BOGATE W LEGENDY I PODANIA ŹRÓDŁO WIEDZY NA TEMAT POLSKICH DIABŁÓW! Gdzie w kraju nad Wisłą znajdują się wrota do piekieł? Jakie sposoby wymyślano, aby pokonać diabła Borutę? Do czego zdolny był najsłynniejszy spośród polskich czartów - Rokita? Z czego tak naprawdę słynął Fugas? Nie zabrakło tu również historii z udziałem samego Lucyfera, czy też znanego z klasyki literatury Mefista. W Żywotach diabłów polskich, spisanych przepięknym językiem, istoty piekielne zaprezentowane zostały ze swadą i kunsztem. To przebogate kompendium wiedzy na temat polskich czartów poparte ogromną wiedzą autora, a nadto okraszone wybornym humorem. Witold Bunikiewicz przedstawia legendy i podania, zarówno te bardziej, jak i mniej znane, wzbogacając je o charakterystykę poszczególnych diabłów. Mądre, głupie, złośliwe, naiwne, niemiarkujące w jedzeniu czy piciu - wszystkie znane są nam od zarania dziejów, a opowieści na ich temat krążą po całym świecie. "Żywoty diabłów polskich" - przekonaj się, czy naprawdę są takie straszne, jak je malują?
Każdy człowiek ma swoje cnoty i wady. W życiu duchowym chodzi jednak o to, by te ostatnie skutecznie wykluczać. Człowiek jednak widzi siebie w sposób koślawy i wady często nazywa cnotami: zaradnością, realizmem, dowartościowaniem siebie, bezpruderyjnością, postępem. Prawdziwe cnoty wkłada natomiast do lamusa poprzednich epok. Podejmij wysiłek odbudowy swojego wizerunku na obraz i podobieństwo Boga i zacznij pielęgnować cnoty. Naucz się rozpoznawać swoje wady i tak kształtować swoje życie, by zamieniły się w cnoty. Aby dobrze się do tego przygotować, Autor przybliża katalog siedmiu grzechów głównych opracowany przez św. Tomasza z Akwinu, którym znajdą się najbardziej jaskrawe i najtrudniejsze do zwalczenia wady człowieka. Uzupełnione przykładami dobrych i złych postaw, zaczerpniętych z literatury i innych źródeł, wskazują konkretne przejawy cnót i wad, i stanowią zachętę do wzmożonego wysiłku w celu przemiany życia.
Antarjoga, czyli Joga wewnętrzna to jedna z tych książek, które mogą wskazać kierunek i dać impuls do wejścia na długą ścieżkę duchowej przemiany. Słowa Śri Anirwana potrafią rozbudzić w nas zapomnianą istotną potrzebę i zmobilizować do poszukiwania prawdy o świecie i o sobie.Autor przedstawia osiem członów pomocniczych jogi, o których dwa tysiące lat temu napisano w Jogasutrach, w najstarszym traktacie klasycznej jogi indyjskiej przypisywanym Patańdźalemu.Joga wewnętrzna to całkiem wyjątkowy i wolny od naukowej oschłości zbiór refleksji, które rzucają światło na ów ważny tekst tradycji indyjskiej i odkrywają jego głębię oraz aktualność.Odwołując się do Wed i upaniszad, do wisznuizmu, tradycji śiwaickiej, tantryzmu, buddyzmu i nawet chrześcijaństwa, z prostotą kogoś, kto sam doświadczył wszystkich trudności, Śri Anirwan pozostaje zawsze wierny przesłaniu wewnętrznej wolności. Jest przedstawicielem tradycji niezależnych dusz, buntowników, którzy ośmielili się rzucić wyzwanie zagorzałej ortodoksji i złamać zasady podziałów społecznych, którzy wierzyli w wielki Byt dający się opisać jedynie przez zaprzeczenie.
Francuscy badacze psychoanalityk Jean Laplanche (1924-2012) i filozof Jean-Bertrand Pontalis (1924-2013) stworzyli w latach sześćdziesiątych XX wieku ten słownik, który okazał się wielkim sukcesem: sprzedano go we Francji ponad dwieście tysięcy egzemplarzy, przetłumaczono na kilkanaście języków. Około trzystu obszernie objaśnionych haseł oddaje konceptualizację psychoanalizy głęboko przemyślaną i syntetycznie ujętą. Hasła przedstawiają genezę i ewolucję poszczególnych pojęć u twórcy psychoanalizy, Sigmunda Freuda (1856-1939), i jego kontynuatorów. Dzieło Laplanche'a i Pontalisa można z powodzeniem nazwać autorskim, pisanym z określonej perspektywy, w atmosferze rzuconego w latach pięćdziesiątych przez Jacques'a Lacana hasła "z powrotem do Freuda". Nie jest to słownik w ścisłym sensie ani encyklopedia, lecz raczej zbiór mini-esejów podejmujących także dyskusję z omawianym konceptem, pokazujących jego zalety i słabości. Taki opis pojęć od strony ich historii, struktury i problematyki nie zastąpi lektury źródłowych tekstów psychoanalizy, lecz może posłużyć za intelektualną mapę, która ułatwi poruszanie się po - wiadomo, kontrowersyjnym i grząskim - terytorium psychoanalizy. Szerokie podejście do haseł - i historyczne, i krytyczne - sprawi, że to kompendium pomoże zarówno początkującym, jak i zaawansowanym czytelnikom w poznawaniu "tajników" psychoanalizy - mimo wszystko jakże intrygującego zjawiska wśród nauk i praktyk współczesnego świata.
Matt Walsh to obecnie jeden z najbardziej błyskotliwych publicystów w Stanach Zjednoczonych. Jest mistrzem brawurowych polemik i obnażania absurdów współczesności. Jeśli chcemy świadomie rozumieć walkę o dusze, a tym bardziej jeśli chcemy w niej brać udział, warto śledzić jego działania i... czytać jego książki. Choć aktywność Matta Walsha ma miejsce za oceanem, wszystko, co pisze, dotyczy również nas. Kościół tchórzy jest jego pierwszą publikacją wydaną w Polsce. Nie przeczytać jej to strata, zaniechanie, intelektualny grzech...W Kościele tchórzy jest jak u Hitchcocka. Zaczyna się trzęsieniem ziemi, a później napięcie narasta. Matt Walsh rozpoczyna swą opowieść od wizji, której obawia się wielu wierzących: najazdu współczesnych barbarzyńców, którzy będą chcieli zniszczyć chrześcijańską kulturę, pogrzebać Kościół oraz z lubością i krwawo ciemiężyć chrześcijan. "Niedoczekanie" - pisze Walsh. Nic takiego nie nastąpi, bo potencjalni prześladowcy wiary musieliby w ludziach Zachodu odnaleźć najpierw jej symptomy. "Załóżmy, że ci barbarzyńcy - zwarci i gotowi, by mordować chrześcijan - rzeczywiście by się u nas pojawili. Jakże wielkie musiałoby być ich zdziwienie..." - rozpoczyna swą wizję autor, wyliczając dalej w efektownej tyradzie długą listę cech "wiary bezobjawowej", tak charakterystycznej dla chrześcijan XXI wieku. Nie będzie ścinania chrześcijańskich głów, konkluduje. Jako chrześcijanie - w swej miałkości, tchórzostwie, wycofaniu - staliśmy się... niewarci prześladowań.Tak kończy się pierwszy rozdział Kościoła tchórzy, owo hitchcockowskie trzęsienie ziemi. A później jest tak, jak obiecuje mistrz suspensu...Matt Walsh jest popularnym pisarzem, mówcą i jednym z najbardziej wpływowych głosów amerykańskiego konserwatyzmu. Jest gospodarzem The DailyWire's Matt Walsh Show, w którym odważnie podejmuje trudne tematy i wypowiada się na temat wiary i kultury. Jest dumnym katolikiem. Mieszka w Nashville w stanie Tennessee z żoną i szóstką dzieci.
Publikacja Klaudiusza Kobieli pt. Śniadanie u Herodota jest relacją z rejsu żeglarskiego w Grecji wzbogaconą o liczne opisy wydarzeń historycznych, wiążących się z odwiedzanymi greckimi miejscowościami. Celem publikacji było przybliżenie ważnych historycznych wydarzeń szerokiemu kręgowi czytelników w przystępny i często humorystyczny sposób.Książka zawiera również wiele zdjęć, zarówno aktualnych, jak i archiwalnych w kontekście omawianych wydarzeń historycznych.
Człowiek składa się z dwóch wymiarów: zmysłowego i duchowego. Część zmysłowa jest niejako zewnętrzna, w porównaniu z częścią duchową. Nasze zmysły są jak okna, poprzez które stykamy się ze światem zmysłowym: z ludźmi, rzeczami, sytuacjami, zdarzeniami... Zmysłowość jest wartościowa i dobra, jeżeli korzystamy z niej w sposób właściwy i wolny. Może stać się pułapką, jeżeli przesłoni inne wartości, szczególnie duchowe. Zmysły, ciało nie są zagrożeniem, od którego trzeba uciekać, ale środkiem do dotykania najgłębszych warstw naszego "ja". To, co odbieramy fizycznymi zmysłami jest tymczasowe, to czego nie widzimy ludzkimi oczami, pochodzi z duchowej rzeczywistości i jest wieczne, wszak nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy, zadawala i nasyca duszę.
Filozofia to myśli, które dotykają spraw ludzkich. Spraw, które dotyczyły, dotyczą i będą dotyczyć każdego człowieka niezależnie od czasów i miejsca, w którym żyje. W potocznym rozumieniu filozofia jest nauką trudną, raczej dla wybrańców i dyskutowaną w murach akademickich. Skąd takie podejście i dlaczego jest nieprawdziwe? Filozofia nie musi być niezrozumiała, nieżyciowa i nieprzystępna. Autorka udowadnia, że to nie jest zbiór abstrakcyjnych, oderwanych od rzeczywistości myśli. Wręcz przeciwnie. Filozofia, zwłaszcza praktyczna to myśli, które dotykają spraw ludzkich. Spraw, które dotyczyły, dotyczą i będą dotyczyć każdego człowieka niezależnie od czasów i miejsca, w którym żyje. Nawet myśli filozofów żyjących tysiące lat temu można z powodzeniem zaaplikować do naszej codzienności. W jaki sposób korzystać z wiedzy filozofów dziś? Jak ją stosować w życiu codziennym? Którymi z filozofów możemy się inspirować? Autorka przytacza filozofie życia np. Platona, Arystotelesa, Seneki, Marka Aureliusza, Kanta, Wittgensteina, Sartre’a czy Arendt pokazuje jak możemy dziś czerpać z ich wiedzy i mądrości. Z ich pomocą omówione zostaną najważniejsze zagadnienia takie jak: sens życia, szczęście, niedostatek, status człowieka, śmierć. W książce znaleźć można wiele przykładów z literatury, filmu czy popkultury, które są odzwierciedleniem znanych koncepcji filozoficznych. Autorka interpretuje je i przedstawia w formie eksperymentów myślowych. Przekonamy się, że filozofia towarzyszy nam na co dzień, ale nie zawsze jesteśmy tego świadomi. Rady filozofów niezależnie z jakich czasów pochodzące są zdumiewająco aktualne. Uniwersalność jest jedną z cech charakterystycznych filozofii, cech, która wyróżnia filozofię na tle innych dziedzin. Filozofia jest wyjątkowa. Paulina Felicja Seidler Doktor filozofii i absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Wykładowczyni i popularyzatorka filozofii. Wykłada na Uniwersytecie Warszawskim, Państwowej Akademii Nauk oraz Uniwersytecie Otwartym Uniwersytetu Warszawskiego. Członkini Polskiego Towarzystwa Logiki i Filozofii Nauki. Interesuje się stoicyzmem, filozofią nauki i przyrody, ontologią i literaturą. Filozofia okazała się nie tylko moją pasją, ale także sposobem życia. Pomagała w trudnych chwilach, uczyła dyscypliny samodzielnego myślenia i pokazała jak dobrze żyć. Chwil samotności szuka na spacerze z psem (najchętniej w okolicznościach dzikiej przyrody), z dobrą książką lub przy kubku zielonej herbaty, żeby pomyśleć, usłyszeć siebie i odpocząć. Ceni sobie bliskich i przyjaciół i czas dla siebie przeplata z czasem spędzanym wśród nich.?Zgadza się z Epikurem, który twierdził, że pracę z pasji jest jednym ze sposobów na szczęście. Autorka książki Po prostu spokój. Jak dobrze żyć po stoicku.
Księga V Periphyseonu podejmuje kluczową kwestię powrotu całej rzeczywistości stworzonej do jej źródła, który to powrót ma się dokonać w człowieku i przez niego, i to zarówno na planie ontologicznym, jak i świadomościowym. W tym powrocie Jan Szkot Eriugena wyróżnia dwa zasadnicze typy: powrót powszechny i wybranych, a prezentacja tych dwóch typów powrotu przeprowadzana jest w kontekście alegorycznej egzegezy biblijnej, której mistrzowskie przykłady znajdują się wprawdzie w całym dziele, ale osiągają szczyt wyrafinowania w ostatniej księdze.W ten sposób księga V stanowi konieczne dopełnienie i wypełnienie oryginalnej Szkotowej wizji rzeczywistości, którą Gilson określił mianem epopei metafizycznej.Księgi Periphyseonu w polskim przekładzie ukazywały się: księga I w 2009 r., księga II w 2010 r., księga III w 2011 r., księga IV w 2012 r. Patronat medialny: PTFT
Był sobie rojber. W gwarze poznańskiej tym słowem określa się nicponia, psotnika, urwisa. O nim jest ta książka. A dokładniej: o twórczości Roberta Walsera. Pisarza, którego jedni uwielbiają, inni lekceważą, a większość w ogóle nie zna. Czym są opowieści Walsera? Jedna z odpowiedzi: próbą uchwycenia wibrującego bezruchu chwili teraźniejszej, tej zarezerwowanej dla rzeczy małych. Rzeczy małe nie oślepiają, nie ogłuszają, nie przytłaczają. Są nieśmiałym zaproszeniem do gry, w której każdy wygrywa. Każdy jest wygranym: zabrzmiało jak banał? Trudno. Przywykliśmy do tego, że literatura „wysoka” najczęściej wysuwa oskarżenia pod adresem świata i ludzi. Uważamy, że jej głównym powołaniem jest demaskowanie zła, kłamstwa, zbrodni, niegodziwości; że musi się skupiać na „udrękach istnienia”; że powinna pokazywać przede wszystkim problemy, z jakimi się zmagamy. Tymczasem utwory Walsera chcą – nie popadając w naiwniactwo – budować zaufanie do świata. Takiego, jakim on jest. Nietzsche chciał wiedzy radosnej – ja wołam o radosne pisarstwo. I odnajduję je u Roberta Walsera. Łukasz Musiał
Kto w naszych czasach wciąż jeszcze ufa ideologiom, religiom, politykom czy wartościom moralnym przekazywanym przez pokolenia? Zdajemy sobie sprawę z tego, że ufność stawia nas często w roli osoby bezbronnej, naiwnej, łatwej do wykorzystania. Czy pojęcie zaufania nie zostało przez wieki wypaczone? Instytucje religijne i społeczne uczą nas, by szukać zaufania na zewnątrz? Osho zachęca nas do odkrycia ufności, z którą przychodzimy na świat. Nie ma potrzeby ufać innym ani skłaniać ich, by nam ufali. To źródło nieporozumień, rozczarowań i zdrad. Wierz w siebie, miej do siebie zaufanie, a zamiast bezbronności uzyskasz siłę, zamiast lęku - odwagę. Dojdziesz wtedy do swojej unikalnej, własnej prawdy.
Monografia zatytułowana Edukacja a państwo, powstała po IX Zjeździe Towarzystwa Pedagogiki Filozoficznej im. Bronisława F. Trentowskiego, została poświęcona relacjom między edukacją a państwem. Wybór takiego tematu jest uzasadniony zarówno filozoficznie (w szczególności etycznie), jak i pragmatycznie. Edukacja jest telehormiczna z konieczności realizuje jakieś cele, ale jednocześnie odbywa się tu i teraz, zatem aktualnie ktoś tym celom nadaje jakąś treść i ustala środki do ich realizacji. Jednym z czynników decydujących o kształcie edukacji może być i często jest państwo. Taka konstatacja otwiera pole do prowadzenia szeregu analiz, które filozofia edukacji czy pedagogika ogólna powinny podjąć, szczególnie jeśli uznamy, że dyskurs i sama praktyka edukacji odbiegają od standardów cenionych na gruncie tych dyscyplin.
David Bohm jest uważany za jednego z najlepszych fizyków wszech czasów. Był również głęboko zainteresowany ludzką komunikacją i kreatywnością. Wpływowy zarówno w teorii zarządzania, jak i komunikacji. Publikacja Dialog jest zarówno inspirująca, jak i pionierska. Bohm rozważa pochodzenie i samo znaczenie dialogu, zastanawiając się nad tym, co staje na drodze "prawdziwego dialogu". Twierdzi, że dialog, jako radykalna forma eksploracji pozwala na przedstawienie różnych poglądów, prowadzi nas poza impas konfliktu i sporu do formowania nowych poglądów.Pod koniec życia, David Bohm organizował dialogi grupowe, które miały prowadzić do radykalnej przemiany życia jednostki, a w dalszej kolejności całych społeczeństw. Tym, co zdaniem autora nam dolega, jest brak komunikacji, porozumienia, czego skutki, w nieodległej przyszłości, mają zaprowadzić nas do katastrofy na skale planetarną. Zapobiec temu ma pojawienie się "wspólnego umysłu", powstającego na drodze dialogu: nieskrępowanej prezentacji wszelkich możliwych opinii i doświadczeń uczestników grupy dialogowej.David Bohm (1917-1992) uzyskał doktorat z fizyki za prowadzone, pod kierunkiem Roberta Oppenheimera, badania nad plazmą. Wyrzucony w 1951, z powodu swych lewicowych poglądów, z Uniwersytetu Princeton, pracował na Uniwersytecie w So Paulo, w Technion w Haifie, a wreszcie na uniwersytetach w Bristolu i w Londynie. Po opuszczeniu USA, porzucił fizykę na rzecz jej filozofii, przedstawił teorię parametrów ukrytych, jako interpretację mechaniki kwantowej. W latach 60-tych został bliskim współpracownikiem Jiddu Krishnamurtiego. Sformułował filozoficzną teorię ukrytego porządku. Był też jednym ze współtwórców holonomicznej teorii umysłu.
Ren Descartes, zwany Kartezjuszem to jeden z najwybitniejszych intelektualistów XVII wieku francuski uczony, matematyk, fizyk i filozof. Powszechnie uznawany za ojca filozofii nowożytnej.Swoje słynne rozumowanie, z którego jest najbardziej znany, czyli "Cogito ergo sum" przedstawił wychodząc z zasadniczego zwątpienia o wszystkim, co nazywane bywa poznaniem, doszedł do stwierdzenia, iż jedynie uświadomienie sobie zwątpienia jest bezwzględnie pewne; wątpienie jest aktem myśli.Zajmował się głównie teorią poznania, filozofią umysłu i filozofią religii. Jako filozof otworzył nowożytny przewrót ku podmiotowi.Jego działalność wydatnie przyczyniła się do porzucenia dawnych metod filozofowania, zarówno charakterystycznych dla filozofii średniowiecznej, jak i renesansowego platonizmu. Przejście to określa się czasem zmiany paradygmatu filozofii, z paradygmatu ontologicznego na mentalistycznyAutor publikacji, Tom Sorell jest kanadyjskim profesorem filozofii, mieszkającym w Wielkiej Brytanii, wykładowcą czołowych uniwersytetów. W barwnym przewodniku błyskotliwie wprowadza Czytelnika w kluczowe prace, tezy i najważniejsze idee filozofii Kartezjusza.
Czy złożoność świata przyrody świadczy o istnieniu inteligentnego projektanta? Czy pewne niezwykłe zdarzenia są cudami, za którymi stoi siła wyższa? Czy wszechświat ma osobową przyczynę? - na te i inne pytania od wieków stara się odpowiedzieć teologia naturalna, która dąży do rozumowego poznania istnienia i natury Boga.De Cruz i De Smedt analizują poznawcze podstawy pięciu znanych argumentów za istnieniem Boga: argumentu z projektu, argumentu kosmologicznego, argumentu moralnego, argumentu z piękna i argumentu z cudów. Na koniec rozważają, czy poznawcze pochodzenie tych naturalnych argumentów teologicznych powinno wpływać na ich racjonalność.W tej przełomowej pracy, Helen De Cruz i Johan De Smedt, pokazują, że klasyczne argumenty teologii naturalnej opierają się na powszechnych intuicjach dotyczących przyczynowości, moralności czy celowości. Przytaczając szereg koncepcji i badań z zakresu psychologii, neuronauk i antropologii ewolucyjnej, autorzy stawiają pytanie o pochodzenie oraz racjonalność tych intuicji. Czy w świetle naszej wiedzy, o działaniu ludzkiego umysłu, teologia naturalna jest naturalna? Ta książka to lektura obowiązkowa dla filozofów, teologów oraz wszystkich, których interesuje ugruntowane naukowo spojrzenie na religię.
Książka głęboka, refleksyjna i pouczająca. Co więcej, emanuje żywiołowym duchem Wattsa stojącym za objawieniem tao. - "Boston Globe"Czym jest tao? Zasadą wszechświata? Nauką? Siłą sprawczą? Sposobem na życie? Wszystkim tym razem i każdym z osobna? A może w ogóle nie sposób go zdefiniować?W tej błyskotliwej książce autor Drogi zen nie rozbiera na czynniki pierwsze przedmiotu swych rozważań, lecz otwiera nam na niego oczy, sięgając do barwnych metafor i cytatów z taoistycznych mistrzów IV i V stulecia p.n.e., takich jak Lao-tsy i Czuang-tsy. Ważniejsze jest dla niego wyrażenie ducha tao - i tu w mistrzowski sposób ukazuje, jak odzwierciedla się ono w naturze umysłu i wpływa na nasze życiowe doświadczenie.Tao strumienia dokończył po śmierci Alana Wattsa jego bliski przyjaciel i współpracownik Al Chungliang Huang. Książka jest bogato ilustrowana przykładami chińskiej kaligrafii. Watts, czołowy zachodni interpretator wiedzy Wschodu, wychodzi od erudycji i intelektu, by poprzez sztukę i elokwencję dotrzeć do granic ducha. - "Los Angeles Times"
Podręcznik myślenia i życia ponad schematami.Dzisiaj myślenia kreatywnego wymaga się od każdego, na każdym kroku. Zarówno od prezesów, jak i gospodyń domowych. Jeśli poszukujemy rozwiązań jedynie w doświadczeniach z przeszłości, naukach zaczerpniętych od rodziców i nauczycieli, jesteśmy na przegranej pozycji w życiu prywatnym i zawodowym. Aby wykonać zwrot od odtwórczych i schematycznych działań ku kreatywnej innowacji i elastyczności, powinniśmy zacząć od dogłębnej zmiany naszej samooceny i spojrzeć na nasze możliwości z nowej perspektywy.Książka dla tych, którzy chcieliby wnieść więcej kreatywności, twórczej zabawy i orzeźwiającej różnorodności w swoje życie.
Zupełnie nowe spojrzenie na zjawisko empatii.OSHO przygląda się źródłom tego słowa i bierze pod lupę jego potoczne rozumienie. Wiele aktów empatii wypływa z poczucia osobistej misji i potrzeby zwrócenia na siebie uwagi. Inne empatyczne działania mają na celu nie tyle pomoc innym, co wymuszenie na nich pożądanej zmiany. Odwołując się do historii z życia Jezusa I Buddy, a także filozofii Zen, OSHO wskazuje ścieżkę autentycznej empatii, która wyrasta z wewnątrz, czerpiąc z głębokiej akceptacji i afirmacji siebie. Empatia może rozkwitać w siłę, która uzdrawia, jedynie wtedy, gdy zakorzeniona jest w bezwarunkowym uznaniu drugiej osoby i zgody na to, kim jest.
Czy o przemijaniu i śmierci można mówić bez patosu, a nawet żartobliwie? Antoni Kroh, korzystając ze swej imponującej wiedzy etnograficznej i pasji bibliofilskiej, proponuje takie właśnie spojrzenie. Bogaty zbiór cytatów literackich i opisów związanych z ceremoniałem pogrzebowym oraz formami utrwalania pamięci o tych, którzy odeszli, znakomicie ilustruje istniejące od wieków sposoby akceptacji i zrozumienia tego zjawiska.
Odwaga to nie brak strachu - mówi OSHOKsiążka tłumaczy jak krok po kroku pokonać strach, który towarzyszy naszemu życiu.Ukazuje źródło naszych obaw, pomaga je zrozumieć i znaleźć odwagę by stawić im czoła.Niepewność i obawy to wg. OSHO powód do świętowania i pogłębiania wiedzy o nas samych i otaczającym świecie. OSHO koncentruje się na rozwijaniu wewnętrznej odwagi, która pozwala żyć autentycznie i z satysfakcją.W tej książce znajdziesz techniki medytacyjne, które pomogą radzić sobie z lękami.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
