Wszyscy się zestarzejemy. A przynajmniej ten, kto dożyje starości. Każdy ma w swojej rodzinie starsze osoby, które wymagają opieki. Kochamy naszych bliskich, ale niejednokrotnie bardzo ciężko jest nam zrozumieć, czy też przyjąć do wiadomości, że ich energia słabnie, zdrowie podupada, umysł nie pracuje już tak sprawnie, jak kiedyś i nie zawsze bliscy będą dla nas kochani, czy wyrozumiali, ponieważ sami nie za bardzo potrafią poradzić sobie z postępującym niedołężnieniem. I często zdarza się wówczas, że opieka nad nimi wymaga od nas sporej dawki cierpliwości. Pozwala zrozumieć, jak nasi bliscy przeżywają własne starzenie się, czym jest dla nich starość, czym może się stać, jak się z nią oswoić, jak na nią przygotować i jak pomóc starzejącym się osobom

Odszedł od nas kapłan prześwietny, który czasów swoich podstawił mocne ramiona swoje pod te filary wielkie Kościoła Pańskiego. (...) Odszedł ten, który urząd pracowity kaznodziejski przez lat 50 i więcej odprawując, trzymał na sobie wielki i pierwszy ciężar urzędu biskupiego. Zgasł przed oczyma naszymi wizerunk kaznodziejski, z którego wzór radzi więc brali ci, których Bóg na katedrę powoływał. F. Birkowski, Kazanie na pogrzebie wielebnego ojca księdza Piotra Skargi Edycja, którą oddaję do rąk czytelników jako pokłosie Roku Skargowskiego, przynosi pełny, rzadko przywoływany tekst kazania na pogrzebie królewskiego kaznodziei. Mam nadzieję, że uprzystępnienie tego szczególnego utworu w kompletnej i zgodnej z ostatnią wolą autorską postaci pozwoli w pełni docenić znaczenie kazania Birkowskiego w kształtowaniu pośmiertnego wizerunku Piotra Skargi. Fragment Wstępu

Niniejsza książka powstała z nadzieją, że pomoże wielu z nas w wyzwoleniu się z lęku przed śmiercią i przygotowaniu na spotkanie z nią, abyśmy u kresu życia mogli powiedzieć za Seneką: Kocham się, życie, ze względu na dobrodziejstwo śmierci.

Praca podejmuje ważną tematykę funkcjonowania osób w podeszłym wieku, zazwyczaj związanym z doświadczeniem choroby i niepełnosprawności. [...] Istotną cechą monografii Ryszarda Pichalskiego jest zróżnicowanie związane z obszarami tematycznie podejmowanymi w poszczególnych rozdziałach. Wynika ono przede wszystkim z faktu, że doświadczenie choroby i niepełnosprawności w warunkach starzenia się jest kategorią wielowymiarową, obejmuje różne rodzaje schorzeń i dysfunkcji oraz dotyczy rozlicznych problemów funkcjonowania osób w podeszłym wieku. Z recenzji dr hab. Bernadety Szczupał, prof. APS

"Na pewno go znacie ! Antoni Huczyński, czyli Dziarski Dziadek, to prawdziwy fenomen. Filmy, na których pokazywał swoje codzienne ćwiczenia i domową krioterapię w beczce z lodowatą wodą, obejrzały miliony Polaków. Dowiódł w nich, że nawet po dziewięćdziesiątce można być zdrowym, sprawnym i szczęśliwym. ""Ta książka powstała z chęci dzielenia się moją własną, wypracowaną przez lata receptą na długowieczność. Wierzę, że i Tobie pomoże. Razem ze mną zmień złe nawyki żywieniowe, ćwicz, pokonaj choroby i na nowo rozkochaj się w życiu"" - mówi Dziarski Dziadek. ""Chcesz żyć długo i zdrowo ? Nie musisz punkt po punkcie realizować recepty Dziarskiego Dziadka. Najważniejsze, żebyś był taki jak on: otwarty i pełen wiary, że twoje życie i zdrowie są w twoich rękach. Jeżeli leżysz, wstań. Jeśli stoisz, idź. Jeśli idziesz, biegnij. Często to wystarczy, żebyś był szczęśliwy i zdrów"". Władysław Kozakiewicz, mistrz olimpijski

Dziennikarskie śledztwo dla tych, którzy czytali "Dowód" i "Niebo istnieje...naprawdę!" i chcą wiedzieć więcej! 12 września 2009 Caterina, 24-letnia córka Antonia Socciego, po zatrzymaniu akcji serca zapadła w śpiączkę. To cud, że w ogóle przeżyła. Wydarzenie związane z jej śmiercią kliniczną stało się dla Socciego początkiem badań nad zjawiskami z pogranicza śmierci, które doprowadziły go do wielu fascynujących odkryć. Autor ma świadomość, że temat ten budzi obecnie wielkie zainteresowanie. Świadczy o tym chociażby popularność książki neurologa Ebena Alexandra pt. Dowód, o jego doświadczeniu zaświatów. Socci wie jednak również, jak wiele na ten temat jeszcze nie zostało powiedziane. Korzystając ze współczesnych odkryć naukowych, odróżnia to, co jest tylko pozorem śmierci, czyli tzw. doświadczeniem przedśmiertnym, od tego, co jest śmiercią rzeczywistą. Przytacza niezwykłe relacje tych, którzy doświadczyli tego pierwszego stanu, ale też – co rzadsze i bardziej fascynujące – dociera do tych, którzy rzeczywiście umarli, lecz zostali wskrzeszeni i powrócili do życia dzięki cudownej Bożej interwencji. Socci sięga do pism mistyków i świętych, nauczania i tradycji Kościoła oraz świadectw osób, które mogą o sobie powiedzieć, że naprawdę DOŚWIADCZYŁY ŚMIERCI i życia, które rozpoczyna się po niej. Antonio Socci – dziennikarz RAI, dyrektor Szkoły Dziennikarstwa w Perugii, współpracownik włoskiego dziennika „Libero”, autor licznych książek, m.in. Śledztwa w sprawie Jezusa, Czasu burzy, Tajemnic Jana Pawła II i Czwartej tajemnicy fatimskiej. Uchodzi za jednego z najbardziej kontrowersyjnych i poczytnych publicystów religijnych na świecie. Jego książki rozeszły się w milionach egzemplarzy na całym świecie, a w samej Polsce sprzedano ich już ponad pół miliona.

Książka jest poświęcona filozoficznym poszukiwaniom odpowiedzi na pytanie Dlaczego?, które człowiek stawia w okresie żałoby wywołanej śmiercią swojego dziecka lub utratą jakiejś innej ważnej dla siebie wartości. W monografii kwestia pytania Dlaczego? omawiana jest z punktu widzenia osób osieroconych oraz z pozycji umierającego dziecka lub człowieka dorosłego. Refleksje zawarte w książce dowodzą, że wszystkie próby udzielania filozoficznych odpowiedzi na pytanie Dlaczego? ostatecznie kończą się fiaskiem. Pomimo to niewskazana jest rezygnacja z pytania i chęć zastąpienia go innym, łatwiejszym. Zaniechanie dociekań w tej materii nie unieważnia skandalu zła, lecz tylko tłumi cierpienia. Wartość rozprawy podkreśla fakt, iż powstała na podstawie własnych kilkuletnich doświadczeń zawodowych jej autora. Książka może stać się ważną lekturą nie tylko dla osób osieroconych, lecz także pracowników służby zdrowia, którzy w swej praktyce często konfrontowani są z moralnymi dylematami umierania, śmierci i żałoby.

O modlitwie w intencji dziecka „utraconego” i przebłaganiu w intencji dziecka „skazanego” Refleksja, wielki ból oraz poczucie bezradności po utracie dziecka, na które z miłością i nadzieją czekali jego rodzice, przychodzi zazwyczaj natychmiast po jego nagłym, przedwczesnym odejściu. Powoduje rany serca trudne do uleczenia, niekiedy rodzi pretensje do lekarzy, służby zdrowia, a często wprost do samego Boga – dlaczego do tego dopuścił?! Refleksja po utracie dziecka, dla którego zabrakło miłości w sercach jego rodziców i które zostało „skazane” na zabicie jeszcze przed narodzeniem, przychodzi zazwyczaj po pewnym czasie. Rodzi wyrzuty sumienia, wywołuje syndrom poaborcyjny, poczucie pustki, bólu i dramatu, którego po ludzku nie da się naprawić, skoro wyrok na bezbronne dziecko został już wykonany. Czy jest wówczas dla poranionego serca i sumienia jeszcze jakaś nadzieja? Odpowiedź na to pytanie może dać jedynie Bóg, który jest Dawcą ludzkiego życia i Ojcem bogatym w miłosierdzie. Niech ten modlitewnik będzie pomocą w odnalezieniu tego cennego lekarstwa, które jest ukryte w sercu Jezusa Miłosiernego. ks. Franciszek Ślusarczyk

Daniela, jak setki kobiet, ma problem ze znalezieniem pracy. Pewnego dnia otrzymuje propozycję pracy we Włoszech jako opiekunka osób starszych (badante). Niewiele się namyślając, wsiada w autobus i już po kilku dniach jest u swojej pierwszej nonny, czyli po włosku babci. „Badante. Opiekunka we Włoszech” Danieli Wójcik to osobista opowieść o doświadczeniu opieki nad starszymi ludźmi. Książka pasjonująca, bo zawiera praktyczne porady, ale też nie szczędzi gorzkich słów prawdy o relacjach polsko-włoskich, o trudnych stosunkach między opiekunem a podopiecznym. Lektura zdecydowanie obowiązkowa dla zastanawiających się nad tymczasową emigracją zarobkową... – Daj, poprawię ci tę chustkę, źle ją założyłaś – mówię kiedyś na spacerze do mojej podopiecznej. – Nie dotykaj mnie! Niewolnicą jesteś! Takie wspomnienia powinno się jak najszybciej wymazać z pamięci, ale ja postanowiłam je utrwalić. Chociaż w moim przypadku wyjazd do pracy za granicę w charakterze opiekunki miał też jasną stronę. Zwiedzanie! Każdą wolną chwilę przeznaczałam na zwiedzanie. Wybierałam pracę w coraz to innych ciekawych zakątkach włoskich, aby jak najwięcej zobaczyć, dotknąć, sfotografować. Przywiozłam kilka tysięcy zdjęć, poznałam dużo ciekawych ludzi. Wyjeżdżając do Włoch, nie znałam języka, teraz czytam włoskie książki w oryginale. Dużo przeżyć, wspomnień, tysiące fotografii... fragment

Poradnik skierowany jest do osób, które właśnie przeszły na emeryturę lub przygotowują się do tego kroku. Znajdziesz w nim tematy związane z życiem seniora oraz praktyczne wskazówki dotyczące pielęgnowania relacji rodzinnych i towarzyskich, niezbędne informacje o zdrowiu i urodzie, a także porady dotyczące najistotniejszych kwestii prawnych czy finansowych. Dzięki tej książce dowiesz się, jak aktywnie i ciekawie spędzać wolny czas, jak zachować sprawność umysłową i fizyczną. Poznasz wygodne, niedrogie sposoby podróżowania, bogatą ofertę klubów seniora i uniwersytetów trzeciego wieku oraz możliwości uzyskania dodatkowego dochodu. Odkryjesz zalety korzystania z Internetu oraz nauki języków obcych. Ze specjalnego dodatku o zdrowiu dowiesz się, jak dbać o siebie, by długo zachować kondycję i dobre samopoczucie. Przekonaj się, że emerytura to najlepszy czas na realizowanie swoich marzeń! Dlaczego poradnik trafia w Samo Sedno: - przedstawia pomysły na przyjemne i wartościowe spędzanie wolnego czasu - podpowiada, jakie sporty można uprawiać w wieku dojrzałym - radzi, jak dbać o zdrowie, by zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób - zrozumiale objaśnia, jak rozwiązać sprawy związane ze sporządzeniem testamentu, spadku czy darowizny - korzystanie z książki ułatwiają: większa czcionka oraz rozbudowany spis treści Aneta Derda – absolwentka Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego na kierunku filologia polska. Jednym z jej zainteresowań jest antropologia starości. Pisała artykuły o warszawskich klubach seniora, dzięki czemu doskonale poznała środowisko emerytów. Książkę Aktywny senior napisała z myślą o wszystkich, którzy chcą ciekawie i twórczo korzystać z odpoczynku po latach pracy. FRAGMENT KSIĄŻKI: Ernest Hemingway zwykł mawiać, że szczęście to dobre zdrowie i zła pamięć. Jednak nie sposób zgodzić się z tą maksymą, gdy po raz kolejny szuka się zawieruszonych gdzieś kluczy lub dokumentów. Najczęściej winą za taki stan rzeczy obarcza się starość, a nawet doszukuje się w tym oznak demencji czy poważnych chorób. Oczywiście gdy problemy z pamięcią zaczynają niepokoić, należy się skonsultować z lekarzem i wykonać zalecane badania. Zanim jednak wydasz na siebie wyrok i uznasz, że zmiany są nieodwracalne, warto się sobie przyjrzeć. Zapominanie często jest spowodowane innymi niż chorobowe czynnikami. Co więcej, pamięć można i należy ćwiczyć. Zamiast wpadać w panikę, zwróć uwagę na swoją dietę i tryb życia. Być może w nich kryją się przyczyny osłabienia pamięci. Pamięć starzeje się razem z nami. Szczególnie po 50. roku życia coraz częściej zdarza nam się zapominać czy mieć kłopoty z koncentracją. Dzieje się tak, gdyż z wiekiem pojawiają się zaburzenia w szybkości przekazywania impulsów nerwowych w mózgu, co spowodowane jest niedotlenieniem, a także obumieraniem neuronów (przekraczając czterdziestkę, traci się ich ok. 1000 dziennie). Niektóre połączenia między komórkami rozluźniają się i z czasem zanikają. Wpływa to na osłabienie pamięci krótkotrwałej, czyli tej, która odpowiada za zapamiętywanie bieżących wydarzeń oraz wykonywanych czynności i przesyłanie tych informacji do pamięci długotrwałej. Pogarsza się także jakość ich przechowywania. Ponieważ z wiekiem gorzej funkcjonuje przede wszystkim pamięć krótkotrwała, często mówi się, że osoby starsze lepiej pamiętają to, co wydarzyło się kilka lat wcześniej, niż to, co robiły poprzedniego dnia. Warto wiedzieć, że ten rodzaj pamięci można ćwiczyć i wspomagać odpowiednią dietą. Co więcej, zdrowo starzejący się ludzie nie tracą możliwości poznawczych, a jedynie spada ich tempo uczenia się. Tak więc osoba starsza będzie uczyć się wolniej niż młoda, ale efekty nauki w obu przypadkach będą podobne.

Jest to pierwsza w Polsce tak obszerna publikacja poświęcona zmianom hormonalnym u mężczyzn po pięćdziesiątym roku życia i spowodowanym nimi chorobom, które - w związku ze starzeniem się społeczeństwa - stają się coraz poważniejszym problemem medycznym. Chociaż książka przeznaczona jest przede wszystkim dla lekarzy pierwszego kontaktu, urologów, z pewnością zainteresuje też lekarzy wszystkich innych specjalności, do których zgłaszają się mężczyźni w wieku około 50-60 lat.

To opowieść o tym, co wydarzyło się w Smoleńsku tuż po katastrofie, gdy biegliśmy w stronę szczątków samolotu, wierząc, że jednak ktoś przeżył. O tym, co działo się tam przez kilka następnych dni. O tysiącach Rosjan, którzy dzień i noc przychodzili, by złożyć biało-czerwone kwiaty. O wciąż zadawanym pytaniu: Jak to możliwe? O niezwykłym, milczącym pożegnaniu prezydenta na pustym lotnisku i o tłumach stojących na trasie przejazdu konduktu z Okęcia do pałacu Namiestnikowskiego. O ludziach, którzy byli tam także potem, gdy miasto zamierało, patrząc na dziesiątki kolejnych trumien. O tym, jak po kilku godzinach od zapalenia pierwszej świeczki na Krakowskim Przedmieściu zapłonęły ich tam tysiące. O pogrzebach, które okryły żałobą tyle polskich miast. Nikt nie wie, co w nas zostanie z tych niezwykłych dni. Czy będziemy lepsi? Czy będziemy inni? Ale na pewno warto te dni pamiętać.

Mózg człowieka starzeje się tak samo, jak całe jego ciało. Z biegiem czasu nieuchronnie zachodzą w nim zmiany: masa i objętość mózgu spada o około 2% na każde 10 lat. Komory powiększają się, a bruzdy stają się wyraźniejsze. Zmniejsza się gęstość synaps, słabnie przepływ krwi. A jednak osoby starsze często ujawniają zdolności nieobecne na wcześniejszych etapach rozwoju: dostrzegają na pozór trudne do uchwycenia zależności między rzeczami, ich intuicje bywają trafniejsze, rozumienie problemów – głębsze, a wiedza ekspercka budzi szacunek i podziw. Jak to się dzieje, że w miarę starzenia się mózgu umysł rośnie w siłę, a jego użytkownik zyskuje mądrość? Elkhonon Goldberg zaprasza w fascynującą podróż po świecie ludzkiego poznania. Książka, która zmieni Twój sposób myślenia o starzeniu – i o myśleniu.

The central aim of this book is to approach contemporary problems raised by technologies of life and death as ethical issues that call for a more nuanced approach than mainstream philosophy can provide. To do so, it draws on the recently published seminars of Jacques Derrida to analyze the extremes of birth and dying insofar as they are mediated by technologies of life and death. With an eye to reproductive technologies, it shows how a deconstructive approach can change the very terms of contemporary debates over technologies of life and death, from cloning to surrogate motherhood to capital punishment, particularly insofar as most current discussions assume some notion of a liberal individual. The ethical stakes in these debates are never far from political concerns such as enfranchisement, citizenship, oppression, racism, sexism, and the public policies that normalize them. Technologies of Life and Death thus provides pointers for rethinking dominant philosophical and popular assumptions about nature and nurture,chance and necessity, masculine and feminine, human and animal, and what it means to be a mother or a father. In part, the book seeks to disarticulate a tension between ethics and politics that runs through these issues in order to suggest a more ethical politics by turning the force of sovereign violence back against itself. In the end, it proposes that deconstructive ethics with a psychoanalytic supplement can provide a corrective for moral codes and political clichés that turn us into mere answering machines.

Wielu z nas zadaje sobie to samo fundamentalne pytanie. Jeśli i Ty zastanawiałeś się, dokąd trafia dusza po śmierci, ta książka jest właśnie dla Ciebie. Theresa Caputo jest gwiazdą programu „Medium z Long Island”, który to bazuje na jej fascynującym, odbiegającym od zwyczajnego życiu. Urodzona i wychowana w Nowym Jorku, mieszka tam wraz z mężem i dwójką dzieci. Od ponad dekady pracuje jako medium. Jej sztandarową specjalnością jest komunikowanie się ze zmarłymi. W swojej książce zdradza nam sekrety, jakimi się z nią dzielą. Jakkolwiek to brzmi, nasi przyjaciele, bliscy, anioły, prWielu z nas zadaje sobie to samo fundamentalne pytanie. Jeśli i Ty zastanawiałeś się, dokąd trafia dusza po śmierci, ta książka jest właśnie dla Ciebie. Theresa Caputo jest gwiazdą programu „Medium z Long Island”, który to bazuje na jej fascynującym, odbiegającym od zwyczajnego życiu. Urodzona i wychowana w Nowym Jorku, mieszka tam wraz z mężem i dwójką dzieci. Od ponad dekady pracuje jako medium. Jej sztandarową specjalnością jest komunikowanie się ze zmarłymi. W swojej książce zdradza nam sekrety, jakimi się z nią dzielą. Jakkolwiek to brzmi, nasi przyjaciele, bliscy, anioły, przewodnicy, dusze oraz sam Bóg obecni są nie tylko w zaświatach, ale również tu, na Ziemi. Wielość ról, w jakich ich doświadczamy, jest niemal tak samo zaskakująca jak fakt, że towarzyszą nam w życiu doczesnym. Zmarli mogą być szczęśliwi i bezpieczni po Tamtej Stronie, mogą być nawet spokojni i pogodzeni ze wszystkim, co ich dotyczyło, ale nie zapominają o bliskich, których zostawili na Ziemi, oraz opiekują się nimi w subtelny, ledwo dostrzegalny sposób. Wzruszająca i pełna miłości opowieść o tym, że nigdy nie jesteśmy sami. zewodnicy, dusze oraz sam Bóg obecni są nie tylko w zaświatach, ale również tu, na Ziemi. Wielość ról, w jakich ich doświadczamy, jest niemal tak samo zaskakująca jak fakt, że towarzyszą nam w życiu doczesnym. Zmarli mogą być szczęśliwi i bezpieczni po Tamtej Stronie, mogą być nawet spokojni i pogodzeni ze wszystkim, co ich dotyczyło, ale nie zapominają o bliskich, których zostawili na Ziemi, oraz opiekują się nimi w subtelny, ledwo dostrzegalny sposób.  

Upływający czas stawia nas w coraz to nowych sytuacjach. Nieuchronna starość często przyprawia o niepokój. Jak poradzić sobie z tymi obawami podpowie prezentowana książka. Opracowana przez zespół specjalistów Encyklopedia seniora zawiera porady z zakresu medycyny, dietetyki, fizjoterapii, psychoterapii, refleksologii oraz prawa. Przystępne treści, zestawy ćwiczeń, kolorowe fotografie i rysunki z pewnością pomogą osobom dojrzałym w pełni wykorzystać swój potencjał, a ich opiekunom wyjść naprzeciw wszelkim wątpliwościom związanym podeszłym wiekiem.

Według opinii recenzentów jest to najbardziej przyjazny dla czytelnika poradnik na temat chorób degeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera, demencja, czy otępienie naczyniowe. Autorzy, neurolog William R. Shankle i psychiatra Daniel Amen, przede wszystkim radzą, jak możemy opóźnić proces starzenia się mózgu - wskazują, co sprzyja tym chorobom, jakie są główne czynniki ryzyka, jak wcześnie rozpoznawać typowe objawy i jakie stosować leczenie. Podkreślają, że im wcześniej są one zauważone i zdiagnozowane, tym łatwiej z nimi sobie radzić. Dlatego opracowali praktyczny kwestionariusz, pozwalający na samodzielne określenie czynników ryzyka. Gdy zauważymy ich wiele u siebie, możemy skorzystać z podanych w książce rad, które opóźnią pojawienie się symptomów choroby i spowolnią jej rozwój, co może oznaczać, że tak naprawdę nigdy nie zachorujemy na te rujnujące osobowość choroby. Przytaczając historie swoich pacjentów, autorzy zwracają również uwagę na trudne problemy, z jakimi zmagają się rodziny osób chorych. Bez podstawowej wiedzy i rozeznania w symptomach choroby trudno jest ocalić codzienne, normalne funkcjonowanie członków rodziny chorego. Rozdziały poświęcone opiece nad chorym są wprost nieocenioną pomocą dla jego otoczenia. Ukazują, jak wiele można zrobić dla chorego, korzystając z bogatego arsenału metod terapeutycznych, medykamentów i odpowiedniej diety. Ta książka jest obowiązkową lekturą dla każdego, kto przekroczył wiek pięćdziesięciu lat i nie chce narazić się, przez nieświadomość, na ryzyko upokarzających konsekwencji związanych z chorobami degeneracyjnymi mózgu. Autorzy prezentują rewolucyjnie nowe podejście do diagnozowania, zapobiegania poprzez spowalnianie i leczenia objawów zaburzeń pamięci i choroby Alzheimera.

W swojej nowej książce Deepak Chopra stara się odpowiedzieć na odwieczne pytanie człowieka: co dzieje się z nami po śmierci? I twierdzi – odwołując się do wielu dowodów, najnowszych odkryć naukowych oraz wielkich tradycji religijnych – że na końcu naszego życia wkraczamy w nowy etap tej samej duchowej podróży, w której jesteśmy obecnie. Jest to w istocie fascynująca podróż na wiele poziomów świadomości. Płynie stąd najdonioślejsze przesłanie: rozumiejąc istotę tej podróży, możemy bez lęku przejść na drugą stronę, a to, kogo spotkamy w życiu po śmierci, i czego doświadczymy, będzie odzwierciedleniem naszych obecnych przekonań, oczekiwań i poziomu naszej świadomości. Tutaj i teraz kształtujemy to, co wydarzy się w życiu po śmierci. Przybliżając życie po śmierci do chwili obecnej, Deepak Chopra otwiera przed nami ogromne nowe, twórcze perspektywy. A kiedy pojmiemy, że to wszystko jest jedną rzeczywistością, odrzucimy nasze irracjonalne lęki i zyskamy niezwykłe poczucie własnej wewnętrznej mocy.

Książka podejmuje problem pochówku dzieci poronionych i martwo urodzonych. Praca ta została obroniona na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II. Autorka jest doktorantką na Wydziale Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

W prezentowanej monografii w kompleksowy sposób omówione zostały węzłowe zagadnienia sporu o etyczną i prawną dopuszczalność eutanazji. Opracowanie ma charakter interdyscyplinarny, łączący elementy prawa karnego i medycznego, historii idei oraz etyki stosowanej. Autor przedstawia historyczne i filozoficzne tło sporu o eutanazję, wyjaśnia i systematyzuje główne pojęcia i rozróżnienia terminologiczne, pokazuje związek między etycznym i prawnym wymiarem sporu o eutanazję. Ponadto opisuje i wyjaśnia karnoprawne modele dopuszczalności eutanazji oraz analizuje problem domniemanych zagrożeń płynących z legalizacji eutanazji. Książka jest adresowana przede wszystkim do prawników, filozofów i bioetyków. Jej klarowny język i eseistyczny styl sprawiają, że może również stanowić ciekawą pozycję dla wszystkich osób zainteresowanych problematyką eutanazji.