Tocząca się na łamach wieloautorskiej monografii debata jest dobrze przemyślaną i spójną kompozycją polifoniczną, osadzoną w teorii audiowizualnej. Skoncentrowanie się na zjawiskach najnowszych, silnie determinowanych przez technologię cyfrową, redaktorki książki tłumaczą zmianą myślenia o obrazie, które ewoluowało od tradycyjnego mimesis do simulacrum. Jednocześnie zauważają, że zmiana obrazu pociąga za sobą o wiele poważniejszą zmianę dotyczącą ludzkiego patrzenia. Wzrok zatrzymuje się na powierzchni, bo w obrazie nie ma już głębi, samo przedstawienie do niczego nie odsyła, stąd „oko” nie ma w czym się zanurzyć. Towarzyszące temu stanowi zagubienie podmiotu, rozwarstwienie jego możliwości sensorycznych, zachwianie pewności opartej na percepcji, to tylko nieliczne konsekwencje zmian kulturowych wywołanych digitalizacją.
Książka pod redakcją naukową Bogusławy Bodzioch-Bryły, Lilianny Dorak-Wojakowskiej i Danuty Smołuchy jest niewątpliwie ciekawą propozycją wydawniczą. Nie tylko wpisuje się w trwającą od kilkunastu lat dyskusję nad rolą nowych technologii i mediów oraz ich wpływem na rzeczywistość, ale analizuje nowe zjawiska, rozwijając refleksję teoretyczną.
Z recenzji dra hab. Adama Regiewicza, prof. Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie
Autor, znany już polskiemu czytelnikowi z ciekawych publikacji WAMu, jest także cenionym naukowcem w zakresie tematyki chińskiej oraz relacji chrześcijaństwa z Państwem Środka. Kolejna praca jest tego potwierdzeniem. Zasadniczo treść pracy przynosi szereg ciekawych i na nowo odczytanych wiadomości. Nie unika przedstawienia aktualnej sytuacji Kościoła w Chinach, w oparciu o analizę faktów z historii. Praca ks. Jana Koniora SJ jest poważnym i ciekawym wkładem w poznanie problematyki chińskiej. Ukazuje możliwości erudycyjne Autora i zdolności ciekawej interpretacji. Odważnie przedstawia i ocenia trudne zagadnienia związane z chrześcijaństwem w Chinach. Takich prac w języku polskim jest jeszcze nie za wiele. Z pewnością praca jest cennym wkładem w badania nad kulturą chińską i religiami tam występującymi. Dla tematyki dialogu międzyreligijnego i międzykulturowego, a w konsekwencji inkulturacji może stanowić ważny wkład.
Nie ulega raczej wątpliwości, że spór, który rozgorzał wiosną 1561 roku w Wolborzu pomiędzy Andrzejem Fryczem Modrzewskim a Stanisławem Orzechowskim i miał tak nieoczekiwaną konkluzję, należał do bardziej interesujących wydarzeń swoich czasów. Może nie tyle z racji jego społecznego rezonansu, ile z racji może bardziej historycznej: oto - w przekonaniu piszącego te słowa - doszło w tym sporze do mocnej krystalizacji nie tylko i nie tyle poglądów (co oczywiste), ile raczej może sposobów rozumienia debaty w kwestiach religijnych w Rzeczpospolitej. Uznać 1561 rok za początek czy narodziny polskiej reformy katolickiej (czy wedle nomenklatury przyjętej: kontrreformacji) to chyba za wiele: nie ma zapewne jakiegoś jednego wydarzenia, zatem też i "narodzin" (debaty, dyskusje, kontrowersje były wcześniej i będą później, zatem nie bardzo można jakiejś w tym fakcie daty przełomowej się doszukiwać). Niemniej jednak, zdaje się, był to rok dosyć istotny…
Dobrze się stało, że pomiędzy okładkami jednej książki można będzie wreszcie ze sobą "spotkać" wypowiedzi obu pisarzy: dwa teksty Frycza, które znane są w polskim przekładzie już od lat 50. XX wieku i tekst Orzechowskiego, który ukazuje się po raz pierwszy od XVI wieku w nowym przekładzie na język polski. Liczymy, że publikacja tekstów w jednym tomie pozwoli czytelnikowi współczesnemu na refleksję nad oboma stronami owego sporu, po wysłuchaniu tego, co mają do powiedzenia.
Tak zasadnicze umieszczenie Deuteronomium w kontekście kulturowym Starożytnego Bliskiego Wschodu stanowi największą wartość recenzowanej rozprawy [?]. Jest to dzieło, które wnosi nowe wartości poznawcze, w takim stopniu absolutnie nieobecne w polskiej literaturze biblijnej, nie tylko w odniesieniu do Deuteronomium [?].
Należy szczególnie zwrócić uwagę na wprowadzenie i zastosowanie metody, która została określona jako [nowa] Kompositionsgeschichte. [?] Jest to dzieło dojrzałe, doskonale opracowane i wnoszące rzeczywiście nowe elementy do arsenału wiedzy biblijnej ujętej na szerokim tle wiedzy kulturoznawczej w odniesieniu do Starożytnego Bliskiego Wschodu.
Ks. prof. dr hab. Tomasz Bolesław Jelonek, biblista
Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
Deuteronomium przedstawione jest tu jako pismo w wielu sensach znaczeń. [?] Szczegółowo omówione zostaje zagadnienie przekazu oralnego i piśmiennego, z uwzględnieniem dynamiki procesu. [?] Inspirujące są tu odwołania do "modelu Gilgamesza", unikalnego procesu kształtowania się starożytnego, klasycznego dzieła. [?] Monografia Renaty Jasnos jest specjalistyczną, prezentującą wysoki poziom naukowy pracą z zakresu biblistyki i teologii. Ale może stać się inspirującą i niezwykle pożyteczną lekturą także dla kulturoznawców, językoznawców, literaturoznawców, religioznawców czy filozofów.
Prof. dr hab. Marta Kudelska
Katedra Porównawczych Studiów Cywilizacji Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
Książka jest owocem badań nad związkami, jakie zachodzą między ludzką egzystencją a różnymi tradycjami kulturowymi, jako symbolicznymi formami artykulacji ludzkiego ducha.
Specjaliści reprezentujący różne dziedziny badań nad związkiem egzystencji i kultury przedstawiają pojmowanie egzystencji, dotykając kwestii takich jak: natura, kultura, wartości moralne, wolność, sens życia i istnienia, religia, śmierć, cierpienie, doświadczenia graniczne, cielesność, płeć czy system prawa, mając na uwadze wpływ określonych tradycji kulturowych na ich rozumienie.
Zaprezentowane w niniejszym tomie prace uwzględniają dorobek tak kultury zachodniej, jak i wschodniej, szczególnie japońskiej i chińskiej. Pokazują one jak odmienne tradycje kulturowe warunkują rozumienie różnych doświadczeń i fenomenów związanych z egzystencją człowieka.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
