Książki o różnych religiach: chrześcijaństwo, islam, judaizm, historia religii i teologia, księgi kanoniczne i teksty święcone, religie Dalekiego Wschodu, religie pierwotne i starożytne, sekty, sanktuaria i cmentarze. Praktyczne przewodniki odnośnie wiary, kazania dla dzieci. Ksiązki o Maryi, o świętych, pisma święte nowego i starego testamentu, ewangelie, śpiewniki - zapraszamy.
Podstawową cechą charakterystyczną Kursu cudów jako duchowości (...), jest jego monizm. Chrześcijaństwo, podobnie jak przed nim judaizm, jest dualistycznym systemem myślowym, w którym Bóg i świat, duch i materia współistnieją jako oddzielne stany i obydwa są rzeczywiste.dialog
Podstawową cechą charakterystyczną Kursu cudów jako duchowości (...), jest jego monizm. Chrześcijaństwo, podobnie jak przed nim judaizm, jest dualistycznym systemem myślowym, w którym Bóg i świat, duch i materia współistnieją jako oddzielne stany i obydwa są rzeczywiste. Rzeczywistość widziana jest zatem jako wymiar przeciwieństw - jak dobro i zło - w wyraźnym odróżnieniu od tego, jak rzeczywistość rozumiana jest w Kursie, czyli jako jedynie doskonała jedność, w której nie ma przeciwieństw.
Wielu studentów Kursu cudów było skłonnych nazywać go "Trzecim Testamentem", wyrażając w ten sposób przekonanie, że Biblia i Kurs reprezentują mniej więcej tę samą teologię, choć w przypadku Kursu jest to forma bardziej "oczyszczona", tzn. mniej dominowana przez ego lub bardziej rozwinięta duchowo. W trakcie dialogu między o. Clarkiem a mną stanie się oczywistym, że owo przekonanie karygodnie wypacza nauki Kursu cudów oraz wyrządza poważną szkodę zarówno temu kierunkowi myśli religijnej, jak i Biblii. W rzeczywistości Kurs i Biblia odzwierciedlają całkowicie różne i wzajemnie wykluczające się teologie, których nigdy nie będzie można połączyć w jedną zwartą duchowość. (z "Podsumowań i konkluzji")
Kenneth Wapnick posiada tytuł doktora psychologii klinicznej i zaangażował się w pracę nad Kursem cudów w roku 1973, gdy połączył się ze skrybami Kursu - Helen Schucman i Williamem Thetfordem. Ponadto ściśle współpracował z Helen przy tworzeniu końcowej wersji manuskryptu Kursu. Jest autorem wielu publikacji na temat Kursu cudów oraz prezydentem fundacji ACIM będącej właścicielem praw autorskich do Kursu.
Pismo święte to ustalony zbiór ksiąg Starego i Nowego Testamentu, które napisane pod natchnieniem Ducha świętego zawierają objawioną przez Boga prawdę o zbawieniu.
Po latach, na prośbę Episkopatu Polski, ks. Kardynał Edmund Dalbor zlecił naszej poznańskiej oficynie, Księgarni św. Wojciecha, wydanie Biblii Poznańskiej, które zawierało zmodernizowany tekst przekładu ks. Wujka, dokonanego z Wulgaty. Dzieło to ukazało się w pięciu tomach w latach 1926-1932. Nie zostało jednak ukończone. Zabrakło ostatniego tomu, z Listami i Apokalipsą.
Od Wydawcy
Jednotomowe wydanie Pisma Świętego w najlepszym, według biblistów, przekładzie z języków oryginalnych, ze znakomitym, obszernym komentarzem, w trwałej i eleganckiej oprawie.
Zawiera:
- wstęp do każdej księgi,
- tekst opatrzony starannie opracowanymi przypisami,
- zrozumiały język,
- nowy, zaktualizowany przekład (2004 r.),
Nowa szata graficzna dobrze znanej Biblii.
Publikacja idealna jako prezent dla naszych bliskich i przyjaciół oraz jako prezent na Pierwszą Komunię Świętą.
Jednoczesne pojawienie się na światowej scenie Michaiła Gorbaczowa i Karola Wojtyły nawet z perspektywy tylu lat wydaje się swego rodzaju cudem. Polski papież przyczynił się do obalenia komunizmu, a radziecki sekretarz generalny zezwolił, aby to się dokonało. Joachim Jauer jako kronikarz ZDF na bieżąco odnotowywał wydarzenia roku 1989 w Europie Wschodniej ? wydarzenia, które wstrząsnęły światem.
Jauer jako korespondent telewizyjny był naocznym świadkiem pierwszych oznak upadku żelaznej kurtyny i zakrojonych na masową skalę ucieczek obywateli NRD z ich kraju rodzinnego. Jego książka obejmuje szeroki zakres tematów: począwszy od niezależnego związku zawodowego ?Solidarność? przez upadek muru berlińskiego aż po koniec zimnej wojny.
Joachim Jauer opowiada o wielkiej nadziei na wolność, o poszukiwaniu prawdy i o ludziach, których odwaga umożliwiła zaistnienie cudu: upadku komunizmu.
Joachim Jauer, korespondent telewizji zachodnioniemieckiej w NRD i Europie środkowo-wschodniej w latach 80., napisał bardzo przystępną historię jesieni ludów 1989 roku.
Adam Krzemiński, niemcoznawca, dziennikarz tygodnika ?Polityka?
Jest to spojrzenie na wydarzenia, które rozgrywały się w 1989 r. w krajach Europy Środkowej oczami bezpośredniego ich obserwatora ? człowieka, który wprawdzie jako dziennikarz z Niemiec Zachodnich patrzył na nie niejako z zewnątrz, ale równocześnie posiadał spore osobiste doświadczenie i dużą wiedzę na temat Europy Środkowej i życia w systemie komunistycznym.
Wojciech Pięciak, niemcoznawca, dziennikarz ?Tygodnika Powszechnego?
Książka wydana dzięki wsparciu Goethe Institut.
Pismo Święte jest to ustalony zbiór ksiąg Starego i Nowego Testamentu, które, napisane pod natchnieniem Ducha Świętego, zawierają objawioną przez Boga prawdę o zbawieniu.
Praktyczne studium o istocie przebaczenia oraz o znaczeniu myśli i wypowiadanych słów, oparte na prawdach biblijnych. Dobre myśli i słowa przyniosą przełom w naszym życiu, a przebaczenie jest kluczem do doświadczenia pełni wewnętrznego uleczenia i dobrostanu. John Arnott jest autorem niewielkiej książeczki pt.: "Moc przebaczenia". Autor uważa, że przebaczenie jest kluczem do szczęśliwego, spełnionego życia. W naszym życiu spotykamy wiele osób, które nas krzywdzą. Są to najczęściej ludzie bliscy, znaczący, po których wiele się spodziewamy. A kiedy czujemy się skrzywdzeni, wpadamy w wir złych myśli i oskarżeń na ich temat. Negatywne myśli i słowa, a także rodzące się z nich postawy mogą nas powstrzymywać od wyjścia z miłością do innych ludzi. One blokują nas na doświadczanie radości i poczucia szczęścia w życiu. One także mogą być przyczyną powtarzających się negatywnych doświadczeń i problemów. Pragnieniem autora jest, aby każdy czytelnik, który sięgnie po tę książeczkę, rozważył kwestię przebaczenia, aby mógł całkowicie przebaczyć i przyjąć przebaczenie, tak żeby jego życie stało się bardziej owocne w każdej dziedzinie.
Te dwie książki – jedną skierowaną do dziewczynek a drugą do chłopców – można śmiało nazwać drogowskazami, bo prowadzą dalej niż zwykłe znaki zakazów, z jakimi często kojarzy się nam Dekalog. Same zakazy jeszcze nie wskazują drogi, a Boże Przykazania są naprawdę drogowskazami do miłości, przyjaźni, do nieba, jeśli umie się je czytać sercem.
Te dwie książki – jedną skierowaną do dziewczynek a drugą do chłopców – można śmiało nazwać drogowskazami, bo prowadzą dalej niż zwykłe znaki zakazów, z jakimi często kojarzy się nam Dekalog. Same zakazy jeszcze nie wskazują drogi, a Boże Przykazania są naprawdę drogowskazami do miłości, przyjaźni, do nieba, jeśli umie się je czytać sercem.
Konstancja z Arpadów była kobietą niezależną. Jej małżeństwo pieczętowało unię prawosławia z katolicyzmem. Zrezygnowała z macierzyństwa, obierając drogę ascezy. Dbała o dobrobyt i edukację poddanych. Wspierała misje ewangelizacyjne na Rusi. W ostatnich latach życia była dominikańską tercjarką.
Robert Graves (1895-1985) był poetą z przekonania, powieściopisarzem dla zarobku i badaczem tradycji z namiętności. "Biała Bogini" (1948, wydanie rozszerzone: 1961) powstała między dwoma najbardziej znanymi u nas dziełami tego angielskiego twórcy: powieścią "Ja, Klaudiusz" (1934) i "Mitami greckimi"(1955). Graves wysuwa kontrowersyjne hipotezy, które nadają jego dziełu wprost sensacyjny charakter. Czytelnik wraz z autorem tropi ślady domniemanej tytułowej bogini w obrzędach i mitach starożytnej Irlandii i Brytanii. Te kruchy tradycji zawierają, zdaniem Gravesa, przekaz o pradawnym powszechnym kulcie tego bóstwa: bogini o wielu imionach, swoistej prototypowej religii. "Biała Bogini" to dzisiaj dzieło "kultowe", które niezależnie od kontrowersyjnej tezy jest prawdziwą kopalnią wiedzy o mitologii różnych kultur i o historii religii.
Dzień uroczystości pierwszokomunijnej mija szybko. Zostają fotografie, wspomnienia, upominki...Proponowany album to niebanalna pamiątka. Jego Autorka - posiłkując się wersetami biblijnymi - pragnie uświadomić dzieciom, że choć dzień uroczystości mija, Boża obecność trwa. Wracają zwykłe obowiązki, szkoła, nauka... Emocje zmieniają się jak w kalejdoskopie: radości i smutki, sukcesy i porażki, wysiłek i zabawa. A Bóg jest obecny stale i bez względu na to, gdzie jesteśmy, co czujemy i co robimy.
Czy Kościół miesza się do polityki? Czy też zdecydowanie nie chce być podmiotem politycznym, chociaż ma do tego wszelkie predyspozycje?
Od lat i we Włoszech, i w Polsce toczy się dyskusja na temat rozdziału państwa i Kościoła. Rozważa się, jak dalece hierarchowie Kościoła mogą wpływać na bieżące życie polityczne i czy księża mają prawo do wyrażania opinii o naszych politykach. Jedni uważają, że Kościół ma w tej dziedzinie za dużo do powiedzenia, inni wręcz przeciwnie, wskazują, że właśnie w swoim kościele obywatel ma prawo słyszeć komentarz na każdy temat dotyczący jego życia, a więc także na tematy polityczne.
Książka dwóch włoskich myślicieli jest dwugłosem na ten temat. Obaj filozofowie starają się pokazać znaczenie Kościoła w polityce z dwóch punktów widzenia: świeckiego i katolickiego. Piszą o tym, czym powinna być polityka z punktu widzenia chrześcijanina, a raczej czego w niej być nie powinno, i jak powinna wyglądać symbioza Kościoła i szeroko rozumianej nowoczesności.
Interesująca książka dla osób obeznanych nieco z historią Kościoła i tematyką filozoficzną.
Łódź - ziemia obiecana wielu narodów stała się istnym tyglem wyznaniowym. Do obecnych tu przez wieki katolików i żydów dołączyli w XIX wieku m.in. luteranie, prawosławni, mariawici, baptyści. Przez kolejne dekady łódzka mozaika wyznaniowa stawała się coraz bogatsza. Przed II wojną światową trzy największe wyznania - katolicy, żydzi, protestanci posiadały po kilkaset tysięcy wiernych. Obecnie ponad 90% ludności miasta stanowią katolicy. W książce Marka Budziarka zostały zaprezentowane świątynie i domy modlitw, należące do większości wyznań działających w granicach administracyjnych dzisiejszej Łodzi. Autor wspomina także o nieistniejących obiektach, prezentuje krótko ich historię. Opis świątyń każdego wyznania został poprzedzony informacją o danej wspólnocie.
"Media pod lupą" to zbiór znakomitych artykułów o roli środków masowego przekazu w kształtowaniu dzisiejszego obrazu świata, życia społecznego i Kościoła. Wolność słowa zarówno stwarza szansę dla promocji dobrych wartości, jak i przynosi skutki negatywne. Krzysztof Ołdakowski SJ w zajmujący sposób prezentuje wizje rodziny, kobiecości, agresji, konfliktów czy umierania kreowane przez różne media. Jako znawca tematu nie unika także pytań o miejsce Kościoła w przestrzeni publicznej, pisze o sposobach wykorzystywania mediów jako współczesnego narzędzia ewangelizacyjnego.
Mity i wyobrażenia religijne kształtują tożsamość kulturową i cywilizacyjną narodów. Tradycyjnie dostrzegamy w micie ponadsubiektywną potęgę, która nadaje ton życiu kolektywnemu. Od około stu lat traktuje się go też jako plan akcji rewolucyjnej. Ta dwoistość rzuca światło na zawirowania cywilizacyjne we współczesnym świecie, w coraz mniejszym stopniu stanowiącym organiczną jedność. Mitologicznie zabarwiona religijność zbiorowości etnicznych czy politycznych jest wdzięcznym materiałem do refleksji nad składnikami mądrości narodów, której krystalizacjami są symbole kulturowe, metafizyka, nauka i ustroje państw. Szczególnie interesują nas tu z wielu względów wytwory ducha germańskiego.
"Teizm klasyczny" - tak dość często określa się koncepcję natury Boga zbudowaną przez Ojców Kościoła, wzbogaconą przez mistrzów średniowiecza i żywo dyskutowaną w naszych czasach.
W "Teizmie klasycznym" Bóg nie stwarza świata po to, by udoskonalić siebie i osiągnąć wyższy stopień samoświadomości i wiedzy. "Teizm klasyczny" uważa także, że Bóg jest wieczny i choć sam nie podlega żadnym regułom upływu czasu, zdolny jest do sprawiania skutków w czasie.
Fragment Wprowadzenia do kwestii VII Mateusza Przanowskiego OP
W książce omówiono podstawowe etapy kształtowania się judaizmu od starożytności po czasy współczesne. Opisano praktyki religijne starożytnego Izraela przed niewolą babilońską, okres krystalizowania się tej religii w okresie perskim, hellenistycznym i rzymskim. Znajdziemy tu także podstawowe dokumenty religijno-prawne judaizmu, którym towarzyszą objaśnienia dotyczące kalendarza świąt i praktyk religijnych. Autorka omawia też znaczący wpływ judaizmu na historyczne uwarunkowania narodzin chrześcijaństwa.
Dominique de La Maisonneuve, mieszkająca w Paryżu zakonnica Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej z Syjonu, wiele lat spędziła w Izraelu, gdzie obroniła doktorat na Uniwersytecie Hebrajskim. Pracę wykładowcy języka hebrajskiego na Uniwersytecie Katolickim w Paryżu łączy z wykładami organizowanym we Francji i w Izraelu w ramach działalności SIDIC (Centrum Informacji i Dokumentacji Żydów i Chrześcijan). Jest autorką podręcznika akademickiego do nauki języka hebrajskiego oraz książek na temat judaizmu.
W tym punkcie rozważań dochodzimy do ich najciekawszego punktu, mianowicie konfrontacji przeświadczenia o wieczności Bożego aktu zachowywania świata z dogmatem głoszącym koniec świata. Te dwie idee są ze sobą potencjalnie w konflikcie – wydaje się, że najprostszym i intuicyjnie akceptowalnym wyjaśnieniem końca świata może być ustanie zachowywania go przez Boga. Ono zostało jednak wykluczone we wcześniejszych artykułach kwestii. Zatem w pozostałej partii kwestii Tomasz tłumaczy, co naprawdę znika wraz z końcem świata, a co jest również po nim podtrzymywane w istnieniu przez Boga. Kres rzeczywistości oznacza według Tomasza nie jej koniec w sensie absolutnym, ale istotne przekształcenie. Po końcu świata, który jest przede wszystkim przeniesieniem wszystkich bytów z czasu do wieczności, musi ustać to wszystko, co jest związane z przemianami, czasem, rodzeniem się i ginięciem (fieri). I tak się stanie, gdyż zjawiskiem wyznaczającym kres epoki stawania się będzie zatrzymanie się ruchu nieba i zanik powodowanych przez nie ruchów bytów świata podksiężycowego. Ustanie ruchu w naszym świecie ozna-cza rozpad wszystkich ciał złożonych z elementów na te elementy, które wraz z nieruchomym niebem i substancjami oddzielonymi stanowić będą świat stworzeń. Jedynym wyjątkiem, czyli jedyną mieszaniną, która trwać będzie w Apokaliptycznym (21, 1) nowym niebie i nowej ziemi, będą opisane w ostatnim (10) artykule kwestii ciała zmartwychwstałych ludzi.
(Fragment Wprowadzenia do kwestii V Mikołaja Olszewskiego)
Polski misjonarz, z Zambii, postanowił sprawdzić, czy ludzka godność rzeczywiście realizuje się w ludzkim działaniu. Studiując koncepcję działającego człowieka u Ludwiga von Misesa, starał się porównać ją ze społeczną nauką Kościoła, a konkretnie z encykliką Jana Pawła II (Karola Wojtyły) , Centesimus annus. W rezultacie powstała interesująca praca porównująca twórczość dwóch wielkich mieszkańców Galicji, Polaka ? papieża i głębokiego katolika, oraz urodzonego we Lwowie Austriaka ? agnostyka i ekonomisty. Książka O. Gniadka jest dowodem na to, jak wpływy kulturowe, tradycja, wspólnota miejsca wraz z żelazną dyscypliną, mądrością i umiłowaniem prawdy prowadzą do wspólnoty intelektualnej i szacunku dla człowieka.
"Chrestomatia monastycznych tekstów koptyjskich" to zbiór krótkich utworów piśmiennictwa koptyjskiego o charakterze religijnym, zwanych apoftegmatami. Utwory te składają się zazwyczaj z pytania młodego adepta stanu mniszego i odpowiedzi doświadczonego ojca duchowego. Uważa się, że ich autorami byli charyzmatyczni pustelnicy, wykazujący potrzebę przekazania swoich przeżyć i przemyśleń, by pomóc człowiekowi na drodze do zbawienia.
Albertyna Dembska ? egiptolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, nauczyciel akademicki i autorka wielu publikacji naukowych oraz podręczników. Jej zainteresowania naukowe związane są także z językiem koptyjskim, którym mówiono w Egipcie w I tysiącleciu naszej ery. Obecnie jest on tylko językiem liturgicznym Kościoła koptyjskiego. Językowi temu autorka poświęciła m.in. prace: "Gramatyka koptyjska" (1985) i wspólnie z W. Myszorem "Podręczny słownik języka koptyjskiego" (1966). Przełożyła na język polski wiele utworów koptyjskich, a wśród nich teksty "NCH VI, 52,1-63,32" (2010), wspólnie z W. Godlewskim "Legendę o św. Onufrym" (1971), a wraz z W. Myszorem także niektóre teksty gnostyckie: "Ewangelię Tomasza" (1992) i "Ewangelię Filipa" (1979), zaś z B. M. Toczydłowską "Postrzeganie rozumu" (2006).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
