Książki o różnych religiach: chrześcijaństwo, islam, judaizm, historia religii i teologia, księgi kanoniczne i teksty święcone, religie Dalekiego Wschodu, religie pierwotne i starożytne, sekty, sanktuaria i cmentarze. Praktyczne przewodniki odnośnie wiary, kazania dla dzieci. Ksiązki o Maryi, o świętych, pisma święte nowego i starego testamentu, ewangelie, śpiewniki - zapraszamy.
Jej uroda rozpaliła zmysły króla. Jej ból poruszył serce Boga. Batszeba jedna z pięciu zwykłych kobiet, które odegrały niezwykłą rolę w dziejach ludzkości. Jej imię zostało uwiecznione w najważniejszej genealogii świata w Rodowodzie Łaski.""Rodowód Łaski: Batszeba"" to czwarta część fascynującej sagi o pięciu kobietach wymienionych w biblijnej genealogii Jezusa Chrystusa. Choć bohaterki tej opowieści były kobietami starożytnego Wschodu, ich historie mają zastosowanie w naszym życiu, w trudnych kwestiach, z którymi zmagamy się we współczesnym świecie. Kobiety te żyły na krawędzi. Miały odwagę. Podejmowały ryzyko. Dokonywały zaskakujących wyborów i czasem popełniały ogromne błędy. Nie były idealne, a mimo to Bóg posłużył się nimi w realizacji swego niezwykłego planu, którego celem było objawienie Chrystusa Zbawiciela świata.
W swej najnowszej książce uznany historyk Helen Castor w odmienny sposób prezentuje porywające życie Joanny d'Arc. Zamiast ikony, widzimy energiczną, młodą kobietę, która walczyła z Anglikami i miała odwagę zająć własne stanowisko w krwawej wojnie domowej, która wyniszczała piętnastowieczną Francję. Oto niezwykła prawda ukryta za legendą o Dziewicy Orleańskiej prostej, wiejskiej dziewczynie, która usłyszała głos Boga. Nastoletniej wojowniczce, która poprowadziła swoją armię do zwycięstwa w epoce, w której uważano, że kobiety nie są zdolne do walki. Dziewiętnastoletniej męczennicy spalonej na stosie i ogłoszonej świętą pięćset lat później. Nowa, przejmująca opowieść barwnie przedstawia Joannę i świat, w którym żyła. Helen Castor wprowadza nas w sam środek akcji, ów burzliwy moment w dziejach Francji, w którym nikt ani Joanna, ani ludzie, wśród których żyła ani książęta, biskupi, żołnierze czy wieśniacy nie wiedział, jaki los czeka ich kraj.
Ewangeliczne opisy życia Jezusa nieznacznie różnią się między sobą nieznacznie. Jednak pobieżne spojrzenie na teksty Ewangelii kanonicznych prowadzi niekiedy do wniosku, że te księgi biblijne w niektórych swych fragmentach; wzajemnie się wykluczają. Jeśli zaś rzeczywiście wykluczałyby się, Biblię należałoby uznać za wewnętrznie sprzeczną. Wówczas można byłoby wprawdzie przypisać Ewangeliom znaczenie symboliczne (podobnie jak poszczególnym przypowieściom), ale należałoby odrzucić ich wartość historyczną. Zresztą pojawiło się wiele osób odrzucających historyczność opisów biblijnych. I jakkolwiek potrzeba zaakceptować występowanie w Piśmie Świętym różnych rodzajów literackich, w tym również opisów symbolicznych, poezji, to jednak nie wolno nam zaprzeczyć ścisłej historyczności przekazu większości tekstów natchnionych.
Życie Jezusa przedstawione jest w czterech spisanych relacjach uznanych przez Kościół za kanoniczne. Teksty te; spisane przez dwóch Apostołów – Świętych Mateusza i Jana, oraz dwóch uczniów i współpracowników apostolskich – Świętych Marka i Łukasza; jako Ewangelie kanoniczne zajmują niejako centralną pozycję w całej Biblii. Stary Testament do nich zmierza, albowiem wszystkie jego proroctwa i zapowiedzi, oraz przepisy prawne przygotowują objawienie się Boga w Jezusie Chrystusie. Pozaewangeliczne teksty Nowego Testamentu wypływają natomiast z Jezusowego Misterium opisanego w Ewangeliach.
Motyw człowieka, który celowo lub bez swej woli zamienia się w dziką bestię, powtarza się w wielu kulturach ? ale czy tego typu wierzenia mają jakieś podstawy? Czy genezy tych legend należy doszukiwać się w świecie zjawisk ponadnaturalnych, czy istnieje na nie jakieś wytłumaczenie? Dr Bob Curran analizuje wierzenia dotyczące zespolenia człowieka ze zwierzęciem występujące w różnych częściach świata. Porusza także kwestię inżynierii genetycznej ? szczególnie prób łączenia genów ludzkich i zwierzęcych w celu znalezienia lekarstwa na dręczące nas choroby. Czy idea człowieka, który zamienia się w zwierzę, to naprawdę tylko fantazja? Księga wilkołaków to kompendium wiedzy, które dostarcza wielu specjalistycznych informacji na ten fascynujący temat. Czytelnikom należy się jednak ostrzeżenie: nie należy czytać go przy świetle księżyca w pełni!
Opisom towarzyszą bogate ilustracje Iana Danielsa, którego rysunki można znaleźć między innymi na okładkach książek Marion Zimmer Bradley i Orsona Scotta Carda.
?Wampir!? Od czasów powieści Brama Stokera Dracula słowo to przywoływało wizje zrujnowanych zamków i tajemniczych, bladych, odzianych w mroczne szaty arystokratów. Współczesne filmy i książki kształtujące nasze wyobrażenia o wampirach opierają się głównie na wyobraźni ich autorów i niewiele mają wspólnego z pierwotnymi wyobrażeniami o podobnych stworzeniach. Jakie jest prawdziwe źródło legend o wampirach? Co tak naprawdę o nich wiemy?
Autor tej książki próbuje zgłębić wierzenia dotyczące wampirów występujące w różnych, często bardzo odległych regionach świata. Opisuje rolę wampirycznych stworzeń w folklorze irlandzkim, albańskim, filipińskim, niemieckim, meksykańskim, indyjskim i greckim, a także w kulturach wielu innych krajów. Księga wampirów z pewnością stanie się cennym źródłem informacji dla osób zainteresowanych wampirologią.
Opisom towarzyszą bogate ilustracje Iana Danielsa, którego rysunki można znaleźć na okładkach książek min. Marion Zimmer Bradley i Orsona Scotta Carda.
Czystość nie jest dziś słowem modnym. Nie pojawia się na łamach gazet, a co więcej, często jest wyśmiewane. Nie zapominajmy jednak, że to, co nie budzi od razu powszechnej aprobaty, niekoniecznie musi być czymś dla frajerów. Jezus również był wyśmiewany i został przybity do krzyża, a przecież jest Prawdą. Nie przestraszcie się. To nie jest nudny podręcznik teologiczny ani katechizm. Celem tej książki nie jest pouczanie kogokolwiek ani tym bardziej zastępowanie czy dopełnianie nauczania Kościoła. To są historie wielu najzwyklejszych młodych ludzi, którzy tak jak ja wybrali życie w czystości przedmałżeńskiej. Mieli odwagę powiedzieć swoje TAK . Bo dzisiaj trzeba mieć odwagę, aby żyć w czystości serca!
O. Jan Góra, dominikanin:
Pochłonąłem Wangerina ze wzruszeniem. Postacie biblijne, przyobleczone
w ciało, ożywają. To księga Boga i księga człowieka. Uzmysławia nam,
że nic się nie zmieniło od tysięcy lat. Jesteśmy tacy sami jak za czasów Abrahama,
Mojżesza, Dawida, apostołów. Choć nie pędzimy swoich stad jak
dawni nomadzi, dalej brniemy przez pustynię w poszukiwaniu Ziemi
Obiecanej. Ta sama w nas miłość, sprzeczności, głód i niepokój serca. Błądzimy
i poszukujemy. Uciekamy przed głosem Boga, by na koniec stwierdzić,
że i tak wszystko – nawet nasze upadki – prowadzą do Niego.
Obraz Wangerina to doskonała brama do Biblii dla młodego człowieka.
Niezrozumiałe niekiedy historie sprzed wieków, stają się dla niego wspaniałą
powieścią z wartką akcją i przekonującymi portretami psychologicznymi
bohaterów.
Dopełniające tę wizję ilustracje są jak witraże. To lektura na całe życie
Tajny podręcznik z XVIII wieku, instruujący księży, jak spowiadać z grzechów przeciw szóstemu (Nie cudzołóż) i dziewiątemu (Nie pożądaj żony bliźniego swego) przykazaniu. Współczesnemu czytelnikowi wywody biskupa Jean-Baptiste Bouviera wydadzą się zapewne zdumiewające, a przecież snuł je zaledwie niespełna dwieście lat temu i uznawany był w tej kwestii za autorytet jeszcze na początku XX stulecia.
Autor rozważań rekolekcyjnych znajdujących się w tej książce - Karol de Foucauld patrząc po ludzku, niczego nie osiągnął. Nic mu się nie udawało. Marzył o założeniu wspólnoty, zmarł samotny jak palec, pisząc dramatyczne słowa: „Ziarno umiera, nie przynosząc owocu. Ja, który tylko potrafi ę marzyć, niczego w życiu nie osiągnąłem”. Nie widział owoców swojej pracy. Bóg wysłuchał jego gorących modlitw i zrealizował marzenia, ale uczynił to dopiero po jego śmierci. Jak grzyby po deszczu powstają malutkie wspólnoty zafascynowane drogą, którą szczegółowo opisał. Duchowość Karola de Foucauld uczy czekania. Piach Sahary okazał się niezwykle żyzną glebą. Paradoks? Dla Ducha, który przychodzi jednocześnie jako ogień i strumienie wody żywej i łączy w sobie wszystkie żywioły świata, to absolutnie normalne!
Marcin Jakimowicz
Modlitwa była niejako pędzlem, którym posługiwał się Pan, tworząc to piękne dzieło, oraz narzędziem, za pomocą którego udzielał św. Teresie zadziwiających dóbr i łask, którymi się odznaczała. Zarówno osoba Teresy, jak i jej słowa są modlitwą. To długa i głęboka historia przyjaźni. Teresy nie można zrozumieć bez modlitwy. Prawdopodobnie również modlitwy nie można już w pełni zrozumieć bez Teresy. Teresa i modlitwa przywołują się nawzajem i podążają razem. Przesłanie Matki Teresy od Jezusa, rozeznane słowo życia, wywołujące długotrwałe i sięgające głęboko poruszenie, przekazuje czystą istotę ewangeliczną: modlitwa jest przy-jaźnią. To osobiste zaangażowanie w miłość.
Trzeci tom Pedagogii katolickich zgromadzeń zakonnych. Historia i współczesność jest kontynuacją tomów pierwszego i drugiego, ale jest też wyjątkowy z paru względów. Po pierwsze tworzą go głównie pedagogie zgromadzeń żeńskich, po drugie wszystkie opisane zgromadzenia mają swoje domy między innymi w Małopolsce. Po trzecie tom niniejszy powstawał już przy wyraźnej i głębokiej aprobacie dla tego projektu, udzielonej przez wiele środowisk zarówno świeckich, jak i zakonnych, co znacznie ułatwiło pracę.
Niniejszy tom niesie pewne nadzieje na dokonanie w miarę całościowej, chociaż wstępnej rekonstrukcji pedagogicznej spuścizny i roli wychowawczej katolickich zgromadzeń, przynajmniej z terenu Polski. Zamyka on serię i projekt naukowo-wydawniczy. Czy wyczerpany został temat tego dziedzictwa? Z pewnością nie, lecz powstałe tomy pokazują ogromne, niemożliwe do zmierzenia w swych oddziaływaniach społecznych i kulturowych dzieło sprawstwa wychowawczego zgromadzeń zakonnych. Należy dodać, że każde ze zgromadzeń uzyskało jedną szansę zaistnienia w naszej serii, w takim sensie, iż danemu zgromadzeniu poświęcono tylko jeden rozdział.
Niniejsze opracowanie jest zaproszeniem do udziału w jednej z najpiękniejszych pielgrzymek duchowych, jakie można zaproponować uczniom Chrystusa. Jest to wędrowanie do dwudziestu miejsc bezpośrednio związanych z dziełem odkupienia człowieka i rozważanie dwudziestu zbawczych wydarzeń, które mają przemienić życie człowieka. Są to wydarzenia z życia Jezusa i Maryi, opowiedziane i przeżywane w kolejnych tajemnicach różańca świętego [...].
ks. Stanisław Szczepaniec
Jest to zbiór modlitw oraz małego katechizmu w wersji polsko-angielskiej.
Posiada imprimatur Kurii Metropolitalnej Gdańska.
Opracowałam go w celach duszpasterskich, dla młodzieży szkolnej i studentów, duszpasterzy, katechetów oraz wszystkich którzy chcą się modlić.
"Niezbędnik katolika" będzie pomocny dla tych którzy potrzebują tłumaczenia modlitw, gdy znajdują się z dala od swoich bliskich, domu i kraju. Będzie pomocą dla tych, którzy wierzą w moc słów, którymi rozmawiają z Bogiem, gdziekolwiek są.
Przedmiotem niniejszego studium jest tradycja artystyczna Żydów z okresu Drugiej Świątyni i czasów rabinicznych do VII wieku.
W tym czasie rozwija się specyficzny język motywów i symboli, które zostały wodrębione z tradycji judaistycznej, a także grecko-rzymskiej i wschodniej, kształtując tożsamość narodową i religijną Żydów w sferze wizualnej.
Leksykon wszystkich osób i postaci, występujących w Biblii zarówno Starym jak i Nowym Testamencie. Osoby, w formie leksykonu omówione zostały bardzo gruntownie. Hasła zawierają pochodzenie imion, etymologie, symbolikę oraz znaczenie tych osób na kartach Biblii.
Leksykon stanowi wielką pomoc w czytaniu Pisma Świętego, objaśnia bowiem wszystkie postaci, o których czytamy, zarówno konkretne osoby, jak i nazwy zbiorowe oraz imiona symboliczne. O bogactwie treści tego leksykonu świadczą prawie cztery tysiące haseł, które nie tylko opisują daną postać, ale również informują o miejscu występowania jej w tekście biblijnym.
Autor tego leksykonu problematyką postaci biblijnych zajmuje się od dawna i publikował już pozycje dotyczące tego tematu. Podstawową z nich było dziewięciotomowe wydanie, ukazujące się w ciągu dwunastu lat, stanowiące doskonałą pomoc dla specjalistów. Wydanie prezentowane obecnie przeznaczone zostało dla zwykłych czytelników, którym dostarcza solidnej wiedzy, ale w rozsądnych dawkach, pomagających w lekturze, a nie obciążających balastem informacji, która nie każdemu jest potrzebna.
ks. prof. Tomasz Jelonek
Pytanie: Kim jestem? jest niezmiernie ważne w naszym życiu. Trzeba sobie bowiem zdać sprawę z tego, kim jesteśmy i o co chodzi w naszym życiu, gdyż kiedy tego nie wiemy, szukamy czegoś, nie wiedząc czego właściwie. To podobnie jak gdybyśmy dostali jakieś wspaniałe urządzenie, o którym nie wiemy, jak działa. Możemy je wówczas bardzo łatwo zniszczyć, próbując używać niezgodnie z jego przeznaczeniem. Podobnie jest z nami, jeżeli nie wiemy, kim i dlaczego jesteśmy, wciąż nie znajdujemy swojego miejsca i popadamy w niezadowolenie, które prowadzi do rozpaczy.
O. Włodzimierz Zatorski OSB, benedyktyn z Opactwa świętych Apostołów Piotra i Pawła w Tyńcu. Urodzony w 1953 r. Do klasztoru wstąpił po ukończeniu fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1980 r. Uroczystą profesję złożył w 1984 r., a w 1987 r. został wyświęcony na kapłana. W latach 1991–2007 dyrektor Wydawnictwa Benedyktynów.
Katarzyna Mechtylda de Bar (1614–1698) – założycielka Instytutu Benedyktynek od Nieustającej Adoracji Najświętszego Sakramentu (zwanych sakramentkami). Wybitna postać odrodzenia religijnego we Francji XVII wieku. Charakterystycznym rysem jej duchowości jest skoncentrowanie na misterium paschalnym Chrystusa, w które zostaliśmy wszczepieni przez chrzest i które uobecnia się podczas każdej Eucharystii.
Uważam, że powinnyśmy mieć szczególne nabożeństwo do Jezusa, Początku i Źródła Życia. Powinnyśmy trwać ustawicznie w tym stanie śmierci w Jego obecności, aby tchnął w nas tchnienie swego boskiego Życia. O, jak to życie jest godne uwielbienia i pełne mocy! Jedna jego chwila w nas bardziej się liczy niż wszystko, co tylko największego jest w niebie i na ziemi. Chciałabym, abyśmy były o tym przekonane, abyśmy z większą wiernością umierały, bo to najdroższe życie nastaje w nas dopiero po śmierci naszego własnego życia. Umierajmy więc i to umierajmy z radością, bo ta śmierć sprawia dla nas dobro nieskończenie doskonałe i trwałe. (z rozdz. Rekolekcje 1661/1662)
Weronika Andral (1923–2001) – francuska benedyktynka-sakramentka. Wielka znawczyni pism i duchowości matki Mechtyldy, autorka licznych publikacji poświęconych osobie i dziełu założycielki.
Teatr w Biblii omawia biblijne „instrukcje sceniczne” dotyczące czasu, przestrzeni, przemieszczeń bohaterów, kostiumów, rekwizytów, oświetlenia i innych elementów teatralnych, które zawarte są w tekście ksiąg i współtworzą ich treść. Książka zajmuje się także zagadnieniem „pozascenicznej” obecności Boga. Prezentując postaci Debory, Tamar, Rut, Estery, Elizeusza, Jonasza, Ezechiela, Mojżesza, Jehu oraz Dawida i Batszeby analizuje między innymi problematykę ciała kobiety, jako rekwizytu scenicznego (Nałożnica w Gabaa), „edukacyjnego” teatru Księgi Przysłów, i wiele innych.
,,Jeżdżąc latami po Afryce, spotkałem wielu polskich misjonarzy, zazwyczaj cudownie szurniętych ludzi. Aż mi czasem trudno było uwierzyć, że to naprawdę polscy księża katoliccy. Przypomniałem sobie te spotkania, czytając arcyciekawą książkę Kazika Sowy o fascynujących ,,bożych szaleńcach"". Jest lepsza niż sensacyjna fikcja, bo te historie wydarzyły się naprawdę, a ci ludzie chodzą sobie gdzieś po dziwnych zakątkach globu""Marcin MellerNiemal każda historia życia misjonarza to gotowy scenariusz filmu sensacyjnego. Raz będzie to opowieść w rodzaju katolickiego ""Indiany Jonesa"" , innym razem historia jak najlepszy dokument z kanału Discovery. Pracując dla religia.tv odwiedziłem polskich misjonarzy pracujących w amazońskiej dżungli i na afrykańskiej sawannie, towarzyszyłem księdzu nielegalnie przebywającemu na Kubie i zakonnikowi próbującemu odrodzić ewangelicznego ducha w najbardziej zateizowanym kraju Europy, czyli w Czechach. Zjeździłem tysiące kilometrów syberyjskimi szlakami i wokół Kilimandżaro. Z polskimi zakonnicami, które prowadzą szkołę dla niewidomych dziewcząt zbierałem herbatę w okolicach Madrasu w Indiach i bylem świadkiem dziwnych, a nawet przerażających ceremonii związanych z kultem zmarłych na Madagaskarze.
Podróż, w tym również droga, jak przyjmują niektórzy badacze, była i jest nośnikiem kultury. Podróżnik - duchowny, wybierający się na wędrówkę, nie był tylko zwykłym turystą podziwiającym zabytki oraz piękno natury.Wyróżnić można kilka powodów skłaniających go do zaplanowania i zrealizowania wędrówki, a to: religijny, dyplomatyczny, naukowo-poznawczy oraz artystyczny. Chcąc przybliżyć i opisać podjętą podróż, autorzy artykułów niniejszego tomu, zatrzymali się na trzech podstawowych jej aspektach. Pierwszym był niewątpliwie sam podróżnik, decydujący się dobrowolnie i z ochotą, ale także pod przymusem, na rozkaz władzy zwierzchniej lub na zasadzie skazującego go wyroku sądowego, podjąć wędrówkę.Droga z wszystkimi jej konsekwencjami, a więc ryzykiem i niebezpieczeństwami czyhającymi na lądzie, morzu i w górach, to drugi aspekt podjętego problemu. Trzecim elementem było osiągnięcie zamierzonego rezultatu. A więc dyplomata wypełni podjęte zadanie, pielgrzym dotrze do miejsca uznanego za święte, duchowni artyści zrealizują zaplanowane dzieło sztuki, studiujący zakonnicy wzbogacą swą wiedzę, a wszyscy podróżujący z ciekawością turysty i z wiarą pielgrzyma odkryją nowy i nieznany świat.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?