Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
W komentarzu szczegółowo omówiono następujące regulacje:
- zasady organizowania i funkcjonowania opieki nad dziećmi w wieku do lat 3,
- warunki świadczonych usług,
- kwalifikacje osób sprawujących opiekę,
- zasady finansowania opieki oraz sprawowania nadzoru nad warunkami i jakością sprawowanej opieki.
Autor uwzględnił ponadto w publikacji zmiany dotyczące:
- możliwości składania wniosków za pomocą systemu teleinformatycznego przez podmioty zamierzające prowadzić żłobek,
- nałożenia na opiekunów i wolontariuszy (spełniających dotychczasowe wymagania do sprawowania tych funkcji) obowiązku odbycia szkolenia z zakresu pierwszej pomocy,
- uelastycznienia funkcjonowania żłobków poprzez wyłączenie konieczności „blokowania” miejsc dla dzieci, które przez dłuższy czas nie uczęszczają do żłobka,
- wymagań lokalowych żłobków i klubów dziecięcych,
- wymogu ujawnienia w rejestrze danych dotyczących zawieszenia działalności żłobka lub klubu dziecięcego.
Książka ma na celu umożliwienie zdiagnozowania poziomu wypalenia i poszukania jego potencjalnych źródeł w codziennej pracy nauczyciela.Stanowi próbę odpowiedzi na takie pytania:- jak skutecznie wzmacniać chęć do działania?- jak radzić sobie ze stresem w pracy z uczniami?- jak stać się autorytetem w swojej dziedzinie?- jak zachować pasję do tego, co robimy?- jak efektywnie pracować nad własnym rozwojem?
Książka prezentuje aktualne wyzwania edukacji menedżerskiej w szerokim kontekście społeczno-gospodarczym. Autorka szczególną uwagę skupia na profesji menedżera, jego środowisku pracy oraz kompetencjach. Porusza również problematykę tożsamości, roli, wartości i autorytetu menedżera. Zastosowanie etnografii jako metody badawczej pozwoliło na kompleksowe ujęcie procesu edukacji menedżerskiej i ukazało złożoność relacji pomiędzy jego uczestnikami. Umożliwiło podjęcie takich tematów jak typologie szkół zarządzania, programy i metody edukacyjne, specyfika kształcenia menedżerów, a także rola nauczyciela akademickiego w tym procesie. Książka opiera się na wynikach dogłębnych badań terenowych prowadzonych w latach 20122018 i wpisuje się w nurt symboliczno-interpretatywny.***Dr Agnieszka Postuła pracownik naukowy na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się antropologią organizacji i od lat prowadzi badania terenowe dotyczące komunikacji, profesji, kultury w organizacjach, ról społecznych oraz edukacji menedżerskiej. Zainteresowania zawodowe dr A. Postuły obejmują także szkolenia z zakresu budowania zespołu, pracy grupowej, komunikacji interpersonalnej i negocjacji, co wykorzystuje w pracy trenerskiej i doradczej. Autorka wielu publikacji w językach polskim, angielskim i rosyjskim.
Poradnik zawiera ćwiczenia praktyczne dla nauczycieli i rodziców do wykorzystania podczas pracy z uczniem, aby stymulować jego rozwój i pozwolić osiągnąć sukces edukacyjny. Docelowa grupa uczniów 4–6 klasa szkoły podstawowej. Główną cechą, którą wyróżnia proponowaną publikację jest to, że zawiera w przeważającej części praktyczne ćwiczenia, które rodzic sam może wykorzystać podczas wspólnej pracy nad zminimalizowaniem zaburzeń wynikających z dysleksji.
Książka autorstwa pp. Nory Orłowskiej i Andrzeja Orłowskiego (…) jest owocem wieloletnich doświadczeń, jakie Autorzy zebrali prowadząc na Uniwersytecie Gdańskim warsztaty teatralne. (…) studenckie grupy teatralne występowały na wielu pokazach oraz festiwalach organizowanych w kraju i za granicą (…).
W syntetycznym wstępie Autorzy wymieniają kilka naczelnych cech, którymi powinna charakteryzować się sztuka teatralna pisana w celach dydaktycznych. (…) sztuki zebrane w książce w pełni spełniają opisane kryteria. Za ich podstawową zaletę uznałbym swoistego rodzaju dynamiczność, tak w sferze treści, jak i w warstwie językowej (…) sztuki naznaczone inteligentnym, czasami nawet dość absurdalnym humorem, które w błyskotliwy sposób nawiązują do aktualnych wydarzeń. Niektóre nie są pozbawione także wyraźnych celów poznawczych i mogą być wykorzystane w szeroko rozumianej praktyce szkolnej.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Marka Barana, prof. UŁ
Niniejsza publikacja stanowi zbiór artykułów na tematy ważne i bardzo ważne, obejmujące swoim zakresem takie nauki, jak socjologia, psychologia, filozofia oraz pedagogika. Początkowo artykuły miały być skierowane tylko do młodszego pokolenia, ale w czasie ich powstawania okazało się, że mogą zainteresować każdego potencjalnego czytelnika. Jest to literatura obowiązkowa dla młodzieży, ale także studentów socjologii, psychologii, pedagogiki, filozofii, nauk medycznych i tych wszystkich osób, które interesują się otaczającym ich światem. Świat zmienia się w sposób dynamiczny, zatem coraz trudniejsze staje się uchwycenie go w danym momencie. Było to nie lada wyzwanie dla autorów publikacji, żeby skupić się na określonym, małym wycinku rzeczywistości i go w sposób zrozumiały opisać, biorąc pod uwagę fakt, że wszystko szybko ulega przekształceniu. (Z Wprowadzenia)
W czasach negowania autorytetów, brutalizacji życia publicznego oraz negowania prawdy opracowanie to jest niezwykle ambitną próbą wyjaśnienia otaczającej nas rzeczywistości w sposób obiektywny, z zastosowaniem naukowego wywodzenia stawianych tez. (prof. Piotr Jabkowski)
Program do pracy z dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo w wieku przedszkolnym, ukazujący propozycje kontrolowania dziecięcej energii poprzez odpowiednio zorganizowane zabawy i ćwiczenia relaksacyjne, zawarte w praktycznych scenariuszach zajęć dostosowanych do poszczególnych grup wiekowych.
Książka ukazuje przyczyny niewłaściwego zachowania dzieci i sposoby radzenia sobie z nimi. Omawia następujące metody pracy z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo:
1. Techniki relaksacyjne
- według Jakobsona
- oparte na treningu autogennym Schultza
2. Metodę Symboli Dźwiękowych
3. Techniki parateatralne
- technikę zamiany ról
- teatr palcowy
- teatrzyk kukiełkowy
- teatrzyk wyboru
4. Metodę malowania dziesięcioma palcami
5. Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo sprawiają rodzicom i wychowawcom wiele problemów wychowawczych. Zdarza się często, że dorośli są nieświadomi głównych przyczyn niewłaściwego zachowania dzieci. Z tego powodu winą za złe zachowanie obarczają dzieci. poleca ImpulsTymczasem znajomość i świadomość przyczyn nieodpowiedniego zachowania dzieci jest niezwykle ważna. Dzieciom nadpobudliwym należy poświęcać dużo uwagi. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, w czym tkwi problem dzieci nadpobudliwych, ponieważ bez tego nie można im pomóc. Należy przede wszystkim nauczyć dzieci kontrolowania swojej energii. W osiągnięciu tego celu pomogą odpowiednio zorganizowane zabawy ruchowe i ćwiczenia relaksacyjne, w czasie których dzieci uczą się różnych sposobów rozładowania swojej energii (np. swobodna ekspresja ruchowa, ekspresja ruchowa kontrolowana, „zabawa w słabego i silnego” – relaksacja metodą Jacobsona). Istotne też jest, aby nauczyć dzieci korzystania z nagromadzonej w swoim ciele energii we właściwym kierunku.
W niniejszej pracy – napisanej w formie programu – autorka zajęła się zagadnieniem nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci w wieku przedszkolnym.
W części teoretycznej (rozdziały I–V) starała się wykazać, na czym polega problem nadpobudliwości oraz jak sobie z nim radzić. W części praktycznej (rozdziały VI–IX) natomiast zamieściła scenariusze zajęć dla poszczególnych grup wiekowych.
Program jest uzupełnieniem indywidualnych oddziaływań terapeutycznych – jak pisze bowiem M. Bogdanowicz: „ważne jest tu uspołecznienie dzieci nadpobudliwych psychoruchowo, nadmiernie skupionych na realizacji swoich potrzeb. Zajęcia w grupie pomagają im w rozwijaniu empatii i uczeniu się współpracy z innymi” (M. Bogdanowicz i in., 1992, s. 86).
Tak skonstruowany program będzie pomocny w postępowaniu z dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo. Zgodnie z poglądami H. Nartowskiej, „tylko od nas, dorosłych, zależy, czy dziecko nadpobudliwe psychoruchowo będzie tylko trudniejszym wychowawczo dzieckiem, czy też dzieckiem o zaburzonym zachowaniu” (H. Nartowska, 1976).
Polecamy!
Neuropedagogika, neuroedukacja i neurodydaktyka... to przede wszystkim książka napisana przez pedagoga dla pedagogów. Stanowi próbę usystematyzowania wiedzy, obejmującej implikacje wyników badań nad mózgiem w działalności nauczyciela. Każdy z rozdziałów zawiera zarówno praktyczne wskazówki, jak i ich teoretyczne uzasadnienia, oparte na wynikach najnowszych badań z zakresu neurobiologii. Autorka odnosi się do popularnych w przedszkolach czy szkołach teorii, wskazując czy należy je rozumieć jako neuromity czy neurofakty.
Czytelnik ma okazję pogłębić wiedzę na temat Teorii Inteligencji Wielorakich, teorii stylów nauczania czy kinezjologii edukacyjnej, ale także w zakresie takich twierdzeń, jak:
- mózg jest plastyczny przez całe życie i uczy się powoli (praca domowa ma sens, ale jedna godzina terapii w tygodniu – już nie),
- płeć ma znaczenie,
- neurony lustrzane, czyli jak pasja rodzi pasję,
- mózg filtruje informacje (kluczem do sukcesu jest motywacja, a nie metody aktywizujące),
- nauczanie bezstresowe może być groźne dla życia,
- zgubna droga pełnej cyfryzacji edukacji, czyli jak nadmierny kontakt z mediami zmienia strukturę i funkcjonowanie mózgu.
Podsumowanie książki stanowi raport z pilotażowych badań neuropedagogicznych. Jego wyniki mogą stanowić odpowiedź na pytania, które obecnie zadaje sobie wielu pedagogów: jak pracować z tzw. medialnymi dziećmi, czy wykorzystywać nowe media czy raczej wrócić do przysłowiowych „kamyczków i patyczków”?
Autorka kieruje dla wszystkich osób, zainteresowanych działaniami edukacyjnymi, zaproszenie do tworzenia edukacji opartej na faktach (Evidence Based Education). Niniejsza publikacja stanowi próbę zainicjowania tego procesu, ponieważ jej celem jest zmobilizowanie czytelnika do dokonania oceny działań, podejmowanych w szkole, przedszkolu czy domu rodzinnym, w oparciu o założenia neurobiologii i pedagogiki.
Kiedy dziecko idzie do przedszkola, otwiera się przed nim i jego rodzicami nowy etap. I chociaż dla części rodziców wydaje się on oczywisty, często towarzyszy mu wiele rozterek:- Czy moje dziecko jest już gotowe?- Co, jeśli rodzic ma wątpliwości?- Jak wybrać przedszkole i co, jeśli nie mamy wyboru?- Jak przygotować dziecko (i siebie) do przedszkola?- Co zrobić, aby ułatwić mu adaptację?- Co z trudnościami, jeśli się takie pojawią?Akcja adaptacja odpowie na te i wiele innych pytań. Agnieszka Stein pisze w niej jednak nie tylko o przedszkolu, ale też o tym, co dzieje się w rodzinie przedszkolnego debiutanta. Głównym tematem książki okazuje się równowaga. Między wizjami i pragnieniami a rzeczywistością. I między różnymi potrzebami różnych członków rodziny.
Mały katechizm, pt.: ""Przygotowujemy się na przyjęcie Pana Jezusa"" ma służyć jako pomoc katechetyczna oraz być wsparciem w przygotowaniu dzieci do Sakramentu Pokuty i przyjęcia I Komunii Świętej. Jego układ został wpisany w rok liturgiczny, by jak najwięcej treści religijnych dziecko przyswajało w rytmie otaczającego je świata, wydarzeń z życia rodziny i Kościoła.Ufamy, że katechizm ""Przygotowujemy się na przyjęcie Pana Jezusa"" stanie się zachętą do aktywnego uczestnictwa dziecka w liturgicznych wydarzeniach, do pobożnego przeżywania Świąt, niedzielnych Mszy Świętych i uroczystości kościelnych. Dzięki temu, włączenie się w życie wspólnoty parafialnej pozwoli mu na radosne odczuwanie bycia Dzieckiem Bożym w żywym Kościele.
XXI wiek to czas społecznych i technologicznych wyzwań stojących przed polskim społeczeństwem, które w sensie demograficznym bardzo się starzeje. Problem ten nie jest typowo polską specyfiką. Dotyczy także wielu innych krajów zachodnioeuropejskich i pozaeuropejskich.Publikacja ""Wspieranie sprawności językowej i komunikacyjnej seniorów w perspektywie logopedii gerontologicznej"" poświęcona jest problematyce badań gerontologopedycznych, zogniskowanych na zagadnieniu sprawności językowej i komunikacyjnej seniorów. Starzejących się fizjologicznie lub też z niewielką deterioryzacją poznawczą.
Poradnik zawiera propozycje programów zajęć socjoterapeutycznych przygotowanych przez praktyków, którzy na co dzień w swojej pracy zawodowej stosują metodę socjoterapii.
Pierwszy z programów autorstwa Justyny Kulik – Do biegu, motywacja – start! – ma na celu rozwijanie motywacji do nauki oraz zainteresowań u dzieci ze szkoły podstawowej. Autorka realizując program, skorzystała z założeń metody projektu i wykorzystała elementy filmoterapii w pracy z grupą.
Również Joanna Bartecka podjęła próbę podnoszenia motywacji do nauki i rozwijania zainteresowań, jednakże u młodzieży w wieku gimnazjalnym (14–16 lat). W programie, podobnie jak wspomniana Justyna Kulik, wykorzystała metodę projektu i elementy filmoterapii ze starszą wiekowo grupą. Założeniem programu było także wzmocnienie rozwoju osobistego uczestników zajęć oraz postrzegania siebie i swoich możliwości na tle grupy rówieśniczej.
Autorkami kolejnego programu socjoterapeutycznego są Elżbieta Chmielecka-Wróbel oraz Ewa Pacucha. Program pt. Podróż do Krainy Czujątek przeznaczony jest dla dzieci w wieku 10–12 lat, a jego celem jest rozwijanie umiejętności radzenia sobie z emocjami oraz rozwijanie empatii. Program był realizowany w grupie chłopców, którzy prezentowali nieakceptowane społecznie sposoby radzenia sobie z przykrymi emocjami, najczęściej w postaci zachowań agresywnych skierowanych na rówieśników.
Z kolei Sylwia Lubas podjęła w programie pt. Mediacja drogą do porozumienia próbę rozwijania umiejętności rozwiązywania konfliktów na drodze mediacji szkolnych u dzieci w wieku 11–13 lat. Celem prezentowanego programu jest rozwijanie umiejętności komunikacyjnych i umiejętności współpracy w sytuacji rozbieżności dotyczących interesów czy poglądów. Program ma w swym założeniu dostarczyć podstawowej wiedzy i umiejętności w zakresie prowadzenia mediacji szkolnych jako konstruktywnego sposobu rozwiązywania konfliktów.
W rozdziale piątym Sylwia Huczuk-Kapluk zaprezentowała rozważania dotyczące znaczenia oddziaływań socjoterapeutycznych i możliwości ich wykorzystania w pracy z nieletnimi, którzy na podstawie postanowienia sądu zostali skierowani do ośrodków kuratorskich. Autorka podkreśla, że socjoterapia odgrywa istotną rolę w projektowaniu oddziaływań prowadzonych wobec tej grupy dzieci i młodzieży przejawiającej zaburzenia zachowania oraz symptomy demoralizacji, wśród których znajduje się między innymi niska motywacji do nauki, brak zainteresowań, absencja itp.
Ostatni z programów autorstwa Aleksandry Kin pt. Świat beze mnie nie będzie idealny adresowany jest do nieletnich uczęszczających na zajęcia do ośrodka kuratorskiego, a jego celem głównym jest przede wszystkim podnoszenie samooceny i poczucia własnej wartości. Program stworzono z myślą o osobach, pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych i przejawiających agresywne lub wycofujące się zachowania, różnego typu zaburzenia emocjonalne, niepotrafiących nawiązywać konstruktywnych relacji rówieśniczych, łamiących szkolny regulamin oraz mających problemy ze środkami psychoaktywnymi, ponieważ taka młodzież jest kierowana przez sądy rodzinne do ośrodków kuratorskich.
Poradnik stanowi inspirację w pracy wychowawców, nauczycieli, terapeutów, pedagogów i psychologów oraz wszystkich osób, które są zainteresowane socjoterapią i jej możliwościami.
Bestseller o wychowaniu w wersji audio. Praktyczne ćwiczenia i wskazówki ułatwiające opanowanie sztuki komunikowania się z dziećmi (i nie tylko z nimi) sprawiają, że audiobook jest przeznaczony dla każdego, kto chciałby lepiej rozumieć i mądrzej kochać dzieci oraz być przez nie kochanym i rozumianym. Czyta Paulina Holtz.
Do logopedów!Jest to książka o praktyce terapii jąkania. Zawiera zbiór wypróbowanych metod pracy z dziećmi, możliwych do zastosowania w warunkach szkolnych. Opracowano je w trakcie kilkuletniego programu badań sponsorowanego przez Amerykańską Fundację Mowy (Speech Foundation of America).Autor publikacji, logopeda szkolny, należał do zespołu terapeutów biorących udział w programie. Wcześniej ukończył specjalistyczny kurs terapii pod kierunkiem Charlesa Van Ripera, uznanego za światowy autorytet w dziedzinie problematyki jąkania.Gorąco zachęcam do lektury tej książki. Została napisana w sposób interesujący, a zarazem łatwy w odbiorze. Jestem głęboko przekonany, że korzystanie z zawartych w niej doświadczeń i sugestii ułatwi rozpoczęcie pracy terapeutycznej z jąkającymi się dziećmi albo w przypadku osób prowadzących już praktykę - pomoże uczynić ją bardziej skuteczną i satysfakcjonującą.Malcolm Fraser
Przedstawiona do recenzji wydawniczej monografia [] zatytułowana Badania nad odbiorem przekazów masowych w praktyce edukacji medialnej, wchodzi w skład serii Recepcja mediów. Jest to już 6. publikacja w cyklu dotyczącym badań nad odbiorem przekazów medialnych. Stanowi więc kontynuację badań, których wyniki zostały zaprezentowane w tomach poprzednich, i tak należy ją postrzegać nie jako automatyczne dzieło naukowe, ale jako dopełnienie poprzednich tomów, wydanych w latach 2015-2018 w Wydawnictwie Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.Tom 1. Dotyczy recepcji mediów przez dzieci w wieku przedszkolnym i ma charakter wieloautorskiej monografii naukowej (Recepcja programów radiowych i telewizyjnych przez dzieci w wieku przedszkolnym, red. Boniecka, Granat, 2015). Tom 2 jest zbiorem transkrypcji zachowań językowych dzieci przedszkolnych, które wypowiadały się w rozmaitych sytuacjach wskutek odbioru przekazów medialnych. (Wpływ sytuacji medialnych na komunikowanie się dzieci w wieku przedszkolnym. Wypisy, red. Boniecka, Granat, 2016). W tomie 3. Opublikowano wyniki badań nad odbiorem mediów przez dzieci w wieku szkolnym (Recepcja mediów przez dzieci w wieku szkolnym, red. Boniecka, Granat, 2017). Kolejny, 4. Tom serii ma charakter monografii autorskiej i poszerzył zakres prowadzonych badań o aspekt edukacji medialnej (Rola badań nad zachowaniami językowymi dzieci w wieku przedszkolnym we wdrażaniu edukacji medialnej, Granat, 2018). W tomie 5. Redaktorki powróciły do badań nad odbiorem przekazów medialnych, tym razem przez młodzież i osoby dorosłe (Recepcja mediów przez młodzież i osoby dorosłe, red. Boniecka, Granat, 2018)Tom 6. Stanowi więc konsekwentnie kontynuację badań i podobnie jak w przypadku badań nad odbiorem mediów przez dzieci, poszerza perspektywę badawczą o kontekst edukacji medialnej oraz świadomości odbiorczej respondentów.W tym miejscu należy zaznaczyć, że tomy 1-6 stanowią świadomie zaplanowaną całość. Na uwagę zasługuje pomysł objęcia badaniami zróżnicowanej wiekowo grupy odbiorców medialnych (od dzieci przedszkolnych po osoby dorosłe). Z tego też względu [prezentowany] tom [jest wartościową publikacją], tym bardziej że badania odbioru mediów w dziedzinach innych niż psychologia i socjologia stanowią rzadkość.
Książka poświęcona jest doświadczeniom dysleksji w wieku szkolnym i w dorosłym życiu, postrzeganych przez osoby dorosłe. Różni się tym, od licznych publikacji na temat dysleksji u dzieci, że wychodzi poza doświadczenia szkolne i pokazuje, jak badane osoby uczą się żyć z dysleksją i wypracowują własne strategie kompensacyjne, czyli jak radzą sobie w swoim dorosłym życiu. Problemy szkolne ukazane są retrospektywnie, w unikalnych narracjach biograficznych, więc stawiane jest pytanie o sens i znaczenie tych doświadczeń. W części teoretycznej ukazano specyfikę symptomów dysleksji u dorosłych, kwestie diagnozy funkcjonalnej i najnowszych podejść klasyfikacyjnych do tego zaburzenia (ICD-11. DSM-5).
Jest to książka unikalna tematycznie, oryginalna i nowatorska w proponowanym ujęciu – łącznie z autorską propozycją onkologopedii jako subdyscypliny logopedycznej; zbudowana na rzadko spotykanym doświadczeniu terapeutycznym Autorki. Chcę podkreślić, jak ważne dla analizowanych problemów są przedstawiona refleksja o zróżnicowaniu na (onko)logopedię pozytywną i negatywną oraz wiele innych głębokich przemyśleń dotyczących poważnych, ale nieznanych powszechnie problemów tej szczególnej grupy ludzi, którym medycyna ratuje życie, ale odbiera głos. Wtedy może wkroczyć psychoonkolog ze wsparciem emocjonalnym w obliczu straty, ale także onkologopeda z konkretnym darem nowej, alternatywnej mowy – według propozycji Autorki mowy przełykowej. Całościowy przekaz tej monografii odbieram nie tylko jako raport badawczy, ale ukrytą w głębszej warstwie tekstu opowieść o interdyscyplinarnej „sztafecie terapeutycznej” wspierającej pacjenta po raku krtani.
Z recenzji prof. dr. hab. Zbigniewa Tarkowskiego
Uniwersytet Medyczny w Lublinie
Autor prezentuje wyniki badań własnych dotyczących typologii nieprzystosowania społecznego wśród więźniów. Podstawę teoretyczną podjętych badań stanowi Teoria Wykolejenia Społecznego autorstwa Czesława Czapówa, jednego z najwybitniejszych polskich pedagogów resocjalizacyjnych. Zastosowanie analizy czynnikowej ujawniło, że typy wykolejenia społecznego wyróżnione przez Czapówa (nihilistyczno-agresywny, nihilistyczno-wycofujący, dogmatyczno-ekspansyjny oraz dogmatyczno-restrykcyjny) nie są homogeniczne, a w obrębie każdego z nich funkcjonują poszczególne podtypy. Przeprowadzona analiza pokazała ponadto strukturę grupową więźniów w zależności od stopnia nasilenia poszczególnych rodzajów nieprzystosowania społecznego. Wyniki badań są zatem kontynuacją i rozwinięciem myśli Czapówa.
Mycie rąk to kolejna (po W deszczu i w słońcu, Antosiu na zielonej łące, Piłkach oraz Misiu i szalu) publikacja z serii Czytaj i Rozmawiaj (Biblioteka AAC). Książka stanowi pomoc do nauki aktywnego czytania dla dzieci z trudnościami w porozumiewaniu się i nie tylko. Zawiera prosty, rytmiczny, rymowany tekst z powtarzającymi się sekwencjami, który budzi ciekawość dziecka i mobilizuje je do odkrywania kolejnej strony. Dołączone do książki symbole obrazkowe (PCS) umożliwiają dziecku z trudnościami w porozumiewaniu się branie czynnego udziału w czytaniu tekstu, zastępując słowa, których nie potrafi wypowiedzieć, a dzieciom z autyzmem, które potrzebują szczególnej wizualizacji, pozwalają dodatkowo lepiej zrozumieć czytany tekst. Książka jest doskonałym pretekstem do nauki podejmowania i prowadzenia dialogu, zadawania pytań, komentowania. Zachęca również do wspólnych zabaw wokół tekstu.
Monografia dotyczy wybranych obszarów edukacji ustawicznej, którą postrzegamy w kategoriach przede wszystkim nieograniczonych możliwości indywidualnego rozwoju współczesnego człowieka – w każdym wieku – wobec wciąż zwiększającej się wiedzy, ale i konieczności podnoszenia umiejętności i kwalifikacji. Współcześnie proponuje się dziewięć zakresów permanentnej edukacji, rozwijających różne wymiary osobowości człowieka. Są to: komunikowanie, cielesność człowieka, czas, przestrzeń, sztuka, obywatelstwo, obszar moralności, technika, nauka. W opracowaniu znajdują się materiały dotyczące wielu powyższych obszarów, które determinują jakość życia człowieka oraz kształcenia zawodowego w kontekście zmian i oczekiwań rynku pracy.
Redaktorzy naukowi
Autorzy tekstów opublikowanych w książce podjęli problematykę wielu znaczących poznawczo obszarów edukacji ustawicznej, ukazując, jak szeroki jest zakres tematyczny i jak potrzebny jest dialog naukowy w tej sferze. Monografia składa się z dwóch części.
W pierwszej przedstawiono artykuły, w których Autorzy koncentrują się wokół problemów edukacji całożyciowej ukierunkowanych na troskę o jakość życia. W drugiej części monografii zamieszczono artykuły, w których przedstawiono autonomiczną eksplorację współczesnej edukacji, jaką jest kształcenie zawodowe. Przygotowana książka rzetelnie wpisuje się w nurt dyskursu naukowego nad edukacją całożyciową, bowiem badana problematyka ogniskuje wyzwania istotne dla rozwoju nowatorskiej edukacji, a przede wszystkim jednostki i współczesnego społeczeństwa.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Jana Maciejewskiego, Uniwersytet Wrocławski
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
