Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
"Miłość" opowiada o Jonie i jego matce, Vibeke, którzy niedawno przeprowadzili się do maleńkiej miejscowości na północy kraju. Jon, niemogący się wręcz doczekać następnego dnia, w którym będzie obchodził dziewiąte urodziny i w którym ma się spełnić jego najskrytsze marzenie, wychodzi z domu w ciemny zimowy wieczór. Dom opuszcza również Vibeke, zmierzająca do biblioteki w poszukiwaniu książek ?prawdziwszych niż samo życie?. Czytelnik jest świadkiem wędrówki obojga przez zimowy, mroczny krajobraz; wędrówki, w trakcie której matka i syn nie spotkają się i której finał okaże się tragiczny.
"Miłość" to przejmująca opowieść o pragnieniu bliskości i odtrąceniu, o samotności i wyobcowaniu dziecka we współczesnym świecie, o poszukiwaniu romantycznego uczucia; pokazuje, jak za pomocą języka bohaterowie stwarzają własną rzeczywistość, w której równie daleko im do drugiej osoby, jak i do samych siebie.
Opowieść o nieskończonej wierności Boga, mocy rodzinnej miłości i uzdrawiającym cudzie ocalenia.
NOWY ROZDZIAŁ
Mając wreszcie za sobą wymogi mieszkania w Hollywood, Dayne i Katy starają się ułożyć sobie życie w Bloomington i nie mogą się już doczekać nowego rozdziału w ich małżeństwie, jaki się rozpocznie w momencie przyjścia na świat ich potomka. W międzyczasie zespół Chrześcijańskiego Teatru Młodzieżowego przygotowuje z zapałem pierwsze przedstawienie teatru, odkąd Dayne i Katy stali się jego właścicielami.
CZAS NIEPEWNOŚCI
Flaniganowie zwierają szyki, wspierając Bailey i Connora przygotowujących się do zagrania głównych ról w musicalu, gdy nagle dochodzą do nich tragiczne wieści, które stają się dla nich wszystkich ogromnym ciężarem. W tym samym czasie Jim Flanigan staje przed decyzją, która może w dramatyczny sposób odmienić życie jego rodziny.
PIĘKNY POCZĄTEK
Gdy John Baxter przygotowuje się do małżeństwa z Elaine Denning, jedno z jego dzieci wchodzi w najtrudniejszy okres swego życia. Czy zatem dzięki odnowieniu miłości i nadziei uda się ugruntować święte podstawy małżeństwa i wytyczyć pewny kierunek na przyszłość? Kiedy przychodzi nieuchronny moment ostatecznej sprzedaży ukochanego domu Baxterów, wspomnienia minionego czasu spotykają się z przemianami, jakie przynosi dzień dzisiejszy, udowadniając, że tylko dzięki wierze i wsparciu rodziny można z radością i pokojem przyjąć lata zachodzącego słońca własnego życia.
Gdybyś mógł zmienić swoje życie, cofając swoje największe żale, smutki i błędy...Zrobiłbyś to?
Autor ofiarowuje nam świąteczną klasykę o chłopięcych wspomnieniach, trudnych lekcjach życia i prawdziwym znaczeniu darów, które dajemy sobie z miłością. "Nie byliśmy bogaci, nie byliśmy biedni, po prostu byliśmy. Nigdy niczego nie pragnęliśmy, może z wyjątkiem czasu spędzanego razem..."
Antologia prezentuje teksty polskich pisarzy urodzonych w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, w których na różne sposoby protestują oni przeciwko rozmaitym formom zniewolenia: politycznego, ideologicznego, cywilizacyjnego, kulturowego, instytucjonalnego, językowego, egzystencjalnego, emocjonalnego.
W tle przewija się postać Bartleby?ego, którego słynna fraza "I would prefer not to [wolałbym nie]", była wielokrotnie odczytywana w kontekście społecznego i politycznego zniewolenia jako lapidarna formuła sprzeciwu wobec opresji społecznych, konwencji i instytucjonalnych norm.
Trzecia powieść Benoît Duteurtre’a, która ukazuje się nakładem naszej oficyny, to wizjonerska szydercza baśń o świecie podobnym do naszego. Pewnego dnia Kompania, światowy lider kulturalnego wypoczynku, wykupuje zabytkowe centrum jednej z europejskich stolic i otwiera w nim park rozrywki. Jego mieszkańcy mogą tam pozostać, ale w zamian za pewne korzyści muszą dostosować się do wymagań Kompanii: w historycznych kostiumach mają przechadzać się po ulicach. Bohater powieści, pięćdziesięcioletni pisarz, długo opiera się prywatyzacji swojego miasta, aż wreszcie ulega jak inni pokusie zmian. Żeby jednak nie być zmuszonym do brania udziału w spektaklu turystycznym, pisze scenariusze do serialu telewizyjnego: w dowcipny sposób opowiada o pozornym szczęściu mieszkańców miasta. Jednak to, co w serialu może być zabawne, w życiu staje się dramatem. Uporządkowana, spokojna egzystencja naszego bohatera rozpada się z wolna, podobnie jak miasto zrodzone z marzeń o utopii; pisarz musi stawić czoło uniwersalnym ludzkim problemom: samotności, chorobie, przemijaniu...
Polska późnych lat 90. Tomasz B., dziennikarz i publicysta podupadającego tygodnika, otrzymuje od szefa propozycję wyjazdu do Wiednia na wielką konferencję poświęconą modnym tematom współczesności: prawom człowieka, pokojowi, ekologii. Nie spodziewa się, że zostanie mimowolnym bohaterem międzynarodowej afery, a całe jego dotychczasowe życie rozpadnie się niczym domek z kart. Czy lekarstwem na uwolnienie się od świata pełnego obłudy, którego on sam jest częścią, będzie spotkanie miłości życia? Czy wręcz przeciwnie, owo nagłe uczucie jaskrawiej jeszcze pokaże słabość Tomasza? Słabość człowieka współczesnego? Jak zachowa się bohater, gdy stanie w obliczu ostatecznego wyboru? Rekomendacje: Thriller polityczny ze światopoglądowym zapleczem, kryminał o walorach moralitetu. Rozterki mężczyzny przeżywającego midlife crisis na tle konwulsji cywilizacji i kultury obecnej. Bohater wpada w pułapki współczesności z których nie ma ucieczki. Siłą powieściowej fikcji jest to, że może być prawdą. Albo, że już nią jest. Ta książka nie tylko wciąga, ale zmusza do refleksji nad kondycją tego świata i naszym własnym w nim miejscem. Zachęcam. Maciej Rybiński Niezwykła to książka. Są w niej wszelkie niezbędne komponenty rasowej powieści sensacyjnej - spisek, miłość i zbrodnia. Jest jednak znacznie więcej. Gorzki, odbity w krzywym zwierciadle obraz współczesnego świata, jego zdegenerowanych elit, chorobliwych idei i wcielonego zła. Dla mnie Przerwa w pracy to również dość zaskakujący dowód, że Paweł Lisicki jest nie tylko znakomitym filozofem, cenionym redaktorem naczelnym, ale także niesłuchanie wnikliwym satyrykiem. Marcin Wolski O Autorze: Paweł Lisicki, ur. w 1966 r., eseista, publicysta, tłumacz, redaktor naczelny dziennika ,,Rzeczpospolita"". Autor zbiorów esejów: Nie-ludzki Bóg (1995, 2007), Doskonałość i nędza (1997, 2008, książka uhonorowana przyznawaną przez Ossolineum Nagrodą im. Andrzeja Kijowskiego), Punkt oparcia (2000), Powrót z obcego świata (2006) oraz dramatów: Jazon (2001) i Próba (2005). Przetłumaczył z niemieckiego m.in. Heideggera i narodowy socjalizm Victora Fariasa oraz Zaćmienie Boga Martina Bubera. Publikował artykuły polityczne i szkice literacko-filozoficzne w najważniejszych gazetach i periodykach takich jak ,,Rzeczpospolita"", ,,Gazeta Wyborcza"", ,,Dziennik"", ,,Wprost"", ,,Znak"", ,,Fronda"".
Istnieją książki, które po wciągnięciu do kanonu, osiadają w nim i tracą swoją wywrotową siłę. Istnieją też takie, które nawet wpisane na listę ?zabytków klasy zero? pozostają groźne. Takie wydaje mi się Jądro ciemności ? wspaniałe, wieloznaczne, mroczne i skandaliczne arcydzieło.
Znaczenie Jądra ciemności rosło powoli: w 1924 roku Thomas Stearns Eliot, jeden z największych poetów angielskich stulecia, wykorzystał zdanie z opowiadania Conrada jako motto do swojego poematu Wydrążeni ludzie, sygnalizując pokrewieństwo w szukaniu wyrazu dla pustki wewnętrznej jako podstawowej właściwości człowieka XX wieku; w 1939 Orson Welles przygotował radiową adaptację Jądra ciemności, planując przy okazji wersję filmową; w 1958 amerykańska sieć telewizyjna CBS nakręciła luźną adaptację powieści. Mocne uderzenie przyszło chyba dopiero w latach 70. ? za sprawą dwóch niezwykłych filmów, które z tekstu Conrada czerpały inspiracje: w 1972 roku pojawia się Aguirre, gniew boży Wernera Herzoga, a w 1979 ? Czas apokalipsy Francisa Forda Coppoli. Dwa te dzieła świadczyły, że Jądro ciemności jest przenośne: można zmienić realia i czas historyczny, można cofnąć się do okresu podbojów Ameryki Południowej albo wejść w wojnę amerykańsko-wietnamską, a zarazem, dzięki podsuwanej przez Conrada strukturze wyprawy do piekła, można wyjaśnić konkretne doświadczenia historyczne ? potworne, graniczne, przerażające. Tekst Conrada stawał się uniwersalną przypowieścią o przechodzeniu ludzkiego w nie-ludzkie.
z posłowia profesora Przemysława Czaplińskiego
Nic nie zapowiadało, że Isidor Rattenhuber, zahukany, rudowłosy i udręczony
ustawicznym jąkaniem chłopiec z bawarskiej wsi, ?wyjdzie na ludzi?. Punktem
wyjścia było odkrycie, że upragniony porządek i spokój można znaleźć
w liturgii? Koleje życia Isidora poznajemy w retrospekcjach, splecione z losami
i historiami osób, które stanęły na jego drodze: krewnych, kolegów
z seminarium, przełożonych, przyjaciół, parafian. Wszystkie epizody składają
się na mocno osadzoną w codzienności opowieść, traktującą nie o wielkim, przesłaniającym wszystko inne doświadczeniu wiary, o pewności istnienia
jakiejś wyższej potęgi, lecz o trudnościach, pomyłkach, rozczarowaniach
i wątpliwościach, pokusach i porażkach, sytuacjach czasem smutnych, czasem
śmiesznych, często przejmujących.
Oto sługa boży, tak samo jak wszyscy inni wrośnięty w świat ludzkich słabości,
małości, miłości, śmierci. Oto rachunek życia i sumienia księdza ? wiernego
? mężczyzny: na jednej szali sens, na drugiej klęska. Czy myśli i rozterki starzejącego się prowincjonalnego proboszcza mogą odpowiedzieć coś ważkiego na pytanie, jakie jest miejsce religii we współczesnym, zsekularyzowanym świecie i jak może istnieć w nim ktoś, kto obrał sobie wiarę za zawód i treść życia?
Kopista Bartleby przynależy do konstelacji literackiej, której gwiazdą polarną jest Akakiusz Akakiuszowicz (?Tam, w tym przepisywaniu, zwidywał mu się jakiś własny, urozmaicony i przyjemny świat. Na twarzy jego malowała się rozkosz; niektóre litery były jego ulubienicami i gdy się dobierał do nich, był po prostu nieswój?), tkwiącymi w samym środku bliźniaczymi gwiazdami są Bouvard i Pécuchet (?Dobra myśl żywiona w sekrecie przez obu [?]: kopiować?), jaśniejącymi zaś na przeciwległym krańcu dwoma białymi karłami Simon Tanner (?bycie kopistą? to jedyna tożsamość, do jakiej rości sobie pretensje) oraz książę Myszkin, potrafiący naśladować dowolny charakter pisma; a którą okala, niczym wąski pas asteroidów, orszak anonimowych kancelistów Kafkowskich sądów. Istnieje wszelako inna jeszcze, filozoficzna konstelacja Bartleby?ego, skrywająca całą tajemnicę kształtu, jaki pierwsza ledwie wykreśla.
Giorgio Agamben, Bartleby, czyli o przypadkowości
Na pierwszy rzut oka formuła [I WOULD PREFER NOT TO ? WOLAŁBYM NIE] wygląda jak kiepski przekład z obcego języka. Kiedy jednak uważniej wsłuchamy się w jej wspaniałe brzmienie, będziemy zmuszeni odrzucić tę hipotezę. Być może to sama formuła wprowadza do wnętrza języka coś w rodzaju obcej mowy. [?] Czy nie to właśnie jest schizofrenicznym powołaniem literatury amerykańskiej: doprowadzić język angielski do upadku za pomocą osobliwych zwrotów, dewiacji, detaksy albo surtaksy (w opozycji do standardowej syntaksy)? Dodać odrobinę psychozy do angielskiej neurozy? Stworzyć nową uniwersalność? [?] Melville odkrywa obcy język, który płynie pod powierzchnią angielszczyzny i ją unosi: NIEZNANY albo zdeterytorializowany język Wieloryba.
Gilles Deleuze, Bartleby albo formuła
Głównym tematem Ojca Sergiusza Lew Tołstoj uczynił problem, który jest jednym z najbardziej żywych i krzykliwych problemów również w naszej epoce. W roku 1965 Leszek Kołakowski ujął go w tytule swego niezapomnianego dzieła Świadomość religijna i więź kościelna. Sprawa dotyczy bardzo poważnych przemian życia duchowego ludzi wierzących, którzy wpadli w konflikt z zasadami nadal pilnowanymi przez Kościół. I wówczas, i dzisiaj kasta kapłanów, jeśli przyjmiemy bezceremonialny termin Georges?a Dumézila, starała się zbagatelizować ten tumult sumienia i zagłuszyć tę wrzawę myśli. Na próżno. Niepokój ten przetrwał zbrodniczy triumf ateizmu w Rosji i bombastyczny triumf Kościoła katolickiego w Polsce. ?Pojedynczy? chrześcijanin Sorena Kierkegaarda, który ze względu na samoswoje rozumienie duchowości zaczął mieć kłopoty nie tylko z ?urzędem nauczycielskim? hierarchii, lecz również z własną wspólnotą, nie jest już zjawiskiem odosobnionym i rzadkim.
Ryszard Przybylski
Patronat medialny: TOK FM, Tygodnik Powszechny
kolejna świetna powieść Zoë Heller, autorki sfilmowanych przez Richarda Eyre Notatek o skandalu (świetna rola Cate Blanchett)
tragikomiczna powieść psychologiczno-obyczajowa w stylu Woody Allena, której bohaterami są członkowie radykalnie lewicowej rodziny żydowskiej, przeżywający kryzys wiary )
łagodna satyra na nowojorskich lewicowych intelektualistów, kochających cały świat, ale bardzo oschłych wobec własnej rodziny)
)
Kiedy Audrey dokonuje straszliwego odkrycia dotyczącego jej męża, radykalnego nowojorskiego adwokata Joela Litvinoffa, musi zweryfikować całą swoją wiedzę o własnym trwającym już czterdzieści lat małżeństwie. Córki Joela wkrótce także będą musiały pogodzić się z tą denerwującą tajemnicą, ale tymczasem próbują radzić sobie z własnymi problemami. Rosa, rozczarowana rewolucjonistka, rozpoczyna flirt z ortodoksyjnym judaizmem. Karla, nieszczęśliwa w małżeństwie pracownica społeczna, wybiera dość nieprawdopodobny obiekt miłości w szpitalu, w którym pracuje. Ich adoptowany brat Lenny znowu wraca do narkotyków.
Jak to już nieraz bywało u Grassa, tak i w jego najnowszej książce realizm nie może obyć się bez magii. Centralną postacią utworu jest Maryjka, fotografka - czarodziejka rodem z warmińsko - mazurskiej ziemi, długoletnia przyjaciółka Grassów. W jej rękach tytułowa Skrzynka, pospolity aparat fotograficzny z dawnych lat, staje się magicznym kluczem, który pozwala zaglądać w przeszłość, odgadywać przyszłość i przede wszystkim spełniać skrywane marzenia. Obdarzona nadzwyczajną mocą Maryjka z czarno-białych zdjęć Skrzynki układa barwne, pełne fantazji, dowcipne "opowieści z ciemni". Docieka prawdy o ludziach, którzy marzą albo coś ukrywają, podtrzymuje na duchu, wskazuje drogę zabłąkanym.
Jak długo można kłamać - zwłaszcza gdy okłamujemy sami siebie?
Jak mocno można cierpieć - dla kogo potrafilibyśmy przekroczyć granicę bólu? Jak uciec, gdy dowiadujemy się, że w głowie mamy szachownicę?
Siedemnaście odcieni strachu, siedemnaście opowiadań grozy o piekle świata finansów i korporacyjnych biurowców, o samotności, śmierci i miłości. Sprzedawcy ubezpieczeń, dresiarze, pracownicy koncernów, zrozpaczeni rodzice - co ich łączy? Uczynki ich wszystkich zostały zaksięgowane na tej samej fakturze dobrego i złego.
G. I. Gurdżijew (ok. 1870-1949) jest uznawany za autora jednego z najbardziej oryginalnych nauk duchowych naszych czasów, choć jednocześnie jego nazwisko otoczone jest fantastyczną legendą. W rzeczywistości poświęcił on wiele lat swego życia na poszukiwanie zapomnianej wiedzy, a następnie niełatwe zadanie przekazania jej ludziom współczesnym. Wprawdzie stosował różne formy przekazu - w tym wykłady, tańce i muzykę - szczególną wagę przykładał jednak do publikacji Opowieści Belzebuba dla wnuka, pierwszego z trzech cykli swoich pism zatytułowanych wspólnie Wszystko i rzecz wszelka.
Gurdżijew przedstawia w nim swoje idee w formie opowieści mitycznej, obejmującej wydarzenia na skalę całego wszechświata, ale jednocześnie nigdy nie odchodzi od kwestii podstawowej: znaczenia ludzkiego życia. Ta alegoryczna powieść, imponująca, jeśli chodzi o zakres, traktuje o powstaniu kosmosu i wszelkich form życia, opisuje dzieje różnych cywilizacji, a zarazem obfituje w szereg barwnych wątków i postaci. Opowieści Belzebuba zawierają wnikliwą krytykę kondycji ludzkiej, zawsze jednak łagodzoną pełnym empatii poczuciem humoru autora.
Gurdżijew używa niezwykle bogatego i jedynego w swym rodzaju języka, który opiera się wszelkim próbom klasyfikacji.
powieści Belzebuba ukazały się po raz pierwszy w tłumaczeniu angielskim w 1950 roku, a oryginalny tekst rosyjski został opublikowany dopiero w 2000 roku. Niniejsze, pierwsze polskie wydanie jest przekładem z języka rosyjskiego i zostało porównane z rękopisami, jak również edycją angielską i francuską.
Nagroda Goncourtów 2008
Kamień cierpliwości to przejmujący opis codziennego życia afgańskiej kobiety. Bohaterka powieści opiekuje się nieprzytomnym mężem, który odniósł rany na wojnie. Snuje przy tym monolog i opowiada mężowi o swych pragnieniach, marzeniach, a także lękach i traumach. Z biegiem czasu zdradza mężczyźnie coraz więcej sekretów i pilnie strzeżonych tajemnic. Monolog przeradza się w pierwszą prawdziwie szczerą rozmowę między małżonkami. Pierwszą i ostatnią…
Napisana sprawozdawczym, pozornie beznamiętnym językiem, przypominającym nieco scenariusz filmowy książka w rzeczywistości kipi od emocji. Wstrząsający obraz kobiety w kulturze islamu, uderzające studium samotności i alienacji.
Tytuł powieści nawiązuje do perskiego mitu o kamieniu cierpliwości, któremu powierza się swoje tajemnice, a który w końcu wybucha, przynosząc wolność temu, kto mu się zwierzył.
Atiq Rahimi – (ur. 1962r.) – wykształcony na Sorbonie afgański pisarz i reżyser, dzielący swój czas między Paryż i Kabul. Twórca pierwszej afgańskiej opery mydlanej i autor trzech książek w języku perskim, z których jedną – Terre et cendres (Ziemia i popioły) – przeniósł również na ekran. Film spotkał się ze sporym uznaniem krytyki, otrzymując w 2004 roku nagrodę specjalną na festiwalu w Cannes. Powieść Kamień cierpliwości uhonorowano w roku 2008 prestiżową nagrodą literacką Goncourt. To pierwsza powieść Rahimiego napisana po francusku i pierwsza wydana po polsku.
Ofrecemos aqui algunos episodios de la obra inmortal de Cervantes 1547-1616. Aunque el texto ha sido abreviado se ha intentado mantener el hilo y el espiritu del libro y seguir la vida de don Quijote desde que se hace caballero andante hasta que muere en su aldea.
Dylan i Maggie mieszkają na niewielkiej farmie pośród kukurydzianych pól Południowej Karoliny. Po wielu latach małżeństwa spodziewają się narodzin pierwszego dziecka. Ich szczęście zamienia się w dramat. Synek rodzi się martwy, a Maggie zapada w śpiączkę. Życie Dylana rozpada się na kawałki, nadzieja ustępuje zwątpieniu, wiara przeradza się w bunt. Czy pozostało coś jeszcze, co nie pozwoli mu pogrążyć się w rozpaczy?
Umarli nie tańczą opowiada o zagmatwanych losach i meandrach ludzkiej psychiki. To historia o tym, że nawet po najczarniejszej „nocy duszy" następuje przebudzenie.
Ta urocza opowieść, pełna uczuć i delikatności, jest przede wszystkim głęboką refleksją nad tym co w życiu ważne.
John Dyson, Reader's Digest
Jeśli ktoś kiedykolwiek stanął w obliczu zagrożenia utraty ukochanej osoby, powinien sięgnąć po powieść Umarli nie tańczą.
Ken Bell, Theitem.com
Proza Janusza Wiśniewskiego to historie ludzkich dramatów, miłości, tęsknot. To obraz tego, co najgłębiej ukryte, najbardziej bolesne, najważniejsze. Przejmująca prawda o drugim człowieku. Opowieść o nim bywa opowieścią o nas.
Młody mężczyzna wplątany w śmiertelną psychologiczno-erotyczną grę...
Mag, powieść o fabule obfitującej w niezwykłe zwroty akcji i zaskakujące rozwiązania, należy do arcydzieł literatury współczesnej. Bohater książki, młody Anglik Nicholas Urfe, przyjmuje stanowisko nauczyciela na pewnej greckiej wyspie, gdzie zaprzyjaźnia się z właścicielem najwspanialszej posiadłości. Przyjaźń z milionerem wprowadzi młodzieńca w świat prawdziwego koszmaru. Z każdym dniem rzeczywistość i fantazje coraz bardziej się mieszają, a Urfe staje się nieświadomym aktorem prywatnego teatru bogacza - styka się ze śmiercią, seksem i straszliwą przemocą. Powoli, desperacko zaczyna walczyć o zachowanie zdrowia psychicznego i... życia. Akcji, stanowiącej prawdziwy labirynt zdarzeń, towarzyszą kulturowe szarady i zagadki, a sama powieść prowokuje do zastanowienia się nad iluzorycznością otaczającego nas świata i funkcjonujących w nim zasad moralnych. Symbolika powieści - pełna aluzji literackich - potwierdza przyznanie przez Fowlesa autorowi dzieła literackiego statusu "maga".
Michaił Bułhakow zaczął pisać „Mistrza i Małgorzatę” w 1928 roku, ukończył w roku 1940, na kilkanaście dni przed śmiercią. Książka ukazała się w druku po 40 latach i rzecz niespotykana – natychmiast stała się światowym bestsellerem! Do dzisiaj i śmiech, i łzy towarzyszą lekturze „Mistrza i Małgorzaty”. Bułhakow opisał świat współczesny szyderczo i bez litości, nie pozostawiając czytelnikom szczególnej nadziei; na pociechę zostawił obietnicę, że „rękopisy nie płoną”, że człowiek jest, a może raczej bywa – dobry. Nawet szatan w „Mistrzu i Małgorzacie” okazuje się w końcu przyzwoitym facetem. W Polsce powieść Bułhakowa niezmiennie cieszy się ogromnym powodzeniem. W rankingu czytelników i ekspertów „Rzeczypospolitej” w 1999 roku została uznana za najważniejszą powieść XX wieku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
