Mózg człowieka starzeje się tak samo, jak całe jego ciało. Z biegiem czasu nieuchronnie zachodzą w nim zmiany: masa i objętość mózgu spada o około 2% na każde 10 lat. Komory powiększają się, a bruzdy stają się wyraźniejsze. Zmniejsza się gęstość synaps, słabnie przepływ krwi. A jednak osoby starsze często ujawniają zdolności nieobecne na wcześniejszych etapach rozwoju: dostrzegają na pozór trudne do uchwycenia zależności między rzeczami, ich intuicje bywają trafniejsze, rozumienie problemów – głębsze, a wiedza ekspercka budzi szacunek i podziw. Jak to się dzieje, że w miarę starzenia się mózgu umysł rośnie w siłę, a jego użytkownik zyskuje mądrość? Elkhonon Goldberg zaprasza w fascynującą podróż po świecie ludzkiego poznania. Książka, która zmieni Twój sposób myślenia o starzeniu – i o myśleniu.

The central aim of this book is to approach contemporary problems raised by technologies of life and death as ethical issues that call for a more nuanced approach than mainstream philosophy can provide. To do so, it draws on the recently published seminars of Jacques Derrida to analyze the extremes of birth and dying insofar as they are mediated by technologies of life and death. With an eye to reproductive technologies, it shows how a deconstructive approach can change the very terms of contemporary debates over technologies of life and death, from cloning to surrogate motherhood to capital punishment, particularly insofar as most current discussions assume some notion of a liberal individual. The ethical stakes in these debates are never far from political concerns such as enfranchisement, citizenship, oppression, racism, sexism, and the public policies that normalize them. Technologies of Life and Death thus provides pointers for rethinking dominant philosophical and popular assumptions about nature and nurture,chance and necessity, masculine and feminine, human and animal, and what it means to be a mother or a father. In part, the book seeks to disarticulate a tension between ethics and politics that runs through these issues in order to suggest a more ethical politics by turning the force of sovereign violence back against itself. In the end, it proposes that deconstructive ethics with a psychoanalytic supplement can provide a corrective for moral codes and political clichés that turn us into mere answering machines.

Wielu z nas zadaje sobie to samo fundamentalne pytanie. Jeśli i Ty zastanawiałeś się, dokąd trafia dusza po śmierci, ta książka jest właśnie dla Ciebie. Theresa Caputo jest gwiazdą programu „Medium z Long Island”, który to bazuje na jej fascynującym, odbiegającym od zwyczajnego życiu. Urodzona i wychowana w Nowym Jorku, mieszka tam wraz z mężem i dwójką dzieci. Od ponad dekady pracuje jako medium. Jej sztandarową specjalnością jest komunikowanie się ze zmarłymi. W swojej książce zdradza nam sekrety, jakimi się z nią dzielą. Jakkolwiek to brzmi, nasi przyjaciele, bliscy, anioły, prWielu z nas zadaje sobie to samo fundamentalne pytanie. Jeśli i Ty zastanawiałeś się, dokąd trafia dusza po śmierci, ta książka jest właśnie dla Ciebie. Theresa Caputo jest gwiazdą programu „Medium z Long Island”, który to bazuje na jej fascynującym, odbiegającym od zwyczajnego życiu. Urodzona i wychowana w Nowym Jorku, mieszka tam wraz z mężem i dwójką dzieci. Od ponad dekady pracuje jako medium. Jej sztandarową specjalnością jest komunikowanie się ze zmarłymi. W swojej książce zdradza nam sekrety, jakimi się z nią dzielą. Jakkolwiek to brzmi, nasi przyjaciele, bliscy, anioły, przewodnicy, dusze oraz sam Bóg obecni są nie tylko w zaświatach, ale również tu, na Ziemi. Wielość ról, w jakich ich doświadczamy, jest niemal tak samo zaskakująca jak fakt, że towarzyszą nam w życiu doczesnym. Zmarli mogą być szczęśliwi i bezpieczni po Tamtej Stronie, mogą być nawet spokojni i pogodzeni ze wszystkim, co ich dotyczyło, ale nie zapominają o bliskich, których zostawili na Ziemi, oraz opiekują się nimi w subtelny, ledwo dostrzegalny sposób. Wzruszająca i pełna miłości opowieść o tym, że nigdy nie jesteśmy sami. zewodnicy, dusze oraz sam Bóg obecni są nie tylko w zaświatach, ale również tu, na Ziemi. Wielość ról, w jakich ich doświadczamy, jest niemal tak samo zaskakująca jak fakt, że towarzyszą nam w życiu doczesnym. Zmarli mogą być szczęśliwi i bezpieczni po Tamtej Stronie, mogą być nawet spokojni i pogodzeni ze wszystkim, co ich dotyczyło, ale nie zapominają o bliskich, których zostawili na Ziemi, oraz opiekują się nimi w subtelny, ledwo dostrzegalny sposób.  

Upływający czas stawia nas w coraz to nowych sytuacjach. Nieuchronna starość często przyprawia o niepokój. Jak poradzić sobie z tymi obawami podpowie prezentowana książka. Opracowana przez zespół specjalistów Encyklopedia seniora zawiera porady z zakresu medycyny, dietetyki, fizjoterapii, psychoterapii, refleksologii oraz prawa. Przystępne treści, zestawy ćwiczeń, kolorowe fotografie i rysunki z pewnością pomogą osobom dojrzałym w pełni wykorzystać swój potencjał, a ich opiekunom wyjść naprzeciw wszelkim wątpliwościom związanym podeszłym wiekiem.

Życie nie kończy się w chwili śmierci – to już jest oczywiste dla czytelnika poprzednich książek ks. François Brune’a. Ale zawsze ciekawi nas jak tam jest po tej drugie stronie, co nas tam czeka, jak będziemy się czuli i jaką będziemy mieli świadomość.Świadectwa o życiu po tej i tamtej stronie śmierci Życie nie kończy się w chwili śmierci – to już jest oczywiste dla czytelnika poprzednich książek ks. François Brune’a. Ale zawsze ciekawi nas jak tam jest po tej drugie stronie, co nas tam czeka, jak będziemy się czuli i jaką będziemy mieli świadomość. Niniejsza książka nie odsłania wprawdzie kurtyny oddzielającej nas od tamtego świata, ale wzbogaca naszą wiedzę o nowe świadectwa, a autor stara się wyciągnąć z nich wszelkie treści dotyczące tego i tamtego świata, porównać z tym, co już wiemy z wcześniejszych przekazów i usystematyzować. Jeżeli dla kogoś temat życia po śmierci jest interesujący, nie może pominąć nowej książki ks. Brune’a. Niniejsza książka nie jest kontynuacją poprzedniej. Umarli mówią do nas, która kończyła się zjednoczeniem z Bogiem. Nie można pójść dalej. Nie znajdziemy jednak w tej nowej pracy powtórzenia tego, co rozdział po rozdziale wówczas rozważałem. Będzie to swego rodzaju uzupełnienie, niezbędne po pierwsze dlatego, że pojawiły się nowe badania w analizowanych wcześniej dziedzinach, a po wtóre dlatego, że wskazano zupełnie nowe drogi, o których koniecznie trzeba mówić. Cel mojej pracy pozostał taki sam: pragnę przedstawić możliwie najszerszemu gronu czytelników wszelkie informacje, które mogą podtrzymać wiarę w natychmiastowe życie po śmierci, a także ukazać, co czeka nas w tym nowym życiu aż do chwili, gdy będziemy mogli naprawdę dzielić chwałę Bożą, czyli Jego miłość.

Według opinii recenzentów jest to najbardziej przyjazny dla czytelnika poradnik na temat chorób degeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera, demencja, czy otępienie naczyniowe. Autorzy, neurolog William R. Shankle i psychiatra Daniel Amen, przede wszystkim radzą, jak możemy opóźnić proces starzenia się mózgu - wskazują, co sprzyja tym chorobom, jakie są główne czynniki ryzyka, jak wcześnie rozpoznawać typowe objawy i jakie stosować leczenie. Podkreślają, że im wcześniej są one zauważone i zdiagnozowane, tym łatwiej z nimi sobie radzić. Dlatego opracowali praktyczny kwestionariusz, pozwalający na samodzielne określenie czynników ryzyka. Gdy zauważymy ich wiele u siebie, możemy skorzystać z podanych w książce rad, które opóźnią pojawienie się symptomów choroby i spowolnią jej rozwój, co może oznaczać, że tak naprawdę nigdy nie zachorujemy na te rujnujące osobowość choroby. Przytaczając historie swoich pacjentów, autorzy zwracają również uwagę na trudne problemy, z jakimi zmagają się rodziny osób chorych. Bez podstawowej wiedzy i rozeznania w symptomach choroby trudno jest ocalić codzienne, normalne funkcjonowanie członków rodziny chorego. Rozdziały poświęcone opiece nad chorym są wprost nieocenioną pomocą dla jego otoczenia. Ukazują, jak wiele można zrobić dla chorego, korzystając z bogatego arsenału metod terapeutycznych, medykamentów i odpowiedniej diety. Ta książka jest obowiązkową lekturą dla każdego, kto przekroczył wiek pięćdziesięciu lat i nie chce narazić się, przez nieświadomość, na ryzyko upokarzających konsekwencji związanych z chorobami degeneracyjnymi mózgu. Autorzy prezentują rewolucyjnie nowe podejście do diagnozowania, zapobiegania poprzez spowalnianie i leczenia objawów zaburzeń pamięci i choroby Alzheimera.

„Niech będzie błogosławiony Bóg, który zechciał wziąć mnie w swe ramiona, a jednocześnie pozostawił w waszych... bo jestem nadal z wami, bardziej, niż kiedy przebywałem na ziemi. Zbyt wiele rzeczy mnie pasjonowało, wzywało, budziło we mnie pragnienie, by żyć w pełni, i ŻYJĘ w pełni!". To słowa zmarłego, zapisane przez jego matkę, której rękę prowadził. W tym samym zeszycie zanotowała własną odpowiedź. Potem syn znów przejął kontrolę nad jej dłonią i dialog toczył się, toczył... Szaleństwo? „Zwykła" projekcja podświadomości? Jesteście pewni? Sytuacje tego rodzaju zdarzają się częściej, niż sądzicie, i nie dają się tak łatwo wytłumaczyć. Jeśli przeczytacie tę książkę, zrozumiecie dlaczego. I może dzięki niej życie nabierze dla was nowego sensu, może poczujecie odwagę, której dotąd wam brakowało. Tego z pewnością pragnąłby młody „zmarły", którego słowa właśnie zacytowałem. To jedyny powód, dla którego napisałem tę książkę. Z pewnością straciliście kiedyś osobę, która była dla was bardzo ważna, bez której nie wyobrażaliście sobie życia. Przydarza się to każdemu z nas. Znacie odgłos ziemi spadającej na drewniane wieko trumny i pustkę domu, której nic nie potrafi zapełnić. Jak ja, jak my wszyscy, zadawaliście sobie wówczas pytanie, co stało się z tymi wszystkimi doświadczeniami, radosnymi i bolesnymi, z drobnymi zdarzeniami codzienności i wyjątkowymi doznaniami. Co zostało z przeżytych wrażeń, emocji, uczuć, trosk, nadziei, myśli, radości i cierpień? Czy naprawdę wszystko to obróciło się w nicość, jakby nigdy nie istniało? Mówi się często, że zmarli żyją w pamięci tych, którzy ich znali i kochali. Nie okłamujmy sami siebie! Niczego nie udawajmy! To wspomnienie o nich żyje, nie oni! A kiedy ci, którzy ich pamiętają, sami odejdą, czy wówczas będzie tak, jakby nigdy nie istnieli, czy przeszłość zniknie, jak znikają z powierzchni wody zmarszczki po wrzuconym kamieniu? Jestem przekonany, że nie. Powiecie, że nie jest niczym dziwnym, iż wierzę w życie wieczne, jestem przecież księdzem (niewątpliwie wyczytaliście o tym na okładce). No cóż! To nie takie proste! Przede wszystkim dlatego, że nasze teksty liturgiczne wymagają interpretacji. Mówi się w nich o zmarłych, którzy „będą spoczywać" aż do ostatniego dnia, kiedy to Bóg ich „obudzi". Czyli mieliby spać pod ziemią przez stulecia i tysiąclecia! Wybaczcie, ale rzeczywistość jest inna. Nasi zmarli są bardzo zajęci. Wiemy o tym od nich samych. Ich zajęcia to głównie opieka nad nami, żywymi. Poznacie świadectwa, które zmarli z pewnej rodziny (zwłaszcza dwóch spośród nich) przekazali dzięki pomocy bliskich, pozostałych na tym świecie. W jaki sposób? Poprzez zjawisko spontanicznej mediumiczności określane jako „pisanie automatyczne" bądź „pisanie intuicyjne, natchnione...". Każda z nazw uwypukla inny aspekt tego zjawiska. Pisanie tego rodzaju nazywamy „automatycznym", ponieważ osoba odgrywająca rolę medium jedynie trzyma długopis, a jej ręka wydaje się poruszać sama, realizując wolę zmarłego przebywającego na stałe w zaświatach, czyli w wymiarze rzeczywistości, do którego przechodzimy po śmierci. Charakter pisma może być charakterem pisma zmarłego. Ekspertyzy grafologiczne niejednokrotnie to potwierdzały, pozbawiając wiarygodności wyjaśnienie mówiące o projekcji podświadomości piszącego. Wiadomości z tamtego świata od Jeana Wintera i Geralda De Dampieree`a Książka jest zapisem wiadomości od zmarłego syna i innych krewnych, które przez ponad czterdzieści lat otrzymywały za pomocą pisma automatycznego trzy pokolenia tej samej rodziny. Te kontakty to zarówno poruszająca historia rodzinnej miłości, która przekracza granice śmierci, jak i dokładne opisy warunków życia po śmierci, a zwłaszcza związku, który łączy żywych i „umarłych”, przyczyniając się do rozwoju duchowego jednych i drugich. Nie są one przekazywane po to, by wzbudzić sensację - nadawcy kierują je do członków własnej rodziny. Z dnia na dzień, z miłością i oddaniem, dzielą się swoimi odkryciami zjawisk i praw panujących w zaświatach. Ich egzystencja, choć przepełniona radością i pięknem, nie jest jedynie „wiecznym spoczynkiem”. Są powiązani więzami miłości z wyższymi planami i angażują się w różne misje służące wyższym celom. Przynależąc do innego świata, pomagają i edukują tych, którzy pozostali na ziemi i często są zagubieni, ponieważ nie znają miejsca swojego wiecznego przeznaczenia. Znany na całym świecie specjalista od transkomunikacji, ojciec François Brune, opatruje wiadomości z zaświatów obszernym komentarzem i wyjaśnia ich zawartość, czerpiąc z dziedzictwa literatury na temat kontaktów z zaświatami. Kup zestaw książek Farnçois Brune. Razem taniej!

W swojej nowej książce Deepak Chopra stara się odpowiedzieć na odwieczne pytanie człowieka: co dzieje się z nami po śmierci? I twierdzi – odwołując się do wielu dowodów, najnowszych odkryć naukowych oraz wielkich tradycji religijnych – że na końcu naszego życia wkraczamy w nowy etap tej samej duchowej podróży, w której jesteśmy obecnie. Jest to w istocie fascynująca podróż na wiele poziomów świadomości. Płynie stąd najdonioślejsze przesłanie: rozumiejąc istotę tej podróży, możemy bez lęku przejść na drugą stronę, a to, kogo spotkamy w życiu po śmierci, i czego doświadczymy, będzie odzwierciedleniem naszych obecnych przekonań, oczekiwań i poziomu naszej świadomości. Tutaj i teraz kształtujemy to, co wydarzy się w życiu po śmierci. Przybliżając życie po śmierci do chwili obecnej, Deepak Chopra otwiera przed nami ogromne nowe, twórcze perspektywy. A kiedy pojmiemy, że to wszystko jest jedną rzeczywistością, odrzucimy nasze irracjonalne lęki i zyskamy niezwykłe poczucie własnej wewnętrznej mocy.

Książka podejmuje problem pochówku dzieci poronionych i martwo urodzonych. Praca ta została obroniona na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II. Autorka jest doktorantką na Wydziale Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

W prezentowanej monografii w kompleksowy sposób omówione zostały węzłowe zagadnienia sporu o etyczną i prawną dopuszczalność eutanazji. Opracowanie ma charakter interdyscyplinarny, łączący elementy prawa karnego i medycznego, historii idei oraz etyki stosowanej. Autor przedstawia historyczne i filozoficzne tło sporu o eutanazję, wyjaśnia i systematyzuje główne pojęcia i rozróżnienia terminologiczne, pokazuje związek między etycznym i prawnym wymiarem sporu o eutanazję. Ponadto opisuje i wyjaśnia karnoprawne modele dopuszczalności eutanazji oraz analizuje problem domniemanych zagrożeń płynących z legalizacji eutanazji. Książka jest adresowana przede wszystkim do prawników, filozofów i bioetyków. Jej klarowny język i eseistyczny styl sprawiają, że może również stanowić ciekawą pozycję dla wszystkich osób zainteresowanych problematyką eutanazji.

Książka zawiera praktyczne porady i zalecenia specjalistów z Instytutu Żywności i Żywienia; mogą z niej korzystać zarówno pacjenci, jak i lekarze podstawowej opieki zdrowotnej.Starzenie się jest procesem fizjologicznym i należy do kolejnych etapów ludzkiego życia. Nie możemy go uniknąć, ale dzięki aktywności fizycznej i diecie bogatej w makro- i mikroskładniki możemy wpłynąć na nasze samopoczucie i stan zdrowia. Autorzy poradnika podają cenne wskazówki dotyczące zaleceń żywieniowych dla osób w wieku starszym. Zwracają uwagę na interakcje suplementów diety z przyjmowanymi lekami. Czytelnik znajdzie w naszej publikacji również przykładowe jadłospisy, które pomogą w codziennym komponowaniu posiłków. Książka zawiera praktyczne porady i zalecenia specjalistów z Instytutu Żywności i Żywienia; mogą z niej korzystać zarówno pacjenci, jak i lekarze podstawowej opieki zdrowotnej.

Z początku niektóre zmiany wydają się typowe dla ludzi w podeszłym wieku. Stopniowa utrata pamięci czy spadek formy fizycznej, a także zaskakujące, niecodzienne dotychczas zachowanie lub reakcje tłumaczymy sobie zwykle procesem starzenia i naturalną koleją rzeczy. Uświadomienie sobie, że stoi za nimi demencja, jest dla rodziny momentem przełomowym. Autor tej książki, Ken Abraham, opowiada w niej o własnych przeżyciach i doświadczeniach. Kiedy zrozumiał, że jego matka cierpi na demencję, ziemia osunęła mu się spod nóg. Abraham jednak nie dał tak łatwo za wygraną. Nie bez sporej dozy humoru i zarazem rzeczowo tłumaczy, jak radzić sobie z chorobą. W swoich refleksjach nawiązuje też do Dekalogu, a dokładniej do tego jego przykazania, które każe nam czcić rodziców. Dodaje w ten sposób otuchy i odwagi wszystkim tym, którzy, opiekując się chorymi rodzicami, muszą niejednokrotnie podejmować się trudnych obowiązków. Demencja czy choroba Alzheimera to nie tylko ogromny balast dla rodziny. To też, a może nawet przede wszystkim, nieznośna ujma i zażenowanie dla samego chorego. 

Książka od lat pozostająca bestsellerem, opisująca naturalne, niefarmakologiczne podejście do menopauzy, w tym wydaniu uzupełniona o najnowsze wyniki badań dotyczących hormonalnej terapii zastępczej. Dr Linda Ojeda od dawna uważała, że menopauza jest naturalnym etapem w życiu kobiety, nie zaś jakimś zaburzeniem, które „musi być leczone”. Od czasu pierwszego wydania tej książki w 1989 roku, dziesiątki tysięcy kobiet korzystały z jej wyważonych, afirmujących życie porad, by zrozumieć i przejść przez okres menopauzy i dalsze lata, wciąż w pełni się nimi ciesząc. W każdym kolejnym wydaniu tej książki dr Ojeda zawiera najnowsze informacje o konwencjonalnej hormonalnej terapii zastępczej oraz o dostępnych bezpieczniejszych alternatywach. W niniejszym, nowym wydaniu, wyraźnie wyjaśnia dlaczego sztuczną terapię hormonalną uważa się za szkodliwą, oraz oferuje szeroką gamę różnych jej alternatyw. Odpowiada również na pytanie, co możesz zrobić, jeśli suplementy, zioła i produkty sojowe, których używasz zamiast terapii hormonalnej, nie działają. Inne nowe informacje zawarte w tym wydaniu: · Co wykazało, a czego nie wykazało słynne badanie Women’s Health Initiative? · Najlepsze opcje hormonalnej terapii zastępczej dla kobiet w okresie około- i postmenopauzalnym. · Czasami niebezpieczna różnica pomiędzy hormonami syntetycznymi a naturalnymi. · Typy dostępnych leków stosowanych w hormonalnej terapii zastępczej z uwzględnieniem ich handlowych oraz ogólnie znanych nazw. · Testy hormonalne i niehormonalne środki korygujące zaburzenia równowagi hormonalnej. Menopauza bez leków dostarcza obszernych informacji na temat objawów menopauzy – fal gorąca, zmęczenia, zmian w życiu seksualnym, depresji czy osteoporozy – oraz na temat tego, jak je łagodzić. Uaktualnione fragmenty omawiają kwestie dotyczące chorób serca i raka piersi, oraz ich związku z cholesterolem, dietą, suplementami, ćwiczeniami, naturalnymi hormonami jak również syntetycznymi lekami.

Jak poradzić sobie ze śmiercią i nie zwątpić w życie? Kiedy pielęgniarka Norma Bowe zaczęła prowadzić zajęcia dotyczące śmierci w college'u w New Jersey, nie spodziewała się, że odniesie taki sukces. A jednak rok w rok na jej warsztaty trzeba się zapisywać z trzyletnim wyprzedzeniem. Powód jest prosty. W rzeczywistości lekcje Normy pomagają zrozumieć, jak najlepiej wykorzystać to, co poetka Mary Oliver nazwała kiedyś „jedynym dzikim i drogocennym życiem”. Pod pretekstem dyskusji na temat umierania oraz wizyt na cmentarzach i w prosektoriach Norma uczy swoich studentów, by doceniali piękno życia i znajdowali je w sobie nawzajem. Nagradzana dziennikarka Erika Hayasaki, która towarzyszyła Normie w jej pracy przez ponad cztery lata, pokazuje, w jaki sposób profesorka pomogła czworgu wyjątkowych studentów uwolnić się od ciężaru ich udręczonych rodzin oraz straszliwych życiowych okoliczności i odnaleźć równowagę oraz szczęście. „To piękna książka o odwadze. Odwadze, aby zawrócić i stawić czoła własnemu życiu i śmierci, oraz odwadze, aby wpływać na życie innych. Książka Lekcje umierania. Prawdziwa historia o życiu pokazuje, jak żyć w pełni, z wdzięcznością i sensem każdego dnia”. Elizabeth Lesser, autorka książki Broken Open i współzałożycielka Omega Institute „Hayasaki zabiera nas w niezapomnianą podróż z Normą Bowe oraz ludźmi w jej otoczeniu, którzy doświadczyli jej mądrości i współczucia. Ta książka to ostatnia lekcja, jakiej kiedykolwiek będziecie potrzebować na temat życia”. —Ruth Davis Konigsberg, autorka książki The Truth About Grief: The Myth of Its Five Stages and the New Science of Loss Książka Lekcje umierania. Prawdziwa książka o życiu jest zarazem bezwzględna i zbawcza. Ukazuje najbardziej bolesną, pełną przemocy twarz ludzkości, a jednocześnie ujawnia zacięty optymizm i zdumiewającą szczodrość. Historie w niej zawarte utkwiły we mnie głęboko i szybko mnie nie opuszczą”. —Erica Brown, autorka książki Happier Endings: A Meditation on Life and Death

Niniejsza książka jest poświęcona problematyce starości, przede wszystkim życiu intymno-emocjonalnemu osób starszych. Inspiracją do podjęcia tego tematu był jeden z kursów z programu studiów pedagogicznych. Uczestnictwo w tych zajęciach uświadomiło mi istnienie pewnych sfer życia seniorów, które są marginalizowane w naszym społeczeństwie bądź są tematami naznaczonymi społecznie i uznanymi za tabu. Nie oznacza to jednak, że są to obszary nieistniejące lub nieistotne dla ludzi starszych. Problem starości jest obecnie dość powszechnie poruszany w literaturze, jednak badań dotyczących interesującej mnie tematyki przeprowadzono dotychczas niewiele. Istnieją jednak pomiary, które dowodzą, że osoby starsze prowadzą życie seksualne, mimo że społeczeństwo nadaje temu marginalne znaczenie i nie podejmuje tego tematu. Autorami takich badań są zarówno Z. Izdebski, jak i Z. Lew-Starowicz. Książka składa się z dwóch części. Pierwsza – teoretyczna – została poświęcona przybliżeniu literatury przedmiotu, natomiast druga dotyczy przeprowadzonych przeze mnie badań. Na część teoretyczną składają się trzy rozdziały. Pierwszy z nich zawiera biologiczne ujęcie starości ze zwróceniem uwagi na nieuchronność i nieodwracalność procesu starzenia się. Przedstawia rozumienie terminu „starość”… Rozdział drugi zawiera analizę starości pod względem społeczno-psychologicznym. Przedstawia najważniejsze socjologiczne teorie starzenia się, a także charakteryzuje pojęcie jakości życia w starości, które jest ściśle związane z doświadczeniem satysfakcji i zadowolenia… Rozdział trzeci jest poświęcony analizie życia intymno-emocjonalnego osób starszych. Na wstępie zawiera próbę zdefiniowania tego pojęcia, które zostało stworzone przeze mnie na potrzeby badań. Następnie przedstawia charakterystykę życia intymno-emocjonalnego pod względem biologicznym, czyli opisuje aktywność seksualną osób starszych w kontekście seksualności człowieka w ogóle… Druga część pracy prezentuje własne badania empiryczne, dotyczące opinii studentów o życiu intymno-emocjonalnym osób starszych. Badania zostały przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem ankiety. Kwestionariusz zawierał zarówno pytania otwarte, jak i zamknięte, dlatego można je uznać za badania ilościowo-jakościowe. Mam nadzieję, że podjęcie przeze mnie pracy badawczej nad życiem intymno-emocjonalnym osób starszych może przynieść pewne korzyści dla praktyki pedagogicznej. Zarówno seksualność, jak i życie emocjonalne seniorów stają się coraz bardziej problemami młodszych generacji, które muszą nauczyć się szanować intymność i prywatność osób starszych, a także rozumieć ich potrzeby. Jest to także niezwykle istotne dla instytucji opiekuńczych, w których przebywają osoby w jesieni życia[1]. Dzięki badaniom udało się uzyskać dość konkretne sądy dotyczące życia intymno-emocjonalnego osób starszych, dlatego uważam je za niezwykle wartościowe, pragnę jednak zaznaczyć, że są one jedynie wstępem do szerszego potraktowania tematu. Agata Kowgier

Pozycja z serii Lubelska Biblioteka Staropolska. Wprowadzenie i opracowanie: Michał Kuran. Kazania pogrzebowe upamiętniające księcia Janusza Wiśniowieckiego to przykład interesującego zjawiska kultury baroku. Kreowanie wzorca osobowego, opis trudnej do zaakceptowania współcześnie sztuki umierania, ukazanie odchodzenia w ramach ówczesnego obyczaju i w kontekście dawnej kultury słowa - to zalety poznawcze tych odległych w czasie tekstów będących też przykładem, świetnych kazań okolicznościowych i prozy staropolskiej.

Cywilizacja ludzi młodych, pięknych, liczących ciągle na sukces boi się mówić, pisać, rozprawiać o starości, która ciągle jest dychotomicznie ukazywana; raz jako wartość, bo niesie ze sobą takie kategorie, jak pełnię życia, doświadczenie, mądrość, spokój, ale chyba częściej pokazuje się jako antywartość, bo związana jest z chorobami, ograniczeniem, wreszcie kończy się śmiercią. Tym większe uznanie dla Małgorzaty Potent-Ambroziewicz, która wybrała starość za przedmiot swoich badań językowych i kulturowych. Cóż językoznawca może powiedzieć o starości? Właśnie może, tak jak uczyniła to autorka, zanalizować funkcjonowanie tego słowa (pojęcia) w społeczności językowej, może odtworzyć językowy i kulturowy obraz starości. Jest to zamierzenie ważne z różnych powodów, nie tylko językoznawczych, ale zwłaszcza społecznych. Publikacja mieści się w obszarze badań semantycznych, socjologicznych, aksjologicznych i kognitywnych.

RĘKA BOGA to napisana w roku 1996 autobiografia Nathansona, w której Autor przedstawia swoją drogę: od postawy wyrachowanego propagatora aborcji – aż po moralne opamiętanie i radykalny wobec niej sprzeciw. Książka demaskuje też szereg zakulisowych mechanizmów dotyczących

Ewolucja postawy człowieka wobec śmierci na przestrzeni dziejów widziana z punktu widzenia filozofii, sztuki i literatury, ale także demografii i statystyki. Książka Vovelle’a jest monumentalnym, obejmującym okres od średniowiecza po wiek XX dziełem opisującym ewolucję, jakiej ulegała postawa człowieka wobec śmierci. Oprócz bogatego kontekstu z zakresu historii sztuki, literatury i filozofii autor, snując rozważania o rzeczach ostatecznych, sięga z powodzeniem po zdobycze nauk takich, jak demografia, etnografia, statystyka, biologia czy prawo. Filozoficzne refleksje przeplatają się zatem z wykresami, ikonograficzne analizy ze statystykami śmiertelności. Taka perspektywa, rzadko obierana we współczesnej humanistyce, pozwala czytelnikowi wyjść poza ograniczenia kultury wysokiej i dotrzeć także do codziennego doświadczenia śmierci zwykłego człowieka.

Osią pracy jest napięcie między konwencjonalną teorią antropologiczną a przeżyciem, zwłaszcza przeżyciem granicznym choroby, śmierci i cierpienia. Marcin Kafar zdecydowanie odrzuca utrwalony sposób pisania o tych kwestiach, sprowadzający się najczęściej do rejestracji i interpretacji ‘rytuałów’ im towarzyszących, społecznych wyobrażeń czy obrazów medialnych. Ze szlachetną premedytacją stawia przed czytelnikiem ‘nagą’ prawdę przeżycia, jej banalność, marginesowość, jej wstyd i efekt poniżenia. Tej książce daleko jest do standardowej akademickiej letniości. Autor wadzi się bowiem z naszą mentalnością, z naszym najgłębszym ‘ja’, dokonując swoją pracą znaczącej transgresji etycznej.