Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Publikacja została przygotowana z myślą o tych, którzy poszukują materiałów do ćwiczenia się w sztuce kaligrafii artystycznej. Dzięki zawartym w niej przykładom użycia pisma w stylu retro czytelnik ma szansę nie tylko przyjrzeć się kształtowi ozdobnych liter, ale także samodzielnie poćwiczyć ich wykonanie. Ułatwia to układ książki prezentacji każdej litery alfabetu (małej i wielkiej) towarzyszy liniatura, w której można doskonalić umiejętność prowadzenia ręki, a przykłady znanych formuł i imion napisanych w stylistyce retro umożliwią stworzenie własnych, niepowtarzalnych zaproszeń, życzeń świątecznych i innych kartek okolicznościowych.
Kultura strategiczna Turcji za czasów Atatürka stanowi studium przypadku rozwoju kultury strategicznej w szczególnym momencie transformacji kulturowo-politycznej Turcji. Autorka omawia źródła kultury strategicznej, wskazuje kulturowe aspekty, na których się ona opiera, oraz analizuje jej nośniki i skutki. W polskiej literaturze przedmiotu nie istniała do tej pory tak precyzyjna analiza kultury strategicznej omawianego państwa, dlatego publikację należy uznać za nowatorską. W pracy wykorzystano dziesiątki opracowań oraz wiele artykułów i raportów, jest ona także wynikiem wieloletnich badań prowadzonych w Turcji, co dodatkowo podnosi jej wartość.
„Publikacja Agaty Karbowskiej jest szczególnie frapującym obrazem tożsamości kraju, w którym obecnie następują dziejowe zmiany, i stanowi pokłosie badań, jakie prowadziła Autorka w ciągu swoich licznych podróży do Turcji. Miała zatem niepowtarzalną okazję, aby nie tylko zebrać dużą ilość materiału badawczego, lecz również poczuć atmosferę kraju na fali wielkich przemian. (…) Omówienie pewnych aspektów społeczno-gospodarczych, wzbogaconych polityczno-ekonomicznymi oraz zapleczem historycznym dotyczącym nowo utworzonej Turcji, poparte świeżym spojrzeniem na ten kraj, wydaje się nie do przecenienia. Niewątpliwym walorem publikacji jest bez wątpienia fakt, że w związku z wielką popularnością kwestii strategii Turcji jako obiektu analizy stanie się ona punktem odniesienia dla wielu badaczy”.
Z recenzji naukowej prof. dr. hab. Huberta Królikowskiego
Niesztampowa książka aktywnościowa o tworzeniu i projektowaniu książek, dla młodzieży i dorosłych
„Książka do zrobienia” w inspirujący i dowcipny sposób opowiada o projektowaniu książek. Zapewnia wybuchową mieszankę zabawy, zrozumienia i wiedzy, wciągając czytelnika w proces twórczy. Dowiecie się z niej o artystycznym geście, o literach i typografii, o relacjach między słowem i obrazem, o zasadach kompozycji. A także o tym, co powstaje z połączenia wszystkich tych elementów – o książce, o tym, czym ona jest i czym może być.
Spróbujcie swoich sił jako pisarze, poeci, ilustratorzy i typografowie. Połączcie kropki, uchwyćcie słowa, przyprawcie ogonki literom, napiszcie limeryk, namalujcie upływ czasu. Uczeszcie myśli, rozpętajcie burzę. Bądźcie artystami! Uwolnijcie wyobraźnię i zróbcie książkę z Aleksandrą Cieślak.
Książka to chyba najszlachetniejszy przedmiot, jaki powstaje z papieru. Może być dziełem sztuki nie tylko ze względu na treść, ale także ze względu na formę – projekt typograficzny i oprawę. Ogromny wpływ na jej ostateczny wygląd mają jakość i właściwości papieru, z którego została zrobiona. Nie przypadkiem my, papiernicy, od dawna myśleliśmy o „Książce o książce” – i niezmiernie nas ucieszyło, że na podobny pomysł wpadły osoby, dzięki którym powstała „Książka do zrobienia”: autorka i wydawczynie. Od samego początku gorąco im kibicowaliśmy!
Święta to głównie spotkania z najbliższymi, oczywiście przy stole. Niech będą one niezwykłe, zgodne z naszym gustem i upodobaniami, bo od ich urody zależy również nastrój tych chwil. Dodatkowa praca włożona w przygotowanie aranżacji stołu zawsze się opłaci: być może piękno, które jest wokół, sprawi, że będziemy lepsi.
Rozprawa, oryginalna na gruncie polskiej muzykografii w swym socjologicznym ujęciu, od przeglądu reliktów antyku i wybranych toposów w europejskiej kulturze prowadzi czytelnika do prezentacji myśli na temat znaczenia uprawy wina dla innowacyjnych tendencji rozwoju muzyki. Podstawą tych rozważań jest ogólny przegląd muzycznych przemian stylowych w odniesieniu do historii europejskiej kultury oraz wykład na temat muzycznych konsekwencji odwiecznych zróżnicowań kultury niemieckiej i francuskiej. Praca w swym interdyscyplinarnym charakterze zbliża się do obecnie kultywowanej, rozszerzonej hermeneutycznie, nauki o muzyce, ujmowanej na tle wielowymiarowo rysowanej humanistyki.
Tematem monografii i przedmiotem zawartych w niej studiów jest semiotyka interpersonalnych relacji proksemicznych w dzisiejszym świecie. Studiując to zagadnienie, autor stawia trzy hipotezy badawcze. Po pierwsze, relacje interpersonalne odnoszące się do przestrzeni społecznej stanowią nie odległy margines, lecz bardzo istotny wyznacznik charakterystyki każdego systemu kultury. Po drugie, tradycyjne sposoby definiowania proksemiki akcentujące istnienie barier międzyludzkich ujmują złożoną problematykę tej dziedziny nauki o znakach i znaczeniu zbyt wąsko i z reguły schematycznie. I po trzecie, głębokie przemiany relacji proksemicznych, jakie dokonują się w makrosystemie kultury współczesnej, wywierają zasadniczy wpływ na funkcjonowanie samej kultury i sposób uczestnictwa w niej jednostek, grup oraz zbiorowości. Ekosystem kultury – rozpatrywany w kategoriach proksemiki relacji interpersonalnych - nie jest abstrakcyjnym modelem, lecz złożonym systemem operacyjnym organizującym codzienne warunki egzystencji jednostek, grup i zbiorowości.
Niezbędna lektura dla wszystkich pasjonatów arteterapii ceniących rzetelną wiedzę, zainteresowanych nie tylko praktycznym aspektem terapii sztuką, ale również aspektem historycznym – jak to się wszystko zaczynało.
Niezwykła podróż przez czas i przestrzeń - historia od czasów przedwojennych do współczesnych, droga od Wołynia przez Polskę na „Ziemie Odzyskane”. A wszystko to jako wyraziste tło dla procesu powstawania i krystalizowania teorii kulturoterapii, i później arteterapii nierozerwalnie złączonej z kulturą.
Książka dla wszystkich kobiet, które pragną wiedzieć, jak ubrać się odpowiednio do okazji, żeby zawsze wygladać elegancko. To właśnie znajomość zasad w połączeniu z pewną wrażliwością estetyczną pozwalają na dobry wygląd zapewniający większą pewność siebie. Mało co dodaje tak pewności siebie jak świadomość własnej atrakcyjności, niewymuszonej swobodnej elegancji.
Autorki wykorzystały swoje wieloletnie doświadczenia z pracy na różnych obszarach związanych z wizerunkiem: publicystyki, dyplomacji, szkoleń, konferencji, indywidualnych spotkań, rozmów i obserwacji. Dzieki nim poznajemy zasady dress code’u, które warto poznać i wykorzystywać w kreowaniu swojego wizerunku.
Ta wyjątkowa książka jest ukoronowaniem mojej siedemnastoletniej kariery. Przez ten czas szlifowałem każdy szczegół w najlepszych przepisach na zachwycające dania i dzieliłem się z Wami wieloma wskazówkami i sztuczkami, byście za każdym razem mogli osiągać znakomite efekty kulinarne. Ponieważ to moja pierwsza i ostatnia książka z przepisami na święta, dołożyłem wszelkich starań, by była jak najlepsza. Będę zaszczycony, jeśli stanie się ona częścią Waszych bożonarodzeniowych przygotowań, oferując wsparcie i pomoc, dodając otuchy i wiodąc ku naprawdę smakowitym świętom. Mam nadzieję, że będziecie wracać do niej każdego roku. Radosnych świąt Bożego Narodzenia dla Was i dla Waszych bliskich ode mnie i od mojej rodziny!
Jamie Oliver
Mówiąc i pisząc dzisiaj o rozkwicie prasy żydowskiej w II Rzeczypospolitej, zapomina się, że w dużej mierze odpowiedzialna była za to działalność litwaków - migrantów ze strefy osiedlenia i z głębi Rosji, którzy na początku XX w. przynieśli do Królestwa Polskiego ideę narodu żydowskiego jako wspólnoty politycznej mającej obowiązki, ale i prawa. Wspólnota ta była konstruowana na lamach i za pomocą prasy codziennej w języku jidysz, budząc zaniepokojenie polskiej opinii publicznej i środowisk asymilatorskich, które widziały w niej narzędzie rusyfikacji Żydów polskich. Fakt. ze większość czytelników sięgała po gazetę w jidysz dlatego, że nic umiała czytać po rosyjsku ani po polsku, nie miał większego znaczenia dla logiki tej wizji. Len żydowsko-rosyjsko-polski „trójkąt bermudzki”, w którym przepadały wszystkie rozsądne argumenty, stanowi nieodłączny element historii prasy jidyszowej na ziemiach polskich, podobnie jak proces stopniowego przekształcania się litwaków w Żydów polskich.
Książka wypełnia lukę w dotychczasowej historiografii Żydów wschodnioeuropejskich, opisując powstanie prasy codziennej w języku jidysz jako zjawiska społecznego z pogranicza kultury masowej, historii idei i kultury politycznej. Na szeroko zarysowanym tle historii wielojęzycznej prasy żydowskiej w Cesarstwie Rosyjskim w XIX w. pokazano przełomową rolę rewolucji 1905 r. i warszawskiego dziennika „Hajnt” oraz wpływ tzw. litwaków na rozwój nowoczesnej tożsamości narodowej Żydów polskich.
Dziecko, żyjące w dziewiętnastowiecznych realiach ziem polskich skupiło uwagę autorów piątego tomu z serii wydawniczej Życie prywatne Polaków w XIX wieku. Ukazanie „świata dziecka” jest niewątpliwie wyzwaniem ze względu na ograniczoną podstawę źródłową. „Dziecięcy świat”, dziecięcy sposób postrzegania rzeczywistości jest właściwie pozbawiony bezpośrednich źródeł, najmłodszych poznajemy głównie z opisów ich rodziców, dorosłych opiekunów, nauczycieli lub obserwatorów, a memuary odnoszące się do dzieciństwa zazwyczaj powstawały kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt lat później i zostały napiętnowane doświadczeniem „życia”.
Tematyka zawarta w tomie ogniskuje się wokół kilku głównych wątków tematycznych. Podjęto zagadnienia dotyczące miejsca dziecka w rodzinie i jego codzienności w różnych warstwach społecznych i w różnych środowiskach, kwestie ochrony życia i zdrowia dziecka, zabawek i rozrywek dziecięcych, podróży do kurortów, przybliżono „dziecko” w systemach edukacyjnych i wychowawczych, ukazano szereg portretów dziecięcych w rodzinach i obraz dziecka w literaturze epoki. Z wielu tekstów wyłania się obraz „trudnego dzieciństwa”.
Poszczególne rozdziały przybliżają niepodejmowane dotąd zagadnienia społeczno-kulturowe, skupiając swoją uwagę na blaskach i cieniach dzieciństwa. Uzupełniają badania nad życiem prywatnym społeczeństwa polskiego w XIX wieku i uświadamiają konieczność dalszych eksploracji na tym obszarze.
Najczęściej historię traktuje się jako domenę działalności ekspertów – historyków, zaś pamięć jako wytwór wspólnot pamięci. Ta ostatnia może obejmować pamięć rodzinną czy komunikacyjną, jak i pamięć społeczności lokalnych, regionalnych czy narodowych. W tym drugim przypadku stanowi ona podstawę do kształtowania się tożsamości grupowej, ale może również być wykorzystywana do legitymizacji porządku politycznego. Wówczas często staje się polem walki ideologicznej. Już wstępny przegląd treści książki wskazuje na wielopłaszczyznowość zagadnień związanych z (nie)pamięcią
zbiorową i jej znakami w przestrzeni. Poczynając od rozważań teoretycznych, mających na celu określenie zakresu i pola działań, po studia przypadku skupiające się na performatywnym wymiarze pamięci zbiorowej – na uczestnikach rytuałów pamięci: od grup rekonstruktorskich, poprzez młodzież dbającą o miejsca pamięci i świadków historii, po rowerzystów budujących tor dla rowerów górskich na Kopcu Powstania Warszawskiego. Innym, niezbędnym wymiarem badań nad pamięcią zbiorową, jest badanie pamięci miejsc, a więc w wąskim znaczeniu tego terminu – historii upamiętnień w krajobrazie kulturowym kraju. Mamy nadzieję, że książka ta zainteresuje naukowców, studentów i pasjonatów interesujących się przeszłością i podchodzących do niej z wielu różnych perspektyw: historycznej, kulturoznawczej, antropologicznej, etnologicznej i socjologicznej.
Tom zawiera prace poświęcone relacji słowa i obrazu w kulturze. Obejmuje
rozprawy i artykuły następujących autorów: Mieke Bal, Justyna Jaworska, Agnieszka Karpowicz, Jan Mencwel, Antoni Michnik, Anna Mikonis, W.J.T Mitchel, Małgorzata Mostek, Igor Piotrowski, Anna Rogozińska, Diana Shaffer, Katarzyna Słoboda, Jerzy Stachowicz, Matylda Szewczyk, Aron Kibédi Varga, Małgorzata Witkowska, Łukasz Zaremba, Justyna Żelasko.
Obszerny dział recenzji i not zawiera omówienia najważniejszej literatury przedmiotu - polskiej i tłumaczonej.
Otrzymujemy księgę omawiającą podejmowane zagadnienie z różnych perspektyw i w odniesieniu do różnych zjawisk, z wykorzystaniem narzędzi wypracowanych przez różne szkoły metodologiczne, a jednocześnie – co stanowi rzadkość w tego typu wieloautorskich przedsięwzięciach – tom koherentny, zmierzający do jasno sformułowanych wniosków, które z jednej strony poszerzają istniejący stan wiedzy na temat poszczególnych twórców, dzieł, nurtów w literaturze i kulturze, z drugiej zaś mają przełożenie praktyczne, przede wszystkim w zakresie inspiracji dalszych badań i strategii „postępowania z literaturą” we wszystkich środowiskach, które są powołane do animacji postaw proksiążkowych.
Literatura dla dzieci i młodzieży od początków swego istnienia, a także – jak dowodzi Francesco M. Cataluccio – kultura współczesna dotknięte są „niedojrzałością, chorobą naszych czasów”. Choroba ta, jak dowodzi niniejsza książka, ujawnia się przede wszystkim w infantylizowaniu odbiorcy wirtualnego, bohatera, stosowanych w sztuce środków wyrazu, w formach ułatwionych i uproszczonych. Autorzy tomu dostrzegają to niebezpieczeństwo, zarazem jednak dowodzą, że infantylizacja jest formą strategii komunikacyjnych, przybiera często postać swoistej prowokacji, która – paradoksalnie – wydobywa pokłady mądrości, odpowiedzialności i dojrzałości hipotetycznego odbiorcy sztuki, wzmaga jego kreatywność i sprzyja rozwojowi kontaktów z literaturą i
Z recenzji dr. hab. prof. UW Grzegorza Leszczyńskiego
Przewodnik po sakramentarzach powstał jako pomoc dla osób zainteresowanych liturgią łacińską i księgami liturgicznymi w średniowieczu. W opracowaniu wykorzystano wydania i wcześniejsze wykazy sakramentarzy, studia im poświęcone, katalogi bibliotek i wystaw, a także informacje uzyskane z Internetu lub bezpośrednio z instytucji bibliotecznych. Dzięki współpracy z profesorami Giacomo Baroffio i Manlio Sodi przy realizacji projektu poświęconego katalogowaniu sakramentarzy i mszałów pochodzenia włoskiego udało się pozyskać informacje o wielu małych fragmentach sakramentarzy w zbiorach włoskich i zagranicznych.
Na opracowany przewodnik składa się 1179 jednostek opisanych sakramentarzy i ich fragmentów. Ze względu na znaczenie liturgiczne i historyczne do katalogu włączono także małe fragmenty sakramentarzy, które powstały przed XIII wiekiem i zachowały się jako pozostałości ksiąg utraconych lub rozczłonkowanych (membra disiecta). Poszczególne jednostki zawierają zwięzły opis dokumentu z podaniem jego miejsca przechowania i sygnatury, liturgicznego typu sakramentarza, stanu zachowania (palimpsest, fragment), liczby kart i ich wymiarów, czasu powstania i miejsca pochodzenia. Kolejne elementy to odniesienia bibliograficzne oraz sumaryczny opis zawartości treściowej na podstawie wydań i wcześniejszych opracowań, jak też odczytu z mikrofilmów (ok. 40 kodeksów). Nie zawsze jednak udało się uwzględnić wszystkie elementy opisowe, zwłaszcza gdy chodzi o małe fragmenty.
Fragment Przedmowy
„Jest to praca z pogranicza antropologii kulturowej i socjologii kultury ukierunkowanych językoznawczo, ze swoim bogatym w tym zakresie dorobkiem. Jest to także interesujące, a nawet w pewnych fragmentach nowatorskie studium socjologiczno-antropologiczne subkultury rap, pokazanej na płaszczyźnie porównań jej dwóch „narodowych” wariantów […]. Po lekturze recenzowanej rozprawy należy uznać, że może ona stanowić klucz do zrozumienia istoty kultury młodzieżowej, podłoża nieustannie odradzającego się w różnych częściach świata buntu i protestu młodzieży, a także do wytyczenia dróg dialogu z młodym pokoleniem, podstaw jego edukacji kulturowej i kulturalnej i, co ważne, edukacji społecznej, w dwóch różnych kontekstach państwowo-narodowych”.
Prof. zw. dr hab. Halina Rusek, Uniwersytet Śląski
„Praca lokuje się w obszarze bardzo dobrze metodologicznie przemyślanej i przeprowadzonej analizy antropologiczno-socjologicznej. Ma w pewnej mierze interdyscyplinarny charakter […].Badania tożsamości młodych Polaków i Ukraińców, prowadzone w dwóch krajach i językach, same w sobie stwarzają bariery i trudności komunikacyjne i badawcze. Autorowi udało się przeprowadzić i zinterpretować postawy, tożsamości i opinie o subkulturze rap, pozwalające na analizę porównawczą i poszukiwanie – niezależnie od różnic – wspólnych elementów obrazu rapu funkcjonującego w warstwie językowo-symbolicznej”.
Prof. zw. dr hab. Tadeusz Paleczny, Uniwersytet Jagielloński
B a r t ł o m i e j K o t o w s k i – doktor nauk humanistycznych, antropolog, filolog. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Jana Kochanowskiego. Ukończył studia doktoranckie z zakresu socjologii i antropologii kulturowej (2013) prowadzone przez Uniwersytet Warszawski, gdzie również obronił swoją dysertację (2015). Najważniejsze zainteresowania badawcze: antropologia lingwistyczna, antropologia tożsamości, antropologia młodzieży, antropologia współczesności, kultura popularna, semiotyka kultury, etnogra?a Federacji Rosyjskiej i Ukrainy, socjoantropologia.
W XVIII w. Jelenia Góra stała się ważnym ośrodkiem rzeźbiarskim, głównie za sprawą utalentowanej rodziny Bechertów, prężnie działającej w pierwszej połowie stulecia, oraz Augustina i Heinricha Wagnerów, aktywnych od lat 70. Rozpoznanie obfitej i odznaczającej się wysoką klasą artystyczną twórczości Bechertów pozwoliło nie tylko znacznie poszerzyć wiedzę na temat śląskiej rzeźby barokowej, ale również dokonać istotnych przewartościowań w obrazie nowożytnej sztuki tego regionu, w którym do niedawna nie dostrzegano znaczenia Jeleniej Góry. W książce uwzględniono ponadto wielu innych rzeźbiarzy pracujących w tym mieście, w większości o nieznanym obecnie dorobku, a także artystów spoza Jeleniej Góry, którzy pozostawili tam co najmniej jedną pracę.
Naucz się tworzyć liternicze dzieła sztuki. Pomoże ci w tym Liternictwo. Sztuka pięknego pisania, niezwykła, interaktywna książka, pełna twórczych propozycji, zabawnych ćwiczeń i prostych zadań do wykonania krok po kroku. Od nowoczesnej kaligrafii do pisania kredą – odkryjesz różnorodność niepowtarzalnych sposobów przemieniania słów i liter w zachwycające dzieła, które można wykorzystać jako prezenty, ozdoby domu i na wiele innych sposobów. Zobacz, jak rysować spirale i zawijasy, pisać pędzlem na płótnie, sporządzić kartę dań, zdobić ceramikę i konwertować prace na formę cyfrową, by móc je wydrukować. Prócz tego książka zapewni ci bogactwo inspiracji i pomocnych wskazówek, zachęcając i ucząc w trakcie twojej twórczej podróży literniczej. Znajdziesz tu też liczne strony, na których możesz poćwiczyć, żeby rozwinąć własny styl pięknego pisania.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
