jak jest skonstruowana narracja w najlepszych produkcjach ostatnich dekad ta książka jest dla Ciebie.
Frida - kobieta, Frida - artystka, Frida - ikona.
Krucha, nieposkromiona, uczyniła ze swojego wizerunku dzieło sztuki, celebrując piękno niedoskonałości.
Ta książka to jej biografia: dzieciństwo, odkrycie malarstwa, relacje z tak niezwykłymi postaciami jak Andre Breton, Tina Modotti czy Lew Trocki, legendarne małżeństwo z Diego Riverą oraz magię Casa Azul. Jej intensywne i barwne życie zostało opowiedziane wnikliwym tekstem i wspaniałymi ilustracjami, które ukazują ponadczasowy urok artystki, która stała się symbolem emancypacji i wolności.
Królowa mody, Coco Chanel nierozerwalnie związała swoje imię z niepowtarzalnym stylem. Kierowana buntowniczym duchem, uszyła sobie własne przeznaczenie niczym suknię, rewolucjonizując damską garderobę legendarnymi ikonami: małą czarną, perfumami N°5, biżuterią kostiumową, żakietem ze złotymi guzikami, torebką matelassé.
Jej legenda odżywa w tej biografii, ilustrowanej wspaniałymi zdjęciami ukazującymi ją bezczelną i królewską zarazem — doskonałe ucieleśnienie ponadczasowej elegancji, która uczyniła ją nieśmiertelną
„Nie żałuję niczego w moim życiu, poza tym, czego nie zrobiłam.“ – Coco Chanel
Niezrównana ikona wdzięku i elegancji, Audrey Hepburn była najbardziej uwielbianą gwiazdą kina w historii.
Ta biografia odtwarza pełną intensywności i pasji historię jej życia, ilustrowaną oszałamiającymi fotografiami, ukazującymi ponadczasowy styl legendarnej gwiazdy filmów Rzymskie wakacje, Sabrina, My Fair Lady oraz Śniadanie u Tiffany’ego.
„Elegancja to jedyne piękno, które nigdy nie przemija.” — Audrey Hepburn
Stanisław Ignacy Witkiewicz, pseud. Witkacy (1885-1939) - twórca o niezwykłej gamie zainteresowań i talentów malarz, eseista, pisarz autor kilku powieści, m.in. Nienasycenie", Jedyne wyjście", 622 upadki Bunga i kilkudziesięciu dramatów jak Szewcy", W małym dworku", także fotografik, teoretyk teatru i wreszcie filozof. I to oryginalny, nawiązujący do monadologii Leibniza, ale nadający jej zupełnie nowego charakteru. A także znakomity teoretyk sztuki, filozof estetyki.W rozprawie Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia będącej dziełem z pogranicza filozofii (ontologii), estetyki i po prostu filozofii sztuki poza częścią dotyczącą malarstwa (w tym kompozycji obrazu, kolorystyce i harmonii kolorów), zajmuje się także Witkacy rozważaniami nad Sztuką Czystą. Zalicza do niej tylko malarstwo i muzykę Gdyż jak pisze: Nazywamy je tak dlatego, że, wbrew twierdzeniu wielu znawców sztuk plastycznych i ludzi muzykalnych, treścią ich nie jest bynajmniej zdolność wywoływania czysto zmysłowego zadowolenia z powodu przyjemnych dla oka i cha kombinacji barw i dźwięków z jednej strony ani przedstawienie pod indywidualnym kątem widzenia świata zewnętrznego w malarstwie (), tylko może dwa te rodzaje twórczości mają na celu u twórców pozbycie się uczucia samotności i przerażenia metafizycznego przez zobiektywizowanie oderwanej od osobowości i nie będącej jednością żadnego użytkowego przedmiotu jedności w wielości, co jest możliwym tylko przez stworzenie pod wpływem potencjalnej wizji Ostatnią część rozprawy zatytułowaną O zaniku uczuć metafizycznych w związku z rozwojem społecznym poświęca autor kwestiom filozoficznym, socjologicznym i upadkowi sztuki (tak jak ją rozumiał Witkacy)
Publikacja przedstawia dokonania artystyczne Władysława Ślewińskiego (1856-1918), jednego z głównych reprezentantów Młodej Polski i polskiego postimpresjonizmu.Specjalizował się w pejzażach, martwych naturach i portretach, tylko pozornie przedstawiających proste tematy, cechujących się jednak swoistą dekoracyjnością uzyskaną dzięki wyrazistym konturom. Szczególnie często malował morze, zwłaszcza to podziwiane na wybrzeżu Bretanii.Album opatrzony wstępem Wiesława Banacha jest doskonałym podsumowaniem dorobku artystycznego Ślewińskiego. Publikacja zawiera około 150 reprodukcji dzieł ze zbiorów muzealnych i kolekcji prywatnych, w tym Czeszącą się, Sierotę z Poronina, Dwie Bretonki z koszem jabłek i wiele nadmorskich krajobrazów.
Zrządzeniem losu, choć w obozie o tym nie wiedzieliśmy, ślub odbył się w walentynki, międzynarodowy dzień miłości. Fascynujący pamiętnik z czasu Holokaustu. To prawdziwa, inspirująca historia miłosna z wątkami rodem z thrillera szpiegowskiego. Słynna scena w filmie Lista Schindlera Stevena Spielberga ukazała widzom na całym świecie ceremonię zaślubin, która odbyła się potajemnie w obozie koncentracyjnym w Płaszowie. Małżonkami byli Józef i Rebeka Bau. Ich losy, spisane na kartach tej książki, to opowieść pełna zgrozy, a zarazem piękna. To świadectwo cudu w otchłani nazistowskiego piekła, gdzie niespodzianie rozkwitła miłość. Józef Bau z zadziwiającym dowcipem i ironią dzieli się doświadczeniami strasznych przeżyć wojennych, a jego genialne rysunki stanowią idealny kontrapunkt dla tekstu. Opowieść artysty to hymn ku czci jego żony Rebeki. Łączyło ich wzajemne oddanie, z którego czerpali humor i siłę, ostatecznie zaś odnieśli triumf w obliczu zła absolutnego.
Pakiet: Miniatur o Sztuce: O ciele/O Freskach/O Gauguinie Zaskakujące, dociekliwe, prowokacyjne i wzbogacające – Miniatury o Sztuce to ponadczasowe teksty ludzi, którzy ukształtowali dyskurs na temat sztuki, kultury wizualnej i historii. Ta atrakcyjna, kolekcjonerska seria uosabia to, co najlepsze, w historii sztuki. Łącząc klasyczne i współczesne teksty, wznowienia oraz skrócone wersje dzieł, te trzy kieszonkowe książeczki to w pełni ilustrowane, przystępne cenowo i niezwykle kolekcjonerskie wydania, które można przeczytać w jeden wieczór. O Ciele Ponadczasowe idee na nasze czasy! W tym klasycznym już eseju Linda Nochlin – okryta zasłużoną sławą historyczka sztuki i pionierka feministycznych badań w tej dziedzinie – zastanawia się, w jaki sposób, począwszy od końca XVIII stulecia, rozczłonkowane, okaleczone i sfetyszyzowane wizerunki ludzkiego ciała stały się uosobieniem nowoczesnej wizji świata. „O ciele” autorstwa oryginalnej myślicielki, będącej u szczytu swych możliwości, wciąż pozostaje skłaniającą do refleksji, poruszającą lekturą. Linda Nochlin (1931–2017) wykładała w Vassar College, na Uniwersytecie Miejskim w Nowym Jorku, na Uniwersytecie Yale oraz w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Nowojorskiego, gdzie otrzymała tytuł Lila Acheson Wallace Professor Emerita of Modern Art. Przełomowe amerykańskie wystawy: „Artystki: 1550–1950” (1976) i „Globalne feminizmy” (2007), których była współkuratorką, pomogły wprowadzić perspektywę feministyczną do głównego nurtu i nagłośniły twórczość wielu wcześniej niedocenianych artystek. Autorka następujących publikacji: Women, Art and Power (1988), Ciało w kawałkach (2001), Courbet (2007) i Misère (2018), a także liczne artykuły i eseje, w tym słynny tekst Dlaczego nie było wielkich artystek? (1971), wydany ponownie przez wydawnictwo Thames & Hudson w 2021 roku, w pięćdziesiątą rocznicę premierowej publikacji. Polski przekład ukazał się po raz pierwszy w roku 2023. O Freskach Interpretacja historii malarstwa ściennego od starożytnego Egiptu do XX wieku autorstwa jednego z najwybitniejszych historyków sztuki wszechczasów, który wywarł ogromny wpływ na innych specjalistów, a także zgromadził olbrzymią rzeszę czytelników. Ten ponadczasowy esej E. H. Gombricha – jednego z najbardziej wpływowych historyków sztuki ubiegłego stulecia – bada relacje pomiędzy celami, środkami, formą i funkcją w sztuce oraz oferuje stymulującą interpretację historii malarstwa ściennego od starożytnego Egiptu do czasów starożytnych. XX wiek. Biorąc za punkt wyjścia polemikę Leonarda da Vinci przeciwko ówczesnym malarzom ściennym, Gombrich ilustruje podwójny proces, dzięki któremu zmieniające się cele sztuki w kontekście rytualnym, dydaktycznym, narracyjnym lub dekoracyjnym mogą prowadzić do rozwoju nowych środków, które w z kolei, mogą mieć wpływ na cele, dla których wykorzystywane jest malarstwo. E. H. Gombrich (1909–2001) urodził się w Wiedniu i tam też studiował historię sztuki. W 1936 roku wyemigrował do Londynu, gdzie podjął pracę w Instytucie Warburga na stanowisku asystenta w badaniach. W latach 1959–1976 pełnił funkcję dyrektora Instytutu. Był także profesorem Uniwersytetu Londyńskiego, członkiem Akademii Brytyjskiej, autorem bestsellerowych publikacji. Otrzymał tytuł szlachecki, Order Zasługi oraz nagrody: Balzana, Erazma, Goethego i Hegla.
Krytyk sztuki, historyk, wykładowca i prezenter radiowy James Hall zagłębia się w historię autoportretu. Koncentrując się na takich artystach jak Dürer, Gentileschi, Van Gogh i Kahlo, pisze z wielką świeżością i energią o tej niezmiennie popularnej, ludzkiej i często osobliwej formie sztuki. W naszej epoce publicznych zwierzeń autoportret stał się czołowym gatunkiem sztuki wizualnej, o czym świadczy nieprzebrane bogactwo współczesnych autoportretów. Coraz więcej ludzi przejawia silniejsze niż kiedykolwiek wcześniej zainteresowanie tą formą sztuki. Autoportrety wyszły poza mury kościołów, pałaców, pracowni malarskich, uczelni artystycznych i galerii, opuściły cokoły pomników i ramy obrazów. Dziś autoportrety fotograficzne i filmowe zalewają internet, a wykonane smartfonami selfie są wszechobecne. Panuje przekonanie (a zarazem nadzieja), że autoportret pozwala nam zajrzeć w głąb duszy osoby, którą przedstawia, i w ten sposób pomaga przezwyciężyć poczucie alienacji i anonimowości, doświadczane przez tak wielu członków współczesnych społeczeństw zurbanizowanych. James Hall jest historykiem sztuki, krytykiem, wykładowcą i dziennikarzem. Wcześniej był naczelnym krytykiem sztuki w „Sunday Correspondent” i w „Guardianie”. Obecnie pracuje jako badacz i wykładowca historii i teorii sztuki w Winchester School of Art na Uniwersytecie w Southampton oraz współpracuje z takimi czasopismami, jak „The Art Newspaper”, „Literary Review”, „The Burlington Magazine” i „The Times Literary Supplement”. Do książek jego autorstwa należą The Sinister Side: How Left–Right Symbolism Shaped Western Art (2008), The Self-Portrait: A Cultural History (2014) oraz The Artist’s Studio: A Cultural History (2022). „The Times” uznał tę ostatnią za jedną z najlepszych książek o sztuce roku 2022.
Po koncercie rozjadą się do domów, usiądą do swoich stołów. Ale długo nie wytrzymają osobno. Za chwilę ktoś znów zapuka do drzwi brata, kuzyna, siostry, w świąteczny wieczór. Znów będą rozmowy i wspólne muzykowanie. Przy stole, przy fortepianie, w kuchni - byle nie osobno. Bo rodzina jest najważniejsza.Pospieszalscy - genialny klan muzyków, dwa pokolenia artystów, instrumentalistów, aranżerów, kompozytorów, producentów i wokalistów, których nazwiska trwale wpisały się w krajobraz polskiej sceny muzycznej: od Czerwonych Gitar i Voo Voo, przez największe przeboje Zakopower czy Anny Marii Jopek, po muzykę filmową i jazzowe eksperymenty.Mateusz Pospieszalski, na pytanie, co musiałoby się stać, by przestał rozmawiać z Janem Pospieszalskim, z którym różnią się w poglądach, odpowiada:-Jak to mielibyśmy nie rozmawiać? Przecież to mój brat!Bo ta książka to przede wszystkim opowieść o rodzinie. O dziewięciorgu rodzeństwa, które dorastało w jednym pokoju na częstochowskiej plebanii. O młodzieńczej fascynacji bigbitem i pierwszych rodzinnych występach. O staraniach, by być razem - mimo światopoglądowych podziałów. O pielęgnowaniu tego, co łączy, a nie dzieli. O muzyce, która pozwala znaleźć wspólny język. I o fundamentach, które są nie do ruszenia.Muzykowałem z trzema Pospieszalskimi: Marcinem, Mateuszem i Jankiem. I zawsze miałem z tego radość. Z Marcinem grałem najwięcej, uważam go za wielkiego kompozytora, aranżera i genialnego basistę. Kocham z nim grać! Dla mnie jest jednym z najważniejszych muzyków w Polsce. Jest jak ich rodzina: stabilny i mocny, zawsze kreatywny. Życzę nam więcej takich muzyków, więcej takich rodzin i więcej takich książek.Michał UrbaniakKsiążka Marcela Woźniaka pozwala przysiąść się do stołu, przy którym zasiada najbardziej muzykalna rodzina w Polsce. A uwierzcie, niejedno nasze spotkanie skończyło się dopiero bladym świtem! Wpadajcie - miejsca starczy dla wszystkich.Sebastian Karpiel-BułeckaTo niemal biblijna opowieść, z bohaterami noszącymi biblijne imiona: Mateusz, Marek, Jan, Łukasz. Ale napisana także przez inne muzy - przede wszystkim tę muzyczną. To historia, która łączy w sobie Jarocin i filharmonię, Czerwone Gitary i Voo Voo oraz hymn WOŚP i obsypany nagrodami jazzowy hołd dla polskiej klasyki XX wieku. A w tle? Głęboko polska rodzinna epopeja, której bohaterowie rozproszą się po różnych kontynentach. Przeczytajcie koniecznie i bez - nomen omen - pośpiechu, delektujcie się tą opowieścią. Przy niej sagi o rodzinie Jacksonów czy braciach Gibb to krótkie nowele.Piotr Metz
Szalony, kto nie chce wyżej, jeżeli może. Studia i materiały do badań nad życiem i twórczością Heleny Modrzejewskiej to szesnasty już tom serii wydawniczej Arte et Ratione, dedykowanej studiom nad osobowością, dorobkiem artystycznym i znaczeniem dla narodowej kultury jednej tylko artystki. Wieloletnie starania admiratorów najznakomitszej polskiej aktorki i 15 lat istnienia poświęconej jej serii publikacji nie mają w polskiej teatrologii precedensu; zresztą sama Modrzejewska jest zjawiskiem niepowtarzalnym. Tom 16. jest pokłosiem kolejnego dorocznego seminarium urodzinowego Modrzejewskiej, które tradycyjnie miało miejsce w październiku w gościnnych progach Muzeum Narodowego w Krakowie Dom Jana Matejki przy ul. Floriańskiej. Zapraszając do udziału w seminarium pod hasłem zapożyczonym od Modrzejewskiej Szalony, kto nie chce wyżej, jeżeli może zwracaliśmy uwagę na to, że artystka wielokrotnie w swoim życiu przekraczała granice artystyczne, społeczne, polityczne, a nawet obyczajowe. Wytyczyła ścieżki, którymi podążyli żądni sławy i uznania następcy. Stanowiła wzór do naśladowania zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn z różnych sfer społecznych.
Ferenc Liszt – wirtuoz, przyjaciel i wyznawca – kreśli żarliwy portret Fryderyka Chopina, „najbardziej eterycznego, subtelnego i delikatnego spośród poetów dźwięku” . Ta klasyczna biografia z 1863 roku nie jest suchym życiorysem, lecz muzycznym esejem o narodzinach nowego języka fortepianu: od nokturnów i preludiów po polonezy i mazurki, w których bije serce dawnej Polski. Liszt z pasją tłumaczy tajemnice rubata, barw i harmonii, unikając „naukowego żargonu”, a jednocześnie prowadzi czytelnika przez labirynt melodii i znaczeń, jakie Chopin wpisał w swoje dzieła . W tle pojawiają się Heine, Delacroix, Mickiewicz i George Sand, zaś opis ostatnich dni kompozytora porusza jak marsz żałobny. To książka o sztuce wymagającej ofiary, o dumie i melancholii, o muzyce, która przemienia ból w piękno. Dla miłośników Chopina – lektura obowiązkowa; dla wszystkich – klucz do zrozumienia, skąd bierze się jego cud.
Nowe tłumaczenie.
Pełna wersja książki.
Poza największymi. Studium o byłych stolicach województw to opowieść o miastach, które straciły status, a z nim polityczne znaczenie, dostęp do środków publicznych i uwagę decydentów. Karol Wałachowski, ekonomista i badacz pochodzący z Częstochowy, analizuje skutki reformy administracyjnej z 1999 roku z wyjątkowej perspektywy zarówno eksperta, jak i świadka przemian. Na podstawie bogatego materiału statystycznego, przeglądu literatury oraz wywiadów z ekspertami, autor pokazuje, jak zmiana statusu administracyjnego wpłynęła na rozwój społeczno-gospodarczy miast takich jak Sieradz, Piła, Przemyśl czy Elbląg. Z jednej strony mamy metropolie dynamiczne, widoczne, syte. Z drugiej miasta, które zostały poza i coraz rzadziej pojawiają się na mapach prognoz, inwestycji czy zainteresowania centralnych władz. To książka o nierównościach terytorialnych, niewidzialności w debacie publicznej i o tym, jak decyzje polityczne z przeszłości kształtują nasze dziś. Ale to też głos nadziei bo poza nie oznacza bez potencjału. Kariery miast bywają zawrotne. Taką szansę dostały w 1975 roku 32 nowe miasta wojewódzkie. Rosły jak na drożdżach, ale pod koniec wieku status ten utraciły. Wałachowski pokazuje cenę, jaką zapłaciły za tę zmianę. Z akademickim dystansem i precyzją. Ale wymowa książki jest jednoznaczna: polityka miejska musi dostrzec potencjał tych ośrodków i nie dopuścić do jego zmarnowania. (Rafał Matyja) Nie da się zrozumieć współczesnej Polski, patrząc wyłącznie przez pryzmat wielkich metropolii. Karol Wałachowski w swojej książce przypomina o tym, o czym Warszawa zbyt często zapomina: że transformacja ustrojowa po 1989 roku stworzyła zarówno zwycięzców, jak i przegranych, a przypływ nie uniósł wszystkich łodzi niektóre zatopił. Studium degradacji byłych miast wojewódzkich staje się tu opowieścią o zawiedzionych nadziejach, migracjach, depopulacji i społecznej frustracji. To również krytyczne spojrzenie na reformę samorządową z 1999 roku jedną z reform, które dotąd uchodziły za udane. Książka Wałachowskiego to nie tylko diagnoza, ale też apel: o nową politykę rozwoju, o dostrzeżenie potencjału tych miast i o realne wsparcie ze strony państwa. Bez niego wiele z nich nie będzie w stanie się podnieść. (Jan Śpiewak) Książka Karola Wałachowskiego to jedna z nielicznych na rynku pozycji traktujących o problematyce byłych miast wojewódzkich w sposób tak kompleksowy. Z przeprowadzonych przez autora badań wyłania się złożony obraz konsekwencji wywołanych reformą rządu Buzka, wśród których dominującym trendem okazuje się niestety degradacja większości dawnych centrów administracyjnych. Dużą zaletę pracy stanowi też zawarty w niej obszerny przegląd aktualnego stanu wiedzy i badań nad miastem jako zjawiskiem ekonomicznym i społecznym, co czyni z niej prawdziwe kompendium, niezbędne dla każdego samorządowca, aktywisty czy po prostu mieszkańca miasta zainteresowanego własnym środowiskiem życia i sposobami wpływania na jego jakość. (Jacek K. Sokołowski) Karol Wałachowski (ur. w 1992 r. w Częstochowie), ekonomista specjalizujący się w politykach publicznych i rozwoju miast, adiunkt Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i publicysta.
„Black Sabbath. U piekielnych bram” to obszerna, szczegółowa opowieść o zespole, który stał się fundamentem sceny ciężkiego rocka. Autor zabiera nas do Aston, robotniczej dzielnicy Birmingham, gdzie na gruzach dwóch lokalnych formacji – Rare Breed (Ozzy Osbourne, Geezer Butler) i Mythology (Tony Iommi, Bill Ward) – narodził się Black Sabbath. Następnie krok po kroku śledzimy powstawanie pierwszych przełomowych albumów i błyskawiczne sukcesy, które wyniosły grupę na szczyty światowych list. Z czasem jednak historia przybiera coraz mroczniejszy ton: uzależnienia i konflikty prowadzą do odejścia Ozzy’ego. Na jego miejsce pojawiają się nowi wokaliści – Ronnie James Dio, Ian Gillan czy Tony Martin – a zespół mierzy się z burzliwym okresem zmian i próbą utrzymania pozycji na zmieniającym się rynku muzycznym.
Tymczasem Ozzy rozwija błyskotliwą karierę solową, która otwiera drogę do okazjonalnych, głośnych powrotów na scenę u boku dawnych kolegów. Te odbywają się już jednak na warunkach Ozzy’ego.
„U piekielnych bram” to wciągająca podróż przez wzloty i upadki Black Sabbath, którego historia nie przestaje fascynować kolejne pokolenia fanów rocka. W książce znajdziemy liczne wypowiedzi muzyków i osób związanych z zespołem, udzielone autorowi specjalnie na potrzeby tej biografii. Całość uzupełniają wkładki ze zdjęciami oraz obszerna dyskografia zespołu.
Mick Wall urodził się po to, by napisać tę książkę.
„Classic Rock”
Przewaga książki Micka Walla nad innymi biografami Black Sabbath polega na tym, że autor był PR-owcem zespołu i znał osobiście wszystkich członków grupy. W rezultacie Wall umie nakreślić wiarygodne portrety każdego z nich, a jednocześnie tworzy epicką opowieść – trudno lepiej opisać dzieje Black Sabbath.
„Record Collector”
W wieku sześćdziesięciu dziewięciu lat Ozzy Osbourne odbywał triumfalną, pożegnalną trasę koncertową, grając dla wypełnionych po brzegi hal i zbierając entuzjastyczne recenzje na całym świecie.A potem katastrofa.W ciągu zaledwie kilku tygodni trafił do szpitala z powodu infekcji palca a następnie musiał przerwać występy i całkowicie wycofać się z życia publicznego, gdy stanął w obliczu niemal pełnego paraliżu ciała od szyi w dół.Ostatnie namaszczenie to wstrząsająca, przepełniona gorzkim humorem i nigdy wcześniej nieopowiedziana historia zstąpienia Osbournea wprost do piekła i sześciu cholernie paskudnych lat, które nastąpiły później. Ozzy opowiada o burzliwym małżeństwie z Sharon. O spotkaniach z innymi słynnymi rockowymi imprezowiczami: Slashem, Bonem Scottem, Johnem Bonhamem i Keithem Moonem w przełomowych momentach dla historii rocka. O tragicznym wypadku na Florydzie, w którym zginął jego gitarzysta Randy Rhoads i o wstrząsających ostatnich chwilach spędzonych z bliskim przyjacielem i muzycznym współpracownikiem, Lemmym Kilmisterem z Motrhead. Ozzy wspomina także triumfalny koncert Back to the Beginning, transmitowany na cały świat, podczas którego Osbourne po raz ostatni zjednoczył się na scenie z kolegami z Black Sabbath i zebrał miliony dolarów na cele charytatywne.Bezkompromisowa, a zarazem zaskakująco budująca i niosąca nadzieję książka kolejny dowód na to, że Ozzy Osbourne dawno już przerósł swoją legendę Ojca Chrzestnego Metalu i Księcia Ciemności, stając się współczesnym bohaterem ludowym oraz narodowym skarbem.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
