Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
– Lupka, nie ma, słyszysz, nie ma takiego potwora, którego nie można odesłać z powrotem! Bo wszystkie potwory lęgną się w naszych głowach. Trzeba tylko wrócić, odszukać go, złapać za mordę i… Paweł Lupka, bohater nowej powieści Piotra Kulpy, to mężczyzna zdezorientowany kryzysem wieku średniego, uwikłany w sidła własnych pragnień, dręczony koszmarnym snem niewiadomo skąd. Czy potwory, które go nawiedzają, są w istocie jedynie mieszkańcami jego głowy? A co, jeśli to my, ludzie, jesteśmy potworami zamieszkującymi wyobraźnię innych? Czy, jak w bajkach dla grzecznych dzieci, miłość pomoże przezwyciężyć zło? Wejdź w świat Pawła Lupki. Zobaczysz, jak wiele miejsc was łączy, jak wiele macie wspólnych tajemnic, na ile wspólnych pytań znajdziecie odpowiedź. Kto wie, może właśni Ty zrozumiesz, czym są i skąd wzięły się tajemnicze znaki, pojawiające się niespodziewanie w codzienności bohatera.
Umiejscowiona w alternatrywnej rzeczywistości matriarchalnej Azji roku 1900, steampunkowa opowieść z elementami art-deco. Monstress to historia nastolatki próbującej radzić sobie z wojenną traumą i dzielącej psychiczną więź z tajemniczym monstrum. To więź, która na zawsze zmieni życie obojga bohaterów. Monstress to jedna z najbardziej pomysłowych i odważnych serii komiksowych ostatnich lat.
Wnętrza wypalone lodem to wnikliwe męskie spojrzenie na świat kobiecych dążeń i namiętności.Po raz kolejny Arek Borowik, bazując na motywach zaczerpniętych z baśni, buduje pasjonujące,pełne napięcia i emocji współczesne historie.Prowokuje do stawiania pytań o granice moralne w obliczu pragnień, żądz i miłości. Jak dalekojesteśmy w stanie je przesunąć i co potrafimy poświęcić, by osiągnąć cel?Polecamy również Z góry widać tylko nic.
Folwarczny chłop Jan Anderson ze Skrołyki jest biednym, zgorzkniałym, niezadowolonym z życia mężczyzną. Pustka uczuciowa znika jednak w momencie, kiedy na świat przychodzi jego córka Klara. Odtąd siła uczuć rodzicielskiej miłości zmieni cały jego świat.To opowieść o ojcostwie, o sile więzi między ojcem a jedyną córką, o tęsknocie i próbie miłości. Selma Lagerlf - pierwsza kobieta nagrodzona literacką Nagrodą Nobla w ten wzruszającej, pełnej emocji książce przybliża nie tylko niesamowitą relację rodzinną, ale również pokazuje obraz życia na szwedzkiej wsi w XIX wieku.
Wyspa"" to ostatnia powieść Aldousa Huxleya, uważana przez samego Autora za dzieło jego życia. W książce tej Huxley kontruje ironiczną wizję naszych czasów, którą namalował we wcześniejszym ""Nowym Wspaniałym Świecie"" (1932). W miejsce ponurej satyry ""Wyspa"" oferuje idylliczny obraz społeczności żyjącej w izolacji, rządzącej się prawami wyprowadzonymi z głębokich przemyśleń filozofii Wschodu. Huxley zaskakuje trafnością niektórych ze swoich przewidywań. Bawi kontrowaniem konsumpcyjnego Zachodu w stosowanej przez wyspiarzy psychologii społecznej i edukacji. W końcu szokuje antydewocjonalnością i radykalnością niektórych propozycji, m.in. dotyczących sfery seksualnej.Książka ta, wydana pierwszy raz we wczesnych latach 60. XX wieku, dziś jest równie odważna, nowatorska i skłaniająca do dyskusji nad zasadami świata w którym przyszło nam żyć.
Najzabawniejsza, najbardziej erudycyjna i poruszająca powieść Dona DeLillo, jednego z największych amerykańskich pisarzy naszych czasów. Ta książka to oda do języka, wejrzenie w serce ludzkości, medytacja o śmierci i afirmacja życia.
Ojciec Jeffrey'a Lockharta, Ross, jest bilionerem po sześćdziesiątce, żonatym z młodszą od niego Artis Martineau, której zdrowie wciąż się pogarsza. Ross jest również głównym sponsorem tajnego ośrodka, w którym śmierć jest procesem doskonale kontrolowalnym, zaś ciała są zabezpieczane do czasu, aż postęp medycyny i technologii pozwolą im na powrót do życia i zdrowia.
Jeff dołącza do Rossa i Artis w ośrodku, by dokonać „nieostatniego pożegnania”, zanim jej ciało zostanie zahibernowane. „Nie mamy wyboru czy narodzić się, czy nie. Czy śmierć również musi być od nas niezależna? Czyż rzucenie wyzwania losowi i przeznaczeniu nie jest chwalebne?”.
Te właśnie pytania prześladują zarówno DeLillo, jak i bohaterów powieści. Podczas gdy Ross Lockhart, czuje głęboką potrzebę przejścia do innego wymiaru, przebudzenia się w nowym świecie, dla jego syna jest to marzenie niezrozumiałe. Jeff, narrator powieści, jest bowiem oddany życiu, doświadczaniu „pomieszanych zadziwień naszej współczesności tu, na Ziemi”.
Błyskotliwa powieść Dona DeLillo uwodzi czytelnika nieporównanym zmysłem obserwacji i oddaniem ducha naszych czasów: wiecznego starcia mroku – światowego terroryzmu, naturalnych katastrof i epidemii - i światła - piękna i uroku codzienności, miłości, „intymnego dotyku ziemi i promieni słońca”.
Transfuzja ciemności
czyli
Joseph Conrad piszący w głowie Jacka Dukaja Heart of Darkness
Najważniejszy i najodważniejszy projekt literacki roku!
Kiedy czytamy w 2017 roku Serce ciemności, czytamy inną książkę niż Brytyjczycy w roku 1899. Te same zdania otwierają w nas inne przeżycia. Inne słowa klucze pasują bowiem do czytelników coraz odleglejszych od świata i kultury oryginału. Wszystko trzeba zmienić, aby najważniejsze – przeżycie zadane przez autora – pozostało takie samo.
Co robi Marlow na łodzi, płynącej nocą po Tamizie? „Wżywa” w siebie słuchaczy mocą swojej opowieści – tak jak on „wżył” się w Kurtza.
Jaka dziś jest rola literatury transferu przeżyć? Jak dokonać masowej transfuzji Conradowej ciemności do serc współczesnych czytelników? I czy jest to jeszcze w ogóle możliwe poprzez słowa zastępujące wrażenia zmysłowe?
Projekt-obsesja, wyzwanie, które prześladowało Jacka Dukaja od kilkunastu lat, a zarazem eksperyment z przekładalności prozy i przeżycia.
To nie jest nowe tłumaczenie, to coś znacznie więcej.
Albowiem takie zadanie przed sobą postawiłem: słowem pisanym sprawić, byś usłyszał, byś poczuł, a nade wszystko – zobaczył. Tyle i nic więcej, tyle – gdyż w tym jest wszystko.
Joseph Conrad
Nie jestem tłumaczem. Jestem autorem Josepha Conrada piszącego Heart of Darkness dla dwudziestopierwszowiecznych polskich czytelników.
Jacek Dukaj
Człowiek uwikłany w tajemne sidła.
Diabeł mogący mieć twarz każdego człowieka.
"MROCZNE POSTSCRIPTUM" to kilka historii, w których ludzkie losy zawsze podsumowuje demiurg.
Miłość, pragnienie władzy i bogactwa, mściwość i okrucieństwo, słabości natury ludzkiej, podlegające sprawiedliwej ocenie tego, który uchodzi za Zło tkwiące w człowieku, to kwintesencja opowiadań, których zakończenie zaskakuje i skłania do refleksji.
Napoleon najeżdża Rosję i car Aleksander niechętnie wypowiada wojnę Francji. Po obu stronach jest coraz więcej rannych.Książę Andrzej Bołkoński wraca do czynnej służby wojskowej, zostawiając synka pod opieką siostry, księżniczki Marii. Przed wyjazdem prosi ojca i siostrę, aby opuścili posiadłość i udali się w bezpieczniejsze miejsce.Natasza Rostowa długo dochodzi do zdrowia po nieudanej próbie samobójstwa. Nie może pogodzić się z myślą, że książę Anatol Kuragin, przez którego zerwała zaręczyny z Andrzejem Bołkoński, okazał się pozbawionym skrupułów uwodzicielem.Hrabia Piotr Bezuchow, obecnie jeden z najbogatszych ludzi w Rosji, rozczarowany zarówno nieudanym małżeństwem jak i słabą rosyjską masonerią, obserwuje reakcje mieszkańców Moskwy na zagrożenie ze strony armii francuskiej. Z kabalistycznych obliczeń wysnuwa wniosek, że jego przeznaczeniem jest zabicie Bonapartego.W powieści bale i przyjęcia przeplatają się z radami wojennymi i machinacjami mężów stanu i generałów, a sceny krwawych bitew z codziennymi ludzkimi namiętnościami. Opisy postaci i relacji rodzinnych zachwycają różnorodnością i realizmem. To jedna z najlepszych powieści wszech czasów.
Wszystkie wątki cyklu W poszukiwaniu straconego czasu zostają zamknięte w ostatniej,siódmej części Czasie odnalezionym.Schorowany Marcel przebywa w sanatoriach, odwiedzając Paryż tylko okazjonalnie. Odwiedza Guermantesów, spaceruje z Gilbertą lub samotnie po okolicy. Wspomina i podsumowuje swoje życie i wreszcie postanawia je opisać.
Malarz Franciszek ma 56 lat. Uwiera go rzeczywistość, gnębi żona i kredyt w banku. Tocząca się wojna polsko–polska powoduje depresję. Jako były opozycjonista i więzień polityczny, zastanawia się nad sensem walki z komuną, czasem spędzonym w więzieniu i na komisariatach. Ogarnia go strach przed starością i biedą, nękają konflikty z żoną, prześladuje widmo nadciągającej niemocy fizycznej i twórczej. Książka „Wyszedł z siebie i nie wrócił” –gęsta i duszna, ale także ironiczna, jest świadectwem czasu i pokolenia Franciszków, którzy mają za sobą epokę PZPR-owskiego mroku i czasy opozycyjnych zrywów. Zachłyśnięciu się gospodarką wolnorynkową i brakiem cenzury towarzyszyły narodziny konsumenckiego świata i klęska prawdziwej sztuki, po których nastąpiła panosząca się i zatruwająca rzeczywistość „dobra zmiana”. Konspiracyjne wspomnienia Franciszka mają korzenie w przeżyciach autora, świat, w którym żyje, jest naszym światem A.D. 2017, a Warszawa miejscem akcji.
Znakomity thriller psychologiczny, połącznie „Dziewczyny z tatuażem” i „Pokoju”.
Helena Pelletier potrafi polować na zwierzęta i wytropić każdy ślad. Nauczyła się tego od ojca, z którym dorastała w całkowitym odosobnieniu w domku na trzęsawiskach. Mężczyzna był jej bohaterem, wzorem do naśladowania i idolem – do czasu, gdy zaczęła sobie uświadamiać, że obie z matką są na bagnach więzione, a ojciec kontroluje całe ich życie.
Teraz, piętnaście lat później ojciec ucieka z pilnie strzeżonego więzienia i ukrywa się gdzieś pośród moczarów. Helena ma jedno zadanie: dopaść ojca, zanim on dopadnie ją.
Jaką tajemnicę skrywa zasypany śniegiem biały dom na odludziu? Kto w nim mieszka (mieszkał), kto w nim jest (był) więziony i kto w nim umiera (umarł)? Lektura Niepełni przypomina wędrówkę pokojami pałacu. W miarę otwierania kolejnych drzwi rośnie napięcie, a związek między bohaterami nabiera nowych znaczeń. Co stało się z dzieckiem, które nie chce zdecydować, czy jest dziewczynką, czy chłopcem („Za każdym razem mówiło sobie: Jeszcze nie. Nie dzisiaj. Później, jak będę duży i silna“). Dziewczyna niepełna dziewczęcości, czy chłopak niepełny chłopięcości – kim się czują, kim tak naprawdę są bohaterowie?
Niepełnia to kryminał nieoczywisty. Tajemnicza i nastrojowa, szkatułkowa, pełna ukrytych znaczeń literacka podróż do tożsamości płci.
Pojawić się, mignąć na chwilę w polu czyjegoś widzenia i szybko z niego zniknąć, pozostawiając jednocześnie wrażenie swojej obecności. Odbiorca nie jest pewien czy sytuacja wydarzyła się naprawdę czy była tylko wyobrażeniem w jego umyśle.Książka wyjątkowa, niebanalna, zaskakująca czytelnika już samą budową. Rozdziały w niej przeplatają się. Od samego początku poznajemy równolegle dwie historie teraźniejszą i porwanie Sylwii sprzed roku. Jesteśmy świadkami krótkich ujęć, wspomnień, przez co powoli wciągamy się w treść książki, a historia rozwija wątki do końcowego finału, który nie jest oczywisty.Główny bohater, Tomek pod wpływem poznania Sylwii przechodzi przemianę. Dlatego kilka dni z jego życia, ukazuje pewien kontrast jego postaci od samego początku. Podróżujemy wraz z mężczyzną przez wszystkie wydarzenia, które kształtują jego osobowość. Poznajemy go jako podrywacza, szukającego okazji w klubie, następnie jesteśmy świadkami zakochania się w dziewczynie i finalnym poznaniu prawdy, chęci skazania oprawców Sylwii.
„Dziedzictwo Karny” jest trzecią i ostatnią powieścią w Trylogii Diny, na którą składają się dwa wcześniejsze tomy „Księga Diny” i „Syn szczęścia”.
Karna jest córką Benjamina, osieroconą przez matkę. To poważne, dziwne dziecko, które pięknie śpiewa. Cierpi na tzw. „wielką chorobę”. Ataki epileptyczne dają jej szczególne miejsce w małej społeczności, w której dorasta. Dzięki temu nawiązuje wyjątkowy kontakt z babcią Diną, na długo przed jej powrotem do Reinsnes.
Powieść przedstawia północno-norweskie społeczeństwo, w którym w latach 70. i 80. XIX wieku dokonywały się znaczące przemiany. Opowiada także o tym, co się kryje w ludzkim sercu, o wyborze i zdradzie oraz o miłości. Karna przedwcześnie doświadcza zdrady ojca oraz musi zmierzyć się z ciężkim dziedzictwem, którego sama nie jest w stanie udźwignąć.
*
„Wassmo już wiele razy wcześniej, z wielkim oddaniem opisywała wybrzeże północnej Norwegii. Jest niczym miejscowy przewodnik – także wtedy, gdy cofa się ze swoją opowieścią w czasie.” – Oystein Rottem, Dagbladet
„«Dziedzictwo Karny» dopełnia wcześniejsze powieści i doskonale zamyka trylogię” -Hans H. Skei, Aftenposten
*
Herbjorg Wassmo to wybitna norweska pisarka urodzona w 1942 roku w Vesteralen. Zadebiutowała w 1976 roku zbiorem wierszy Skrzydlaty zespół, zasłynęła jednak jako powieściopisarka. Jest autorką wielu znakomitych powieści, w tym dwóch trylogii poświęconych dwóm bohaterkom: Torze i Dinie. Wielokrotnie nagradzana, między innymi otrzymała prestiżową Nagrodę Literacką Rady Nordyckiej, Nagrodę Krytyków, Nagrodę Księgarzy oraz nagrodę im. Amalie Skram. Jej najpopularniejszą książką jest „Księga Diny”, która została zekranizowana w roku 2002. Herbjorg Wassmo napisała również wiele noweli i sztuk teatralnych. Jej książki zostały przetłumaczone na 26 języków, między innymi angielski, niemiecki, francuski, hiszpański, włoski, rosyjski, japoński i hebrajski.
Inteligentne opowiadania o melancholii, samotności i pragnieniu.Tom błyskotliwych, współczesnych, miejskich opowiadań, których motywami przewodnimi są doświadczana przez bohaterów pustka egzystencji, ich melancholijne tęsknoty i obsesje oraz dysonans między marzeniami a codziennością. Zagadkowy- chwilami oniryczny, chwilami skrajnie pragmatyczny-świat Schizopolis to codzienność jednostkowych pragnień i konieczności, która sytuuje się między szaleństwem a rozumem, w miejscu, gdzie od zawsze niepodzielnie króluje literatura. Kilka wyrafinowanych odpowiedzi na odwieczne pytania pada oto w najzwyklejszych sytuacjach, zyskujących nieoczekiwanie rangę życiowych cezur.Odetchnęła z ulgą, kiedy po niecałej godzinie wygrzebała się z autobusu i znalazła w domu. Zastanawiała się, czy nie powinna czegoś zjeść, pomimo że w ogóle nie odczuwała głodu. Zdecydowała, że wypije szybką kawę i przegryzie trochę chrupkiego pieczywa, po czym zabierze się za psa. Było już parę minut po osiemnastej, ale pocieszała się, że ma wszystko, co niezbędne, aby przewieźć martwe zwierzę na wieś. Po wypiciu kawy zajrzała do schowka. Waliza z czasów studenckich nadal stała na swoim miejscu pod półką, zakurzona i prawie nieruszana. Przyniosła ją do pokoju. Rozpakowała folię.Grzegorz Butkiewicz (1978) urodzony w Słupsku. Absolwent polonistyki. Debiutował opowiadaniem Karina w 2009 roku w piśmie Portret. W latach 20102014 prowadził portal kulturalny Studnia kultura bez dna, zamieszczał tam recenzje literackie, filmowe i muzyczne, prowadził rozmowy z pisarzami i publikował opowiadania. Jako dziennikarz związany z kulturą zamieszczał teksty na stronie TVP/Książka oraz w mediach lokalnych i elektronicznych.
Najpilniej strzeżona tajemnica świata: życie to gówno.Rzeczywistość polskich blokowisk?Przemoc i czuły seks. Szpetność gierkowskich mieszkań i piękno marzeń młodzieży. Pogarda dla bliźniego i fascynacja Absolutem.Nowa polska rzeczywistość jest kolorowym straganem idei, na którym ortodoksyjna religijność sąsiaduje z przeświadczeniem o bezsensowności egzystencji, troska o dziecko z wychowawczym terrorem, a poszukiwanie miłości z pragnieniem śmierci.W takiej właśnie pełnej pęknięć i sprzeczności Polsce żyje Krzysztof - człowiek, który mozolnie próbuje wykuć swoją tożsamość.Co ma mu teraz powiedzieć Chryste, on jeszcze nie wie Nie zna najpilniej strzeżonej tajemnicy świata: życie to gówno. Ale przecież czasem świeci słońce, czasem śpiewają ptaki, czasem topnieje lódNikt nie jest idealny, Krzysiu. Poza tym wina nigdy nie leży po jednej stronie. Postaraj się być dla taty trochę bardziej zaradny. I trochę więcej się uśmiechaj.Dorota nie zaśpiewa mu kołysanki ani nie opowie mu bajki. Mimo to materac na łóżeczku z Ikei robi się coraz bardziej miękki, jasna pościel pachnie łąką w płynie.Ona wychodzi. Jeśli lód nie stopnieje, może uda się chociaż wyciąć przerębel.Angelika Szelągowska-Mironiuk - urodzona w 1992 roku w Łowiczu. Dorastała w Sochaczewie k. Warszawy. Ukończyła studia psychologiczne i dziennikarskie na Uniwersytecie Łódzkim. Obecnie mieszka w Łodzi, gdzie pracuje jako psycholog i copywriter. Przez wiele lat zaangażowana w działalność harcerską. Kocha taniec, podróże oraz swojego męża.W 2015 roku ukazał się jej debiut - zbiór opowiadań dla dzieci pt. ""Przywidziadła. Opowieści niepokornej gawędziarki"". Książka była nominowana do nagrody ""Najlepsza książka na lato"" portalu literackiego ""Granice"" oraz wymieniona na portalu Parenting, jako ""Jedna z 10 książek, które Twoje dziecko musi przeczytać"".
Nie ma Albertyny to szósta część cyklu W poszukiwaniu straconego czasu.Bohater rozstał się z Albertyną, ale żałuje tego i pragnie ją odzyskać. Niestety, dowiaduje się, że ukochana zginęła w wypadku.Zyskuje też potwierdzenie, że była homoseksualistką. Jest już za późno na wszystko poza rozpaczą i spóźnioną zazdrością.Marcel powoli godzi się ze stratą. Ponownie spotyka Gilbertę, wyjeżdża w podróż do Wenecji. Życie bez Albertyny jest możliwe.
Historia pięciu rodzin z najwyższych sfer rosyjskiej arystokracji w dobie najazdu Napoleona na RosjęGłównym bohaterem tej wielowątkowej epopei jest Piotr Bezuchow ulubiony nieślubny syn niezwykle bogatego hrabiego, od dziecka kształcony za granicą. Poznajemy go, gdy jako dwudziestolatek pojawia się na przyjęciu w Petersburgu i od razu zraża do siebie większość gości swoją niezgrabnością, nieobyciem towarzyskim i podziwem dla Bonapartego.Bliski przyjaciel Piotra, książę Andrzej Bołkoński, ambitny intelektualista, jest znużony życiem towarzyskim i małżeńskim; aby od tego uciec, decyduje się zostać oficerem w nadchodzącej wojnie, choć podziwia Bonapartego nie mniej niż Piotr.Szczerość i dobre serce zjednują Piotrowi przyjaźń nie tylko Andrzeja, ale i hrabianki Nataszy Rostowej, uroczej, inteligentnej panienki, pełnej życia i radości, lubiącej śpiewać i tańczyć która niestety ma zaledwie trzynaście lat.W powieści bale i przyjęcia przeplatają się z radami wojennymi i machinacjami mężów stanu i generałów, a sceny krwawych bitew z codziennymi ludzkimi namiętnościami. Opisy postaci i relacji rodzinnych zachwycają różnorodnością i realizmem. To jedna z najlepszych powieści wszech czasów.
Powieść psychologiczna amerykańskiego pisarza Jacka Londona Martin Eden należy do kanonu literatury światowej. Od pierwszego wydania książki w 1909 roku uważa się, że historia Martina Edena, bohatera geniusza nierozumianego przez świat, ma wiele wspólnego z życiem samego autora. Zarówno Jack London, jak i jego bohater, pragnęli wypełnić swoje życie przygodami, aspirowali do awansu społecznego, byli samoukami, odrzucającymi mieszczańskie konwencje i przyjętą drogę dochodzenia do pozycji w społeczeństwie. Jednak nie sposób zredukować dzieła Jacka Londona do wątków autobiograficznych. Martin Eden jest świetnie skonstruowaną powieścią inicjacyjną, mówiącą o wysokiej cenie, jaką młody bohater oślepiony miłością i pokusą pieniędzy, których nigdy nie posiadał, musi zapłacić za podejmowane próby zrobienia kariery i spełnienia swoich ambicji. Równocześnie, dzieło Londona jest opowieścią o rozczarowaniu konformizmem i jałowym samozadowoleniem elit, a przede wszystkim filozofią indywidualizmu budującą autorytet współczesnych elit.Lektura dla klasy VIII i dla szkół średnich.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
