Najczęściej uzależniamy się od substancji psychoaktywnych, ostatnie dekady przynoszą także niemal pandemiczny wzrost liczby uzależnień od czynności i urządzeń mających ekran, a także łączność z internetem. Gdzie przebiega granica między użyciem optymalnym a nadmiernym lub nałogowym? Kiedy coś jest pasją, a kiedy już uzależnieniem, kiedy czynność jest natrętna, a kiedy jest nałogiem? Czym różni się zależność od uzależnienia? Co decyduje o skuteczności leczenia uzależnienia? Jaką rolę odgrywa w nim motywacja? Jak wyglądają programy terapeutyczne? Czy można wygrać z uzależnieniem? Zagadnienia te w sposób przystępny omawia w książce psychoterapeuta pracujący z osobami uzależnionymi nieprzerwanie od 1981 roku. Autor, obok praktyki, prowadzi badania naukowe w zakresie uzależnień. To wszystko pozwala mu to na sformułowanie konkretnych, bezpośrednich wniosków i zaleceń. Książka skierowana jest do lekarzy, psychoterapeutów, pedagogów, socjologów, studentów wielu kierunków, ale także dla tych, którzy doświadczają skutków uzależnienia bądź dostrzegają u siebie lub u osób bliskich objawy wskazujące na wystąpienie u nich uzależnienia. Spis treści: Wstęp Rozdział 1. Uzależnienia w DSM-5 i ICD-11 Rozdział 2. Mechanizm powstawania i przebiegu uzależnień Rozdział 3. Uzależnienie od substancji psychoaktywnych 3.1. Alkoholizm (zespół uzależnienia od alkoholu) 3.2. Narkotyki, leki, dopalacze 3.3. Lekomania 3.4. Nikotynizm 3.5. Zaburzenia spowodowane kofeiną Rozdział 4. Uzależnienie od czynności 4.1. Hazard 4.2. Uzależnienia ekranowe 4.2.1. Gry wideo 4.2.2. Uzależnienie od telefonu komórkowego (smartfona) 4.3. Zespół jedzenia nałogowego 4.4. Szkodliwe i nałogowe wykonywanie pracy (pracoholizm) 4.5. Nałogowe uprawianie sportu 4.6. Seksoholizm 4.7. Tanoreksja (szkodliwe opalanie się) 4.8. Zakupoholizm (nałogowe kupowanie) 4.9. Bigoreksja 4.10. Uzależnienie od drugiej osoby 4.11. Nadmierne lub obsesyjno-kompulsywne modyfikowanie ciała Zakończenie Chcesz wiedzieć więcej, przeczytaj
Autorka rozpatruje problem niezgodności między płcią doświadczaną przez bohatera a płcią przypisaną mu przy urodzeniu, podejmuje też temat tranzycji - stopniowego uzewnętrzniania tożsamości płciowej w wyniku procesów psychologicznych, społecznych, prawnych oraz medycznych. Analizując i interpretując doświadczenia transpłciowych kobiet i transpłciowych mężczyzn, sięga po przykłady literackie i filmowe powstałe głównie w ostatnich kilku dekadach. Podmiot, narracja, ciało, tekst, ciałopisanie, intertekstualność, palimpsest, oksymoron, lustro, lalka, maszyna do pisania, ekran, dowód osobisty czy fotografia - to pojęcia kluczowe dla przyjętej perspektywy badawczej. Otwierają one przed czytelnikiem nowe obszary poznania prezentowanych tekstów kultury oraz doświadczeń bohaterów. Pragnę podkreślić, że mam przyjemność recenzować pracę nowatorską, inspirującą, jednocześnie pionierską i ambitną, napisaną sprawnym piórem, charakteryzującą się przemyślaną i przekonującą kompozycją i przede wszystkim interesującymi interpretacjami. Poruszane w niej są tematy trudne i złożone, wymagające taktu, subtelności i delikatności. A właśnie te cechy posiada autorka w godnej podziwu intensywności, co w przekonujący sposób poświadcza jej praca. prof. zw. dr hab. Anna Łebkowska, Uniwersytet Jagielloński, Wydział Polonistyki Praca ta znajdzie bardzo wielu czytelników. Badacze odnajdą tam bardzo ciekawe koncepty, pozwalające na inspirujące podejście do badania problematyki transpłciowości, pozostali nowe sposoby ujmowania zjawiska niezgodności płciowej oraz bogate słownictwo pozwalające na inny niż medykalizujący sposób mówienia i myślenia o tym fenomenie. dr hab. Ewa Banaszak, prof. UWr, Uniwersytet Wrocławski, Instytut Socjologii Anna Kujawska-Kot - doktor nauk humanistycznych, publikowała w "Przestrzeniach Teorii", "Przeglądzie Socjologicznym", "Studia Poetica", "Fabrica Societatis" oraz monografiach naukowych. Rozprawę doktorską o bohaterze transpłciowym napisała pod kierunkiem prof. dr hab. Ewy Szczęsnej i obroniła z wyróżnieniem na Uniwersytecie Warszawskim. Dysertacja otrzymała I nagrodę w Konkursie im. Profesora Edwarda Kasperskiego (V edycja) na najlepszą pracę doktorską o charakterze komparatystycznym i wyróżnienie w XI edycji Konkursu im. Inki Brodzkiej-Wald na najlepszą pracę doktorską dotyczącą współczesności z dziedziny humanistyki. Autorka interesuje się badawczo tym, co migotliwe i nieuchwytne
Mogłeś to zrobić lepiej! Inni nie popełniają tylu błędów co ty! Znowu się rozklejasz - wstydź się! Czy powiedziałabyś tak w trudnej sytuacji do swojej przyjaciółki, partnera lub współpracownika? Dlaczego zatem mówisz w ten sposób do siebie?Marnie stara się robić wszystko jak najlepiej, mimo to nigdy nie czuje się wystarczająco dobra. Daniel odnosi sukcesy zawodowe, ale uważa, że nie zasługuje na przyjaźń i miłość. Susan zgodnie z nakazem wiary poświęca swoje marzenia, by pomagać innym. Zawstydzający i wyśmiewający wewnętrzny głos nie pozwala nam żyć szczęśliwie i w zgodzie ze sobą. Może się też przyczyniać do rozwoju depresji, zaburzeń lękowych, problemów w relacjach. Analizując historie swoich pacjentów, Julia Bueno pokazuje, jak oczekiwania rodziców, nadmierne wymagania nauczycieli, stereotypy czy opresyjna religijność potęgują samokrytykę. Zaglądając za kulisy procesu terapeutycznego, obserwujemy metody rozpoznawania wewnętrznego krytyka, poznajemy jego różne oblicza i przekonujemy się, że można się od niego uwolnić.Książka Ucisz swojego wewnętrznego krytyka pomoże ci wykonać pierwszy krok do uzdrowienia relacji z samym sobą.Dzięki tej książce:zrozumiesz mechanizmy powstawania samokrytycznych myśli;poznasz terapeutyczny wpływ współczującego traktowania siebie;uświadomisz sobie, jak wielu z nas codziennie mierzy się z oceniającym wewnętrznym głosem.Julia Bueno podaje najczęstsze przyczyny powstawania w nas brutalnego, destrukcyjnego głosu. Opisuje szerokie spektrum czynników, przez które wewnętrzny krytyk rośnie w siłę, podcina skrzydła, a często paraliżuje. Z ogromną empatią, czułością i ciepłem autorka przybliża nam terapeutyczne podejście do samokrytyki i prowadzi nas w stronę samowspółczucia. To książka dla każdego, kto chce zmienić swoje wewnętrzne "muszę" na "mogę", a "powinnam" na "chcę".Małgorzata Serafin, dziennikarka, autorka podcastu o zdrowiu psychicznym Farbowanie życia, współautorka książki Jest OK. To dlaczego nie chcę żyć?Wewnętrzny krytyk to silnie destrukcyjna "postać", która jest w stanie rzucić cień na nasze życie i pozbawić nas tego, co w nim najlepsze. W przedstawionych historiach rozpoznajemy swoje doświadczenia i odkrywamy źródła zwątpienia we własną wartość. Wrażenie, że uczestniczymy w procesie terapeutycznym poszczególnych bohaterów, to kolejny walor tej książki. Dzięki temu pomaga ona czytelnikowi w radzeniu sobie z wewnętrznym krytykiem i odbieraniu mu pełni władzy.Joanna Godecka , współautorka książki Jak uciszyć wewnętrznego krytyka i uwierzyć w siebieJulia Bueno - psychoterapeutka pracująca w nurcie integratywnym m.in. z osobami, które doświadczyły poronienia i trudności z zajściem w ciążę, cierpią na depresję czy zaburzenia lękowe. Za swoją pierwszą książkę, O poronieniu, żałobie i ukojeniu (WUJ, 2022), otrzymała nagrodę British Medical Association Popular Medicine Book Award, a także była nominowana do nagrody British Psychological Society Book Award. Publikuje w "The Times", "Sunday Times" i "New York Times", a także recenzuje w "Times Literary Supplement".
Na wiele rzeczy, które nas dotykają w życiu, nie mamy wpływu. Możemy się jednak nauczyć panować nad emocjami, które nieprzywidziane okoliczności w nas budzą, i nie pozwolić im nami rządzić.
Czy usłyszałeś kiedyś, że podchodzisz do życia zbyt emocjonalnie? Czujesz się przytłoczony negatywnymi emocjami? Zdarza ci się tracić nad nimi kontrolę? Czy czasami żałujesz swojego zachowania, gdyż działałeś pod wpływem emocji? Jesteś zmęczony górkami i dołkami wynikającymi z dręczących cię odczuć?
Jeśli dostrzegasz w tym opisie siebie, to prawdopodobnie jesteś osobą nadwrażliwą emocjonalnie, kimś, kto czuje więcej i mocniej niż inni. Wiedz jednak, że nie jesteś sam i możesz poradzić sobie ze swoimi emocjami.
Czerpiąc z wieloletniego doświadczenia psychologa klinicznego i opierając się na metodzie Terapii Akceptacji i Zaangażowania, autorka uczy, jak radzić sobie z rozchwianiem emocjonalnym. Wyjaśnia procesy odpowiadające za emocje i pomaga zrozumieć, dlaczego czujesz to, co czujesz. Tłumaczy, jak nadać sens swoim emocjom i jak zdrowo je wyrażać. W tej pełnej empatii, humoru, ale też wiedzy książce przedstawia konkretne narzędzia i strategie działania w obliczu życiowych wyzwań. Krok po kroku prowadzi ścieżką samorozwoju ku spokojniejszemu i pełnemu sensu życiu.
Dzięki tej książce:
• nauczysz się, jak reagować na negatywne emocje,
• dowiesz się, jak tworzyć trwałe i wartościowe relacje z ludźmi, na których ci zależy,
• zrozumiesz, że to ty sprawujesz kontrolę, a nie twoje emocje.
Dr Patricia E. Zurita Ona, czyli dr Z., jest psychologiem klinicznym specjalizującym się w zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych, traumie, lęku i związanych z nim dolegliwości, a także zaburzeniach emocjonalnych. Prowadzi prywatną praktykę terapeutyczną, wykłada i uczestniczy w konferencjach naukowych.
[...] współczesny człowiek czuje się zdezorientowany i coraz bardziej przygnębiony. Pracuje i dokłada starań, ale jest mgliście świadomy daremności swoich działań. Chociaż jego władza nad światem materialnym wzrasta, czuje się on bezsilny w swoim życiu indywidualnym i w społeczeństwie. Tworząc nowe i lepsze środki do opanowania natury, dał się pochwycić w ich pułapkę i stracił z pola widzenia cel, który mógłby nadać im sens - zagubił samego człowieka.Erich FrommCo zrobić kiedy człowiek zagubi samego siebie? Czy psychoterapia i filozofia mogą być pomocne? W jaki sposób te dwie dziedziny wspierają się na drodze do zrozumienia człowieka?Psychoterapia odczytana na nowo. Konteksty filozoficzne to książka opisująca relacje między psychoterapią a filozofią. Wojciech Stefaniak podejmuje refleksję nad tym, jak filozofia może wspomagać psychoterapię w kluczowych dla niej zagadnieniach, takich jak:cel i definicja psychoterapii,kodeks etyczny psychoterapeuty,różnica między neutralnością światopoglądową a neutralną postawą psychoterapeuty podczas terapii.Czytelnik w trakcie lektury zmierzy się z pytaniami o naukowość, metodę i przedmiot psychoterapii oraz znaczenie cierpienia i nadziei w procesie terapeutycznym. Książka będzie cennym źródłem wiedzy dla psychoterapeutów, którzy poprzez coraz wnikliwsze rozumienie rzeczywistości chcą rozwijać się na swojej terapeutycznej drodze. Konsekwencją refleksji filozoficznej w psychoterapii i nad psychoterapią może być wieloaspektowe spojrzenie na człowieka jako podmiot i przedmiot psychoterapii. To zaś wydaje się być szczególnie cenne w perspektywie pomocy człowiekowi w zrozumieniu siebie i poszukiwaniu sensu życia.Psychoterapia jest tą aktywnością człowieka, która w sposób nieunikniony zanurzona jest w refleksji filozoficznej. Psychoterapia jest w stałym dialogu z filozofią, a dialog ten toczy się na wielu poziomach. Ich dookreślenie jest pierwszym zadaniem, z jakim należy się zmierzyć, chcąc adekwatnie mówić o filozoficznej interpretacji psychoterapii.Z tekstu
Grono intelektualistów skupionych wokół Kongresu Wolności Kultury dobrze znało pokusy i zagrożenia ideologiczne XX wieku. Wielu z nich przeszło drogę od zaangażowania w komunizm do jego jednoznacznej krytyki, by ostatecznie opowiedzieć się za kulturą wolną od ideologii.Jan Tokarski przedstawia ich refleksje nad kluczowymi dla zrozumienia naszych czasów kwestiami: historią, totalitaryzmami, rewolucją, nowoczesnością, religią. Śledząc losy i publikacje "Encountera", najważniejszego spośród pism wydawanych przez Kongres, autor pokazuje, że bez refleksji nad tragicznymi wydarzeniami ubiegłego stulecia nie sposób zrozumieć teraźniejszości.Być może dziś, w czasie gdy słowa ponownie wydają się wymykać spod kontroli, gdy w przestrzeni publicznej panuje duch nierzeczywistości, a zza węgła wyglądają ku nam nowe - choć, przy bliższym wejrzeniu, bynajmniej nie tak nowe - ideologie, zmierzenie się z dziedzictwem XX stulecia jest sprawą bardziej palącą niż kiedykolwiek wcześniej.Jan Tokarski
Warsztat badawczy prof. Jacka Dąbały charakteryzuje erudycja, wnikliwa obserwacja, dialogiczność, syntetyzm. W książce Media, czyli głupiego widać – 104 diagnozy Autor poszerza kategorie opisu złożonego współczesnego świata mediów i dziennikarstwa o specyficzne pojęcie. Już nie fenomeny, paradoksy i racjonalizm, jak w poprzednich pracach, ale pytanie: „Czym jest „głupota” i jakie są jej medialne przejawy?”. Wartość tej książki streszcza się w encyklopedycznym określeniu: „Mądrym dla memoriału, idiotom dla nauki, politykom dla praktyki, melancholikom dla rozrywki”.
prof. dr hab. Iwona Hofman, medioznawca (UMCS)
Aforystyczny styl, filozoficzne refleksje, mądrości o głupocie w mediach. Eseistyka najwyższych lotów w pigułce! Czytać, czytać i jeszcze raz czytać!dr
hab. Marek Palczewski, medioznawca, prof. Uniwersytetu SWPS
To książka przeciwko „machaniu ręką”; przeciwko lekkomyślnemu zbywaniu spraw i mówieniu: „jakoś to będzie” lub „to mnie nie dotyczy”; przeciwko fałszywemu „rozsądkowi”. Otóż głupota, którą śledziAutor, nie tylko „dotyczy”, ale wręcz dotyka nas wszystkich, jest bowiem wszechobecna. Nie ze wszystkimi analizami i wnioskami Autora się zgadzam, ale warto przeczytać tę książkę, która pokazuje, do jakiego stopnia głupota staje się atrybutem władzy, hegemonem przestrzeni publicznej. Jak zaś uczy historia, mariaż władzy z głupotą jest zaczynem spustoszenia.
prof. dr hab. Tadeusz Sławek, literaturoznawca (UŚ)
To, co przychodzi, niszcząc i paląc, często robi tylko miejsce czemuś lepszemu. Tak jak treść tej książki pali ludzkie przywiązanie do podążania za szarym tłumem ludzi pozbawionych indywidualności, by zrobić miejsce dla idei bycia kimś więcej niż tylko wyblakłą częścią systemu. Miejsce dla bycia sobą i stawania się w tym coraz lepszym. Pływając wśród tych, którzy nie chcą odbiegać od schematu, według którego żyje większość, przebywając wśród ludzi, którzy niczym zaprogramowane na popełnianie ciągle tych samych błędów maszyny skazują się zawsze na to samo cierpienie, w końcu zaczynamy tonąć w efektach ich oddziaływania na nasze procesy myślowe. Stajemy się podobnymi do nich, wypłukanymi ze swojego oryginalnego koloru, nieszczęśliwymi istotami. Zapominamy o elementach składających się na naszą wyjątkowość, nie wiedząc, gdzie włożyć ręce, czym się zająć, by choć na chwilę poczuć się sobą.Życie powinno polegać na ciągłym samodoskonaleniu, ale nie można się rozwijać, nie wiedząc, kim się jest w środku. Jeśli nie znamy siebie naprawdę, cały włożony wysiłek poświęcamy osobie, którą nie jesteśmy. Przeczytaj tę książkę i dowiedz się, jak przeciwdziałać temu, co oddala cię od oryginalności w postępowaniu i szczerości wobec siebie. Poznaj wiedzę, dzięki której pojedyncze jednostki żyją "bardziej" od innych. Odkryj tajemnice mentalnej siły ludzi pozostających wiernymi sobie, siły pozwalającej im osiągać szczyt tego, czego naprawdę chcą, i obudź w sobie energię pozwalającą ci taką siłę zyskać.
W książce omówiono kluczowe aspekty procesu naboru kandydatów do organizacji. Czytelnik zostaje wprowadzony w tematykę psychologii rekrutacji i selekcji, mając okazję zgłębić m.in. problematykę analizy pracy, pomiaru efektywności czy miejsca psychometrii w naborze kandydatów, w oparciu o najnowsze międzynarodowe badania naukowe z tej dziedziny. Szczególną uwagę poświęcono badaniu zachowania kandydatów w trakcie selekcji, jakości metod rekrutacyjnych oraz technikom zbierania i kombinowania danych. Omawiane treści ilustrowane są przydatnymi wskazówkami, najlepszymi praktykami biznesowymi oraz przykładowymi narzędziami i pytaniami testów selekcyjnych. Drugie wydanie poszerzono m.in. o zagadnienia związane z pracą zdalną i hybrydową oraz rozwojem branży HR tech i sztucznej inteligencji. Autor opisuje, jak wiele procesów wykonywanych wcześniej przez ludzi, takich jak preselekcja czy analiza CV, a nawet rozmowy rekrutacyjne, zostało w dużej mierze zautomatyzowane i powierzone algorytmom. Menedżerowie i specjaliści HR znajdą tu cenne wskazówki, jak optymalizować proces rekrutacji, tak by był on nie tylko efektywny, ale również opłacalny. Studenci i wykładowcy psychologii oraz zarządzania zasobami ludzkimi docenią zapewne zawarty w książce systematyczny przegląd wiedzy naukowej na temat rekrutacji i selekcji oraz jej przełożenie na praktykę. Osoby poszukujące pracy natomiast odnajdą w książce zbiór informacji, które pomogą im lepiej zrozumieć, czego oczekują od nich rekruterzy i jakie zachowania są najbardziej pożądane w procesie selekcji.
"Fantastyczne źródło wiedzy, pozwalającej uwolnić umysł, by działał i tworzył!" D.G. WILD Czy ty również: - Zbyt dużo myślisz i odkładasz sprawy na później? - Rozpamiętujesz błędy przeszłości? - Najpierw dostrzegasz negatywne strony? - Martwisz się, co pomyślą inni? - Chcesz działać bardziej kreatywnie i wydajnie? - Chcesz mieć więcej cierpliwości dla siebie i innych? W książce "Wybierz swoją perspektywę" John Martin przeprowadza szczegółową i przenikliwą analizę sposobu, w jaki nasza perspektywa ma wpływ na sukces. Zarazem inspirująco instruuje, jak odkryć wyjątkową istotę własnych myśli i uwolnić potencjał celowego myślenia, aby: - zostawić za sobą przeszłość - wyrobić sobie nawyki umysłowe - wzmacniające pozytywną perspektywę - dostrzegać okazje wśród chaosu - rozwijać aktywną świadomość myślenia - uwolnić się od krytyki innych - pokonać rozpraszacze - i osiągnąć o wiele więcej! Swoimi książkami John Martin pomaga nam zmieniać życie. Wskazuje w nich narzędzia i proponuje działania, dzięki którym możemy przeanalizować swe nastawienie i wyzbyć się nieprawdziwych przekonań, ograniczających nasz potencjał. W przekładzie na język polski ukazały się wcześniej "Postaw na siebie" oraz "Skupiony i wolny". W tej książce autor radzi, jak zyskać poczucie autentyczności, dopasować obierane cele do naszych mocnych stron, a przede wszystkim jak działać niezależnie od sytuacji, w której się obecnie znajdujemy.
Opowieść o Annie Politkowskiej - nieustraszonej dziennikarce, która odważnie ujawniała prawdę o Rosji.Anna Politkowska, dziennikarka "Nowoj Gaziety", jednego z najważniejszych czasopism rosyjskiej opozycji, do końca życia pisała o drugiej wojnie czeczeńskiej, korupcji, zbrodniach i zmowie milczenia w Rosji. Została zamordowana w swoim domu w centrum Moskwy 7 października 2006 roku, w dniu urodzin Władimira Putina. Choć sprawcy zbrodni trafili do więzienia, wciąż nie ustalono, kto zlecił zabójstwo.Jej córka Wiera miała wówczas 26 lat. Na własnej skórze odczuła opieszałość i stronniczość rosyjskiego wymiaru sprawiedliwości. Po najeździe Rosji na Ukrainę jej rodzinie, ze względu na sławne nazwisko, znowu zaczęto grozić śmiercią. Wiera musiała wraz z bliskimi wyjechać do innego kraju. Napisała tę książkę, aby jej córka - wnuczka, której Anna nigdy nie poznała - i cały świat na zawsze zapamiętali historię wyjątkowej kobiety, która nie kryła swojej niezgody na politykę Putina i nie bała się walczyć o wolność.
Jak myśli prawnik? Czy istnieje intuicja prawnicza? Czy prawnik potrzebuje wyobraźni? Dlaczego prawo jest abstrakcyjne?Myślenie prawnicze od wieków stanowi wyzwanie dla teoretyków prawa i filozofów. Nie sposób się temu dziwić, zważywszy na rolę, jaką prawo odgrywa w organizowaniu życia społecznego i jako gwarant naszych wolności. Na czym jednak polega myślenie w prawie? Czym różni się od rozumowań, które przeprowadzamy w innych dziedzinach refleksji i w życiu codziennym? Jakie są jego granice? Czy prawnikowi "wolno mniej" niż matematykowi czy biologowi? Kiedy decyzje prawne uznać możemy za uzasadnione?Bartosz Brożek, posiłkując się analizami filozoficznymi i najnowszymi ustaleniami nauk kognitywnych przekonuje, że myślenie w prawie polega na ścisłym współdziałaniu trzech narzędzi poznawczych: intuicji, wyobraźni i języka. Ta nowatorska koncepcja prowadzi do ważnych pytań o granice interpretacji prawa, racjonalność w prawie i cele edukacji prawniczej.Prof. Bartosz Brożek jest laureatem Nagrody Narodowego Centrum Nauki 2018.
Wspomnienia babki. Obrazy z dziejów rosyjskich Żydów w XIX wieku autorstwa Pauliny Wengeroff (1833-1916) są monumentalnym, dwutomowym dziełem przedstawiającym szeroką panoramę życia żydowskiego w carskiej Rosji.Narracja Wengeroff jest pełna etnograficznych detali oraz bezcennych z naszej perspektywy opisów tradycji i zwyczajów, np. dotyczących stroju, ceremonii zaślubin, opieki nad dzieckiem, przebiegu świąt i obrzędów z nimi związanych, kuchni, praktyk leczniczych. Autorka charakteryzuje tradycyjny świat Żydów wschodnioeuropejskich, a następnie jego upadek, będący konsekwencją przemian modernizacyjnych. Opisy przepełnione są nostalgią i sporządzane z pełną świadomością, że dotyczą świata, który odchodzi.Dzieło Wengeroff zalicza się dziś do klasyki żydowskiej autobiografii, jest ponadto jednym z pierwszych i najważniejszych żydowskich tekstów autobiograficznych napisanych przez kobietę i ujmujących kobiece doświadczenie. Poza tym (a może przede wszystkim) Wspomnienia są znakomitym tekstem literackim; zostały napisane z talentem i pisarskim wyczuciem.Oryginalnie opublikowano je po niemiecku w Berlinie. W niniejszej polskiej edycji zachowano układ dwutomowy. Pierwszy tom obejmuje okres od najwcześniejszego dzieciństwa autorki do końca lat czterdziestych XIX wieku. Autorka opisała w nim swoje dzieciństwo w zamożnej tradycyjnej rodzinie żydowskiej w Brześciu Litewskim.W serii ukazały się:Ludwig Kalisch, Obrazki z moich lat chłopięcychJecheskiel Kotik, Moje wspomnienia, TOM INajstarsze pamiętniki Żydów krakowskich: Meir ben Jechiel Kadosz z Brodu, Zwój pana Meira, Jom Tow Lipmann Heller, Zwój nienawiściJecheskiel Kotik, Moje wspomnienia, TOM IIEstera Rachela Kamińska, Boso przez ciernie i kwiaty. Memuary "matki teatru żydowskiego"Mordechaj Aron Gincburg, Awiezer. Wyznania maskilaBeniamin R., "Płonęli gniewem". Autobiografia młodego ŻydaRachela Fajgenberg, Dziewczęce lata. Młodość w poleskim sztetluKadia Mołodowska, Spadek po pradziadku. OpowieśćNatan Sternharz, Dni NatanaJosef R. Ehrlich, Droga mojego życia. Wspomnienia byłego chasydaMendele Mojcher Sforim, Szlojme od reb ChaimaAdele von Mises, Ciotka Adela opowiadaIcchok Lejbusz Perec, Mogliste lata dzieciństwa. Wspomnienia z ZamościaMalka Lee, Oczami dzieckaAwraham Ber Gotlober, Wspomnienia z moich lat młodzieńczychJaakow ha-Lewi Lewin, Wspomnienia z dni polskiego buntu, 1830-1831Izrael Jehoszua Singer, Wspomnienia ze świata, którego już nie maPaulina Wengeroff, Wspomnienia babki. Obrazy z dziejów rosyjskich Żydów w XIX wieku, t. 1
Jakie zachowania, przeżycia, doświadczenia wskazują na sposoby radzenia sobie ludzi z problemami, zwłaszcza dotyczącymi ich tożsamości i bycia w świecie?Jakie miejsce wśród tych sposobów radzenia sobie zajmuje korzystanie z poradnictwa?Jakie fakty, procesy i zdarzenia składają się na poradnictwo?Jakie ogólniejsze prawa odnoszą się do owego radzenia sobie, radzenia się i wspomagania innych?Praktyka poradnicza ze względu na swą codzienność, niejako swojskość, wydaje się czymś oczywistym. Natomiast z uwagi na nieuchwytny zmysłami charakter realizowanych poprzez nią zróżnicowanych celów zdecydowanie wyodrębnia się z innych społecznych praktyk lub sposobów bycia ludzi. Tym samym staje się obiektem godnym naukowego namysłu, "podmiotem", zachęcającym do zbudowania odrębnej nauki o niej poradoznawstwa. Dzięki podejmowaniu refleksji i prowadzeniu badań naukowych, których przedmiotem jest "trojakie radzenie" (radzenie sobie, radzenie się, radzenie innym), można odkryć jego głębszy sens oraz znaczenie, specyfikę zachodzących w nim procesów i społecznych działań, lokujących się na różnych poziomach życia jednostek i społeczeństw.Książka Prof. A. Kargulowej, zatytułowana O teorii i praktyce poradnictwa stanowiła pierwszy polski podręcznik dla wszystkich zainteresowanych (praktycznie i badawczo) tym rodzajem działalności. Książka Poradnictwo od nowa stanowić będzie opracowanie, dzięki któremu możliwe będzie zrozumienie zmian, jakie w tym rodzaju praktyki następują oraz rezonansu, jaki zachodzi pomiędzy poradnictwem a kontekstem, w którym ono funkcjonuje. Doczekaliśmy się książki, która tę poradniczą "galaktykę" próbuje ująć w "karby" właściwe współczesności.Z recenzji prof. dr hab. Romana Lepperta
Postępowe dobrodziejki czy strażniczki patriarchatu?Szkoła w Nałęczowie, działająca w pierwszej połowie XX wieku, wpisuje się w ostatni rozdział historii polskiego ziemiaństwa. W prowadzonej przez ziemianki placówce nauczano kobiety z różnych klas - choć w założeniu przede wszystkim chłopki - fachowego prowadzenia gospodarstwa.Marta Strzelecka rozmawia z rodzinami nauczycielek pracujących niegdyś w nałęczowskiej szkole oraz z dziećmi i krewnymi absolwentek, zgłębia archiwa, międzywojenną prasę, prace naukowe i zastanawia się, jak układały się relacje między ziemiankami i chłopkami i jakie znaczenie miały starania pań z dworów, by zbliżyć do siebie włościanki.Ziemianki opisują, jak rozwijał się system edukacji kobiet w Polsce, jak zmieniało się postrzeganie roli pani domu, osoby wolnej i samodzielnej, oraz jak w ówczesnej rzeczywistości kobiety wspierały się wzajemnie. I jak dużo my, w kolejnych pokoleniach, możemy mieć wspólnego z tamtymi córkami, żonami, partnerkami czy kobietami wybierającymi życie bez mężczyzn.Opowieść o dawnych podziałach klasowych i wyboistej drodze do emancypacji.Marta Strzelecka - autorka wywiadów i tekstów o kulturze, redaktorka. Współtworzyła działy kultury w kilku redakcjach prasowych, pracowała w "Gazecie Wyborczej" i "Dzienniku. Gazecie Prawnej". Prowadziła własną audycję w Programie Drugim Polskiego Radia. Współpracuje z "Vogue Polska". Miłośniczka długich spacerów, pieszych wycieczek, życia wśród zieleni. Ziemianki to jej pierwsza książka.Książka Marty Strzeleckiej skupia uwagę na ziemiankach. Poznajemy ich świat i rolę, jaką odgrywały w życiu chłopek, jak radziły sobie z zadaniami płynącymi z obowiązków, które sobie wyznaczyły i które wymuszał na nich patriarchat: edukatorek, społecznic, przewodniczek ludu, żon wspierających mężów, kobiet prowadzących domy. Autorka pokazuje, że kobiety próbowały łączyć niemożliwe do połączenia, i zwykle robiły to swoim kosztem. To kolejna niezwykle ważna i ciekawa pozycja ukazująca ogromną siłę kobiet, ich solidarność i wpływ na kształtowanie się społecznego i domowego życia.Sylwia Chwedorczuk, autorka książki Kowalska. Ta od DąbrowskiejPostępowe dobrodziejki czy strażniczki patriarchatu? Autorka pokazuje wielowymiarowy portret ziemianek, które zakładają szkoły i organizują kursy dla kobiet, ale mają do emancypacji "podejście pełne kompromisów". Same uwikłane w sieć społecznych oczekiwań, kaganek oświaty traktują często jak narzędzie do utrwalania panujących norm. Wydaje się, że wiele bohaterek tej książki chciałoby powtórzyć słowa powieści Giuseppego Tomasiego di Lampedusy: "Jeśli chcemy, by wszystko pozostało tak, jak jest, wszystko się musi zmienić".Karolina Dzimira-Zarzycka, autorka książki Samotnica. Dwa życia Marii DulębiankiStrzelecka pokazuje ważny moment w historii polski z perspektywy kobiet. Tego dzieci powinny się uczyć w szkołach. Bohaterki Ziemianek były aktywne i działały społecznie, a walcząc o swoje prawa, potrafiły się zjednoczyć ponad podziałami politycznymi. Szkoła w Nałęczowie jest tego świetnym przykładem: kolektywny wysiłek przedwojennych kobiet zaowocował stworzeniem miejsca, którego idea wyprzedzała swoje czasy.Anna Jadowska, reżyserka i scenarzystka
WYBITNA KSIĄŻKA BESTSELLEROWEGO AUTORA I GENIALNEGO NAUKOWCA ELLIOTA ARONSONA. „Tavris i Aronson połączyli swoje imponujące umiejętności, aby stworzyć wspaniały wzorzec przenikliwości społecznej i naukowego zaangażowania. Nie popełnij błędu, musisz przeczytać tę książkę” – Robert B. Cialdini, autor książki Wywieranie wpływu na ludzi Dlaczego ludzie uchylają się od odpowiedzialności, kiedy wszystko się wali? Skąd bierze się parada osób publicznych, które nie potrafią przyznać się do błędu? Jaka jest przyczyna niekończących się kłótni małżeńskich dotyczących tego, kto ma rację? Dlaczego widzimy obłudę u innych, ale nie u siebie? Czy wszyscy jesteśmy kłamcami? A może naprawdę wierzymy w historie, które opowiadamy? W tej niezwykle wnikliwej i zajmującej książce znani psychologowie społeczni, Carol Tavris i Elliot Aronson, przyglądają się mechanizmom i obwodom mózgowym odpowiedzialnym za samousprawiedliwianie. Kiedy popełniamy błąd, musimy złagodzić dysonans poznawczy, który zagraża naszemu poczuciu własnej wartości. Dlatego tworzymy fikcje, które uwalniają nas od odpowiedzialności, przywracają nam przekonanie o własnej inteligencji, moralności i słuszności – przekonanie, które często każe nam brnąć coraz głębiej w działania głupie, niemoralne i błędne. Odwołując się do wieloletnich badań, autorzy książki Wszyscy błądzą (ale nie ja) przedstawiają fascynujące wyjaśnienie zjawiska samooszukiwania – jego mechanizmów, szkodliwych skutków i sposobów, w jakie możemy się od niego uwolnić. Przewróć stronę, ale wiedz, że już nigdy nie uchylisz się od odpowiedzialności równie łatwo, jak dotąd. „To urocza, zachwycająca książka. Przede wszystkim jednak jest niezwykle mądra. Tavris i Aronson wyjaśniają, w jaki sposób politycy, eksperci, lekarze, prawnicy, psychoterapeuci oraz – jakżeby inaczej – my wszyscy, zwyczajni ludzie, utwierdzamy się w przekonaniu, że mamy rację i postępujemy racjonalnie, a także dlaczego podtrzymujemy to niebezpieczne złudzenie w obliczu oczywistych dowodów na to, że jest zupełnie inaczej”. – Daniel Gilbert, autor Na tropie szczęścia „Błądzić jest rzeczą ludzką, lecz racjonalizować – jeszcze bardziej. Książka Wszyscy błądzą z pewnością nie zmieni nas w anioły, ale trudno sobie wyobrazić lepszy – i bardziej przystępny – przewodnik po najbardziej diabelskich sztuczkach naszego umysłu”. – David Callahan, autor The Cheating Culture „Proszę, niech ktoś natychmiast prześle egzemplarz tej książki prezydentowi i jego administracji. Trzeba przeczytać ją na głos podczas obrad Kongresu i wydrukować w „Congressional Record”. Jeżeli ta książka nie zmieni sposobu, w jaki myślimy o swoich błędach, to wszystkich nas czeka katastrofa”. – Michael Shermer, autor Why People Believe Weird Things „Połączywszy wszechstronną wiedzę naukową z przejrzystą, dowcipną prozą, Tavris i Aronson wyjaśniają wiele tajemnic ludzkiego zachowania. Tę książkę czyta się z wielką przyjemnością, a w każdym rozdziale czeka nas zaskakujące odkrycie”. – Elizabeth F. Loftus, autorka Eyewitness Testimony „Tavris i Aronson nie odpuszczają nikomu, lecz uczą nas, jak unikać ciągłego wpadania w tę samą pułapkę. To jedna z najbardziej potrzebnych i ważnych książek naszych czasów”. – Warren Bennis, autor On Becoming a Leader Sam Elliot Aronson tak pisze o swojej ostatniej książce: „Ta książka ma dla mnie szczególne znaczenie, ponieważ odzwierciedla moje poczucie domknięcia jednego z kręgów życia: jest hołdem złożonym mojemu bliskiemu przyjacielowi i mentorowi Leonowi Festingerowi. W książce „Błądzą wszyscy (ale nie ja)” pokazaliśmy w jaki sposób dysonans poznawczy sprawia, że ludzie popełniają szkodliwe, okrutne, głupie i nieskuteczne czyny, oszukują samych siebie, a mimo to wciąż mogą spokojnie spać.” Elliot Aronson – jeden z najwybitniejszych psychologów społecznych na świecie, a przy tym jedyny, który zdobył wszystkie trzy najbardziej prestiżowe nagrody American Psychological Association - jako pisarz, wykładowca i badacz. Napisał między innymi bestsellerowe książki
Urodzeni po 1995 roku. Dorastali z telefonem komórkowym, mieli konto na Instagramie, zanim poszli do liceum, nie pamiętają czasów sprzed internetu. Różnią się od każdego poprzedniego pokolenia. Mowa tu o jednej czwartej Amerykanów. To iGen (skrót od "iGeneracji") - pokolenie internetu. Właśnie nadeszło.W tej fascynującej, pełnej życia książce dr Jean Twenge maluje odkrywczy portret nowego pokolenia, które dojrzewa wolniej i wyrasta na bardziej znerwicowane - ale również bardziej tolerancyjne i bezpieczne - od poprzednich pokoleń. Jego przedstawiciele trzymają się z dala od pokus dla dorosłych, takich jak alkohol czy seks, ale też unikają odpowiedzialności wiążącej się z dorosłością - nie śpieszy im się z nauką jazdy, wyprowadzką z domu ani z osiągnięciem finansowej samodzielności. Są otwarci i postępowi, a przy tym rozważni jak żadne wcześniejsze pokolenie młodych ludzi.Cechy i trendy charakteryzujące to pokolenie mogą wydawać się zdumiewające lub nawet sprzeczne z intuicją, ale jeśli chcemy z powodzeniem nawiązywać z nim kontakty - czy to jako rodzice, pedagodzy, w pracy, czy też w relacjach handlowych - musimy zrozumieć, kim są jego przedstawiciele i dlaczego zachowują się w taki a nie inny sposób. Obecne podziały pokoleniowe są głębsze i szersze niż kiedykolwiek w historii. Właśnie dlatego rodzice, pedagodzy i pracodawcy pilnie potrzebują zrozumieć dzisiejsze pokolenie nastolatków i młodych dorosłych, dopiero co wchodzące na rynek pracy.Media społecznościowe i esemesowanie wypierają inne formy rekreacji i komunikowania się - iGen spędza mniej czasu z przyjaciółmi i rodziną, co może wyjaśniać niespotykany dotąd u młodych ludzi poziom lęku, depresji i samotności. Ale technologia to nie jedyna rzecz wyróżniająca tę generację. Korzystając ze swoich obszernych badań, odkrywczych wywiadów i głębokiej analizy danych zgromadzonych od ponad 11 milionów respondentów na przestrzeni kilku dekad, Twenge pokazuje, że wyjątkowość osób z tego pokolenia przejawia się również w sposobie spędzania czasu, zachowaniu, a wreszcie w zaskakującym stosunku do religii, seksualności i polityki.Całkowita dominacja smartfonów odbija się na każdej sferze życia nastolatków z iGen, od interakcji społecznych po zdrowie psychiczne. To pierwsze pokolenie, które miało nieograniczony dostęp do internetu - przez cały czas. Nawet jeśli ich smartfona wyprodukował Samsung, a ich tablet to Kindle, ci młodzi ludzie nadal zaliczają się do iGen. (Również w wypadku grupy o niższych dochodach: nastolatki z uboższych środowisk spędzają w sieci tyle samo czasu, co nastolatki ze środowisk zamożnych - oto kolejny efekt smartfonów).Podczas gdy ta nowa grupa młodych ludzi wkracza w dorosłość, wszyscy musimy spróbować ich zrozumieć. Ponieważ kierunek, w jakim pójdą, wyznacza kierunek naszego kraju - i całego świata.Dr Jean M. TwengeProfesor psychologii na Uniwersytecie Stanowym w San Diego, jest autorką ponad 120 publikacji naukowych i dwóch książek, które napisała w oparciu o własne badania - Generation Me oraz The Narcissism Epidemic, a także poradnika The Impatient Woman's Guide to Getting Pregnant. Artykuły na temat jej badań pojawiały się w takich gazetach, jak "Time", "The Atlantic", "Newsweek", "The New York Times", "USA TODAY" i "The Washington Post". Występowała również w programach telewizyjnych "Today", "Good Morning America", "Fox and Friends" oraz w radiostacji NPR. Mieszka w San Diego wraz z mężem i trzema córkami - przedstawicielkami iGenu.
KAREN Horney (1885-1952) urodziła się w Niemczech, była jedną z pierwszych kobiet, które ukończyły tam studia medyczne (1911). Niedługo potem zetknęła się z Freudowską psychoanalizą, którą studiowała pod kierunkiem Karla Abrahama. W 1932 roku podobnie jak wielu intelektualistów, wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Tam też powstały wszystkie jej książki, w których stopniowo coraz bardziej krytycznie odnosiła się do Freuda. Współpracowała i przyjaźniła się z Erichem Frommem, Margaret Mead, Paulem Tillichem i Ruth Benedict. Karen Horney poszukiwała i i odkrywała nowe drogi nie tylko w psychoanalizie. Cała jej biografia o tym świadczy. Była kobietą bardzo odważną, niezależną i dociekliwą. Można powiedzieć, że zarówno swymi poglądami, jak i stylem życia wyprzedzała swoją epokę co najmniej o dwa pokolenia. Nasuwają się analogie z Marią Skłodowską-Curie. Może stąd, z tej nowoczesności taka jej popularność do dzisiaj. Gdyby Alfred Nobel przewidział swoją nagrodę także dla humanistów, na pewno by ją otrzymała. Do jej najważniejszych dzieł należą Nowe drogi w psychoanalizie, Nasze wenętrzne konflikty, Autoanaliza i właśnie jakże ciągle współczesna Neurotyczna osobowość naszych czasów. Przedstawia w niej swoje poglądy na ten problemów osobowościowych współczesnego człowieka, pyta w jakim stopniu osobowość zależna jest od czynników biologicznych sugerując iż znacznie większe znaczenie ma otaczający nas świat społeczny. Stawia pytania o zagrożenia współczesności groźne dla naszego psychicznego istnienia.
Herbert Marcuse był jednym z najbardziej radykalnych myślicieli dwudziestego wieku. Jego daleko idąca krytyka kapitalistycznej cywilizacji, syntetyzująca Marksa i Freuda, inspirowała antykapitalistycznych aktywistów i przedstawicieli kontrkultury w latach 60. i 70 i ma duże znaczenie także dziś.Psychoanaliza, polityka i utopia ze wstępem filozofa Raya Brassiera łączy w całość pięć wykładów wygłoszonych przez Marcusea pomiędzy rokiem 1956 a 1967 na temat związku między postępem technologicznym, represją i wolnością. Formułuje prowokacyjne twierdzenie, że energie wyzwolone przez automatyzację umożliwią wyobrażenie sobie końca kapitalistycznych relacji społecznych, które wymuszają represje. Ten często pomijany, ale proroczy tom przynosi plan wyzwolenia ludzkości z trudów kapitalizmu.W świecie chwiejącym się na skutek załamania neoliberalnego konsensusu oraz przyspieszonego tempa katastroficznej zmiany klimatycznej, radykalne poglądy w Psychoanalizie, polityce i utopii są dziś ważniejsze niż w 1970 roku, kiedy zostały po raz pierwszy opublikowane.Wbrew kłamstwom i mistyfikacjom cynicznego realizmu, Marcuse nalega na prawdziwą podstawę utopii tego nalegania potrzebujemy dziś bardziej niż kiedykolwiek - jak pisze Jodi Dean, autorka książki Komunistyczny horyzontHerbert Marcuse (1898-1979) był filozofem i krytykiem teorii społecznych. Do jego najbardziej znanych dzieł należą: Rozum i rewolucja (1940), Eros i cywilizacja (1955) oraz Jednowymiarowy człowiek (1964). Jego prace wywarły duży głęboki wpływ na Nową Lewicę i radykalną kontrkulturę w latach 60. i 70. ubiegłego wieku.Ray Brassier jest profesorem filozofii na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie oraz założycielem Beirut Institute for Critical Analysis and Reearch (BICAR).
Opracowanie stanowi kolejny rezultat realizacji projektu badawczego, którego przedmiotem jest analiza budżetowania obywatelskiego w Polsce. Książkę przygotowano zarówno z myślą o rozwinięciu analiz zawartych we wcześniej wydanych pozycjach, których tytuły przywołuje się w tekście, jak i z zamiarem kontynuacji wysiłków zmierzających do lepszego modelowego ujęcia uwarunkowań partycypacji, deliberacji oraz współdecydowania w Polsce. Dwa pierwsze rozdziały, autorstwa Jacka Sroki, zawierają kolejną [] rozwiniętą aplikację narzędzi socjologicznych i politologicznych, a także odpowiednich schematów teoretycznych, służących badaniu szeroko ujmowanego problemu podejmowania decyzji pod kątem partycypacji. Socjologiczny, ale także dobrze osadzony teoretycznie charakter ma również apendyks autorstwa Beaty Pawlicy (zwracają uwagę schematy pojęciowe odnoszące się do good governance). Inny jest natomiast charakter rozdziału trzecie- go, w którym dominuje inspiracja kulturologiczna. [] Podczas gdy Jacek Sroka w dwóch pierwszych rozdziałach monografii odwoływał się raczej do metod politologicznych i socjologicznych, podobnie jak w ostatnim rozdziale Beata Pawlica, Wojciech Ufel skupia się na teoriach postkolonialnych [] w inspiracji antropologii kulturowej. [] Unikając uproszczeń na ile to możliwe w procedurze analiz modelowych autorzy ukazują społeczne przesłanki obydwu członów opozycji (deliberacja plebiscyt), nie proponują czytelnikowi komfortu prostego sytuowania się po stronie słusznej i pomijania racji reprezentowanych przez stronę przeciwną. [] Monografia jest pracą cenną, otwierającą nowe perspektywy badawcze, w pierwszym rzędzie dzięki narzędziom i schematom teoretycznym, opracowanym przez Jacka Srokę, lecz także dzięki syntezom autorstwa Wojciecha Ufela i schematom teoretycznym oraz analizom wywiadów przygotowanym przez Beatę Pawlicę. Z recenzji prof. dr. hab. Juliusza Gardawskiego
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
