Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Miłość jest najważniejsza – każdy, kto kiedyś oglądał jakąkolwiek komedię romantyczną, dobrze to rozumie – ale czasem rani tak bardzo. Psychologowie przestrzegają w poradnikach, aby nie pozostawiać związku samego sobie, że miłość to ciągła – i tytaniczna – praca. Poza tym te nieustające wątpliwości. Kogo tak naprawdę pożądam? Kim stałem się w związku? Jak długo przetrwa nasza relacja? Podjęliśmy dobrą decyzję czy może jednak mogliśmy znaleźć dla siebie odpowiedniejszych partnerów? W końcu dzięki sieci mamy dostęp do – jak się wydaje – nieskończonej liczby osób poszukujących miłości – są oddaleni tylko o jedno stuknięcie w ekran dotykowy.
Niepewność dominuje nad miłością, a nad każdym, nawet najlepszym, związkiem wiecznie wisi groźba rozwodu (w Polsce na każde trzy pary nowożeńców przypada para rozwodników) albo zdrady (do której przyznaje się co drugi mężczyzna). Z reguły każdy obarcza winą za rozpad związku siebie (lub partnera). Mężczyzna to stereotypowy poligamista, który nie wytrzyma całego życia z jedną partnerką. A może powodem problemów jest nieprzepracowana trauma z dzieciństwa albo utajony konflikt z rodzicami?
Eva Illouz podpowiada, że to niewłaściwy trop - dowiedzieć się, czemu miłość rani, możemy dzięki wyjściu poza zamknięty, romantyczny mikroświat dwojga ludzi i przyjrzeniu się społeczeństwu.
Ze Wstępu:
Przez komunikację społeczną rozumie się zwykle przekazywanie informacji różnego typu. Proces ten odbywać się może za pomocą różnych przekaźników (ludzie, media) i w różny sposób. Tymi przekaźnikami i sposobami mogą być również symbole. Książka – Komunikacja społeczno–symboliczna starożytnej Krety. Próba charakterystyki okresu minojskiego ma pokazać, że już od dawien dawna komunikacja społeczna miała swoje miejsce w strukturach społecznych. Określenie ram chronologicznych książki – od 3000 r. p.n.e. do 1200 r. p.n.e. oraz miejsca odniesienia podejmowanej problematyki – Kreta, wynika ze spojrzenia na te elementy jako na strukturę tworzącą podwaliny naszej europejskiej cywilizacji i kultury oraz z chęci przedstawienia dowodów istnienia w tamtych czasach komunikacji społecznej i wpływu owej komunikacji na współczesnych Kreteńczyków. Poza tym, Kreta minojska to miejsce, w którym upatrywać należy podstaw naszej europejskiej komunikacji społecznej. Wszak to proces symbolicznego porozumiewania się (komunikowania) wywarł duży wpływ na europejskie państwa i narody, prowadząc przez wieki do ich rozwoju. Zmiany zachodzące w sposobie komunikowania się, w samych formach przekazywania informacji i tworzenia różnych typów relacji w ciągu tysiącleci, skłaniają do lepszego przyjrzenia się wzorom kulturowym i nie tylko, dawnych praktyk komunikacyjnych. Taki sposób spojrzenia na opisywaną problematykę daje cenne świadectwo dla antycznej wiedzy oraz stanowi ważną płaszczyznę dla zrozumienia istoty współczesnych sposobów komunikowania się i kodów kulturowych. Pozwala to na dokonanie analizy sposobów postrzegania przez tamtejsze społeczeństwo porozumiewania się oraz organizowania przekazywanych informacji. W tym celu potrzebna jednak wydaje się szczegółowa analiza poszczególnych technik i zwyczajów komunikacyjnych, co wymaga skoncentrowania się na sposobach przekazywania informacji różnego rodzaju, wśród których znajdują się: przekaz słowny, system pisma, przekaz niewerbalny, komunikacja odnosząca się do kultu zmarłych i pomieszczeń grzebalnych, czyli kontakt ludzi z bóstwami i związane z tym przejawy kultu jak również składania ofiar oraz przekaz za pomocą dzieł sztuki. Ważnym okazuje się również przeanalizowanie zastosowania środków komunikacyjnych dla różnych celów i odnoszących się do konkretnych aspektów.
Agata Rejowska-Pasek jest doktorantką w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończyła studia magisterskie z socjologii na Wydziale Humanistycznym AGH i studia licencjackie z religioznawstwa na Wydziale Filozoficznym UJ. Jej zainteresowania naukowe sytuują się w obszarze socjologii duchowości. Bada nowe, świeckie rytuały przejścia i transgresyjne zachowania społeczne (między innymi alpinizm czy ruch Pro-ana). W dyskursie alpinistycznym obecne są różnorakie „pęknięcia” i załamania. Da się je rozpisać na pary przeciwstawnych wartości, praktyk i strategii. W kontekście wspinaczki można mówić o sprzecznych, skrajnych zjawiskach: mistycyzmie natury, duchowości, chęci pokonywania ograniczeń tkwiących w ciele czy psychice człowieka, solidarności i communitas, które wytwarzają się między wspinaczami, ale jednocześnie o racjonalizacji, parametryzacji, fetyszyzacji szczytu czy pogoni za rekordem. Rodzi się pytanie: skąd ta niejednoznaczność? Góry można przyrównać do katalizatora, wydobywającego z ludzi ich naturę, kulturę i społeczny klimat, z którego się wywodzą. Ekstremalne, graniczne sytuacje obnażają te elementy, intensyfikują i sprawiają, że stają się one lepiej dostrzegalne. Metamorfozy alpinizmu (które zauważają również wspinacze) wiążą się z przemianami samego społeczeństwa, a stan alpinizmu można uznać za odzwierciedlenie kondycji współczesnego Zachodu. W świetle przeprowadzonej analizy świadectw polskich alpinistów należy stwierdzić, że wskazywane przez Maxa Webera zjawiska, takie jak postępująca racjonalizacja i odczarowanie świata (czyli procesy, w których wyniku świat doświadczany jawi się jednostce jako poznawalny, przewidywalny i sterowalny), ciągle odgrywają znaczącą rolę, a tezy o „duchowej rewolucji” charakteryzują się ograniczoną mocą i zasięgiem wyjaśniania świata.
Celem publikacji jest odczarowanie wizerunku osób niepełnosprawnych jako ludzi wycofanych, nie tylko wyłączonych z głównego nurtu życia społecznego, ale także pozbawionych życiowych planów, aspiracji i dążeń. Jest to książka, która ma pokazać osoby niepełnosprawne w innym świetle – jako ludzi pełnych pasji, realizujących z powodzeniem swoje zainteresowania, aktywnie działających w przestrzeni mass mediów i kreujących rzeczywistość społeczną zgodnie ze swoimi potrzebami. Publikacja prezentuje osoby niepełnosprawne jako wychodzące naprzeciw własnym marzeniom, umiejętnie realizujące swoje plany, a przede wszystkim swoim przykładem przełamujące utarty, stereotypowy wizerunek ludzi „z problemami”.
Książka przedstawia sytuację pracy kobiet świadczących usługi seksualne w agencjach towarzyskich oraz sposób organizacji tego typu instytucji. Jej autorka analizuje interakcje zachodzące między pracownicami a ich klientami. Omawia także relacje występujące pomiędzy pracownikami lokali, tzn. kobietami świadczącymi usługi seksualne, osobami zarządzającymi agencjami i pracownikami ochrony. Prezentuje również procesy budowania zaangażowania w pracę w agencji, jego modyfikowania i wygaszania. Zawarte w pracy wnioski są wynikiem wieloletnich badań terenowych, w których autorka wykorzystała przede wszystkim obserwacje prowadzone w agencjach towarzyskich oraz wywiady swobodne z ich pracownikami i klientami korzystającymi z usług seksualnych.
Książka skierowana jest do osób, które zainteresowane są socjologią jakościową, socjologią interpretatywną, chciałyby zrozumieć sposób działania współczesnych agencji towarzyskich działających w Polsce. Zainteresuje także praktyków, streetworkerów, pracowników organizacji i instytucji, którzy w swojej pracy zawodowej spotykają się z osobami świadczącymi usługi seksualne.
Wielkie socjalistyczne osiedla mieszkaniowe o zabudowie blokowej popularnie określane „blokowiskami” lub „osiedlami z wielkiej płyty” stanowią szczególne środowisko mieszkaniowe obecne w wielu miastach europejskich, ale przede wszystkich w miastach Europy Środkowo-Wschodniej. W książce poddano analizie genezę, rozwój, przemiany oraz percepcję tej formy zabudowy w wybranych miastach postsocjalistycznych. Podjęcie refleksji dotyczącej tej tematyki uznano za ważne, ponieważ osiedla te są najbardziej widocznym i rozległym przestrzennie dziedzictwem socjalizmu we współczesnych miastach i dominującą formę zamieszkiwaną przez niemal połowę ludności tych miast. Ponadto obszary te, mimo swej powszechności, są wciąż stosunkowo mało poznane i postrzegane przez pryzmat wielu stereotypów, które należy weryfikować w badaniach w różnych skalach przestrzennych i przy użyciu różnych metod. Praca ma walory nie tylko poznawcze ale także aplikacyjne. Jej rezultaty są ważnym głosem w toczącej się obecnie dyskusji na temat aktualnego stanu oraz przyszłości wielkich osiedli mieszkaniowych we współczesnych miastach postsocjalistycznych. Służyć może także jako źródło niezbędnej wiedzy w procesach modernizacji i humanizacji tej formy zabudowy, czyli działań zmierzających do zapewnienia takich warunków zamieszkania, które w lepszy niż dotychczas sposób mogą zaspokoić potrzeby ich mieszkańców.
Aktualna wiedza o edukacji obejmuje nie tylko intelektualne wytwory pedagogiki jako dyscypliny naukowej, ale także różne formy szeroko rozumianej praktyki edukacyjnej, które wciąż są dokonywane w pedagogiach. Stąd, używając pojęcia edukacja, obejmuje się nim zwykle ogół oddziaływań służących formowaniu się całokształtu zdolności życiowych człowieka, przez co do jego zakresu włącza się nie tylko procesy intencjonalnie zorganizowanego wychowania i kształcenia w instytucjach systemu oświatowego, ale także te procesy i działania, które odnosząc się do całej osobowości jednostki, występują w środowisku rodzinnym, rówieśniczym, zawodowym, przekazu informacji i kultury czy – czyniąc wypowiedź kompletną – w szeroko rozumianym społeczeństwie zorganizowanym i zinstytucjonalizowanym. Z tego powodu niniejsza monografia jest swoistym zaproszeniem do refleksji właśnie o szeroko rozumianych społecznych kontekstach edukacji. W dyskusji udział wzięli Autorzy, którzy ukazując rozumienie właściwe reprezentowanej przez siebie profesji i dyscypliny naukowej, współtworzą – co właśnie wydaje się cenne – interdyscyplinarną płaszczyznę myślenia o teorii i praktyce edukacji. I mimo że tom zawiera 15 różnorodnych w swej formie tekstów, to wszystkie je łączy podtytuł książki: Tropy – Przybliżenia – Aplikacje, który przez swoiste dopełnienie spina całość wspólną klamrą integralności.
Organizacje międzynarodowe, poszczególne państwa nie są w stanie podać "skutecznej, uniwersalnej recepty likwidującej problem bezrobocia", dlatego że to zjawisko przyjmuje różne kształty i w każdym państwie może mieć różne uwarunkowania. Trudno jest wyróżnić jedną przyczynę czy jeden podmiot odpowiedzialny za skalę zjawiska, co wywołuje efekt "rozmycia odpowiedzialności", utrudniając rozwiązanie problemu. Przyczyny bezrobocia tkwią nie tylko w teraźniejszości, mogą sięgać decyzji politycznych i gospodarczych z przeszłości, odwoływać się do wyborów podejmowanych przez podmioty życia gospodarczo-politycznego w ubiegłych latach i dekadach. I tak, okres PRL-u w istotny sposób zauważył na skali zjawiska bezrobocia w Polsce po 1989 roku.
Z rozdziału III "Przyczyny zjawiska bezrobocia"
Podręcznik Historia i społeczeństwo. Kobieta i mężczyzna, rodzina koncentruje się na procesach społecznych. Ukazuje, jak w różnych okresach historycznych wyglądało życie rodzinne oraz jaką wartością dla ówczesnych ludzi była miłość. Uczeń porówna pozycję kobiety, mężczyzny i dziecka w kolejnych epokach, a także w różnych kręgach cywilizacyjnych współczesnego świata. Na tym tle będzie mógł ocenić sytuację swoją i swojej rodziny, a także przeanalizować przemiany obyczajowe, które wpłynęły na kształt dzisiejszych społeczeństw.
Warte uwagi cechy podręczników z cyklu Historia i społeczeństwo dla liceum i technikum:
przystępny język wykładu, który ułatwia zrozumienie trudnych zagadnień z różnych dziedzin naszego życia – od zarania dziejów do współczesności;
bogaty zestaw map, fotografii, reprodukcji dzieł sztuki i schematów, które rozbudzają zainteresowanie uczniów omawianą tematyką;
infografiki, które w atrakcyjny sposób przybliżają wybrane problemy życia społecznego, gospodarczego, politycznego i kulturalnego różnych epok;
rozbudowane komentarze do materiałów graficznych, które wprowadzają dodatkowe informacje uzupełniające tekst wykładu;
ramki zatytułowane Oceny, dyskusje, spory – przedstawiono w nich kwestie wzbudzające kontrowersje wśród historyków;
bloki ćwiczeniowe zamieszczone po każdym rozdziale oraz lekcje powtórzeniowe, które zawierają różnorodne polecenia i materiały do analizy, w tym źródła historyczne oraz współczesne teksty naukowe, popularnonaukowe i publicystyczne.
Podręcznik Historia i społeczeństwo. Kobieta i mężczyzna, rodzina został przystosowany do nowych wymagań MEN obowiązujących w szkołach ponadgimnazjalnych od września 2015 r.
„Praca Justyny Kijonki porusza niezwykle ważny poznawczo i doniosły politycznie, społecznie i kulturowo problem, jakim jest tożsamość współczesnych Górnoślązaków. Stanowi nowatorską i interesującą próbę ukazania historycznych i współczesnych uwarunkowań wpływających na tożsamość Górnoślązaków. W polskiej literaturze socjologicznej brak było dotychczas tego typu monografii, która oparta byłaby na tak szeroko zakrojonych badaniach socjologicznych.” (Z recenzji prof. zw. dr. hab. Andrzeja Saksona)
SPIS TREŚCI
Wstęp
1. Tożsamość jako przedmiot badań socjologicznych
Tożsamość indywidualna a tożsamość zbiorowa
Tożsamość narodowa i etniczna
Tożsamość kulturowa i regionalna
Socjologia wobec pamięci
Regionalizm a tożsamość
Koncepcja narodu jako wspólnoty wyobrażonej Benedicta Andersona
Grupa etniczna jako wspólnota wyobrażona w koncepcji Józefa Obrębskiego
Wybrane studia nad śląską tożsamością
Podsumowanie
2. Konteksty historyczno-polityczne śląskiej tożsamości
Powstania śląskie i autonomia województwa śląskiego
Z dziejów śląskiego separatyzmu
Zbiorowe losy i piętna śląskiej historii
Górnośląskie „exodusy”
Śląski regionalizm i jego główni aktorzy
Podsumowanie
3. Konteksty społeczno-obyczajowe śląskiej tożsamości
Rodzina śląska i związki rodzinno-sąsiedzkie
Renesans gwary
Kuchnia śląska, stół i śląskie biesiady
Krajobraz: identyfikacje i nostalgie
Śląsk i śląskość w mediach
Podsumowanie
4. Górnoślązacy
Spisowe kontrowersje
Motywy zadeklarowania narodowości śląskiej
Od mniejszości niemieckiej do narodowości śląskiej
Podsumowanie
5. Ślązacy Roku
Twarze i głosy Śląska
Konkurs „Po naszymu, czyli po śląsku”
Śląsk – jego miejsce w życiorysie
Gwara śląska
Wizerunek Górnego Śląska
Śląskie drogi życiowe
Śląskie zwyczaje i kuchnia
Pamiątki rodzinne i pamięć
Śląska kultura
Narodowość śląska i spis powszechny
Przyszłość Śląska
Podsumowanie
6. Rozmowy o śląskiej tożsamości
Znaczenie Śląska dla tożsamości
Być Ślązakiem – co to dziś znaczy?
Śląsk – a życie i kariera zawodowa
Gwara jako składnik tożsamości
Wizerunek Śląska i śląskie stereotypy
Pamięć rodzinna i przekaz międzypokoleniowy
Śląsk w kulturze
Dyskusja o śląskiej opcji narodowej
Dylematy przyszłości regionu
Podsumowanie
Zakończenie
Spis map (płyta CD)
Bibliografia
[…] bycie singlem to balansowanie między poczuciem wolności i niezależności od innej osoby oraz przewidywaniem większej szansy na karierę zawodową a ciągłą nadzieją i oczekiwaniem na odnalezienie właściwego partnera, „drugiej połówki pomarańczy”, która nada blasku codziennemu życiu i w przyszłości ochrony przed samotnością, zwiększy poczucie bezpieczeństwa w trudnych okresach życia. To balansowanie jest w wielu przypadkach etapem przejściowym, ale wyraźnie narastającym.
Ze Wstępu prof. dr hab. Zofii Kawczyńskiej-Butrym
W książce zaprezentowane są nowe modele umieralności, które umożliwiają prognozowanie procesu wymierania populacji w perspektywie średnio- i długookresowej. Autorzy omawiają kolejne modyfikacje modelu Lee-Cartera, wykorzystując teorię równań różniczkowych, algebry liczb rozmytych oraz algebry liczb zespolonych. Zastosowanie tych struktur pozwala na modelowanie umieralności, a następnie na wskazanie własności prognostycznych poszczególnych modeli. W sytuacji starzenia się społeczeństw w krajach rozwiniętych proponowane modele mogą znaleźć zastosowanie m.in. w planach emerytalnych i ubezpieczeniach na życie.
Wyzwaniem o charakterze wręcz cywilizacyjnym jest dla Polski, podobnie jak dla wielu innych krajów, proces starzenia się ludności i jego konsekwencje. Autorka przedstawia w pracy dane liczbowe ukazujące w długim okresie przebieg procesów demograficznych związanych ze starzeniem się ludności oraz charakteryzuje zmiany struktury populacji ludzi starych w Polsce.
Zawarte w publikacji analizy polityki społecznej wobec starzenia się ludności zostały przeprowadzone z dwóch perspektyw poznawczych: strukturalnej i cyklu życia.
Autorka dokonuje oceny polskiej polityki społecznej lat 1971–2013 z punktu widzenia procesu starzenia się ludności, analizując przyczyny zaniechań i opóźnień w podejmowaniu strategicznych działań będących odpowiedzią na wyzwania wynikające z tego procesu. Odpowiada na pytania badawcze. Przedstawia także główne wątki debaty publicznej na temat starzenia się ludności i tematy z nim powiązane oraz analizuję różne typy historycznego dziedzictwa (ang. historical legacies) mającego znaczenie dla przyszłości polityki społecznej wobec starzenia się ludności.
Monografia "Pamięć, wybór, tożsamość. Szkice o mieście" stanowi zbiór tekstów poświęconych fenomenowi miasta jako złożonego organizmu, będącego wypadkową procesów społecznych, gospodarczych, politycznych i kulturowych.
Problem suwerenności jest historycznie i teoretycznie centralnym problemem teorii państwa, teorii ustroju, teorii konstytucji, a szerzej centralnym problemem myśli polityczno-prawnej. Można z pełnym przekonaniem powiedzieć, że pisząc historię pojmowania suwerenności, historię debat jej dotyczących, można napisać historię państwa, nowożytnego ładu politycznego od wieku XVI do dziś (…).
Prezentowana praca zbiorowa jest ewenementem w polskiej literaturze przedmiotu, ewenementem w tym znaczeniu, że omawia problem suwerenności jako takiej, bez jej zawężania, (…) tzn. w jego ujęciu systematycznym, a nie okazjonalnym, praktycznym, stosowanym; omawia zwłaszcza, choć nie wyłącznie, problem suwerenności wewnętrznej, gdy natomiast gros publikacji polskich dotyczy suwerenności zewnętrznej; ukazuje suwerenność możliwie szeroko, wieloaspektowo, interdyscyplinarnie, choć częściej była ona dotąd rozważana jako kategoria tylko prawna; wreszcie rozpatruje swój tytułowy problem uwzględniając w pełni jego wymiar ezoteryczny, metafizyczny wręcz, łącząc zatem - w udany sposób - rozważania naukowe i filozoficzne.
Prof. UKSW dr hab. Paweł Kaczorowski
To, co się najbardziej autorom udało, to zasygnalizowanie złożoności poszczególnych problemów wynikających nie tylko z wielowiekowej tradycji i posługiwania się pojęciem suwerenności w różnych znaczeniach i odmiennych okolicznościach, ale także próba stosowania tego pojęcia do opisu niezwykle dynamicznej rzeczywistości międzynarodowej oraz międzypaństwowej w czasach, które mają wiele znamion przełomowości.
Prof. UJ dr hab. Arkady Rzegocki
Aleksandra Szymków: Był bystry i na pewno miał wąsy! Efekty zapamiętywania informacji związane z przetwarzaniem treści sprawczych i wspólnotowych [Memory effects of processing agentic and communal information], doi: 10.7366/1896180020163701, s. 124–135;
Maria Baran, Paweł Boski: Czy „Inny” zawsze musi być obcy? Wpływ dystansu kulturowego na postawy etnicznych Polaków wobec osób czarnoskórych i ich kategoryzację [Does “the Other” always have to be an out-group? The influence of cultural distance on attitudes of ethnic Poles towards Blacks and their categorization], doi: 10.7366/1896180020163702, s. 136–159;
Katarzyna Jabłońska, Monika Wróbel: Wpływ kontekstu na rozpoznawanie mimicznych ekspresji negatywnych emocji a płeć [The role of context in the recognition of facial expressions of negative emotions in relation to gender], doi: 10.7366/1896180020163703, s. 160–169;
Monika Obrębska, Paweł Kleka: Wpływ aktywizacji schematu płci i potrzeby dostosowania interpersonalnego na wybory leksykalne kobiet i mężczyzn [Influence of gender schema activation and need for interpersonal accommodation on lexical choices of men and women], doi: 10.7366/1896180020163704, s. 170–182;
Wojciech Kulesza: (Nie)świadomy kameleon. Analiza związku między stosowaniem niewerbalnej mimikry, uległością wobec tego procesu a (nie)świadomością [The (Un)aware Chameleon. The relationship between nonverbal mimicry, getting in by mimicry, and (un)awareness of the process], doi: 10.7366/1896180020163705, s. 183–195;
Elżbieta Kluska, Piotr Łabuz, Aleksandra Mrugalska, Piotr Oleś: Kwestionariusz przełomu połowy życia (KPPŻ) – konstrukcja i charakterystyka psychometryczna [Mid-Life Transition Questionnaire (MTQ) – Design and psychometric properties], doi: 10.7366/1896180020163706, s. 196–210;
Alan Mandal, Marcin Moroń: Skala przywiązania do miejsca – polska adaptacja The Measure of Place Attachment D. Williamsa i J. Vaske’a (2003) [Place Attachment Scale – Validation of the Polish adaptation of The Measure of Place Attachment by D. Williams and J. Vaske (2003)], doi: 10.7366/1896180020163707, s. 211–222.
Pojęcia typu „dyskurs", „narracja" czy też „nowe media" weszły na stałe do współczesnego słownika i stały się synonimem nowoczesnej kultury. Stąd w pracy poświęcono im wiele miejsca, zwracając uwagę na fakt, że bez nich nie jest możliwe komunikowanie się między ludźmi.
Czy dyskurs i narracja oznaczają coś rzeczywiście nowego i nieznanego? Absolutnie nie. Są to współczesne synonimy dyskusji i monologu. W takim samym sensie, w jakim używano ich nawet w starożytności. Po cóż zatem to rozróżnienie? Tajemnica - jak należy się domyślać - tkwi właśnie w owych nowych mediach, które te dwa aspekty komunikacji nieco zmieniają, nadając im swoistą, ale niezbyt korzystną dla kontaktów ludzkich anonimowość.
W książce przedstawiono próbę połączenia klasycznej dyskusji z kulturowym monologiem, ale bez pozbawiania tych pojęć zawartości kulturowej. Stąd język, który zawiera liczne stereotypy ułatwiające czasami porozumienie. Archetypy, jako „wyschnięte koryta" potencjalnej możliwości porozumiewania się „od nowa". Są też takie elementy, jak nasze liczne językowe fobie, obsesje, slogany. Jest tak potrzebna naszej wrażliwości iluzja. Są też liczne metafory, które w porozumiewaniu się są bezcenne.
Książka przeznaczona jest dla ludzi religii, polityków, biznesmenów, naukowców, artystów i ludzi kultury, czyli - przydatna dla wszystkich tych, którym więź z innymi ludźmi i jakość porozumiewania się z elementami wiary, intuicji emocji, intelektu oraz wyobraźni leży głęboko na sercu. Bądź też takiego komunikowania pragną. Czy jest to możliwe w świecie nowych mediów? Autor ma nadzieję, że każdy Czytelnik jeszcze się na tyle we współczesnym świecie nie pogubił, by sobie odpowiedzieć na to pytanie sam. I samemu też spróbować łączyć to, co cenne w języku z tym, co nowoczesne w technologii.
Kolejna po Krótkich wywiadach z paskudnymi ludźmi książka wybitnego postmodernisty nareszcie po polsku!
Gorzka i wnikliwa analiza ubóstwa intelektualnego oferty telewizyjnej, miażdżąca krytyka twórczości Davida Lyncha oraz godny Mrożka reportaż z tygodniowego rejsu luksusowym liniowcem na Karaiby… W zbiorze swoich siedmiu esejów Wallace żongluje tematami i stylistyką. Urzeka celnością spostrzeżeń, ironią, dowcipem i intelektualnym rozmachem.
Książka ta jest wyczekiwaną, przez śledzących polskie studia nad miastem, pracą. To kolejna pozycja kulturoznawcza, która wypełnia lukę na rynku polskim w zakresie refleksji nad miastem, obecnej już od lat w myśli humanistycznej.
z recenzji dr hab. Barbary Kity (UŚ)
Pojęciem podstawowym na gruncie kulturowych studiów miejskich są kultury miejskie, a założeniem wyjściowym przekonanie o tym, że miasto jest przestrzenią kulturową. Jak łatwo zauważyć. mogą być zatem postrzegane jako forma kontynuacji polskiej myśli kulturoznawczej, ograniczona jednak do jednego obszaru - współczesnych przestrzeni miejskich jako wytworów kulturowych.
ze Wstępu prof. Ewy Rewers
Zaczęło się w San Francisco w czasie „lata miłości”, kiedy to beatnicy przekazali pochodnię wolności hippisom. Czy też może w Londynie, kiedy Beatlesi zainspirowani działaniem pewnej substancji psychoaktywnej nagrali Orkiestrę Klubu Samotnych Serc Sierżanta Pieprza – płytę, która zmieniła historię muzyki. A może w ogarniętym anarchistyczną rewoltą Paryżu albo podczas koncertu w Newport, kiedy Bob Dylan z folkowego śpiewaka stał się głosem pokolenia rock and rolla? Lata 60. to czas obyczajowej rewolucji, politycznego, społecznego i artystycznego wrzenia, które ogarnęło powojenne pokolenie po obu stronach Atlantyku.
Jerzy Jarniewicz, poeta i eseista, znawca literatury i kultury anglosaskiej oraz znakomity tłumacz (m.in. Jamesa Joyce’a, Philipa Rotha, Johna Banville’a), prowadzi czytelnika przez świat dzikiej, idealistycznej, niebezpiecznej i inspirującej kontrkultury. To sugestywna i oryginalna opowieść, rozpisana na głosy zarówno tych, którzy śpiewali „All you need is love”, jak i tych, którzy wypaczając idee pokojowej rewolucji, siali miejski terror.
Książka wypełnia istotną lukę w polskim piśmiennictwie. Tak wszechstronnie, kompetentnie i pasjonująco opisanej panoramy kontrkultury jeszcze nie mieliśmy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
