Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Publikacja na przykładzie street artu pokazuje, co dzieje się ze sztukami wizualnymi w czasach, kiedy hierarchie wartości artystycznej i rynkowej kształtowane są w znacznym stopniu w mediach społecznościowych. Rozwój internetu zmienił relacje w sferze wytwarzania treści medialnych zmonopolizowanej wcześniej przez duże podmioty. Nowe kanały rozpowszechniania treści kulturowych, zwłaszcza blogi i media społecznościowe, w pewnym sensie umożliwiały ominięcie tradycyjnych depozytariuszy wartości kulturowej, w ich obrębie tworzyły się hierarchie wartości, nowe sieci powiązań i nowe kategorie pośredników, sprawiły, że szybciej podejmuje się działalność profesjonalną?
Tom 33. serii „Media początku XXI wieku” wydawanej we współpracy z Wydziałem Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Pluralizm i wolność mediów to podstawowe wartości, na których opiera się demokratyczny system medialny. Większość dotychczasowych polskich badań medioznawczych koncentrowała się na wolności mediów, ich prawnych gwarancjach, praktyce dziennikarskiej, granicach i zagrożeniach. Problemy związane z koniecznością zapewnienia pluralizmu opinii w mediach i różnorodności na rynku medialnym są jednak co najmniej równie ważne jak wolność mediów, gdyż ich brak lub znaczące ograniczenia stanowią realne zagrożenie dla demokracji. Dlatego dobrze się stało, że powstała publikacja, która podejmuje problem pluralizmu mediów i w mediach w różnych jego kontekstach, zawierająca zarówno wnikliwe rozważania teoretyczne, jak i wyniki najnowszych badań empirycznych. (...) Zaletą publikacji jest aktualność podejmowanych w niej wątków, prezentacja wyników badań własnych autorów oraz zwrócenie uwagi na złożoność i wieloaspektowość problemu pluralizmu medialnego.
Prof. nadzw. dr hab. Katarzyna Pokorna-Ignatowicz Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Niniejsza publikacja stanowi próbę połączenia teorii i praktyki, dotyczących zagadnienia pracy i jej wartości w percepcji adolescentów. Dotychczasowa literatura polska poświęcona tej problematyce nie często eksponuje to zagadnienie, a przecież wyzwania edukacyjno-zawodowe stojące przed młodymi ludźmi to zagadnienie niezwykle ważne zarówno z perspektywy samych zainteresowanych, jak i społeczeństwa, zwłaszcza w przyszłościowej perspektywie. Dlatego też należy zwrócić szczególną uwagę na możliwości pomocy młodym osobom w zakresie ukazania im możliwości edukacyjnych i zawodowych, a także w zakresie kształtowania ich kompetencji społecznych i tworzenia obrazu siebie, tak aby dokonywali wyborów zawodowych z pełną świadomością i zgodnie ze swoimi możliwościami i aspiracjami.
Ze wstępu: „Głównym celem niniejszej publikacji jest przedstawienie naukowego, socjologicznego oglądu procesu adaptacji społecznej w warunkach migracji, a przede wszystkim strategii adaptacyjnych przyjmowanych przez rodziny młodych migrantów polskich mieszkających w Londynie.
Książka jest próbą spojrzenia na problem z perspektywy dwóch pokoleń - rodziców i dzieci, które w tym samym czasie i w tych samych warunkach społecznych znalazły się na emigracji i jednocześnie podejmują działania kształtujące ich nową rzeczywistość społeczną. Koncept prezentowanych w książce badań zakładał czasowo-przestrzenne ujęcie problematyki, na który składają się doświadczenia wyniesione z Polski i te zdobyte na emigracji oraz perspektywa przyszłościowa, którą przyjmują migranci. Dokładnie w takim ujęciu traktowane są strategie adaptacyjne”.
Katarzyna Winiecka - doktor nauk społecznych, socjolog, trenerka umiejętności „miękkich”, adiunkt w Zakładzie Socjologii Edukacji i Gerontologii Społecznej na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku. Naukowo zainteresowana socjologią migracji, a szczególnie migracją Polaków i ich życiem w nowych przestrzeniach społecznych. Specjalizuje się w badaniach jakościowych. Realizowała badania społeczne i marketingowe oraz naukowe projekty badawcze w Polsce i za granicą, szkoli z zakresu kompetencji społecznych w tym międzykulturowych, swoje doświadczenie trenerskie poszerzała w ośrodkach zagranicznych. Członek Polskiego Towarzystwa Socjologicznego i Białostockiego Ośrodka Badań i Inicjatyw Społecznych.
Facebook. Oblicza i dylematy to książka o „imperium przyjaciół czyniącym świat lepszym”, platformie łączącej ludzi, ale i nietransparentnej korporacji wykorzystującej pracę dwóch miliardów użytkowników w biznesowych celach.
Traktujemy Facebook jako wielowymiarowy fenomen, komunikacyjną platformę relacji, prawdziwych i fałszywych „społeczności”, korporację wykorzystującą monopolistyczną pozycję, demiurga relacji z tradycyjnymi mediami i naturalne środowisko polskich millenialsów. Jest on organizacją atrofii różnic między ludźmi i nieludźmi, a także platformą rozpatrywaną w kategoriach procesowego algorytmu, mediatora relacji międzyludzkich, agregacji wiedzy (także fałszywej, nazywanej modnie postprawdą) i układów odniesienia, które mogą być systemami wartości – relacji ludzi i algorytmu dalekiego od doskonałości, nieskutecznego choćby w konfrontacji z farmami lajków. Facebook to lustro pozwalające użytkownikom odgrywać role, tworzyć własne biografie, serwis-dziennik prawdy i fikcji – środowisko translacji wartości.
Wojna jest odrębną dziedziną znaczenia, wyrwaną z codzienności tak dalece, że każde doznanie wojny – i codzienności – stanowi dla poddanej mu jednostki szok poznawczy. Ta nieciągłość doświadczenia powoduje wyrwę w jednostkowej tożsamości, ranę, która zmienia się w traumę. Powojenne traumy jednostkowe – jak również traumy wynikające z powrotu do domu – najczęściej dotyczą całych pokoleń żołnierzy. Weterani połączeni wspólnym doświadczeniem tworzą wspólnoty braterskie, w których zapoczątkowany zostaje proces uspołecznienia traumy. W społeczeństwie stanowią oni szczególne grupy nosicielskie, rozprzestrzeniające narrację o doświadczeniu traumy m.in. za pomocą dzieł kulturowych takich jak filmy, literatura czy dzieła sztuki wizualnej. Uwspólnotowione doświadczenie traumy i winy wywołuje konflikt pamięci społecznej oraz rozbieżne wizje przeszłości. Czarne światło opisuje proces tworzenia się powojennych traum jednostkowych i zbiorowych na przykładzie najnowszej historii Stanów Zjednoczonych.
Uważam, że książka P. Aleksandry Gruszczyk może być wydarzeniem wydawniczym. [...] Czytanie Jej rozważań dostarcza dużo materiału faktograficznego, zmusza do refleksji na temat natury wojny, inspiruje w wielu miejscach. Jest to tekst naprawdę znaczący.
Prof. dr hab. Tomasz Żyro
Cywilizacja techniczna jest technicznym sukcesem ludzkości, którego cena jest wysoka, a przyszłość niepewna – stwierdza redaktor naukowy publikacji, prof. Lech W. Zacher. Usieciowienie społeczeństw, postępująca digitalizacja, nowe i trudne do wyobrażenia możliwości nanotechnologii, biotechnologii, robotyki czy sztucznej inteligencji zmuszają do stawiania pytań o zmiany społeczno-kulturowe spowodowane rozwojem nauki i techniki. Jedno z ważnych pytań dotyczy tego, jak w dzisiejszym społeczeństwie wiedzy zmieniają się – pod wpływem nauki i techniki – relacje siły między państwami, organizacjami, grupami oraz innymi podmiotami.
Kto rządzi, kto dominuje, kto wygrywa, a kto przegrywa? Jakimi sposobami, z jakim skutkiem i w jakich okolicznościach zmieniają się relacje siły w stosunkach między ludźmi i organizacjami? Jaką rolę odgrywają w tym procesie rządy, partie polityczne, grupy interesu, wielkie firmy, związki zawodowe, wojsko, kościoły, organizacje pozarządowe, mafie czy grupy hakerskie? Jak do zmiany relacji sił są wykorzystywane polityka, strategie biznesu, korupcja, przemoc, konflikty zbrojne, manipulacje prawne, zmowy i spiski, przemoc symboliczna, media oraz propaganda?
Publikacja jest efektem sieciowej współpracy kilkudziesięciu uczonych i wpisuje się w długofalowy program badawczy Centrum Badań Ewaluacyjnych i Prognostycznych Akademii Leona Koźmińskiego.
W świecie współczesnym nastaje coraz większe zrozumienie problemów człowieka z niepełnosprawnością. Coraz większy postęp w zakresie wiedzy humanistycznej i wiedzy medycznej przyczynia się do poznawania człowieka z niepełnosprawnością i uwzględniania jego realnych i rzeczywistych potrzeb, możliwości i ograniczeń. Zygmunt Bauman w swoich rozważaniach podkreśla, iż obecność ""obcych ponowoczesnych"" nie jest już dziś problemem. Chodzi więc o to, aby nie dążyć do wyeliminowania człowieka niepełnosprawnego, ale żeby nauczyć się z nim żyć i aby jakość wspólnego życia była satysfakcjonująca tak dla osób doświadczonych niepełnosprawnością, jak i zdrowych. W obliczu trudnej i złożonej codzienności osób z niepełnosprawnością pragniemy zaprezentować Czytelnikowi publikację, która z jednej strony ukaże różne perspektywy doświadczania niepełnosprawności, przybliżając zmagania z nią, z drugiej zaś wskaże praktyczne rozwiązania (szczególnie w sferze edukacji i rehabilitacji) ułatwiające wejście i bycie w społeczeństwie. Zebrane teksty dotyczą zarówno problematyki dorosłych osób z niepełnosprawnością, jak również i dzieci. B. Antoszewska, I. Myśliwczyk
Książka poświęcona życiu i twórczości „polskiego Tertuliana”, jak nazywa Tadeusza Żychiewicza jej autor, powstała na podstawie archiwaliów należących do rodziny Żychiewiczów (rękopisów Tadeusza Żychiewicza, listów, rodzinnych pamiątek, fotografii), a także wywiadów z żoną Żychiewicza, Teresą Witkowską - Żychiewicz, publicystami Tygodnika Powszechnego - Jerzym Turowiczem, ks. Andrzejem Bardeckim, Zofią Morstinową, Józefą Henenelową, Andrzejem Szostkiewiczem. Nie dokumentuje ona ani nie relacjonuje życie i zawartą w bogatej spuściźnie teologicznej czy publicystycznej, twórczość tego wybitnego świeckiego teologa jakim był Żychiewicz. Autor stara się iść śladami Żychiewicza - od jego dzieciństwa, poprzez lata twórczości, aż po tyniecki cmentarz, gdzie spoczął Tadeusz Żychiewicz - by zostawić wyraźny ślad własnej refleksji, wrażliwości a także fascynacji twórczością i osobą wybitnego pisarza i apologety. Wypływa to z fascynacji stylem Żychiewicza i teologią jego medytacji biblijnych.
Autor odkrywa przed czytelnikiem kolejne etapy twórczości krakowskiego publicysty od poszukiwania twórczej drogi, poprzez całą epistolografię, medytację Biblii, hagiografię - jakże inną od klasycznych, zawierającą świętych „kanonizowanych” przez Żychiewicza - po apologię moralnego niepokoju. A wszystko to po to, by pokazać żychiewiczowskie poszukiwanie Kościoła idealnego.
Swoista triada „sztuka - religia - apologia” stanowi, zdaniem autora książki, pewną „stałą” całej twórczości Żychiewicza i na niej oparta jest jego narracja, którą snuje w biografii Żychiewicza. Obok, jakże dokładnej analizy twórczości „polskiego Tertuliana”, książka zawiera czasem bardzo intymne tropy z życia osobistego pisarza, które znajduje także swoje odzwierciedlenie w jego prywatnej epistolografii zamkniętej w szufladzie biurka.
Autor próbuje prześledzić korzenie ideologiczne multikulturalizmu, który zgłasza dziś aspiracje do przemiany zachodnich społeczeństw i który stał się bez mała religią polityczną naszych czasów. W jaki sposób do tego doszło? Jak zachodnim intelektualistom udało się narzucić pojęcie „szczególnych tożsamości”? W jaki sposób zdołali oni usunąć naszą „zwyczajną” tożsamość związaną z narodem czy rodziną? Co kryje się za kultem różnorodności? Początkiem tego procesu była rewolucja zainicjowana przez nową lewicę w maju 1968 roku. Dostrzegając powolny upadek marksizmu, nowa lewica uczepiła się pojęcia tożsamościowego egalitaryzmu, który miał się teraz stać nowym motorem historii. Krytyka zachodniej cywilizacji, dekonstrukcja tradycji, wymyślenie antyrasizmu – to tylko poszczególne etapy na drodze realizacji tego obłędnego projektu, który ostatecznie prowadzi do konfiskaty demokracji przez mniejszość. Analizując 50-letni okres życia intelektualnego od upadku marksizmu (na Zachodzie) do powstania kontrkultury – z jej kultem praw człowieka, ideologią antydyskryminacji, prymatem prawa nad polityką – nasz autor w sposób bezkompromisowy obnaża prawdziwe oblicze tego nowego autorytaryzmu kryjącego się pod niewinnie brzmiącym hasłem wielokulturowości.
Mathieu Bock-Côté jest socjologiem i wykłada na uniwersytecie w Quebeck. Jest autorem wielu książek i współpracownikiem licznych tytułów prasowych także w Europie.
Książka jest poświęcona problematyce mutyzmu wybiórczego (selektywnego), czyli zaburzeniu wieku dziecięcego, którego głównym objawem jest brak mowy w niektórych sytuacjach społecznych.
Wątpliwości i pytania na temat mutyzmu selektywnego towarzyszą rodzicom i ich opiekunom niemal na każdym etapie diagnozy i terapii. Publikacja ma na celu udzielenie odpowiedzi na możliwie najwięcej pytań, m.in.:
- Jakie są dzieci z mutyzmem wybiórczym, czego potrzebują?
- Jaką strategię postępowania przyjąć, by jego rozwój przebiegał harmonijnie?
- Czym grodzi nieleczony mutyzm wybiórczy?
- Dlaczego tak ważna jest współpraca pomiędzy rodzicami, terapią i placówką, do której uczęszcza dziecko?
Patronat: Forum Logopedy, mutyzmportal.pl, Poradnia Terapii Mutyzmu Mówię
To ostatnia z ksiąg Edmonda Jabesa. „Gościnność” to ostatnie z Jabesowskich słów kluczy…
Etyka gościnności – brzmi to wspaniale i zachęcająco. Ale nie powinniśmy dać się zmylić. Jabes jest jak najdalszy od miałkiego moralizowania, do którego przyzwyczaiła nas humanistyka ostatnich dwóch dekad. Nie ma u niego miejsca na te wszystkie strzeliste akty uznania i przyjęcia Innego, na niekończące się wezwania do tego, by odkryć Innego wokół siebie i w nas – które ostatecznie poprzestają na wprowadzeniu się w dobre samopoczucie i niebezpiecznym idealizowaniu owego tajemniczego „Innego”. Gościnność, o której myśli w tej księdze Jabes, to kategoria szorstka, wręcz brutalna. Podążanie szlakiem gościnności nie ma w sobie nic miłego, ba, może zgoła nawet nic ludzkiego.
[…] Gościnność jest etyką pustyni, miejsca, w którym nikt i nic nie może rościć sobie praw do własności, pierwszeństwa ani tym bardziej wysokiego urodzenia. Absolutnym priorytetem wszystkich istnień, które znajdą się na pustyni, jest przetrwanie. Różnica między nimi traci na znaczeniu: wszystko, co jest na pustyni, chce przetrwać w miejscu Nicości. Jak w takich warunkach wyglądać może etyka?
Gościnność, wbrew wszelkim intuicjom, jest stosunkiem najdalej idącej równości: to nie „gospodarz” bierze na siebie ciężar przyjęcia „gościa”, który ten rekompensuje wdzięcznością, lecz obaj są dla siebie nawzajem gospodarzem i gościem. Uznają swe miejsca i potrzebę przetrwania. (z Posłowia Przemysława Tacika)
Jest to książka niebanalna, niekiedy intrygująca, a na pewno intelektualnie zaawansowana, tak jak zaawansowana jest dzisiejsza antropologia kulturowa. Dzięki zróżnicowanemu doborowi tekstów daje pojęcie o tym, że antropologiczny wachlarz jest obecnie wyjątkowo wielobarwny, zarówno jeśli chodzi o badane problemy, jak i stosowane podejścia badawcze. Czytelnik odniesie wrażenie, że autorzy przedstawili swoje teksty nie tylko po to, by dać obraz badanych zjawisk, ale też by zarekomendować swoją wizję nowoczesnej antropologii i nowe sposoby jej praktykowania.Pojawiają się tu dalekosiężne ambicje poznawcze: wypracowanie takich praktyk badawczych, które zasypałyby rów między badaczem a badanym przyjmowany dotychczas jako nieusuwalny, a może nawet pożądany. To oczywiście pokłosie funkcjonującej od pewnego czasu w antropologii radykalnej krytyki dawnej postawy hegemonicznej badacza wobec przedmiotu badań, której efektem było jego egzotyzowanie, orientalizowanie, słowem wszelkie substancjalizowanie odmienności Innego.Teksty zostały pogrupowane w pary: do każdego tekstu wyjściowego został dołączony komentarz, który lokuje go na mapie dyscypliny i wypunktowuje ustalenia. Choć każdy nawiązuje do tekstu poprzedzającego, wnosi też samoistną wartość.Z recenzji prof. dr. hab. Jerzego S. Wasilewskiego
Robin Alexander, niemiecki dziennikarz Die Welt, rekonstruuje z ogromną precyzją i bez politycznej poprawności decyzję podjętą na najwyższym szczeblu niemieckiej polityki dotyczącą wpuszczenia uchodźców, która na lata zmieni oblicze całej Europy. Książka ta pomimo, że wydana wiosną tego roku odbiła się już szerokim echem w światowych mediach komentujących kryzys uchodźczy, a w Niemczech sprzedała się w ciągu kilku miesięcy w nakładzie 60 000 egzemplarzy i osiągnęła status bestselleru.
O książce w zagranicznych mediach:
„A political non-fiction thriller.” The Guardian
„Książka Robina Alexandera to czysty dynamit.” The European
„Wyjątkowe, niezwykle rzetelne dziennikarstwo. Genialnie napisana, czyta się niczym powieść detektywistyczną.” Deutsche Welle
„Ta historia nigdy dotąd nie była tak dokładnie opowiedziana. Książka jest wypełniona fascynującymi szczegółami.” Der Spiegel
„Zapierający dech w piersiach raport z samego środka władzy. Polityczny kryminał strona po stronie.” ZDF
Czy zarodek jest człowiekiem? Czy śmierć jest naszym obowiązkiem? Czy warto sprawdzać, co mamy w genach? Spotkanie współczesnej medycyny i nowych technologii przynosi wiele niezwykłych pytań i kontrowersji. Niektóre z nich rozpalają sferę publiczną do czerwoności a wszystkie dotyczą wyborów życiowych, które mogą czekać każdego z nas. Jeśli nie dziś, to jutro.Książka Emilii Kaczmarek to pasjonujący zbiór 36 felietonów, które w praktycznej i zwięzłej formie prowadzą Czytelnika przez najważniejsze współczesne problemy etyczne, pozwalając lepiej zrozumieć, o co w nich właściwie chodzi.O książce napisali:Teksty Emilii Kaczmarek są doskonałym świadectwem tego, że najtrudniejsze problemy filozofii i medycyny, związane z narodzinami, życiem, ciałem, wolnością i śmiercią, dają się ująć w formę kompetentnej, popularnonaukowej, a jednocześnie otwartej na dyskusję narracji. To książka, którą absolutnie trzeba przeczytać!dr hab. prof. Uniwersytetu Warszawskiego Magdalena ŚrodaKiedy eutanazja jest moralnie dopuszczalna? Do jakiego wieku kobieta bezpłodna może się starać o zabieg in vitro? Czy surogatka staje się druga matką? Jeśli nie wiemy tego od razu, to nie domagajmy się też natychmiastowej odpowiedzi. Zdecydujmy się raczej zawiesić sąd i pomyśleć. Ta książka pomaga myśleć bez gniewu i zaciekłości.
Katastrofa w swoim greckim źródłosłowie zawierała splot trzech znaczeń: biologicznego – jako śmierć, upadek bądź kres ciała; politycznego – jako podbój, ujarzmienie, zagłada armii, ludów czy polis; wreszcie, tekstualnego (teatralnego) – jako rozwiązanie węzła dramatycznego, ale również koniec opowieści, tekstu. Καταστροφή łączy w sobie te trzy porządki końca: ciała biologicznego, ciała politycznego, ciała tekstu. W niniejszej książce staraliśmy się nie zapomnieć o żadnym z nich. Katastrofy dają do myślenia.
Strzelaliśmy do nich w domu, w szopie, w ogródku. Wynosiliśmy na ulicę i ładowali na wywrotkę. Pewnie, że to nie było przyjemne. Zwierzęta nie rozumiały, dlaczego je zabijamy. A zabijać było łatwo. Bo to domowe zwierzęta. Nie boją się broni, nie boją się człowieka. Przybiegają na ludzki głos. – Żółw pełzał… Boże! Koło pustego domu. W mieszkaniach były akwaria… Z rybkami…
Swietłana Aleksijewicz
Piołun, „czarnobyl”, Artemisia vulgaris: pierwsze słowo z języka ukraińskiego, które obiegło wszystkie kontynenty […]. 26 kwietnia 1986 roku, radzieckie imperium otrzymało wyrok śmierci.
Oksana Zabużko
Jeśli „literatura” będzie nazwą, którą nadamy temu zbiorowi tekstów, których istnienie, możliwość oraz znaczenie są najbardziej radykalnie zagrożone, po raz pierwszy i ostatni, katastrofą nuklearną, to ta definicja pozwala naszym myślom uchwycić istotę literatury, jej radykalną wątłość położenia oraz radykalną jej historyczność; lecz jednocześnie, literatura [...] pozwala nam na analizę tego, co nazywamy totalnością tego, co podobnie jak literatura i przez to w niej, wystawione jest na takie samo zagrożenie [...].
Jacques Derrida
Książka ta składa się z czterech części. W pierwszej, zatytułowanej „Pamięć zbiorowa – tożsamość – konflikty etniczne”, znajdują się teksty odnoszące się do pamięci zbiorowej i tożsamości zbiorowej. Ideą przewodnią drugiej części, pt. „Przestrzeń miejska – pamięć miejsca – miejsca pamięci”, jest powiązanie pamięci społecznej z przestrzenią. Część trzecia zatytułowana została „Przeszłość – nowe media – kultura digitalna” i przeczytać w niej można artykuły ukazujące zachowywanie pamięci zbiorowej w mediach i przez media. Z kolei część czwarta, „Władza – polityka pamięci – historia”, ukazuje wykorzystanie pamięci społecznej w mechanizmach sprawowania i zdobywania władzy.
Wielość tekstów i różnorodne pochodzenie Autorów – nie tylko narodowościowe, ale i z zakresu różnych obszarów nauk społecznych i humanistycznych – zapewnia tej pracy wielostronne podejście do badanego tematu. Z kolei różnorodność obszarów zainteresowań Autorów, często wbrew stereotypom, pokazuje, na ile sposobów można analizować pamięć społeczną, a co ważniejsze, jak ważną i znaczącą rolę pełni ona w społeczeństwach.
prof. Robert Geisler
Rozwój nowych technologii rewiduje nasze dotychczasowe postrzeganie komunikacji typograficznej. Pojawiają się zupełnie nowe zagadnienia, których nie sposób zignorować. Od czasu, gdy w XV stuleciu Gutenberg wynalazł ruchomą czcionkę, typografia nie była poddawana tak głębokim przeobrażeniom, jak dzieje się to obecnie. Czy może nadal odgrywać istotną rolę, kiedy cyfryzacja i nowe media przenicowują tradycyjne formy typograficznych środków wyrazu?Dziś typografia jest na rozdrożu. W jakim kierunku przebiegać będzie jej dalszy rozwój? Niniejsza książka nie tylko opowiada o tym, co inspiruje współczesnych projektantów, lecz także omawia nowatorskie rozwiązania. Dwudziestu jeden specjalistów z zakresu typografii i szeroko rozumianej komunikacji dzieli się swoją wiedzą oraz spostrzeżeniami poprzez intrygujące analizy i ciekawie dobrane przykłady.
Monografia stanowi drugi tom serii wydawniczej „W Przestrzeni Niepełnosprawności”. Na kartach tej książki towarzyszymy „osobom z niepełnosprawnością na ścieżkach życia”, aby wpierać ich edukację, podejmowane działania terapeutyczne oraz umożliwiać jak najpełniejsze funkcjonowanie w życiu kulturalnym i społecznym. Publikacja zawiera artykuły napisane przez specjalistów teoretyków i praktyków zajmujących się istotą niepełnosprawności, funkcjonowaniem osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności w społeczeństwie oraz ich szeroko pojętym uczestnictwem w kulturze i terapii. Autorzy podjęli kwestie związane z terapią dzieci, intensyfikacją edukacyjnych działań środowiskowych na rzecz osób z niepełnosprawnościami oraz sytuacją społecznej uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w klasie szkolnej. Badacze przyjrzeli się również zjawisku liminalności w kontekście przekraczania drugiego progu edukacyjnego przez ucznia z chorobą przewlekłą uczącego się w klasie integracyjnej, a także możliwościom udostępniania muzeów osobom z niepełnosprawnością intelektualną. Poza tym analizie poddano twórczą, plastyczną działalność uczniów lekko niepełnosprawnych intelektualnie. Publikację zamykają artykuły dotyczące doświadczeń praktycznych na polu edukacji, terapii, wsparcia i szeroko pojętego rozwoju osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Publikacja Polityki sieciowej popkultury dotyczy praktyk uczestnictwa w sieciowej kulturze popularnej jako aktywności politycznej, czyli tych względnie nowych momentów, gdy popkultura online staje się „językiem”, którym „mówią” obywatele podejmujący swoje działania, a także tych, w których sieciowa kultura popularna jest przedmiotem aktywności politycznej obywateli, to znaczy rodzajem zasobu, o który toczy się polityczny spór – jak było chociażby w przypadku europejskich protestów przeciw ACTA. […]
Analiza współczesnej sieciowej popkultury byłaby niepełna bez możliwie precyzyjnego opisania internetu jako środowiska praktyk społecznych. […] Sieć mediatyzuje współczesną politykę i mediatyzuje kulturę popularną w skomplikowanych technologicznych, społecznych i ekonomicznych procesach. Ekonomiczny wymiar cyfrowej mediatyzacji nabiera znaczenia wraz z komercjalizacją współczesnej sieci; nowe media są nie tylko technologią, ale i zbiorem rynkowych podmiotów o coraz potężniejszej pozycji i określonych ekonomicznych celach. Realizacja tych celów w praktyce wpływa na sposoby uczestnictwa ludzi w popkulturze czy polityce, co stanowi jeden z centralnych tematów książki. Innymi słowy, rekonstruuje w niej polityczny status nowych mediów jako narzędzi artykulacji, rozumianej, w pewnym uproszczeniu, jako złożony zbiór praktyk, poprzez które ludzie nieustannie reprodukują indywidualne i zbiorowe tożsamości. (ze Wstępu)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
