Książka powstała z myślą o wszystkich, którzy pracują z dziećmi i młodzieżą. To zbiór gotowych kart pracy, z których mogą korzystać psychologowie, pedagodzy, terapeuci, rodzice i sami uczniowie. Zawarte w publikacji ćwiczenia dotyczą sfery emocjonalnej, związanej z wystąpieniami publicznymi, tremą, stresem i lękiem przed byciem ocenianym. Obejmują następujące tematy: moje emocje moje zasoby przygotowanie do występu publicznego dobre myśli. Ćwiczenia mają na celu wzbudzenie motywacji do głębszych przemyśleń i wglądu w siebie.
Jeśli jesteś chrześcijaninem i masz wrażenie, że coś nie do końca jest w porządku w Twoim życiu, to być może powinieneś zbadać swoje serce i zapytać samego siebie: Czy wypełniam to, do czego powołał mnie Bóg? Jeżeli nie wywiązujesz się ze zleconego Ci zadania, pamiętaj, że Boże powołanie pozostaje niezmienne. Zatem weź się do dzieła i zacznij okazywać Panu posłuszeństw
Znienawidzony przez wielu, rozumiany przez niewielu - kult skinheadów jest zupełnie innym zjawiskiem, niż to przedstawiane w gazetach. "Jesteśmy Skinheadami", ze 109 zdjęciami, zabiera Cię w podróż przez zaułki Wielkiej Brytanii, Ameryki i Europy, aby pokazać osobistą historię skinheadów. Jest to kontynuacja i uzupełnienie książki "Duch roku '69 - Skinhead Biblia".
Tworzywem potraktowanym rebours, które wykorzystują twórcy Legend Polskich, jest polski mit romantyczny. Kreując w opozycji do niego swoją narracją, odrzucają wpisane w niego: martyrologię, figurę ofiary i brak sprawczości. Manifestuje się to nie tylko w przywołanych wypowiedziach i deklaracjach Tomasza Bagińskiego i Marcina Dyczaka, lecz też w uczynieniu protagonistą ich narracji Jana Twardowsky'ego, w postaci którego przywoływane są też cechy kreowanego wcześniej przez Roberta Więckiewicza Lecha Wałęsy w Człowieku z nadziei Andrzeja Wajdy, a także Polaków dokonujących rewolucji w 1989 roku i odnoszących sukcesy później, dzięki wierze, że nie ma przeszkód i ograniczeń, których nie można pokonać. Ze względu na udział w Legendach Polskich Krystyny Jandy i Roberta Więckiewicza, identyfikowanych z trylogią Andrzeja Wajdy Człowiek z marmuru, Człowiek z żelaza, Człowiek z nadziei, dzieło Tomasza Bagińskiego sytuuje się w opozycji do będącego źródłem nobilitacji paradygmatu, który w projekcie Allegro jest konsekwentnie dekonstruowany. Dlatego też, przyglądając się Legendom Polskim z perspektywy psychoanalizy, można stwierdzić, że destruktywny Tanatos został w nich wyparty przez witalnego Erosa, przez co można je uznać za jedną z prób kreacji narracji będącej nośnikiem pozytywnie waloryzowanego polskiego mitu tożsamościowego (fragment książki, s. 47-48).
Człowiek współczesny, który zbiega w dół zbocza, będąc popędzanym przez człowieka osiemnastego wieku i przez Rewolucję, w coraz większym stopniu wyrzeka się swego rozumu spekulatywnego (który podejmuje wysiłek, by właściwie postrzegać rzeczywistość istot i rzeczy), jak również swego rozumu praktycznego (starającego się dostosować środki, których używa, do ostatecznego celu życia ludzkiego, który go do siebie przyciąga), i przywiązuje coraz większą wagę do swego rozumu technicznego, który fabrykuje nowy świat, nowe społeczeństwo, jakiś nowy rodzaj sztucznego człowieka. () W przypadku tej mutacji pojęcia prawdy i dobra, pojmowane przez rozum spekulatywny i praktyczny, są złożone w ofierze na rzecz woli panowania człowieka, obecnie zaślepionego intelektualnie i moralnie, który podbija kosmos i rozciąga swą władzę nad samym rodzajem ludzkim, próbując go przemodelować. () Przekroczenie granic rzeczywistości skutkuje wejściem w sferę wyobrażonego. Żyjemy w coraz bardziej sztucznym świecie, w społeczeństwie utopijnym, w obecności widziadeł, które tworzą się i znikają na naszych oczach w zależności od nieubłaganego "biegu dziejów". Jest to ostatnie stadium choroby. Gdy rozum umiera, w człowieku pozostaje już tylko zwierzęcość, "doskonałe i definitywne mrowisko", o którym mówił Valry, potworne widmo "Lewiatana", zgodnie z określeniem Piusa XII. (Z przedmowy Autora) Prof. Marcel De Corte (1905-1994), belgijski filozof i wieloletni wykładowca Uniwersytetu w Lige. Jego dwie prorocze analizy, Człowiek przeciwko samemu sobie (1962) oraz Rozum w śmiertelnym niebezpieczeństwie (1969), ukazują się po raz pierwszy w polskim przekładzie.
Niniejsza książka zawiera artykuły napisane przeze mnie przy okazji przygotowywania różnych dzieł z zakresu filozofii moralnej i politycznej. Gdy dokonywałem ich wyboru, stwierdziłem, że wszystkie zawierają jeden i ten sam motyw: nienawiść współczesnego człowieka do samego siebie, którą poeta doskonale umiał wyrazić w tych oto słowach: Jestem raną i nożem! Jestem ciosem w twarz i twarzą! Jestem miażdżoną kończyną i kołem! Jestem ofiarą i katem! Czytelnik zatem nie znajdzie tutaj serii rozdziałów, gdzie dany rozdział stanowi następstwo poprzedniego. Otóż każdy rozdział ukazuje jeden z aspektów schizofrenii, na którą cierpi człowiek współczesny, i tworzy odrębną, skończoną całość. Wszystkie zawierają tę samą diagnozę, są zwieńczone tą samą konkluzją: choroby współczesnego człowieka wynikają z faktu, że odrzuca on swą spójną strukturę organiczną, a odzyskanie przez niego zdrowia - ontologicznego i moralnego - implikuje powrót do właściwego mu statusu, będącego połączeniem duszy i ciała. Analizowane tutaj patologiczne symptomy układają się w niepozostawiający wątpliwości zespół cech, który zmusza do zastosowania tylko jednego lekarstwa, a jest nim pogodzenie się człowieka z samym sobą. Natura malorum remedium demonstrat, jak mawiał Hipokrates. Poznanie natury chorób, na które cierpimy, jest drogą prowadzącą do odzyskania zdrowia. Poszczególne części tej książki prowadzą zatem do jednego punktu, podobnie jak zewnętrzne części piramidy podążają w kierunku jej szczytu. (Ze Wstępu Autora) Prof. Marcel De Corte (1905-1994), belgijski filozof i wieloletni wykładowca Uniwersytetu w Lige. Jego dwie prorocze analizy, Człowiek przeciwko samemu sobie (1962) oraz Rozum w śmiertelnym niebezpieczeństwie (1969), ukazują się po raz pierwszy w polskim przekładzie.
Karty pracy, przeznaczone dla uczniów w wieku 8–15 lat, przygotowują do zmierzenia się z trudnym doświadczeniem przegranej. Książka została opracowana z myślą o terapii dzieci i młodzieży ze spektrum autyzmu oraz wszystkich tych, którzy nie potrafią poradzić sobie z zaakceptowaniem porażki. Kolejne karty pracy poświęcone zostały takim zagadnieniom, jak: korzyści płynące z doświadczenia przegranej skutki pozytywnego i negatywnego myślenia analiza porażki sposoby radzenia sobie z niepowodzeniem kodeks fair play. Dodatkowo publikacja zawiera: zadanie „Twoja droga od porażki do sukcesu” – pomoc do wizualnego przedstawienia procesu radzenia sobie z niepowodzeniami ponad 500 naklejek do wypełnienia kart. Książka należy do kolekcji i pakietu Z RELACJAMI ZA PAN BRAT.
Ireneusz Zawistowski () w swojej książce "Prowadzony przez Edytę Stein" dzieli się z czytelnikami swoją historią, sposobami na wytrwanie w Bogu, a przede wszystkim świadectwem wiary. Tytuł mógłby sugerować, że na kartach książki znajdziemy głównie komentarze do pism Edyty Stein - jednak tak nie jest. Autor cytuje Świętą oraz rozważa wiele cytatów z Pisma Świętego, ale w swojej twórczości skupia się głównie na opisaniu własnych doświadczeń i praktycznych porad, jak radzić sobie z rozmaitymi pokusami czy dręczeniami złego ducha. Czytelnicy mogą znaleźć w momentach zwątpienia oparcie w metodach Ireneusza Zawistowskiego. Autor podaje wiele sprawdzonych sposobów, jak sam postępuje w różnych okolicznościach, podpierając się dokładnymi opisami, jak doszedł do tych rozwiązań. Postawa autora może pokazywać konkretne wyjścia, ale również skłaniać do własnych refleksji i wypracowywania osobistych metod w walce duchowej. Ireneusz Zawistowski przedstawia moc modlitwy różańcowej i tłumaczy, jak rozpoznać podszepty demona. Autor skupia się na popartych wieloma przykładami poradach, jak przejść do działania w walce duchowej. () Czytelnik może znaleźć oparcie w innej wierzącej osobie, nawet nie spotykając jej osobiście. Jest to duchowy poradnik dla tych, którzy się dopiero co nawrócili, a także bardzo odkrywczy dla tych, którzy długo już trwają w wierze Kościoła Katolickiego. Natasza Bednarek (z recenzji)
Tom 24 serii Zadań Współczesnej Metafizyki zawiera zapis dyskusji wokół naturalizmu, która toczyła się podczas XXIV Ogólnopolskiego Sympozjum Metafizycznego pod hasłem Świat zamknięty. Filozoficzne spory wokół naturalizmu (9 grudnia 2022 r.). Publikacja dzieli się w związku z podejmowaną w debacie problematyką na trzy części. Pierwsza pt. Świat dotyczy ogólnego rozumienia rzeczywistości, głównie pod kątem specyfiki oraz ograniczeń stanowisk naturalistycznych. Problemom tym poświęcone są teksty ks. Tadeusza Pabjana, Wiele twarzy naturalizmu, i Zenona Roskala, Elastyczność naturalizmu. W części tej został przedrukowany artykuł śp. Mieczysława A. Krąpca, Dwie wizje świata realnego: monizm pluralizm, który trafnie identyfikuje tendencje monizujące w interpretowaniu rzeczywistości.Część druga książki poświęcona jest wybranym zagadnieniom antropologicznym. Biskup Jacek Grzybowski omawia najnowsze wyzwania, jakie niesie ze sobą rozwój techniki i komunikacji (Człowiek zamknięty problem indywidualizmu i materializmu antropologicznego), Aleksander Bobko przedstawia utopijność zaproponowanej m. in. przez Kanta idei wiecznego pokoju (Projekt wiecznego pokoju spojrzenie krytyczne), Piotr Jaroszyński ukazuje ścisłe uwarunkowanie współczesnego podejścia do ekologii rozumieniem natury (Filozoficzne koncepcje natury wobec zagrożeń środowiska naturalnego).W części trzeciej książki poruszona jest problematyka Boga. Piotr Gutowski zarysowuje wybrane aspekty sporu między teistami i ateistami (Prawda i racjonalność a ateizm: Kilka uwag w kontekście współczesnych sporów ateistów z teistami), zaś Włodzimierz Dłubacz omawia problem ostatecznej przyczyny istnienia świata (Natura czy Bóg?).Mamy nadzieję, że lektura kolejnego tomu Zadań Współczesnej Metafizyki będzie nie tylko interesującą przygodą intelektualną, ale także umożliwi krytyczne przyjrzenie się stanowiskom naturalistycznym, jak też da głębszy wgląd w otaczającą nas rzeczywistość, zwłaszcza w te jej aspekty, do których naturalizm już z samych metodologicznych racji nie jest w stanie dotrzeć.
Książka dotyczny antropologicznych i etycznych aspektów transhumanizmu, poddając je krytycznej analizie. Transhumanizm jest ruchem społecznym i kulturowym, a jego główną ideą jest radykalne ulepszanie ludzkiej istoty. Transhumaniści postrzegają stan człowieka jako niesatysfakcjonujący i niespełniający ludzkich marzeń i oczekiwań. Człowiek powinien uwolnić się od naturalnych granic i stać się kimś więcej niż jest.Postulat ulepszania dotyczy takich aspektów, jak: długość życia, zależność od biologicznego ciała, poziom inteligencji, niedoskonałość moralności, dobrostan psychiczny. Transhumanizm proponuje zerwanie z ustalonym i akceptowanym ludzkim światem i stworzenie transludzkich, a potem postludzkich istot. Autor rekonstruuje transhumanistyczną koncepcję osoby i wskazuje na jej naturalistyczne źródła. Analizuje takie kwestie, jak postulowane radykalne wzmocnienie ludzkiego poznania i emocji, prowadzące do rozwoju większej inteligencji, odporności na negatywne uczucia i wzrostu uczuć pozytywnych. Kolejne analizy dotyczą etyki, w szczególności koncepcji godności istoty transludzkiej i postulatu wzmocnienia moralności. Autor bada następnie transhumanizm w aspekcie związku z religią. Dostrzega w tym trendzie tendencje do tworzenia systemu wierzeń, ale pozbawionych odniesienia do transcendencji. Na koniec analizuje transhumanizm w świetle utopii i antyutopii, a także kreśli tło kulturowe tego nurtu myślenia.Autor nie poprzestaje na rekonstrukcji założeń i tez projektu transhumanistycznego, ale i analizuje jego konsekwencje teoretyczne i praktyczne, podejmuje krytykę wewnątrzsystemową i zewnętrzną oraz wskazuje drogi wyjścia. Głównym bohaterem książki pozostaje człowiek, jego życie, rozumność, godność, wolność, a punktem odniesienia dla oceny transhumanizmu jest realistyczna koncepcja osoby (personalizm metafizyczny i etyczny), która wskazuje granice dla postulatów i prób radykalnego ulepszania natury ludzkiej.
Są na niebie i ziemi rzeczy, o których się nie śniło doktorom nauk filologicznych. Gabriel Gaba Gabiński wiedzie spokojne życie w mieście Z (zwanym także Donieckiem). Wykłada literaturę, uprawia filozofię, ignoruje wiadomości z szerokiego świata. W 2014 roku uporządkowana rzeczywistość Gabriela ulega destrukcji. Rosyjscy okupanci i lokalni kolaboranci odmieniają miasto do tego stopnia, że da się je wprawdzie rozpoznać, ale zrozumieć go już nie sposób. Gabiński jedzie do Kijowa. Przesiedla się nieodwołalnie i radykalnie, bo także na gruncie językowym. Ojczysty rosyjski zastępuje mową ukraińską stara się ją opanować, ale to ona opanowuje go bez reszty. Gaba zarabia w stolicy na przesiedleńczy chleb powszedni i z gorliwością neofity czerpie z nieprzebranego słowopoju. Ta historia, jak każda historia, nie ma początku ani końca. Tę historię, jak wszystkie inne, każdy z nas może opowiedzieć po swojemu. Łatwo dziś o nieporozumienie. W naszych czasach tożsamości są płynne, amnezje zbiorowe, a komunikacja międzyludzka idzie w ślady krążownika Moskwa. W co warto wierzyć? W język źródło olśniewających przesłyszeń. W zafrasowane oblicze, które co dzień wita cię w lustrze. W widmo Kobylej Głowy krążące nad Europą.Marcin Gaczkowski
Słuchanie muzyki jest jedną z najpowszechniejszych form kontaktu ze sztuką we współczesnym świecie, stanowi też fundament metod i technik muzykoterapii receptywnej. Celem niniejszej publikacji jest ukazanie potencjału muzykoterapii receptywnej, zwrócenie uwagi na fakt, że nie ogranicza się ona do biernego kontaktu z muzyką. Ekspresja fizyczna, tworzenie dźwięku i komunikacja z jego pomocą czyli zewnętrzne, słyszalne i dostrzegalne dla otoczenia przejawy zaangażowania w sesję znane z aktywnych form muzykoterapii tutaj w przeważającej mierze zachodzą wewnątrz, w przestrzeni psychiki i całej gamy reakcji fizjologicznych. Doświadczenia te mogą być głębokie i prowadzić do osiągnięcia wielu celów terapeutycznych.Książka ta powstała z myślą o muzykoterapeutach oraz osobach kształcących się w tym kierunku, aczkolwiek może okazać się inspirującą pozycją również dla specjalistów dziedzin pokrewnych, jak arteterapia, choreoterapia, psychoterapia, pedagogika etc. Publikacja zatytułowana Muzykoterapia receptywna to pozycja ze wszech miar potrzebna i długo wyczekiwana na rynku wydawniczym. Znakomicie wypełnia lukę, jaka widoczna jest w polskim piśmiennictwie dotyczącym muzykoterapii. Zdecydowana większość dostępnych opracowań koncentruje się na zagadnieniach związanych z muzykoterapią aktywną, marginalizując podejścia receptywne. Przyczyną takiej sytuacji jest brak specjalistów w tym obszarze. Krzysztof Stachyra jest nim niewątpliwie, od wielu lat zgłębiając zagadnienia wokół oddziaływań receptywnych i publikując teksty z nimi związane.Wiedza zawarta w publikacji ma wysoką wartość praktyczną i teoretyczną (). Pozycja służyć może zarówno studentom muzykoterapii, jak i profesjonalistom w tej dziedzinie. Ukazuje realny, naukowy obraz muzykoterapii receptywnej, która będąc w fazie intensywnego rozwoju wymaga wciąż namysłu klinicznego i badawczego. dr hab. Ludwika Konieczna-Nowak, prof. Akademii Muzycznej w Katowicach
Przesypiamy prawie jedną trzecią naszego życia, a jednak – jak pisał Adam Mickiewicz – „dlaczego śpią ludzie, żaden z nich nie bada”.
Sen jest niezbędny dla regeneracji i przywrócenia sprawności organizmu. Pozwala oszczędzać ograniczone zasoby energii, uchronić nasze ciała przed wczesnym zużyciem, stanowi antidotum na stres. Zgoła inny jego aspekt ukazują nam marzenia senne, które chętnie opowiadamy, a przeżycia z nimi związane fascynują nas bądź niekiedy przerażają. Ta dwojaka natura snu czyni go interdyscyplinarnym przedmiotem badań.
Książka jest kolejnym już efektem współpracy naukowej Centrum Badań im. Edyty Stein z Katedrą Nauk Społecznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz Szpitalem Klinicznym Przemienienia Pańskiego w ramach projektu transdyscyplinarnego namysłu nad istotnymi fenomenami egzystencji ludzkiej i „budowania mostów” między humanistyką i naukami społecznymi a naukami medycznymi.
Podjęty temat kobiet i prezentacja wizerunków kobiet pozornie zwyczajnych, choć niezwykłych, obudowana jest tekstami naukowymi i popularnonaukowymi dotyczącymi rozważań o istocie kobiecości. Wśród autorów i bohaterek - profesorowie, matki, żony, kobiety ubóstwiane i wyklęte.wydanie czarno białe
W monografii tej podjęto problem sporadycznie analizowany w polskich pracach badawczych. Dotyczy on sposobów reprezentacji doświadczenia deportacji do niemieckich obozów koncentracyjnych w literaturze francuskiej. Przeprowadzono analizę sześciu tekstów prozatorskich, w tym trzech utworów świadków (Les jours de notre mort Davida Rousseta, Le convoi du 24 janvier Charlotte Delbo i Wielka podróż Jorge Sempruna) oraz trzech fikcjonalnych tekstów testymonialnych (Moi, Sandor F. Alaina Fleischera, Le wagon Arnauda Ryknera i Transport Yves’a Flanka). Celem podjętych działań było całościowe prześledzenie form rozwoju francuskiej prozy przedstawiającej drogę deportacyjną, jak również zbadanie sposobów ujmowania doświadczenia cielesnego i zmysłowego we wskazanych utworach. Posłużono się narzędziami charakterystycznymi dla teorii narratologicznych oraz inspirowanych filozoficznymi pracami Maurice’a Merleau-Ponty’ego. W ten sposób do pola polskich badań nad literaturą lagrową wprowadzono nowe wątki i problemy, które mogą przyczynić się do pogłębienia namysłu nad doświadczeniem koncentracyjnym poprzez analizę jego zmysłowo-cielesnego wymiaru.
Czy milczenie może być gestem artystycznym? W jaki sposób niewypowiedziane znaczenia i przekonania manifestują się w dziełach awangardowych? Odpowiedzi na te pytania czytelnicy znajdą w monografii Milczenie awangardowe. Gesty, znaki, obrazy, która zgłębia fenomen milczenia w sztuce XX wieku i jej kontynuacjach. Autorzy tekstów eksplorują różnorodne aspekty tego zjawiska – od poezji minimalnej po kino eksperymentalne. W kolejnych artykułach analizie poddano nie tylko milczenie jako temat, lecz także jego funkcję jako gestu semantycznego, wyrazu rezygnacji i pustki czy świadectwa protestu lub akceptacji dla pewnych konwencji artystycznych. Poprzez pryzmat nowatorskich odczytań dzieł literackich, filmowych, muzycznych, plastycznych i performatywnych, czytelnik jest zaproszony do głębokiej refleksji nad znaczeniem milczenia w kontekście sztuki awangardowej. Skupiając się na dziełach i praktykach artystycznych, autorzy i autorki tomu ujawniają bogactwo znaczeń i wartości związanych z milczeniem w awangardzie. Ukazanie fenomenu milczenia oświetla granice i możliwości sztuki, jak również przyczyny jej rozwoju poprzez eksplorację tego, co nieuchwytne i niewyrażalne.
W świecie zawładniętym przez nihilizm Nietzsche wypracowuje na różne sposoby definicję życia, która jest jednocześnie jego wzmocnieniem i gloryfikacją: wola mocy – życie jest tym, co dąży do rozwijania swojej mocy. Ale jak zdefiniować moc? Każda istota rozszerza swoją moc nad światem, nadając mu formę i sens, czy to poprzez proste postrzeganie, myśli, czy też działania. Aby dogłębnie zawłaszczyć świat i rozwijać swoje siły na wzór artysty tworzącego dzieło, człowiek nie może po prostu narzucać światu sensu, pozostając jakby na zewnątrz. Mocny człowiek pragnie stanowić ciało z głębokimi rzeczywistościami, jego zmaganie się ze światem i z innymi ludźmi jest wsłuchiwaniem się w to, co świat mówi o jego własnym przeznaczeniu.
Janusz Drożdżyński, emerytowany profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, przez pryzmat fizyki, biologii, filozofii i metafizyki stawia śmiałą tezę o wiecznym istnieniu materii, odsłaniając jednocześnie paradoksy, sprzeczności i niekonsekwencje teorii naukowych oraz wierzeń religijnych.
Lektura dla tych, którzy pragną przekroczyć granice poznania, dla ciekawych umysłów gotowych na podróż po świecie, w którym nauka i metafizyka splatają się w odważnych rozważaniach o sensie istnienia.
W prostych, acz głębokich rozważaniach autor zaprasza czytelnika do refleksji nad alternatywą dla ateizmu i tradycyjnych wierzeń.
Książka, utrzymana w eseistycznej formie, ukazuje w części I rozpętaną z powodów politycznych aferę wokół Hłaski na tle historycznym i buduje podstawę dla wniosków dotyczących spraw nigdzie dotąd nieporuszanych w tak szerokim zakresie – jak choćby decyzja pisarza o emigracji. Poprzez liczne odniesienia do współczesności i dygresje „wykorzystuje” manipulację wokół Hłaski do obnażenia podobnych mechanizmów funkcjonujących obecnie w przestrzeni publicznej (medialnej). Część II skoncentrowana jest na literackich dokonaniach, a świeże spojrzenie umożliwia m.in. pryzmat groteski, pojęcia rzadko stosowanego do twórczości Hłaski; a najwięcej uwagi poświęca utworom, które nie doczekały się licznych głosów (m.in. Sowie, córce piekarza). Motywy z twórczości Hłaski łączone są z aktualnymi wydarzeniami, toteż książka może być interesująca także dla tych, którzy ani pisarstwem, ani „sensacjami” z życia Hłaski się nie ekscytują.
Niewielu jest dziś intelektualistów mających status dogłębnego znawcy danego twórcy czy pisarza. (…) Rudnicki wpisuje się w obszar takiego właśnie badacza i humanisty. Jego książka (…) traktuje – mówiąc najogólniej – o mitach, prawdach, faktach, ale i zmyśleniach w kontekście egzystencji i twórczości Marka Hłaski. To rzecz będąca też korygowaniem błędów innych osób piszących o Hłasce. (…) Tekst Rudnickiego jest cenną zachętą do zaznajomienia się zarówno z twórczością Hłaski, jak i wielością zagadnień pobocznych. Autor trafnie pisze chociażby o politycznej poprawności dziś; o racjonalizmie, o prowokacji, o sowietyzacji… etc. Spektrum pojęć, zjawisk i nazwisk jest pokaźne.
Z recenzji dr. Konrada Ludwickiego, Instytut Literaturoznawstwa, Uniwersytet Jana Długosza w Częstochowie
Nasz nie-współczesny stanowi portret wnikliwy, może najbardziej z dotąd stworzonych portretów Hłaski, i wielowątkowy. To naukowy esej, gatunek najtrudniejszy z trudnych, bo łączący naukę ze swadą. Naukę, która bierze się tu z systematycznych badań, znajomości ich przedmiotu i giętkiego języka. Dostajemy więc historycznoliteracki, eseistyczny portret z prawdziwego zdarzenia. Nie syntetyczną monografię, ale napisane zgodnie z metodą naukową résumé poglądów autora na Hłaskę i jego czasy.
dr hab. Piotr Weiser
Hłasko. Nasz nie-współczesny, czyli nowy wspaniały żywot starej manipulacji to pierwsza tak dogłębna monografia poświęcona życiu i całej twórczości pisarza. Jej autor oprócz dementowania utrwalonych już w świadomości zbiorowej – choć nieprawdziwych – legend dotyczących Hłaski porusza też tematy dotychczas niepodejmowane, m.in. różnorodność językową i rozmaitość sposobów wypowiedzi bohaterów czy też wykorzystywanie w utworach elementów groteski. Największym walorem tej publikacji jest jednak dążenie do ustalenia faktów i dotarcie do tekstów archiwalnych, po to, by „nowe interpretacje utworów prozaika nie były obarczone starymi błędami”.
dr Kamila Sowińska, Wydział Filologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego
Bogdan Rudnicki – absolwent polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor pierwszej w Polsce książki poświęconej Hłasce – Marek Hłasko, PIW, Warszawa 1983. Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym”, publikował też m.in. w „Studencie”, „Przekroju” i „Rzeczpospolitej”. Twórca i współtwórca spektakli teatralnych i scenariuszy filmowych. Obecnie kończy przygotowywać książkę Stanisław Czycz. Nasz nie-współczesny, której fragmenty ukazały się w pracy zbiorowej Stanisław Czycz. Za bramą gasnącego sierpnia (WNUP, Kraków 2023) oraz w dwumiesięczniku „Arcana” (2023, nr 169–170).
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego
Niespokojne jest nasze serce, dopóki nie spocznie w Tobie. św. Augustyn Nasze życie duchowe składa się z kilku etapów. Wraz z wewnętrznym rozwojem uświadamiamy sobie różne potrzeby, na przykład dostrzegamy konieczność zmiany formy modlitwy czy sposobu działania. Widzimy, że przeobrażeniom ulegają też nasze relacje z ludźmi i z samymi sobą. Franz Jalics potwierdza, że dla osób pragnących pogłębić swoją duchowość przestrzeganie przykazań to dopiero początek. W swoich rozważaniach szczególnie eksponuje te momenty Pisma Świętego, w których sam Jezus wprowadzał słuchaczy na nowy etap drogi. Pójście za Jego wskazówkami pozwala osiągnąć to, co naprawdę jest celem naszego życia. Kto szuka Boga, musi się zwrócić całkowicie do wewnątrz. Musi się wciąż ukierunkowywać na Boga, zawsze mieć Go przed oczyma i wytrwale zapominać o sobie, aż znajdzie Boga, swój prawdziwy skarb. Franz Jalics SJ (ur. 1927) – jeden z największych współczesnych autorytetów w dziedzinie duchowości i kierownictwa duchowego, rekolekcjonista. Autor wielu cenionych książek, w których szczególną rolę poświęca zagadnieniu kontemplacji.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?