W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
Sztambuch Aleksandry Wołowskiej (czyli Aleksandry Wincentyny Zofii (1812, Warszawa 1905, Paryż), a od 1837 roku żony Lona (Lonarda Josepha) Faucher (1803 1854), francuskiego wydawcy, polityka i ministra) jest wyjątkowym zabytkiem polskiej literatury, kultury i historii. Wyjątkowym w swojej treści i zawartości. Aleksandra Wołowska znała doskonale środowisko emigracji paryskiej z Adamem Mickiewiczem, Fryderykiem Chopinem na czele. Wpisy w Sztambuchu, często niepublikowane wiersze, zapisy nutowe, dedykowane grafiki i rysunki stanowią świadectwo epoki i pokazują środowisko polskich patriotów, dla których największą wartością była utracona wolność ojczyzny. Publikacja Sztambucha, który pozostawał do tej pory praktycznie nieznany jest wydarzeniem wyjątkowym. Naukowe opracowanie i komentarze prof. Marii Cieśli-Korytowskiej lokują edycję na najwyższym poziomie.
Opowieść o życiu Jerzego Waldorffa, ostatniego barona Peerelu i strażnika narodowej pamięci, legendy polskiej krytyki muzycznej, człowieka, który uratował przez zagładą Stare Powązki w Warszawie i przeprowadził największą w Polsce Ludowej prywatną, a więc nielegalną zbiórkę pieniędzy na wykup willi „Atma” w Zakopanem, w której powstało Muzeum Karola Szymanowskiego. Opowieść o przedwojennym flircie Waldorffa z faszyzmem, powojennym współtworzeniu tygodnika „Przekrój”, fascynacji muzyką Szymanowskiego i „najmądrzejszym psie na świecie” – jamniku Puzonie, który był jego nieodłącznym towarzyszem podczas występów w telewizji. O przyjaźniach z Konstantym Ildefonsem Gałczyńskim i Stefanem Kisielewskim, młodzieńczym romansie z tajemniczym Isiem oraz o 60-letnim związku Jerzego Waldorffa z tancerzem Mieczysławem Jankowskim.
Autorzy książki proponują spojrzenie na film, literaturę, fotografię (ujmowane także relacyjnie, z perspektywy korespondencji sztuk) jako na nośniki pamięci i nostalgii. Poddają analizie artystyczne próby utrwalenia, zapisania w różnych mediach i za pomocą różnych kodów obrazów tego, co ze swej natury ulotne, przemijające, impresyjne. Wśród przygotowanych tekstów można znaleźć takie, które za punkt wyjścia obierają wizualność, sensualność obrazu, pamięć, nostalgię, melancholię, stylizacje retro oraz kategorie temporalne.
Agnieszka Osiecka w Dziennikach często wspomina o robieniu zdjęć, oddawaniu klisz do wywołania oraz wykonywaniu odbitek. Cieszy się z sesji udanych i martwi nieudanymi. Niewątpliwie robienie zdjęć było dla niej czymś więcej niż tylko portretowaniem przyjaciół czy dokumentowaniem wycieczek. Ona zawsze eksperymentowała na sobie i na otoczeniu. Nie było w niej zgody na cudze postrzeganie świata. Jej fotografie to właśnie taka próba patrzenia inaczej i przenikania głębiej. Wyraźnie widać to zwłaszcza w jej wczesnych zdjęciach.
Maria Anna Potocka
Publikacja oprócz reprodukcji fotografii Agnieszki Osieckiej zawiera wybór z jej Dzienników oraz niepublikowanych wcześniej listów, teksty Marii Anny Potockiej, Magdy Umer, a także fragmenty wywiadu Jana Ordyńskiego z Danielem Passentem.
Michał Urbaniak - legenda jazzu, kompozytor i aranżer. Wirtuoz pięciostrunowych skrzypiec i saksofonu. Artysta, który przekracza gatunki - to on wprowadził do jazzu elementy rocka, rapu i hip-hopuZ dziennikarzem Jackiem Góreckim rozmawia o muzyce i pasji, miłości i ojcostwie, o polityce, Ameryce i Polsce. Wraca pamięcią do spędzonych w Łodzi dzieciństwa i młodości, pierwszych koncertów i podróży do Stanów Zjednoczonych, zawodowych sukcesów i współprac z gwiazdami światowego formatu: Milesem Daviesem, Herbiem Hancockiem, Natalie Cole czy Erykah Badu. W tej opowieści życie prywatne jest nierozłącznie splecione z zawodowym - artysta wspomina między innymi współpracę z pierwszą żoną Urszulą Dudziak czy przyjaciół artystów, którzy znacząco wpłynęli na jego drogę twórczą: Andrzeja Trzaskowskiego, Krzysztofa Komedę, Wojciecha Karolaka, Zbigniewa Namysłowskiego czy Tomasza Stańkę.Dla Urbaniaka ta rozmowa jest z jednej strony rozliczeniem z przeszłością, z drugiej - próbą odzwierciedlenia osobistego spojrzenia na siebie i rzeczywistość. Dzieląc się swoją opowieścią, pragnie zachęcić czytelników do śmiałości w odkrywaniu świata i jazzu, odwagi do odpowiadania na najważniejsze i najtrudniejsze pytania i do poszukiwania własnej drogi - nawet tej najbardziej wyboistej.
Osobista opowieść o Hance Bielickiej jej wieloletniego przyjaciela Zbigniewa Korpolewskiego.Autor z właściwym sobie poczuciem humoru przedstawia jedną z najwybitniejszych artystek polskiej sceny. Opisuje jej życie zawodowe, drogę do wielkiej kariery, trudne wybory sceniczne, a potem okres, w którym niepodzielnie królowała na polskiej scenie. Autor pisze także o dotychczas ukrytym za kulisami życiu osobistym Pani Hanki - o jej charakterze, upodobaniach i rozterkach, o relacjach z mężczyznami i oczywiście o jej niekłamanej miłości do kapeluszy.Książka to hołd dla wielkiej artystki, którą tak bardzo pokochała polska widownia, ale też utrzymana w lekkim tonie refleksja nad sztuką kabaretu i miejscem dobrego humoru w kulturze.EPITAFIUMTu w tym miejscu miała spocząć Hanka Bielicka - sługa Boży, ale nie daje się położyć.Krzysztof Daukszewicz(na Jej prośbę napisałem 2 lata przed śmiercią)Zbigniew Korpolewski z właściwą sobie swadą dotyka fenomenalnego i niepowtarzalnego zjawiska, jakim była Hanka Bielicka. Autor przerzuca pomost między czasami, w których tworzyła legendarna już dzisiaj artystka a dniem dzisiejszym, kiedy nie narodziła się żadna jej następczyni. A widzowie wciąż odczuwają brak Bielickiej.Wojciech MalajkatMój przyjaciel Jerzy Filar, który przez pięć lata występował na scenie razem z Hanką Bielicką, opowiadał mi o koncercie Artystki, jaki odbył się w Domu Kultury w Strykowie. - Widzisz Jureczku - mówiła Pani Hania - myślałam, że ostatni koncert zagram w Sali Kongresowej, a tu proszę, Stryków!Mam propozycję, żeby imieniem Hanki Bielickiej nazwać nieistniejącą autostradę ze Strykowa do Warszawy. Natomiast książka jest wspaniałą autostradą, drogą do zrozumienia fenomenu genialnej Artystki i kochanego człowieka.Jacek CyganAktor, reżyser, konferansjer, dyrektor, satyryk. Chodząca encyklopedia polskiego show businessu. Był przy narodzinach big beatu, zapowiadał Animalsów, Rolling Stonesów, ostatnie koncerty Anny German, pisał teksty dla kabaretu "Dudek", przez lata kierował Teatrem Syrena...Kiedyś powiedziałam, że jest najbardziej uważnym i dowcipnym świadkiem historii polskiego show businessu. A Zbyszek na to, że jest świadkiem koronnym i w związku z tym liczy na lżejszy wymiar kary. Drogi Autorze, to my, czytelnicy zostaniemy ukarani, jeśli nie zabierzesz się poważnie do spisywania tego wszystkiego, co przeżyłeś. Mam nadzieję, że biografia Hanki Bielickiej, dla której napisałeś tyle monologów i której byłeś nie tylko dyrektorem, ale i przyjacielem, to dopiero początek Twoich "zeznań".Maria Szabłowska o Zbigniewie Korpolewskim
Niniejszy album to wyjątkowa, bogato ilustrowana publikacja powstała w siedemdziesiątą rocznicę narodzin zjawiska nazywanego polską szkołą plakatu. Zdzisław Schubert, autor książki, szczegółowo przedstawia najsłynniejszych reprezentantów polskiej szkoły plakatu oraz ich najwybitniejsze dzieła. Publikacja nie tylko prezentuje najciekawsze tematy, jakim graficy poświęcali uwagę, lecz także zarysowuje ramy czasowe tego zjawiska, systematyzuje jego rozwój i wyjaśnia narosłe wokół niego nieścisłości. Malarska faktura, intensywne barwy, pogodny klimat, emocjonalne niuanse, wielopłaszczyznowa metaforyka, osobiste komentarze twórców - dzięki tym cechom prace polskiej szkoły plakatu są łatwo rozpoznawalne przez wielbicieli sztuki graficznej zarówno w Polsce, jak i na całym świecie. Album w angielskiej wersji językowej.
Robert Gliński jest nie tylko reżyserem takich filmów jak Niedzielne igraszki, Wszystko co najważniejsze, Cześć, Tereska czy Kamienie na szaniec, ale także nauczycielem młodych pokoleń reżyserów. Jako profesor i rektor łódzkiej filmówki oraz twórca programu i wykładowca Gdyńskiej Szkoły filmowej chętnie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem. Książka gromadzi teksty pozwalające zrozumieć podejście reżysera do obrazu, słowa, tradycji, historii, wreszcie do najważniejszych aspektów praktyki reżyserskiej. Autor stara się odpowiedzieć na tytułowe pytanie: jak kręcić, pracując z aktorem, z kamerą, ze scenarzystą czy producentem.
ZADZIORNA BIOGRAFIA POMNIKOWEJ POSTACI POLSKIEJ TELEWIZJIBogusław Kaczyński był uosobieniem elegancji, kulturalnym, uśmiechniętym panem od sztuki wysokiej, kolorową gwiazdą zgrzebnej telewizji czasów PRL-u. W socjalistycznym kraju był na tyle "arystokratyczny", na ile to było możliwe, a po nadejściu III RP świetnie odnalazł się w rzeczywistości kapitalistycznej. Udało mu się również dlatego, że w swoich programach telewizyjnych i tekstach trzymał się operowego, muzycznego, literackiego i filmowego kanonu. Pod tym względem był konserwatystą. Uchodził wprawdzie za wielkiego oryginała, ale za wszelką cenę chciał utrzymać miłość widzów i słuchaczy. Zależnie od epoki szczycił się spotkaniami to z Marią Callas, to z Janem Pawłem II.Marzył o sławie pianisty, ale to mu nie wyszło. Był szefem festiwali w Łańcucie i Krynicy. Pragnął kierować Teatrem Wielkim w Warszawie, dostał mu się Teatr Roma. Mimo że pozbawiony dorobku naukowego, został prorektorem na warszawskiej Akademii Muzycznej. To, co homoseksualne, zamknął w głębokiej szafie. Był mistrzem autokreacji. Dokładnie rozpisał swoją biografię w wywiadach i książkach - korzystając ze schematu "od pucybuta do milionera". Podszywał się pod szlachectwo. Nawet gdy opisywał jakieś trudności, to zawsze wychodził z nich zwycięsko. I nigdy nie przyznawał się do błędu.Tym razem jednak życia Bogusława Kaczyńskiego nie opowiada on sam. Zasłonę jego anegdot, mistyfikacji i zupełnych zmyśleń przenika Bartosz Żurawiecki - krytyk filmowy i pisarz, autor powieści "Trzech panów w łóżku, nie licząc kota", "Ja, czyli 66 moich miłości", "Nieobecni" i "Do Lolelaj. Gejowska utopia", reportaży "Festiwale wyklęte" i "Ojczyzna moralnie czysta", a także współautor książek "Homofobia po polsku" i "Ludzie nie ideologia".
Do filmów Nolana łatwo się wchodzi, ale diabelsko trudno z nich wyjśćFilmu, który przed chwilą zobaczyliśmy, nie da się "odzobaczyć".Tak naprawdę wcale się nie skończył. Na wiele sposobów dopiero się rozpoczął.Ta książka to nie wywiad rzeka, choć stanowi efekt kilkudziesięciu godzin rozmów przeprowadzonych w domu Nolana w Hollywood w ciągu trzech lat. To niespotykane dotąd intymne spojrzenie na reżysera, który szczyci się tym, że umie rozpłynąć się w powietrzu. To prawdziwa gratka dla miłośników twórczości tego cenionego artysty, który do tej pory wolał kryć się za swoimi dziełami i kamerą.Tom Shone próbuje odnaleźć się w labiryntach, skutecznie budowanych przez tego piekielnie inteligentnego Anglika odnoszącego największe kasowe sukcesy w Hollywood od czasów Hitchcocka. Dociera do nigdy dotąd niepublikowanych informacji, anegdot, zdjęć i dokumentów. Znajduje odpowiedzi na szereg pytańJakimi zasadami kieruje się Nolan przygotowując swoje filmy?Jak bardzo osobiste są jego prace?Czego się boi?Jaka jest idealna długość fabuły?Co odróżnia świetny zwrot akcji od zaledwie dobrego?Poznaj tajemnice reżysera twoich ulubionych filmów. Dowiedz się jak powstawałyBatman, Interstellar, Oppenheimer czy IncepcjaCHRISTOPHER NOLANśni z otwartymi oczami i prosi, żebyśmy zrobili to samoMISTRZOWSKIE STUDIUM FILMOWE - PRAWDZIWA GRATKA DLA MIŁOŚNIKÓW FILMÓW NOLANA
Na podstawie książki powstał film Sofii Coppoli z brawurowymi rolami Cailee Spaeny i Jacoba Elordiego *** Baśń przykryta toną różu i brokatu… z czasem zmienia się w złotą klatkę – portal Immersja.com
W szczerej do bólu książce Priscilla Presley zdradza sekrety małżeństwa z królem rock n' rolla. Blisko pół wieku po śmierci Elvis nadal ma miliony fanów na całym świecie. Potrafimy zanucić niejeden jego przebój, ale czy wiemy, jaki był, gdy gasły światła reflektorów?
Czy to możliwe, że seksowny i czarujący piosenkarz pod cekinowymi strojami skrywał niebezpieczne oblicze maniaka? Nikt nie był z nim tak blisko jak żona. Zakochali się w sobie, gdy Priscilla miała czternaście lat, młodzieńcza fascynacja szybko zakończyła się bajkowym ślubem w Las Vegas, a uwieńczeniem gorącego romansu było przyjście na świat Lisy Marie.
Idylla nie trwała jednak długo. Im dłużej byli razem, tym bardziej Priscilla traciła kontrolę nad własnym życiem. Elvis mówił jej, jak ma się ubierać, malować, jak chodzić. Traktował jak lalkę, którą może ukształtować według swojego gustu. Otoczona tłumami, skandującymi fanami i blaskiem legendy kobieta przez lata walczy z samotnością.
Priscilla opowiada o wielkiej miłości, ale i zdradach męża, jego nałogach i słabościach. O toksycznej relacji, skandalach, zamknięciu w złotej klatce. Mówi o rozwodzie oraz więzi, która łączyła ich aż do tragicznej śmierci Elvisa. A w końcu o emancypacji i wyjściu z cienia ikony seksu.
Fakty, które ujawnia szokują i budzą kontrowersje. Lektura obowiązkowa – nie tylko dla fanów Elvisa.
Wybrała życie niebieskiego ptaka, bez względu na cenę, jaką przyszło jej za to zapłacić.Była milionerką i bankrutką. Urodziła się jako szlachcianka, jako malutka dziewczynka bawiła się u stóp marszałka Piłsudskiego, drugą wojnę światową oglądała z okien apartamentu w Gdyni. Niespokojnym duchem była od zawsze. Tuż przed nadejściem epoki dzieci kwiatów ruszyła w świat, by odwiedzić sześćdziesiąt sześć krajów rozrzuconych po całym świecie.W libańskim Bejrucie omal nie trafia do haremu, w Jordanii pracowała w The American Cultural Center, w Sudanie na plantacji bawełny, a w Etiopii - kawy. Opiekowała się dwudziestoma pudlami siostrzeńca cesarza Hajle Syllasje. Była zawodową modelką i podziwianą tancerką. W Iraku prawie wyszła za mąż za francuskiego arystokratę. Kiedy po czterdziestu ośmiu latach wróciła do Polski trafiła do schroniska dla bezdomnych w Warszawie. Ale to nie koniec tej niezwykłej historii, bo jak mawia jej bohaterka: "Zawsze się jakoś otrząsnę i pójdę dalej".Biografia kobiety, której życiorys to gotowy scenariusz serialu sensacyjnego. O czym wiemy tylko dlatego, że niespodziewanie pewnego dnia drogi jej i Filipa Chajzera się przecięły.
Książka Teatr bliskiego kontaktu. Studia przypadków grup teatralnych wypełnia lukę na polskim rynku wydawniczym dotyczącą aktualiów rodzimego teatru niezależnego (i socjologii teatru w ogóle). Pomimo że Teatr Węgajty, Stowarzyszenie Teatralne Chorea i Teatr Szwalnia wyrastają z poniekąd już „klasycyzującego się” idiomu stworzonego przez Jerzego Grotowskiego i czerpią w sposób przemożny z kontrkulturowego etosu lat 60., stanowią wciąż aktualną i nader żywą antytezę wobec teatru mieszczańskiego i – co Autorki wykazują w sposób dobitny – twórczo wpływają na tkankę lokalnych społeczności, budując (wciąż) nową wrażliwość i wartości. Niewątpliwą zaletą tekstu jest jego komparatystyczny charakter. Autorki precyzyjnie wskazują na konfigurację cech budujących społeczną strukturę, etos i habitus poszczególnych grup, mniej lub bardziej „rezonujących” ze światem społecznym, sformalizowanych, inkluzywnych, opartych na idei „plemienności”.
Dr hab. Małgorzata Stępnik, prof. UMCS
Każda z trzech grup teatralnych będąca przedmiotem zainteresowania Autorek została odrębnie przedstawiona i opisana przez inny zespół autorski, co spowodowało, że sposób obrazowania nie jest jednolity, opiera się - na odmiennych założeniach teoretycznych i posiada odmienna? strukturę? opisu. […] Autorki wyraźnie dopuszczają polifonie? i nie chcą porównywać tego, co i tak przecież nie jest porównywalne – na takim przekonaniu opiera się? również swoistość wykorzystywanej przez nie metodologii badan´ jakościowych. W efekcie Autorki nie tylko uzyskały polifonie? narracji, lecz także uchwyciły polifonie? badanych zjawisk.
Dr hab. Przemysław Kisiel, prof. UEK
Powieść ukazuje burzliwe życie Janis Joplin. W tej wciągającej historii największej rockmanki wszech czasów splatają się wielki talent, desperacja, uzależnienie, trudne związki oraz ogromna miłość do muzyki. Barbara Baraldi w barwny sposób przedstawia postać niezwykłej Janis, którą na kartach powieści poznajemy jako zbuntowaną, pełną kompleksów nastolatkę. Niepewna siebie, tocząca nieustanną walkę z samą sobą i otoczeniem dziewczyna nade wszystko kocha muzykę i wie jedno - że jej największą siłą jest oryginalny głos. Wielowymiarowy portret Joplin, odmalowany na tle szalonych lat 60., dopełniają jej największe przeboje. To najbardziej przejmująca powieść Barbary Baraldi.
Od pierwszego wydania Wanny z kolumnadą minęło dziesięc lat. Trochę się jednak w tym czasie zmieniło. Mamy w końcu ustawę krajobrazową, której tak wyczekiwał Marcin Rutkiewicz, jeden z bohaterów tekstu Jesteś tylko spojrzeniem. Mamy też prężne ruchy miejskie, które domagają się harmonii i ładu przestrzennego w polskich miastach. Mamy całą masę architektonicznych ikon. Ale mamy i specustawę mieszkaniową, która pozwala deweloperom budować swoje osiedla gdzie popadnie i bez uwzględniania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. I mamy ukryte w ziemi blizny po prawie trzech milionach drzew, które wycięto w Polsce w ciągu zaledwie kilku miesięcy obowiązywania znowelizowanej ustawy o ochronie przyrody zwanej „lex Szyszko”.
Tym wszystkim zmianom – na lepsze i na gorsze – zostały poświęcone uzupełnienia poszczególnych tekstów, a także nowe reportaże, które zamieszczamy w tym wydaniu. Wanna z kolumnadą z roku 2020 jest prawie dwa razy dłuższa niż ta z roku 2013. Przybyło tematów, wątków i ciągów dalszych.
Cała ta nowa-stara opowieść kończy się reportażem o problemie polskiej przestrzeni, którego w ogóle nie widać, za to bardzo dobrze słychać. Do bólu oczu dołączył ból uszu.
Unikatowe rysunki Tadeusza PanowiczaZbiór rysunków przedstawionych w albumie to efekt wielu lat artystycznej działalności Tadeusza Panowicza, znanego regionalisty badającego historię powiatu gnieźnieńskiego. Autor prezentuje w książce narysowane piórkiem zabytkowe budowle Gniezna i okolic, w tym kościoły, dworki i stacje kolejowe.Album uzupełnia 18 rysunków kwater Drzwi Gnieźnieńskich, przedstawiających żywot świętego Wojciecha. Tadeusz Panowicz wykorzystując pióro, stworzył dzieło o wyjątkowym charakterze.Wybrana technika umożliwia przedstawienie subtelnego piękna i detali rysowanych obiektów. Autor stworzył dzieła pełne wdzięku i głębi, emanujące nostalgicznym urokiem, przywołujące atmosferę minionych czasów. Uzupełnieniem rysunków są historie związane z przedstawionymi miejscami – dopełniają obrazu całości.Ze względu na wszechstronność tej pozycji warto sięgnąć po ten album.
W polskiej literaturze naukowej brakuje kompleksowego opracowania eksperckiego poświęconego systemowemu ujęciu zagadnień integracji planowania. Książki o tematyce planowania przestrzennego i planowania rozwoju, ujęte w kontekście geografii społeczno-ekonomicznej, gospodarki przestrzennej, urbanistyki czy nauk prawnych i administracji, koncentrowały się na diagnozie problemów w planowaniu publicznym, a jeżeli formułowały pewne wytyczne – to tylko natury ogólnej.
Niniejszą monografię poświęcono wymiarowi instytucjonalnemu planowania, rozumianemu jako zbiór procedur wewnątrz organizacji, którą jest państwo. Procedury te powinny stanowić spójną, uzupełniającą się całość nastawioną na zwiększanie skuteczności interwencji publicznej w sferze regulowania sposobów użytkowania przestrzeni, a poprzez to – podniesienie sprawności prowadzenia polityki rozwoju. Planowanie przestrzenne stanowi bowiem niezwykle istotny instrument polityki rozwoju państwa. Z tego powodu dyskusja i prace konceptualne zmierzające do jego usprawnienia, w tym doskonalenia procedur, są bardzo aktualne, mając na uwadze pogłębiający się chaos w zagospodarowaniu przestrzennym kraju.
Zasadniczą część publikacji stanowią autorskie rekomendacje dotyczące reformy systemu planowania rozwoju i planowania przestrzennego ukierunkowanej na integrację procedur. Rozbudowany wątek aplikacyjno-postulatywny pracy ukazuje przedmiotową problematykę w sposób charakterystyczny dla ekonomii oraz nauk z zakresu zarządzania publicznego.
Autonomiczne myślenie o sztuce to stawianie jej pytań o to m.in., czy uczestniczy w pomaganiu ludziom, jak żyć, tworząc ?wspólnoty estetyczne?, podwyższanie progów tego, co naganne nawet przy pomocy utopii, przezwyciężanie iluzoryczności spostrzegania, przezwyciężanie poczucia beznadziei, uczestniczenie na co dzień w wynoszeniu na piedestał tych, którzy otwierają się na Drugiego, tworzenie alternatywy dla profesjonalizacji na każdym kroku, podnoszenie w oczach wielu znaczenia indywidualności, reprezentującej zarówno porządek rozumu, jak i porządek serca. Odnosząc się do tejże filozofii myślenia o sztuce zaprezentowanej w niniejszej książce prof. dr hab. Urszula Szuścik z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach w swej recenzji napisała, że przebija w niej stawianie w centrum zainteresowania człowieka, i to wielowymiarowo, jako tego, kto przezywa, doświadcza, zachwyca się światem, krytykuje go, nienawidzi i kocha, a przeto, ujmując go zarówno jako kogoś realnego, jak i prezentującego się fantastycznie, a nawet mitycznie. Język rozprawy niniejszej jest we fragmentach rymowany, trochę ironiczny, zarazem dowcipny, podkreśla przez to fascynację i ekspresywność wypowiedzi autora. W książce poznajemy głębię procesu twórczego Artysty, który udowadnia, że sztuka wypływa z życia, z wiedzy, z fascynacji, z pracy i wzajemnych relacji miedzy tymi obszarami doświadczeń życiowych i twórczych, które go kształtowały i kształtują. Praca twórcza Artysty, do której odnosi się książka, jest wielkim trudem, który on pokonuje w swojej życiowej i arty-stycznej drodze.
Niektórzy nazywają go królem nowoczesnego malarstwa, inni twierdzą, że był najwybitniejszym malarzem przełomu XIX i XX wieku. Jego dzieła zachwycają ludzi na całym świecie. Wiele z nich uznawanych jest za obsceniczne. Tak samo jak życiorys artysty. Książka, zawierająca reprodukcje wszystkich najważniejszych obrazów Paula Gauguina, ukazuje wpływ artysty na rozwój sztuki, ale też mierzy się z jego życiowymi wyborami, które dziś wzbudzają tyle kontrowersji.
Twórczość Leonarda da Vinci - artysty, konstruktora i myśliciela - inspirowały i nadal inspirują kolejne pokolenia. Geniusz renesansu, jak często go zwano, łączył sztukę z nauką i pozostawił niezwykłe dziedzictwo, czego wyrazem jest nie tylko "najsłynniejszy obraz świata" - Mona Liza. Książka przedstawia świat Leonarda da Vinci; ukazuje szeroki kontekst kulturowy epoki, w której przyszło mu tworzyć, oraz przedstawia wszystkie najważniejsze dzieła artysty.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
