Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Global Discontents is an essential guide to geopolitics and how to fight back, from the world's leading public intellectual
What kind of world are we leaving to our grandchildren? How are the discontents kindled today likely to blaze and explode tomorrow?
From escalating climate change to the devastation in Syria, pandemic state surveillance to looming nuclear war, Noam Chomsky takes stock of the world today. Over the course of ten conversations with long-time collaborator David Barsamian, spanning 2013-2016, Chomsky argues in favour of radical changes to a system that cannot possibly cope with what awaits tomorrow.
Interwoven with personal reflections spanning from childhood to his eighth decade of life, Global Discontents also marks out Chomsky's own intellectual journey, mapping his progress to revolutionary ideas and global prominence.
Logistyka społeczna, stosunkowo nowy obszar koncepcyjny, powoli znajduje swoje miejsce w rozważaniach teoretycznych i w zastosowaniach praktycznych. Te ostatnie, pojawiające się w coraz większym zakresie i z rosnącą intensywnością, skierowały uwagę teoretyków na fenomen oddziaływania społecznego w podejmowanych decyzjach na zakres zarządzania logistycznego.
Książka, którą przekazujemy czytelnikom, stanowi próbę zdefiniowania, uporządkowania, usystematyzowania i syntezy zagadnień teoretycznych. Jaki jest przedmiot badań logistyki? Czy jest możliwa wiedza pewna o logistyce? W jaki sposób dochodzi się do prawdy w logistyce? Jakie są relacje między teorią a praktyką? Jaki jest podmiot poznania? Jakie są granice logistyki, zwłaszcza społecznej? Pytania te ciągle pozostają otwarte, lektura przybliża jednak do odpowiedzi na nie. Równie ważny jest przedstawiony szeroko aspekt praktyczny, szczególnie znaczący z punktu widzenia samorządów terytorialnych na poziomie gminy.
Przedmiotem pracy jest problematyka trywializacji pojęcia feminizmu w mediach, a konkretnie w segmencie kobiecej prasy luksusowej. Punktem wyjścia poczynionych rozważań jest zjawisko negocjowania znaczenia feminizmu w mediach. Opisano przejawy postfeministycznego dyskursu w postaciach latte-feminizmu, pop-feminizmu i girl power oraz związki pomiędzy nimi a konkretnym tytułem prasowym („Twój Styl”, „Wysokie Obcasy”, „Wysokie Obcasy Extra” i „Cosmopolitan”). Ponadto opracowano oryginalne, autorskie definicje form postfeminizmu, dotychczas niespotykane w pracach naukowych.
Oddajemy do rąk czytelników publikację dotyczącą szeroko pojętego zagadnienia śmierci pt. Człowieka w obliczu kresu życia – studia interdyscyplinarne. Mamy w zamiarze dostarczyć opracowanie, które w trzech wymiarach zarysowuje eksponowane zagadnienie, tj. Współczesne zainteresowania śmiercią – w stronę egzystencjalnej przepaści, Myślenie trudne, lecz niezbędne – cenne doświadczenia śmierci, Śmierć społeczna – nieposkromione myśli o unicestwieniu. W zależności od wymiaru mówimy m.in. o kwestii związanej z odchodzeniem, odejściem, końcem i wiarą w to, że „życie ludzkie się jeszcze nie kończy”. W tekstach wyłania się walka o życie, ważne jest bowiem to, aby je dogonić, nadać mu sens, nową jakość – zwłaszcza w ostatnich dniach, chwilach zanim odejdzie z ostatnim oddechem. Ilustruje się jednocześnie doświadczanie śmierci widzianej z różnych perspektyw, a także wyrażonej w ignorancji, spychaniu na margines społecznego funkcjonowania zarówno problemów, jak i osób z nimi się zmagających, piętnowaniu zjawisk będących udziałem człowieka wówczas, kiedy żyje. Można by wskazać, że jest to uśmiercanie za życia. Ten wymiar ma na celu przywołać refleksję i mądrość, która spowoduje pragnienie otwarcia się na życie, innego spojrzenia na nie.
Zarysowane wymiary związane są z uczeniem się na nowo każdego etapu życia zbliżającego nas do śmierci. Może być to zmaganie ze śmiertelną chorobą kogoś bliskiego, swoją, towarzyszenie komuś w odchodzeniu, a także zmiana myślenia i redefiniowania zjawisk zepchniętych na margines – kres życia. Może to być w końcu i nowy sposób rozumienia, udzielania pomocy, otwierania drzwi przed tymi, którzy tak jak inni zasługują na takie samo życie ze względu na jego osobowy wymiar i nadaną każdemu bez wyjątku godność.
Holistycznie rzecz ujmując, należy nadmienić, że niewątpliwie ukazane teksty nie są przygodnie dobrane, ale posiadają wspólny mianownik o wektorze rozważań skoncentrowanych na krańcach egzystencjalnego tchnienia. Kreślone w książce słowa dookreślają i wypełniają niniejszy dyskurs, wywołując – jak należy mniemać – trudne myśli oraz refleksje o przemijaniu i doczesności. Instynkt życia oraz konstruowanie ścieżki własnego rozwoju, a także sam fakt codziennego funkcjonowania, rozniecają uzasadnione obawy szczególnie w kontekście nurtu ziemskiego bytowania o to, co wydarzy się jutro, jak potoczy się moje życie.
Lokując nasze dysputy w takiej problematyce, pomimo jej ciężaru egzystencjonalnego liczymy, że staną się one zachętą do naukowego namysłu. Polecamy niniejszą lekturę z nadzieją na życzliwe przyjęcie i pozytywny odbiór.
Wojna jest odrębną dziedziną znaczenia, wyrwaną z codzienności tak dalece, że każde doznanie wojny – i codzienności – stanowi dla poddanej mu jednostki szok poznawczy. Ta nieciągłość doświadczenia powoduje wyrwę w jednostkowej tożsamości, ranę, która zmienia się w traumę. Powojenne traumy jednostkowe – jak również traumy wynikające z powrotu do domu – najczęściej dotyczą całych pokoleń żołnierzy. Weterani połączeni wspólnym doświadczeniem tworzą wspólnoty braterskie, w których zapoczątkowany zostaje proces uspołecznienia traumy. W społeczeństwie stanowią oni szczególne grupy nosicielskie, rozprzestrzeniające narrację o doświadczeniu traumy m.in. za pomocą dzieł kulturowych takich jak filmy, literatura czy dzieła sztuki wizualnej. Uwspólnotowione doświadczenie traumy i winy wywołuje konflikt pamięci społecznej oraz rozbieżne wizje przeszłości. Czarne światło opisuje proces tworzenia się powojennych traum jednostkowych i zbiorowych na przykładzie najnowszej historii Stanów Zjednoczonych.
Uważam, że książka P. Aleksandry Gruszczyk może być wydarzeniem wydawniczym. [...] Czytanie Jej rozważań dostarcza dużo materiału faktograficznego, zmusza do refleksji na temat natury wojny, inspiruje w wielu miejscach. Jest to tekst naprawdę znaczący.
Prof. dr hab. Tomasz Żyro
Przedłożona do recenzji książka jest pierwszym znanym mi opracowaniem, które ujmuje temat granic władzy prawniczej z perspektywy polskiej tradycji socjologicznej. W dzisiejszej dobie fascynacji koncepcjami powstałymi w innych kręgach kulturowych przedstawienie tego zagadnienia w świetle polskich projektów socjologicznych oraz tych, które łączą perspektywę teoretyczno – prawną i socjologiczną wydaje mi się niezwykle interesujące.
Z recenzji dra hab. Sławomira Tkacza
Wszystkie podręczniki ekonomii mówią to samo. Pieniądz wynaleziono po to, by zastąpić uciążliwy i skomplikowany barter – aby starożytni nie musieli już nosić swoich towarów na rynek. Problem z tą wersją historii? Nie ma cienia dowodu na jej prawdziwość.
Antropolog David Graeber w porywający sposób odwraca utarte przekonania. Pokazuje, że pięć tysięcy lat temu, w okresie narodzin rolniczych imperiów, ludzie korzystali z rozbudowanych systemów kredytowych. Wtedy po raz pierwszy pojawiły też się społeczeństwa podzielone na dłużników i wierzycieli.
Gdy z czasem wirtualny pieniądz kredytowy zastąpiły złote i srebrne monety, system zaczął się chylić ku upadkowi. Stopy procentowe poszybowały w górę i dłużnicy stali się niewolnikami. System istniał ze cenę rosnącej przemocy. Wyłącznie dzięki okazjonalnym interwencjom królów i kościołów udawało się nie dopuścić, aby sprawy wymknęły się spod kontroli. Dług: pierwsze pięć tysięcy lat jest fascynującą kroniką tej słabo znanej części historii. Pokazuje wpływ historii długu na przebieg ludzkich dziejów, a także jej związek z aktualnymi kryzysami finansowymi i przyszłością naszej gospodarki.
Wietnam, afera Watergate, Iran-Contras, krętactwa Clintona... i w końcu kłamstwo zostało uznane za normę. Przyzwyczailiśmy się do tego, że wszyscy kłamią. Sukces Trumpa i Brexit to jednak nowe zjawiska. Witamy na pustyni postprawdy.
Czy w czasach postprawdy istnieje tylko relatywizm i osobiste przekonania, nie ma dziennikarskiej rzetelności, a „fake news” nie da się odróżnić od newsów? Matthew d'Ancona w przystępnie napisanej książce wyjaśnia, co kryje się za najczęściej przywoływanym słowem roku.
Dziennikarz piszący od kilku dekad dla najważniejszych brytyjskich tytułów prasowych przekonuje, że stawka w walce o prawdę jest zbyt wysoka, by można było przejść obok tego obojętnie. Bo tak naprawdę nikt z nas nie chce żyć w świecie postprawdy.
Dlaczego Polacy głosują na PIS?Maciej Gdula pojechał do pewnego miasteczka na Mazowszu, żeby sprawdzić, dlaczego Polacy głosują na Prawo i Sprawiedliwość. Raport z jego badań zaskoczył komentatorów politycznych i krytyków obecnej władzy. Gdula pokazał, że polityczna oferta PiS to nie tylko 500+, ale też odpowiedź na rosnące aspiracje Polaków. Oferta ta trafia do ludzi, bo odgrywają oni określoną rolę w dramacie społecznym, którego scenarzystą i reżyserem jest Jarosław Kaczyński.Według Gduli PiS to zjawisko wymykające się szufladce populizmu, a kluczem do rozumienia drugich rządów Kaczyńskiego jest nowe pojęcie wprowadzone przez autora: neoautorytaryzm.Co z tego wynika dla Polski i dla opozycji? Przeczytajcie, bo to wiedza bezcenna zwłaszcza w kontekście nadchodzących wyborów.
W Temacie Miesiąca:
Jesteśmy z natury religijni
Paul Bloom
Skąd się bierze wiara?
Jan Woleński i Jacek Prusak SJ w rozmowie z Mateuszem Burzykiem
Spór o powszechność religii
Jakub Bohuszewicz
Ponadto w numerze:
Chodzi o to, żeby silniejszy wyciągnął rękę – Janina Ochojska w rozmowie z Marzeną Zdanowską
Jakub Drath: Raport o nadużyciach i zmowie milczenia w katolickim chórze w Niemczech
Esej Navida Kermaniego o tym, co łączy malarstwo Boscha i perską mistykę
Cykl „Lek i trucizna”: Dobrosław Kot i Michał Paweł Markowski o mitach w polityce
„Stacja: Literatura”: Opowiadanie Gorejące trójpłatowe oko Macieja Płazy
Dlaczego dla projektantów graficznych komunikacja jest najważniejsza? Zapis dyskusji o grafice użytkowej z udziałem: Anny Bargiel, Władysława Buchnera, Olgi Drendy, Sebastiana Frąckiewicza i Kuby Sowińskiego
„Mój przyjaciel wiersz”: Jerzy Illg o Tomaszu Różyckim
„W księgarni”: Marcin Wilk odwiedza warszawską księgarnię Bagatelka na pięterku
Zaprezentowana w monografii kwestia doświadczania problemów alkoholowych przez kobiety jest obszarem atrakcyjnym poznawczo i badawczo. Osią tematyczną jest tu kobiecy problem alkoholowy, usytuowany w kontekście teoretycznym, jakim uczyniono teorie problemów społecznych, zilustrowany wynikami badań własnych (diagnostyczno-weryfikacyjnych). Całość dopełnia opis form działań podejmowanych w Polsce w obliczu problemu alkoholowego, z zaakcentowaniem ulokowania w nim kobiet i wspierania ich w procesie wychodzenia przez nie z uzależnienia alkoholowego, z ukazaniem realiów w tym zakresie w polskiej rzeczywistości, jak i szans optymalizowania tego procesu.
Publikacja stanowi spójny zbiór tekstów odnoszących się do zmian zachodzących w przestrzeni życia rodzinnego. Jej nowatorstwo polega na przyjęciu zarówno na płaszczyźnie koncepcyjnej, jak i metodologicznej perspektywy biograficznej, a rodzina zaprezentowana została jako semantyczny system znaczeń, w którym uaktualnia się proces biograficznego uczenia się. Zamieszczone w tomie rozdziały, których autorami się młodzi badacze rzeczywistości społecznej, są także wyrazem sprzeciwu wobec normatywnego tonu większości publikacji z zakresu pedagogiki rodziny. Książka składa się z trzech części, z których pierwsza, odnosi się do dylematów metodologicznych i koncepcyjnych. Wprowadzona tu zostaje kategoria biografii rodzinnej jako nowa perspektywa oglądu zdarzeń normatywnych i nienormatywnych w systemie rodzinnym. W części drugiej zaprezentowano konkretne rozwiązania zarówno na gruncie badań naukowych, jak i praktyki pedagogicznej, autorzy podejmują próbę zmierzenia się z kategoriami transmisji rodzinnych (w przypadku zachowań ryzykownych młodzieży) oraz (re)konstrukcji (a wręcz nowej konstrukcji) systemu rodzinnego w odpowiedzi na nienormatywne zdarzenia życiowe (rozwód i przedwczesne ojcostwo). Ostatnia część zawiera odważne, oparte na zasadach metodologii autoetnografii ewokatywnej, przykłady naukowych analiz własnego-autobiograficznego materiału narracyjnego. Są to równocześnie teksty zaangażowane w sprawy publiczne, dotykające kwestii polityki społecznej i opieki zdrowotnej (m.in. niepełnosprawności, chorób nowotworowych).
Książka powinna zainteresować pedagogów, psychologów i socjologów podejmujących w swych badaniach tematykę familiologiczną. Poprzez nowatorską formułę i nieoczywiste rozwiązania koncepcyjne oraz przyjętą perspektywę biograficzną i spory ładunek emocjonalny zawarty w tekstach autoetnograficznych może być ona także atrakcyjną lekturą dla osób przeżywających na co dzień trudności związane z chorobą, stratą i zmianami we własnych rodzinach.
W określonych momentach dziejowych filozofia przeradza się w myśl emancypacyjnego ruchu społecznego, a nawet rewolucji, stając się ich integralną częścią; w innych momentach natomiast, nawet zrodzona z ruchu emancypacyjnego czy rewolucji, potrafi z biegiem czasu zwrócić się przeciwko nim i stać się częścią składową kontrrewolucji. Uchwycenie tej dialektyki jest szczególnie istotne dla rozważań nad wysiłkami emancypacyjnymi na obrzeżach kapitalizmu rozumianego zarówno jako dominujący sposób produkcji, jak i jako system światowy.
Autorzy i autorki studiują zatem postawiony w tytule książki problem w rozmaitych kontekstach, rozciągających się geograficznie od Rosji przez Europę Wschodnią i Zachodnią po Amerykę Łacińską, a czasowo od końca XIX do końca XX w. Prezentując różnorodne podejścia i rozmaicie rozkładając akcenty, wskazują na nierozerwalny związek historii idei i historii ruchów społecznych.
Hannah Arendt często przywoływana jest jako orędowniczka obywatelskiej partycypacji w polityce. Warto sobie jednak uświadomić, że jej wizja zakłada ograniczenie zaangażowanych tak, aby ich czyny i słowa nie dosięgały kwestii społeczno-ekonomicznych, bo „w centrum polityki leży troska o ten świat, a nie o człowieka”. Muszą się więc pilnować, aby nie wspominać o jakości życia mieszkańców, lecz „brać udział w rządzeniu dla samego tylko publicznego szczęścia [...] ostro oddzielonego od szczęścia prywatnego”. Polityka staje się beztreściowa, a rozróżnienie na dobro jednostki i lekceważące ją szlachetno-mgliste dobro wspólne zbliża Arendt do cierpiętniczej narracji konserwatystów. Studia u Husserla zainspirowały jednak filozofkę do stworzenia koncepcji „prawa do posiadania praw”, przezwyciężającej beztreściowość polityki. Motyw ulotności szczęścia w twórczości Arendt tłumaczy, dlaczego kładła tak duży nacisk na sferę „szczęścia publicznego”, niezależnego od wzlotów i upadków w życiu osobistym.
Prezentowane w niniejszym tomie artykuły dotykają tylko niektórych kwestii z bogatej palety problemów odnoszących się do zjawiska uchodźców. Zagadnienia te mieszczą się w ogólnym profilu badawczym Wydziału Prawa i dlatego do kwestii tych pracownicy naukowi Wydziału wraz z zaproszonymi gośćmi będą jeszcze wracać zgodnie z nakreślonym programem badań naukowych.
Ze Wstępu
Polecamy kolejny wyjątkowy podręcznik akademicki w ramach serii autorskich podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce autorstwa prof. Jerzego Nikitorowicza pt. Etnopedagogika w kontekście wielokulturowości i ustawicznie kształtującej się tożsamości
Wydanie podręcznika Etnopedagogika w kontekście wielokulturowości i ustawicznie kształtującej się tożsamości jest pedagogom, a szczególnie pedagogom międzykulturowym, bardzo potrzebne, ponieważ porządkuje aktualne myślenie o problemach związanych z wielo-kulturowością i edukacją międzykulturową. [...]
Autor publikacji […] od początku lat 90. ubiegłego wieku kreuje i systematycznie roz-wija w swojej białostockiej szkole naukowej studia i badania międzykulturowe. Poczynania badawcze i strukturalne Jerzego Nikitorowicza w obszarze etnopedagogiki ukierunkowane są zarówno licznymi teoriami z zakresu nauk humanistycznych i społecznych, jak i – co wydaje się zjawiskiem nieczęstym w pedagogice – oryginalną własną propozycją teoretyczną, wypra-cowaną w toku wieloletnich badań. Teoria wielozakresowej i wielowymiarowej tożsamości (TWiWT) jest ważną pedagogiczną perspektywą w poszukiwaniu prawidłowości warunkują-cych kształtowanie się poczucia tożsamości w warunkach wielokulturowości oraz całościo-wym i zarazem porównawczym ujęciem procesów i zjawisk zachodzących w środowiskach zróżnicowanych kulturowo.
Z recenzji prof. dr hab. Ewy Ogrodzkiej-Mazur
Etnopedagogika staje przed ważnym wyzwaniem, którym jest problem wielości jestestwa (wielowymiarowości tożsamości). Dynamika, zmienność i nieprzewidywalność procesu kształtowania się tożsamości wydają się coraz bardziej intrygujące – z jednej strony fascynujące, bardzo złożone i wielowymiarowe w medialnym świecie potopu informacyjnego, z drugiej zaś kłopotliwe, konfliktowe i stresujące wobec konieczności bycia i funkcjonowania w wielu grupach, społecznościach i kulturach jednocześnie, prezentowania lojalności i wielolojalności. Coraz częściej stajemy wobec istotnego wyzwania – jak prowadzić tożsamościowy dialog wewnętrzny i zewnętrzny, aby rozumieć świat i nie zamykać się w nim, korzystać z dorobku innych kultur i jednocześnie wzbogacać siebie i innych?
W niniejszej książce, po określeniu przedmiotu zainteresowań etnopedagogiki, scharakteryzowaniu edukacji i enkulturacji jako głównych kategorii etnopedagogiki, zwróciłem uwagę na wielokulturowość jako stan faktyczny, fakt empiryczny. Pozwoliło mi to przedstawić negatywne skutki prowadzonej polityki wielokulturowości i wskazać na potrzebę kreowania kilku nurtów rozwoju człowieka i jego kultury (nurt kultury i tradycji regionalnych, kultur narodowych, kultury obywatelskiej, ustawicznego dialogu wspierającego kształtowanie się społeczeństw wielokulturowych). W realizacji tych nurtów upatruję najbardziej istotnego wyzwania etnopedagogiki i w tym kontekście prezentuję rozumienie kultury, tradycji, uwypuklając jej aspekt czynnościowy, przedmiotowy i podmiotowy. Następnie omawiam zagadnienie kultury pamięci zbiorowej, lokalnej-zakorzeniającej, problem kultur narodowych, kultury obywatelskiej oraz kultury państw kształtujących społeczeństwa obywatelskie. Zwróciłem także uwagę na kulturę pogranicza i przedstawiłem koncepcję kształtowania się człowieka pogranicza.
Przeprowadzona w niniejszym opracowaniu analiza głównie penalnych aspektów aktywności medialnej ma na celu przybliżenie obszaru, na którym prawo karne przenika się z działalnością medialną. Już wstępna analiza orzecznictwa oraz dorobku doktryny przekonuje, że tematyka, o której mowa, jest znacznie mniej pogłębiona niż aspekty cywilistyczne lub administracyjnoprawne działalności medialnej.
Pamiętać należy, że to przepisy karne pełnią zasadniczą rolę w wyznaczaniu granic, w jakich może bez zakłóceń poruszać się wolna prasa. Stanowią jeden z podstawowych czynników determinujących treść takich pojęć, jak: wolność wypowiedzi, wolność słowa czy wolność prasy. Znaczenie norm prawnokarnie wartościujących zachowania skupiające się wokół wszelkich form aktywności prasowej lub szerzej medialnej jest w pełni dostrzegalne, gdy uświadomimy sobie, że wolne media to fundament porządku prawnego akceptowanego przez wszystkie demokratyczne państwa, których ustrój opiera się na sprawiedliwości społecznej i rządach prawa. Dlatego tak ważne jest, aby ingerencja ustawodawcy karnego w wolne media była wyważona i proporcjonalna do celów, które ma osiągnąć.
W prezentowanej pracy podjęto próbę określenia stopnia ingerencji prawa karnego w konstytucyjną wolność wypowiedzi, aby ustalić, czy pełni ono stawianą przed nim rolę środka ultima ratio. Odpowiedź na tak postawione pytanie pozwala bowiem ustalić poziom penalizacji prawa prasowego funkcjonującego w polskiej przestrzeni prawnej.
Część I
Wybrane problemy rozwoju społeczeństwa informacyjnego
dr Małgorzata Gawlik-Kobylińska
Studenci jako projektanci kursów e-learningowych z obszaru
bezpieczeństwa i obronności. Studium przypadku
prof. dr hab. inż. Piotr Sienkiewicz
Cybernetyczne aspekty rozwoju społeczeństwa informacyjnego
ppor. (rez.) dr Paweł Stobiecki
Popularyzacja nauki na przykładzie przetwarzania
rozproszonego BOINC
dr Edyta Karolina Szczepaniuk
Systemy informatyczne zarządzania w społeczeństwie
informacyjnym
dr Hubert Szczepaniuk
Wybrane problemy bezpieczeństwa e-learningu
mgr Izabela Szóstek
Wybrane systemy informacyjne i ich znaczenie
w procesach migracyjnych
dr Halina Świeboda
Rynek pracy w społeczeństwie informacyjnym
mgr Julia Wioletta Tocicka
Zarządzanie bezpieczeństwem informacji
w jednostkach samorządu terytorialnego
dr Joanna Werner
Edukacja społeczeństwa informacyjnego
dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym
Część II
Społeczeństwo informacyjne z perspektywy studentów
Karol Arkuszewski, Łukasz Śnieżek
Bezpieczeństwo społeczeństwa informacyjnego
w wymiarze regionalnym oraz lokalnym
Marcin Dąbrowski
Przepływ informacji w biznesie
Klaudia Markiewicz
Rozwój społeczeństwa informacyjnego
Piotr Piórkowski, Michał Piechocki
Anonimowość w sieci
Olga Powalko
Stosunek polskiego społeczeństwa do współczesnego
kryzysu migracyjnego
Patrycja Pradela
Nowoczesne technologie w bezpieczeństwie informacyjnym
Karolina Przybysz
Metody zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony
prywatności w sieci
Karolina Przybysz
Wpływ nowych technologii na jakość i atrakcyjność
nauczania na uczelniach wyższych w Polsce
Karolina Stachelek
Media społecznościowe w społeczeństwie informacyjnym
Julia Syzova
Zagrożenia społeczeństwa informacyjnego
„New Literary History” nie stało się nigdy organem programowym żadnej doktryny badawczej (...)„ a swą specyfikę oparło raczej na formule swobodnej konwersacji między przedstawicielami różnych tradycji, szkół czy kierunków (publikowano tu teksty tak odmiennych autorów, jak choćby Jurgen Habermas i Stanley Fish, Hélene Cixous i Terry Eagleton, Claude Lévi-Strauss i Harold Bloom).
Zasada różnicowania perspektyw i stanowisk jest utrzymana - z zachowaniem wszelkich proporcji - także w przedstawianym wyborze (choć przeważają w nim prace autorów nieco mniej znanych, wydobyte spoza podstawowej listy lektur dzisiejszego humanisty). Wywody inspirowane radykalną krytyką społeczną sąsiadują tu z emfatycznym wyznaniem miłości do książek, spekulatywne roztrząsania pojawiają się obok historycznych rekonstrukcji, poststrukturalistyczne swawole kontrapunktują poczciwą moralistykę, a szczegółowe glosy filologiczne przeplatają się z globalnymi diagnozami stanu dzisiejszej kultury. Żywię jednak nadzieję, że wielogłosowość tomu nie oznacza całkowitej kakofonii, a jego zawartość nie tworzy chaotycznego składowiska przypadkowych komentarzy. Zgromadzone artykuły (poza dosłownie paroma wyjątkami) pochodzą z ostatnich lat, były dobierane z myślą o tym, by umożliwić wielostronny ogląd stylów badawczych funkcjonujących we współczesnej humanistyce, ale zarazem, by mogły ze sobą korespondować, sytuować się wobec wspólnych punktów odniesienia i uwydatniać pewne szersze tendencje.
Konflikty etniczne i religijne, rozprzestrzeniające się konflikty wewnętrzne, terroryzm i przestępczość międzynarodowa stały się dominującymi zagrożeniami i wyzwaniami.
Sytuacja w obszarze MENA jako symbol konfliktu religijnego, powtarzające się zamachy terrorystyczne, masowe procesy migracyjne, radykalizacja oraz werbunek do organizacji terrorystycznych, moda na „ jihad” i wiele innych - zmieniło sposób patrzenia na bezpieczeństwo. Wszystko to uwypukliło znaczenie podłoża kulturowego dla bezpieczeństwa. Coraz częściej mówiono o bezpieczeństwie kulturowym, tym bardziej że zaczęto odczuwać w tej płaszczyźnie także negatywne wpływy globalizacji.
Książka ukazuje nowatorskie spojrzenie na bezpieczeństwo, łączy w sobie elementy kultury, religii oraz szeroko rozumianej propagandy. Prezentuje zjawisko „cool jihadu” jako efekt uboczny zmian cywilizacyjnych ale i wewnętrznych frustracji i problemu niedostosowania się. Ukazuje też rolę religii i kultury w metodach werbunku do organizacji terrorystycznych. Cool jihad to obowiązkowa książka dla wszystkich zainteresowanych tematyką bezpieczeństwa, w tym terroryzmu, propagandy oraz religii muzułmańskiej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
