Nikt z nas nie jest wieczny, starość i umieranie jest częścią naszego życia. Ból po utracie ukochanych ludzi jest wielki. Jak pogodzić się z odchodzeniem najbliższych, ukochanych ludzi? Jak uporać się z żałobą po ich śmierci kiedy wydaje się, że straty już nikt i nic nie uleczy? na te i inne pytania odnajdziecie Państwo odpowiedź w znanych publikacjach Elizabeth Kübler-Ross czy Renaty Arendt Dziurdzikowskiej. Znajdziecie tutaj też lekturę na temat przebiegu żałoby u dzieci i nastolatków, dla których takie traumatyczne przeżycia są bardzo ciężkie do zrozumienia.
Upowszechnianie wiedzy i kultury gerontologicznej jest zadaniem niezmiernie trudnym, wymagającym nie tyle środków, co determinacji, profesjonalizmu, zaangażowania i czasu oraz edukacji. Wymaga interdyscyplinarnych inicjatyw eksploracyjnych i ponadresortowych
działań nakierowanych na obalanie negatywnych stereotypów, na wzmacnianie kapitału społecznego i racjonalne gospodarowanie potencjałem tkwiącym w coraz liczniejszej populacji osób starszych. Wymusza powstawanie i rozwój nowych subdyscyplin gerontologii,
wzmacniając zapotrzebowanie na nową wiedzę o ostatniej fazie życia, o randze aksjologii, epistemologii oraz znaczeniu, granicach sfery sacrum i profanum w ludzkiej egzystencji. […] Pod względem merytorycznym [recenzowana] praca dobrze wpisuje się w aktualną, ważną
dyskusję nad poszukiwaniem optymalnego modelu przygotowania społeczeństwa do samodzielnej, zdrowej, aktywnej, późnej dorosłości, do nowych sposobów podnoszenia jakości coraz dłuższego życia. […] Praca potrzebna na rynku wydawniczym – zasługująca na upowszechnianie w środowisku akademickim: wśród studentów i dydaktyków; wśród teoretyków i praktyków – przedstawicieli nauki i szeroko rozumianych służb społecznych oraz zainteresowanych wielowymiarowością i niehomogenicznością życia w starości. Z uwagi na wielowątkowość i interdyscyplinarny charakter całości – to praca nowatorska.
Fragmenty recenzji wydawniczej prof. dr hab. Elżbiety Trafiałek
Spis treści
Adam A. Zych
Starość w drodze, czyli mądrość życiowa i los człowieka późnej
dorosłości
Część I
STUDIA I SZKICE
Bernadetta Janusz i Emilia J. Sitek
Żałoba za życia: przeżywanie niejednoznacznej utraty w kontekście
choroby otępiennej u najbliższej osóby
Zdzisław Markiewicz
Superwizja w całodobowych placówkach pomocowych dla osób
starszych
Anna Stanisławska
Gerontologopedia – mowa osób starszych przedmiotem
zainteresowania logopedii
Dariusz Włodarek
Żywienie osób starszych. Czy modyfikacje diety są konieczne?
Ks. Andrzej Zwoliński
Mądrość ludzi starszych
Adam A. Zych
Współczesna polityka senioralna: deklaracje i działania
Część II
DOBRE PRAKTYKI
Iwona Benek i Agnieszka Labus
Wskazanie kryteriów projektowych dla mieszkalnictwa
senioralnego. Czynniki sprzyjające adaptacji seniora w nowych
sytuacjach życiowych
Mariusz Dorot
Gerontopsychomotoryka jako forma towarzyszenia i/lub wspierania
osób starszych
Justyna Hołyst
Wsparcie kierowane do osób starszych z otępieniem. Na
przykładzie działu EMI: Staying at home w Anglii
Emilia Lewicka-Kalka
Rady seniorów w Polsce: bariery i wyzwania
Anna Stanisławska
Nie mówię, ale mam własne zdanie. Rola logopedy w Zakładzie
Opiekuńczo-Leczniczym w Ostrzeszowie
RECENZJE
Katarzyna Kaczorowska-Bray
Recenzja hasła gerontologopedia, ogłoszonego w pracy zbiorowej:
Encyklopedia starości, starzenia się i niepełnosprawności, pod red.
Adama A. Zycha
Waldemar Tłokiński
Młodość utracona, odkrywana starość – zbiór esejów i szkiców
z gerontologii
Adam A. Zych
Zamiast zakończenia: Wstrzymaj się chwilo – geragogika losu
i mądrości życiowej
Bibliografia
Filmografia
Netografia
Informacje o Autorach
Jak mówić dzisiaj o śmierci, by przywrócić ją do życia? W jaki sposób postępować, by stała się na powrót bliska, lecz na innych zasadach, uwzględniających nowe technologie i rzeczywistość wirtualną? Książka ta jest osobliwym tekstem, który powstawał na przestrzeni kilku ostatnich lat. Osobliwym, ponieważ nie jest to praca przynależna do konkretnej dyscypliny naukowej, mimo że nieraz odwołuję się do badań naukowców, artystów i specjalistów z różnych dziedzin. Źródłem inspiracji jest dla mnie wszystko, co pobudza do myślenia i prowokuje do stawiania pytań. Nie starałam się zatem formułować zasadniczych tez ani rozwiązywać i diagnozować problemów, ale jedynie niektóre odsłaniać, by w ten sposób zachować formę maksymalnie otwartą. Czy zresztą na takie pytania można udzielić prostych odpowiedzi?
Niniejsza książka ukazuje życie i funkcjonowanie osób zamieszkujących domy pomocy społecznej (DPS). Przedstawia codzienność seniorów, zajęcia jakie wypełniają ich czas, kontakty z innymi mieszkańcami, ze społecznością lokalną, z rodzinami. Autorka zagłębia się w tematykę dotyczącą potrzeb oraz jakości życia podopiecznych; charakteryzuje niektóre choroby występujące u ludzi starszych mieszkających w DPS, ich problemy, bolączki, cierpienia. W książce znajdziemy rozdziały poświęcone problemowi samotności, odrzucenia, a także dyskryminacji ludzi starszych zarówno przez osoby z młodszego pokolenia, jak i osób starszych – współmieszkańców. W końcu autodyskryminacji, która także ma miejsce wśród podopiecznych PDS.
Autorka poświęca szczególną uwagę osobom zatrudnionym w domach pomocy społecznej, które opiekują się osobami starszymi, chorymi, z niepełnosprawnościami, których praca wymaga szczególnych predyspozycji fizycznych i psychicznych, a jednocześnie jest niedoceniana przez społeczeństwo, niezauważana, i nisko opłacana.
Publikacja ukazuje prawdy i mity na temat życia mieszkańców DPS oraz istotę funkcjonowania placówek opieki całodobowej, które są oparte na doświadczeniu i obserwacji.
The monograph considers the notion and scope of senior policy vis-a-vis similar policies, such as social policy on ageing, social policy on old age, and social policy on the elderly. Although retirement policy is unrelated to senior policy, it is also covered in the monograph because of its influence on the financial situation and well-being of the elderly and older adults. A brief review of the demographic situation and main population trends in EU-28 countries is followed by a presentation of senior policies in Hungary, Poland and Russia, and the impact of their retirement policies on the economic situation of older people.
Proces szybkiego starzenia się społeczeństw krajów rozwiniętych wymaga reakcji ludzi współodpowiedzialnych za politykę demograficzną, a także środowiska medycznego (lekarzy, pielęgniarek i opiekunek osób starszych) oraz twórców w szerokim tego słowa znaczeniu (ludzi filmu – reżyserów i scenarzystów, przedstawicieli innych sztuk wizualnych – malarzy, rzeźbiarzy, ludzi słowa – poetów, pisarzy oraz biografów, w tym autobiografów dokonujących literackie rozrachunku ze starzeniem) czy wreszcie ludzi nauki próbujących uporządkować zjawiska zachodzące w społeczeństwach końca XX i początku XXI w., zwłaszcza w obszarze problemów związanych z osobami w wieku senioralnym cierpiącymi na różne choroby.
W naszym tomie Jeszcze raz o starości z chorobą. On Ageing and Illness, One More Time badany korpus dzieł obejmuje prace zarówno polskie, jak i obce, autorzy zebranych w tomie esejów są także związani z różnymi międzynarodowymi ośrodkami. Definicją demencji i historią owej „plagi XXI wieku”, jaką jest najczęstsza jej odmiana – choroba Alzheimera, zmian w społecznej percepcji i nastawienia do AD – od popularyzacji do dynamizacji – zajmuje się Mark Schweda. Lucy Burke koncentruje się na perspektywach, jakie niesie ze sobą określony typ polityki wobec osób starych, niepełnosprawnych, w tym cierpiących na demencję, skazanych na bezproduktywny schyłek egzystencji. Artykuł Esther Jones to swego rodzaju studium przypadku a zarazem świadectwo: autorka opisała własne doświadczenia wyniesione z pracy w domu opieki dla chorych na demencję. Przypadkiem zapadłego na demencję niemieckiego pisarza, historyka literatury, krytyka i tłumacza Waltera Jensa, którym do końca opiekowała się jego żona Inga, zajmuje się z kolei Anna Szyndler. Zgoła innym studium przypadku są dzieła autobiograficzne Sándora Máraia oraz Henryka Grynberga, którym poświęcony został artykuł Katarzyny Jerzak. Narracjom o domach starców, ich odbiorowi i obrazom w literaturze pięknej od Alberta Camusa po współczesne teksty literackie swoje artykuły poświęciły Agnieszka Czyżak i Hanna Serkowska. Starość w połączeniu z chorobą w powieściach wiktoriańskich Charlesa Dickensa to temat artykułu Adriana Taita. Metaforami starości w twórczości poetyckiej T.S. Eliota, Teda Hughesa i Craiga Hughesa zajmują się Olga Elsbach i Małgorzata Grzegorzewska. Na portretach „ubywających” – ojca i matki – w reportażach literackich Arno Geigera i Davida Sievekinga swoje badania skupia Maria Gierlak. Zaś Katarzyna Smyczyńska koncentruje się na dydaktycznym charakterze trylogii Stiana Hole’a, tekście mającym na celu, zdaniem autorki, oswojenie najmłodszych czytelników z procesem starzenia.
Tom niniejszy nie jest dziełem skończonym, jeśli chodzi o proponowane sądy czy pod względem definitywnych rozstrzygnięć. Dokumentuje fazę wzrostu uwagi twórców w stosunku do problemów związanych z szybko powiększającą się populacją seniorów i, miejmy nadzieję, stanie się również inspiracją do dalszych badań nad starością w kulturze, zwłaszcza nad tą z ograniczeniami wywołanymi różnego rodzaju chorobami i niepełnosprawnością.
Kryzys wieku średniego - zjawisko wpisane w bieg życia czy użyteczny mit pozwalający radzić sobie z nieuniknionymi zmianami i stratami? Czy z wyzwaniami również? Czy można w wieku średnim kontynuować program wczesnej dorosłości? Jakim kosztem? Jak rekonstruujemy świat znaczeń osobistych, gdy zmienia się nasza emocjonalność w okresie przełomu połowy życia? Kiedy jest już za późno na wielką zmianę życiową oraz co jej sprzyja? Co oznacza zjawisko „teraz albo nigdy"? Jak dokonujemy bilansu półmetka i do czego może to prowadzić? Jaką rolę odgrywa świadomość czasu, rozeznanie osobistego potencjału, zdolność do konstruowania autorskiego planu na przyszłość? Wreszcie, co jest charakterystyczne dla kobiet, a co typowe dla mężczyzn? I jak bardzo jako osoby różnimy się sposobem przechodzenia połowy życia? To niektóre z pytań - nie ma na nie jednoznacznych i prostych odpowiedzi w tej książce, w psychologii bowiem większość rozwiązań rozpoczyna się od „to zależy...". Monografia, obok zaprezentowanych teorii i badań, niesie zaproszenie do refleksji, może też wyzwanie, sugeruje poszukiwanie wraz z autorem niejednoznacznych i nierzadko trudnych odpowiedzi na nieproste pytania. Pytania, jakie wywołuje w nas poczucie wolności, odpowiedzialności i czasu.
Obserwowane od połowy XX wieku w większości państw świata dynamiczne zmiany struktury demograficznej mają istotne znaczenie dla stabilności systemów emerytalnych. Jednym z zagrożeń, szczególnie dla stabilności systemów emerytalnych, wpisujących się w proces starzenia się społeczeństwa, jest ryzyko długowieczności. Podstawowym jego źródłem jest błędne oszacowanie dynamiki, z jaką będą obniżać się współczynniki zgonów. Od lat 50. XX wieku zmieniają się one w tempie znacznie przewyższającym prognozowany poziom. W rezultacie stosowane modele prognozowania trwania życia istotnie zaniżają jego faktyczną długość, a to jest równoznaczne ze wzrostem zobowiązań z tytułu dożywotnich świadczeń przysługujących obywatelom. Każdy rok ponad prognozowany poziom trwania życia prowadzi do znaczącego wzrostu wartości bieżącej świadczeń, wypłacanych zarówno przez instytucje prywatne, jak i publiczne. W świetle coraz bardziej niekorzystnej struktury demograficznej społeczeństw, wynikającej z obniżania się wskaźników dzietności przy jednoczesnym wydłużaniu trwania życia, ryzyko długowieczności będzie mieć fundamentalne znaczenie dla utrzymania stabilności systemów zabezpieczenia społecznego w długim okresie.
Celem pracy jest wielowymiarowa ocena wpływu ryzyka długowieczności na utrzymanie stabilności systemów emerytalnych w państwach członkowskich Unii Europejskiej w kontekście przemian demograficznych. Badaniem objęto systemy emerytalne wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej, w podziale na dwie grupy: 15 państw, które tworzyły UE do 30 kwietnia 2004 roku (UE-15) – Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy, Włochy, Wielka Brytania, Dania, Irlandia, Grecja, Hiszpania, Portugalia, Austria, Finlandia, Szwecja oraz 13 państw, które dołączyły do Unii po tej dacie (określane w pracy NMS, new member states, nowe państwa członkowskie) – w 2004 roku Cypr, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Polska, Słowacja, Słowenia, Węgry, w 2007 roku Bułgaria, Rumunia i w 2013 roku Chorwacja.
Śmierć dotyka nie tylko osoby najbardziej związane ze zmarłym, ale także ich bliskich. Szok, rozpacz, cierpienie, gniew, bezradność, a jednocześnie konieczność zorganizowania najpierw pogrzebu, a potem ? życia na nowo. Jak to wszystko udźwignąć? W formule Q&A, zwięzłych pytań i nieco bardziej rozbudowanych odpowiedzi, z tematem zmierzyły się dwie doświadczone psychoterapeutki oraz ceniony dominikański duszpasterz. Dzięki kompetencjom autorów wymiar psychologiczny przeplata się z teologicznym i w efekcie lektura Życie zmienia się, ale się nie kończy. Chrześcijańskie przeżycie żałoby stanie się pomocą w trudnym doświadczeniu straty. Całość podzielona jest na trzy części, w których autorzy odpowiadają na najczęściej zadawane pytania związane z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania; m.in. Jak po chrześcijańsku podejść do śmierci i straty? Jak o nich rozmawiać? Jak je przeżyć? Jak pomóc tym, którzy odeszli, a jak tym, którzy pozostali pogrążeni w rozpaczy i uczuciu pustki? Czy żałoba ma cel? Jakie są jej fazy? Dodatkowo w publikacji znaleźć można rekomendowaną literaturę związaną z tematem oraz przydatne adresy organizacji niosących pomoc osobom znajdujących się w żałobie.
Kronika wyzwań i zwycięstw siedmiu ojców, którzy musieli samotnie wychowywać dzieci po śmierci swoich żon. Spotkali się z powodu przeżytej tragedii, ale potrafili stworzyć niezwykłą więź i grupę wsparcia. Wraz z upływem czasu nauczyli się sobie pomagać i odbudowywać swoje życie. Dzięki ich często gorzkim, ale zabarwionym humorem historiom możemy zrozumieć, że niektóre rany wprawdzie nigdy do końca się nie goją, ale zawsze mamy możliwość odbudowania własnego życia. Rosenstein i Yopp jako liderzy grupy splatają te historie w jedną całość i łączą z naukowymi badaniami na temat żałoby po stracie bliskich. Cenny poradnik dla osób w żałobie.
W 2019 roku minęła 130. rocznica urodzin Dietricha von Hildebranda, jednego z głównych przedstawicieli fenomenologii klasycznej i jednego z największych myślicieli katolickich XX wieku.Papież Pius XII nazwał go dwudziestowiecznym doktorem Kościoła, a kard. Joseph Ratzinger napisał o nim, że będzie w przyszłości uznany za jedną z najwybitniejszych postaci naszych czasów.Hildebrand wniósł ważny wkład przede wszystkim do aksjologii i etyki, ale również do filozofii poznania, antropologii filozoficznej, fenomenologii uczuć i filozofii miłości. Jest także autorem wielu prac teologicznych. Etyka Hildebranda jest polemiką z relatywizmem etycznym, hedonizmem i utylitaryzmem oraz z etyką samodoskonałości i etyką formalną Kanta. Hildebrand jest oryginalnym współtwórcą zapoczątkowanej przez Schelera etyki wartości, która wpisuje się w obronę zagrożonych obecnie fundamentów kultury zachodnioeuropejskiej.Książka Jana Galarowicza, autora prac o Schelerze, Heideggerze, Wojtyle i Tischnerze, przedstawia aksjologiczno - etyczną myśl Hildebranda z pasją i w sposób klarowny.
"We have long been encouraged to think of old age as synonymous with deterioration. Yet, recent studies show that our decision-making skills improve as we age and our happiness levels peak in our eighties. What really happens to our brains as we get older?
More of us are living into our eighties than ever before. In The Changing Mind, neuroscientist, psychologist and internationally-bestselling author Daniel Levitin invites us to dramatically shift our understanding of growing older, demonstrating its many cognitive benefits. He draws on cutting-edge research to challenge common and flawed beliefs, including assumptions around memory loss and the focus on lifespan instead of 'healthspan'.
Levitin reveals the evolving power of the human brain from infancy to late adulthood. Distilling the findings from over 4000 papers, he explains the importance of personality traits, lifestyle, memory and community on ageing, offering actionable tips that we can all start now, at any age.
Featuring compelling insights from individuals who have thrived far beyond the conventional age of retirement, this book offers realistic guidelines and practical cognitive enhancing tricks for everyone to follow during every decade of their life. This is a radical exploration of what we all can learn from those who age joyously."
Niebo to nie miejsce a stan i każdy z nas może go osiągnąć już za życia. Autorka podejmuje udaną próbę obalenia mitów, które nie pozwalają nam żyć w pełni. Czas, byś uświadomił sobie, że nieprawdziwe są twierdzenia, że dostajesz to, na co zasłużyłeś, a miłość własna to egoizm. Dowiesz się, dlaczego o Twoje zdrowie nie powinna dbać wyłącznie służba zdrowia i uświadomisz sobie, że nie ma przypadków. Uwolnisz się od wizji, według której, kiedy umieramy, płacimy za swoje grzechy i przekonasz się, że uduchowieni ludzie nie są pozbawieni ego. W książce znajdują się również niezbite dowody na to, że kobiety wcale nie stanowią słabszej płci. Jak tylko odrzucisz wszystkie mylne przekonania, Twoje życie doczesne stanie się Rajem. Niebo jest tu i teraz!
Samobójstwo to wyjście z życia czy wejście w śmierć? Czym kieruje się człowiek, który za chwilę z własnej woli odejdzie z tego świata? I co dokładnie stoi za podjęciem decyzji, od której nie ma już odwrotu? Czytamy o samobójstwach indywidualnych i zbiorowych, symbolicznych i emocjonalnych. Dowiadujemy się o kolejnych przypadkach odbierania sobie życia, ale co z tego tak naprawdę rozumiemy? I czy możemy rzeczywiście cokolwiek zrozumieć? W tej książce James Hillman zgłębia doświadczenie samobójczej śmierci; podchodzi do problemu samobójstwa nie od strony życia, społeczeństwa i „zdrowia psychicznego”, lecz od strony relacji ze śmiercią i duszą. Dusza i samobójstwo to fundamentalnie ważne kwestie dla nas wszystkich, zwłaszcza teraz, w XXI wieku. Dusza, gdyż nie da jej się zredukować do genów i chromosomów; samobójstwo, ponieważ mimo kolejnego tysiąclecia nadal związane są z nim głębokie religijne, polityczne i prawne konflikty. Jak pisze Hillman: „trzeba więcej mówić o bardziej ciemnych, mających związek z cieniem aspektach samobójstwa: agresji, zemście, szantażu, sadomasochizmie, nienawiści do ciała. Zachowania samobójcze ujawniają istnienie naszego »wewnętrznego zabójcy«, mówią o tym, kim czy też czym jest ów cień i czego się od nas domaga”. Czterdzieści lat temu to właśnie z pomocą tej książki ten wybitny badacz zainaugurował w psychoterapii tzw. „soul movement”, czyli ruch mający na celu „ponowne odkrycie” ludzkiej duszy, zwrócenie uwagi na jej rolę i znaczenie oraz podkreślenie konieczności „troski o duszę”. Choć została napisana przed wielu laty, ta bardzo mądra i przenikliwa książka Jamesa Hillmana jest dziś niezmiernie wprost aktualna. Zamiast „wyjaśniać” kwestię samobójstwa (i tym samym mieć ją z głowy), autor pomaga czytelnikowi po prostu lepiej ją zrozumieć. Thomas Szasz, wybitny psychiatra i pionier na polu krytyki społecznej
Umiera ktoś bliski. Rozpada się nasz związek. Dowiadujemy się o chorobie. Tracimy pracę. Te i inne sytuacje mają wspólny mianownik: rozsypuje się nasz dotychczasowy świat. W nowej książce ceniona psycholog Ewa Woydyłło pisze o stracie rozumianej bardzo szeroko. Pokazuje, jak radzić sobie z emocjami po traumie. Autorka przekonuje, że cierpienie należy oswajać, a po stracie określić się na nowo w dalszym życiu i uwierzyć, że szczęście jest możliwe. Odwołuje się do własnej biografii, osobistych doświadczeń utraty i skutecznych sposobów, które pomogły jej wyjść z trudności. Żal po stracie. Lekcje akceptacji to książka, która pozwala odnaleźć się w nowej sytuacji oraz odzyskać spokój serca i umysłu. Ewa Woydyłło – jako psycholog zajmuje się terapią osób uzależnionych oraz mających problemy z relacjami w rodzinie lub w miejscu pracy. W ramach Fundacji im. Stefana Batorego kieruje Regionalnym Programem Przeciwdziałania Uzależnieniom. Przyczyniła się do rozpowszechnienia w Polsce leczenia według tzw. modelu Minnesota, opartego na partnerstwie profesjonalistów z ruchem Anonimowych Alkoholików. Pisze książki pełne wiary w nieskończone możliwości, jakie możemy w sobie odkryć, aby świadomie i z powodzeniem kierować swoim życiem. Autorka m.in.: Zaproszenie do życia, Wyzdrowieć z uzależnienia, Sekrety kobiet, My – rodzice dorosłych dzieci, W zgodzie ze sobą, Podnieś głowę, Rak duszy. O alkoholizmie, Buty szczęścia. Za książkę Rak duszy została nagrodzona przez czytelników „Charakterów” Nagrodą Teofrasta.
Większość z nas, nawet gdy przeżywa radość, odczuwa jednocześnie głęboki lęk. Lękamy się końca szczęśliwej chwili, niezaspokojenia naszych potrzeb, utraty przedmiotów miłości czy poczucia bezpieczeństwa. W niniejszej książce nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla Thich Nhat Hanh objaśnia, jak możemy rozpoznać nasz lęk i przekształcić go, odnajdując drogę do prawdziwego szczęścia i wolności.
Posługując się osobistymi anegdotami z długiego i barwnego życia, jak również własnym doświadczeniem mnicha buddyjskiego, Thich Nhat Hanh uczy, w jaki sposób praktyczne techniki uważności są w stanie nam pomóc. Pokazuje, jak możemy zakorzenić się w chwili obecnej i znaleźć w sobie odwagę skonfrontowania się z tym, co nas przeraża, abyśmy mogli panować nad własnym lękiem i cieszyć się życiem.
W dzisiejszych czasach mówienie o Czyśćcu, Piekle, czy nawet Raju jest uważane za przestarzałe, niedorzeczne, niepotrzebne. Wydawałoby się, że śmierć wciąż pozostaje tematem aktualnym, ponieważ gości codziennie w nagłówkach artykułów prasowych i internetowych. Pojawia się ona jednak jedynie jako fakt, niepoddany żadnej refleksji, jako ostateczność, która „niesprawiedliwie” nas dotyka. Niewiele osób zadaje sobie dzisiaj pytanie: Co dzieje się z naszymi bliskimi po śmierci? Czy istnieje coś po tamtej stronie?
Tymczasem liturgia o zmarłych przypomina nam, że ci którzy odeszli tylko „zmienili mieszkanie” –– zostawiając przemijający i niedoskonały dom dla Nieba, gdzie szczęście w Bogu nie ma końca. Oni nadal żyją i przez Chrystusa czują się jeszcze bardziej złączeni z nami niż wtedy, gdy żyli obok nas.
Ks. Dolindo Ruotolo w sposób bardzo obrazowy przekonuje nie tylko o istnieniu rzeczywistości po śmierci ciała, ale pokazuje, jak nasze obecne decyzje wpływają na to, co nas może spotkać po drugiej stronie życia. I nie chodzi mu o straszenie karami. Wszystko przedstawia z perspektywy Bożej miłości i cierpienia człowieka, który po śmierci doświadcza jej w pełni, a jednocześnie jest od niej oddzielony. Podczas lektury natrafimy np. Na rozważania o grzechu, szczególnie lekkim, który nie jest traktowany poważnie, a może wyrządzić ogromne szkody w życiu duchowym.
W pierwszej części książki ks. Dolindo przedstawia doktrynę, która potwierdza istnienie Czyśćca i pisze o słynnym ogniu oczyszczenia – jak go rozumieć i czym on jest. Odwołuje się przy tym do licznych porównań za świata nauki, relacji międzyludzkich, zjawisk przyrodniczych. Umiejscawia każdy element nauczania Kościoła w konkrecie życia. W drugiej części przytacza wiele udokumentowanych historii objawień dusz czyśćcowych i prywatnych objawień świętych. Wśród nich jest wizja św. Franciszki Rzymianki, w której święta opisuje trzy części, z jakich ma się składać Czyściec, w zależności od odpowiedzialności, jaką za życia Pan powierzył danej osobie. Przytacza też niezwykłe doświadczenia świętych np. św. Stanisława z Krakowa i św. Antoniego z Padwy. Relacjonuje historie własnej rodziny i własnych doświadczeń z duszami czyśćcowymi. Wszystko po to, by pokazać, że ta dzisiaj ignorowana rzeczywistość jest żywa, realna.
Szczególne miejsce w książce autor poświęcił osobie Najświętszej Maryi Panny i okazywanej przez Nią macierzyńskiej dobroci dla Jej dzieci przebywających w Czyśćcu. Ukazuje Ją jako pełną troski Matkę Miłosierdzia, która wprowadza potem do Raju oczyszczone i ozdobione blaskiem łaski dusze. Również w Niebie Maryja jest przewodniczką prowadzącą odkupionych, zbawionych i obleczonych w śnieżnobiałe szaty do Chrystusa.
Ks. Dolindo Ruotolo zwraca czytelnikowi uwagę na sposób okazywania pomocy naszym zmarłym. Podkreśla, że nie potrzebują oni ozdobnych nagrobków, które z czasem stają się przejawem próżności rodziny, ale pragną jak najwcześniejszego ujrzenia Boga. Dlatego kładzie nacisk na znaczenie Mszy Świętej oraz jej nieskończonych owoców zbawienia dla żywych i umarłych. Nieprzekonanych nakłania do refleksji, przywołując historie, w których dusze czyśćcowe „odwdzięczyły się” swoim dobrodziejom skutecznym wstawiennictwem w trudnościach.
Język to podstawowe narzędzie naszej komunikacji z innymi - to on pozwala nam zrozumieć świat, a światu zrozumieć nas. Pozwala opowiedzieć o naszych emocjach, wyrazić potrzeby, nawiązać relacje. Jest narzędziem podstawowym, a jednocześnie najważniejszym, dlatego istotne jest, by działał sprawnie, pozwalając nam zarówno w mowie, jak i w piśmie oddać precyzyjnie każdą naszą myśl, zrelacjonować każde wydarzenie. A ponieważ wszystkie narzędzia do właściwego funkcjonowania wymagają odpowiedniej konserwacji, a wszystkie umiejętności treningu, także nasze zdolności werbalne możemy wesprzeć odpowiednim zestawem ćwiczeń, aby służyły nam jak najlepiej. Taki trening, zestaw zadań pozwalających zachować i rozwinąć płynność językową w mowie i w piśmie znajdą Państwo w tej książce. Przy okazji przygotowane przez Autorki zagadki i łamigłówki poprawią także pamięć i koncentrację, a przy tym dostarczą, co nie jest przecież bez znaczenia, po prostu pierwszorzędnej rozrywki intelektualnej.
Powodzenia i niech, jak u Słowackiego, język giętki wypowie wszystko, co pomyśli głowa. Do dzieła!
O autorach
Paulina Mechło — psycholog, neurokognitywista. Jest laureatką nagrody Teofrasta za książkę Trening intelektu — wyćwicz pamięć, koncentrację i kreatywność w 31 dni. Prowadzi autorskie treningi grupowe oraz indywidualne usprawniające intelekt i funkcje poznawcze dla osób w różnym wieku zarówno w języku polskim jak i angielskim.
Paulina Polek — psycholog, neurokognitywistka, współzałożycielka Klubu Seniora „Millowe Miejsce”, wykładowca uniwersytetów trzeciego wieku. Prowadzi treningi usprawniające funkcje poznawcze, diagnozę oraz terapie osób z chorobami neurologicznymi, w tym z chorobami neurodegeneracyjnymi. Współpracuje z licznymi organizacjami działającymi na rzecz seniorów oraz osób cierpiących na chorobę Alzheimera, jak również z największymi medycznymi i opiekuńczymi placówkami w Polsce, wspierając zarówno seniorów jak i ich opiekunów.
Autorka, aby zrozumieć życie, musiała otrzeć się o śmierć. Z zaświatów przyniosła między innymi nauki, dzięki którym w kilka tygodni pokonała śmiertelną chorobę. Dzisiaj dzieli się z Tobą swoim niezwykłym doświadczeniem i bezcenną wiedzą. Rozpocznij nowe, lepsze życie!
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
