Bohaterami reportażu "Poznałem tam ludzi lepszych od siebie" są uczestnicy strajku, jaki miał miejsce w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu jesienią 1981 roku. To był najdłuższy strajk w PRL. Czterdzieści dziewięć wspólnie spędzonych dni i nocy wryło się w ich pamięć na zawsze. Osiemnastu uczestników strajku opowiedziało autorce swoją historię. Pracowali lub studiowali wówczas na tej samej uczelni. W rozmowie z autorką reportażu szczerze opowiadają o swoim domu, rodzicach i uczuciach. Co działo się w ich życiu wraz z nadejściem Solidarności? Jaki był jej wpływ na życie prywatne i zawodowe każdego z nich?
Jest to pierwsza taka publikacja, która przedstawia losy ludzi wybitnie zdolnych (np. niektórzy prowadzili badania naukowe z noblistami w dziedzinie chemii) i otwierała się przed nimi kariera naukowa – nie tylko w Polsce. W końcu najważniejsze, o samym strajku, kiedy to doświadczali wspólnej odpowiedzialności nie tylko za swoich bliskich, ale przede wszystkim za Polskę. Tę niedużą uczelnię w mieście średniej wielkości poparli naukowcy i studenci ( z NZS) w całym kraju – na 100 istniejących uczelni aż 74. W tej książce pojawiają się takie gwiazdy nauki polskiej jak profesorowie: Henryk Samsonowicz, Andrzej Łapicki, Władysław Findeisen, Jerzy Kroh, Józef Gierowski, Aleksander Gieysztor.
Ta książka została zrealizowana w ramach stypendium ministra kultury i dziedzictwa narodowego.
"Spotkałem tam ludzi lepszych od siebie" to bardzo ważna publikacja mająca na celu odkłamać wydarzenia tamtych dni. Jak również ocalić od zapomnienia ich uczestników. Gorąco polecam!" Anna Pruska
Teresa Ewa Opoka - urodziła się i mieszka w Radomiu. Jest absolwentką Wydziału Historii UMCS. Poetka, powieściopisarka, dramatopisarka. Jej dramaty „Pątniczki” (II nagroda na Festiwalu Sztuk Odważnych” 2006), „Uliczna ballada” (2011) były wystawiane w Teatrze Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu. Słuchowisko „Ósma dziesięć o zmierzchu” zdobyło II nagrodę w Konkursie Teatru Polskiego Radia (2006) i zostało wyemitowane w „Trójce”. Opublikowała trzynaście powieści obyczajowych oraz reportaż „Na ścieżkach zdrowia” (IPN, 2019). Postanowiła wrócić do tego gatunku w „Spotkałem tam ludzi lepszych od siebie”, oddając głos przedstawicielom pokolenia Solidarności ze środowiska akademickiego.
W kaplicy panował półmrok. Pod krzyżem stała drewniana figura świętej Tereski z Lisieux w brązowym habicie z bukietem róż. Przed ołtarzem były dwa klęczniki - na pulpicie jednego z nich ktoś przypiął kartkę z modlitwą. Nigdy wcześniej jej tam nie widziałam. Uklękłam i przeczytałam ją z zaciekawieniem.
Po chwili usłyszałam cichy dźwięk. Zaraz potem zaczęło się dziać coś niezwykłego. Na wysokości dłoni świętej ujrzałam białą różę, która zaczęła się do mnie zbliżać. Ten moment wprawił mnie w zachwyt. Pomyślałam, że to tylko moja wyobraźnia, że za chwilę kwiat zniknie. Ale to był dopiero początek.
Na podstawie książki
Teresa Ewa Opoka to autorka powieści i dramatopisarka. Tym razem zrezygnowała z fikcji literackiej, by dać osobiste świadectwo uzdrowienia i wstawiennictwa świętej Teresy z Lisieux. Opowiada nie tylko o jednym zdarzeniu, ale o całym swoim życiu, w którym nieustannie zdarzają się cuda, duże i małe. Takie szczególne łaski są dostępne dla każdego z nas - trzeba się jedynie na nie otworzyć.
Święta Teresa z Lisieux wstąpiła do klasztoru, mając zaledwie 15 lat. Swoim życiem stale pokazywała, czym jest miłość. Tuż przed śmiercią w 1897 roku zapewniła, że będzie wypraszać łaski dla innych: Zobaczycie, będzie to jak deszcz róż. Tak, spuszczę deszcz róż. I rzeczywiście - od tego czasu jesteśmy świadkami licznych łask uzyskanych dzięki jej wstawiennictwu.
Magda zabiera szesnastoletnią siostrzenicę Polę do Sopotu na Festiwal Dwóch Teatrów, gdzie ma relacjonować to wydarzenie dla swojej gazety. Jest piątek, a w sobotnią noc znika Pola.
Zaczynają się poszukiwania zaginionej przez policję i prywatną agencję detektywistyczną. Szybko zostaje ustalone, że dziewczyna sama wyszła z dyskoteki ok. godz. 21, mimo że za wiedzą Magdy wybrała się tam z nowo poznanym chłopakiem. Ten sam się zgłasza na policję, gdy widzi na drugi dzień rozwieszone plakaty ze zdjęciem zaginionej.
Zrozpaczona Magda zasugerowana mglistymi przypuszczeniami młodej detektyw Kiry jedzie na Mazury do starego domu, który jej rodzice kupili ok. 40 lat temu i tam spędzali każde wakacje. Ten dom oddalony jest od pewnego tajemniczego pałacu zaledwie kilkanaście kilometrów, a Magda pragnie dyskretnie porozmawiać z autochtonami. Jej dociekliwość kończy się jednak tragicznie...
W „Mazurskiej sielance” splatają się cechy kryminału i thrillera psychologicznego. Czy Pola zostanie odnaleziona, czy Magda przeżyje? A jeśli tak, co dalej? Czy uwolnione młode kobiety nie zapragną zemsty?
Teresa Ewa Opoka jest autorką wielu powieści obyczajowych – m.in. Żony psychopaty, Kalinowego serca, Wyspy kobiet – oraz kilku dramatów. Tę bardziej mroczną stronę ludzkiej psychiki ukazała już w swoim debiutanckim zbiorze pt. Miłość nad życie w opowiadaniu Nóż, później w thrillerze: Umrzesz, dopiero się zacznie i w słuchowisku (Teatr Polskiego Radia, „Trójka”) – Ósma dziesięć o zmierzchu.
Czy to prawda, że aby być szczęśliwym, najpierw wszystko musi się dobrze ułożyć? A może jest odwrotnie - najpierw trzeba być szczęśliwym, a wtedy wszystko samo się poukłada.
Dziewiętnastoletnia Kalina ma jasno sprecyzowane plany na przyszłość. Popracuje w Anglii, odłoży pieniądze na studia, wyjedzie ze swojej wioski do dużego miasta i będzie żyła jak inne dziewczyny w jej wieku. Niestety życie szybko niszczy jej marzenia. Kalina musi wziąć na siebie wielką odpowiedzialność – zbyt dużą i zbyt wcześnie. Nie jest jej łatwo, zwłaszcza że nie ma nikogo, kto mógłby jej pomóc, doradzić, wskazać drogę.
Pewnego dnia los się do niej uśmiecha. Dostaje pracę w mieście, poznaje dużo starszego od niej mężczyznę. Chyba zaczynają się spełniać jej wielkie plany. Tylko czy Kalina jest na to gotowa?
Teresa Ewa Opoka (ur. 1948) – poetka, prozaiczka, dramatopisarka. Debiutowała tomikiem wierszy „Przypadki”. Jest autorką kilku powieści („Abecadło kobiety tamtych lat”, „Kocie oczy”, „Umrzesz dopiero się zacznie”, „Wszystko o Edycie”, „Wyspa kobiet”, „Naprawa i wypożyczanie mężczyzn”, „Żona psychopaty”), zbioru opowiadań „Miłość nad życie” oraz książek dla dzieci. Dramat „Pątniczki” wyróżniono na Festiwalu Sztuk Odważnych w Radomiu w 2006 roku, a słuchowisko „Ósma dziesięć o zmierzchu” otrzymało drugą nagrodę w ogólnopolskim konkursie Teatru Polskiego Radia w 2006 roku. Spektakl „Uliczna ballada” wystawiono w teatrze w Radomiu
Kiedy mężczyzna z czułego amanta zmienia się nagle w potwora, kobieta najpierw szuka przyczyn, później próbuje ratować siebie i związek, ale na końcu musi podjąć decyzję.Majka - młoda, radosna dziewczyna, na początku studiów poznaje Edwarda - mężczyznę, który na każdym kroku okazuje jej swą miłość i uwielbienie. Wkrótce biorą ślub - i nagle wszystko się zmienia. Mąż pokazuje swe prawdziwe oblicze - okrutnego i bezwzględnego psychopaty. Zazdrosnego w nieracjonalny sposób człowieka, który traktuje żonę jak swoją własność. Dla otoczenia Edward jest czarującym kochanym mężem; gdy zostają sami, zmienia się w wyrafinowanego sadystę. Po trzynastu latach męczarni Majka decyduje się odmienić swój los - walczyć o własną godność, spokój dzieci, prawo do szczęśliwego życia. Szybko się jednak przekonuje, jak trudna to będzie walka.Przyjechała mama. Majka znowu odwiesiła do szafy zhańbioną Majkę, bo miała zamiar sprawiać wrażenie zadowolonej mężatki. Bez słów zawarła z mężem porozumienie, że będą odgrywać przed mamą szczęśliwą młodą parę i jeszcze dzień przed przyjazdem teściowej Edward zamienił się w troskliwego i czułego męża i ojca, jakby wcześniej pragnął tę rolę przećwiczyć.Realistyczne, psychologicznie prawdziwe, mocne studium dręczonej kobiety. Dręczonej tak, żeby nie było widać, żeby nie miała współczucia obcych, żeby dzieci nie wiedziały. Teresa Ewa Opoka (ur. 1948) - poetka, prozaiczka, dramatopisarka. Debiutowała tomikiem wierszy ,,Przypadki"". Jest autorką kilku powieści (,,Abecadło kobiety tamtych lat"", ,,Kocie oczy"", ,,Umrzesz dopiero się zacznie"", ,,Wszystko o Edycie"", ,,Wyspa kobiet"", ,,Naprawa i wypożyczanie mężczyzn""), zbioru opowiadań ,,Miłość nad życie"" oraz książek dla dzieci. Dramat ,,Pątniczki"" wyróżniono na Festiwalu Sztuk Odważnych w Radomiu w 2006 roku, a słuchowisko ,,Ósma dziesięć o zmierzchu"" otrzymało drugą nagrodę w ogólnopolskim konkursie Teatru Polskiego Radia w 2006 roku. Spektakl ,,Uliczna ballada"" wystawiono w teatrze w Radomiu.
Krzepiąca historia o sile kobiecej przyjaźni.
Moja wyspa, pomyślała Joanna, ogarniając wzrokiem kępy floksów, lilii, szmaragdowe łąki i mocną ścianę lasu. Podobno są marzenia, które, gdy się spełnią, bywają przekleństwem. Jej się udało.
Joanna, popularna kompozytorka i kobieta po przejściach, osiada na wsi. Kupuje zrujnowany pałac, remontuje go i wreszcie jest szczęśliwa.
Latem odwiedza ją siostrzenica z przyjaciółkami. Joanna z dużą życzliwością wysłuchuje tajemnic młodych kobiet. Mimo woli staje się ich powierniczką, pocieszycielką, próbuje udzielać wskazówek. Sama jednak nie potrafi podjąć ważnych decyzji. Czy szukać miłości, czy nie ryzykować i cieszyć się spokojem, który dopiero teraz odnalazła?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
