Niektórzy będą wkurzeni. Niestety, nie znam lepszego - a przy tym mniej drastycznego od tragedii, wypadku, nieszczęścia - sposobu, żeby zatrzymać się w tym szalonym biegu i zacząć się zastanawiać nad własnymi przekonaniami i poczynaniami. Mika DuninStracić męża? Nie tak trudno. Żonę? Też. Dobry kontakt z dziećmi stracić? Czemu nie! Przyjaciółkę? Radość życia i spokój ducha? Jasne! Wszystko da się zrobić.Zaraz, zaraz, to na poważnie? No, nie do końca.Mika Dunin w Antyporadniku jest przewrotna aż do bólu. Bo niektóre jej obserwacje i uwagi autentycznie bolą. Albo irytują. I prowokują. Nie chodzi tu jednak o pustą prowokację. Bo ten dowcipnie i z przekorą napisany poradnik"" prowadzi wprost ku refleksji nad życiem, relacjami i wartościami. Refleksji bardzo budującej.
Książka Synowa kontra teściowa to poradnik pokazujący relacje tytułowych kobiet oraz mężczyzny, który doświadcza konfliktu pomiędzy dwoma ukochanymi. Autorka uwypukla te najtrudniejsze zachowania ale i te typowe choć wywołujące uciążliwe problemy.Z lekkim przymrużeniem oka przedstawia fałszywe przekonania, gry psychologiczne i niedojrzałe metody reagowania.Następnie, już poważniej, przedstawia prawdziwe motywy zachowania i najważniejsze potrzeby każdego z uczestników relacji. Zachęca do wspólnego poszukiwania przyczyn konfliktu.Nakreśla cechy kilkunastu postaci, jakie najczęściej występują w konflikcie. To opis najbardziej charakterystycznych typów synowych, teściowych i uwikłanych między nimi mężczyzn.To książka, która każdemu pomoże pozytywnie wpłynąć na bliskie relacje pomiędzy kobietami, na każdy obecny lub przyszły konflikt, by go zakończyć, lub chociaż umiejętnie załagodzić.Iwona Golonko psycholożka i trenerka biznesu, prelegentka i wykładowczyni z 20 letnim stażem.Ekspertka z zakresu inteligencji emocjonalnej, pracy z emocjami, zaufania, work-life balance, odporności psychicznej, motywacji, zarządzania, zdrowia psychicznego, budowania zdrowych relacji ze sobą i z innymi.Wierzy, że zdrowo jest umieć śmiać się z samego siebie, pomaga innym poradzić sobie z ich problemami zachęcając do śmiechu ze szkodliwych, absurdalnych i destrukcyjnych przekonań.""Mam sentyment do słowa relacjolog. To słowo, które idealnie nazywa kogoś, kto pomaga ludziom budować lepsze, zdrowsze i bardziej świadome relacje ze sobą i z innymi ludźmi, oparte na empatii, życzliwości i asertywności. Jestem więc relacjolożką. "" mówi o sobie Iwona Golonko.
To niesamowite, ale też takie zwyczajne, jak nasze ciała prowadzą nas przez życie - EMILY RATAJKOWSKI Emily Ratajkowski, jedna z najsłynniejszych modelek i influencerek, długo sądziła, że skoro jej ciało należy do niej, decyzja, aby go użyć i na nim zarabiać, oznacza akt siły. Dopóki wybór był jej, dopóty ona korzystała. Z czasem jednak pojawiły się wątpliwości: a co, jeśli decyzja tylko pozornie należy do mnie? Co, jeśli zasady ustalają mężczyźni, a kobieta jest wynagradzana wyłącznie za to, czy swoim ciałem wpisuje się w ich fantazje? Co to znaczy być kobietą i towarem? Ta świadomość okazała się brutalnym przebudzeniem, a jego owocem jest książka o roli ciał w uprzedmiatawiającej i szowinistycznej popkulturze i próba odpowiedzi na pytanie, jak kobiety mogą wyzwolić się od władzy męskiego punktu widzenia. Wciągająca i poruszająca jak diabli - AMY SCHUMER
Mapa pokazująca drogę ku prawdzie i autentyczności.
– Oprah Winfrey
Oto książka o zbawczej mocy odkrywania i mówienia prawdy o sobie, a potem życia nią... Aż wibruje magią, inteligencją i miłością. Ta urocza książka nie tylko odmieni twoje życie, ale może nawet je ocali.
—Elizabeth Gilbert, autorka Jedz, módl się, kochaj
Geniusz Marthy Beck polega na tym, że jej słowa niosą ze sobą jednocześnie pocieszenie i wyzwanie. Jest nauczycielką, matką i po prostu mądrą kobietą. Trzyma nas za rękę i prowadzi z powrotem do domu – do samych siebie.
— Glennon Doyle, autorka Nieposkromionej
Kiedy jesteś w ciemnej dziczy swojego życia:
• czujesz zagubienie w codzienności,
• tworzenie głębokich relacji sprawia ci trudność,
• twoje ciało jest osłabione,
• wiele drobnych spraw cię przerasta,
• masz wrażenie, że każdego dnia dźwigasz ciężar.
Jeśli masz poczucie, że twoje życie wygląda zupełnie inaczej, niż byś chciał, sięgnij po tę niezwykłą książkę, polecaną przez Oprah Winfrey. Martha Beck przedstawia w niej czterostopniowy proces, dzięki któremu odnajdziesz integralność wewnętrzną, a wraz z nią zdolność do pełnego uczestnictwa w życiu na własnych zasadach. Nauczysz się rozpoznawać, czego tak naprawdę ci brakuje, i zaczniesz sięgać po to z odwagą i pewnością, zamiast spełniać oczekiwania innych i traktować je jako własne. Zyskaj spójność wewnętrzną i poczuj radość z podążania własną ścieżką.
„Integralność wewnętrzna to lek na cierpienie psychiczne. Kropka”.
Ile może poświęcić człowiek w Chicago dla wydobycia się z komunistycznej biedy?Życie polskich emigrantów w Ameryce to nie tylko pot, poniewierka i społeczna degradacja. To przede wszystkim próba odnalezienia siebie w bezwzględnym świecie, w którym nie ma miejsca na słabość. To droga udręki, na końcu której widać wymarzone dolary.Marzący o kupnie własnego mieszkania w Warszawie Boj szuka wszelkich sposobów, by zarobić, a jednocześnie nie zwariować. W Polsce magister, za Wielką Wodą zajmuje się sprzątaniem, myciem naczyń i budowlanką. Miota się od jednego wynajętego kąta do drugiego, czekając, aż i jemu spełni się American dream. Tu jednak realia są surowe, a samotność okazuje się losem trudnym do zniesienia. Mężczyzna usiłuje wyrwać się z tej samotności nawet poprzez karkołomne relacje erotyczne.To opowieść o dziwnych postaciach polskiego Jackowa w Chicago i ich walce o zachowanie resztek godności. Czy rzeczywiście przetrwają tylko najsilniejsi? A jeśli tak, ile przyjdzie im za to zapłacić?
Unikatowy podręcznik przedstawiający po raz pierwszy w Polsce interdyscyplinarną, całościową analizę pomocy społecznej. Publikacja skierowana jest do studentów kierunków związanych z obszarami pomocowymi, szczególnie pracy socjalnej, polityki społecznej czy pedagogiki społecznej oraz do osób związanych z profesjami i zawodami pomocowymi (np. pracowników socjalnych), badaczy zajmujących się kwestiami społecznymi, dziennikarzy, samorządowców i wszystkich wrażliwych na problemy społeczne.Podręcznik prezentuje m.in.:genezę i rozwój pomocy drugiemu człowiekowi;unormowania prawne, organizację, funkcje i świadczenia w pomocy społecznej;działania pomocy społecznej w obszarze wsparcia rodzin, osób z niepełnosprawnościami, seniorów, osób z uzależnieniami czy w kryzysie bezdomności;beneficjentów i kadry pomocy społecznej;zarządzanie, diagnozowanie i międzynarodowy wymiar pomocy społecznej;najnowsze tendencje w tym obszarze polityki społecznej.Autorzy poszczególnych rozdziałów tworzą grono niemal czterdziestu polskich naukowców i praktyków pomocy społecznej z prawie wszystkich liczących się polskich ośrodków naukowych zajmujących się polityką społeczną.
Kiedy w Doniecku robi się coraz niebezpieczniej i na ulice wyjeżdżają pierwsze czołgi, rodzina Baranowskich decyduje się na organizowaną przez polskie władze ewakuację z Ukrainy. Ciepłe przyjęcie w obozie dla uchodźców osładza Romkowi i jego rodzeństwu pobyt w nowym miejscu, ale dzieci tęsknią za dziadkami i dopytują, kiedy będą wracać do domu. Niestety nie nastąpi to szybko, dlatego cała rodzina uczy się polskiego, żeby dzieci mogły iść do szkoły, a rodzice do pracy. Romek zaczyna powoli rozumieć, że teraz tu ma być ich dom. Ale jeszcze nie wie, czy go lubi, czy nie.Historia jednej z rodzin z Doniecka, którą wojna na Ukrainie zmusiła do ucieczki z domu. Ponieważ rodzina (polsko-ukraińska) chce pozostać anonimowa, żeby jak najszybciej zasymilować się z Polakami, nie podajemy ich nazwiska ani nazwy miasta, w którym osiedli.
Klasa robotnicza w takiej postaci, jaka się ukształtowała w XIX wieku — jako „stały punkt odniesienia, centralny problem, zdolny długotrwale mobilizować umysły i serca” — przestała istnieć. Co pozostało z tej „klasy”? Na pierwszy rzut oka odosobnione, zatomizowane, szarpane podziałami jednostki, coraz bardziej poddane presji zwiększania wydajności pracy, które sprawiają wrażenie, jakby zrezygnowały z podejmowania wspólnych działań.
Decydujące znaczenie dla przekonania o „znikaniu” robotników i pracy materialnej ma to, że w dyskursie zarówno publicznym, jak i naukowym najwięcej uwagi poświęca się pracy niematerialnej i etosowi klasy średniej.
Monografia autorstwa Beaud i Pialoux jest wynikiem wieloletnich badań jakościowych i ilościowych, przeprowadzonych w fabryce Peugeota, i wyrasta z francuskiej tradycji badań socjologicznych i etnologicznych. Fabryka, w której codziennie spotykają się menedżerowie i robotnicy, pozwoliła autorom zestawić, skonfrontować i pokazać rozdźwięk między dwoma odmiennymi etosami pracy – kierowników, odwołujących się do nowoczesności, mobilności i kreatywności, oraz robotników, którym warunki pracy nie oferują możliwości sięgania po nowe dobra kulturowe, takie jak samorealizacja czy bycie innowacyjnym.
Mimo że diagnozy autorów odnoszą się do realiów Francji, większość identyfikowanych przez nich problemów i paradoksów ma bez wątpienia charakter uniwersalny.
Książka powstała jako wyraz przekonania, że badanie pokoleń jest dobrą, a na pewno interesującą, metodą badania społecznej zmiany, szczególnie użyteczną tam, gdzie zmiany zachodzą w sposób nieciągły, nieliniowy, gdy nie da się ich prosto i logicznie wyprowadzić z upływu czasu czy biegu zdarzeń. Proces społecznej zmiany opisywany jest z perspektywy socjalizacji, losów życiowych i charakterystyk (społecznych, mentalnych) dwóch pokoleń, których wczesne, formatywnie znaczące fazy biografii przypadały na różny historyczny czas (lata PRL i okres transformacji ustrojowej) i na różnie subiektywnie doświadczany czas wspólny (trzy dekady budowania demokracji, gospodarki rynkowej i poszukiwania tożsamości przez nowy, postkomunistyczny system). Ich drogi życiowe, problemy, postawy są przedmiotem badań o wyjątkowej historii i procedurze. Jest to Toruńskie Podłużne Badanie Pokoleń, najdłuższe tego typu badanie prowadzone w Polsce. Rozpoczęte na początku lat 70. XX wieku trwało nieprzerwanie do 2016/2017 roku obejmując dwie kohorty - osoby urodzone w 1957 roku (po raz pierwszy badane w wieku 15 lat) oraz ich dzieci, osoby urodzone w latach 1980-81 (po raz pierwszy badane w 1997/98 roku). W tej książce, podsumowującej wyniki trzech ostatnich fal badania podłużnego (z 1987/88 roku, 1997/98 roku i 2016/2017 roku), charakterystyki pokoleń i relacji pokoleniowych podejmowane są przede wszystkim z myślą i nadzieją na dostrzeżenie tych mechanizmów społecznej zmiany, które mają swoje źródło w "miękkich" procesach społecznych - w socjalizacji, wymianie pokoleniowej, w efektach zderzania się pokoleniowych zasobów z możliwościami i blokadami generowanymi przez historyczny czas.Książka Krystyny Szafraniec jest obszerną rozprawą analizującą unikatowe na gruncie polskim badania panelowe. O wartości tej rozprawy decyduje przede wszystkim imponujący zrealizowany zamysł badawczy. Badania obejmują razem 45 lat i przeprowadzono je w czterech kolejnych fazach w latach 1972-1979; 1987-1988; 1997-1998 oraz 2016-2017. (...) Mimo stopniowego nieuniknionego "wykruszania się" badanej próby (pokolenie rocznik 1957 i ich dzieci) uzyskano jedyne w swoim rodzaju wyniki pozwalające śledzić zmiany w sytuacji i poglądach tych samych rodziców oraz dzieci w czasie oraz porównywać rodziców i dzieci. (...) Książka jest rozprawą naukową, dobrze i rzetelnie pokazującą podstawy teoretyczne oraz warsztat badawczy. Najistotniejsze jest jednak to, że dostarcza ona olbrzymiej liczby ciekawych i niekiedy niedających się uzyskać w inny sposób informacji o przemianach społeczeństwa polskiego w ciągu ostatniego półwiecza.prof. dr hab. Marek Ziółkowski (z recenzji)Książka prezentuje i analizuje unikatowe w skali kraju longitudinalne dane, które ze względu na obszerność uwzględnionej problematyki (liczbę i charakter uzyskanych informacji) oraz przebadany horyzont czasowy przewyższają, w mojej opinii, inne longitudinalne projekty zrealizowane w Polsce. (...) Zaletą pracy jest, rzadko spotykane w literaturze, połączenie w jednej analizie pokoleniowości w sensie pokrewieństwa i w sensie odrębności formacji społecznych (bez koncentracji na "pokoleniach politycznych") - to, moim zdaniem,nowoczesne i płodne ujęcie problematyki generacyjnej. (...) Praca zawiera niezwykle cenne, warte szerokiego upowszechnienia wyniki na temat indywidualnej stabilności (w wielu interwałach czasowych) nastawień, wartości, postaw, preferencji, orientacji społeczno-politycznych, przekonań o sprawczości i podmiotowości.prof. dr hab. Bogdan W. Mach (z recenzji)
Pierwsze wydanie podręcznika Kulturowe ramy zachowań społecznych, opublikowane w 2009 roku, zostało z dużym uznaniem przyjęte przez środowisko naukowe. Wkrótce po wydaniu publikacja otrzymała Nagrodę Teofrasta i tytuł najlepszej książki psychologicznej oraz nagrodę im. Władysława Witwickiego. Intensywny rozwój dyscypliny i przyrastająca liczba przeprowadzonych badań naukowych przyniosły potrzebę przygotowania zaktualizowanego i poszerzonego wydania podręcznika, które oddajemy do rąk Czytelników.Nowe wydanie podręcznika Kulturowe ramy zachowań społecznych przedstawia warunki kulturowe stwarzające ramy, tj. mechanizmy różnorodnych zachowań i procesów psychicznych wychodzących poza zakres psychologii społecznej. Książka ta promuje suwerenną dziedzinę wiedzy w rodzinie nauk psychologicznych - psychologię międzykulturową. Jest to pierwsza na naszym rynku książka polskiego autora, oparta na jego długoletnim doświadczeniu badawczym i dydaktycznym, i równie aktywnym udziale w międzynarodowym ruchu naukowym w obrębie tej dyscypliny.Podręcznik realizuje dwie funkcje. Po pierwsze, przedstawia próby pomiaru i interpretacji kultur w języku psychologii. Po drugie, podejmuje problematykę kulturowych uwarunkowań jednostkowych procesów psychicznych (własnego ja, tożsamości) oraz dynamiki interakcji międzykulturowej.Czytelnik znajdzie w nim kompendium wiedzy na temat:Ekokulturowego modelu uwarunkowań psychiki i wpływu środowiska naturalnego na kształt życia zbiorowości je zamieszkujących oraz na psychologiczne wyposażenie jednostek będących członkami tych społeczności.Psychologicznych wymiarów kultury poczynając od koncepcji Geerta Hofstede, do bliższych czasowo kontynuatorów i krytyków (np. autorzy projektu GLOBE).Zagadnienia wartości jako atrybutów kultur w ujęciu Shaloma Schwartza oraz Ronalda Ingleharta.Epistemologicznych wymiarów kultury - atrybucji przyczynowych, społecznych aksjomatów oraz światopoglądów, a także kultury myślenia oraz różnic epistemologicznych w kulturach Wschodu i Zachodu.Tożsamości rodzajowej, kulturowej oraz problematyki stereotypów.Charakterystyki Polski na kulturowej mapie Europy, czynników kulturotwórczych oraz wewnętrznych podziałów kulturowych.Problematyki migracji i akulturacji - z nakreśleniem historii 200 lat polskiego wychodźstwa.Idei wielokulturowości i etnorelatywizmu oraz ich realizacji w polityce społecznej i działalności edukacyjnej.Struktura podręcznika odpowiada harmonogramowi wykładów w trakcie roku akademickiego. Autor przekazuje wiedzę barwnym, przystępnym językiem. Analizowane zjawiska, nierzadko odległe kulturowo od doświadczeń polskiego czytelnika, przybliża za pomocą opisu wyników badań, lecz także ilustruje je blokami poszerzającymi wiedzę i obszernym, unikatowym materiałem ilustracyjnym.
Obóz dla uchodźców, gdzieś na krańcach Europy. Dwaj bohaterowie – Europejczyk i Syryjczyk – opowiadają o tym miejscu z odmiennych perspektyw. Szukają tam dla siebie, ratunku, każdy na swój sposób. Wokół rozbrzmiewają anonimowe głosy wykluczonych, mieszkańców, a nawet polityków. Mieszają się czasy, języki i konwencje. Azyl to szukanie formy zdolnej nazwać rozpad naszego świata.
Paweł Mościcki, ur. 1981, pracuje w Instytucie Badań Literackich PAN,do tej pory publikował eseje, m.in. "Migawki z tradycji uciśnionych" (2017), "Chaplin. Przewidywanie teraźniejszości" (2017), "Lekcje futbolu" (2019)."Azyl" jest jego debiutem prozatorskim.
Powidoki codzienności. Obyczajowość Polaków na progu XXI wieku to książka nawiązująca do wydanej w 2000 roku Antropologii codzienności. Dziś znika, szczególnie wśród młodszych pokoleń Polaków, udręka szarej codzienności, której kultura popularna nadaje powab czegoś niecodziennego, pożądanego świata spełnień, a nie elementarnych, surowych konieczności. Codzienność jest modna, zostaje zauważana w naszych rozmowach, wizualizuje ją nieustannie reklama. Staje się odmianą potocznej refleksyjności, jest mitopodobna, totalizująca, nadaje hybrydyczną formę tradycyjnym dziedzinom kultury, takim jak obyczaj, sztuka, religia, polityka, technika. Czy można dziś zatem mówić już o ""upadku w codzienność""? Eseje zebrane w Powidokach codzienności podejmują zagadnienia, które mogłyby znaleźć się w klasycznych ""opisach obyczajów"". Zorientowana na nowość, prefabrykowana, a nawet algorytmizowana codzienność podważa sankcje obyczaju, ale też ożywia jego pamięć, postrzega obyczaj jako ""utajony język"", w którym wyraża się przeczucie niewywrotności świata.
„Wszystko, co przechowuję w pamięci, wiruje wokół wydarzeń w moim życiu jak woda” – pisze Lidia Yuknavitch, czyniąc z tego żywiołu centralny punkt opowieści o swoim życiu. A nie było ono łatwe. Bo czy są słowa, które mogą oddać ból matki po utracie dziecka? Czy da się opisać dorastanie w domu przepełnionym gniewem ojca? I jak przedstawić lata autodestrukcji napędzanej alkoholem, narkotykami i seksem? Yuknavitch bez lęku i zahamowań prowadzi nas przez własne doświadczenia, nie ukrywając egzystencjalnych kryzysów i nie uciekając od intelektualnych rozważań. Ma wielu przewodników, którzy pozwolili jej przetrwać lata niepewności, uzależnień i niewyobrażalnego bólu – od Joanny d’Arc po Kathy Acker, od markiza de Sade po Kena Keseya. Yuknavitch nie boi się dosadności, opisując ludzkie ciało jako metaforę tego, co przeżyte. Autorka imponuje szczerością i bezkompromisowością, odwagą, by pomimo przeciwności iść dalej. W końcu Chronologia wody to również głos sprzeciwu wobec tyranii współczesnej kultury próbującej wmówić kobietom, jak powinny żyć. „W „Chronologii wody” leżałam jak w Morzu Martwym. Unosiłam się na ciepłej wodzie. Ale sól drażniła delikatniejsze miejsca i każde otarcie skóry. Taka jest ta opowieść. Nie umiałam, ale i nie chciałam z niej wychodzić. Bo Lidia Yuknavitch opowiedziała nam siebie tak, jakby pisanie było częścią jej ciała, ciała byłej pływaczki. A Kaja Gucio znakomicie to ciało przetłumaczyła. Dzięki temu „Chronologia wody” to coś więcej niż książka – to nasłuchiwanie oddechu drugiego człowieka.” Mira Marcinów „„Chronologię wody” Lidii Yuknavitch przeczytałem od deski do deski kilkanaście razy. Nadal ją czytam i pewnie do końca życia będę do niej wracał – po inspirację, pomysły i z czystego podziwu. To niezwykła książka.” Chuck Palahniuk „„Chronologia wody” to brutalna bomba, piękna i prawdziwa pieśń miłosna, bogata narracyjnie i emocjonalnie żywa, chwilami miłosierna, a czasem całkowicie bezlitosna. Każda jej strona odmieniła mnie raz na zawsze. Będę ją wszystkim polecać latami. Na taką książkę czekałam całe życie.” Cheryl Strayed „Błyskotliwa, pełna lśniącego piękna „Chronologia wody” Lidii Yuknavitch przeszywa serca czytelników na wylot. Te zaczerpnięte z życia historie porażają z ogromną mocą. Wyzwalają wściekłość, strach, poczucie wolności i radość – w odważnym głosie autorki wyraża się człowieczeństwo. Nie sposób się od tej książki oderwać.” Diana Abu-Jaber „To nie jest opowieść o uzależnieniu, przemocy i miłości, to triumfalne i bezkompromisowe spojrzenie na życie, które rozkwita dzięki mocy słowa pisanego.” „Publishers Weekly” „[Yuknavitch] mam we krwi i wiedziałam o tym, zanim ją poznałam. […] kręcę film na podstawie jej książki, zamierzam skończyć scenariusz i znaleźć świetną aktorkę – chcę napisać dla niej najlepszą rolę kobiecą. Napiszę rolę, której sama bardzo pragnę, ale której nie zagram.” Kristen Stewart
Ekonomia jest nauką społeczną i odnosi się do zachowań oraz funkcjonowania wspólnot ludzkich. Musi więc uwzględniać wiedzę humanistyczną i społeczną, osiąganą w innych niż ona dziedzinach nauki. Jest niebezpieczną i zwodniczą iluzją, że można zachowaniami ludzkimi kierować jedynie przez odpowiednio dobrane stymulatory i bodźce ekonomiczne, a wydajną aktywność gospodarczą uzyskiwać niezależnie od otoczenia politycznego, społecznego, kulturowego, a nawet ekologicznego. A skoro takie czynniki należy uwzględniać, to trzeba je rozpoznać i zbadać.W książce Janusz A. Majcherek przedstawia autorską interpretację różnorodnych uwarunkowań procesów prowadzących do wzrostu bogactwa i rozwoju społecznego lub biedy i destrukcji społecznych struktur.Praca Janusza Majcherka jest przemyślanym i dopracowanym wywodem odnoszącym się do zawsze ważnych i zawsze aktualnych kwestii społeczno-gospodarczych. Jestem przekonany, że wywoła ona żywą dyskusję, gdyż w wielu punktach stanowisko Autora jest - w dobrym znaczeniu - kontrowersyjne.prof. dr hab. Jerzy Hausner (z recenzji)
Czy zdarza ci się myśleć, że jesteś człowiekiem w pewien sposób wybrakowanym i bezwartościowym? Czy wykazujesz przesadną wrażliwość na wszelkie formy krytyki, a zarazem czujesz skrępowanie, słysząc komplement lub pochwałę? Czy masz wrażenie, że większość ludzi radzi sobie z życiem lepiej niż ty? Poczucie, że jest się gorszym od innych i niedopasowanym, często ma źródło w negatywnych doświadczeniach z dzieciństwa. Jeśli zdarzyło ci się dorastać w bardzo krytycznym, obwiniającym czy karzącym otoczeniu, to być może uważasz, że nie zasługujesz na miłość, a także odczuwasz silny wstyd z powodu rzekomych własnych wad. Deprecjonujesz siebie i pozwalasz innym, by czynili to samo. Masz przeświadczenie, że przeszkodą w budowaniu satysfakcjonujących relacji, znalezieniu szczęścia i osiągnięciu sukcesu w życiu jest jakaś twoja wewnętrzna skaza. Ciągle się obawiasz, że ludzie ją odkryją i uznają cię za osobę niekompetentną oraz niewartą szacunku. W efekcie często odczuwasz wstyd z powodu tego, kim jesteś. Bez względu na twoje sukcesy, troskę ze strony przyjaciół, pomyślny rozwój zawodowy czy miłość rodziny poczucie wadliwości ciągle w tobie istnieje i wydaje się odporne na wszelkie pozytywne doświadczenia życiowe, jakie stają się twoim udziałem. Jak się uwolnić od podtrzymujących je szkodliwych przekonań? Autorzy – odwołując się do zasad terapii schematów oraz terapii akceptacji i zaangażowania – proponują sprawdzone metody leczenia ran z dzieciństwa, przeformułowania własnej historii i zwrócenia się ku własnym wartościom i celom. Pomogą ci odkryć, co ma dla ciebie największe znaczenie, i to będzie cię motywować do zmiany. Nauczysz się uwalniać z pułapek myślowych, które sprawiają, że przytłacza cię przygnębienie, poczucie beznadziei i zablokowania. Poznasz sposoby rozwijania elastyczności psychologicznej oraz uwalniania się od ograniczających cię przekonań i niezdrowych stylów radzenia sobie. Spojrzysz na siebie z życzliwością i współczuciem, co stanowi doskonałe antidotum na nadmierny samokrytycyzm. Jeżeli ktoś żywi przekonanie, że jest w pewien sposób wadliwy, to może zacząć odczuwać strach przed bliskością z ludźmi, skutkujący osamotnieniem, przygnębieniem, poczuciem wstydu. Jeśli takie doświadczenia są twoim udziałem, to wiedz, że nie jesteś wyjątkiem! Ta książka pomoże określić, co przeszkadza ci uwierzyć, że jesteś człowiekiem wartym miłości i akceptacji, na które zasługujesz. dr Michelle Skeen współautorka książki Relacje na huśtawce Myśli związane ze wstydem i poczuciem wadliwości są bardzo powszechne. Wiele osób, które ich doświadczają, ma tendencję do zamykania się, ukrywania, izolacji, odłączania się od innych i rezygnacji z życia. Któż by tego pragnął? Autorzy tej książki zapoznają czytelnika ze strategiami zaczerpniętymi z terapii akceptacji i zaangażowania, które pozwalają rozłożyć takie zachowania na czynniki pierwsze, uwolnić się od wspomnianych myśli i wieść satysfakcjonujące życie.
Dla wielu z pokolenia digital natives, a więc urodzonych już po powstaniu Internetu, jeżeli czegoś lub kogoś nie można znaleźć w sieci, to z dużą pewnością ten ktoś lub coś nie istnieje. Niniejsza książka, przygotowana w większości przez Autorów z kręgu raczej digital emigrants, jest próbą zrozumienia, jak rewolucja cyfrowa zmieniła media, oraz czy - a jeżeli tak, to w jakim stopniu - mogą mieć wpływ na kształtowanie postaw i nawyków podejmowania aktywności fizycznej w tej grupie wiekowej konsumentów treści medialnych. Znaleźć coś to jedno, a drugie, to ustalić jaki to ma wpływ na postawy i zachowania odbiorców. Panuje bowiem dość powszechne przekonanie, że media, a w szczególności internet, są głównym konkurentem tego typu spędzania wolnego czasu. Skoro tak, to dodatkowo należy rozważyć, czy takie przekazy można zaprząc do misji zachęcania młodzieży do podejmowania aktywności fizycznej.Fragment wstępuObszar badań wybrany przez Autorów - związki mediów z aktywnością fizyczną studentów i ich zainteresowaniem sportem, w warunkach dynamicznie zmieniających się form i platform konsumpcji treści - jest szczególnie istotny i aktualny w kontekście panującej obecnie epidemii SARS-CoV-19, której znaczenie w rozwoju sportu akademickiego w przestrzeni medialnej zostało w niniejszej publikacji uwzględnione i poddane pogłębionej analizie.(...) Książkę tę z przekonaniem można polecić nie tylko medioznawcom, badaczom sportu oraz naukowcom reprezentującym inne nauki społeczne, ale także wszystkim osobom zainteresowanym sportem akademickim, jego miejscem we współczesnych mediach oraz znaczeniem nowych mediów i rewolucji technologicznej w kształtowaniu postaw prosporto wych wśród studentów.Z recenzji wydawniczej prof. UAM dr. hab. Szymona Ossowskiego
Słyszeliście o C19? Nie, to nie jest rakieta balistyczna do przenoszenia głowic atomowych ani kryptonim gazu bojowego... C19 to grupa osób, które kwestionują ogólnoświatową strategię walki z chorobą COVID-19, jedna z najaktywniejszych grup polskich antyszczepionkowców. Są zadeklarowanymi wyznawcami teorii spiskowych, w tym tej najnowszej, o globalnym zamachu stanu, ogólnoświatowym spisku, którego początkiem jest zaplanowana przed kilku laty pandemia COVID-19. Ale za nic w świecie nie pozwalają nazywać siebie antyszczepionkowcami, bo przecież oni walczą o wolność, są więc wolnościowcami, a nawet - strażnikami wolności. Co ich łączy? Jak się organizują? Komu ufają, jak uzasadniają swoje racje? Jacek Hugo-Bader, najbardziej brawurowy z polskich reporterów, zanurza się w trzewia tego ruchu i zdaje nam relację z tego, co tam usłyszał, zobaczył i poczuł, a poczuł i zdziwienie, i wściekłość, i obezwładniającą bezradność. Jak sobie z nią poradzić? O tym również jest ta książka.
Komunikacja jest kluczem.Prowadzenie biznesu często oznacza działania globalne kontakty z klientami, partnerami czy odbiorcami na całym świecie. Niezbędne jest zatem skuteczne przekazywanie wiadomości zarówno online, jak i w kontakcie bezpośrednim.W tym wszechstronnym instruktażowym poradniku dwóch wykładowców Uniwersytetu Nowojorskiego przedstawia praktyczne podejście do globalnej komunikacji w ważnych obszarach:- skutecznej korespondencji elektronicznej,- wystąpień publicznych na arenie światowej,- międzynarodowych negocjacji oraz zarządzania relacjami i transakcjami,- networkingu i budowania globalnej sieci kontaktów.Książka ta zawiera sprawdzone strategie, które można natychmiast wykorzystać, a także ćwiczenia mające na celu zwiększenie umiejętności porozumiewania się z osobami z całego świata. Czytelnik zapozna się tu również ze stylami wypowiedzi oraz mową ciała charakterystycznymi dla przedstawicieli różnych kręgów kulturowych.
Na przestrzeni wieków Japonia wykształciła szereg wzorców męskości, które odzwierciedlały bieżące realia społeczne, sytuację polityczną, panującą modę, a także etap rozwoju kultury. W połowie XX stulecia siłę kraju, który podniósł się z powojennej ruiny i sięgał po tytuł globalnego mocarstwa, stanowili salarymani: schludni pracownicy umysłowi, gotowi poświęcić czas wolny i rodzinę w imię firmy. Jednak w przeciągu pół wieku ów ideał był wielokrotnie kontestowany, co zaowocowało wykształceniem się innych, niekiedy skrajnych koncepcji męskości, opartych na takich wartościach, jak opiekuńczość, dbałość o urodę, a nawet aseksualność. Książka przedstawia najważniejsze koncepcje męskości w Japonii wykształcone w latach 1950–2021, przyczyny ich sformułowania, a także ich obecność w przestrzeni publicznej, w postaci reklam telewizyjnych i magazynów modowych.
W 2014 roku Reni Eddo-Lodge, brytyjska dziennikarka i blogerka, opublikowała na Facebooku post zatytułowany „Dlaczego nie rozmawiam już z białymi o kolorze skóry”. Napisała w nim, że ma już dość wyjaśniania białym ludziom, jak czują się osoby o innym kolorze skóry, ma dość ich reakcji – od znudzenia i niezrozumienia po agresję. Ci, którzy sądzą, że biały kolor skóry jest „naturalny”, nie są w stanie pojąć, na czym polega rasizm, zwłaszcza ten ukryty, strukturalny. Po opublikowaniu postu Reni Eddo-Lodge została zasypana odpowiedziami. Jedni jej dziękowali, że otworzyła im oczy, inni, że wypowiedziała to, co sami czują. Książka Reni Eddo-Lodge jest próbą opisania tego doświadczenia w szerszym kontekście – kolonialnej historii Wielkiej Brytanii, ale też różnych współczesnych form dyskryminacji rasowej. Autorka pisze o własnych doświadczeniach, przytacza prace badaczy, nie pomija żadnego z ważnych aspektów rasizmu; pokazuje jego korzenie, pisze o uprzywilejowaniu białych, rasizmie strukturalnym i o czarnym feminizmie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
