W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
Explore centuries of timeless textiles from the Musée de l’Impression sur Étoffes
In the far east of France, close to the German and Swiss borders, lies the historic city of Mulhouse. During the early 19th century, it became one of the leading centres of textile manufacture in the country. Today it is home to the Musée de l’Impression sur Étoffes, a museum dedicated entirely to the history of fabric printing from the 17th century right up to the present day.
Few are the serious fashion designers who have not come to visit this astonishing temple to textiles. This book, however, gives you the key to those vaults, presenting on its broad pages perfectly captured images of its collections that span four different continents – recounting a fascinating artistic and technological adventure across the world, from its origins in India to the most contemporary creations.
Across two volumes, you’ll discover nine luxuriantly illustrated chapters that being to glorious life a chronological and thematic overview of the Musée’s unprecedented retrospective of the art of printed fabrics. And that journey begins in India, with the first volume devoted to the far east origins of the designs that made these prints famous, and how they came over to the factories of Europe. You’ll also find here stories and images detailing artistic innovations such as toile de Jouy and the development of new colour ranges.
In the second volume, the reader can look back at the incredible inventiveness of manufacturers and their designers throughout the nineteenth and twentieth centuries. Explore eye-catching cashmere motifs and the intense passion for nature and flowers that emerged under the Second Empire, before the artistic avant-gardes and modernity profoundly evolved the artistic creation of textile prints.
With nearly 900 pieces reproduced here to the highest possible standard, you will journey through the extraordinary tapestry of motifs and colours, that make this book such a peerless source of inspiration for textile enthusiasts of all kinds.
From Edouard Manet’s portrait of naturalist writer Émile Zola sitting among his Japanese art finds to Van Gogh’s meticulous copies of the Hiroshige prints he devotedly collected, 19th-century pioneers of European modernism made no secret of their love of Japanese art. In all its sensuality, freedom, and effervescence, the woodblock print is single-handedly credited with the wave of japonaiserie that first enthralled France and, later, all of Europe—but often remains misunderstood as an “exotic” artifact that helped inspire Western creativity.
The fact is that the Japanese woodblock print is a phenomenon of which there exists no Western equivalent. Some of the most disruptive ideas in modern art—including, as Karl Marx put it, that “all that is solid melts into air”—were invented in Japan in the 1700s and expressed like never before in the designs of such masters as Hokusai, Utamaro, and Hiroshige in the early 19th century.
This volume lifts the veil on a much-loved but little-understood art form by presenting the most exceptional Japanese woodblock prints in their historical context. Ranging from the 17th-century development of decadent ukiyo-e, or “pictures of the floating world,” to the decline and later resurgence of prints in the early 20th century, the images collected in this edition make up a record not only of a unique genre in art history, but also of the shifting mores and cultural development of Japan.
We discover the four pillars of the woodblock print—beauties, actors, landscapes, and bird-and-flower compositions—alongside depictions of sumo wrestlers, kabuki actors, or enticing courtesans—rock stars who populated the “floating world” and whose fan bases fueled the frenzied production of woodblock prints. We delve into the horrifying and the obscure in prints where demons, ghosts, and otherworldly creatures torment the living—stunning images that continue to influence Japanese manga, film, and video games to this day. We witness how, in their incredible breadth, from everyday scenes to erotica, the martial to the mythological, these works are united by the technical mastery and infallible eye of their creators and how, with tremendous ingenuity and tongue-in-cheek wit, publishers and artists alike fought to circumvent government censorship.
This edition compiles the finest extant impressions from museums and private collections across the globe, accompanied by descriptions to guide us through this frantic period in Japanese art history.
Autor tego zbioru esejów, filozof sztuki Arthur C. Danto (1924-2013), przedstawia w nich pewną wersję popularnych tez o "końcu", wśród których największą sławę zyskała teza Fukuyamy o końcu historii. Tę świecką eschatologię w Heglowskim duchu Danto zastosował do terytorium estetyki, głosząc "koniec sztuki". Wywarł w tej mierze znaczny wpływ, jako że był wszechstronnym myślicielem, który początkowo, w latach 60. XX wieku, starał się z perspektywy filozofii analitycznej przyswoić Ameryce myśl "kontynentalną". W latach 70. powrócił do dziedziny, od której zaczął w młodości (studiował malarstwo). W "Czym jest sztuka", swojej ostatniej książce (2013, wyd. pol. Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2016), zdefiniował sztukę jako "ucieleśnione znaczenie". W niniejszym zbiorze pyta, czym ono jest, gdy "dzieło", np. Pudełko Brillo Warhola niczym się fizycznie nie różni od rzeczywistych takich pudełek w sklepie. Na tym właśnie polega "koniec sztuki": sztuka dochodzi do pytania o siebie i to obiera sobie za "temat". Tylko tą drogą może dochodzić sensu owego pudełka, który tradycyjnej filozofii sztuki i krytyce artystycznej się wymyka. Koniec sztuki, "posthistoryczna" epoka sztuki autoreferencyjnej, nie oznacza, że twórczość artystyczna ustaje. Trwa nadal, uważa Danto, lecz tworzy uwolniona od historii i od kanonu stylu. Sztuka posthistoryczna może wszystko. "Nic nie jest wykluczone", twierdzi autor w dość postmodernistycznym duchu, ale zgodnie z logiką swojego wywodu.
Ta książka jest zaproszeniem czytelnika, by, zagłębiwszy się w jej lekturze, wszedł do najważniejszego teatru operowego na świecie, ale nie tam, gdzie zasiada publiczność, tylko do miejsc widzom niedostępnych — za kulisy, do pokoi oraz gabinetów tych, którzy w Metropolitan Opera występują, a przede wszystkim nią zarządzają.
Jacek Marczyński
Z urodzenia Austriak, naturalizowany Brytyjczyk, kierujący Metropolitan Opera w latach 1950—1972, Rudolf Bing przeprowadził MET ze staroświeckiej praktyki teatralnej w dwudziestowieczną
technologię nowoczesnego teatralnego biznesu. Elokwentny, dowcipny, kompetentny, niezrównany organizator, wprowadził na scenę pierwszych Afroamerykanów (Marian Anderson, Leontyne Price).
Przeniósł MET do nowej siedziby w Lincoln Center (1966), zrewolucjonizował organizację pracy i
współpracę z artystami. W czasach kiedy nie było e-maili i komórek, musiał pisać listy: do każdego i o wszystkim. Korespondencja Binga dotyczy: kłopotów z humorzastymi dyrygentami niepotrafiącymi dogadać się z reżyserem i scenografem, dyplomatycznych negocjacji ze śpiewakami i śpiewaczkami mającymi problemy z wizami, terminami i obecnością na próbach, przysyłającymi fałszywe zwolnienia lekarskie (weryfikowane przy pomocy ambasad, boć to era przedinternetowa), żądającymi specjalnego traktowania mężów, żon, dzieci, psów e tutti quanti. Wszechobecności komputerów w planowaniu sezonów, zarządzaniu teatrem, internetowej łączności z całym światem, komputeryzacji w obsłudze dekoracji czy scenografii, nie wspominając o światowym przekazie spektakli online — Rudolf Bing nie dożył. Ale przygotował MET na to wszystko.
Świadectwem przedinternetowej epoki zarządzania czasem, ludźmi, repertuarem jest jego 5000
wieczorów w Operze. Ta właśnie pozycja, po czterdziestu latach jakie upłynęły od jej wydania przez PIW, trafia znów do polskiego czytelnika. Trafia uzupełniona o dramatyczną historię ostatnich lat życia Sir Rudolfa i wzbogacona o polonika w historii i teraźniejszości Metropolitan Opera.
prof. Ewa Łętowska
Nosimy w sobie domy, niemal gotowe do zbudowania. Wprawdzie potrzebujemy też trochę ambicji i materiałów budowlanych, ale jest się o co starać - nagrodą będzie spokojne schronienie dla nas i gościnne miejsce dla przyjaciół.Przez ostatnie lata autorzy książki zgromadzili setki opowieści i zdjęcia ponad 12 tysięcy chatek własnoręcznie wzniesionych przez ludzi, którzy robili, co mogli, by być blisko ważnych dla siebie miejsc. W niniejszej książce prezentują ponad dwieście małych domów, które wybrali ze swojego obszernego archiwum z nadzieją, że staną się one inspiracją dla Czytelnika. Ponadto, udostępnili dziesięć niezwykłych, ilustrowanych zdjęciami opowieści.Internetowy projekt Cabin Porn zapoczątkowała grupa przyjaciół, którzy budowali własne domy i szukali inspiracji. W miarę powiększania się kolekcji zdjęć, strona internetowa przyciągała coraz to nowych właścicieli chatek, którzy dzielili się swoimi historiami. Liczba pasjonatów odwiedzających stronę przekroczyła 10 milionów. Cabin Porn zaprasza, by zwolnić, wziąć głęboki oddech i poczuć harmonię panującą tam, gdzie natura styka się z prostotą konstrukcji."Istnieje tylko jedna ponadczasowa metoda budowania. Jest niezmienna od tysięcy lat. Wielkie tradycyjne budowle przeszłości, wioski, namioty i świątynie, w których człowiek czuje się jak u siebie, zawsze tworzyli ludzie, którzy trzymali się tej metody."- Christopher AlexanderZACH KLEIN jest przedsiębiorcą, projektantem i współzałożycielem Vimeo - jednego z najpopularniejszych serwisów internetowych na świecie, z którego korzysta ponad dwadzieścia milionów ludzi. Zach jest dyrektorem generalnym organizacji DIY pomagającej dzieciom nabywać nowe umiejętności. Wcześniej był pracownikiem naukowym na Wydziale Projektowania Interakcji w School of Visual Arts. Mieszka w San Fransisco i często odwiedza Beaver Brook, miejsce, w którym zaczęła się historia Cabin Porn.STEVEN LECKART jest reporterem w Wired i laureatem National Magazine Award.NOAH KALINA jest fotografikiem. Mieszka i pracuje w Nowym Jorku.
Niezwykła kobieta, genialna malarka.Fascynująca biografia jednej z pierwszych wielkich malarek w historii.Artemisia to barwna, zbeletryzowana biografia jednej z pierwszych wielkich malarek w historii. Kobiety, która pokonała wszelkie społeczne bariery, zdobyła niezależność i sławę.Artemisia Gentileschi była pierwszą artystką przyjętą w poczet prestiżowej florenckiej Accademia del Disegno, córką znanego malarza z kręgu caravaggionistów, Orazia Gentileschiego. Przyjaciółka i protegowana ówczesnych osobistości, otrzymywała zamówienia od najznamienitszych rodów Rzymu, Florencji, Neapolu, a nawet od koronowanych głów. Jej wybitny talent można podziwiać, oglądając m. in. Zuzannę i starców, Judytę obcinającą głowę Holofernesowi, Autoportret czy Alegorię malarstwa, zdobiące najważniejsze muzea świata.Artemisia - osadzona w sugestywnie odmalowanych realiach siedemnastowiecznej Italii, Paryża, Londynu - to również z wielkim znawstwem i pasją opisana historia skomplikowanych uczuć łączących ojca i córkę, oscylujących od miłości do nienawiści, od żalu i rozgoryczenia po pełne tkliwości zrozumienie i przebaczenie. Historia kobiety, która za pomocą swej sztuki na miarę Caravaggia dokonała zemsty na swoim gwałcicielu i która podróżowała po całej Europie jako niezależna i profesjonalna artystka.
Książka „Zanussi. Przez przedmioty” to eseistyczno-biograficzna opowieść o Krzysztofie Zanussim, legendarnym reżyserze kina moralnego niepokoju. Co istotne – ukazuje się w przededniu 85 urodzin mistrza światowej kinematografii. Z tej okazji czytelnik otrzymuje wyjątkowy przewodnik, a zarazem esej, napisany przez Barbarę Gruszkę-Zych, poetkę, dziennikarkę, autorkę książki „Życie rodzinne Zanussich. Rozmowy z Elżbietą i Krzysztofem”, od ponad 30 lat zaprzyjaźnioną z małżeństwem – Elżbietą i Krzysztofem Zanussimi. Tekst został opatrzony 213 zdjęciami przedstawiającymi otoczenie reżysera, wykonanymi przez znakomitego fotografa Grzegorza Lityńskiego. Bliska znajomość Gruszki-Zych z jej bohaterami sprawia, że autorka – znawczyni tajników literatury dokumentalnej – wstępuje w krąg tematów rzadko poruszanych w publicznych wystąpieniach i publikacjach reżysera „Barw ochronnych”. Fotografie miejsc zwykle niedostępnych dla odwiedzających dom Zanussich w Laskach oraz ich mieszkania na warszawskim Żoliborzu i w centrum Paryża zostały opatrzone komentarzami samego Krzysztofa Zanussiego. To wyjątkowy walor książki, nie tylko mającej wartość informacyjną, lecz także wprowadzającej w specyfikę intymnej narracji reżysera.
Doskonała jest kompozycja utworu, zbudowanego na równowadze tekstu, zdjęć i komentarzy głównego bohatera. Nie jest tak, jak w wielu publikacjach, że zdjęcia stanowią jakiś niewiele znaczący dodatek lub też tekst jest wstawiony na doczepkę do fotografii. Tutaj istnieje między nimi pełna harmonia.
Tak obmyślaną publikację można nazwać dosłowne i w przenośni nową odsłoną Krzysztofa Zanussiego, przedstawionego przez posiadane przedmioty. Jak pisze Janusz Nowak: „To kolejny krok na drodze prowadzącej do rozwikłania tajemnic wybitnego reżysera”.
Smaku tej opowieści dodaje mało nagłośniony fakt, że małżeństwo Zanussich nieustannie gości w swoich domach nie tylko znajomych, lecz także całkiem obcych – udostępnia im je, aby mogli zwiedzać Warszawę czy Paryż. Nietypowo dla celebrytów potrafi konsekwentne dzielić się z innymi swoim dorobkiem życia w duchu iście ewangelicznym.
Książka stanowi nie tylko dokumentalny zapis dóbr materialnych Krzysztofa Zanussiego – człowieka z pierwszych stron gazet – i jego żony Elżbiety Grocholskiej-Zanussi, lecz także poprzez przedmioty pokazuje ich życie duchowe. Rzeczy stają się tu nowym alfabetem, zbliżającym do historii zarówno bohaterów, jak i samej autorki tekstu.
Publikacja ma też wymiar eschatologiczny i wanitatywny, dlatego jest wzruszająca, a wrażliwi czytelnicy na pewno w kilku momentach uronią łzę.
„Sami swoi” to książka o powstawaniu komedii wszech czasów, pełna anegdot i wspomnień. Rozmowa autora z Sylwestrem Chęcińskim przywołuje klimat lat sześćdziesiątych, ukazuje wybitnych aktorów – m.in. Wacława Kowalskiego (Pawlaka)i Władysława Hańczę (Kargula) – od nowej, mało znanej strony. Film – bez wątpienia kultowy – do dziś bawi i wzrusza widzów, a słowa „sąd sądem, ale sprawiedliwość musi być po naszej stronie” pamięta każdy.
Rysowania to hobby, które można zacząć w każdym wieku. Nie tylko rozwija wrażliwość, poczucie estetyki, ale rozbudza kreatywność i zmysł obserwacji. Tym razem autorka proponuje naukę nie w czerni i bieli, ale w kolorze! Znajdziesz tu przydatne wskazówki teoretyczne, jak i szczegółowe porady pokazujące, jak narysować ludzi, przedmioty i nie tylko krok po kroku. Czy to wszystko? Absolutnie nie. Sięgnij po te książkę, aby sprawdzić, co jeszcze przygotowała Natalia Berlik, polska ilustratorka wielu mniej lub bardziej popularnych książek.
Elwira Rewińska-Krzewińska oprócz tego, że prowadzi edukację filmową, również pisze o filmie. Jej teksty to znakomicie napisane analizy filmowe, autorka ma ogromną wiedzę filmoznawczą. Do tego dysponuje świetnym warsztatem analitycznym, wie, na co zwrócić uwagę, potrafi umieścić omawiane zjawisko w szerszym kontekście nie tylko filmowym, ale również kulturowym, literackim czy politycznym. Kino w jej ujęciu jest bowiem elementem systemu naczyń połączonych, częścią kultury. Autorka jest na te związki niezwykle wyczulona dostrzega je i potrafi o nich zajmująco pisać. Pomaga jej w tym zresztą ogromna sprawność językowa. Pisze potoczyście, interesująco, bogatym, wyrafinowanym językiem. Jej eseje filmowe zebrane w jednym tomie są świetnym materiałem dla edukatorów filmowych, a także doskonałą lekturą dla każdego, kto się po prostu filmem interesuje. prof. Mirosław Przylipiak
Wczesne doniesienia prasowe opisywały Madonnę jako "niegrzeczną dziewczynę z chłopięcych marzeń", ale szybko stało się jasne, że była złą dziewczyną z dziewczyńskich fantazji.Od czasów Sinatry, Elvisa i Beatlesów młode kobiety i dziewczyny przekrzykujące męskich gwiazdorów stały się tak powszechne, że aż banalne. Wydawało się, że kobiety przyciągają tłumy tylko wtedy, gdy śpiewają o tym, jak bardzo pragną mężczyzn.Do czasu kiedy na scenie nie pojawiła się onaMADONNAPiosenkarka i tancerka, która miała okazać się kimś więcej niż gwiazdą jednego sezonu. Ikona, aktywistka LGBTQ+, filantropka, feministka, performerka - artystka kompletna, która pomimo ostrej krytyki nigdy nie oddzieliła swojej muzyki od zaangażowania politycznego.Mary Gabriel z precyzją portretuje jedną z najbardziej znanych kobiet na świecie. Ukazuje obraz królowej popu, którego nie znajdziesz ani w żadnej innej biografii, ani w plotkarskiej prasie. Snuje swoją opowieść od wczesnych etapów jej kariery, przez pierwsze poważne deklaracje polityczne, momenty załamania, aż po cenę, którą musiała zapłacić za swoje decyzje.Madonna istnieje, aby przekraczać granice,tworząc prowokacyjną, wizjonerską muzykę, teledyski, filmy i występy na żywo, które zmieniły kulturę na całym świecie.Mary Gabriel - finalistka nagrody Pulitzera za książkę o Karolu Marksie, redaktorka "Reutera", autorka nagradzanych książek, tym razem zobrazowała dramatyczne życie i wybitne osiągnięcia jednej z największych artystek naszych czasów. Ukazała nie tylko najjaśniejszą gwiazdę popu, ale i cały firmament wybitnych twórców, którzy wywoływali artystyczny ferment. Andy Warhol, Keith Haring, Jean-Baptiste Mondino, Tupac Shakur, Prodigy i wielu innych znaleźli swoje miejsce na kartach tej opowieści.
Monografia jest poświęcona rekonstrukcji muzycznego imaginarium humanistycznych elit dawnego Śląska w XVI-XVII wieku. Tradycje muzyczne tego regionu w tym czasie wyróżniają się różnorodnością wzorów kultury
i bogactwem jej form; do tej pory przedmiotem badań były jednak przede wszystkim wybrane z niej zjawiska opisywane za pomocą dość hermetycznego dyskursu konwencjonalnej muzykologii. Tymczasem tradycje te utrwalone są również w piśmiennictwie liderów „śląskiej republiki uczonych”, a ich perspektywa daje szansę na zupełnie nowe ujęcie tego zagadnienia. Celem książki jest odtworzenie, jak postrzegali, rozumieli i opisywali je reprezentanci różnych profesji: poeta, wydawca, pedagog, lekarz, historyk
i krajoznawca, w rozmaity sposób zanurzeni we współtworzonej przez siebie kulturze. Ujęcie takie umożliwia pełniejsze zilustrowanie funkcjonowania kultury muzycznej
i przedstawienie faktycznej funkcji, jaką pełniła ona dla liderów badanego środowiska. Pozwala też na poznanie istoty interesujących nas wyobrażeń, w szczególności ich sensu
i wartości dla przedstawiających je autorów.
Faksymile autografu edycyjnego ze zbiorów British Library (Stefan Zweig Collection). W 1845 roku Chopin wysłał rękopis do firmy Stern & Co w Berlinie, gdzie jeszcze w tym samym roku opublikowano pierwsze wydanie niemieckie. Tom opatrzony komentarzem źródłowym autorstwa prof. Jima Samsona.
Celem międzynarodowego projektu „Dzieła Chopina. Wydanie Faksymilowe” jest publikacja wszystkich dostępnych, rozsianych po całym świecie autografów dzieł Fryderyka Chopina w formie faksymiliów. Projekt realizowany jest od 2001 roku, a jego redaktorem naczelnym od samego początku jest prof. Zofia Chechlińska.
Największą wartością wydawanych edycji jest jak najdoskonalsze odwzorowanie graficzne manuskryptów w postaci współczesnych druków, dzięki czemu oryginalny tekst kompozycji Chopina może zostać udostępniony wykonawcom i naukowcom w celu jak najpełniejszego zrozumienia intencji kompozytora oraz weryfikacji wiedzy o źródłach.
Każdy tom zawiera dwie części: edycję faksymilową źródła muzycznego oraz komentarz naukowy w sześciu językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim i japońskim. Komentarze zawierają najbardziej aktualne informacje na temat historii publikowanych rękopisów. Wartość tych unikalnych edycji dodatkowo podnoszą: estetyczny układ treści, twarda okładka i zabezpieczające pudełko.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Rękopis Scherza E-dur op. 54 przechowywany jest w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie (2203 II Muz. Rkp). Autograf służył jako podkład do wydania niemieckiego Breitkopfa & Härtla w Lipsku, gdzie został opublikowany w 1843 roku. Wydanie opatrzone komentarzem źródłowym autorstwa prof. Zofii Chechlińskiej.
Celem międzynarodowego projektu „Dzieła Chopina. Wydanie Faksymilowe” jest publikacja wszystkich dostępnych, rozsianych po całym świecie autografów dzieł Fryderyka Chopina w formie faksymiliów. Projekt realizowany jest od 2001 roku, a jego redaktorem naczelnym od samego początku jest prof. Zofia Chechlińska.
Największą wartością wydawanych edycji jest jak najdoskonalsze odwzorowanie graficzne manuskryptów w postaci współczesnych druków, dzięki czemu oryginalny tekst kompozycji Chopina może zostać udostępniony wykonawcom i naukowcom w celu jak najpełniejszego zrozumienia intencji kompozytora oraz weryfikacji wiedzy o źródłach.
Każdy tom zawiera dwie części: edycję faksymilową źródła muzycznego oraz komentarz naukowy w sześciu językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim i japońskim. Komentarze zawierają najbardziej aktualne informacje na temat historii publikowanych rękopisów. Wartość tych unikalnych edycji dodatkowo podnoszą: estetyczny układ treści, twarda okładka i zabezpieczające pudełko.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Niniejszy tom reprodukuje trzy rękopisy Walca op. 70 nr 2 ze zbiorów Bibliotheque nationale de France w Paryżu: autograf dla Marie de Krudner (W.20), drugi – z kolekcji Rothschildów (Ms.110) – rękopis-podarunek dla nieznanego odbiorcy, oraz trzeci (Ms.117) – autograf-podarunek dedykowany a Mlle Elise Gavard (uczennicy Chopina). Walc op. 70 nr 2 został wydany dopiero kilka lat po śmierci Chopina. Tom opatrzony jest komentarzem źródłowym autorstwa prof. Jima Samsona.
Celem międzynarodowego projektu „Dzieła Chopina. Wydanie Faksymilowe” jest publikacja wszystkich dostępnych, rozsianych po całym świecie autografów dzieł Fryderyka Chopina w formie faksymiliów. Projekt realizowany jest od 2001 roku, a jego redaktorem naczelnym od samego początku jest prof. Zofia Chechlińska.
Największą wartością wydawanych edycji jest jak najdoskonalsze odwzorowanie graficzne manuskryptów w postaci współczesnych druków, dzięki czemu oryginalny tekst kompozycji Chopina może zostać udostępniony wykonawcom i naukowcom w celu jak najpełniejszego zrozumienia intencji kompozytora oraz weryfikacji wiedzy o źródłach.
Każdy tom zawiera dwie części: edycję faksymilową źródła muzycznego oraz komentarz naukowy w sześciu językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim i japońskim. Komentarze zawierają najbardziej aktualne informacje na temat historii publikowanych rękopisów. Wartość tych unikalnych edycji dodatkowo podnoszą: estetyczny układ treści, twarda okładka i zabezpieczające pudełko.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Wydanie faksymilowe autografu edycyjnego ze zbiorów British Library w Londynie. Rękopis służył za podstawę wydawnictwu francuskiemu E. Troupenas & Cie. Utwór został opublikowany pod koniec 1840 roku. Tom opatrzony komentarzem źródłowym autorstwa prof. Zofii Chechlińskiej.
Celem międzynarodowego projektu „Dzieła Chopina. Wydanie Faksymilowe” jest publikacja wszystkich dostępnych, rozsianych po całym świecie autografów dzieł Fryderyka Chopina w formie faksymiliów. Projekt realizowany jest od 2001 roku, a jego redaktorem naczelnym od samego początku jest prof. Zofia Chechlińska.
Największą wartością wydawanych edycji jest jak najdoskonalsze odwzorowanie graficzne manuskryptów w postaci współczesnych druków, dzięki czemu oryginalny tekst kompozycji Chopina może zostać udostępniony wykonawcom i naukowcom w celu jak najpełniejszego zrozumienia intencji kompozytora oraz weryfikacji wiedzy o źródłach.
Każdy tom zawiera dwie części: edycję faksymilową źródła muzycznego oraz komentarz naukowy w sześciu językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim i japońskim. Komentarze zawierają najbardziej aktualne informacje na temat historii publikowanych rękopisów. Wartość tych unikalnych edycji dodatkowo podnoszą: estetyczny układ treści, twarda okładka i zabezpieczające pudełko.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Autograf edycyjny Polonezów op. 26 znajduje się w Pierpont Morgan Library w Nowym Jorku i stanowi część Mary Flagler Cary Collection (sygn. Cary 65). Najwcześniejsza wzmianka o Polonezach op. 26 w korespondencji Chopina pojawia się w liście z 1835 roku do lipskiej firmy Breitkopf & Härtel, w którym kompozytor oferuje prawa do opusu 26 za 300 franków. Tom opatrzony komentarzem źródłowym autorstwa prof. Jeffreya Kallberga.
Celem międzynarodowego projektu „Dzieła Chopina. Wydanie Faksymilowe” jest publikacja wszystkich dostępnych, rozsianych po całym świecie autografów dzieł Fryderyka Chopina w formie faksymiliów. Projekt realizowany jest od 2001 roku, a jego redaktorem naczelnym od samego początku jest prof. Zofia Chechlińska.
Największą wartością wydawanych edycji jest jak najdoskonalsze odwzorowanie graficzne manuskryptów w postaci współczesnych druków, dzięki czemu oryginalny tekst kompozycji Chopina może zostać udostępniony wykonawcom i naukowcom w celu jak najpełniejszego zrozumienia intencji kompozytora oraz weryfikacji wiedzy o źródłach.
Każdy tom zawiera dwie części: edycję faksymilową źródła muzycznego oraz komentarz naukowy w sześciu językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim i japońskim. Komentarze zawierają najbardziej aktualne informacje na temat historii publikowanych rękopisów. Wartość tych unikalnych edycji dodatkowo podnoszą: estetyczny układ treści, twarda okładka i zabezpieczające pudełko.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Fryderyk Chopin, Mazurek op. 63 nr 1 w serii „Dzieła Chopina. Wydanie faksymilowe”, komentarz źródłowy: Jim Samson.
Mazurki op. 63 zachowały się w bardzo niewielu źródłach rękopiśmiennych. Autograf reprodukowany w niniejszym wydaniu znajduje się w zbiorach Bibliotheque nationale de France i składa się z jednej podwójnej karty. Jest jedynym zachowanym rękopisem całego Mazurka H-dur nr 1 z op. 63. Poza nim istnieje jeszcze autograf fragmentu Mazurka f-moll (nr 2) w albumie Rene Franchomme’a; nie ma natomiast żadnego autografu, nawet niekompletnego, Mazurka cis-moll (nr 3).
Autograf pierwszego mazurka z całą pewnością przeznaczony był jako podkład do pierwodruku francuskiego. Trzeba jednak podkreślić, że w pierwodruku znajdują się nie tylko istotne zmiany w stosunku do autografu ale nawet kilka dodatkowych taktów w kodzie.
Do tomu faksymile, zawierającego rękopis w oryginalnych wymiarach oraz kolorystyce, jest dołączony komentarz źródłowy autorstwa Jima Samsona.
Celem międzynarodowego projektu „Dzieła Chopina. Wydanie Faksymilowe” jest publikacja wszystkich dostępnych, rozsianych po całym świecie autografów dzieł Fryderyka Chopina w formie faksymiliów. Projekt realizowany jest od 2001 roku, a jego redaktorem naczelnym od samego początku jest prof. Zofia Chechlińska.
Największą wartością wydawanych edycji jest jak najdoskonalsze odwzorowanie graficzne manuskryptów w postaci współczesnych druków, dzięki czemu oryginalny tekst kompozycji Chopina może zostać udostępniony wykonawcom i naukowcom w celu jak najpełniejszego zrozumienia intencji kompozytora oraz weryfikacji wiedzy o źródłach.
Każdy tom zawiera dwie części: edycję faksymilową źródła muzycznego oraz komentarz naukowy w sześciu językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim i japońskim. Komentarze zawierają najbardziej aktualne informacje na temat historii publikowanych rękopisów. Wartość tych unikalnych edycji dodatkowo podnoszą: estetyczny układ treści, twarda okładka i zabezpieczające pudełko.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Mazurek As-dur op. 59 nr 2 daje szczególną okazję porównania szkicu kompozycji z autografem, z którego Chopin nie był jednak wystarczająco zadowolony i ostatecznie go odrzucił. Obydwa zabytki utrwalające proces powstawania znajdują się w zbiorach Bibliotheque musicale de l’Opéra w Paryżu i opatrzone są wspólnym numerem katalogowym Res. 50 (1). Prezentowana publikacja jest pierwszym wydaniem faksymilowym manuskryptów Mazurka As-dur op. 59 nr 2. Opatrzona jest komentarzem źródłowym autorstwa prof. Jima Samsona.
Celem międzynarodowego projektu „Dzieła Chopina. Wydanie Faksymilowe” jest publikacja wszystkich dostępnych, rozsianych po całym świecie autografów dzieł Fryderyka Chopina w formie faksymiliów. Projekt realizowany jest od 2001 roku, a jego redaktorem naczelnym od samego początku jest prof. Zofia Chechlińska.
Największą wartością wydawanych edycji jest jak najdoskonalsze odwzorowanie graficzne manuskryptów w postaci współczesnych druków, dzięki czemu oryginalny tekst kompozycji Chopina może zostać udostępniony wykonawcom i naukowcom w celu jak najpełniejszego zrozumienia intencji kompozytora oraz weryfikacji wiedzy o źródłach.
Każdy tom zawiera dwie części: edycję faksymilową źródła muzycznego oraz komentarz naukowy w sześciu językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim i japońskim. Komentarze zawierają najbardziej aktualne informacje na temat historii publikowanych rękopisów. Wartość tych unikalnych edycji dodatkowo podnoszą: estetyczny układ treści, twarda okładka i zabezpieczające pudełko.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Wydanie reprodukuje autograf edycyjny ze zbiorów Pierpont Morgan Library w Nowym Jorku i należy do Mary Flagler Cary Music Collection (sygn. Cary 53). Prezentowany rękopis służył wydawnictwu Schlesingera za podstawę pierwszego wydania francuskiego. Tom opatrzony został komentarzem źródłowym autorstwa prof. Jeffreya Kallberga.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
