Politykę energetyczno-klimatyczną Unii Europejskiej można określić jako lekceważenie albo wręcz całkowite ignorowanie praw ekonomii. Pod urojonym pretekstem, jakim jest ochrona klimatu przed ludźmi, zmierza się do wywrócenia, całego systemu elektroenergetycznego w Polsce, co prędzej czy później musi doprowadzić do przerw w dostawach prądu. Krótko mówiąc: realizacja Europejskiego Zielonego Ładu grozi destrukcją polskiej gospodarki i gwałtownym zubożeniem społeczeństwa, któremu przy okazji zostanie odebrana wolność wyboru i własność.
Działania takiego nie da się nazwać inaczej, jak tylko sabotażem klimatycznym. Efektem tego sabotażu, dokonywanego przy wsparciu polskich władz z każdej opcji, Polska straci bezpieczeństwo surowcowe, energetyczne, żywnościowe i militarne, uzależniając się od sił zewnętrznych. Stanie się – o ile już nie jest – krajem kolonialnym, którego mieszkańcy nie będą mogli decydować o własnym życiu, pracy, gospodarce i finansach.
Czy można temu zapobiec? Jedynym ratunkiem jest jak najszybsza rezygnacja z dalszego wdrażania „zielonej” transformacji energetycznej i pełne wykorzystanie tanich paliw, którymi dysponujemy w dużych ilościach i które jednocześnie zapewniają możliwość ciągłej i stabilnej produkcji energii elektrycznej oraz cieplnej.
Kosowo. Kraj, w którym aż roi się od emocji. Skrawek ziemi, gdzie nienawidzący się wzajemnie Serbowie i Albańczycy muszą żyć w cieniu Rosji. Świat chce o nich zapomnieć i mieć spokój. Na zwaśnionej ziemi pojawia się nadzieja na lepsze jutro - unijny kontyngent policyjny EULEX, złożony z najlepszych komandosów sił specjalnych. Są między nimi także Polacy. Jeden z nich, oficer elitarnej jednostki Straży Granicznej uwikła się w śmiertelnie niebezpieczną grę wywiadów, której stawką jest życie ludzkie i wojenna burza nadchodząca nad Ukrainę! Książka oparta na prawdziwych wydarzeniach
Miłość, intryga, pożądanie zamknięte w obrazie mistrza
Jest rok 1490. W pałacu Sforzów w Mediolanie Leonardo maluje portret. Zasłony w pokoju są zaciągnięte. Modelka siedzi na krześle. Ma 17 lat i spodziewa się dziecka. Nigdy nie wyglądała piękniej niż teraz: szczupła, w czerwonej sukni ze złotym haftem, na lewej ręce trzyma białe zwierzątko, a prawą głaszcze jego futerko.
Skrzypnęły drzwi. Wpadający promień światła podkreśla porcelanową bladość skóry dziewczyny. Modelka odwraca nagle głowę do tyłu. W jej ciemnych, dużych oczach maluje się ciekawość i inteligencja. Kogoś wita? A może żegna się z kimś?
Była kochanką Ludovico Sforzy, przyszłego władcy Mediolanu, jednego z najpotężniejszych ludzi renesansowych Włoch, i uznaną poetką.
Ta książka to nie tylko opowieść o niezwykłej kobiecie z obrazu. To również historia jednego z najbardziej pożądanych dzieł sztuki na świecie, którego dzieje nierozerwalnie splecione są z Polską.
Od momentu, kiedy jako ludzkość spojrzeliśmy w niebo, zadawaliśmy sobie pytanie, czy życie na Ziemi jest jedynym, jakie istnieje. Pytanie to znalazło się w centrum naszych doświadczeń, napędzając debaty naukowe i odkrycia, kształtując wierzenia i skłaniając do rozważań egzystencjalnych nieograniczonych granicami państw ani czasem. Choć to jedno z ulubionych zagadnień naszej kultury, myśl o pozaziemskiej inteligencji została w dużej mierze sprowadzona do rangi fantazji i teorii spiskowych.To porywająca opowieść o nauce, zimnej wojnie, nazistowskich badaniach, niepokojach atomowych, tajnych samolotach szpiegowskich i wyścigu kosmicznym. UFO przedstawia prawdziwą historię polowania rządu USA na "niezidentyfikowane zjawiska powietrzne" tutaj na Ziemi, od Roswell po Rendlesham Forest, a także historię małej grupy myślących przyszłościowo naukowców - astronomów takich jak J. Allen Hynek, Frank Drake, Carl Sagan i Jill Tarter - którzy rozpoczęli poszukiwania pozaziemskiej inteligencji z dala od naszej planety. Opierając się na oryginalnych badaniach archiwalnych, odtajnionych dokumentach i wywiadach z wysokimi rangą urzędnikami wywiadu i wojska, Garrett M. Graff śledzi nasze długotrwałe usiłowania, by odpowiedzieć na jedno z najgłębszych i najpopularniejszych pytań wszech czasów: czy jesteśmy sami?Garrett M. Graff to uznany historyk, finalista Nagrody Pulitzera, dziennikarz "The Washington Post", a także autor kilku książek, w tym wydanego przez Wydawnictwo SQN reportażu o zamachach z 11 września Jedyny samolot na niebie.***Zapewnia rozrywkę, a jednocześnie jest mocno osadzona w faktach.The Wall Street JournalInteresująca wycieczka po świecie latających spodków, kosmitów i pogranicza nauki.Kirkus ReviewsBIOGRAM:Garrett M. GraffPisze o polityce, technologii i bezpieczeństwie narodowym od blisko 20 lat. W przeszłości pełnił funkcję redaktora w magazynie "POLITICO", a także regularnie współpracował z "WIRED" i CNN. Jego teksty ukazywały się w licznych periodykach, od "Esquire" przez "Rolling Stone'a" po "New York Timesa". Obecnie jest dyrektorem inicjatyw cyfrowych w Aspen Institute. Graff ma na swoim koncie wiele książek, w tym The Threat Matrix poświęconą historii FBI, Raven Rock opisującą plany Stanów Zjednoczonych na wypadek zagłady nuklearnej w czasach zimnej wojny oraz bestsellery "New York Timesa": nominowaną do Pulitzera Watergate i wreszcie, wydany w Polsce nakładem Wydawnictwa SQN, Jedyny samolot na niebie.
Pablo Escobar kochał władzę. Pablo Escobar kochał pieniądze. Ale Pablo Escobar kochał też futbol. Za każdym razem, gdy kopał na ulicach Medellín piłkę zrobioną ze szmat, a stróże prawa przepędzali go z ulicy, w młodym Pablo rosła nienawiść do policji. Kiedy został baronem narkotykowym, zaczął wspierać futbol: budował boiska dla biedoty, finansował Atlético Nacional, dzięki czemu kolumbijski zespół sięgnął po upragniony triumf w Copa Libertadores. Ale piłkarska działalność Escobara miała też mroczną stronę: korumpowanie drużyn przeciwnych, zastraszanie sędziów, a nawet zabijanie arbitrów, gdy nie robili tego, czego oczekiwał El Patrón. Poznaj kulisy największych sukcesów kolumbijskiego futbolu, za którymi stały pieniądze karteli narkotykowych. Dowiedz się, jak wykorzystywały one piłkę nożną do zdobywania serc kibiców, prania brudnych pieniędzy i walki z władzami. Poznaj tajemnicę zabójstwa Andrésa Escobara, piłkarza, który strzelił samobójczą bramkę na mundialu w USA i zginął z rąk bandytów. Ta książka jest tak dobra jak serial Narcos. To mocna, dosadna lektura, po którą po prostu musisz sięgnąć. Niezależnie od tego, czy interesujesz się futbolem. *** W kolumbijskiej piłce lat 80. XX wieku naprawdę wiele się działo. Były śmiałe akcje (również z bronią w ręku), ogromne pieniądze (z narkotyków), ostra rywalizacja (między gangami) oraz odważne decyzje sędziów (tych na salach rozpraw i na boiskach). Jak doszło do sytuacji, w której aż cztery topowe kluby kolumbijskie były finansowane z pieniędzy pochodzących ze sprzedaży kokainy? Nigdzie nie znajdziecie lepszego wyjaśnienia niż właśnie w tej książce. Wojtek Drewniak, współtwórca programu Historia Bez Cenzury Szkocki trener Bill Shankly powiedział kiedyś, że rozczarowuje go podejście do piłki nożnej ludzi, którzy uważają, że to sprawa życia i śmierci, bo dla niego to coś o wiele ważniejszego. Podobnie myślał chyba Pablo Escobar, o którym powiedzieć, że miał obsesję na punkcie futbolu, to nic nie powiedzieć. Zaczynał od fascynacji piłką nożną, jak każdy zwykły kibic, a później, już jako baron narkotykowy, odkrył, że za kokainowe dolary można wpływać na grę. A jeśli pieniądze nie były wystarczające, pojawiało się pytanie: plato o plomo?, srebro czy ołów? Będę rozczarowany, jeśli ktoś pomyśli, że Narcoball to zwykła książka o piłce nożnej. To coś o wiele więcej. To fascynujący reportaż, w którym przewijają się narkotyki, kartele, przemyty, ekstradycje oraz wielka miłość do piłki, która równocześnie jest dla futbolu przekleństwem. PigOut Częściej prał pieniądze, niż pakował własne ubrania do bębna. My z kolei zostajemy do niego wrzuceni siłą, bez możliwości stawienia oporu. Z włączonym wirowaniem. Od razu, od pierwszej strony. Pablo Escobar skrywa znacznie więcej tajemnic niż te, które ujawnił kultowy serial Narcos. Choć sam bohater ma więcej wspólnego z wcieleniem diabła z produkcji Omen. To synonim zła, który miał w życiu wszystko oprócz jednej rzeczy – kręgosłupa moralnego. Piłka nożna pozwoliła mu przyodziać płaszczyk lokalnego guru, który zwabił do swojego otoczenia nawet nieświadomego Diego Armando Maradonę. To przykry absurd, że taki nikczemnik został twarzą dyscypliny sportu kochanego przez całą Kolumbię. Oto futbolowy krajobraz kreślony grudami kokainy. Filip Kapica Pablo Escobar miał dość gości, którzy zabierali mu piłki. Stworzył więc narkotykowe imperium, a potem jego kartel z Medellín wraz z kartelem z Cali zawłaszczyli futbol. Kto wie, co by się stało, gdyby tylko Maradona przyjął propozycję gry dla klubu braci Orejuela... Książkę Arrowsmitha się wciąga. Na szczęście nie trzeba robić tego nosem. Jan Mazurek, Interia.pl
"Och, ależ męka to całe życie"- myśli bohaterka jednego z opowiadań Lorrie Moore. Bo jak inaczej postrzegać codzienność, w której dzieci umierają, mężowie zdradzają, rodzice odchodzą, a ludzie są po prostu nieżyczliwi?
To właśnie o życiowych rozterkach - małych i dużych - pisze jedna z najznakomitszych współczesnych amerykańskich pisarek. W tomie Ptaki Ameryki Moore z delikatnością pisze o tych, którzy się boją, są samotni, a ich decyzje i wybory wydają się czasem wątpliwe. Koncentruje się na postaciach, które coś uwiera, oddziela emocjonalnie od innych ludzi, którym wewnętrzne pęknięcia uniemożliwiają choćby chwilowe pochwycenie szczęścia. Jednak w jej prozie trud istnienia nie jest pozbawiony subtelnego humoru i głębokiej empatii. Wszak czym innym jest życie niż splotem tragikomicznych zdarzeń?
Zbiór opowiadań zdobył Międzynarodową Nagrodą Literacką przyznawaną przez "Irish Times", otrzymał tytuł Książki Roku w rankingu "New York Timesa" oraz stał się bestsellerem.
"Waham się, czy określić przymiotnikiem "mądry" osobę w wieku Moore. Ale obserwowanie, jak pisarka czy pisarz wkracza w pełną dojrzałość, zawsze jest ekscytujące. Roztrzepane wzbijanie się do lotu to świetna zabawa, ale widok szybującego wysoko artysty raduje serce." Julian Barnes, "The New York Review of Books"
"Zmienna, chropawa, zjadliwa, potoczysta... Ta książka jest jedną z najzabawniejszych i najbardziej wymownych analiz ludzkiej miłości i wrażliwości." "The New York Times Book Review"
""Ptaki Ameryki" - jednocześnie smutne, zabawne, liryczne i kąśliwe - to w urzekającej twórczości Moore świadectwo jej pogłębiającej się mądrości w rozpoznawaniu światłocieni." "The New York Times"
"Od dawna jestem wielbicielem Lorrie Moore; jej "Ptaki Ameryki" to znakomity zbiór opowiadań i dowód jej szczytowej formy." Geoff Dyer, "The Independent"
"Moore jest obdarzona tak zdumiewającą, nieokiełznaną pomysłowością, że pozostawia nas, kalekich śmiertelników, mrugających w kurzu. Moore pisze jak żywioł." "Seattle Times"
"Choć w każdej jej opowieści pojawiają się nietoperze, szopy, flamingi, wrony, kaczki i karmniki dla ptaków, prawdziwym tematem tych opowiadań jest ludzka natura i niezliczone sposoby, na jakie bohaterowie Moore zbliżają się do siebie lub oddalają w obliczu zmian, oniemienia lub smutku. Przepiękna rzecz. Rzadko kiedy pisarze wykazują się taką spójnością, humorem i współczuciem." "Seattle Post-Intelligencer"
Jaka matka porzuca swoje dziecko? To pytanie zawiera w sobie oburzenie i publiczne odium spadające na kobiety, które z różnych powodów decydują się na taki gest. Autorka książki, hiszpańska dziennikarka i felietonistka, postanowiła jednak zadać je nie w trybie oskarżenia, ale dociekania: dlaczego niektóre kobiety decydują się zostawić swoje dzieci? Biorąc pod lupę postaci takich znanych kobiet, jak Dorris Lessing, Gala Dalí, Maria Montessori, Joni Mitchell, Merce Rodoreda czy Muriel Spark, a także postaci mniej znane, a nawet fikcyjne, jak Anna Karenina, przygląda się ich motywacjom, ale także ocenom, z którymi musiały się mierzyć. Szczególnie interesuje ją napięcie między tym, czego kobiety pragną i jak chcą ułożyć swoje życie, a społecznymi oczekiwaniami niepozostawiającymi pola dla wolności ich wyboru.
Nawrotem, tam i z powrotem. Czasoprzestrzeń łódzkiej ulicy to nieoczywista biografia miejsca czerpie po trochu z przewodnika, reportażu i monografii historycznej, więc wymyka się klasyfikacjom. Pod pozorną przeciętnością współczesnej ulicy Nawrot kryje się olbrzymi ładunek pamięci. I właśnie na wędrówkę w przeszłość, połączoną z przedzieraniem się przez to co teraz, zabiera czytelnika autor. Podczas tej podróży zanurzymy się w Łódź, której już nie ma. Odkryjemy na nowo zapomniane miejsca i odwiedzimy nieistniejące budynki. Przeczytamy o wydarzeniach tragicznych, ale też zabawnych i absurdalnych. Spotkamy ludzi różnych profesji: kupców, rzemieślników, robotników, artystów, polityków, duchownych, sportowców i wojskowych. Poznamy prawdziwych bohaterów, szarych obywateli chcących po prostu przetrwać oraz groźnych renegatów. Zetkniemy się z postaciami kontrowersyjnymi, targanymi namiętnościami i wyrzuconymi poza nawias społeczeństwa. Krótko mówiąc, ujrzymy cały kalejdoskop życiorysów i zdarzeń, które są siłą historyczną Nawrotu. Zapraszamy na spacer ulicą Nawrot, z zachodu na wschód i z powrotem. Wejdziemy na podwórka, przyjrzymy się posesjom i odkryjemy ich przeszłość, poznamy ciekawostki dotyczące nie tylko samego Nawrotu, ale i Łodzi. To wyjątkowa książka tak szeroko opisująca tylko jedną łódzką ulicę lektura obowiązkowa dla miłośników historii, miejskich wędrówek i odkrywców miejsc nieoczywistych.
Najważniejszym punktem odniesienia dla piętnastu szkiców zgromadzonych w niniejszym zbiorze Katarzyna Bałżewska uczyniła wybrane miejsca oraz rzeczy, które współtworzą świat przedstawiony wielu Mackiewiczowskich narracji. Funkcjonują one zarówno jako symboliczny nośnik treści wyrażających różnorakie stany, emocje i doświadczenia ludzkie, ale również prezentują się jako byty/obiekty nietrwałe, w pełni zależne od działań człowieka, poddane przemijaniu i historycznym wypadkom. Książka koncentruje się w dużej mierze na kwestiach nieznajdujących się zasadniczo w centralnej orbicie zainteresowań recepcji pisarstwa autora Kontry. Odsłaniając jednakże to, co u Mackiewicza nie zawsze wysuwa się na czoło jego utworów, ukazuje jak istotna dla odczytania fabuły potrafi być obserwacja szczegółu. Tym samym lektura tomu niejako zachęca czytelników do dalszych, własnych poszukiwań oraz odkrywania w dziełach Mackiewicza tego, co mieści się na ich obrzeżach i pozornie przybiera marginalny charakter.
Polska broniła się od wieków. Przed krzyżacką nawałą obronił nas Władysław Jagiełło pod Grunwaldem w 1410 roku. W 1683 roku Jan III Sobieski pokonał armię imperium osmańskiego, uwalniając od jego wpływów całą Europę. Potem rozbiory, I i II wojna światowa, walka z komunizmem. Wreszcie rok 1990 i uzyskanie całkowitej niepodległości. Niestety, nie na długo. Dzisiaj, wbrew obietnicom stworzenia kraju mlekiem i miodem płynącego w czasie zaledwie 100 dni, mamy do czynienia z realizowaniem wielkich projektów na rzecz zachodnich sąsiadów. Przynajmniej tak to wygląda, gdy przeanalizuje się blokowanie budowy CPK, portu kontenerowego, elektrowni atomowej, żeglugi transportowej na Odrze czy doprowadzanie do nierentowności PKP Cargo, Poczty Polskiej, Telewizji Polskiej, Orlenu Za to będziemy przyjmowali nielegalnych imigrantów, żeby na nich pracować. Do tego dołóżmy przyjęcie wszystkich absurdów zielonego ładu i będziemy bez własnej energii, rolnictwa i przemysłu całkiem uzależnieni od Niemców. Bez wojny. Smutne, że trochę na własne życzenie. "Jest pięknie" - może powiedzieć zachodni sąsiad. "Tylko Polski trochę szkoda".Oprócz tych kwestii znajdziesz, czytelniku, wiele innych tematów: legendy, bajki, coś o miłości, religii, śmierci, życiu, egzystencji. A wszystko napisane wierszem.
"Jestem DDA" to monolog autorki opowiadający o dorastaniu w domu pełnym alkoholu, w rodzinie, w której zabrakło miłości i akceptacji. To opowieść o nieuporządkowanym życiu biegnącym od skrajności do skrajności. O codziennej wewnętrznej walce z przeszłością, walce o siebie, bliskich, o trwaniu w cieniu i próbach wyjścia z niego. Autorka zaledwie uchyla drzwi, ale to wystarczy, by pokazać, jak widzi świat, a w nim siebie - dorosłe dziecko alkoholików (DDA). Karolina Rosłoniec - ur. w 1977 r. w Otwocku, przede wszystkim mama dziesięciolatka. Fanka motoryzacji i dobrej książki. Honorowa dawczyni krwi. Nie boi się walczyć o swoje marzenia. Jej motto życiowe brzmi: "Jestem ponad problemami, a nie one nade mną."
Skłonność do wzruszeń byle czym, poczucie, że wszystko jest trochę anachroniczne, wysyłanie życzeń dalekim krewnym, tkliwość na widok wyrastających spod chodnika źdźbeł trawy, ględzenie i zapominanie, wspominanie i kolekcjonowanie sumy dobra, dokarmianie ptaków i wynoszenie resztek jedzenia na kompost z nadzieją, że jakieś małe zwierzę je zje. „Rozmarudzenie pomieszane z troską o siebie, traktowanie siebie z nową ostrożnością i powagą uznałam za pierwszy objaw starości’” – Katarzyna Sobczuk tropi symptomy powolnej zmiany, oznaki starości, przygląda się wiekowi średniemu, a także tej dziwnej pułapce, gdy jednocześnie jest się dzieckiem starzejących się rodziców oraz coraz starszym rodzicem dziecka. „Nic jeszcze nie wiem o prawdziwej starości, ale mam o niej pewne wyobrażenie. Wczoraj zjadłam zupę, opłukałam talerz i położyłam na niego drugie (krokieta). Wtedy poczułam, że mogę jednak coś napisać – coś już wiem”. Mała empiria to esej uczestniczący o wczesnej starości i zagadce rodzicielstwa. Nie ma tu jednak perspektywy psychologicznej ani naturalistycznego skupienia, to rejestr małych, codziennych epifanii.
"Kiedy w połowie lat dziewięćdziesiątych wyemigrowałem do Niemiec, niczego nie nienawidziłem tak mocno, jak piłki nożnej []. Gdyby ktoś wtedy powiedział mi, [] że jako dorosły mężczyzna będę zdzierał sobie gardło na meczu piłkarskim drużyny niemieckiego najczęściej drugoligowca, wziąłbym go za wariata".(fragment książki)To jest książka o klubie piłkarskim FC St. Pauli i jego dzielnicy w Hamburgu. Klubie, którego barwy to brąz i biel, grającym na stadionie Millerntor położonym w centrum dzielnicy o nazwie St. Pauli. Niniejsze wydanie, zmienione i wzbogacone o kilka nowych rozdziałów oraz fotografii, bazuje na wydanej przed dekadą pozycji "Więcej niż piłka nożna? St. Pauli jest tą możliwością". Waldemar Sobota, reprezentant Polski, przez lata grający dla FC St. Pauli, powiedział o niej wówczas: "Fabian Balicki napisał książkę o tym klubie. Tam doskonale opisał, co dla kibica znaczy FC St. Pauli".Fabian Balicki (ur. w Grudziądzu). Ukończył studia na kierunku nauki polityczne w Szczecinie, gdzie przez lata pracował jako dziennikarz. W połowie lat 90. XX w. wyemigrował do Niemiec. W Hamburgu zafascynował się dzielnicą St. Pauli i odkrył zainteresowanie piłką nożną dzięki spotkaniu zaangażowanych społecznie fanów FC St. Pauli. Autor książek "Więcej niż piłka nożna? St. Pauli jest tą możliwością" (2015) oraz "Poradnik bycia nieszczęśliwym" (2020).
“Wszystko, co sobie wymyślisz” to kompletna historia filmowego Śródziemia Petera Jacksona, w której autor zabiera czytelnika w podróż przez wszystkie sześć filmów z serii “Władca Pierścieni” i “Hobbit”. Książka, zawierająca nowe wywiady z Peterem, a także członkami obsady i ekipy filmowej, przedstawia opowieść od samych początków i śmiałych marzeń, że to może się udać, przez wzloty i upadki podczas kręcenia filmów, aż po uwielbienie fanów i triumf na ceremonii wręczenia Oscarów.
Światła
Dziewięcioletni chłopiec z Pukerua Bay w Nowej Zelandii zarywa noce przed telewizorem, urzeczony liczącą sześćdziesiąt lat wizją gigantycznej małpy na wyspie pełnej dinozaurów. To prawdziwa magia. I chłopiec wie już, że chce zostać magikiem.
Kamera
Dwadzieścia lat później sam zaczyna rzucać urok na widzów, tworząc krwawe komedie grozy z takim kunsztem, że zdobywa uznanie Akademii i nominację do Oscara za
“Niebiańskie istoty”. Gdy chłopiec z Pukerua Bay z potworami w głowie dociera na szczyt, zgłasza się do niego Hollywood. Co chciałby teraz zrobić? „Może film fantasy, coś w stylu ‘Władcy Pierścieni’...?”.
Akcja
Kwestia praw do największego i najwspanialszego dzieła fantasy współczesnej literatury była tak skomplikowana, że zdezorientowałyby nawet czarodzieja. Sama powieść zaś? Ogromna. Złożona. Nie do sfilmowania. Nie można tak po prostu wejść do Mordoru – chyba że jest się Peterem Jacksonem. “Wszystko, co sobie wymyślisz” opowiada kompletną, porywającą historię o tym, jak Jackson i jego zaufana drużyna filmowców z Nowej Zelandii odważyli się podjąć wyzwanie równie onieśmielające, co misja Froda, przekształcając epicką opowieść J.R.R. Tolkiena w filmową magię, a następnie powtarzając to z “Hobbitem”. Ta fascynująca opowieść Iana Nathana, wzbogacona o nowe wywiady z Jacksonem, jego współpracownikami i gwiazdami filmowymi, przenosi nas do Śródziemia, pozwalając podejrzeć reżysera podczas tworzenia rzeczy niemożliwych i niezapomnianych, przy okazji udowadniając, że robienie filmów naprawdę jest „wszystkim, co sobie wymyślisz”.
O autorze:
Mieszkający w Londynie Ian Nathan jest jednym z najpopularniejszych brytyjskich autorów piszących o kinie. Tematyką filmową zajmował się w magazynie “Empire”. Poza “Wszystko, co sobie wymyślisz” napisał takie książki jak “The Coppolas - A Movie Dynasty” i “Ridley Scott: A Retrospective”, a w serii Iconic Filmmaker pisał między innymi o Guillermo del Toro, Quentinie Tarantino czy Wesie Andersonie.
W dawnych czasach czwarty jeździec Apokalipsy nierzadko przybierał postać moru i roztaczał swoją władzę nad ziemią, by nękać ludzi i prowadzić ich w Otchłań krainę zmarłych. Mór w Polsce. Mór w całej Europie. Powietrze morowe w Polsce i na Rusi. Takie hasła bardzo często pojawiały się w starych kronikach, aktach miejskich i klasztornych. Informacje o zarazach przekazywano z ust do ust, przepisywano z księgi do księgi, dodając coś lub ujmując.Budząca strach cholera, napawająca lękiem dżuma, odrażający trąd, dziesiątkująca ludność ospa prawdziwa, tajemnicze gorączki krwotoczne z serca Afryki to tylko niektóre przykłady chorób wywołujących epidemie. Jak sobie z nimi radzono? Co je powodowało? Jakie wierzenia, mity i teorie spiskowe narastały wokół pandemii? Jakie skutki przynosiła każda epidemia? Właśnie tego się dowiecie oto mroczna historia epidemii. Książka ukazała się pierwszy raz w 2021 roku pod tytułem Epidemie. Krótka historia. Obecne wydanie zostało zmodyfikowane i uaktualnione. Anna Trojanowska autorka książek na temat historii leków naturalnych grzybów leczniczych i surowców pochodzenia zwierzęcego oraz artykułów dotyczących lecznictwa ludowego, historii leków naturalnych, dawnych zasad żywienia i diet więziennych. Jej hobby to czytanie i pisanie książek oraz wędrówki po lasach, łąkach i nad Wisłą.
Doktor Miriam Grossman (..) dodaje otuchy tym, którzy są przerażeni, że ich ukochane dzieci padną ofiarą obłąkańczych ekscesów najnowszej i najgorszej ze współczesnych epidemii psychologicznych. W czasach charakteryzujących się haniebnym brakiem odwagi wśród pracowników medycznych (i ich odpowiedników w dziedzinie psychologii) Miriam Grossman ma odwagę mówić to, co należy mówić. dr Jordan B. Peterson, psycholog, pisarz, edukator, emerytowany profesor Uniwersytetu w Toronto Dobrze, że książka Miriam Grossman będzie w Polsce wydana. Autorka świetnie łączy wiedzę teoretyczną z wieloma opisami danych pochodzących od pacjentów. Praktyczne przykłady wpisane w szerszy kontekst wiedzy sprawiają, że czytelnik może głębiej zrozumieć problemy wynikające z wdrażania przez specjalistów rozwiązań, za którymi, jak zauważa autorka, nie stoi realny, a jedynie pozorny konsensus naukowy. prof. dr hab. Lidia Grzesiuk, psycholog kliniczny, emerytowana profesor Uniwersytetu Warszawskiego i UKSW Książkę miałem okazję czytać jeszcze przed jej wydaniem w USA. Od tego momentu czyniłem starania o polskie wydanie. Dlaczego? Bo w centrum jest troska o całe pokolenie dzieci i nastolatków, z których wiele, jak sam widzę, gubi się w "krainie trans". Rzeczywistość poznawaną w gabinecie psychiatrycznym autorka analizuje z perspektywy metody naukowej, etyki lekarskiej i zdrowego rozsądku. Robi to rzetelnie. dr Szymon Grzelak, psycholog i profilaktyk, prezes European Institute for Integrated Prevention (EIIP) Ta niezwykle aktualna praca dr Miriam Grossman - psychiatry dzieci i młodzieży o wielkim doświadczeniu i nie mniejszej empatii - stanowi kamień milowy na drodze do pomocy osobom niepełnoletnim odkrywającym swoją tożsamość seksualną i myślącym o tranzycji. Rodzice, opiekunowie, pedagodzy, lekarze, psycholodzy, psychoterapeuci, prawnicy, pracownicy socjalni i inne osoby zainteresowane tą problematyką skorzystają z obfitych przykładów i licznych źródeł przytaczanych przez autorkę. W tym kompendium zawarta jest także bibliografia i słownik, adresowane do polskiego czytelnika i dostosowane do realiów naszego kraju, ułatwiające orientację w tej złożonej problematyce. dr n. med. Wojciech Kosmowski, Katedra Psychiatrii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
Sbarramento di Brennero, fortyfikacje na przełęczy Brenner przy granicy austriacko-włoskiej. 6 kwietnia 1947 roku u wejścia do bunkra znaleziono tam zwłoki mężczyzny. Śledztwo pozwala ustalić jego prawdziwą tożsamość: to dr Gerhard Bast, urodzony w 1911 roku w Gottschee, Sturmbannfhrer SS, członek gestapo, zbrodniarz wojenny, poszukiwany listem gończym przez policję w Linzu. Ojciec Martina Pollacka.W rodzinnych opowieściach autora jak w soczewce skupia się historia Europy w pierwszej połowie XX wieku. Martin Pollack zabiera nas w poruszającą podróż po dziejach swoich przodków, składając na naszych oczach elementy nieznanej mu dotąd rodzinnej układanki. Odkrywając swoje korzenie, zadaje sobie pytanie - czy mogło być inaczej? Czy można było zapobiec radykalizacji poglądów krewnych? I dlaczego milczenie rodziny na temat ojca z biegiem czasu stawało się coraz bardziej przejmujące? Ta książka to również uniwersalne rozliczenie się z ciężarem własnego pochodzenia, na które przecież nie mamy wpływu."To książka przykuwająca uwagę, a zarazem wyważona, ba, chłodno naukowa. Przede wszystkim jednak bije z niej głęboki humanizm i okiełznany ból. To literacki wyraz dojrzałości, która nie ucieka przed prawdą, lecz akceptuje ją, choć czyni to z wielkim wysiłkiem i dziecięcym poczuciem wstydu." Claudio Magris"Czytelnik wspaniałej książki Pollacka będzie wstrząśnięty. W trakcie lektury świadkujemy tragedii, która odsłania prawdę i nabiera wymiarów antycznych." Ulrich Weinzierl"...wielka reporterska narracja, archeologiczne poszukiwanie śladów i esej z dziejów mentalności." Andreas Breitenstein"Przygnębiająca książka, mądra, świetnie zrobiona dokumentacja i jednocześnie wrażliwa literatura." Gabrielle von Arnim""Śmierć w bunkrze" to książka znakomita." Jak Strzałka""Śmierć w bunkrze" to znakomicie napisany, przejmujący i refleksyjny rozrachunek z ojcem, dalszymi przodkami, własnym narodem i jego pangermańską pogardą Słowian." Piotr Kitrasiewicz"Martin Pollack nie waha się powiedzieć wprost: mój ojciec był zbrodniarzem. To straszne wyznanie. Zwłaszcza jeśli pada publicznie." Zbigniew Bauer
Czy picie kawy mogło uchodzić za dowód zniewieściałości? Dlaczego odmawianie współmałżonce filiżanki naparu mogło skończyć się rozwodem? Czym groziła wizyta "węszyciela kawy"? A może pierwszą wiedeńską kawiarnię tak naprawdę założył Polak? Znakomity słoweński antropolog Boidar Jezernik przygląda się roli kawy w kulturze, zgłębia tajniki jej kultu i tradycję jej picia. Barwna historia kawowych ziaren to także fascynujący przypis do historii medycyny, socjologii, prawa, ekonomii i religii. Pasjonująca lektura nie tylko dla miłośników czarnego naparu."Zobaczyć świat w ziarenku piasku - zapragnął kiedyś William Blake. Jezernik nie Blake, kawa nie piasek, Bliski Wschód i Europa to nie cały świat, ale poza tym wszystko się zgadza. Słoweński antropolog napisał porywający esej o kawie, w której zobaczył nieogarniony świat kulturowych znaczeń. W jego aromatycznej i erudycyjnej opowieści etymologia spotyka się z obyczajem, cielesne namiętności z duchowym porywem, kozy z rewolucją francuską, turecki sułtan z Bachowską kantatą. Prawdziwie kawaleryjska szarża!" Dariusz Czaja"Powtarzalność czynności w skali makro nie sprzyja refleksji. Parzymy codziennie miliony litrów kawy, kompletnie się nie zastanawiając, komu zawdzięczamy ów genialny wynalazek spożywczy, który w sposób tak radykalny odmienił kulturę znacznej części świata. O tym właśnie w swej pasjonującej książce pisze Boidar Jezernik, dając nam najbardziej kompetentny i frapujący wykład o historii kawy, jaki zdarzyło mi się czytać. By nie przerwać lektury, zaparzyłem w jej trakcie wiele kaw: po włosku, w ekspresie ciśnieniowym, jak i arabsku, w tygielku zwanym dżezwą. Powstrzymałem się tylko od spożycia kawy rozpuszczalnej, z czego autor - jak mniemam - byłby wielce zadowolony". Robert Makłowicz
"Chaos się nadyma, by wypluć sens" - śpiewał Lech Janerka w 1985 roku, a zaledwie kilka lat później przyszła transformacja, która skonfrontowała z chaosem całe społeczeństwo. Nadejściu wolności towarzyszył niepokój. Niepewność jutra na jednych działała wyzwalająco, innych paraliżowała. W muzyce niezwykły czas przełomu wywołał eksplozję i jak w soczewce skupił najciekawszych undergroundowych artystów i najdziwniejsze alternatywne zjawiska.Apteka, Armia, Brygada Kryzys, Houk, Izrael, Kazik, Kinsky, Kormorany, Max & Kelner, T. Love. Schyłek festiwalu w Jarocinie i pierwsze rave'y. Wiejskie komuny i miliardowe kontrakty. Queerowi wokaliści, oświeceni punkowcy, początki hip-hopu. Pionierskie teledyski, nowatorskie audycje radiowe, legendarne kluby i przełomowe koncerty.Rafał Księżyk przeprowadza nas przez pierwsze lata transformacji, koncentrując się na undergroundzie, który umiał cieszyć się wolnością i z natury był z chaosem za pan brat. Bo to właśnie na polskiej scenie muzycznej spontanicznie realizowała się idea społeczeństwa obywatelskiego, ale też bez żadnych hamulców eksplorowano możliwości, które nadeszły wraz z nową epoką.
Wybitny aktor, Borys Szyc, który przestał pić i zaczął się leczyć.Lekarz, który w piciu dotknął dna.Kobieta, która w alkohol uciekała od samej siebie.Sportowiec, którego alkohol doprowadził do bezdomności.Dwanaście szczerych i intymnych rozmów o piekle, z którego można wrócić.Najpierw był cykl wywiadów w internecie. A teraz książka. Na początku jednak była potrzeba wysłuchania drugiego człowieka - poznania jego emocji, historii uzależnienia i drogi wyjścia z alkoholizmu. Te rozmowy mają pomóc znaleźć motywację do walki o siebie i dać nadzieję.Chciałem odczarować stereotyp alkoholika jako osoby z nizin społecznych, często bezdomnego, leżącego na ławce przed blokiem albo żebrzącego o pięć złotych pod sklepem monopolowym. Stereotyp, który jest przekłamany, bo w Polsce osób uzależnionych może być nawet kilka milionów, a znakomita większość z nich rano wstaje, bierze prysznic, perfumuje się i idzie do pracy. Ich alkoholizmu często na zewnątrz w ogóle nie widać.Marek Sekielski
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
