Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Kulturowa monografia, w której autorka bada zależności między kobiecością, widowiskiem i pożądaniem w nowoczesnych społeczeństwach konsumpcyjnych, a zarazem przez pryzmat aktorki przygląda się instytucji i historii teatru, zwracając szczególną uwagę na „podłe gatunki” jak burleska czy rewia, których popularność zależy od ekspozycji kobiecej cielesności i seksualności. Narracja skonstruowana jest tak, by ujawnić ambiwalencję fantazji o kobiecości glamour. Dostrzegając opresyjny i dyscyplinujący wymiar takiego modelu kobiecości, autorka dowodzi kluczowej, a wymazywanej przez historię roli, jaką kobiece ciało glamour odegrało w procesie emancypacji kobiet.
Książka opowiada o jednej z najbardziej pociągających fantazji nowoczesności – fantazji o kobiecości glamour. Kino lat 50. XX wieku stworzyło jej ikonę – to Marilyn Monroe z przymkniętymi oczami, przytrzymująca białą sukienkę, rozwiewaną podmuchem z nowojorskiego metra. Marilyn wciela się tu w rolę bezimiennej dziewczyny – the Girl – a jej białe majtki, choć niepokazane na ekranie kinowym, utrwalone zostaną na niezliczonych fotosach.
Glamour, kobiecość, widowisko jest więc nie tylko historią o pułapkach „kobiecości”, o niemych obiektach pożądania, o mackach wiedzy-władzy. Jest również historią o poszerzaniu definicji kobiecości oraz o zakulisowej lub przemilczanej władzy kobiecej. O zabawie w kobiecość, która bywa śmiertelnie poważna.
Współwydawcą książki jest Instytut Teatralny
Autorka przeprowadza po raz pierwszy systematyczne badania roli mediów w niemieckiej i polskiej kulturze pamięci w odniesieniu do kwestii ucieczki, wypędzenia i wysiedlenia. Bierze pod lupę zarówno debaty toczone w ramach polityki pamięci, jak i narracje wytworzone w danej kulturze pamięci odnoszące się do przymusowej migracji, analizując szerokie spektrum niemieckich i polskich przedstawień medialnych, medialnych inscenizacji i skandalizacji po 1989 roku. Na kilku płaszczyznach prześwietla medialne kultury memorialne i kultury sporu po 1989 roku w aspekcie ich stosunku do „ucieczki i wypędzenia”. Opisuje kolejne fazy niemieckiego i polskiego dyskursu o wypędzeniach po 1989 roku i role, jakie w każdej fazie odgrywały poszczególne media. Uwagę kieruje również na aktorów medialnych dyskursów wypędzenia, na „naocznych świadków historii".
Jakie są cechy charakteryzujące kontrolę społeczną chuligaństwa futbolowego w Polsce? Autorka odpowiada na to pytanie, ukazując owe zjawisko na tle europejskim w okresie ostatnich 30 lat […]. Analizę prowadzi, stosując perspektywę konstruktywistyczną, w której postrzeganie zjawisk społecznych i ich kontrola są określane przez interakcje między ludźmi i zawsze dzieją się wewnątrz konkretnej kultury.
Konsekwentnie, i słusznie, autorka przyjęła szeroką, nie wyłącznie legalną, definicję chuligaństwa futbolowego – zjawiska zmiennego w swoich przejawach, które rozumie jako pewien konstrukt społeczny. Równie szeroka jest przyjęta przez autorkę definicja kontroli społecznej – jako system pozytywnych i negatywnych sankcji oraz system agend, które sankcje te stosują.
Podejście autorki do zjawiska chuligaństwa futbolowego i kontroli społecznej praktykowanej wobec niego, uważam za trafne i jednocześnie nowatorskie w analizach kryminologicznych.
dr hab. Irena Rzeplińska, prof. nadzw. INP PAN
W książce zamieszczono artykuły wpisujące się w interdyscyplinarny, społeczno-humanistyczny dyskurs dotyczący rozmaitych kontrowersji wokół socjalizacji dziewcząt i kobiet. Teksty zgrupowano w dwóch częściach: pierwsza z nich dotyczy kontekstów społeczno-kulturowych i pedagogicznych, druga – behawioralnych i emocjonalnych problemów dziewcząt i kobiet. Nadrzędnym celem pracy było uzyskanie lepszego zrozumienia niektórych kluczowych aspektów trudności kobiet i dziewcząt, ze szczególnym uwzględnieniem procesów socjalizacji; przedstawienie teorii i diagnoz empirycznych dotyczących współczesnych zagrożeń egzystencjalnych i socjalizacyjnych, próba zaprezentowania i zidentyfikowania wyżej wymienionej problematyki z prezentacją genezy, przejawów, skali, dynamiki, aktualnych praktyk profilaktycznych oraz organizacji szeroko rozumianego systemu działań pomocowych wobec dziewcząt i kobiet.
Publikacja adresowana jest zarówno do studentów, jak i teoretyków oraz praktyków, którym nie jest obojętna tematyka socjalizacji, wychowania oraz pomocy psychopedagogicznej, a więc w szczególności do osób, których jednym z zadań społecznych jest poznanie i transmitowanie wzorów i wartości życia społecznego.
Druga wojna światowa uczyniła z Europy widownię masowych migracji, wysiedleń deportacji i ucieczek, wiążących się często z trudnymi do wyobrażenia cierpieniami ludzi pozbawionych swoich miejsc zamieszkania. Nastanie pokoju w roku 1945 nie tylko nie wyhamowało tego zjawiska, ale na skutek zmian politycznych i terytorialnych zintensyfikowało jeszcze te przemieszczenia. Szczególnie mocno była nimi dotknięta Europa Środkowo-Wschodnia, a głównie Polska.
Nauka – niegdyś będąca źródłem pewności – dziś nie pełni tej roli w sposób nieproblematyczny. Postęp technologiczny, oprócz nadziei, generuje leki i niepokoje. Patrząc wstecz, nauka przyczyniła się do niewątpliwych sukcesów, ale jednocześnie stworzyła nieznane wcześniej i nie dające się w pełni kontrolować zagrożenia. Ta dwuznaczność prowokuje dwie możliwe reakcje. Pierwsza z nich opiera się na antyracjonalnej krytyce nauki. Druga to przyjęcie pozytywistycznej i scjentystycznej wizji nauki jako nieproblematycznego dobra.
Prezentowana książka jest próbą nakreślenia trzeciej drogi, unikającej czołobitności ujęć scjentystycznych, ale jednocześnie nie popadającej w irracjonalną krytykę. Śledzi różnego rodzaju kontrowersje, obecne również w kontekście polskim (ruch antyszczepionkowy, ADHD, gender) i stara się uchwycić dynamikę tych sporów w perspektywie półperyferyjnej, ukazać kształt jaki omawiane kontrowersje przyjmują, gdy znajdą się na naszym rodzimym gruncie.
Punktem wyjściem są rozwijane studia nad nauka i techniką (science and technology studies – STS), zrywające z uproszczonymi sposobami prezentacji tworzenia wiedzy. Nurt STS, jak i przedstawiana książka, postulują, aby o nauce myśleć jak o wytwarzaniu, majsterkowaniu i zmaganiu się z niepewnością materii. Paradoksalnie, taki „obniżony” sposób mówienia o nauce, pozwala zmniejszyć lęki powodowane przez innowacje naukowe. Bez tego nie będziemy w stanie konkurować z „handlarzami” strachu, niepewności i irracjonalizmu.
Książka ukazuje różne postaci i zakresy niepewności, która towarzyszy dziś jednostkom i grupom społecznym. Przekonuje, że współczesna kultura - niezapewniająca już trwałych i nienaruszonych fundamentów aksjologicznych, moralnych czy semiotycznych - sama pozostaje we wciąż niedokończonej i niedookreślonej formie.
Książka wpisuje się w trwającą od lat wśród socjologów, dyskusję na temat religijnego kształtu świata, współczesnej roli religii, znaczenia Kościoła katolickiego, czy szerzej tradycyjnych Kościołów chrześcijańskich w warunkach europejskiej kultury modernistycznej i postmodernistycznej oraz strukturalnej globalizacji świata.
Książkę kończy seria prowokujących pytań o przyszłość religii. Pozostawiono je bez odpowiedzi. Czas pokaże, jak będzie, przyszłość zweryfikuje futurologiczne prognozy i probabilistyczne scenariusze.
Książka warta jest namysłu i uważnej lektury.
Fragment Przedmowy
prof. zw. dr hab. Maria Libiszowska-Żółtkowska
To historia ludzkości uciekającej przed nędzą i śmiercią. Opowieść o tym, jak ludzie zdołali uczynić swoje życie lepszym – i o tym, jak pociągnęli za sobą innych.
Tematem tej książki jest niekończący się taniec postępu i nierówności. Chcę pokazać, w jaki sposób postęp tworzy nowe nierówności, a także to, że nierówności mogą czasami być pomocne, bo wskazują drogę i motywują do działania – a czasami przeciwnie, przeszkadzać, kiedy ci, którzy zdołali uciec, chronią swoje pozycje uniemożliwiając ucieczkę innym. To historia, która była już opowiadana wielokrotnie, ale ja chcę ją opowiedzieć w nowy sposób.
Łatwo jest założyć, że w ucieczce przed biedą chodzi tylko o pieniądze, o to, żeby mieć więcej i móc żyć bez tego dręczącego lęku o jutro (...). Pieniądze są bardzo ważnym elementem tej układanki, ale równie – a może nawet bardziej – ważne jest lepsze zdrowie i większe prawdopodobieństwo życia na tyle długo, aby osiągnąć powodzenie. Rodzice żyjący w ciągłym lęku o życie swoich dzieci, a często w realiach, w których to życie jest nieustannie zagrożone, matki rodzące po dziesięcioro dzieci po to, aby choć połowa z nich dożyła wieku dorosłego – tacy ludzie doświadczają niedostatku głębszego niż sam brak pieniędzy.
Napisano wiele książek o bogactwie i o nierównościach, o tym, jak zdrowie i zamożność idą w parze... Ja staram się opowiedzieć te historie łącznie, mając nadzieję, że demografowie i historycy pozwolą ekonomiście zapuścić się na swój teren, ponieważ historia osiągania dobrobytu i dążenia do tego, co sprawia, że warto żyć, byłaby niekompletna, gdybyśmy skupili się tylko na części tego, co w tej sprawie istotne.
Z Przedmowy Autora
Informacja o autorze/ redaktorze:
Prof. Angus Deaton – brytyjsko-amerykański ekonomista i wykładowca akademicki, profesor Princeton University i Woodrow Wilson School of Public and International Affairs. Specjalista w dziedzinie mikroekonomii, autor długoletnich badań nad zagadnieniami konsumpcji, biedy dobrobytu. Królewska Szwedzka Akademia Nauk uhonorowała Deatona za analizy dotyczące zagadnień konsumpcji, ubóstwa i dobrobytu. Laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 2015 roku.
"Sacrum w tradycji i kulturze współczesnej" stanowi wieloaspektowe studium poświęcone interesującemu, ale zarazem trudnemu zagadnieniu. Problem ten w obecnym okresie intensywnych przemian kulturowych i społecznych w naszym kraju nabiera szczególnego znaczenia, gdyż pozwala trafniej ocenić stan zachowania, aktualny status i role różnych tradycyjnych elementów "sacrum", dokumentujące w tym zakresie modyfikacje w sekularyzującym się świecie. Ale jak wskazują wyniki badań, "sacrum" nie jest skazane na zanikanie, można zauważyć tendencje zachowawcze, czasem nawet "rewitalizujące", nadające dawnym formom sakralnym nowe znaczenie, a w niektórych przypadkach obserwuje się również wprowadzanie różnego typu nowych elementów sakralnych i praktyk obrzędowych w naszą kulturę społeczną. [...] Z przytoczonych materiałów można by wysunąć ostrożny wniosek, że ludzka psychika nie dopuści do powstania zupełnego "vacuum" w sferze "sacrum".
Ks. prof. dr hab. Franciszek M. Rosiński
Książka Doroty Hall jest – na pierwszy rzut oka – wąskosprofilowaną monografią dotyczącą jednej z niszowych grup społecznych, jaką tworzą chrześcijanie LGBT w Polsce. […] [Jednak] zagłębiając się w lekturę książki odkrywamy, iż zaprezentowane w niej rozważania dotyczą znacznie szerszego zjawiska, jakim są możliwości artykulacyjne grup już to marginalizowanych w dyskursie publicznym, już to przedstawianych w nim w skrzywionej perspektywie dyskursów dominujących w danym obszarze. W wielogłosowej rzeczywistości współczesnego społeczeństwa, w której obecność poszczególnych aktorów w przestrzeni publicznej zależna jest nie tyle od ich instytucjonalnej siły i liczebności, ile od ich zdolności przedstawienia i narzucenia własnych ram dyskursywnych, jest to zagadnienie o pierwszorzędnym znaczeniu.
Wychodząc z założeń teorii radykalnej polityki demokratycznej Laclaua i Mouffe, Autorka poddaje szczegółowej analizie uwarunkowania i dynamikę procesów kształtujących podmiotowość polityczną badanej grupy i stara się określić szanse jej zaistnienia jako publicznie rozpoznawalnego elementu rzeczywistości społecznej. Rekonstruuje stanowisko Kościoła katolickiego oraz innych denominacji chrześcijańskich i śledzi ewolucję dyskursu prasowego w Polsce, pokazując, w jaki sposób tworzona była dyskursywna opozycja między religią a nienormatywnością seksualną i płciową. Bogaty materiał zebrany w trakcie wywiadów biograficznych pozwala jej na uwzględnienie w analizie różnego typu bardziej specyficznych uwarunkowań dyskursywnych, które przenikają wyobraźnię samych chrześcijan LGBT, a tym samym podnoszą szanse lub ograniczają pojawienie się konkretnych artykulacji. Zdyscyplinowanie teoretyczne oraz głęboka samoświadomość metodologiczna Autorki sprawiają, iż książka dostarcza modelowego wręcz przykładu analizy możliwości artykulacyjnych nie tylko tej konkretnej grupy, lecz każdej innej, która zainteresowałaby konkretnego badacza.
z recenzji prof. dr hab. Mirosławy Marody
Pomimo tego, że nie spełnia kryteriów naukowości, zawitała na uniwersytety w Polsce w postaci tzw. genderstudies. Jest to ciemna karta w historii polskiego szkolnictwa wyższego. Niniejsza pozycja jest wyrazem sprzeciwu wobec prowadzonej „cichcem” rewolucji seksualno-kulturowej, która niestety zbiera swoje żniwo wśród młodego pokolenia. Jak zauważył swego czasu George Weigel, komentując wkład papieża Jana Pawła II w naukę o rodzinie i małżeństwie: „Niewielu odważyło się powiedzieć światu tak otwarcie: seksualność człowieka to coś znacznie większego, niż się wam wydaje”.
"Na Uniwersytecie Warszawskim uczestniczyłam w wykładach znanych osób, m.in. prof. Magdaleny Środy, dr Agnieszki Graff, dr hab. Moniki Płatek, psycholog Katarzyny Miller, które z pasją opowiadały o tożsamości płci, analizowały bajki z naszego dzieciństwa pod kątem stereotypowych ról kobiecych i męskich, promowały feminizm i prawie wszystkie z nienawiścią opowiadały o Kościele. (…) Z perspektywy czasu widzę, jak groźną ideologią jest gender. Po wielu latach studiów i po nawróceniu się uważam, że największą wartością w społeczeństwie jest rodzina, a gender przyczynia się do jej destrukcji. W czasie tych studiów nigdy nie usłyszałam o tym."
Ewelina
Niniejsza publikacja dotycząca zagrożeń współczesnej demokracji koncentruje się na analizie komunikowania perswazyjnego, które stało się powszechne w związku z amerykanizacją kampanii wyborczych. W monografii skoncentrowano się zatem na opisie tego zjawiska, ze szczególnym uwzględnieniem erystyki jako narzędzia prowadzenia sporów politycznych. Osnową tych analiz jest kazus wyborów z 2005 roku, które uznano za najbardziej interesujące w ostatnim dwudzie-stopięcioleciu III RP. Zasadniczym celem pracy jest analiza zjawiska komunikowania perswazyjnego z perspektywy kandydatów biorących udział w polskich kampaniach prezydenckich.
Ze Wstępu do książki
Książka porusza ważne i aktualne zagadnienia zagrożeń demokracji poprzez zaburzenia sfery komunikacji społecznej. Trudno nie zgodzić się z Autorami, że specyfiką współczesnych demokracji są decyzje podejmowane na podstawie rzeczywistości medialnej. Jeśli zatem poszukujemy w przedstawionym tekście odpowiedzi na pytanie o problem erystyki, komunikowania perswazyjnego w funkcjonowaniu współczesnych demokracji, to z pewnością taką odpowiedź znajdujemy [...]. Pracę można uznać za interesującą i pożyteczną, dzięki niej otrzymujemy bardzo konkretną analizę wyników brzemiennej w skutkach kampanii prezydenckiej 2005 roku z punktu widzenia wysiłków na polu perswazji, której znaczenie przyjdzie nam doceniać w coraz większym stopniu.
Z recenzji prof. dra hab. Joachima Dieca
Obszerne cytaty z dzieł Durkheima, jak również i innych autorów sprawiać mogą wrażenie, że praca stanowi po prostu szkolną relację z poglądów klasyka. Taka jednak zdecydowanie nie jest. Autor uważa, poniekąd implicite, że aby zrekonstruować poglądy, należy je nie tylko poznać, ale i możliwie wiernie oddać i wkomponować w tok narracji. Bowiem cytowania to materiał, na którym Piotr Fabiś opiera swe wywody.
Sprawcze działanie katastrof dokonuje się poprzez zakłócenia i zniszczenia. Katastrofy wprowadzają zamęt, wytrącają z równowagi, dezorganizują porządek ludzkiej egzystencji, wymuszając nierzadko przewartościowanie obowiązującej wiedzy o świecie i zmianę kursu rozwoju cywilizacji; zawsze sygnalizują przy tym koniec pewnego świata, a równocześnie stymulują narodziny nowego. Ich dziwaczny urok bierze się z tego, że pozwalają nam doświadczyć czegoś niespodziewanego, a tym samym poszerzyć nasz horyzont poznawczy. Konrad Wojnowski podejmuje się w książce następującego zadania: tak zdefiniować katastrofę, by ukazać jej potencjalnie produktywny charakter. W tym celu sięga po filozofię mediów, teorię komunikacji i fizykę informacji – dziedziny nauki, które wskazują na bliski związek między twórczością (nowymi informacjami) a nieoczekiwanymi zdarzeniami. Następnie analizuje różne przypadki „pożytecznych katastrof”, które miały miejsce w polu kultury. Podjęta tutaj próba pozytywnej waloryzacji katastrofy stanowi wyzwanie świadomie rzucone nowoczesnemu fetyszowi bezpieczeństwa, który od XVIII wieku kształtował różne formy kulturowej aktywności na Zachodzie.
Jak to się dzieje, że przebywanie w towarzystwie radosnych osób podnosi nas na duchu? Dlaczego złość innej osoby sprawia, że również czujemy przypływ gniewu? Czy uczucia są zawsze zaraźliwe? Autorka wyjaśnia mechanizm zarażania afektywnego, omawia jego funkcje, a także przedstawia czynniki, które mogą modyfikować jego przebieg. Wśród nich szczególne miejsce poświęca relacji pomiędzy osobami, które wzajemnie zarażają się swoimi emocjami i nastrojami, pokazując, że do transferu afektu dochodzi wtedy, gdy są spełnione określone warunki.
Jak mówić o nauce i pisać o badaniach naukowych, żeby nie upraszczać, a jednocześnie nie nudzić odbiorców? Jak w czasach Internetu popularyzować wiedzę i prezentować treści naukowe, które rzadko bywają atrakcyjne wizualnie?
Jak znaleźć ciekawą formę i oprawę dla skomplikowanych teorii? Jakie środki retoryczne pomagają w relacjonowaniu postępów naukowych i pozwalają zrozumieć znaczenie wyników badań czy hermetycznych wywodów? Co eksperci robią w mediach i co media robią z ekspertami?
Na te i inne pytania odpowiadają autorzy tomu, który jest pierwszą na polskim rynku pozycją rozpatrującą zagadnienia z dziedziny science communication z perspektywy tradycyjnych i nowych mediów. Interdyscyplinarny zbiór może zainteresować medioznawców, dziennikarzy, socjologów, językoznawców, specjalistów PR, antropologów, politologów, historyków oraz przedstawicieli różnych dyscyplin, którzy chcą opowiadać o swoich badaniach, promować i popularyzować ich wyniki.
Komunikacja od zawsze była fundamentem nauki. Autorzy zebranych w tomie artykułów dowodzą, że stwierdzenie to pozostaje aktualne także współcześnie, a w epoce rozwoju mediów masowych i Web 2.0 zyskuje szczególne znaczenie. Małżeństwo nauki i mediów – choć zazwyczaj zawierane z rozsądku – może przynieść obu stronom wymierne korzyści.
Próba definicji i klasyfikacji dopalaczy
Aspekt prawny
Działanie prawne organów państwowych związane z przeciwdziałaniem obrotowi dopalaczami
Inicjatywy zinstytucjonalizowane i społeczne przeciwdziałające zjawisku tzw. dopalaczy
Szkoła wobec problemu dopalaczy
Słownik pojęć na temat psychoaktywnych środków zastępczych oraz zjawisk pokrewnych
Celem tej książki jest bliższe przyjrzenie się zjawisku zamieszkiwania. Wydawałoby się, że dla socjologa jest to jeden z prostszych i przyjemniejszych tematów: materiału do badania nie brakuje, bo właściwie każdy gdzieś mieszka i może o zamieszkiwaniu opowiadać, a samo badanie przeprowadzać można w ramach codziennych interakcji, choćby odwiedzając znajomych na kawie w ich mieszkaniu. Jednak ta łatwość okazuje się stanowić sporą przeszkodę. Bliskie i codzienne obcowanie z domem, rutynowe praktykowanie zamieszkiwania, powodują, że sądy i opinie o nim wypowiadanie są zazwyczaj bezrefleksyjnie.
Tomasz Zimoch, wybitny komentator sportowy - radiowy i telewizyjny - opowiada o kulisach swojej pracy. Anegdotom o znanych sportowcach, dziennikarzach, politykach, towarzyszą nigdy nieopowiadane historie z igrzysk olimpijskich, mistrzostw Europy i mistrzostw świata w piłce nożnej. Zimoch, wyrzucony kilka tygodni temu z pracy w radiu publicznym za udzielenie wywiadu jednej z gazet, nie stroni od opisu okoliczności zwolnienia. Mówi prosto z mostu, nazywając po imieniu obłudę i hipokryzję polityków, a także części środowiska dziennikarskiego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
