Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
Zbiór siedmiu, ocierających się o makabrę opowiadań, studium psychozy w najróżniejszych formach. Pomiędzy rzeczywistością a iluzją, normalnością a obłędem, rozgrywają się ludzkie dramaty. Pracownik sekshopu pada ofiarą perfidnej zemsty dwóch kobiet, które zaraził chorobą weneryczną.
Bogaty biznesmen zakochuje się do szaleństwa w sklepowym manekinie. Jego obsesja nasila się, osiągając kulminację w akcie niekontrolowanej zazdrości.
Rozwiedziony ojciec czternastoletniej dziewczyny z niepokojem konstatuje, że jego ukochana córeczka pozostaje w związku lesbijskim z... karlicą w bliżej nieokreślonym wieku.
Pewnej nocy pięciorgu przyjaciół śni się ten sam sen, w którym wychodzą na jaw ich najintymniejsze sekrety. Przypadek? Zbieg okoliczności? Dlaczego nazajutrz elementy tego snu zaczynają się nakładać na świat jawy, w którym czwórka z nich wiedzie szczęśliwe życie na amerykańskiej prowincji? W ciągu kilku godzin bohaterowie Kąpiąc lwa będą musieli rozszyfrować zagadkę własnej przeszłości oraz przystąpić do kosmicznej batalii, w której siły Chaosu ścierają się z Porządkiem i Sensem. Czy staną na wysokości zadania?
Jonathan Carroll to jeden z najbardziej popularnych pisarzy amerykańskich w Polsce. Kąpiąc lwa to najnowsza powieść autora m.in. tak głośnych powieści jak Kraina Chichów, Dziecko na niebie, Kości Księżyca, zbiorów opowiadań, scenariuszy filmowych oraz opublikowanego w formie książkowej bloga Oko dnia ? REBIS jest jego jedynym polskim wydawcą.
Najnowsza powieść laureata Nagrody Bookera za „Angielskiego pacjenta”.
"Ondaatje ma niesamowity dar narracji. To proza piękna i czysta niczym deszczówka. Jego wirtuozeria ujawnia się w swobodzie opowiadania, zmyśle do tworzenia suspensu oraz budowania postaci, których losy wstrząsają niczym śmierć w rodzinie" – The Globe
Epicka, malownicza powieść psychologiczno-obyczajowa.
Początek lat pięćdziesiątych XX wieku. Michael, jedenastoletni Cejlończyk, wchodzi na pokład liniowca płynącego do Anglii, gdzie czeka na niego dawno nie widziana matka. Statek o nazwie "Oronsay" w ciągu trzech tygodni przemierza wody Oceanu Indyjskiego, Morze Arabskie, Morze Czerwone, Kanał Sueski i Morze Śródziemne, a Michael oraz dwaj jego koledzy przeżywają w tym czasie niezwykłe przygody i przekraczają granicę między światem dzieciństwa i światem dorosłych, wysłuchując opowieści współpasażerów o jazzie, kobietach, literaturze, arrasach, gołębiach i madonnach. Kuzynka bohatera powieści, piękna Emily, staje się jego powierniczką i pozwala mu przeżyć pierwsze fantazje erotyczne.
Po części autobiograficzna, piękna, dająca do myślenia proza.
Ludzie noszą maski do czasu, aż powszedni dzień nie da im porządnie w kość. Wtedy można zrobić tylko jedno: pozbyć się ciężaru i odkryć swoją wersję 2.0. Skrytego oprawcy, szaleńca, nihilisty A może do bólu przeciętnego człowieka? Bo w zasadzie nie ma ludzi normalnych, są tylko źle przebadani.
Maski normalności to tomik opowiadań, w których autorka w sposób śmiały, ale niepozbawiony subtelności obnaża to, co czai się w zakamarkach duszy i ciała. To historie pisane przez życie, ale schowane głęboko w samym środku naszego "ja".
Wybór opowiadań:
Maska normalności
Obóz koncentracyjny dla zwierzaków
Dzienniki nienawiści
Życie w domyśle.
Akcja powieści toczy się w obszernym ale obskurnym i ponurym domu na obrzeżach nieznanego miasta. W Domu mieszkają kalekie dzieci: bez władzy w nogach, bądź w ogóle bez nóg, bez rąk, ociemniałe, cofnięte w rozwoju umysłowym, niezrównoważone psychicznie. Zostały oddane tu przez rodziców, którzy wprawdzie się ich nie wyrzekli, ale wolą trzymać się od nich z daleka. Odwiedzają je tylko na usilne żądanie kierownictwa Domu oraz wówczas gdy trzeba zabrać syna czy córkę po osiągnięciu przez nich określonego wieku.
Mieszkańcy Domu tworzą swój własny świat wypełniony magią, mistyką, niesamowitymi opowieściami. Okazuje się, że osoby tak ciężko doświadczone przez los potrafiły stworzyć sobie Dom w jakimś sensie lepszy niż rzeczywistość poza jego murami. Toteż nie widzą potrzeby opuszczenia Domu z jego przyległościami. Wprost przeciwnie: perspektywa konieczności wyjścia do świata zewnętrznego po osiągnięciu pełnoletności budzi w nich lęk, który jednostki mniej odporne psychicznie popycha nawet do samobójstwa lub do zabójczej agresji. Autorka przedstawia kilka takich wstrząsających przypadków. Trwożne oczekiwanie na moment opuszczenia Domu, rozmowy na ten temat wychowanków między sobą i z wychowawcami, a także przygotowania wychowawców do tego dnia - to jeden z głównych wątków książki.
Powieść osnuta wokół losów sławnego pisarza Jerzego Kosińskiego ? polskiego Żyda, który zrobił w USA wielką karierę. Kim naprawdę był ów kontrowersyjny człowiek, zmieniający wciąż swą biografię, naznaczony Holokaustem bywalec klubów dla sadomasochistów, podejrzewany o to, że nie napisał sam głośnego ?Malowanego ptaka?? Ciekawa konstrukcja: narrator (sam Głowacki) próbuje stworzyć scenariusz do filmu o Kosińskim, przemierzając emigrancki Nowy Jork. Niepokojące, błyskotliwe, w części autobiograficzne. Doskonała interpretacja Krzysztofa Globisza.
Książka Kamy Jasiak to kawał prawdziwego życia, opisany z dociekliwością i niezłą znajomością ludzkiej duszy. Autorka podgląda i podsłuchuje swoich bohaterów w sytuacjach intymnych i społecznych, śledzi powiązania między nimi, przygląda się relacjom małżeńskim i rodzinnym, z dużą dozą dobrej woli w stosunku do ludzkich wad i niedoskonałości, ale i krytycyzmu wobec krzywdy i małości. Wielką siłą tej gawędziarskiej powieści jest brak umoralniających wtrętów, których miejsce zajmuje literacka odwaga nazywania po imieniu podłości i fałszu. Lekka, dowcipna, momentami anegdotyczno-dykteryjna proza, która bez używania wielkich słów mówi ważne rzeczy o człowieku i jego możliwościach.
Anegdotyczne opisy nie zawsze łatwych sytuacji z tak zwanej prozy życia, zaludniają pary małżeńskie w różnych stadiach pożycia oraz ich mniej lub bardziej szczęśliwe potomstwo. Narratorce udaje się, nie wchodząc w literackich ostrogach w świat swoich bohaterów, nazwać prawdziwe wartości i oddzielić ziarno od plew rodzinnego życia, poszperać bez zapędów egzorcysty w ludzkim charakterze czy – jak kto woli – naturze.
Szesnastoletni Hindus Piscine Molitor Patel, znany jako Pi, syn właściciela zoo, z własnego wyboru wyznawca trzech religii (hinduizmu, chrześcijaństwa i islamu), dryfuje jako rozbitek w szalupie ratunkowej po oceanie. Za towarzyszy podróży ma jedynie ocalałe z katastrofy morskiej zwierzęta: zebrę ze złamaną nogą, orangutana, hienę i potężnego tygrysa bengalskiego, nazwanego Richardem Parkerem. W prawdziwym życiu, na dodatek w sytuacji bez wyjścia, pokojowa koegzystencja całej piątki nie byłaby możliwa. W zwariowanej baśni Martela wszystko może się wydarzyć: ktoś zostanie zjedzony, ktoś inny przetrwa 227 dni na morzu – dzięki własnej pomysłowości, silnej woli przetrwania, przyjaźni i wierze w Boga. Jest jeszcze druga wersja historii Patela – bardziej prawdopodobna i bardziej przerażająca. Na potwierdzenie żadnej z tych opowieści nie ma jednak dowodów...
Na niewielkiej bałtyckiej wyspie od dwunastu lat mieszka samotnie Frederick Welin, sześćdziesięciosześcioletni emerytowany lekarz. Rytm jego życia wyznaczają codzienne poranne kąpiele w wykuwanym codziennie przeręblu. Jedynymi towarzyszami jego samotnej egzystencji są stary pies i równie wiekowy kot oraz pojawiający się od czasu do czasu hipochondryczny listonosz. Tak trwa to niezmącone niczym życie aż do momentu, w którym na otaczającym wyspę lodzie pojawia się kobieca postać, wspierająca się na chodziku. Okazuje się nią Harriet, miłość życia Fredericka, którą prawie czterdzieści lat wcześniej opuścił bez słowa. Dawna kochanka żąda spełnienia złożonej wiele lat wcześniej obietnicy – chce, żeby Frederick zawiózł ją nad leśne jezioro, o którym niegdyś opowiadał. Ruszają więc w podróż, która całkowicie zmieni starzejącego się, złamanego życiem człowieka.
Dziwaczna prośba dawnej miłości pociągnie za sobą lawinę zdarzeń i spotkań, które nie pozwolą byłemu lekarzowi wieść dawnej, wycofanej egzystencji, ale zmuszą go do powrotu do życia i rozliczenia z przeszłością.
Piękna, pełna miłości i symboli opowieść o nieoczywistej obecności drugiego człowieka.
Tak niezwykła, jak cała historia autorki ? Beaty Pawlak ? podróżniczki, reporterki i dziennikarki ?Gazety Wyborczej?, która zginęła w 2002 roku na wyspie Bali.
Bohaterką ?Aniołka? jest Karolina. Osoba niemłoda, która ? wydawałoby się ? swoje w życiu osiągnęła. A jednak zdąży jeszcze pochować męża (który mimo tego wcale nie stanie się w jej życiu mniej obecny), pokochać i być kochaną.
?Aniołek? to pełna uroku opowieść o oswajaniu śmierci poprzez miłość, o niewierności i jej konsekwencjach, o kobiecości i o tym... że nigdy nie jest za późno.
Beata pisała o islamie i o terroryzmie, ale nigdy między tymi słowami nie postawiła znaku równości. W swoich reportażach o Algierii, Egipcie i Turcji, opartych na rozległej wiedzy i wnikliwej dokumentacji, opowiadała nam o tamtejszych zwykłych ludziach.
Z wielką wrażliwością pisała o Palestyńczykach i o Kurdach. Stroniła od łatwych wniosków, burzyła się przeciw stereotypom. Dociekliwa, uparta. I w terroryście widziała człowieka. Zginęła z rąk tych, których próbowała zrozumieć.
Jak każdy nieudawany twórca, Beata chciała cieszyć się swoją pracą. I dlatego, kiedy tylko nadarzała się okazja, wsiadała w samolot, by dokumentować inne kultury.
Ostatnią podróż, w marcu 2002 roku, Beata zaczęła w Indiach - w Kalkucie. Potem, zanim w październiku dotarła na wyspę Bali, była w Nepalu, Tajlandii, Laosie i Malezji. Po drodze uczyła się masażu, medytowała i szkicowała swoją drugą powieść. Pierwszą - ?Aniołka? ? zostawiła w wydawnictwie tuż przed wyjazdem. Nigdy nie zobaczyła jej w formie wydanej książki.
„Romans z kokainą” to entuzjastycznie przyjęta przez krytykę opowieść o nałogu, o ludzkim losie, o upadku człowieka. Akcja powieści rozgrywa się w Rosji, na początku XX w. Jej bohaterem i narratorem jest młody Rosjanin, Wadim Maslennikow, który popada w uzależnienie od kokainy. Autorem „Romansu z kokainą” jest prawdopodobnie Mark Lewi (ok. 1900-1973). Część krytyków sądzi, że powieść wyszła spod pióra samego Vladimira Nabokova. Kto naprawdę ukrył się pod pseudonimem M. Agiejew? Do dziś nie wiadomo. Książka została wydana w wersji dwujęzycznej — zawiera pełny rosyjski tekst powieści wraz z polskim tłumaczeniem. Fragment powieści: „Nie wiem, czy to skutek działania wody, papierosa czy kolejnej dawki kończącej się już kokainy, ale w każdym razie czuję, że moje ciało, lękliwe, zlodowaciałe i chwiejnie poruszające się, starające się niczego nie przewrócić i nie zrzucić, że moje zziębłe nogi, macające drogę jakby podłoga była z lodu, że cały mój dziwny, chorobliwy stan, że wszystko to jest tylko żałosnym naczyniem, do którego wlano cicho szalejącą radość.
Jest rok 1880, do redakcji wydawnictwa zgłasza się mężczyzna z propozycją wydania kryminału. Redaktor jest początkowo niechętny, ale zasiada do lektury i odkrywa intrygę, której nie spodziewałby się po niepozornym gościu.
Śledczy Siergiej Kamyszew poznaje młodą dziewczynę, córkę leśniczego, w której natychmiast się zakochuje i stara się zdobyć jej wdzięki. Nie zdaje sobie jednak sprawy z faktu, że dziewczyna prowadzi własną grę z innymi mężczyznami z okolicy. Niespodziewanie dla wszystkich, Oleńka wybiera podstarzałego rządcę Urbienina, pozbawiając Kamyszewa i pozostałych zalotników wszelkich złudzeń. Dziewczyna jednakże wydaje się niepewna swoich uczuć. Niestety, pewnego dnia w lesie dochodzi do tragedii...
Choć Dramat na polowaniu w założeniu samego autora miał być parodią popularnych kryminałów, wyszła mu jednak świetna powieść gatunkowa. Znajdziemy tu przy tym doskonałe portrety psychologiczne i poruszający obraz rosyjskiego społeczeństwa.
Ponad wszystko to przejmująca powieść o obsesyjnym pragnieniu i rozdarciu wewnętrznym znakomicie łącząca wstrząsającą historię podjętej przez George’a Mallory’ego w roku 1924 tragicznej próby zdobycia Mount Everestu z jednym dniem z życia jego żony, Ruth, czekającej w domu w Anglii na wieści o powrocie męża.
"Historia miłosna, powieść przygodowa i studium obsesji w jednym. Ponad wszystko po prostu zapiera dech. Debiut Tanis Rideut to pojawienie się ważnego głosu wśród kanadyjskich twórców literatury" - Joseph Boyden.
Poniemiecki dom i miasto-ogród, matka na skraju załamania nerwowego i milczący, wycofany ojciec. Co się między nimi wydarzyło? Bohaterka próbuje zrekonstruować i zrozumieć rodzinną historię, poskładać jej fragmenty w spójną całość. Kluczem do prawdy może być notatnik, w którym czerwoną kredką matka zapisywała swoje myśli i spostrzeżenia.
Co takiego uczynił ojciec, że wspomnienia o nim są tak nieprzyjemne? O co oskarża go matka w swoim dzienniku?
Czy na pamięć dziecka składa się seria obrazów, namalowanych kiedyś przez matkę?
To opowieść o dzieciństwie i dojrzewaniu w zielonej dzielnicy. Opowieść o pamięci, której nie powinniśmy ufać. Historia nienazwanej przemocy psychicznej i próby wybaczenia. Obrazy są tu równie istotne, co słowa.
Katarzyna Maicher, nowy głos w literaturze polskiej, zmierza się z biografią i tym samym wpisuje w tradycję najlepszych powieści psychologicznych. „Persymona” to rozpisana na dwa głosy historia o dojrzewaniu, odkrywaniu dorosłości i własnej – często bolesnej – cielesności. To barwna opowieść o pierwszej miłości i o czasie, gdy przykazanie „czcij ojca swego i matkę swoją” wymaga dostrzeżenia w nich ludzi, a nie opiekunów.
Gesty Karpowicza to historia o samotności, milczeniu i obcości. Opowieść o odkrywaniu domu, o próbie zrozumienia, nazwania i uporządkowania przeszłych zdarzeń.
Czterdziestoletni bohater zostawia wygodne mieszkanie w kamienicy na Starym Mokotowie i jedzie do rodzinnego domu w Białymstoku, by odwiedzić niewidzianą od kilku miesięcy śmiertelnie chorą matkę. Wyjazd bohatera okazuje się jednak dopiero początkiem podróży…
Ignacy Karpowicz – pisarz, tłumacz, podróżnik (podróże po Ameryce Środkowej i Afryce Wschodniej, mieszkał w Kostaryce i Etiopii). Tłumaczy z angielskiego, hiszpańskiego i amharskiego (urzędowy język Etiopii). Laureat Paszportu Polityki 2010 za powieść Balladyny i romanse i dwukrotnie nominowany do tej nagrody za powieści Gesty i Niehalo
Alice Munro w doskonałej formie!
Kolejna na polskim rynku książka mistrzyni krótkiej formy literackiej, laureatki Bookera. Przyjaciółka z młodości to dziesięć niezwykłych, hipnotyzujących czytelnika opowiadań o tym, co dla każdego z nas najważniejsze, ale i najbardziej tajemnicze: o miłości, tęsknocie, umieraniu, przypadkach rządzących naszym życiem... Prawdziwa literacka uczta dla wielbicieli magii słowa i niezapomnianych wrażeń.
Satysfakcja gwarantowana, bo nazwisko Alice Munro od lat wymieniane jest na liście pretendentów do literackiego Nobla. Za swoją ostatnią – jak sama twierdzi – i najbardziej osobistą książkę Drogie życie kanadyjska autorka otrzymała niedawno prestiżową nagrodę Trillium Book Award, którą niemal ćwierć wieku temu (w 1990 roku) wyróżniono właśnie tom Przyjaciółka z młodości.
Fantastyczny zbiór opowiadań, pięknie napisany, grający na najgłębszych uczuciach.
Michiko Kakutani, „New York Times”
Czytelnikom, dla których będzie to pierwszy kontakt z Kanadyjką, zazdroszczę rozkoszy odkrywania jednej z najświetniejszych Ameryk współczesnej prozy.
Ignacy Karpowicz, „Gazeta Wyborcza”
Czy można w sposób zabawny mówić o śmierci, religii, sztuce, patriotyzmie i eutanazji? A o samobójstwie, alkoholizmie, literaturze i wampiryzmie? Otóż można. Wystarczy zajrzeć do baraku grabarzy z cmentarza parafii pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Ponurej. Tam przy papierosie i wódce Tomasz, Rysiek i Młody bez litości karcą świat pozorów, tandetnego blichtru, ludzkiej głupoty i hipokryzji. Świat, który niczym hordy dzikich barbarzyńców odzianych w szare garnitury próbuje wedrzeć się na teren cmentarza ? tego ostatniego bastionu wolnej myśli, niczym nieskrępowanej refleksjii zapominanego już prawa do nieprzejmowania się prędkością, z jaką kręci się nasza zadyszana Ziemia. W misji tej pomagają im goście i stali bywalcy cmentarza. Są to między innymi handlarz i wytwórca zniczy pan Ćwieczek, stara dewotka Walazkowa, wampir alkoholik Wincenty Murnałowski, mocno przechodzona prostytutka Madame Helikopter, Profesor Hieronim Baltazar Staroświecki oraz tytułowa Śmierć. Kpina i ironia z naszych narodowych wad i zwykłej ludzkiej małości wypełniają rozmowy grabarzy niczym trumna mogiłę. Dostaje się prawie wszystkim, nawet samemu Bogu. A za co jemu? Za wszystko.
W środku znajdziecie również nieco przydługą opowieść o Oblivokrach. Kim lub czym są rzeczone Oblivokry? Sami przeczytajcie i?strzeżcie się ich!
Za spełnienie niektórych marzeń trzeba słono zapłacić?
Chelsea Maynard przez długie lata marzyła o macierzyństwie, pieczołowicie planując każdy szczegół rodzinnego życia. Jednak po trudnym porodzie jej marzenia pryskają niczym bańka mydlana. Śmierć matki, brak snu, nieustanny płacz Annabelle oraz koszmarne wizje tego, co może spotkać jej córeczkę, sprawiają, że młoda kobieta zamienia się w strzępek nerwów. Nie może też liczyć na pomoc lekarza, który uważa jej problemy za fanaberię. Bliska załamania, modli się o to, by ktoś zabrał płaczące dziecko chociaż na parę godzin. I wtedy dochodzi do tragedii. Czy to możliwe, by Chelsea zrobiła krzywdę własnej córce? A może ktoś wysłuchał jej modlitw?
Trzymający w napięciu dramat kobiety, której choroba zamienia marzenie o macierzyństwie w koszmar.
?Publishers Weekly?
Rosalind Noonan ? ceniona amerykańska powieściopisarka i autorka opowiadań. Przez wiele lat pracowała jako redaktor w nowojorskich wydawnictwach, ostatecznie jednak zamieniła gwar miejskiego życia na ciszę i spokój Pacific Northwest, gdzie obecnie mieszka wraz z mężem, emerytowanym policjantem, oraz dwójką dzieci.
Ta książka jest pełna humoru i smutku jednocześnie, ale pozbawiona ckliwości.
Opowiada o przyjaźni na całe życie i skandalicznie wczesnej śmierci.
O życiu można rozprawiać w nieskończoność, ale o śmierci da się powiedzieć niewiele więcej, niż w tytule tej tak udanej powieści:
Wszyscy umierają, łyżkowce również.
- Der Spiegel
Miłość ? w opowiadaniach Elke Heidenreich to uczucie tak niepewne i kruche, jakby spacer po nitce nad przepaścią. Być może serce zamiera w obliczu czułości, być może pęka po prostu pewnego pięknego marcowego dnia. Kiedy jest się bardzo młodym, całuje się każdego, kto się napatoczy, albo popełnia się samobójstwo z powodu Jamesa Deana. Kiedy jest się dorosłym, w niektórych chwilach kocha się tak, jak nigdy przedtem, nawet jeżeli nie wiadomo, kogo. A kiedy jesteśmy starzy, historie miłosne są już za nami i znamy ich wszystkie możliwe zakończenia.
Dziewięć ironicznych, czułych i melancholijnych opowiadań o miłości w naszych czasach. Kolonie miłości to przypadkowe miejsca na tym świecie ? przelotnie emanujące drobinami ciepła, ale również takie, w których cierpienie, nienawiść i zimno zabijają miłość.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
