Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
Humbert Humbert is a middle-aged, frustrated college professor. In love with his landlady's twelve-year-old daughter Lolita, he'll do anything to possess her. Unable and unwilling to stop himself, he is prepared to commit any crime to get what he wants. Is he in love or insane? A silver-tongued poet or a pervert? Or is he all of these?
Fascynacja drugim człowiekiem, obsesja, uzależnienie psychiczne - to wszystko może być tylko iluzją, w której tkwimy silniej niż w rzeczywistości.
Asmodeusz
Anna
Atlant
Julia
Kolekcjonerka
Narcyz
Prometeusz
Zekranizowana powieść Cecelii Ahern z Hilary Swank i Gerardem Butlerem w rolach głównych.
Holly i Gerry byli razem od dziecka, dokańczali swoje zdania i śmiali się nawet, gdy się kłócili. Bratnie dusze, które się odnalazły. Nikt nie potrafił sobie wyobrazić ich osobno. Dopóki nie stało się coś nieoczekiwanego. Śmierć Gerry'ego niszczy Holly. Lecz w dniu jej trzydziestych urodzin, Gerry do niej wraca. Zostawił jej kilka listów, które powoli wprowadzają Holly w jej nowe życie - bez niego. Każdy liścik kończy się podpisem "PS Kocham Cię".
Sensacyjna debiutancka powieść, która udowadnia, że prawdziwa miłość nigdy nie umiera. "Cosmopolitan"
Przepiękna, ciepła i dowcipna debiutancka powieść utalentowanej autorki? Ta niezwykła historia o bolesnej stracie, przyjaźni i utraconej miłości jest jednocześnie przygnębiająca i pocieszająca.
"Express"?
"Podział ostateczny" C.S. Lewisa to alegoryczna opowieść, która pozwala zrozumieć, czym jest dobro, zło i boskie miłosierdzie. Ta metaforyczna podróż z piekła do nieba, przypominająca nieco "Boską komedię", skłania do zastanowienia się nad życiem doczesnym – jego jakość decyduje bowiem, w którym kierunku złapiemy pośmiertny autobus. Lewis w charakterystyczny dla siebie sposób – posługując się pięknymi literackimi obrazami – prowokuje do pytania, czy nie jesteśmy zbyt przyzwyczajeni do swojej cielesnej egzystencji, by odjechać kiedyś we właściwą stronę.
Książkę przeczytał Jerzy Zelnik – wybitny polski aktor ?lmowy i teatralny, znany m.in. z niezapomnianej kreacji w "Faraonie" Jerzego Kawalerowicza.
Brawurowy debiut Rebekki Hunt to urzekająca humorem opowieść o walce z ? depresją
Jest rok 1964. Odchodzący na emeryturę sędziwy Winston Churchill ma kłopot z niechcianym gościem ? panem Chartwellem, który nawiedza jego oraz innych członków rodziny Churchillów z nieregularną częstotliwością już od kilkudziesięciu lat. Może nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że pan Chartwell to... olbrzymi czarny pies.
Fascynująca powieść o historiach, które opowiadamy sami sobie, aby przetrwać, o bliznach, które nigdy nie znikną, i o prawdzie, jaką sami wybieramy.
Noa P. Singleton nie wypowiada nawet słowa podczas krótkiego procesu, po którym zostaje uznana za winną morderstwa pierwszego stopnia. Dziesięć lat później, sześć miesięcy przed egzekucją, młoda kobieta czeka w celi śmierci w więzieniu o zaostrzonym rygorze na wykonanie wyroku.
Niespodziewanie odwiedza ją Marlene Dixon, wpływowa filadelfijska prawniczka, a jednocześnie matka kobiety, za zabicie której Noa została skazana. Twierdzi, że zmieniła zdanie na temat kary śmierci i wyroku Noa i że zrobi wszystko, co w jej mocy, aby przekonać gubernatora do złagodzenia kary na dożywocie ? o ile Noa wreszcie zdradzi, co doprowadziło ją do popełnienia zbrodni.
Noa i Marlene stają się nierozerwalnie związane przez prawo, wspólne poczucie winy i nieodwracalne błędy, które układają się w surową opowieść o miłości, cierpieniu i zdradzie, równie nieprzewidywalną, jak imponująco oryginalną.
Przenikliwy i poruszający debiut. Ta lektura to mocny głos przeciwko karze śmierci, ale przede wszystkim poruszający hołd złożony bezcennemu darowi życia.
?Publishers Weekly?
Mądra, wyważona, przystępna i odważna książka ? Elizabeth Silver nie pozwala jej odłożyć, dopóki nie przeczyta się ostatniej strony.
Rosamund Lupton
Elizabeth Silver jest prawniczką szczególnie zainteresowaną tematem kary śmierci. Wielokrotnie odwiedzała skazańców, przeprowadzała z nimi wywiady, spotykała się z ofiarami i rodzinami więźniów. ?Przed egzekucją? to jej pierwsza powieść.
"Piękne kłamstwa" to z pozoru lekka powieść kryminalna. Jednak porusza bardzo ważny problem społeczny, jakim jest ingerencja osób trzecich w sprawy związane z przemocą domową. Jak daleko można sie posunąć, aby wymierzyć sprawiedliwość? I czy samo podejrzenie przemocy domowej jest już podstawą do tego, żeby podejmować działania? Zwłaszcza nie do końca zgodne z prawem?
Gérard de Nerval przez długi czas zaliczany był do tak zwanych pomniejszych romantyków. Jego dzieło, rozproszone i w dużej części niedokończone, sprawiało problem czytelnikom, komentatorom, historykom literatury i wydawcom. Dopiero ostatnie dziesięciolecia radykalnie zmieniły jego status w historii literatury. Waga dzieła Nervala wydatnie wzrosła dzięki literaturoznawczemu zwrotowi w filozofii współczesnej, która począwszy od Michela Foucaulta, szerzej zajęła się jego pismami, widząc w nich znakomitą egzemplifikację obłędu i problemu ludzkiej tożsamości.
Śnienie i życie obejmuje całą autobiograficzną prozę Nervala z lat 1850?1855, okresu, w którym powstały jego największe dzieła. Sylwia, Pandora i Aurelia ? trzy imiona kobiet i wszystkie najważniejsze dziedziny twórczości pisarza: dzieciństwo, podróże i mityczny świat, ale także rozpacz oraz poczucie bycia wyklętym. Zamki Bohemy, Noce październikowe oraz Przechadzki i wspomnienia, łącząc prozę i poezję, fikcję i autobiografię, reportaż i nowelę, dają wgląd w dziewiętnastowieczne realia oraz w umysłowość samego Nervala, jego zmagania z rzeczywistością i literacką formą. Z kolei Przemytnicy to palimpsestowa opowieść o przemierzaniu meandrów historii, które okazują się meandrami ludzkiego umysłu.
Ta książka nikogo nie pozostawi obojętnym.
Anna nigdy nie chciała mieć dzieci. Nie lubiła ich. Nie interesowały jej. Okazało się, że los zdecydował za nią. Kiedy w tragicznym wypadku ginie jej siostrzenica z mężem, okazuje się że Anna jest jedyną osobą, która może zająć się trzyletnią osieroconą Olą. Inaczej dziewczynka trafi do domu dziecka.
Czy uzależniona od leków i alkoholu, borykająca się z traumą kobieta zdobędzie się na heroizm, stawi czoło słabościom, lękom i demonom przeszłości? Stawką jest szczęście dziecka, a w tej walce wszystkie chwyty – szantaż, manipulacja, przekupstwo – są dozwolone. I czy trzylatka będzie w stanie zaakceptować zupełnie nowe życie, na które nikt jej nie przygotował?
Niezwykle poruszająca, do bólu szczera opowieść o trudnej miłości, odpowiedzialności i odnajdywaniu szczęścia tam, gdzie nigdy się go nie szukało.
Powieść Katarzyny Kołczewskiej mówi o nadziei, trudnych wyborach, empatii. O naszej małości i wielkości. O ludzkiej sile, która pozwala przetrwać i zrobić coś nie tylko dla siebie. Bohaterowie Kołczewskiej sprawdzają dokładnie, do czego zdolny jest człowiek. Okazuje się, ze wnioski są zaskakująco pozytywne.
Jakub Winiarski, pisarz, krytyk, nauczyciel pisania
Katarzyna Kołczewska – rocznik '71, mieszka z córką i psem na warszawskim Mokotowie. Z wykształcenia lekarz, z wyboru prywatny przedsiębiorca, z zamiłowania pisarka. „Kto, jak nie ja?” jest jej debiutancką powieścią. Pracuje już nad kolejną.
Czy można wybaczyć niewybaczalne? Najbardziej poruszająca powieść Jodi Picoult!
Ludzie doznają różnych strat, wielkich i małych. Można stracić kolejkę, cnotę, pracę. Głowę, serce albo rozum. Można stracić dom na rzecz banku, patrzeć, jak dziecko wyjeżdża na stałe na drugi kontynent, a mąż popada w demencję. Strata to nie tylko śmierć, a żal ma wiele postaci.
Osamotniona Sage Singer, zrozpaczona po śmierci matki, zaprzyjaźnia się ze starszym panem, ulubieńcem lokalnej społeczności, emerytowanym nauczycielem. Pewnego dnia Josef prosi ją o nietypową przysługę: chciałby, aby pomogła mu umrzeć. Wyznaje, że nie jest tym, za kogo przez wiele lat się podawał. Mężczyzna skrywa straszną tajemnicę z przeszłości, sięgającą czasów II wojny światowej i masowych mordów na ludności żydowskiej. Czy Sage zgodzi się mu pomóc? Czym będzie wówczas jej czyn: aktem miłosierdzia wobec drugiego człowieka czy wymierzeniem sprawiedliwości bezwzględnemu naziście? Czy ma do tego prawo?
Mocna i poruszająca opowieść, w której Picoult na nowo, ze świeżej perspektywy opisuje trudny i znany literaturze temat.
„Booklist”
Picoult słynie z tego, że wybiera niełatwe problemy do opisania. Jej ostatnia powieść łączy w sobie koszmar Holocaustu, literacką sprawność, surowość i wyjątkową wrażliwość. Historie bohaterów książki są poruszające, ale prawdziwą mistrzynią opowieści jest tu Picoult, która splata ze sobą cztery fascynujące wątki i tworzy z nich wyrazistą alegorię straty, przyjaźni i wybaczenia.
„Library Journal”
Jodi Picoult jest autorką ponad dwudziestu powieści, w tym bestsellerowych „Bez mojej zgody”, „Krucha jak lód”, „W naszym domu”. Jej książki przełożono na 34 języki, zajmują one pierwsze miejsca na listach bestsellerów na całym świecie.
Mój rozwój duchowy rozpoczął się, gdy byłam jeszcze małym dzieckiem. Nastąpił dzięki obecności i naukom mojej cioci, która była bardzo uduchowioną osobą i przejawiała wspaniałe zdolności, wykraczające poza ludzkie zrozumienie. Uczyła mnie nie tylko wsłuchiwania się w siebie, ale i wizualizacji, modlitwy, kontemplacji i dostrzegania piękna w świecie natury. Gdy jej zabrakło, nie zaprzestałam swoich, duchowych poszukiwań.
Zgłębiałam wszystko, co tylko znalazłam w tematach, związanych z rozwojem. Zetknięcie się z tantrą, było następstwem tego, z czym zetknęłam się i pracowałam wcześniej. Gdy zmarła moja ciocia, tego samego lata spotkałam na mojej drodze osobę, która zaczęła opowiadać mi o tantrze. Czułam się tak, jakby jeden przewodnik duchowy zastąpił mi innego. Miałam tedy zaledwie czternaście lat, a temat wydawał mi się tak bliski, jakbym usłyszała o sobie. Zanim zaczęłam ją praktykować, minęło kilka lat. W tym czasie dość dużo medytowałam, ćwiczyłam koncentrację, pracowałam nad rozwojem świadomości wewnętrznej. Zetknęłam się także z OBE i świadomym śnieniem.
Mając siedemnaście lat, spotkałam na mojej drodze osobę, która pomogła mi praktycznie zgłębić temat tantry. Dzięki jej obecności w mojej życiu dotknęłam piękna, miłości, rozkoszy. Była jak kolejny przewodnik duchowy, który pojawił się, gdy byłam gotowa wejść na kolejny etap rozwoju. Od tamtej pory, jest częścią mojego życia.
W późniejszych latach zetknęłam się jeszcze z innymi metodami, z których dobrodziejstwa skorzystałam w całej pełni. Poznałam także wspaniałych ludzi, którzy w każdej chwili, wspierali mnie i dzielili się swą mądrością wewnętrzną. Za każdym jednak razem, powracałam na ścieżkę rozwoju świadomości. Od wielu też lat, przekazuję moją wiedzę innym, szukając nowych możliwości, ułatwienia jej zrozumienia.
EVERLASTING to powieść składająca się z wielu części. Niech podróż przez nią, stanie się dla was duchową inspiracją.
Anna
www.annaatras.com
To powieść, która wnika pod skórę, doprowadza krew do wrzenia, porusza do głębi…
W roku 1829 w północnej Islandii Agnes Magnúsdóttir zostaje skazana za współudział w brutalnym morderstwie popełnionym na dwóch mężczyznach. Agnes ma czekać na egzekucję w gospodarstwie przedstawiciela miejscowej władzy, urzędnika okręgowego Jóna Jónssona, jego żony i dwóch córek. Przerażona obecnością morderczyni pod swoim dachem rodzina unika z nią wszelkich rozmów.
Tylko Tóti, młody wikariusz wyznaczony na opiekuna duchowego Agnes, próbuje ją zrozumieć, starając się uchronić jej duszę przed potępieniem.
Kiedy mija lato i nadchodzi surowa zima, a trudy wiejskiego życia zmuszają domowników do pracy ramię w ramię, mieszkańcy zagrody zaczynają lepiej poznawać Agnes. A gdy zbliża się dzień egzekucji, wszystkich dręczy pytanie: zabiła czy nie?
Oparta na faktach powieść „Skazana” to głęboko wzruszająca opowieść o wolności osobistej: o tym, jak nas widzą, w przeciwieństwie do tego, za kogo sami się uważamy, i o tym, jak można zaryzykować wszystko dla miłości.
W przejmującej, krystalicznie czystej prozie Hannah Kent przedstawia surowe piękno islandzkich krajobrazów, gdzie każdy dzień jest walką o przetrwanie, i pyta, jaką nadzieję może mieć samotna kobieta, gdy jej życie zależy od tego, co mówią o niej inni.
Hannah Kent napisała wspaniałą, pełną literackich smaczków powieść przyprawioną odpowiednią ilością suspensu. Książka spodobała mi się nie tylko ze względu na wnikliwe studium charakterów, lecz także na sugestywne opisy zimnej, surowej przyrody, która jest nie mniej nieustępliwa od ludzi, którym przyszło się z nią mierzyć. Sama wzięta z życia historia przypomina mi „Grace i Grace” Margaret Atwood i może jeszcze słynną sprawę oskarżonej o morderstwo Lizzie Borden. „Skazana” to jedna z powieści, które zapadają w pamięć na długo po przeczytaniu ostatniego zdania.
Karin Slaughter
Aż trudno uwierzyć, że to debiutancka powieść autorki.
„Instyle”
„Skazana” to prawdziwa perła, proza powieści jest surowa i skrzy się jak krajobraz Północy.
Geraldine Brooks, autorka „Roku cudów”
Świetna i zapadająca w pamięć powieść Hannah Kent na pewno trafi wam do serc.
Charlotte Rogan, autorka „Zagubionych”
Ta proza błyszczy, iskrzy i świeci jak światełka na dalekiej i chłodnej Północy…
„Kirkus Reviews”
Najbardziej dyskutowana książka spośród australijskich debiutów ostatnich lat.
„Australian”
Hannah Kent urodziła się w 1985 roku w Adelajdzie. Jako nastolatka w ramach programu wymiany klubu Rotary odwiedziła Islandię, gdzie pierwszy raz usłyszała historię Agnes Magnúsdóttir. Hannah jest współzałożycielką i zastępcą redaktora naczelnego australijskiego czasopisma literackiego „Kill Your Darlings” i pisze pracę doktorską na Flinders University. „Skazana” jest jej pierwszą powieścią.
Trzej towarzysze to powieść o pięknej i głębokiej prawdziwej męskiej przyjaźni, rozgrywająca się w latach dwudziestych w Niemczech. Lohkamp, Lenz i Kőster należą do straconego pokolenia Niemców - pokolenia tych, którzy w poczuciu bezsensu wojny wrócili z frontu i już nie umieli ułożyć sobie życia. Trwają bez celu, bez złudzeń co do przyszłości i nawet gdy jeden z nich się zakocha, wszystko zakończy się tak, jakby życie w istocie nie miało już sensu. Tymczasem znów czuć nadciągające zło - po niemieckich miastach już krążą nazistowskie bojówki...Erich Maria Remarque (1898-1970) należał do pokolenia, które straciło młodość w okopach I wojny światowej. Nim zyskał sławę dzięki pacyfistycznej powieści Na Zachodzie bez zmian, parał się dziennikarstwem, był też księgowym, nauczycielem i organistą. Po dojściu Hitlera do władzy książki Remarque'a trafiły na stos, a ich autor został pozbawiony niemieckiego obywatelstwa. Lata II wojny spędził w USA, gdzie powstała jedna z jego najlepszych powieści - Czas życia i czas śmierci.Spośród jego utworów Dom Wydawniczy REBIS opublikował m.in. Nim nadejdzie lato, Noc w Lizbonie, Cienie w raju, Hymn na cześć koktajlu oraz Na Zachodzie bez zmian, Drogę powrotną i Łuk triumfalny w nowym przekładzie Ryszarda Wojnakowskiego.
Romulus Gaita jako młody chłopak opuścił ojczyznę i wyjechał do Niemiec, skąd po zakończeniu II wojny światowej wraz z młodziutką żoną Christine i czteroletnim synem Raimondem przeniósł się do Australii. Wśród jej kamienistych pagórków i pożółkłych traw znalazł nowy dom.
"Mój ojciec Romulus" to urzekająca w swej prostocie historia człowieka, który chciał nauczyć swojego syna, jak przejść przez życie z podniesioną głową. To opowieść o namiętności, zdradzie i szaleństwie, o przyjaźni i pracy, która może być źródłem radości i dumy, a także o cierpieniu, godności i sile ducha.
To książka, która z całą mocą przypomina, co znaczy prawość i człowieczeństwo.
Książka otrzymała nagroda im. Nettie Palmer (1998) i była finalistą Nagrody Literackiej Premiera Stanu Queensland (1999). Została również uznana za jedną z najlepszych książek 1999 roku przez „New Statesman” oraz jedną z dziesięciu najważniejszych książek dekady przez „The Australian Financial Review”.
Obecna pozycja książkowa -„Córcia”, zawiera krótkie, odrębne utwory prozatorskie ( za wyjątkiem dwóch cyklicznych) o różnorodnej charakterystyce formalnej i tematycznej. Ich cechą wspólną jest zarówno obecność elementów autobiograficznych, jak i bogate tło myśli egzystencjalnej i filozoficznej, co wytwarza tu samorzutnie poniekąd rodzaj medytacji intelektualnej. Zawsze jednak chodzi o bezpośrednie, pełne czucia, pojemne widzenie świata, które pozwala równoważyć obecne destrukcyjne tendencje świadomości za pomocą wybranych idei syntetycznie nawiązujących do przeszłości i lepiej strategicznie dostosowanych do ducha czasu- poprzez intuicyjną wiedzę harmonizującego aktualne wektory dążeń credo współczesności.
Wiesław Myśliwski jest twórcą przywracającym wiarę w sens i wartość prawdziwej literatury. Jego powieści wynikają z głębokiej wewnętrznej potrzeby wyrażenia ? i równocześnie poznania ? prawdy o ludzkim losie, przeznaczeniu, przemijalności, pamięci, miłości, sensie istnienia.
O tym ? choć nie tylko o tym ? mówi jego najnowsza powieść "Ostatnie rozdanie", kolejne prozatorskie arcydzieło, na które czekaliśmy kilka lat. Myśliwski publikuje rzadko, pisze długo, zgodnie z przeświadczeniem, że ?pisać książki powinno się dopiero, gdy człowiek naprawdę czuje, że nie ma już żadnego innego wyjścia (?), wtedy kiedy jest się przekonanym, że ma się coś naprawdę do powiedzenia komuś drugiemu?.
"Ostatnie rozdanie" to dzieło ?totalne?, które chce objąć całość ludzkiego doświadczenia, dotknąć tajemnicy bytu. Jest zachętą do myślenia, nie poucza, nie moralizuje i nie ocenia. Pokazuje życie z jego dobrymi i złymi stronami. To powieść filozoficzna i wielowymiarowa, której tematem jest człowiek i ludzki los zawieszony między przypadkiem a koniecznością. Perfekcyjnie skonstruowana, zachęca do lektury wielokrotnej ? przy każdej pozwalając odkryć jej nowe wymiary i perspektywy. Żywioł opowieści sprawia, że czytelnik zatapia się w niej i oddaje się jej zniewalającemu nurtowi.
A jeśli miłość matki to za mało?
Mam osiem lat. Byłbym jedynakiem, gdyby moi rodzice nie postanowili zbawiać świata i adoptować innych dzieci. Kolejni chłopcy w moim domu są jak najeźdźcy, którzy pochłaniają czas i uwagę mojej matki. Powinienem być dla niej najważniejszy, a traktuje mnie tak, jakbym to ja był przybranym dzieckiem. Nienawidzę jej za to. Kocham i nienawidzę. Czy to, co robię, jest złe? Mam tylko osiem lat…
Tragiczne wydarzenia, które już wkrótce rozegrają się w tej rodzinie, sprawią, że pogmatwane relacje między matką i synem staną się jeszcze bardziej napięte. Chłopaki nie płaczą… ale czy to znaczy, że nie odczuwają smutku, frustracji, złości, zazdrości, rozczarowania? Czy to znaczy, że nie mają prawa do odrobiny miłości?
Emocje, które towarzyszyły bohaterowi, gdy był dzieckiem, nie straciły na intensywności mimo upływu czasu. Teraz ma dwadzieścia osiem lat i powraca do rodzinnego domu, by zaopiekować się schorowaną matką - i wszystkie te uczucia wybuchają z nową siłą. Co odcisnęło takie piętno na wrażliwym dziecku, że po wielu latach, podczas emocjonalnej podróży do miejsca budzącego przykre wspomnienia, wciąż nie potrafi uporać się z przeszłością?
Oto powieść na miarę najlepszych dzieł Doris Lessing. Ta historia rozpisana na dwa głosy - małego, zagubionego chłopca i dorosłego mężczyzny, patrzącego na rzeczywistość przez pryzmat swojego dzieciństwa - to intensywne, poruszające i niepokojące doświadczenie, o którym długo nie będziecie potrafili zapomnieć.
Czuję, jak dorośleję, czuję, jak dorastam do nowych zadań i mam ochotę im najpierw stawić czoła, a potem zwyczajnie im sprostać. Jeśli mam już być, to wolę być taki właśnie. Bardziej aktywny niż pasywny, więcej tworzący niż kreowany i raczej prowadzący niźli poprowadzony, choćby na koniec świata, ale na pewno do kresu moich i jej dni. Ja wiem, że brzmi to pompatycznie. Ciągle jednak nie mogę oprzeć się wrażeniu, jakie wywarła na mnie lektura Pamiętników Adama i Ewy Marka Twaina. Kończą się napisem, który wyryto na grobie Ewy:
„Adam: Gdziekolwiek była ona, tam był Raj”.
„Wolę być...” to opowieść o dorastaniu, odkrywaniu siebie, sprawdzaniu własnych możliwości i ograniczeń, o miłości, przyjaźni i szukaniu własnej drogi.
Opisać umieranie - czy to jest w ogóle możliwe? Anna Augustyniak sięga po różne konwencje i języki - układa treny i rapsody, śpiewa pieśni i elegie, wchodzi w świat okrutnej baśni. Matka, choć często zbyt słaba, by unieść powieki, jest królową tej krainy, punktem centralnym, osią, wokół której wszystko się porusza. Jej władza, władza miłości, sięga aż za grób. Czymże jest śmierć wobec tej słodko-gorzkiej tyranii uczuć, które znajdują ujście w nowych obrazach, narracjach, snach?
prof. Grażyna Borkowska
Nie bez powodu mówi się, że miłość nie jedno ma imię. To skomplikowane na pozór ciepłe uczucie, może stać się powodem głębokich ran, zmian w psychice, które ciężko wyleczyć, ciężej nawet niż złamane serce. Główny bohater powieści opowiada nam o burzliwym związku z ukochaną Martą. Zagubiony mężczyzna nie może uwolnić się od jej wpływu, rozpaczliwie walczy o swoją indywidualność próbując wyrwać się z sideł własnego szaleństwa.
Książka do słuchania we wspaniałej interpretacji Tomasza Marzeckiego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
