Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
"Joan Didion – jeden z najdonioślejszych głosów literackich ostatnich dekad. Napisała pięć powieści i dziewięć książek nonfiction. Za swoją twórczość otrzymała liczne nagrody, w tym National Book Award.
„Dryfując do Betlejem” to zbiór reportaży o Ameryce lat sześćdziesiątych. Książka, która dla wielu pokoleń pisarek i artystek stała się punktem odniesienia i nadal nim pozostaje. Didion pisze o kontrkulturze, San Francisco, narkotykach, morderstwach, maoistach z Kalifornii, zgniliźnie Hollywood, naiwniakach bez grosza, ospałej klasie średniej, miłości i Dolinie Śmierci… O epoce przełomu.
„Rzadki popis. Jedna z najlepszych współczesnych prozaiczek tworzących w naszym kraju”.
The New York Times Book Review
„Historie Didion wydają się dzikim i pełnym pasji dramatem, czymś, na co można położyć dłoń, by wybadać puls, czymś do czego można przyłożyć ucho, by usłyszeć opowieść”.
The Village Voice
„Nasza najważniejsza eseistka”.
Jerzy Kosiński, The L.A. Times
"
Przeszłość zawarta w zabytkach i ludzkiej pamięci wpływa na kształt wielu dziedzin współczesnego życia społeczno-kulturową, estetyczną, psychologiczną oraz polityczno-ideologiczną (). Redaktorkom niniejszego tomu zależało na interdyscyplinarnym ujęciu problematyki ochrony dziedzictwa kulturowego, by wskazane w poszczególnych artykułach wizje, opinie, komentarze i spostrzeżenia służyć mogły stworzeniu narzędzi przydatnych zarówno w badaniach komparatystycznych, jak i w poszczególnych instytucjach kultury i sztuki. W opracowaniu tym podjęto więc zagadnienia dotyczące: problemów towarzyszących ochronie dziedzictwa kulturowego i innowacyjnych metod jego promocji, zaangażowania państwowych i prywatnych organów do ochrony zabytków przeszłości, roli produktów turystyki historycznej i kulturowej w kształtowaniu pamięci zbiorowej, produktów turystycznych rozumianych jako narzędzia polityki historycznej, interpretacji dziedzictwa pojmowanego jako szansa na rozwój społeczności lokalnych, a także wpływu dziedzictwa na edukację historyczną.Fragment WstępuPraca stanowi bardzo dobry przykład możliwości wynikających z interdyscyplinarnego ukazania ważnej tematyki ochrony i promocji dziedzictwa kulturowego. Jest to już szósty tom cyklu i wypada wyrazić uznanie i podziękowanie za przygotowanie tak ciekawego zbioru artykułów.Z recenzji dr. hab. Wojciecha Krawczuka, prof. UJRecenzowana praca jest juz szostym opracowaniem zbiorowym z cyklu Historia pamiec tozsamosc w edukacji humanistycznej, rozszerzajacym kontekst dotychczasowych analiz tym razem o problematyke () dziedzictwa kulturowego i jego roli w zachowaniu pamieci o przeszłosci. Wybor ten uwazam za niezwykle udany i bardzo potrzebny.Z recenzji dr hab. Danuty Konieczki-Śliwińskiej, prof. UAM
Choć trudno w to uwierzyć, w zbiorach wielu szacownych bibliotek świata znaleźć można KSIĄŻKI OPRAWIONE W LUDZKĄ SKÓRĘ. Megan Rosenbloom postanowiła się dowiedzieć, skąd wzięły się te eksponaty i jaka jest ich historia - zaczęła badania nad bibliopegią antropodermiczną. Jej śledztwo otwiera przed nami MROCZNE ARCHIWA dziejów medycyny, zbrodni i kolekcjonerstwa.Co kierowało doktorem Houghem, że zdecydował się oprawić w skórę swojej pacjentki aż trzy traktaty medyczne? Kim był George Walton, który polecił, aby jego własna skóra posłużyła za oprawę jego wspomnień (w dwóch egzemplarzach)? Czy w rewolucyjnej Francji naprawdę działała garbarnia ludzkiej skóry? I jak zmierzyć się z prawdą o makabrycznych eksponatach na półkach - czy powinniśmy wyprawić pogrzeb tak oprawionym książkom?Choć przedmioty wykonane z ludzkiej skóry kojarzą nam się przede wszystkim z nazistowskimi zbrodniarzami, tak naprawdę mają więcej wspólnego z wiktoriańskimi chirurgami i ich badaniami anatomicznymi. Oprawione w ludzką skórę tomy to MROCZNE DZIEDZICTWO ROZWOJU WIEDZY MEDYCZNEJ, z której do dziś wszyscy korzystamy, i etyki w nauce. Aby je pokazać, Megan Rosenbloom zabiera nas w podróż po świecie nauki i zbrodni - od najwspanialszych muzeów i bibliotek przez laboratoria naukowców do cuchnących garbarni i salonów tatuażu.LEKTURA OBOWIĄZKOWA DLA FANÓW RZEŹNIKÓW I LEKARZY"Wbrew wszystkiemu zachwycająca Bez względu na to, jak zwariowana lub tragiczna jest historia każdej z książek, Megan Rosenbloom podchodzi do nich z tak dobrym nastawieniem, solidną naukową wiedzą i prawdziwym szacunkiem dla zmarłych, że Mroczne archiwa stają się afirmacją życia Mroczne? Zawsze. Obrzydliwe? Tylko czasami"."Wired""Megan Rosenbloom to doskonała przewodniczka po mrocznym i złowrogim świecie zamieszkałym przez wiktoriańskich przestępców, porywaczy ciał i badaczy anatomii - wszystkich tych, którzy mieli swój wkład w makabryczną sztukę oprawiania książek w ludzką skórę"Lindsey Fitzharris, autorka Rzeźników i lekarzy
Już po raz trzeci oddajemy w ręce czytelników kolejny tom z serii Collectio Cathalogorum Gnesnensium.Tym razem publikacja poświęcona jest problematyce przedstawionej na wystawie czasowej pt. Kultura muzyczna w początkach państwa polskiego, którą prezentowano w gnieźnieńskim Muzeum w 2019 roku.Muzyka towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Zalicza się dziś do uniwersaliów kulturowych. Jej obecność we wszystkich społecznościach, również u pierwszych Słowian, nie budzi żadnych wątpliwości 2. Wiedzę na temat dawnych instrumentów, zapisów nutowych czy zwyczajów związanych z muzyką czy muzykalnością w przeszłości czerpiemy dziś zarówno ze źródeł archeologicznych, historycznych, jak i etnograficznych. (...) Prezentowana publikacja stanowi rodzaj syntezy obecnego stanu wiedzy na temat kultury muzycznej okresu wczesnego średniowiecza na ziemiach polskich.- ze wstępu Magdaleny Robaszkiewicz
Melchior Fabricius (15751653) był jezuitą czynnym w Kaliszu, Krakowie, Poznaniu, Jarosławiu, Lublinie, Lwowie, Kamieńcu Podolskim, Rawie Mazowieckiej, Grudziądzu, Łucku, Przemyślu i Brześciu Litewskim. W wielu z tych miast działały w tym czasie jezuickie bursy muzyczne, kultywujące całkiem wysoki poziom kultury muzycznej. Jedyną znaną obecnie kompozycją muzyczną Fabriciusa jest Magnificat primi toni a 8, zanotowany w piątym tomie tabulatury pelplińskiej. Utwór ten, utrzymany w zachowawczej konwencji polichóralnej, wykorzystuje środki świadczące o dość dobrych umiejętnościach kompozytorskich jego autora.
Książka stanowi istotny wkład w dyskusję nad kształceniem animatorów kultury w Polsce, promowaniem profesjonalizacji animacji kultury oraz ukierunkowaniem myślenia o identyfikowaniu i doskonaleniu kluczowych kompetencji osób zajmujących się działalnością animacyjną, nie tylko na polu kultury. W części ogólnej znalazły się opracowania wprowadzające w rozważania terminologiczne oraz semantyczne w odniesieniu do trzech kategorii: kompetencji, kształcenia i animacji kultury. W części szczegółowej z kolei przedstawiono w usystematyzowanej formule charakterystyki wybranych kompetencji animatorów kultury ze zwróceniem szczególnej uwagi na możliwości ich kształcenia formalnego, pozaformalnego i nieformalnego. Składają się na nią rozdziały poświęcone takim kompetencjom, jak: emancypacyjność, kreatywność, międzykulturowość, alternatywność, dialogiczność, metodyczność, aksjologiczna ideowość, krytyczna apolityczność, empatia, inkluzywność, multikomunikatywność, wrażliwość estetyczna, ekologiczność, performatywność, transgresyjność, transsynergiczność oraz uważność.
Myślisz, że o mózgu wiesz już wszystko i nic nie może cię zaskoczyć? Wydaje ci się oczywiste, że powstał po to, by zapewnić nam jasność myśli i wyobraźnię? Jeśli tak, to… jesteś w błędzie! Jak przekonuje specjalistka w dziedzinie psychologii i neurobiologii Lisa Feldman Barrett, dopiero porzucenie tego przeświadczenia pozwala zrozumieć, jak mózg działa, a tym samym, kim naprawdę jesteśmy.
„Dawno, dawno temu byliśmy sobie małym żołądkiem na patyku unoszącym się w morzu. Krok po kroczku ewoluowaliśmy. Wykształciliśmy układy czuciowe i zrozumieliśmy, że jesteśmy częścią większego świata. Żeby sprawnie się w nim poruszać, rozwinęliśmy inne układy. Pociągnęło to za sobą powstanie trzymającego pieczę nad budżetem ciała mózgu. Nauczyliśmy się żyć w grupach ze wszystkimi innymi małymi mózgami-w-ciałach. Wyszliśmy z wody na ląd. Na przestrzeni ewolucyjnego czasu – dzięki innowacjom wynikającym z prób i błędów, które kosztowały życie bilionów zwierząt – ostatecznie skończyliśmy jako posiadacze ludzkiego mózgu: mózgu, który potrafi robić tak wiele niesamowitych rzeczy, ale jednocześnie głęboko się myli co do siebie samego”.
• Co sprawia, że ludzki mózg wyróżnia się na tle innych zadziwiających mózgów królestwa zwierząt?
• Jak wiele różnych umysłów może powstać z tej samej struktury mózgowej?
• Co dokładnie daje nam moc stwarzania zwyczajów, zasad i cywilizacji?
Jeśli chcesz poznać nieoczywiste, a przy tym rzetelne odpowiedzi na te i inne pytania dotyczące mózgu, nie znajdziesz lepszego źródła niż książka napisana przez Barrett. Ta wybitna specjalistka w tematyce mózgowej i bestsellerowa autorka, obdarzona umiejętnością obrazowego ujmowania zagadnień, w krótkich, błyskotliwie napisanych rozdziałach przedstawia najnowsze odkrycia psychologii, antropologii i neuronauk, które zrewolucjonizowały ludzkie pojęcie o tym, co dzieje się wewnątrz naszych czaszek, dowodząc, że nasza „końcówka od myślenia” jest w stanie znacznie więcej niż tylko myśleć!
Kraków, odkąd podniósł z ruin Willę Decjusza, stał się trochę innym miastem. Jak gdyby w domu pełnym pięknych, starych mebli, ktoś postawił na jednym z nich bukiet świeżych, kolorowych kwiatów. Porównanie oczywiście kuleje, choćby dlatego, że kwiaty milczą, a Willa Decjusza już rozbrzmiewa wielojęzycznym gwarem, jak za czasów pierwszego właściciela. Jakże on rozmawiał z Kopernikiem? Po łacinie, po niemiecku, czy po polsku? Tak czy owak, Willa Decjusza chciałaby znowu być okienkiem Krakowa (nie jedynym wcale!) otwartym na Europę, podobnie jak Kraków jest jednym z okien Polski, a Polska jednym z najszerzej otwartych okien tej części Europy na świat. Pod dachem Willi Decjusza, w cieniu jej drzew, oby mogli spotykać się goście z całego świata, nie tylko w dorywczych, krótkich kontaktach, ale zwłaszcza w ciągu dłuższych, stypendialnych, pracowitych pobytów, kiedy osoby o wspólnych zainteresowaniach i dążeniach prawdziwiej się poznają, kiedy nawiązują się długotrwałe i owocne przyjaźnie. A któż bardziej umacnia ludzką wspólnotę niż ów amicus certus, o którym już starożytni mędrcy mawiali, że i w potrzebie go odnajdziesz, i miło się razem z nim weselić.prof. Jacek Woźniakowski (1920-2012)współzałożyciel oraz pierwszy PrzewodniczącyZarządu Stowarzyszenia Willa Decjusza
Niemal każdy element współczesnej męskiej garderoby miał swojego „protoplastę” – jakiś konkretny egzemplarz zaprojektowany przez jedną firmę czy markę, na podstawie którego powstawały kolejne wersje (a oryginały można spotkać na dobrze prosperującym rynku staroci). Na przykład, T-shirt dzisiaj jest wszechobecny, ale powstał w amerykańskiej firmie Hanes specjalnie dla personelu US Navy na początku XX wieku, a potem zaczęli go nosić sportowcy i motocykliści. Inne ikony stylu powstały jako stroje sportowe, robocze czy ochronne, a dopiero po pewnym czasie zaczęły być noszone na co dzień. Książka Ikony męskiego stylu zajmuje się najważniejszymi i najbardziej znanymi z tych produktów – ich pochodzeniem i historią, historią ich projektowania i powstawania, markami i firmami, które wprowadziły je na rynek. W książce są 264 ilustracje, w tym 173 kolorowe. „Zastanawialiście się kiedyś nad subtelnymi różnicami pomiędzy wiatrówką, bomberką a kurtką motocyklową? Albo nad pochodzeniem mokasynów? Josh Sims opowie wam o modzie w sposób prosty i zrozumiały… Przygotujcie się na frapującą lekcję historii mody.” Men’s Notebook, The Daily Telegraph „To opowieść nie tyle o McQueenie czy Grancie, lecz o historii tego wszystkiego, w co się ubierają, o historii trenczy i brogsów.” - GQ JOSH SIMS jest freelancerem piszącym o modzie dla takich pism jak The Financial Times, The Independent, The Independent on Sunday, Mail on Sunday, Esquire, GQ, Wallpaper* oraz i-D. Jest również autorem książek Cult Streetwear, Vintage Menswear, 100 Ideas That Changed Street Style, Icons of Women’s Style oraz The Details.
Choć niniejsza książka sytuuje się w ramach antropologii społecznej, jej celem nie jest przedstawienie etnograficznego opisu środowiska osób transpłciowych w Polsce. Zawiera raczej „etnografię kategorii” (Valentine 2007), w której śledzę sposoby działania rozmaitych koncepcji związanych z płciową nienormatywnością. Czytelniczka znajdzie tu więc informacje dotyczące rozwoju środowiska osób transpłciowych w Polsce czy indywidualnych strategii budowania transpłciowych tożsamości, jednak kwestie te nie są głównym przedmiotem analizy. Ta dotyczy przede wszystkim społecznych procesów wytwarzania kategorii transpłciowości oraz ich historycznych uwarunkowań. Takie sformułowanie problemu badawczego wynika z dwóch założeń: po pierwsze, że kategorie, którymi się posługujemy, są wytworem określonych praktyk i relacji społecznych, a po drugie, że transpłciowość w związku z tym należy uznać za lokalną zachodnią kategorię będącą pochodną splotu społecznych i politycznych uwarunkowań takich jak kolonializm czy rozwój dwudziestowiecznej seksuologii i endokrynologii. A zatem żeby móc opisać jak transpłciowość funkcjonuje w polskich dyskursach medycznych i aktywistycznych, trzeba najpierw zidentyfikować główne nici tego splotu.
Ze Wstępu
Pierwsze na świecie świadectwo ofiary zbrodni honorowej
Pokochała go pierwszą miłością. Myślała, że się z nią ożeni. Ale ukochany zniknął, a ona odkryła, że spodziewa się dziecka. A w jej świecie to najcięższa zbrodnia...
Ojciec wydał wyrok. Szwagier dokonał egzekucji.
W zapomnianej przez Boga wiosce w Cisjordanii kobiety są warte mniej niż zwierzęta domowe. Tu mężczyzna jest panem życia i śmierci żony, córki, siostry. Brat może bezkarnie zabić siostrę, matka – córkę, kolejną bezużyteczną dziewczynkę, jaka się urodzi. Tu kobiecie odbiera się godność, a nawet życie zgodnie z odwiecznym obyczajem i uświęconą tradycją. A śmierć jest karą dla dziewczyny, która zhańbi rodzinę. Tak jak Souad.
Wyrok wydaje jej ojciec. Szwagier dokonuje egzekucji. Oblewa Souad benzyną i podpala...
SOUAD przeżyła – cudem, ale rodzina usiłowała zabić ją nawet w szpitalu. Na zawsze jednak pozostanie straszliwie okaleczona – na ciele i duszy. I wciąż musi się ukrywać; dopóki żyje, jej rodzinę okrywa hańba.
Spalona żywcem, opublikowana pod pseudonimem szokująca opowieść o piekle, jakim było jej dzieciństwo i młodość, stała się międzynarodowym bestsellerem. Wydana w 37 w krajach książka przerywa tabu milczenia wobec istniejącej nadal w krajach muzułmańskich barbarzyńskiej tradycji. Nieludzkiego obyczaju, prawa mężczyzn, na mocy którego co najmniej pięć tysięcy kobiet pada co roku ofiarą zbrodni honorowej.
Autor poddaje wnikliwej analizie wypowiedzi niemieckich elit politycznych i umysłowych na temat Polski i Polaków, ukazując w ten sposób motywy i mechanizmy niemieckiej propagandy skierowanej przeciwko Polsce w okresie Republiki Weimarskiej i od przejęcia władzy przez Adolfa Hitlera do roku 1945. Składająca się z trzech obszernych rozdziałów książka wykorzystuje liczne źródła, w tym przemówienia i dzienniki polityków i dyplomatów, zawiera także omówienie artykułów prasowych i niemieckiej kinematografi i propagandowej.
Kto to jest mandragora? Co to jest mandragora? Gdzie znaleźć mandragorę? Jak znaleźć mandragorę? Co robi mandragora? – to 5 pytań, na które Mandragora – Klasyfikcje podaje 233 odpowiedzi układające się w wielowątkową i otwartą opowieść o ludziach i innych gatunkach, a także o świecie, który wymyka się wszelkim próbom jego porządkowania i klasyfikowania. Przez swoje przypadkowe podobieństwo do człowieka mandragora znajduje się na granicy światów, kieruje naszą uwagę ku temu, co nas łączy z innymi organizmami żywymi, ku wspólnym jednokomórkowym przodkom, czy operującemu w nas wszystkich kwasowi dezoksyrybonukleinowemu.
Mandragora – Klasyfikcje to opowieść utkana z faktów i fikcji. Tworzą ją przytoczenia, przechwycenia, interpretacje, komentarze, wycinki prasowe, refleksje filozoficzne, botaniczne opisy, medyczne zalecenia i przepisy na magiczne specyfiki. Próby zrozumienia tego, jak to się stało, że roślina wygląda jak człowiek, uruchomiły całą kaskadę teorii, wierzeń, metafor i przypowieści. Mandragora, niczym Światowid, zyskała wiele twarzy i różnych znaczeń w zależności od miejsca i kultury.
Autorzy wyszli z założenia, że pomimo ogromnego postępu technologicznego komputery i inne urządzania techniczne wciąż nie są w stanie całkowicie zastąpić człowieka, na przykład w odgadywaniu potrzeb informacyjnych, które użytkownicy wyrażają czasami w taki sposób, że tylko dzięki doświadczeniu i intuicji bibliotekarzy można je zrealizować. W prezentowanej publikacji zajęli się więc wzorami i wzorcami osobowymi w zawodach bibliotekarskim i informacyjnym.
Ze względu na trudną sytuację zawodu bibliotekarza, spowodowaną między innymi jego deregulacją, podejmowanie analiz dotyczących wzorców osobowych jest bardzo przydatne dla działań mających poprawić jego sytuację i kształcenie w zakresie szeroko rozumianego bibliotekoznawstwa. Na polskim rynku wydawniczym, jak również poza granicami Polski, nie ma publikacji poruszających tę problematykę. Można więc stwierdzić, że podjęcie badań dotyczących wzorów i wzorców osobowych bibliotekarzy ma charakter oryginalny.
Z recenzji prof. dr hab. Elżbiety Barbary Zybert
Tom oddawany do rąk czytelników powstał w wyniku współpracy Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, Uniwersytetu Łódzkiego, Muzeum w Łęczycy, Towarzystwa Naukowego Płockiego i Towarzystwa Miłośników Ziemi Łęczyckiej. Należy żywić nadzieję, że wzbogaci on w sposób znaczący wiedzę o diable Borucie w dawnej kulturze polskiej, rozpatrywanej w różnych aspektach, przede wszystkim zaś w twórczości literackiej autorów XIX stulecia i początku wieku XX. Analizowane tutaj teksty długo czekały na swych badaczy, skupiających uwagę na postaci i sposobie kreacji ich głównego bohatera – Boruty.
Maria Wichowa, UŁ
Jak wiadomo, czart ten, według znanej legendy, jest mieszkańcem zamku łęczyckiego i bohaterem licznych przygód, w których uczestniczył, włączając się w życie miejscowej społeczności oraz używając w relacjach z ludźmi swej nadprzyrodzonej mocy. W tomie na jego temat wypowiadają się historycy literatury, gdyż w piśmiennictwie polskim jest wiele tekstów z Borutą jako bohaterem, czekających na dogłębne przebadanie przez specjalistów, a także historycy dziejów, penetrujący te obszary kultury, w których bez trudu można wykazać żywotność i zakorzenienie się legendy o Borucie w życiu miejscowej społeczności, m.in. poprzez funkcjonowanie nazwiska Borucki i nazwy miejscowej Borucice.
Stanisław Pawlak, przewodniczący Towarzystwa Naukowego Płockiego,
Oddział w Łęczycy
Tematem publikacji jest refleksja nad tym, jaki obraz Polski wyłania się z piosenek ostatnich trzech dekad, a zbiór tekstów dobrano tak, aby uzyskać możliwie najpełniejszy obraz trzydziestolecia od roku, w którym dokonała się w Polsce transformacja ustrojowa. Autorzy, wywodzący się z różnych dziedzin humanistyki ukazują, jakie sposoby komunikowania wybierają artyści, by mówić o otaczającej rzeczywistości. W książce znajdują się odwołania do rozmaitych gatunków i stylistyk muzycznych, od całkiem dosłownie rozumianej piosenki ludowej, przez piosenkę literacką, autorską, różne odmiany rocka, rapu, aż po spojrzenie w kierunku disco polo. Monografia przedstawia przemiany dokonujące się w polskim języku (słowno-muzyczno-wykonawczym) piosenki. Ważnym elementem tych rozważań jest tematyka polityczna, która pokazuje ciągłe zaangażowanie twórców w sprawy społeczne. Mając na względzie wyznaczone w tytule cezury, kluczowym w budowie tomu jest temat współczesnego kształtu niepodległości: jak ją wykorzystaliśmy, jak ją rozumiemy, jak widzimy, opisujemy i oczywiście, jak ją dla siebie wyśpiewujemy.
Kultura i kultury przykuwają uwagę wielu osób, nie tylko profesjonalnie zajmujących się naukową refleksją nad nimi, lecz także tych, które na co dzień spotykają się z różnorodnością. Kiedy dochodzi do spotkań z Innym/Inną bądź Obcym/Obcą, gdy zaczynają się rozmowy czy obserwacje (szerzej: interakcje) w kontakcie osobistym, ale i zapośredniczonym – np. poprzez film, książkę, media – odbywają się swoiste spotkania z odmiennością i różnorodnością. Powstają pytania, na które odpowiedzi można szukać, korzystając z dokonań wielu dyscyplin naukowych. Refleksja nad kulturą i kulturami – zarówno ogólna, jak i szczegółowa – sprawia, że to, co do tej pory mogło wydawać się jedyne słuszne, niejako przyrodzone, wyjątkowe i naturalne, w spotkaniu z Innym/Obcym bądź Inną/Obcą traci swą oczywistość, niepodważalność i jednoznaczność. Co warte podkreślenia, by spotkać Innego/Inną czy Obcego/Obcą, nie trzeba udawać się w daleką podróż (notabene, czy są jeszcze takie?), nie trzeba przeprowadzać długich badań terenowych z dala od domu, bowiem tą przestrzenią do eksploracji mogą stać się przestrzenie rozumiane metaforycznie, w których bywamy codziennie, które znamy i które tylko z pozoru są oczywiste. Taką przestrzenią refleksji nad kulturami może też stać się nauczanie i uczenie się języków obcych . Warto przy tym pamiętać, że kultura jako przedmiot dogłębnej analizy z wykorzystaniem narzędzi np. socjologicznych czy antropologicznych jest wciąż często terra incognita.
Nie bez znaczenia pozostaje kontekst powstania poniższej pracy. Europa – jako przestrzeń geograficzna, projekt instytucjonalny w obrębie zarówno wspólnoty, jak i państw narodowych – to miejsce kontaktów i spotkań osób z różnorodnymi biografami językowo-kulturowymi, pochodzącymi z wielu społeczności, z wielu krajów – nie tylko europejskich, lecz także posługujących się różnymi językami, np. tureckim, arabskim, perskim, hindi, wietnamskim. W efekcie migracji dochodzi do kontaktów pomiędzy osobami reprezentującymi różne światopoglądy, religie, wyznania oraz style życia – w tym np. sposoby uczenia się. Widoczne są nadto również procesy potocznie nazywane „globalnymi” czy „globalizacją”.
Celem poniższej książki, która powstała na bazie doktoratu, jest refleksja nad rolą kultury i kultur w nauczaniu oraz uczeniu się 3 JO. Pragnę wziąć udział w refleksyjnej dyskusji nad procesem glottodydaktycznym i jego uwarunkowaniami, tzn. wpływem decyzji, opinii, wyborów, preferencji, stereotypów, a także niesformułowanych postaw i wierzeń, wartości oraz wiedzy ukrytej.
Cel pracy jest realizowany poprzez krytyczny opis osiągnięć związanych z N/U w zakresie kultury sensu largo (interdyscyplinarne ujęcia kultury, międzykulturowość i transkulturowość) w odniesieniu do JO – w tym języka polskiego jako obcego. Główną perspektywą badawczą stała się refleksyjność. Całości dopełnia opracowanie sześciu wybranych wywiadów, które przeprowadziłam w ramach badań jakościowych; przy czym to właśnie one umożliwiły mi ukazanie przydatności badań jakościowych oraz podejścia interpretatywnego, a zarazem wyjaśniającego w praktyce osób nauczających.
Tom wpisuje się w program badań nad polską wsią realizowany od lat, głównie z inspiracji środowiska wrocławskiego. Tym razem interdyscyplinarne grono badaczy zajęło się wieloaspektowo miejscem zbóż w życiu mieszkańców ziem polskich ze szczególnym uwzględnieniem Dolnego Śląska. Samą ideę publikacji należy uznać za uzasadnioną, a sposób jej realizacji za udany. Zebrane grono autorów w sposób zróżnicowany i wieloaspektowy spojrzało na tytułową problematykę, dzięki czemu powstała publikacja atrakcyjna zarówno dla świata akademii, jak i pasjonatów i amatorów nauki. Udział profesjonalnych historyków, językoznawców, etnografów, kulturoznawców oraz muzealników, folklorystów i regionalistów, ale także technologów uprawy i przetwórstwa zbożowego i farmaceutów gwarantuje wysoki poziom merytoryczny i powinien zaspokoić potrzeby poznawcze szerokiego kręgu odbiorców.
Z recenzji prof. dr hab. Adama Makowskiego
Monografia poświęcona jest naukowej refleksji nad relacją pomiędzy zmysłem wzrokiu/widzeniem/postrzeganiem a wiedzą i poznawaniem rzeczywistości. W tomie przedstawiono wyniki badań nad wzrokową percepcją rzeczywistości i poznaniem z zakresu językoznawstwa, literaturoznawstwa, kulturoznawstwa, filmoznawstwa, psychologi i pedagogiki. Wiele tekstów ma charakter interdyscyplinarny, prace napisano w różnych językach: bułgarskim, angielskim, chorwackim, polskim, rosyjskim i serbskim. Zostały przedstawione tematycznie w trzech częściach: Spojrzenie na zagadnienia językoznawcze, Widzenie literatury i Pogląd na kulturę i społeczeństwo.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
