Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Książeczka PUS Od kropki do kodu 1 to świetna propozycja dla dzieci w wieku 6-8 lat, lubiących łamigłówki i chętnie rozwiązujących zadania, w których zachodzą reguły i analogie. Zawarte w niej ćwiczenia utrwalają kierunki, wprowadzają w świat sekwencji oraz pozwalają na zapoznanie się z układem współrzędnych, a wszystko to poprzez zabawy z kolorami i strzałkami. Kodowanie i elementy programowania w szerokim zakresie włączane są w codzienną edukację szkolną. Proponowane w tej książeczce uniwersalne zadania mogą być ciekawym materiałem uzupełniającym zajęcia z tego zakresu i mogą stanowić inspirację dla nauczyciela. Ten tytuł w serii PUS jest też doskonałą propozycją do pracy w domu. Ze względu na konieczność przeliczania, odnajdywania się w przestrzeni i określania kierunków przy rozwiązywaniu zadań, a tym samym jednoczesne ćwiczenie uważności, spostrzegawczości i logicznego myślenia, jest interesującą propozycją w biblioteczce terapeuty.
Fototerapia, czyli zastosowanie fotografii w pracy nauczyciela, pedagoga, doradcy i terapeuty, jest coraz częściej używana w zakresie coachingu i rozwoju osobistego. Autorka rozumie ją jako zbiór powiązanych ze sobą technik opartych na osobistych i rodzinnych fotografiach oraz na zdjęciach wykonanych przez inne osoby – przywoływane dzięki nim uczucia i wspomnienia są wykorzystywane jako katalizatory komunikacji terapeutycznej, procesu zmiany czy rozwoju osobistego. W publikacji znajdują się też scenariusze ćwiczeń skonstruowanych n a podstawie zagadnień omówionych w części teoretycznej.
Połączeni e perspektywy teoretycznej i metodycznej czyni opracowanie nowatorskim. Jest to projekt metodyczny adresowany do terapeutów-praktyków .Niemniej – co trzeba podkreślić – rozważania konstytuujące część teoretyczną książki nie tylko dobrze ugruntowują oferowane scenariusze, lecz także dostarczają im upełnomocnień naukowych – socjologicznych. psychologicznych i pedagogicznych.
Z recenzji prof. dr. hab. Mieczysława Malewskiego
Oswajanie przez bajanie to nie tylko tomik dobrze napisanych, opatrzonych specjalistycznym komentarzem, tekstów literackich, lecz przede wszystkim zbiór narracji traktujących o sprawach ważnych, szczególnie z punktu widzenia szeroko rozumianej integracji społecznej. W niewielkiej formie zarysowane zostały wielkie historie dotykające przeżyć i codziennych doświadczeń, z jakimi zmagają się zarówno młodsze, jak i nieco starsze osoby, znajdujące się w sytuacji trudnej emocjonalnie. Spotkanie z bohaterami kolejnych opowieści stwarza szansę na zrozumienie jak różne odcienie może mieć złożony proces oswajania. Co więcej, staje się doskonałą okazją do spojrzenia na siebie samych oraz innych, czasem z zupełnie nowej perspektywy.Pozycja warta polecenia rodzicom, pedagogom, psychologom, nauczycielom i wszystkim tym, którzy zastanawiają się, jak w przystępny sposób rozmawiać z dzieckiem na niełatwe tematy.""Fragment recenzji dra Kamila Kurackiego
W ostatnich kilkudziesięciu latach pojawiły się rozmaite koncepcje autyzmu, według których u źródeł głównych cech tego zaburzenia leżą trudności z percepcją sensoryczną. Badania wykazały, że podobne wzorce zachowania – upośledzenie interakcji społecznych i komunikacji oraz ruchy stereotypowe – występują zarówno u osób niewidomych, jak i u dzieci autystycznych. Mimo to trudności sensoryczne wciąż bywają pomijane w diagnozie i terapii osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Olga Bogdashina wskazuje na różnice związane z percepcją sensoryczną w autyzmie i opisuje wpływ doświadczeń percepcyjnych na powstanie odmienności w sferze poznawczej. Niniejsza publikacja, oparta na wynikach najnowszych badań, umożliwi rodzicom, terapeutom i nauczycielom zrozumienie problemów związanych z percepcją sensoryczną w autyzmie, a także zapoznanie się z metodami i technikami, które pozwolą zminimalizować trudności i wykorzystać mocne strony osób autystycznych.
Olga Bogdashina jest wykładowczynią, badaczką i autorką ponad dwunastu książek na temat autyzmu. Kierowała pierwszym ośrodkiem dziennej opieki dla dzieci autystycznych na Ukrainie i przyczyniła się do powstania Międzynarodowego Instytutu Autyzmu na Syberii. Ma dorosłego autystycznego syna, dzięki czemu nie tylko doskonale porusza się w dziedzinie literatury naukowej, lecz także ma przywilej bezpośredniego dostępu do wiedzy na temat myślenia i zachowania dzieci z tym zaburzeniem.
Książka prezentuje nietypowe autorskie lekcje plastyki. Korzystając z niej, będzie można przeprowadzić ciekawe i jednocześnie łatwe realizacyjnie lekcje z wykorzystaniem tekstów literackich, plastyczne prace badawcze oraz alternatywne zajęcia kształtujące umiejętność posługiwania się podstawowymi elementami formy plastycznej. Znajdziemy tutaj również materiał teoretyczny i ćwiczenia plastyczne wspomagające analizę dzieł sztuki. Książka zawiera też propozycję łączenia różnych przedmiotów szkolnych, np. we wspólnym projekcie edukacyjnym tworzonym na kanwie zadania plastycznego lub czytania ze zrozumieniem weryfikowanego rysunkiem.
Przekazujemy Czytelnikom czternastotomową serię publikacji będących rezultatem badań zespołu historyków wychowania z kilku polskich ośrodków akademickich, prowadzonych w ramach grantu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, na temat Komisji Edukacji Narodowej model szkoły i obywatela – koncepcje, doświadczenia i inspiracje.
TOM I: Kalina Bartnicka, Katarzyna Dormus, Agnieszka Wałęga: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Cz. I O Komisji – wprowadzenie. Cz. II Wybór tekstów źródłowych
TOM II: Andrzej Meissner, Agnieszka Wałęga: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Słownik biograficzny
TOM III Cz. 1: Jan Ryś: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Akademia Krakowska. Szkoła Główna Koronna
TOM III Cz. 2: Janina Kamińska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Akademia Wileńska. Szkoła Główna Wielkiego Księstwa Litewskiego
TOM IV: Dorota Żołądź-Strzelczyk, Michał Nowicki, Krzysztof Ratajczak, Justyna Gulczyńska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Wielkopolskim
TOM V: Kalina Bartnicka, Katarzyna Dormus: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Mazowieckim
TOM VI: Andrzej Meissner, Ryszard Ślęczka, Marzena Pękowska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Małopolskim
TOM VII i VIII: Adam Massalski, Ewa Kula: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Wołyńskim i Ukraińskim
TOM IX: Mariusz Ausz, Kazimierz Puchowski: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Pijarskim
TOM X: Irena Szybiak, Katarzyna Buczek: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Żmudzkim
TOM XI: Janina Kamińska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Litewskim
TOM XII: Wiesław Jamrożek, Jolanta Szablicka-Żak: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Nowogródzkim
TOM XIII: Stefania Walasek: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Poleskim
TOM XIV: Krzysztof Ratajczak, Michał Nowicki: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Bibliografia
Przekazujemy Czytelnikom czternastotomową serię publikacji będących rezultatem badań zespołu historyków wychowania z kilku polskich ośrodków akademickich, prowadzonych w ramach grantu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, na temat Komisji Edukacji Narodowej model szkoły i obywatela – koncepcje, doświadczenia i inspiracje.
TOM I: Kalina Bartnicka, Katarzyna Dormus, Agnieszka Wałęga: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Cz. I O Komisji – wprowadzenie. Cz. II Wybór tekstów źródłowych
TOM II: Andrzej Meissner, Agnieszka Wałęga: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Słownik biograficzny
TOM III Cz. 1: Jan Ryś: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Akademia Krakowska. Szkoła Główna Koronna
TOM III Cz. 2: Janina Kamińska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Akademia Wileńska. Szkoła Główna Wielkiego Księstwa Litewskiego
TOM IV: Dorota Żołądź-Strzelczyk, Michał Nowicki, Krzysztof Ratajczak, Justyna Gulczyńska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Wielkopolskim
TOM V: Kalina Bartnicka, Katarzyna Dormus: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Mazowieckim
TOM VI: Andrzej Meissner, Ryszard Ślęczka, Marzena Pękowska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Małopolskim
TOM VII i VIII: Adam Massalski, Ewa Kula: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Wołyńskim i Ukraińskim
TOM IX: Mariusz Ausz, Kazimierz Puchowski: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Pijarskim
TOM X: Irena Szybiak, Katarzyna Buczek: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Żmudzkim
TOM XI: Janina Kamińska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Litewskim
TOM XII: Wiesław Jamrożek, Jolanta Szablicka-Żak: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Nowogródzkim
TOM XIII: Stefania Walasek: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Poleskim
TOM XIV: Krzysztof Ratajczak, Michał Nowicki: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Bibliografia
Przekazujemy Czytelnikom czternastotomową serię publikacji będących rezultatem badań zespołu historyków wychowania z kilku polskich ośrodków akademickich, prowadzonych w ramach grantu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, na temat Komisji Edukacji Narodowej model szkoły i obywatela – koncepcje, doświadczenia i inspiracje.
TOM I: Kalina Bartnicka, Katarzyna Dormus, Agnieszka Wałęga: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Cz. I O Komisji – wprowadzenie. Cz. II Wybór tekstów źródłowych
TOM II: Andrzej Meissner, Agnieszka Wałęga: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Słownik biograficzny
TOM III Cz. 1: Jan Ryś: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Akademia Krakowska. Szkoła Główna Koronna
TOM III Cz. 2: Janina Kamińska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Akademia Wileńska. Szkoła Główna Wielkiego Księstwa Litewskiego
TOM IV: Dorota Żołądź-Strzelczyk, Michał Nowicki, Krzysztof Ratajczak, Justyna Gulczyńska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Wielkopolskim
TOM V: Kalina Bartnicka, Katarzyna Dormus: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Mazowieckim
TOM VI: Andrzej Meissner, Ryszard Ślęczka, Marzena Pękowska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Małopolskim
TOM VII i VIII: Adam Massalski, Ewa Kula: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Wołyńskim i Ukraińskim
TOM IX: Mariusz Ausz, Kazimierz Puchowski: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Pijarskim
TOM X: Irena Szybiak, Katarzyna Buczek: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Żmudzkim
TOM XI: Janina Kamińska: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Litewskim
TOM XII: Wiesław Jamrożek, Jolanta Szablicka-Żak: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Nowogródzkim
TOM XIII: Stefania Walasek: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Szkoły w Wydziale Poleskim
TOM XIV: Krzysztof Ratajczak, Michał Nowicki: Komisja Edukacji Narodowej 1773–1794. Bibliografia
Przyszedł czas na książkę o tym, co tak naprawdę potrafią osoby z zespołem Aspergera.
Dopiero jako czterdziestolatek John Elder Robison usłyszał diagnozę: zespół Aspergera. Od tamtej pory działa na rzecz utrwalenia pozytywnego wizerunku osób ze spektrum autyzmu. Jego najnowsza książka Jestem inny to swoisty przewodnik po dorosłości osoby z zespołem Aspergera. Autor odtwarza liczne, nierzadko zabawne lub groteskowe, sytuacje ze swojego życia, co pozwala czytelnikom wejrzeć w jego aspergerowski umysł. Książka jest pełna praktycznych porad skierowanych do wszystkich, którzy czują, że zespół Aspergera stoi na przeszkodzie wykorzystania ich niezwykłych talentów, oraz chcą pracować nad swoimi umiejętnościami komunikacyjnymi i społecznymi. Autor stawia sprawę jasno: w ZA nie chodzi o niepełnosprawność – chodzi o celebrowanie różnic. Robison namawia, by pogodzić się z odmiennością i znaleźć swoją własną drogę do sukcesu.
Fascynujący i wyjątkowy przewodnik dla młodych ludzi, którzy być może zmagają się z autyzmem i czują, że nie „nadążają” za otaczającym ich światem.
Mark Roithmayr, prezes Autism Speaks
John Robison uczy nas cenić różnice, ale także dostarcza przejrzystych informacji i porad dotyczących radzenia sobie z wyzwaniami, które może stawiać odmienność. Książka wykracza poza analizę konkretnego przypadku zespołu Aspergera i stanowi lekcję na temat całej ludzkości.
Alvaro Pascual-Leone, M.D., Ph.D., Harvard Medical School and Beth Israel Deaconess Medical Center
Jestem inny dostarcza niebywale przydatnych porad rodzinom, które uczą się żyć z wyzwaniami stawianymi przez ZA. Napisana przystępnym językiem i klarownym stylem książka ułatwia wgląd w umysł kogoś, kto z powodu zaburzeń wydaje się niezrozumiały. Wartościowa lektura.
Booklist
John Elder Robison to znany na całym świecie aktywista ruchu na rzecz osób z autyzmem oraz autor książek notowanych na liście bestsellerów „New York Timesa”: Patrz mi w oczy, Jestem inny, Wychowujemy Misiaka oraz Switched On. Robison jest wykładowcą zajmującym się neuroróżnorodnością w College of William & Mary w Wirginii, działa także w Interagency Autism Coordinating Committee, instytucji przygotowującej plan strategiczny rządu Stanów Zjednoczonych dotyczący badań nad zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Książka przeznaczona jest przede wszystkim dla nauczycieli i terapeutów pracujących z dziećmi z porażeniem mózgowym, z zaburzeniami emocjonalnymi, z zaburzeniami z zakresu motoryki, mowy, myślenia pojęciowego, z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, umiarkowanym i niesprawnymi ruchowo. Zebrane i opisane w tej publikacji zabawy i ćwiczenia są dużą pomocą w zwalczaniu wszelkich deficytów rozwojowych dzieci młodszych o specjalnych potrzebach edukacyjnych; mogą być wykorzystane zarówno w pracy indywidualnej z dzieckiem, jak też stanowić część zajęć z mniejszymi grupami dzieci.Priorytetowym celem opracowanej pozycji jest pomoc w umożliwieniu dzieciom niepełnosprawnym zdobycia wiedzy i umiejętności na miarę ich możliwości, w warunkach przedszkola ogólnodostępnego, kształtowanie właściwych interakcji międzyosobowych, kształtowanie postaw otwartości i samoakceptacji.
Publikacja stanowi kompendium wiedzy na temat mutyzmu wybiórczego, stworzone dla szerokiego kręgu odbiorców, w tym nauczycieli, psychologów klinicznych i wychowawczych, terapeutów mowy i języka (logopedów), psychiatrów dziecięcych i – co ważne – dla rodziców oraz młodzieży i osób dorosłych żyjących z mutyzmem wybiórczym. Do książki dołączono gotowe materiały do wykorzystania w pracy z dzieckiem, które można drukować i kopiować.
„Choć w ciągu ostatnich 15 lat pojawiło się coraz więcej organizacji rodzicielskich, szkoleń, książek, badań i audycji w mediach poświęconych mutyzmowi wybiórczemu (ang. selective mutism), nadal często jest on niewłaściwie rozumiany. Jednocześnie jego prawidłowe pojmowanie jest bardzo ważne, i to z kilku powodów. Dzieci dotknięte tym zaburzeniem znajdują się w zdecydowanie niekorzystnej sytuacji osobistej i społecznej. Mutyzm wybiórczy stanowi ogromną barierę w procesie uczenia się, a zaniedbany czy niewłaściwie leczony może przetrwać do wieku dorosłego, siejąc spustoszenie w życiu danej osoby. Z drugiej strony jest to przypadłość ukryta, którą łatwo przeoczyć – przecież dzieci, które siedzą cicho, nie rzucają się w oczy. Uwagę i dostępne zasoby poświęca się raczej tym, które zakłócają spokój. Pomiędzy specjalistami z różnych dziedzin trwają spory na temat tego, kto powinien się zająć mutyzmem, zaś wielu z nich nie posiada odpowiedniego przeszkolenia ani doświadczenia w pracy z małymi milczącymi pacjentami.
Mutyzm wybiórczy wywiera ogromny wpływ również na osoby z otoczenia dziecka, zwłaszcza na jego rodziców i nauczycieli. Z definicji zaburza on normalny proces interakcji, wytrąca z równowagi czy wręcz wywołuje poczucie zagrożenia, gdy próby ośmielenia dziecka są ewidentnie odrzucane. Z naszego doświadczenia wynika, że osoby, które stykają się z mutyzmem po raz pierwszy, nawet znając ogólne zasady postępowania, rzadko dysponują wystarczającą wiedzą, by poczuć się pewnie, odpowiednio postępować z dzieckiem czy wprowadzać w życie program terapeutyczny. Zdarza się, że rodzice i specjaliści wstrzymują się z interwencją, ponieważ boją się, że dodatkowo pogorszą sytuację. Tymczasem im wcześniej zajmiemy się problemem, tym lepiej dla wszystkich zainteresowanych.”
Z przedmowy Maggie Johnson i Alison Wintgens
Monografia, którą oddajemy do rąk czytelnika, ze względu na swą tematykę wpisuje się w pola teoretyczne i praktyczne szeroko pojętej edukacji międzykulturowej. Jako autorki podjęłyśmy wysiłek rozpoznania i zrozumienia dziecięcych doświadczeń, które generują sytuacje społeczne są komplikowane kontekstami i problemami (wielo)kulturowymi. Książka jest przyczynkiem do dyskusji o wikłanie dziecka w zasięg oddziaływania różnicy kulturowej i w praktyki edukacyjne, które są lub nie są wrażliwe na (wielo)kulturowość sytuacji społecznych, w tym sytuacji szkolnych. Mamy zatem cichą nadzieję, że nasza praca choć w minimalny sposób wzbogaci pole teoretyczne tych subdyscyplin pedagogicznych, które zajmują się sprawami dziecka i (wielo)kulturowości. Jednocześnie książka może być przydatna w praktyce edukacyjnej, wspierając szeroko pojętą edukację i integrację dzieci w sytuacji zróżnicowania kulturowego. Może również wzbogacać wiedzą te programy edukacyjne, których celem jest wytwarzanie postawy otwartości wobec różnicy kulturowej.
Zestaw ćwiczeń przeznaczony dla dzieci 5-7-letnich z problemami z zakresu analizy i syntezy wzrokowej. Ćwiczenia poprawiają, usprawniają i ćwiczą:- małą grafomotorykę - koordynację wzrokowo-ruchową -analizę i syntezę wzrokową -spostrzeganie i różnicowanie, wyróżnianie i wyodrębnianie znaków, kształtów oraz całych układów - koncentrację uwagi - pamięć wzrokową i logiczne myślenie.
Książka Moc jest w nas. Bajki terapeutyczne dla dzieci i ich rodziców powstała, aby pomóc rodzicom, nauczycielom, a także terapeutom w rozmowie z dziećmi na temat nękających ich trudności. Bajka terapeutyczna może być dobrym początkiem konwersacji, zastanowienia się, jak można poradzić sobie z danym problemem, ale także pomóc opiekunom w dostrzeżeniu dziecięcych trudności. Mimo że żyjemy z dziećmi razem w jednej rzeczywistości, czasem trudno nam pochylić się nad ich problemami, wydaje nam się, iż są to błahostki. Kamila Zdanowicz-Kucharczyk razem z autorkami bajek chcą zwrócić uwagę czytelnika w stronę dziecięcego świata oraz przekonać go, że sam może zostać bajkoterapeutą swojego dziecka. Dowodem na to są zawarte w tej książce bajki, które zostały napisane pod kierunkiem autorki przez nauczycielki, a przede wszystkim przez mamy kochające swoje dzieci.Książka jest skonstruowana tak, aby dzieci mogły z niej korzystać razem ze swoimi rodzicami i nauczycielami. Dbając o poczucie bezpieczeństwa dziecka, pomagając mu zrozumieć sens danej opowieści, a także jej terapeutyczny wymiar, opiekunowie mogą dokonać wyboru odpowiedniej bajki oraz wspólnie z dzieckiem ją przepracować. Dzieci w zależności od wieku oraz swoich możliwości czytelnicznych mogą podjąć próbę samodzielnego czytania bajki. Będzie to dla nich zabawa i sposób na ćwiczenie umiejętności czytelniczych, jednak same nie są w stanie odbyć procesu terapeutycznego. Terapia może się dokonywać dopiero przy pomocy osoby dorosłej. Dlatego tak ważne jest, aby rodzic lub nauczyciel wraz z dzieckiem pochylił się nad tekstem bajki terapeutycznej.Książka zawiera rozdziały, które są wstępem do prowadzenia bajkoterapii. Podejmowana jest w nich problematyka dotycząca znaczenia bajek w życiu każdego człowieka. Autorki formułują również praktyczne rady, jak można zastosować bajkoterapię, jakie warunki zapewnić, aby była skuteczna, oraz jak samemu układać bajki. Charakteryzuję postać bajkoterapeuty, aby zachęcić rodziców i dzieci do układania bajek, a przede wszystkim dodać rodzicom wiary we własne możliwości mogą oni być nie tylko najlepszymi opiekunami swoich dzieci, ale także bajkoterapeutami. Rozwinięciem tego metodycznego wprowadzenia są wskazówki zawarte przy każdej bajce. Osoba czytająca bajkę może się z nich dowiedzieć, w jakich sytuacjach należy ją wybierać (kiedy czytamy?), w czym może pomóc dziecku (pomaga w) oraz jak kontynuować opowieść już po jej przeczytaniu (pozostańmy jeszcze w tej opowieści poprzez)
Przedmiotem badań jest analiza rozwoju instytucji szkolnych oraz działań opiekuńczych i wychowawczych w guberni lubelskiej w latach 1864-1914 w okresie największego w dziejach Królestwa Polskiego ucisku narodowego. W pracy starano się wyeksponować najważniejsze informacje zawarte w ówczesnej prasie prowincjonalnej z terenu Lubelszczyzny. Istotne było nie tylko zaakcentowanie i wysunięcie na pierwszy plan kluczowych wątków omawianych w periodykach, ale też zaprezentowanie wydarzeń, które stanowiły przyczynek do relacji prasowych.
Ze Wstępu
Prowadzone kwerendy naukowe, głównie w regionalnej prasie, pozwoliły Autorce zaprezentować szereg faktów dotychczas w wielu wypadkach mało znanych, lub zupełnie nieznanych, wprowadzając je do obiegu naukowego. Dzięki temu została uzupełniona jedna z luk w dotychczasowej historiografii.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Felchnera
Celem książki jest przedstawienie zachowań ryzykownych współczesnej młodzieży oraz społeczno-kulturowych, osobowościowych i fizjologicznych determinant rozwijania autodestruktywności w różnej postaci.
Czas adolescencji, zarówno z uwagi na przemiany biologiczne, jak i psychospołeczne, związane z formowaniem tożsamości, jest okresem ryzyka dla
rozwijania niekorzystnych zachowań. Jednocześnie, im wcześniej pojawiają się problemy w funkcjonowaniu jednostki, tym większe ryzyko rozwojowe stanowią, bowiem modyfikują zarówno aktualne funkcjonowanie, jak i dalszy przebieg rozwoju, zdrowie somatyczne oraz psychiczne. Tym samym niezwykle istotne jest podejmowanie działań mających na celu sprawne wychwycenie niepokojących sygnałów i uruchomienie działań pomocowych.
Oryginalność książki stanowi zebranie najbardziej istotnych zachowań autodestrukcyjnych w jednej pozycji, udokumentowanie obowiązujących stanowisk teoretycznych najnowszymi badaniami, a także spojrzenie na nie okiem ekspertów: neuropsychologa, edukatora–psychoprofilaktyka, psychiatry, psychoterapeuty, socjologa i teologa.
Monografia W stronę wspólnotowości jest książką arcyciekawą, ważną i potrzebną. W świecie rozpadania się tradycyjnych wspólnot i osłabiania więzi społecznych istnieje nagląca potrzeba, by przyjrzeć się bliżej nie tylko zróżnicowaniu wspólnot, ale i mechanizmom ich konstruowania, destrukcji oraz de(re)konstrukcji. Artykuły zgromadzone w tej książce spełniają to zadanie w stopniu wysoce satysfakcjonującym. Udowadniają, że wspólnotowość jako idea podlega nieustannym przemianom, a samą ponowoczesność można opisać w kategoriach nie tyle rozpadu wielkiej wspólnoty, co jej rozbicia na wiele mniejszościowych wspólnot i narracji wchodzących ze sobą w rozmaite zależności i interakcje. (prof. Tomasz Kaliściak)
Nie z kapusty są dzidziusie,
tylko z brzuszka od mamusi!
A ja chciałbym wiedzieć za to,
skąd się wziąłem w brzuszku, tato!?
Nadchodzi czas w życiu Małego Człowieka, kiedy po raz pierwszy zadaje pytanie: „Skąd się wziąłem?” Przychodzi taki moment w życiu Rodzica, w którym staje przed nie lada wyzwaniem – jak w delikatny i nieodbiegający od prawdy sposób wytłumaczyć kilkulatkowi jego pojawienie się w mamusinym brzuszku… Luiza Borkowska-Ziółkowska, z lekkością i humorem – w przystępnej dla małego i dużego Czytelnika formie – oswaja kwestię poczęcia, znakomicie oddając skrępowanie i zakłopotanie rodziców, nieustępliwą dziecięcą ciekawość, a także towarzyszące temu niebłahemu problemowi emocje. Znana z książki Proszę, przepraszam, dziękuję. Małe wielkie słowa, mądra i doświadczona przez życie babcia Adelajda, opowiada historię, która w ciepły i rzeczowy sposób wyjaśnia, skąd się biorą dzieci oraz to, że są one NAJWIĘKSZYM SKARBEM tego świata! Wierszowane opowiadanie zawiera tzw. myślową furtkę (merytoryczną bazę), dzięki której rodzice – w miarę rozwoju intelektualnego i emocjonalnego swych pociech – będą mogli rozwijać o stosowne szczegóły poruszane w książce zagadnienia.
Publikacja została stworzona, aby pomóc nauczycielom i rodzicom w sposób praktyczny oraz interesujący dla dzieci organizować zajęcia plastyczne w przedszkolu, szkole (w klasach I-III) i w domu.Skierowana do osób zainteresowanych rozwijaniem potencjału artystycznego dzieci, stanowi nie tylko kompendium wiedzy teoretycznej, ale dotyka praktycznej sfery twórczej działalności dzieci, w której asysta pedagoga czy rodzica ma podstawowe znaczenie zabezpiecza warunki i narzędzia do działania oraz pomaga w doborze materiałów stosownej jakości.Ta książka to nie tylko przewodnik po technikach plastycznych, ale również gruntowne pedagogiczne opracowanie promujące możliwości twórczego działania dziecka. Publikacja jest niezwykle przydatna w sytuacji, w której dziecko, otrzymując ogromną ilość komunikatów wizualnych rozleniwiających wyobraźnię, może tracić motywację do tworzenia obrazu własnego świata.Jej nieskomplikowany język oraz fotografie przedstawiające prace wykonane w większości przez dzieci dla zilustrowania omawianych technik sprawiają, że korzystanie z treści tu zawartych staje się proste i intuicyjne.Publikacja Techniki plastyczne w pracy z dziećmi to prawdziwa biblia wychowania plastycznego, którą powinien posiadać każdy nauczyciel przedszkolny oraz wczesnoszkolny i aktywnie korzystać z zawartych w niej z propozycji.
Reprint oryginału z 1899 r. Jest to nieoficjalny spis jasnych zasad pojedynku. W dawnych czasach honoru i sporów poza sądami dochodzono tez w pojedynkach. Mimo, ze bywał on niekiedy surowo zakazany często dochodziło do walki na śmierć i życie. Istniała więc potrzeba zebrania i ustalenia jasnych zasad pojedynku. Jednym z kilku nieoficjalnych kodeksów honorowych był Kodeks Honorowy i Reguły Pojedynku Zygmunta Pomiana.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
