Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Karty pracy ,,Wędrówka przez pory roku"" to zestaw pomysłowych i różnorodnych ćwiczeń, które stworzono z myślą przede wszystkim o uczniach klas 4-8 z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym oraz tych, którzy mają trudności w osiąganiu podstawowych celów edukacyjnych. Publikacja sprawdzi się także podczas zajęć korekcyjno-kompensacyjnych i rewalidacyjnych.W skład serii wchodzą 4 części kart pracy odpowiadające różnym porom roku (,,Jesień"", ,,Zima"", ,,Wiosna"", ,,Lato""). W części ,,Wiosna"" uwzględniono m.in. następujące tematy: pierwsze oznaki wiosny obliczenia kalendarzowe i zegarowe środowisko naturalne i źródła jego zanieczyszczeń zachowania proekologiczne instytucje kulturalne zasady zachowania w miejscach publicznych.Wewnątrz publikacji znajdziemy rozmaite typy zadań, między innymi:o czytanki i ćwiczenia sprawdzające czytanie ze zrozumieniemo zadania z obliczeniami zegarowymio tworzenie prostych infografiko kodowankio zagadkio i wiele, wiele innych!Pracując z publikacją, uczeń rozwija umiejętności z zakresu edukacji polonistycznej, matematycznej, przyrodniczej i społecznej. Materiał jest zgodny z podstawą programową dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną.Joanna Hryń - oligofrenopedagog, terapeuta wczesnego wspomagania rozwoju, terapeuta dzieci ze spektrum autyzmu, terapeuta pedagogiczny, terapeuta integracji sensorycznej, nauczyciel dyplomowany z wieloletnim doświadczeniem w pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych i rozwojowych na różnych poziomach edukacyjnych. Obecnie nauczyciel w szkole przysposabiającej do pracy dla uczniów z umiarkowaną i znaczną niepełnosprawnością intelektualną oraz sprzężeniami. Chętnie dzieli się z innymi swoją wiedzą i doświadczeniem zawodowym, co potwierdzają m.in. liczne publikacje dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych, w tym pakiet materiałów dydaktycznych ,,Aktywni zawodowo"" z serii Pewny Start wydawnictwa PWN.Krystyna Rapiej - oligofrenopedagog, terapeuta wczesnego wspomagania rozwoju, terapeuta dzieci ze spektrum autyzmu, terapeuta integracji sensorycznej, nauczyciel dyplomowany z wieloletnim doświadczeniem w pracy z dziećmi i młodzieżą ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Na co dzień pracuje z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym.Regularnie uczestniczy w szkoleniach, konferencjach i kursach, aby być na bieżąco ze współczesnymi kierunkami rozwoju pedagogiki specjalnej. Autorka wielu publikacji poświęconych szkolnictwu specjalnemu oraz pomocy adresowanych do uczniów, m.in. współautorka pakietu materiałów dydaktycznych ,,Aktywni zawodowo"" z serii Pewny Start wydawnictwa PWN.
W książce zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych za pomocą wywiadów pogłębionych z osadzonymi z zakładów karnych, którzy dawniej byli już podsądnymi sądów dla nieletnich. Są to zatem osoby, które z prawnokarnego punktu widzenia dowodzą porażki w polu prowadzonej wobec nich w przeszłości resocjalizacji. Założono jednak, co finalnie okazało się słusznym przypuszczeniem, że osoby takie mogą dostarczyć ważnych informacji o skutecznej resocjalizacji, ponieważ mają zarówno pozytywne, jak i negatywne doświadczenia z resocjalizacją w okresie, gdy były nieletnie. Jako osoby osadzone dysponują unikatową wiedzą na temat tego, z czego nie udało im się skorzystać w zakresie oferowanej im resocjalizacji i dlaczego doszło w ich życiu do przestępczości powrotnej.
Kompleksowy podręcznik łączący perspektywę medyczną i terapeutyczną. To pierwsze tak rzetelne i interdyscyplinarne kompendium na temat integracji sensorycznej, szczególnie w aspekcie współczesnej wiedzy neurobiologicznej dotyczącej przetwarzania sensorycznego.Autorami książki są wybitni specjaliści, przedstawiciele neuronauk, fizjolodzy, lekarze, psycholodzy, pedagodzy, logopedzi, fizjoterapeuci i terapeuci SIW pierwszej części autorzy omówili zagadnienia dotyczące rozwoju ośrodkowego układu nerwowego ze szczególnym uwzględnieniem struktury i funkcji tych obszarów, które najsilniej związane są z integracją sensoryczną oraz opisali prawidłowe i zaburzone funkcjonowania poszczególnych układów zmysłów.W drugiej części przedstawiono aktualne informacje na temat epidemiologii (w tym czynników ryzyka ujawnienia zaburzeń/deficytów przetwarzania sensorycznego i różnych sposobów ich klasyfikowania) oraz opisy zaburzonego funkcjonowania poszczególnych układów zmysłów, a także następstwa zaburzeń przetwarzania sensorycznego w różnych obszarach funkcjonowania oraz metody diagnostyczne.Książka jest przeznaczona dla osób, które chcą zostać specjalistami SI oraz tych, którzy poszukują rzetelnej wiedzy dotyczącej integracji sensorycznej. Publikacja z pewnością zainteresuje również terapeutów sprawujących profesjonalną opiekę nad dziećmi i młodzieżą, fizjoterapeutów, logopedów, psychologów i pedagogów, a także pediatrów i dietetyków.
Sensorycznie wszystko gra! to publikacja, która powstała dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Zabawy, które w szczególny sposób angażują zmysły, są korzystne dla wszystkich dzieci, nie tylko tych, których rozwój wymaga szczególnego wsparcia. Zabawy takie są również źródłem ważnych informacji o dzieciach. Dorośli, którzy mają możliwość obserwowania podopiecznych podczas aktywności angażujących układ przedsionkowy, zmysł wzroku czy dotyku, dowiadują się o ich rozwoju znacznie więcej niż w codziennych sytuacjach. W książce oprócz propozycji zabaw znajdują się teksty piosenek oraz zapisy nutowe. Zabawy i piosenki zostały podzielone na grupy odnoszące się do sposobu odbierania bodźców z otoczenia. Tytuły działów to: Propriocepcja, Układ przedsionkowy, Dotyk, Słuch, Wzrok, Węch i smak. Ostatni dział nosi tytuł Odpoczynek i zawiera piosenki wspomagające relaks. Nagrania piosenek są dostępne w darmowej aplikacji i na portalu YouTube na kanale Wydawnictwa Harmonia.
"Koncentracja i uważność. Nowe zadania" to kontynuacja bestsellerowej "Koncentracja i uważność. Ćwiczenia ręki i głowy" Odkryj, jak wspierać koncentrację i uważność dziecka dzięki książce "Koncentracja i uważność. Nowe zadania"! Wypełniona różnorodnymi ćwiczeniami, takimi jak labirynty, znajdowanie różnic, łączenie kropek czy rysowanie po śladzie, pomaga maluchom rozwijać skupienie, koordynację ręki oraz zdolności poznawcze. Dziecko w naturalny sposób uczy się zauważać szczegóły, planować kroki i utrzymywać płynność ruchów idealne przygotowanie do pisania i liczenia w szkole. Nauka przez zabawę, która daje satysfakcję i radość!Dlaczego warto skorzystać z tej książki?1.Rozwija koncentrację i uważność zadania uczą dziecko skupienia, kluczowego dla sukcesu w nauce.2.Wszechstronne ćwiczenia labirynty, łączenie kropek i inne aktywności wspierają rozwój motoryczny.3.Nauka przez zabawę dzieci zdobywają nowe umiejętności w przyjemny i angażujący sposób.4.Przygotowanie do szkoły ćwiczenia wspierają koordynację ręki i umiejętność planowania.5.Wzmacnia spostrzegawczość zadania uczą zauważania drobnych różnic i detali.6.Satysfakcja z osiągnięć każde ukończone zadanie daje radość i wzmacnia pewność siebie.
W styczniu 1913 roku - w momencie, gdy okres pełen rozwoju, zmian, odkryć naukowych i wspaniałych osiągnięć w dziedzinie sztuki i literatury osiągał swoje apogeum - Maria Montessori rozpoczęła swój pierwszy międzynarodowy kurs szkoleniowy.Wykłady rzymskie 1913 przenoszą czytelnika w czasie o ponad sto lat, kiedy to dr Montessori, będąc prawdopodobnie u szczytu swoich intelektualnych możliwości, stała przed zgromadzeniem pedagogów z całego świata i w swój ujmujący sposób prowadziła szkolenie, które stało się prototypem przyszłego kształcenia nauczycieli metodą Montessori. Niniejsze wykłady nie są jedynie historycznym zapisem tego pionierskiego szkolenia. Zapis wykładów został opracowany w formie wydania, które będzie przystępne dla współczesnego czytelnika oraz pozwoli doświadczyć dynamizmu poglądów dr Montessori, tak jak było to udziałem ówczesnych postępowych nauczycieli.Wykłady Marii Montessori z 1913 r. zawierają reformatorskie ideały z czasów przedwojennych. Łączy je przekonanie o konieczności poprawy bytu dzieci poprzez stworzenie środowiska wspierającego ich biologiczny i umysłowy rozwój. Ujawniają także idealizm Marii Montessori przejawiający się w propagowaniu dążenia do przestrzegania praw podstawowych i wolności nie tylko dziecka, ale ludzkości w ogóle.
Podręcznik zawiera opis programu poznawczo-behawioralnej terapii zaburzeń lękowych u nastolatków w wieku 14–17 lat. Autorzy krok po kroku omawiają składających się nań 16 sesji terapeutycznych: ich cele, kolejne etapy i stosowane strategie. Poszczególne sesje poświęcone są takim zagadnieniom, jak: rozpoznawanie objawów lęku, myślenie osoby odczuwającej lęk i jego skutki, plan radzenia sobie czy wykorzystanie nabytych umiejętności w sytuacjach budzących lęk. Uzupełnieniem podręcznika terapeuty jest zeszyt ćwiczeń dla pacjenta. Całość składa się na program terapeutyczny „Lęk”.
W książce zostały omówione elementy harcerskiej kultury śmiechu w Polsce. Oprócz definicji gelotologicznych kategorii pojęciowych, takich jak śmiech, uśmiech, komizm, kultura śmiechu i wspólnota śmiechu, czytelnik znajdzie w publikacji między innymi bogaty wybór przykładów komicznych utworów harcerskich i o harcerzach, analizę wywiadu Harcerskiego Instytutu Badawczego ZHP "Śmiech w harcerskiej edukacji i służbie", uwagi o zjawisku śmiechu w harcerskim Prawie, twórczości i edukacji, a także opowieść o unikalnej działalności harcerzy podczas drugiej wojny światowej w Polsce, którzy również za pomocą śmiechu pomagali potrzebującym.
Książka to, jest propozycją wydawniczą ważną ze względu na istotne znaczenie podjętej tematyki zmian demograficznych.Publikacja jest pod względem zawartości merytorycznej ważnym opracowaniem problemów z zakresu badań demograficznych oraz społeczno-ekonomicznych.Książka składa się z wstępu oraz ośmiu rozdziałów i podsumowania. (fragment z recenzji prof. dr hab. Grażynya Trzpiot UE w Katowicach})
Myślenie krytyczne, czyli jak żyć mądrzej to książka o tym, jak porządkować nasze myślenie, jak unikać pułapek, jak podejmować lepsze decyzje i jak lepiej rozumieć otaczający nas skomplikowany świat. Nasz zdrowy rozsądek, który wyewoluował na afrykańskiej sawannie, płata nam obecnie rozliczne figle. Wpadamy w pułapki stereotypów i różnych -izmów i fobii, bo nie umiemy żyć bez klasyfikowania ludzi według lepszych i gorszych kategorii. Napędzane jest to albo przez irracjonalne poczucie wyższości rasowej, narodowej, klasowej, religijnej, albo silne – i także na ogół bezmyślne – przekonania na temat tego, co w ludzkiej seksualności jest „normalne”, a co nie jest.Gdy podejmujemy decyzje, wikłamy się w nasze niezrozumienie, co to znaczy, że pewne zdarzenia dzieją się przez przypadek, a inne są spowodowane przez wiele splątanych przyczyn, których nie umiemy rozplątać. Na szczęście istnieją metody mogące nam w tym pomóc. Nie tylko o nich jest ta książka, lecz także o tym, dlaczego wiara w horoskopy, homeopatię, różdżkarstwo i cuda to zabobony niegodne nowoczesnego człowieka, odciągające nas od rozwiązywania prawdziwych problemów XXI wieku.
Myślenie kreatywne, czyli coś z niczego to książka o tym, jak tworzyć nowe idee z wykorzystaniem prostych sztuczek otwierających nam klapki w głowach. Przeczytamy w niej o tym, jakie są przyczyny porażki geniusza, który chciał w XIX wieku zbudować prawdziwy komputer, oraz o tym, co ma z tym wspólnego system numeryczny, którego używali Majowie. Albo o tym, jak (za wszelką cenę!) nie napisać melodii i odnieść sukces, tak jak udało się to kompozytorom muzyki atonalnej. Albo jak nie zagrać w ogóle ani jednej nuty i zostać współautorem kompozycji, co udało się pewnemu perkusiście zespołu rockowego. Dowiemy się też, czym różni się katoblepas od gryfa, jak wyglądał Jasieński w objęciach chimery oraz co to jest googleinteligencja. |W publikacji opisanych jest wiele metod stymulujących kreatywne myślenie, takich jak burza mózgów (ale w wersji, w której nikt, z wyjątkiem moderatora, nie wie, jaki jest jej temat!), imaginowanie (czyli generowanie skojarzeń na podstawie obrazków) lub używanie słów wybranych za pomocą losowania.Są też przedstawione metody twórcze, które porządkują myślenie i chronią uczestników sesji kreatywności przed presją towarzyską, a polegają na noszeniu kolorowych kapeluszy (zob. okładka). Inne pokazują, że anonimowość może być świetnym lekarstwem na brak kreatywności oraz że należy koniecznie korzystać z inspiracji, które są symetryczne pod względem kobiecości i męskości.A co ma gender z tym wspólnego? O tym opowiada cały rozdział…
Opracowanie ma charakter teoretyczny. Jego problematyka koncentruje się na obszarze resocjalizacji penitencjarnej. W publikacji wyodrębnione zostały dwa aspekty poruszanych zagadnień.
W pierwszym prezentowane są podstawy teoretyczne resocjalizacji oraz kary pozbawienia wolności. Poruszone zostały m.in. następujące kwestie:
• pojęcie resocjalizacji i pedagogiki resocjalizacyjnej,
• pojęcie diagnozy i niedostosowania społecznego,
• zadania realizatorów oddziaływań resocjalizacyjnych,
• funkcjonowanie systemu odbywania kary pozbawienia wolności.
Drugi obszar zagadnień związany jest z metodyką pracy w warunkach izolacji penitencjarnej. Poruszone w tej części tekstu zagadnienia koncentrują się wokół takich aspektów jak:
• wybrane oddziaływania penitencjarne,
• przykłady programów wykorzystywanych w pracy resocjalizacyjnej.
Publikacja skierowana jest do osób zainteresowanych problematyką resocjalizacji penitencjarnej, które chcą zdobyć wiedzę z tego obszaru, a także do osób kształcących się w tym kierunku i podmiotów organizujących proces przygotowania przyszłych pedagogów resocjalizacji.
Kilka słów wstępu sygnalizuje kontynuację wyrażonych we wcześniejszej książce (Osobista filozofia relacji) myśli, ponieważ nie wyczerpałam wielu podjętych tematów. Warto do nich wrócić. Czuję taką konieczność. Dla mnie pisanie jest drogą wyrażania siebie, obcowania ze sztuką tworzenia, tłumaczenia, ale także przekazywania myśli, spostrzeżeń, które mogą być inspiracją do zmian w myśleniu i zachowywaniu się ludzi w relacjach bardzo bliskich, koleżeńskich, rodzinnych, intymnych czy biznesowych.
„Nie lubię łaskotek” to opowieść o prawie dziecka do powiedzenia „nie”, kiedy jest dotykane w sposób, który sprawia, że odczuwa przykrość lub zakłopotanie. Także wtedy, gdy kochający członek rodziny zdaje się niewinnie z nim bawić.
Łaskotanie, chociaż może się wydawać nieszkodliwą zabawą, często stanowi ogromną przykrość. Fizycznie bywa bolesne i nadmiernie pobudzające, a pod względem emocjonalnym budzi złość, żal, poczucie utraty panowania nad ciałem i światem.
Z tej książki dziecko dowie się, że:
jego ciało należy wyłącznie do niego
musi powiedzieć o tym rodzicom lub innym opiekunom, jeśli czuje dyskomfort albo ma poczucie zagrożenia
ma prawo powiedzieć „nie”, gdy nie ma na coś ochoty.
Dodatkową wartość publikacji stanowi komentarz psychologa skierowany do rodziców i opiekunów.
Staś jest nieśmiały. Zbyt nieśmiały, by porozmawiać z panem Górskim, z którym kiedyś obserwował ptaki, czy z miłym panem Koleckim, sprzedawcą lodów. Ale gdy pewnego dnia jego ukochany piesek Wigorek się gubi, chłopiec zapomina o swojej nieśmiałości i myśli tylko o tym, by odnaleźć zwierzaka. Nagle się okazuje, że Staś potrafi rozmawiać ze wszystkimi! Na nieśmiałość składa się wiele innych uczuć, w tym: lęk, wstyd, zakłopotanie, niepewność. Na różnych etapach dorastania doświadczają jej w jakimś stopniu prawie wszystkie dzieci.Książka "Chyba jestem nieśmiały" zapoznaje dziecko ze sposobami radzenia sobie z nieśmiałością i innymi ograniczającymi uczuciami. Zawiera także część dla rodziców, w której znajdą oni wiele praktycznych wskazówek, jak pomagać dziecku w rozwijaniu umiejętności społecznych i nabieraniu pewności siebie.
Dydaktyka i jej paradygmaty to rozwinięcie i uszczegółowienie sposobu myślenia o dydaktyce ogólnej jako dyscyplinie naukowej, który został zaproponowany w książce Paradygmaty dydaktyki. Myśleć teorią o praktyce (PWN 2018). Dorota Klus-Stańska utworzyła w niej rodzaj mapy współistniejących paradygmatów dydaktycznych, których założenia prowadzą do odmiennego pojmowania procesów uczenia się i nauczania, a w konsekwencji także innych powiązanych z nimi zjawisk i fenomenów edukacyjnych. Wskazane przez nią trzy wewnętrznie zróżnicowane paradygmaty: obiektywistyczny, interpretatywno-konstruktywistyczny oraz transformatywny, stały się kanwą, na której autorki rozdziałów proponowanej obecnie książki podjęły próbę rozpoznania „na nowo” założeń rządzących ustaleniami i badaniami dydaktycznymi w określonych obszarach, rozwijając też kluczowe zagadnienia słabiej eksponowane lub pomijane przez dominującą w Polsce dydaktykę akademicką. Otwarcie debaty nad takimi związanymi z kształceniem kwestiami jak między innymi: wiedza ucznia, komunikacja, czas, przestrzeń itd. przy jednoczesnej zwielokrotnionej paradygmatycznie analizie wątków znanych, ale powszechnie prezentowanych jednostronnie, poszerza refleksję nad uczeniem się i nauczaniem, dając możliwość nowego ich rozumienia. Książka kierowana jest zarówno do studentów pedagogiki i wszystkich kierunków nauczycielskich, jak i do kadry uniwersyteckiej zajmującej się naukowo zagadnieniami kształcenia. Utworzenie mapy paradygmatów może służyć nie tylko rozpoznaniu tych, które nie są nam znane, ale przede wszystkim umożliwia rekonstrukcję własnych założeń i dotarcie do tych przyjmowanych nieświadomie i bezrefleksyjnie. Otwiera to krytyczną świadomość wobec swojej dotychczas przyjmowanej „odruchowej” interpretacji świata edukacji, ale też stwarza możliwość dokonania wyboru i ewentualnej zmiany. Osadzenie dydaktyki w perspektywie paradygmatycznej pozwala nie tylko zauważyć radykalnie odmienne wyjaśnienia i koncepcje, ale przede wszystkim daje wgląd w rządzące nami z ukrycia założenia, które nieuchronnie kształtują myślenie o uczeniu się w warunkach instytucjonalnych, definiują sposoby ich badawczego poznawania, a także zamykają możliwości dostrzeżenia zjawisk i problemów, które nie mieszczą się w schemacie obowiązującego paradygmatu. Z tekstu
Książka Profesor Janiny Kostkiewicz stanowi wnikliwe, całościowe i wielostronne studium zagadnień podejmowanych przez ks. Stanisława Podoleńskiego, które – w sposób kompetentny i rzetelny – autorka poddała analizie i obiektywnej ocenie. Temat opracowania i jego kompozycja ujawniają dogłębną znajomość naukowej spuścizny jezuity oraz umiejętność jej […] prezentacji w płynnym toku narracji. Ksiądz Podoleński należy do reprezentantów katolickiego nurtu pedagogiki. Otrzymał solidne wykształcenie humanistyczne, był uformowany w szkole duchowości św. Ignacego Loyoli. Znał pedagogikę ignacjańską, której zasady zapisano między innymi w słynnej Ratio studiorum. Nic zatem dziwnego, że wykazuje integralne spojrzenie – wypływające z jego chrześcijańskiej wizji – na człowieka jako osobę stworzoną na obraz i podobieństwo Boga (Rdz 1, 27). W wizji tej istotne były: godność osoby ludzkiej, jej podmiotowość, wolność i otwarcie na transcendentalia. Autorka podkreśliła, że prace pedagogiczne ks. Podoleńskiego „mają interdyscyplinarny charakter, tworzą jeden z najszerszych i najoryginalniej wyrażony w warunkach dwudziestolecia międzywojennego obszar pedagogiki społecznej”, cechują się prospołecznym i wspólnotowym wymiarem, a wyjątkowe „zaangażowanie ks. Podoleńskiego we wdrażanie katolickiej nauki społecznej i moralności katolickiej było przede wszystkim wynikiem osobistych decyzji w kwestiach pracy dla dobra wspólnego”. Z recenzji ks. dra hab. Stanisława Cieślaka SJ, prof. UIK Janina Kostkiewicz – pedagog, profesor na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przewodnicząca Rady Dyscypliny Pedagogika UJ, założycielka i redaktor naczelna czasopisma „Polska Myśl Pedagogiczna”. Badaczka konserwatywnego nurtu polskiej myśli pedagogicznej, głównie katolickiej. Jej prace dotyczą pedagogiki ogólnej, historii pedagogiki oraz filozofii wychowania. Autorka, współautorka i redaktorka 23 książek, między innymi: Wychowanie do wolności wyboru. Ponadczasowy wymiar pedagogiki F.W. Foerstera, Kierunki i koncepcje pedagogiki katolickiej w Polsce (1918–1939), Pedagogika humanizmu społecznego Andrzeja Niesiołowskiego, Crime without Punishment… The Extermination and Suffering of Polish Children during the German Occupation 1939–1945, Polski nurt krytyki nazizmu. Aspekty ideologiczne i pedagogiczne.
Książka Co oni mówią? Co oni myślą? powstała z myślą o osobach, głównie dzieciach, które mają problemy z rozpoznawaniem myśli i emocji innych. Pomaga ona odczytywać to, co niewypowiedziane, to, co widać dzięki mimice twarzy oraz ruchom i postawie ciała. W publikacji opracowano 54 fotografie. Na stronach parzystych znajdują się zdjęcia dla dziecka. Na stronach nieparzystych umieszczono pytania, które czyta dorosły pracujący z uczniem. Dodatkowo uczeń musi określić, co mówi lub myśli oraz czuje każda z osób przedstawionych na zdjęciu.
Czy kiedykolwiek szukałeś najskuteczniejszych strategii, jak postępować z dzieckiem z ADHD w szkole? W tej książce znajdziesz instrukcje „uszyte na miarę” i gotowe do wykorzystania. Dzięki nim skutecznie poradzisz sobie z 15 rodzajami trudności typowych dla ADHD. Przydzielaj krótkie zadania. Dzięki temu dziecku łatwiej będzie sprostać wyzwaniom i przyswoić nowe umiejętności Graj zespołowo. Do wychowania dziecka potrzebna jest cała wioska! Współpraca z innymi nauczycielami i pracownikami szkoły usprawni proces edukacyjny Nie karć. Stosuj skuteczne metody, które nie zniechęcą dziecka. Zawsze pamiętaj, że dziecko z ADHD może wykazywać zachowania problemowe, ale NIE JEST dzieckiem problemowym.
Potrzebujesz skutecznych strategii, jak postępować z dzieckiem z AUTYZMEM w szkole? W tej książce znajdziesz praktyczne porady i sugestie, przedstawione na przykładzie 15 sytuacji wynikających z typowych trudności towarzyszących zaburzeniom ze spektrum autyzmu. Zadbaj o przejrzyste polecenia. Dowiedz się, jak przekazywać informacje, żeby dziecko nie miało trudności z ich zrozumieniem Graj zespołowo. Do wychowania dziecka potrzebna jest cała wioska! Współpraca z innymi nauczycielami i pracownikami szkoły usprawni proces edukacyjny Nie zmuszaj. Uwzględnij indywidualne potrzeby dziecka i jego trudności sensoryczne, a praca w klasie będzie skuteczniejsza i przyjemniejsza. Zawsze pamiętaj, że dziecko z autyzmem może wykazywać zachowania problemowe, ale NIE JEST dzieckiem problemowym.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
