Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Zbiory Starej Pinakoteki powstały dzięki kolekcjonerskiej pasji kilku linii i kilku pokoleń panującego w Bawarii rodu Wittelsbachów, jednego z najstarszych rodów niemieckich. Na losy kolekcji miały wpływ rozmaite czynniki: zainteresowanie lub brak zainteresowania poszczególnymi malarzami czy szkołami, moda i osobiste upodobania kolekcjonerów, na koniec zwykły przypadek. Istotną rolę odegrały również wydarzenia historyczne: wojny, sekularyzacja, przejście władzy do innej linii rodu, kiedy zabrakło spadkobiercy. Tych, którzy stworzyli podwaliny zbiorów, interesowało malarstwo im współczesne. W wieku XVII kolekcjonerzy zachwycali się artystami włoskimi poprzedniego stulecia i malarstwem barokowym, zapomnieli o własnych artystach czasów wcześniejszych, a malarzy włoskich i niderlandzkich XV wieku nie znali. Dopiero na początku XIX wieku, w epoce romantyzmu, na fali powszechnego zainteresowania średniowieczem zwrócili się ku malarstwu niemieckiemu z czasów przed Dürerem i ku wczesnemu malarstwu niderlandzkiemu. Trzeba tu wspomnieć o nabytej przez Ludwika I kolekcji Boisserée, składającej się wyłącznie z dzieł „starych” twórców niderlandzkich i niemieckich. Pod koniec XIX wieku zwrócono uwagę na sztukę późnego renesansu i manieryzmu. Malarze francuscy i hiszpańscy nie cieszyli się większymi względami, a najcenniejsze nabytki malarstwa tych szkół pochodzą z XX wieku. Tworzenie kolekcji zapoczątkowali w 1528 roku książę Wilhelm IV von Wittelsbach (panował 1508–1550) i jego małżonka księżna Jacobaea von Baden. Postanowili ozdobić Lusthaus, letni pawilon w ogrodzie Rezydencji, serią obrazów o tematyce biblijnej i historycznej, które sławiłyby heroiczne czyny wybitnych mężów i cnoty niezwykłych kobiet. Pracowali nad tą serią najznamienitsi ówcześni artyści niemieccy, reprezentujący główne ośrodki artystyczne południowych Niemiec: Albrecht Altdorfer (Ratyzbona), Hans Burgkmair starszy i Jörg Breu (Augsburg), Barthel Beham (Norymberga), Melchior Feselen, Abraham i Hans Schöpferowie (Monachium) i inni. W 1529 roku Altdorfer ukończył swe słynne arcydzieło Bitwa Aleksandra, pierwszy obraz kolekcji. Cały cykl, składający się z 16 obrazów, był gotowy około 1540 roku. Do dziś zachowało się 14 tych obrazów– 11 znajduje się w jednej z sal Pinakoteki, 3 są w Muzeum Narodowym w Sztokholmie.
Heterotopie to "różnomiejsca". Ich cechą szczególną jest to, że odzwierciedlają pewną formę kulturowej specjalizacji, która sprawia , że miejsca mogą być naprzeciw siebie. To bycie naprzeciw jest w istocie rzeczy pewną komplikacją naszego doświadczenia: jedno miejsce odzwierciedla, ale też neguje lub odwraca własność drugiego, zarazem je dopełniając. Są więc heterotopie także obietnicą możliwości bycia po dwóch stronach. Taka właśnie forma ruchliwości - biorąca się z nieuniknioności przebywania po jednej i po drugiej stronie granic, jakie oznaczają zbiory rozmaitości kulturowych, w jakich uczestniczymy - wydaje się właściwa naszym czasom. Pojęcie heterotopii zatem przeczy nawykowi, jaki człowiek nowoczesny przyswajał za pomocą kosmicznego sposobu orientacji siebie i rzeczy. Przeczy przynależności do jednego miejsca. Przestrzeń, w jakiej doświadczamy współcześnie, wcale nie jest jednorodna, niezwaloryzowana, izotropowa i nie ma uniwersalnej metryki. Żadna też przestrzeń dostępna naszemu doświadczeniu nie przedłuża się w nieskończoność. Istnieją bariery komunikacji i tożsamości zawężenia swobodnych eksploracji i przymusy pozostawania poza. Jeśli więc myśli dają się lokalizować, heterotopie myśli ukazywałyby sposób, w jaki współcześnie doświadczamy ich różnomiejsca w kulturze. A sposób ten charakteryzuje właśnie to, co myśl lokalizuje, co ustala jej pozycję naprzeciw czegoś, co jej przeczy - jako inna myśl lub jakaś postać przedmiotowości - co zarazem ją odzwierciedla, reprezentuje i dopełnia. Niniejszy zbiór tekstów to - w jakimś zakresie - zdanie sprawy z takiego doświadczenia myśli.
W ciągu ostatnich dziesięciu lat zaszło w polskiej kulturze coś niezwykłego, czego konsekwencje
być może nie są zupełnie jasne. Dokonał się przełom. To, co w kwestii homoseksualności do tej
pory było trudne do wypowiedzenia, stało się przedmiotem debat, niekiedy sensownych, często
pełnych przemocy. Samo straszne słowo „homoseksualizm” ze słowa tabu zamieniło się w gadżet
telewizyjnych programów śniadaniowych.
Różowy język to przykład literackiej krytyki zaangażowanej, bo pisząc o homoseksualności i homofobii nie da się w dzisiejszej Polsce pozostać neutralnym. Warkocki pokazuje, jak przełom w myśleniu o homoseksualności dokonał się w najczulszym z możliwych barometrów – literaturze.
Autor analizuje jednak nie tylko utwory literackie, film i teatr, ale również język debaty publicznej. Wskazuje, że autorytety broniące dzieci przed gejami realnie szkodzą dzieciom i młodzieży w szkołach i jako takie mają symboliczną krew na rękach.
Książka łączy cechy, które połączyć niełatwo: jest gorąca i precyzyjna, zaangażowana i spokojna (nawet, gdy padają mocne słowa), pisana przez całą dekadę (z efektem in statu nascendi), koherentna w sensie zamysłu-spoiwa. To książka lokalna i przez to wiarygodna. I jeszcze o jednej cesze nie mogę nie wspomnieć. O ironii. O umiejętności wykorzystania języka homofobii przeciw niej samej i jej świadomym użytkownikom.
Prof. UAM dr hab. Katarzyna Kuczyńska-Koschany
Z jednej strony Różowy język jest refleksją na temat dyskursywnego i politycznego statusu mniejszości seksualnych, z drugiej zaś stanowi meta-komentarz do używanych w tej materii - w szeroko pojętej polskiej sferze kulturowej - narzędzi teoretycznych. [...] Płynny i wartki nurt tekstów emanuje eseistycznym jouissance, któremu czytelnik chętnie się oddaje.
Prof. Joanna Niżyńska, Harvard University
Czy książka ma przyszłość? Trwają gorące dyskusje na ten temat. Wielu nie ma wątpliwości, że drukowane książki, linearna narracja, biblioteki, księgarnie, wreszcie tradycyjni wydawcy zostaną zastąpieni przez elektroniczne dokumenty i instytucje. Eseje zebrane w tym tomie zdecydowanie wskazują inaczej. Autorzy zastanawiają się nad przyszłością książki w kontekście wszechobecnej digitalizacji treści.
"Dyskusja, która złożyła się na tę książkę, odbyła się w czasach, kiedy nie było jeszcze smartphonów, tabletów, e-czytników i elektronicznego papieru. A mimo to, zebrane tu głosy zachowują w pełni aktualność, stawiane diagnozy dotyczące przyszłości książki okazały się być zaskakująco trafne, okazuje się bowiem, że przyszłość książki wcale nie jest tak bardzo zdeterminowana nośnikiem (papierem) i technologią (drukiem) jak zwykliśmy sądzić.
Wieczór wigilijny to niezwykła książka, która zainteresuje nawet najbardziej wymagających czytelników. Znajdziesz tu wiele ciekawych informacji o świętach Narodzenia Pańskiego.
Dowiesz się, jak odpowiednio przygotować się do tych radosnych świąt, skąd przywędrował do nas zwyczaj pieczenia adwentowych pierników, obchodzenia Mikołajek, wysyłania kartek świątecznych czy przystrajania drzewka. Znajdziesz też informacje o kalendarzu adwentowym, wieńcach adwentowych oraz lampionach przygotowywanych na święto św. Łucji - patronki światła oraz ludzi niewidomych.
Przepiękne ilustracje i ciekawe teksty spowodują, że nie będziesz mógł oderwać się od lektury tej książki.
Jak rewolucja technologiczna XX wieku głęboko przeobraziła sztukę i jak wymusiła przewartościowanie materialnej podstawy dzieła?
Elżbieta Wysocka sugestywnie pokazuje zmianę tradycyjnej postaci dzieła – opartej na trwałości jego fizycznego fundamentu – na współczesne formaty cyfrowe, będące odwrotnością cech konwencjonalnych. Niezmienne pozostaje najważniejsze pytanie archiwisty – konserwatora o zachowanie tożsamości dzieła, jego niezbywalnych właściwości w procesie „przepisywania” na nowy nośnik.
Podstawą proponowanej przez autorkę teorii i praktyki konserwatorskiej jest przeformułowana refleksja o sztuce.?
Artykuły zamieszczone w monografii (...) zawierają zarówno rozważania teoretyczne, wyniki badań własnych autorów jak i analizy zastanych materiałów. Wielość poruszanych zagadnień pokazuje złożoność problematyki medycznej i szerzej - biologicznego wymiaru życia społecznego, ale także - konieczność ich socjologicznego oglądu.
Z recenzji wydawniczej dr hab. prof. nadzw. SAN Jolanty Kopki
Podręcznik klasyfikuje i zestawia formy i gatunki twórczości słownej, funkcjonujące we współczesnej kulturze polskiej lub będące dla niej ważnym odniesieniem - od aforyzmu do zinu przez kołysankę, komiks, powieść i wiele innych gatunków. Autorzy proponują ujęcie etnocentryczne, skupiając się na współczesnej kulturze lokalnej, polskiej oraz tych gatunkach, które mają do niej odniesienie i stanowią jej nieodłączną część.
Między tekstem a znakiem to zbiór studiów przygotowanych przez historyków i bibliologów z okazji czterdziestolecia pracy naukowej i siedemdziesiątej rocznicy urodzin Profesor Barbary Trelińskiej. Zamieszczone w nim prace podejmują problematykę z zakresu nauk pomocniczych historii, przede wszystkim zaś dyscyplin szczególnie bliskich zainteresowaniom badawczym Jubilatki. W prezentowanym tomie Czytelnik znajdzie rozważania dotyczące dyplomatyki, epigrafiki, bibliologii historycznej, genealogii oraz heraldyki, które tworzą barwny obraz kultury staropolskiej.
Z marketingowego punktu widzenia produkty regionalne stwarzają szereg zupełnie nowych możliwości dla innowacyjnych działań marketingowych. Działania te wpisują się w szeroki nurt marketingu sensorycznego i nostalgicznego, gdyż w przypadku żywności zmysłowe walory produktu mają kluczowe znaczenie. Należy podkreślić także fakt, że większość produktów regionalnych jest wytwarzanych przez małe i średnie przedsiębiorstwa. Innowacje marketingowe tej kategorii firm dotyczą głównie – obok samego unikatowego produktu – sfery komunikacji marketingowej oraz nowoczesnych kanałów dystrybucji.
W sferze komunikacji marketingowej działania te dotyczą strategii budowania marki oraz wykorzystania nowoczesnych kanałów komunikacji marketingowej, w tym w szczególności kanałów internetowych.
W sferze nowoczesnej dystrybucji głównym wyzwaniem pozostaje znalezienie najbardziej efektywnych kanałów dystrybucji, w tym także wykorzystanie rozwoju sprzedaży przez Internet. W przypadku producentów o większej skali produkcji pojawia się również wyzwanie związane z wejściem z produktami regionalnymi do nowoczesnych kanałów masowej dystrybucji. W przypadku większości producentów produktów regionalnych – z uwagi na mniejszą skalę ich produkcji – pojawia się jednak pytanie o to, czy nie tworzyć alternatywnych,specjalistycznych kanałów dystrybucji – oferujących wyłącznie tę gamę produktów.Trend ten polega w wielu krajach na tworzeniu sieci małych sklepów, także na zasadach franchisingu, zajmujących się dystrybucją tej kategorii produktów według oryginalnej formuły koncepcji sklepu oraz unikatowego merchandisingu.
Wigilia to magiczny dzień nawt dla tych którzy muszą wędrować po kilku domach aby zgodnie z tradycją przełamać się z najbliższymi opłatkiem i kolejny raz usłyszeć wyrzuty po odmowie zjedzenia porcji pierogówlub barszczyku. Wigilia jest jednym z najpiękniejszych dni w roku, bo chociaż na chwilę mamy przy sobie część rodziny Ponad 60 przepisów na tradycyjne dania wigilijne Ponad 30 barwnych fotografii 4 działy : zimne przystawki zupy dania z ryb i desery.
Praca zawiera unikatową próbę zebrania, opracowania i skomentowania najważniejszych dokumentów, które pokazują przede wszystkim różnorodność uwikłań (głównie, choć nie tylko, politycznych), jakim poddana była książka w Polsce po II wojnie światowej.
Obok publikowanych wcześniej aktów prawnych, stanowiących wyraz polityki władz państwowych wobec książki
i ludzi książki, główna jej część zawiera dokumenty mało lub w ogóle nieznane, odnalezione w nierzadko dotychczas niezbadanych przez historyków i bibliologów zespołach archiwalnych. Przechowywane są one głównie w Archiwum Akt Nowych i Archiwum Zakładowym Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Znajdują się wśród nich m.in. archiwalia wytworzone przez odpowiednie wydziały Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od niedawna udostępniane badaczom. Ze względu na to, że do KC PZPR trafiały dokumenty wytworzone przez wiele innych instytucji, zajmujących się sprawami książki - w istocie rzeczy pozwalają one na ogląd tej problematyki z dużo szerszej perspektywy niż partyjne centrum władzy. W zbiorze pojawiają się również materiały innego typu, jak choćby publicystyka czy relacje o charakterze wspomnieniowym
W kolejnych rozdziałach, poprzedzonych krótkimi wstępami wprowadzającymi w ich problematykę, Czytelnik odnajdzie teksty źródłowe, dotyczące problemów oficjalnego ruchu wydawniczego, księgarstwa i poligrafii, cenzury, bibliotek, czytelnictwa oraz publikacji tzw. drugiego obiegu.
Tak skonstruowany wybór źródeł, zaopatrzony w bogaty aparat przypisów, jest w głównej mierze przeznaczony dla studentów kierunków humanistycznych oraz dla osób, które ze względów zawodowych lub z zamiłowania interesują się dziejami kultury polskiej w okresie PRL.
Zabytki przedhistoryczne ziem polskich seria I ,,Prusy Królewskie”.
Przedmiotem tej serii będą: mogiły kamienne, cmentarzyska z grobów skrzynkowych, kamienie ustawiane, groby podkloszowe, popielnice odosobnione, grodziska i wykopaliska z Prus Zachodnich.
Publikacja „Format MARC 21 rekordu bibliograficznego dla dokumentu ikonograficznego” jest przeznaczona dla bibliotek współtworzących katalog centralny NUKAT, ale może być również przydatna w instytucjach, w których opracowuje się dokumenty ikonograficzne z wykorzystaniem formatu MARC 21 niezależnie od wykorzystywanego w tym celu oprogramowania. Instrukcja zawiera zasady stosowania formatu zgodne z wytycznymi polskich norm opisu bibliograficznego i międzynarodowymi przepisami katalogowania oraz regułami opracowywania dokumentów obowiązującymi w katalogu NUKAT.
Forma wydawnicza publikacji w postaci wydawnictwa skoroszytowego, wymiennokartkowego umożliwi sprawną jej aktualizację. Kolejne iteracje będą zawierały najnowsze zapisy struktury formatu MARC 21 wraz z zasadami katalogowania i będą zastępowały starsze wersje.
W 69 numerze Frondy przyglądamy się temu, co mówią o swojej wierze więźniowie. Sprawdzamy, czy życie chrześcijańskie nie opiera się przypadkiem na tej samej świadomości, jaka powinna towarzyszyć każdej resocjalizacji: "Tak. Jestem przestepcą, grzesznikiem, jestem więźniem".
Ochrona zabytków w rozumieniu przyjętym w obowiązującej w Polsce ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z 23.7.2003 r. oznacza działania organów administracji publicznych podejmowane w celu:
zapewnienia warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych umożliwiających trwałe zachowanie zabytków oraz ich zagospodarowanie i utrzymanie;
zapobiegania zjawiskom niepożądanym: niszczeniu i niewłaściwemu korzystaniu z zabytków, ich kradzieżom, zaginięciom, nielegalnemu wywozowi za granicę;
kontrolowania stanu zachowania i przeznaczenia zabytków;
uwzględniania zadań ochronnych w procesie planowania, zagospodarowania przestrzennego oraz kształtowania środowiska.
Prezentowany komentarz, autorstwa dr Bartłomieja Gadeckiego stanowi szczegółowe i zarazem praktyczne omówienie przepisów karnych zawartych w komentowanej ustawie (art. 108-120 OchrZabU).
Niniejsza pozycja daje możliwość zapoznania się Czytelnikowi z problematyką m.in.:
niszczenia zabytków,
wywozu zabytków za granicę bez pozwolenia,
podrabiania zabytków,
zbywania podrobionych zabytków,
utrudniania dostępu do zabytku organowi ochrony zabytków,
prac konserwatorskich bez zezwolenia.
Komentarz w sposób jasny i przejrzysty pozwala na rozwiązanie pojawiających się w
praktyce problemów związanych z wykładnią przepisów karnych zawartych w ww. ustawie oraz uwzględnia wszelkie zmiany jakie dokonały się w obrębie omawianych przepisów, w tym dotyczące sankcji grożących m.in. za:
niedotrzymanie terminu powiadomienia o przywiezieniu zabytku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po upływie ważności pozwolenia,
brak niezwłocznego powiadomienia wojewódzkiego konserwatora zabytków lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta) albo dyrektora urzędu morskiego o odkryciu w trakcie prowadzenia robót budowlanych lub ziemnych przedmiotu o możliwości odkrycia zabytku,
niepowiadomienie niezwłocznie wojewódzkiego konserwatora zabytków lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta) albo dyrektora urzędu morskiego o przypadkowym odkryciu przedmiotu, co do którego istnieje przypuszczenie, iż jest on zabytkiem archeologicznym, a także nie zabezpieczenie, przy użyciu dostępnych środków, tego przedmiotu i miejsca jego znalezienia.
Książka skierowana jest do osób zawodowo zajmujących się problematyką przestępczości przeciwko zabytkom, w szczególności dla praktyków prawa - adwokatów, prokuratorów, radców prawnych, sędziów, stanowi ona również nieocenioną bazę wiedzy dla urzędników podmiotów zajmujących się ochrona zabytków oraz funkcjonariuszy policji, jak również doktorantów, aplikantów zawodów prawniczych i studentów.
Józef Garliński (1913–2005), oficer Komendy Głównej AK, więzień Pawiaka, Oświęcimia i kacety w Neuengamme, współtwórca Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Londynie, przez wiele lat prezes Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, działacz społeczny środowiska polskiej emigracji politycznej, członek Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej, profesor PUNO. W 1939, jako porucznik 1 pułku szwoleżerów, w ramach Warszawskiej Brygady Kawalerii walczył w wojnie obronnej. Po klęsce wrześniowej udało mu się dotrzeć do Warszawy, gdzie szybko dostał się w struktury konspiracji. Mając 29 lat został szefem Wydziału Więziennego, a następnie Wydziału Bezpieczeństwa Komendy Głównej Armii Krajowej. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Na London School of Economics and Political Science uzyskał tytuł doktora filozofii. Był zapraszany na wykłady do Stanów Zjednoczonych, Kanady, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii i Skandynawii. W Polsce swoją wiedzą mógł dzielić się dopiero po roku 1989. Zawsze i wszędzie bronił dobrego imienia Polski, odkłamywał zafałszowania, upowszechniał prawdę i dokonania. Autor 15 książek, z których najbardziej znane to Oświęcim walczący, Ostatnia broń Hitlera, Enigma.
Tematem książki jest Akatyst ku czci Bogurodzicy, który, wraz z towarzyszącą mu ikoną, był jednym z podstawowych składników kultu prawosławnego, oddziałując również poza granice prawosławia, między innymi na ziemie polskie. Autorka koncentruje się na rozpoznaniu złożonej charakterystyki medialnej zjawiska (określanej przez nią generalnie jako styk oralności i piśmienności), badanej w samym tekście i w pewnej mierze w jego wykonaniach w ramach kultu. Charakterystyka ta służy wydobyciu złożonych funkcji, jakie pełnił Akatyst, służąc celom pamięci – również mającej charakter niejednorodny, różnie się realizującej i pełniącej różne role.
Napisz książkę i zostań uznanym autorytetem!
To jest pierwsza książka, która krok po kroku pokazuje, jak umiejętnie można promować się na rynku i w ten sposób zdobyć szybko przewagę nad konkurencją.
Z poradnika dowiemy się:
? Dlaczego rynek wymusza umiejętność pisania?
? Jak pisać efektywnie, o czym, dla kogo i gdzie szukać inspiracji?
? Jak napisać i wydać dobrą książkę?
? Jaka jest siła w Public Relations?
? Jak stać się uznanym ekspertem?
? Jak przyśpieszyć i zwiększyć szansę na sukces?
Wraz z wydaniem własnej książki How to Start a Small Business in Canada moja liczba klientów pokaźnie wzrosła. Wiele cennych i efektywnych wskazówek w czasie procesu powstawania książki zawdzięczam mojemu coachowi, Pani Tallar.
Tariq Nadeem
Chciałbym mieć tę wiedzę i takie wskazówki kilkanaście lat temu, kiedy stawiałem pierwsze kroki jako autor i tak długo tylko marzyłem o tym, by wydać moją książkę.
Mariusz Bober
Książkę pani Tallar Jak napisać i wydać książkę przeczytałam z ogromnym zainteresowaniem. Autorka wykazuje znakomitą znajomość tematu. Cenne informacje są przekazane w zwięzły, logiczny i obrazowy sposób. Entuzjazm i pozytywna energia autorki są taką inspiracją, iż czytając ten poradnik odczułam rosnące przeświadczenie, że ja też może jestem w stanie coś napisać i zaistnieć na rynku. Lektura jest pożyteczna dla każdego.
Maria Kasina
Grażyna Grace Tallar ? autorka wielu książek i artykułów publikowanych na kilku kontynentach, Managing Editor Storyalis III ? Antologii pisarzy ontaryjskich, redaktor merytoryczny, szef kontentu, dziennikarka. Konsultant biznesowy, projektantka nowoczesnego systemu zatrudniania 3D Recruiting oraz międzynarodowy ekspert i coach w dziedzinie inteligencji emocjonalnej, Self-PR oraz wystąpień publicznych. Jej podręczniki są wykorzystywane jako materiały w Humber College Canada. Absolwentka UW oraz montrealskiego uniwersytetu McGill.
Nie spotkałam nawet jednego autora, który by żałował, że napisał książkę!
Sposób życia małżeństw i rodzin przedstawionych na kartach Pisma Świętego wydaje się być nie tylko bardzo odległy współczesnemu człowiekowi ze względu na czas i warunki bytu, ale także staje się niezrozumiały przez złą interpretację przede wszystkim systemu patriarchalnego, w którym żyła rodzina biblijna.
Książka Moniki Erlich przybliża współczesnemu czytelnikowi problem patriarchatu, jego genezy w kulturach Starożytnego Bliskiego Wschodu. Wyjaśnienie i prawidłowe rozumienie tego systemu pozwala autorce na ukazanie poszczególnych instytucji, które tworzyły małżeństwo i rodzinę biblijną. Tu autorka posługuje się przede wszystkim licznymi tekstami zarówno ze Starego i Nowego Testamentu.
Ze względu jednak na fragmentaryczność danych biblijnych co do formy życia rodzinnego, Monika Erlich rozszerzyła pole badań sięgając także do tekstów pozabiblijnych i przedstawiając także życie rodzinne, tzw. kultur biblijnych, które mniej lub bardziej wpływały na kształtowanie się sposobu życia małżeńskiego i rodzinnego w Biblii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
