„Oddanie w czasach nienawiści” to trzy prawdziwe historie rodzin, które musiały zmierzyć się z trudną decyzją o umieszczeniu bliskich w ośrodkach opieki społecznej. Przeprowadzone przez autora szczere wywiady przenoszą Czytelnika w świat siostrzanych i braterskich więzi wystawionych na próbę przez postępującą chorobę Alzheimera.
Każda opowieść to wielowarstwowa mozaika emocji, ukazująca determinację rodzeństwa w dbaniu o swoich bliskich, aż do momentu, w którym samodzielna opieka stała się zbyt wielkim wyzwaniem. Autor skupia się jednak nie tylko na problemach, które na co dzień doskwierają opiekunom nieformalnym. Stara się również przybliżyć temat opieki instytucjonalnej w całodobowych domach pomocy społecznej.
Ta przejmująca książka wypełniona szczerymi relacjami z walki z chorobą rzuca światło na niezwykle ważne aspekty życia rodzinnego, które w codziennym pędzie często pozostają niezauważone.
Najlepsze i najważniejsze eseje amerykańskiej poetki i intelektualistki pozwalają w pełni docenić jej talent, błyskotliwość i skalę politycznego zaangażowania. Znajdziemy tu porywające eseje o budzeniu się w autorce świadomości feministycznej, o jej literackich mistrzyniach oraz o tym, jak pojmuje rolę poezji i społeczne zaangażowanie sztuki. Przeczytamy m.in. fragmenty słynnej książki „Zrodzone z kobiety. Macierzyństwo jako doświadczenie i instytucja”, przełomowy esej „Przymus heteroseksualności a egzystencja lesbijska” czy tekst, w którym uzasadniała odmowę przyjęcia odznaczenia państwowego od administracji Billa Clintona. Zgromadzone teksty ukazują pełne spektrum jej zainteresowań – daje się tu poznać jako żarliwa feministka, niepokorna myślicielka, polityczna wizjonerka.
Celem tej książki jest opisanie fenomenu zamieszkiwania w Warszawie. Przedstawiamy go na tle historii i współczesności miasta, przez pryzmat skomplikowanych biografii ludzi, rzeczy i miejsc. Osoby, które odwiedziliśmy w trakcie pracy nad publikacją, są samoświadomymi i kreatywnymi użytkownikami mieszkań, a te ostatnie przedmiotem ich zabiegów i praktyk wnętrzarskich oraz elementem identyfikacji tożsamościowej. Przestrzeni przyglądaliśmy się z perspektywy badawczej historyków sztuki, pytaliśmy o historię, motywacje i zakres przekształceń, próbowaliśmy uchwycić relacje pomiędzy biografiami rozmówczyń i rozmówców a ich strefą codziennego funkcjonowania, rozmawialiśmy o domowych praktykach i rzeczach, pośród których żyją. Korduba Piotr, Trybuś Jarosław
Nietłumaczony dotąd na język polski ostatni tom esejów, który ukazał się za życia amerykańskiej intelektualistki. Teksty powstałe w latach 1982–2001 dotyczą literatury, filmu, teatru, sztuki oraz tańca współczesnego. Sontag porusza się po tych tematach ze znawstwem i dociekliwością. Najwięcej miejsca poświęca literaturze. Przygląda się językowi poezji i prozy, interpretuje dzieła tych, których podziwiała i których zachłannie, choć niebezkrytycznie, czytała (Cwietajewej, Gombrowicza, Sebalda, Walsera, Zagajewskiego, Machado de Assisa, Barthes’a), oraz pisarzy i pisarek, z którymi łączyła ją przyjaźń (Kiš czy Hartwick).
Poprzez teksty kultury przygląda się nowym trendom, żegna ze światem wielkich narracji (jej ukochane kino!), próbuje zajrzeć pod powierzchnię tego, co polityczne – gdy opisuje wyzwania związane z wystawieniem Czekając na Godota w Sarajewie. By zbadać związki między tym, co rzeczywiste, i tym, co nierzeczywiste, sięga do bunraku, a gdy chce oddać hołd radosnej energii twórczej, przywołuje obrazy Howarda Hodgkina. Z jej zapisków przebija pasja odkrywania i opisywania świata, ale i niepokój o to, co przyniesie przyszłość. „Dziś książki są gatunkiem zagrożonym. Przez książki rozumiem także takie warunki czytania, w których literatura może istnieć i wpływać na duszę” – pisze w datowanym na 1996 rok bardzo osobistym liście do Borgesa.
Kiedy przed wielu laty ukazała się w Pradze poprzedniczka tej książki, zmobilizowałem w sobie całą bezczelność i ofiarowałem jeden egzemplarz naszemu Drogiemu Panu Prezydentowi. Wpisałem tam dedykację, której fragment pozwolę sobie zacytować:
„…to książka takiego rodzaju, jakie ja czytuję w toalecie. Ma więc tę zaletę, że można ją otworzyć na dowolnej stronie i czytać jedynie tak długo, jak długo to potrzebne”.
Mam nadzieję, że nie poczują się Państwo dotknięci taką samą radą, jaką dałem Panu Prezydentowi. Nie stracą Państwo w ten sposób zbyt wiele drogocennego czasu, a nie jest chyba aż tak głupia, żeby nie dało jej się czasem otworzyć.
Wasz
Jiří Menzel
No, nie wiem… to wybór felietonów słynnego czeskiego reżysera Jiříego Menzla, publikowanych w latach dziewięćdziesiątych w czasopiśmie „Story”.
Poleć K
Poznawanie otaczającego nas świata to jedno z najbardziej charakterystycznych ludzkich pragnień. Wartość tego pragnienia rośnie, ponieważ nasza planeta zmienia się w zawrotnym tempie. Nowe kierunki w myśleniu, zanik chrześcijaństwa, postęp w neuronauce i psychologii ewolucyjnej sprawiają, że dotychczasowe pojmowanie rzeczywistości przestaje być wystarczające. Autor, sięgając po narzędzia psychologii, a także odnosząc się do dziedzin takich jak fizyka czy zarządzanie, dokonuje dekonstrukcji niektórych przekonań. Jednocześnie jednak stara się złożyć je na nowo, tworząc spójną narrację. Ten zbiór tekstów może być pomocny w zrozumieniu lub radzeniu sobie z płynnością nowoczesności. Przemysław Gębala, stały współpracownik Nowej Konfederacji, absolwent UAM na kierunku fizyka teoretyczna. Sekretarz redakcji i dziennikarz drugiego po Gazecie Wyborczej prywatnego tytułu prasowego w Polsce: Wielkopolskiej Gazety Handlowej. Członek zespołu redakcyjnego, a później również wydawca pisma konserwatystów i liberałów Stańczyk. Publikował też w tygodnikach Najwyższy Czas! i Solidarność. Przedsiębiorca. Zajmuje się tematyką złożoności i jej wpływem na zarządzanie we wszystkich jego aspektach, szczególnie w kontekstach psychologii behawioralnej i ewolucyjnej, biologii, medycyny, teorii sieci, teorii chaosu i probabilistyki. Zwolennik wprowadzenia nowych pojęć zdolnych opisywać złożoność współczesnego świata i jej konsekwencje. Na łamach Nowej Konfederacji zaproponował pojęcie Naszyzmu i nową definicję Teorii Ograniczeń (Theory od Constraints TOC).
"Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie" - ostrzegały słowa umieszczone nad wejściem do piekieł w dziele Dantego. Zdanie to mogłoby widnieć na słupach granicznych kraju, którym rządził Stalin. Ofiarą psychopaty, którego w równym stopniu fascynowała władza, co terror i ludzkie cierpienie, padły miliony bezbronnych i niewinnych ludzi. Umierali z głodu, znikali na zawsze w łagrach albo byli mordowani, by zaspokoić żądzę krwi Stalina.W swojej wybitnej, wstrząsającej książce Jrg Baberowski prowadzi czytelnika w paranoiczny świat sowieckiego dyktatora i tworzy nieznane perspektywy, pozwalające na nowo odczytać przyczyny stalinowskich zbrodni. Jest to jednocześnie książka wymagająca, gdyż autor każe nam śledzić setki dokumentów, listów, donosów, raportów, wspomnień i relacji świadków, byśmy spróbowali sami - porzucając intelektualny komfort niewiedzy - zrozumieć "logikę terroru".Ta wyjątkowa książka jest wstrząsająca nawet dla tych, którzy myśleli, że po przerażającej do szpiku kości lekturze utworów Sołżenicyna i Szałamowa nic ich już nie zszokuje . []System stalinowski był absolutnie zdominowany przez terror. Ale czy można zrozumieć terror? Skąd wzięła się owa przemoc, którą ówczesna władza rozpowszechniła w całym wielonarodowościowym imperium sowieckim? Jakich dokonała spustoszeń? Być może odpowiedź na te i wiele innych pytań znajdziemy w tej książce []."Die Zeit"Jrg Baberowski (ur. w 1961) - profesor historii Europy Wschodniej na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Autor licznych publikacji na temat historii Rosji i Związku Sowieckiego.
Wnikliwe studium opętania władzą, rzucające nowe światło na postać włoskiego dyktatora.Wizerunek Mussoliniego i Hitlera, a także stworzonych przez nich reżimów zlał się ze sobą do tego stopnia, że twórca faszyzmu zniknął w cieniu Fhrera, uznany za jego nieudane wcielenie albo wręcz komiczną kopię. Tymczasem to właśnie władza Mussoliniego miała o wiele bardziej totalny charakter, a stworzony przez niego system był całkowicie zależny od jednego, owładniętego manią wielkości dyktatora.Można sobie wyobrazić ideologię nazistowską, jej zbrodnie i rytuały bez Hitlera. Komunistyczny terror istniał zarówno przed, jak i po Stalinie. Trudno jednak wyobrazić sobie faszyzm bez Mussoliniego - twórcy mitologii, stanowiącego jednocześnie jej ucieleśnienie.Zbrodniarze, którzy znajdowali się w bliskim otoczeniu Hitlera - Gring, Goebbels, Himmler, i wielu innych - mieli własny charakter, ściśle określony zakres władzy, a czasem nawet cieszyli się osobistymi sukcesami. Stalin przeprowadzał kolejne czystki na szczytach władzy i niszczył prawdziwych albo urojonych rywali, ale w dniu jego śmierci nadal żył Beria i wielu mu podobnych. Tymczasem całe otoczenie Mussoliniego stanowiło jedynie blade tło dla dyktatora, który sprawował pełnię władzy i bez namysłu wprowadzał w życie najmroczniejsze wizje, jakie podsuwała mu wyobraźnia. Mussolini sam obsadzał najwyższe stanowiska w państwie i wymieniał urzędników na każdym szczeblu, mógł wedle uznania zmieniać konstytucję i dla kaprysu wywoływał wojny, okupione hekatombą ofiar."Mussolini" Grana Hgga to wnikliwe studium opętania władzą, rzucające nowe światło na postać włoskiego dyktatora.Stworzony przez Grana Hgga obraz faszyzmu zdaje się skrywać wiele złowieszczych podobieństw do wielu zjawisk, które mają miejsce we współczesnej Europie."Dagens Nyheter"Gran Hgg (ur. 1947) - szwedzki pisarz i wybitny publicysta, autor kilkudziesięciu książek poświęconych historii, historii literatury, a także powieści. Absolwent uczelni wyższych w Sztokholmie i Uppsali oraz wykładowca na Uniwersytecie w Sztokholmie.
Czy odmawiasz śmiania się z obraźliwych żartów? Czy kiedykolwiek oskarżono cię o czepialstwo, gdy zwróciłxś uwagę na seksistowski komentarz? Czy często słyszysz, że przesadzasz i jesteś przewrażliwionx, gdy dyskryminację i niesprawiedliwość nazywasz po imieniu? Jeśli tak, to możliwe, że jesteś feministyczną psujzabawą i ten przewodnik jest właśnie dla ciebie. Dzięki niemu wyniesiesz praktykę psucia zabawy do rangi projektu tworzenia feministycznego świata.Uznana myślicielka Sara Ahmed czerpie z własnych doświadczeń oraz opowieści innych feministycznych osób, zwłaszcza Czarnych, brązowych, queerowych i transpłciowych, i prezentuje lekcje i wskazówki, jakie oferuje figura feministycznej psujzabawy. Przyjęcie ich jako praktyki życiowej, pozwoli nam zdemaskować kłamstwa naszej kultury i feminizm wcielić w życie.
Ania wracała ze szkolnej zabawy. Bruno wyjechał na wymarzone wakacje do Indii. Joanna wybrała się w góry, a Paweł chciał spotkać się z rodziną. To, co ich łączy, to fakt, że nigdy nie dotarli do domu.Co roku w Polsce ginie ponad dziesięć tysięcy osób. Wychodzą z domu, ze szkoły czy pracy, wyjeżdżają na wakacje i znikają bez śladu - chociaż wydaje się to nieprawdopodobne. Szymon J. Wróbel podejmuje trud dotarcia do rodzin osób zaginionych i wysłuchania ich przejmujących historii - o bliskich, którzy jakby zapadli się pod ziemię, mnożących się pytaniach bez odpowiedzi oraz nadziei, która nigdy nie gaśnie.Zawieszeni. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają to jednak nie tylko zbiór bolesnych ludzkich historii, które mogłyby stać się inspiracją dla niejednego kryminału. To również rozmowy z osobami, które dzięki swojej wiedzy, pasji i zaangażowaniu pomagają rozwikłać zagadki zaginięć. O tym, jak to możliwe, że człowiek znika bez śladu, i o metodach poszukiwań, a także o przypadkach, których nie udało się wyjaśnić, opowiadają m. in. wybitny profiler, ekspert w dziedzinie poligrafii czy członkowie grup poszukiwawczo-ratowniczych i słynnej jednostki Archiwum X.To pozycja obowiązkowa dla osób, które kiedykolwiek pomyślały: "Zaginięcia? Mnie to nie dotyczy!".***Część dochodu ze sprzedaży książki przekazana zostanie na rzecz Fundacji ItakaCentrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych to najstarsza i największa polska organizacja pozarządowa, która kompleksowo zajmuje się problematyką zaginięć. Wspierają rodziny osób zaginionych na różnych etapach poszukiwań - zarówno w Polsce, jak i za granicą. Ponadto prowadzą linię wsparcia dla rodzin zaginionych, gdzie mogą otrzymać bezpłatną pomoc psychologiczną, prawną oraz socjalną.W 2009 roku zostali polskim operatorem europejskiego numeru, znanego jako Telefon w Sprawie Zaginionego Dziecka i Nastolatka: 116 000BIOGRAMSzymon J. WróbelDziennikarz, współpracował m .in. z krakowskim "Dziennikiem Polskim", "Lounge Magazynem", "Miesięcznikiem Znak", TVN Style, TVP Kraków czy Miastem Muzyki RMF. Obecnie można go posłuchać na antenie Radia Bielsko, gdzie prowadzi swój program "Pozycja Wróbla" o literaturze. Reżyser i scenarzysta filmów dokumentalnych "Jego Oczami", "Z domu", "Ojciec, czyli o Pieronku", "Pamiętajcie!", czy "Jukace. Magiczna historia". Jako autor debiutował książką Jego oczami. Następnie ukazała się jego bestsellerowa biografia Ojciec, czyli o Pieronku, a w 2021 roku książka pt. Humorem i (u)Śmiechem. Od 2015 roku moderator Dyskusyjnego Klubu Książki w Gminnej Bibliotece Publicznej w Lipowej k. Żywca.W 2017 roku otrzymał tytuł "Osobowość roku 2017 Dziennika Zachodniego" w kategorii "Kultura" w powiecie żywieckim (nominowany w tej kategorii za różne projekty blisko 10 lat z rzędu). W 2018 roku otrzymał medal pamiątkowy 750-lecia Miasta Żywca, "Za promowanie Żywca i Żywiecczyzny". W 2022 roku wyróżniony odznaką i tytułem "Zasłużony dla województwa śląskiego".
Jerzy Surdykowski jest pisarzem, który nie udaje; pisze wprost, że "tylko pytaniami bez łatwej odpowiedzi warto się zajmować". Do takich pytań należy pytanie o sens - pytanie-ojciec wszystkich pytań bez łatwej odpowiedzi, a może nawet wszystkich pytań w ogóle, bo czy w świecie pozbawionym sensu można pytać o cokolwiek? Rzeczywistości, która nie jest absurdalna, lecz tylko ukrywa przed nami odpowiedzi, czyli jest dla nas Tajemnicą, można stawiać pytania i, mozoląc się po niełatwej drodze, powoli zbliżać się do odpowiedzi, chociaż sama odpowiedź ciągle pozostaje tylko cieniem. Drogę Surdykowskiego otwiera zbiór esejów Wołanie o sens (Prószyński i S-ka, Warszawa 2006); następnymi etapami były książki: Odnajdywanie sensu (Volumen, Warszawa 2017) oraz Nadzieja na sensowność świata (CCPress, Kraków 2020) i teraz Eseje sensowne. Samo zestawienie tych tytułów wskazuje, że choć droga nie jest łatwa, możliwe jest na niej posuwanie się naprzód.Droga filozoficznych przemyśleń autora nie biegnie równolegle do jego życiowej drogi, lecz najwyraźniej z niej wyrasta i nieustannie do niej nawiązuje. Poszukiwanie sensu, które byłoby oderwane od życia, byłoby czymś bezsensownym. A że życie Jerzego Surdykowskiego było ciasno związane z politycznymi wydarzeniami - od strajku w Stoczni Gdańskiej po ambasadorowanie na kilku placówkach dyplomatycznych już wolnej Polski - nic dziwnego, że tropi on ślady sensu także na arenie narodowych i międzynarodowych spraw.Michał Heller
Wilno zwane jest Jerozolimą Północy. W mieście działali żydowscy mędrcy, nauczyciele, lekarze i społecznicy. Na losy miasta miała też wpływ czarna karta historii Żydów: przestępczość, a szczególnie działająca od 1911 roku aż do wybuchu II wojny światowej jedyna mafia na ziemiach polskich - założona i zarządzana przez gangsterów Bruderferajn. Przetrwała I wojnę światową i była aktywna w czasach II Rzeczpospolitej. Organizacja świetnie funkcjonowała dzięki słabości organów ścigania i korupcji zżerającej ówczesną policję na Wileńszczyźnie. Walka z mafią żydowską była niebywale trudna, chociaż ostatecznie udało się ją zlikwidować. Dopiero w 1932 roku pojmano jej przywódców i osądzono.Książka opowiada nie tylko o Bruderferajn i wileńskich Żydach, ale także o przestępcach II Rzeczpospolitej. Opatrzona jest cytatami z przedwojennej prasy.
Tylko prawdziwie wielkie dzieło może być tak wielowymiarowe – jednocześnie wewnętrznie spójne i w wielu kierunkach rozbieżne. Być zarazem tekstem traumatycznym i zapisem przygody; dziełem zarazem feministycznym, jak i niepokojąco biorącym w nawias traumatyczne doświadczenia kobiet; dziełem o pamiętaniu i zapominaniu. A przy tym dziełem, którego granice można, jak się okazuje, poszerzać, dziełem skończonym i otwartym zarazem. Takim dziś w oczach najznamienitszych specjalistów jest Pamiętnik z powstania warszawskiego.
Czwarty tom „MiroFora” poświęcony jest przede wszystkim właśnie Pamiętnikowi z powstania warszawskiego.
Klaudia Biedrzycka - autorka wierszy, tekstów i podcastów @BiedrzyckaPublikuje."Jakie to szczęście,że nie da sięstracić całej nadzieiod zaraz i naraz".(fragment "Spowiedzi")
Alicja Urbanik-Kopeć przygląda się dziewiętnastowiecznemu rynkowi matrymonialnemu, na którym liczyły się posag, weksle i cenne pamiątki rodzinne, nierzadko pomagające narzeczonemu w spłacie długów. Szczególnie uważnie analizuje sytuację kobiet - młodych robotnic, mężatek, starych panien oraz wdów, których samodzielność finansowa stopniowo wzrastała, lecz ciężar społecznych oczekiwań pozostawał ten sam.Matrymonium to barwny opis kolejnych etapów związku: od poszukiwań partnera za pomocą anonsów aż po małżeństwo, które zapewniało kobiecie bezpieczeństwo finansowe oraz złudzenie życiowego sukcesu. Czy jednak biznes małżeński naprawdę był najlepszym z rozwiązań?Korzystając z oryginalnych świadectw epoki - artykułów prasowych, pamiętników, powieści i poradników - autorka przybliża system prawno-społeczny panujący na aż do dwudziestolecia międzywojennego. Zza ciasnych ram tego systemu wyłania się pasjonujący obraz kobiet, które próbowały kształtować własne życie: miłosne, rodzinne i finansowe."Kobiety z końca XIX wieku i pierwszych dekad wieku XX uratowane od widma panieństwa, od życia bezcelowego i próżnego. Tyle czasu i papieru poświęcono, żeby utrzymywać dorastające dziewczęta w przeświadczeniu, że zamążpójście to cel sam w sobie, droga najwłaściwsza, a ściślej biorąc - jedyna, jeśli tylko chce się być szczęśliwą i spełnioną. Czemu aż tyle? Czemu tak gorliwie do tego przekonywano? Jeśli nie wiadomo, o co chodzi, zwykle chodzi o pieniądze. O tym Alicja Urbanik-Kopeć w swojej najnowszej książce pisze fascynująco, rozliczając precyzyjnie i bezlitośnie instytucję małżeństwa, a także zbudowane wokół niej mity." Zofia Fabjanowska, redaktorka działu kultury "Zwierciadła"
Św. Jan Paweł II bywał nazywany prorokiem naszych czasów, nikt jednak do tej pory nie spojrzał w tym kontekście na całe jego życie. Próby takiej dokonuje w tej książce Jolanta Sosnowska (autorka czterotomowej biografii Papieża Polaka „Hetman Chrystusa”), śledząc pod tym kątem życiorys Karola Wojtyły – Jana Pawła II. Autorka zabiera nas w fascynującą podróż w czasie; poznajemy człowieka genialnego, oddanego Bogu od najmłodszych lat, i to mimo różnych nieszczęść, którymi Pan go doświadcza. Obserwujemy rozwój przyszłego Papieża ku kapłaństwu, ku prorokowaniu, który Autorka umiejętnie śledzi, z zachwytem odkrywa i literacko opisuje. Koleje losu Karola Wojtyły od samego urodzenia wiodły go na służbę Chrystusowi. Nie zmarnował licznych talentów, których Stwórca mu nie poskąpił – a każdy mu się przydał. Widzimy tu Proroka w rozumieniu biblijnym, który miłuje Boga bezwarunkowo; osobę powołaną do głoszenia Jego Słowa. Charyzmatyczny przywódca, którzy wiedzie lud Boży niczym Mojżesz, dokonuje przenikliwej oceny przeszłości i teraźniejszości, by na tej podstawie wypowiadać się o przyszłości. Dawał rady i przestrogi jeszcze jako biskup i kardynał, ostrzegając m.in. przed nadejściem ostatecznej konfrontacji między Kościołem i anty-Kościołem. Wiele z tego, co głosił i przed czym z troską przestrzegał, realizuje się na naszych oczach, bo jakże wielu nie poszło za jego głosem.
„Św. Jan Paweł II prorok miał odwagę mówić o sprawach trudnych, o których współczesny, odchodzący od Boga świat nie chciał słuchać – pisze Jolanta Sosnowska. – Miał śmiałość ryzykować niepopularność i odrzucenie, by przestrzegać ludzi w imię prawdziwej wiary, której depozyt był za jego pontyfikatu z niezwykłą starannością i skrupulatnością chroniony oraz przekazywany. Papież Polak chciał sprostać Bożym planom wobec niego, wypełnić Boże wobec niego oczekiwania”.
Narracja w tej książce toczy się także przy pomocy warstwy obrazowej (162 zdjęcia!) – w dużej części są to wybitne fotografie mistrza Adama Bujaka, który ma olbrzymie zasługi w utrwalaniu dzieła i życia św. Jana Pawła II. Obrazom towarzyszą rozbudowane podpisy, wzbogacające główny nurt rozważań. Książka ukazuje się w 10. rocznicę kanonizacji Papieża Polaka.
Spis treści:
Biogram Autorki 6
1. Kim jest prorok 7
2. Na jaką drogę wejdzie rodzaj ludzki 14
Przypisy 19
Część I: W WIERZE I POLSKOŚCI (1920–1967) 21
1. Gniazdo dzieciństwa i wczesnej młodości 22
2. Zapalony homo theatralis 37
3. Misterium słowa 46
4. Wojna 60
5. Polska męczennicą największą 63
6. Ostatnia prosta do kapłańskiego powołania 66
7. Obecnie jestem robotnikiem 72
8. Teatr z narażeniem życia 78
9. Bóg chce, ażebym został kapłanem 85
10. Prymicje w romańskiej krypcie 93
11. Zapuszczanie się w Rzym 100
12. Niegowicki wikary 106
13. Duszpasterz akademicki od św. Floriana 111
14. Habilitacja 33-latka 116
15. Kapłaństwo w czasach stalinowskiego terroru 123
16. Najmłodszy biskup w Polsce 130
17. Pełna mocy odpowiedź Boga na kryzys epoki 142
18. Bijące serce metropolitalnej katedry 150
19. Reperkusje listu do niemieckich biskupów 160
20. Milenium i skradziony obraz 165
Przypisy 175
Część II:
Z POLSKI NA STOLICĘ ŚW. PIOTRA (1967–1978) 181
1. Kardynał – służyć jako dar dla Kościoła 182
2. Permanentna inwigilacja 196
3. Wprzęgnięci w rydwan 207
4. Już nie tylko w Polsce 216
5. Na bezpośredniej drodze do papiestwa 224
Przypisy 238
Część III: UNIESIONE RĘCE JANA PAWŁA II (1978–2005) 241
1. Program „Papieża z dalekiego kraju” powstawał w latach
pasterzowania Wojtyły na Stolicy św. Stanisława 242
2. Model papiestwa według Wojtyły 257
3. Ugodzony 273
4. To jest moja Matka, ta Ojczyzna 281
5. Europo, gdzie twoja wiara? 305
6. Apostoł świata 312
7. Próg tysiącleci 326
8. Wytrwał do końca 339
9. Potężny orędownik w Niebie 347
10. Którędy poszedł świat 354
Przypisy 358
Poruszająca opowieść o cierpieniu, nadziei i odwadze.
U Aarona Likensa zespół Aspergera zdiagnozowano w wieku 20 lat. Wkrótce potem Aaron zaczął spisywać swoje doświadczenia i refleksje. Dzięki szczególnemu darowi autoanalizy udało mu się znakomicie uchwycić i opisać specyfikę postrzegania świata cierpiących na to zaburzenie, odszyfrować jego reguły, złamać kod zespołu Aspergera. Jego opis sięga znacznie głębiej niż naukowe, medyczne definicje. Pokazuje nie tyle, czym jest to zaburzenie, ale jak z nim żyć.
Jego refleksje pomogły już wielu chorym, ich bliskim i terapeutom w lepszym zrozumieniu zaburzenia, z którym się zmagają. Niektóre ze sformułowanych przez niego koncepcji są nawet używane przez terapeutów w praktyce klinicznej. Tak jest np. z tytułowym „Kansas”. Mianem tym autor określił sytuację, w której czuje się pewnie, bezpiecznie i może normalnie funkcjonować. Jeśli ktoś zetknie się z nim w takim stanie, może nawet się nie zorientować, że ma do czynienia z kimś cierpiącym na to zaburzenie.
Lektura obowiązkowa dla rodzin, przyjaciół i terapeutów osób z zespołem Aspergera i zaburzeniami ze spektrum autyzmu, jak również dla wszystkich, którzy chcą spojrzeć na życie z odmiennej, bardzo oryginalnej perspektywy.
Aaron Likens jest zdeterminowany, żeby lepiej zrozumieć siebie i otaczającą go rzeczywistość. To niesłychanie cenne, że dzieli się z nami tą podróżą w odkrywaniu siebie, pokazując niejako od środka, czym jest życie z zespołem Aspergera. Zanim pojawił się Aaron, wydawało się, że to zaburzenie uniemożliwia wgląd we własne emocje i ujawnienie własnej osobowości. Wiele możemy się od niego nauczyć, a szczególnie podziwu, zrozumienia i szacunku dla niego samego i wszystkich innych dotkniętych zespołem Aspergera.
Dr Keith Schafer, były dyrektor Departamentu Zdrowia Psychicznego, Missouri
Aaron Likens urodził się w 1983 roku. W wieku 4 lat zdecydował, że chce zostać kierowcą rajdowym. Nigdy nie przestał o tym marzyć. W 1995 roku zaczął się ścigać na gokartach. Wkrótce został kierowcą/sygnalistą w Związku Gokartowym w St. Louis. Kiedy zdiagnozowano u niego zespół Aspergera, nie przestał myśleć o karierze rajdowca, ale obecnie swoją życiową misję dostrzega w rozmowach o swoim doświadczeniu z rodzinami, psychologami szkolnymi, lekarzami i innymi osobami.
W latach 2015-2024 wydaliśmy siedemnaście książek w serii MIASTO SZCZĘŚLIWE. Zapoczątkowała ją książka Charlesa Montgomery’ego „Miasto szczęśliwe”. We wstępie do wydania z 2015 roku Filip Springer napisał wciąż aktualne słowa: Przeczytanie tej książki zakończone pisemnym i ustnym egzaminem z jej treści powinno być ustawowym obowiązkiem każdego polskiego urzędnika mającego jakikolwiek wpływ na kształt miasta.
Książka doczekała się kilku dodruków, jest dostępna w wersji e-book i audiobook. Jej sukces przerósł nasze najśmielsze oczekiwania. Książka popularna początkowo wśród aktywistów i osób zainteresowanych urbanistyką, została z czasem okrzyknięta lekturą obowiązkową dla wszystkich decydentów mających wpływ na kształt naszych miast. Zaczęli ją czytać prezydenci, burmistrzowie, radni i urzędnicy miejscy. Jej wpływ na zmiany w miastach widać gołym okiem.
Miasta są przyszłością ludzkości, to w nich już dziś mieszka większość ludności świata. Wedle szacunkowych danych WHO w 2050 r. będzie je zamieszkiwało około 66% globalnej populacji. Paradoksalnie jednak w krajach najbardziej rozwiniętych obserwujemy postępującą ucieczkę z miast, bowiem miasta jakie znamy są obarczone licznymi wadami. Autor mierzy się z pytaniem o przyszłość miast, podchodząc do zagadnienia z perspektywy ludzkiego szczęścia. Zdaniem autora miasto może i powinno być miejscem, w którym mieszkańcy prowadzą szczęśliwe życie, a osiągnąć to można przez właściwe rozwiązania urbanistyczne i projektowanie miast. „Miasto szczęśliwe” łączy po mistrzowsku stronę faktograficzną ze sferą osobistych obserwacji i odczuć autora.
Wydanie z 2024 roku posiada lekko zmienioną okładkę i dodatkowe słowo wstępne autorstwa redaktora naczelnego miesięcznika „Architektura Murator” Artura Celińskiego. Przeczytamy tam między innymi: „Miasto szczęśliwe” pojawiło się więc nie tylko we właściwym czasie i miejscu, ale także – co koniecznie trzeba zauważyć – w odpowiedniej formie. Montgomery’emu udało się opowieść o szczęściu zbudować na podstawie naukowej wiedzy, empirycznych dowodów i prawdziwych emocji przedstawianych ludzi. Dlatego to się tak dobrze czyta również dzisiaj w zupełnie przecież innej miejskiej rzeczywistości. Pierwsze 10 lat życia tej książki rodzi we mnie niezwykłą ciekawość tego, w jaki sposób jej lektura zdefiniuje nasze wyobrażenie o „mieście szczęśliwym” na kolejne dekady.
Książka została wydana przy wsparciu Canada Council for the Arts.
Charles Montgomery to wielokrotnie nagradzany autor, urbanista i lider działań na rzecz lepszej jakości życia w miastach na całym świecie. Jego książka MIASTO SZCZĘŚLIWE. JAK ZMIENIĆ NASZE ŻYCIE, ZMIENIAJĄC NASZE MIASTA zapoczątkowała globalny ruch na rzecz przeprojektowania miast w kierunku poprawy dobrostanu ich mieszkańców. Jest założycielem i szefem interdyscyplinarnego ośrodka doradczo-badawczego Happy Cities, pomagającego włodarzom miast na czterech kontynentach. Celem tych działań jest uczynienie ludzi w miastach zdrowszymi, szczęśliwszymi i aktywniejszymi społecznie. Instytut współpracuje ze Światową Organizacją Zdrowia, Muzeum Guggenheima oraz władzami w Vancouver, Auckland, Meksyku, Denver i Dubaju. W 2023 roku magazyn „Planetizen” umieścił Charlesa Montgomery’ego na liście 100 najbardziej wpływowych urbanistów na świecie. Mieszka w Vancouver w Kanadzie.
Pierwsza książka z serii MIASTO SZCZĘŚLIWE
W latach 2015-2024 wydaliśmy siedemnaście książek w serii MIASTO SZCZĘŚLIWE.
Czwartą z nich była książka brytyjskiego dziennikarza Petera Walkera „Jak rowery mogą uratować świat”. Wbrew temu, co mógłby sugerować tytuł, książka Petera Walkera charakteryzuje się całkowitym brakiem jakiejkolwiek ideologii – napisał o książce Olivier Schneider, Prezes Francuskiej Federacji Rowerzystów.
Przez większą część XX wieku wydawało się, że rower jest wynalazkiem, który prędzej czy później odejdzie do lamusa, oddając pola masowej motoryzacji, ewentualnie pozostanie tylko atrybutem ubranych w lycrę fanów sportu. Dla wielu ludzi powrót do rowerów jako codziennego środka transportu w miastach – który jest faktem – wciąż wydaje się czymś trudnym do wyobrażenia. Właśnie o tym niezwykłym fenomenie traktuje książka Petera Walkera.
Autor to powszechnie znany w Wielkiej Brytanii komentator polityczny dziennika „The Guardian” i jednocześnie zapalony użytkownik roweru. Jak na dziennikarza szanowanej brytyjskiej gazety przystało autor odwołuje się do licznych badań naukowych i literatury. Zabiera czytelnika w podróż w czasie – do miast sprzed 80 i 120 lat, gdzie ruch rowerowy był czymś powszechnym i masowym, ale także do miast przyszłości, w których z pewnością rower będzie jednym z kluczowych środków transportu. Autor pokazuje, jak wygląda sytuacja transportu rowerowego w wielu miastach na świecie – Londynie, Nowym Jorku, Montrealu, duńskim Odense czy Sewilli. Nie unika trudnych tematów jak: przestrzeganie przepisów przez rowerzystów, jazda w kasku czy ryzyko związane z jazdą rowerem wśród wielu aut.
Książka radykalna i do bólu merytoryczna. Jak rowery mogą uratować świat Petera Walkera to pozycja obowiązkowa na półce każdego obserwatora życia współczesnych miast. Nowy wstęp Huberta Barańskiego, uaktualnione przypisy, i lekko zmieniona okładka to znak rozpoznawczy odświeżonego wydania.
Czwarta książka z serii MIASTO SZCZĘŚLIWE
Jak przeciwdziałać starzeniu się? Dlaczego mieszkańcy niektórych rejonów świata cieszą się dwa razy dłuższym życiem niż inni? Dlaczego optymiści później się starzeją? Próbując znaleźć odpowiedzi, Nicklas Brendborg zabiera nas w ekscytującą podróż dookoła świata: od Morza Grenlandzkiego przez Wyspę Wielkanocną po afrykańskie królestwa golców piaskowych. Na naszej drodze spotkamy komórki zombie, młodniejące meduzy oraz rekina, który widział zatonięcie Titanica. Dowiemy się, dlaczego warto używać nici dentystycznej i oddawać krew, dlaczego warto wypić rano podwójne espresso i dlaczego spotkanie z irytującym kuzynem wbrew pozorom wcale nie skraca naszego życia, tylko je wydłuża. Kimkolwiek jesteś i gdziekolwiek czytasz tę książkę, mam nadzieję, że wrócisz z tej podróży zadowolony. Nicklas Brendborg
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?